ECLI:NL:RBMNE:2024:3533

• Datum uitspraak: 5 juni 2024
• Publicatiedatum: 6 juni 2024
• Zaaknummer: C/16/566237 / HL ZA 23-325
• Instantie: Rechtbank Midden-Nederland
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht; Verbintenissenrecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: S.M. van Meer
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Aansprakelijkheid van bestuurder na een eenzijdig verkeersongeval onder invloed van alcohol

In deze zaak heeft de rechtbank Midden-Nederland op 5 juni 2024 uitspraak gedaan in een civiele procedure tussen de naamloze vennootschap De Vereende N.V. en een gedaagde die gedetineerd is. De zaak betreft een verkeersongeval dat plaatsvond in de nacht van 23 op 24 november 2018, waarbij de gedaagde, onder invloed van alcohol, met een auto een eenzijdig ongeval veroorzaakte. Bij dit ongeval kwam een inzittende van de auto om het leven. De Vereende, als WAM-verzekeraar van de auto, heeft schadevergoeding betaald aan de nabestaanden van het slachtoffer en vordert nu deze kosten terug van de gedaagde.

De rechtbank oordeelt dat de gedaagde aansprakelijk is voor het ongeval, omdat hij met een te hoog alcoholpromillage reed, wat in strijd is met de Wegenverkeerswet. Het verweer van de gedaagde dat een technisch defect aan de auto mogelijk de oorzaak van het ongeval was, werd door de rechtbank als onvoldoende onderbouwd afgewezen. De rechtbank bevestigt dat de Vereende op basis van haar polisvoorwaarden recht heeft op verhaal van de door haar uitgekeerde schade en kosten.

De rechtbank wijst de vordering van de Vereende grotendeels toe, met uitzondering van de vordering met betrekking tot uitvaartkosten, die onder de vaststellingsovereenkomst valt. De gedaagde wordt veroordeeld tot betaling van een totaalbedrag van € 107.705,70 aan de Vereende, vermeerderd met wettelijke rente, en moet ook de proceskosten van de Vereende betalen. Dit vonnis is openbaar uitgesproken door mr. S.M. van Meer.

Uitspraak

RECHTBANK Midden-Nederland

Civiel recht

Zittingsplaats Lelystad

Zaaknummer: C/16/566237 / HL ZA 23-325

Vonnis van 5 juni 2024

in de zaak van

de naamloze vennootschap

DE VEREENDE N.V. ,

gevestigd in Rijswijk,

eisende partij,

hierna te noemen: de Vereende,

advocaten: mrs. M.C. Franken-Schoemaker en F.E. Kerkvliet uit Houten,

tegen

[gedaagde] ,

gedetineerd in [plaats] ,

gedaagde partij,

hierna te noemen: [gedaagde] ,

advocaat: mr. J.F. van Duin uit Ridderkerk.

1. De procedure

1.1.

Het verloop van de procedure blijkt uit:

- de dagvaarding van 13 november 2023 met producties 1 tot en met 23;
- de conclusie van antwoord met producties 1 tot en met 5;

- de akte overlegging producties 24 tot en met 30 van de Vereende;

- het e-mailbericht van 17 april 2024 met productie 2 van [gedaagde] .

1.2.

De mondelinge behandeling heeft op 18 mei 2024 plaatsgevonden. Namens de Vereende zijn verschenen mevrouw [A] ( [functie 1] ) en mevrouw [B] ( [functie 2] ). De Vereende werd bijgestaan door mr. Kerkvliet. [gedaagde] is verschenen en werd bijgestaan door mr. Van Duin. De griffier heeft aantekeningen gemaakt van wat besproken is met partijen. De advocaten hebben de standpunten van partijen toegelicht aan de hand van spreekaantekeningen. Deze spreekaantekeningen zijn aan het dossier toegevoegd.

1.3.

Op de mondelinge behandeling is gezegd dat op 5 juni 2024 vonnis wordt uitgesproken.

2. De kern van de zaak

2.1.

[gedaagde] heeft in de nacht van 23 op 24 november 2018 met te veel alcohol op een auto bestuurd en een eenzijdig verkeersongeval (hierna: het ongeval) veroorzaakt. Bij het ongeval is een inzittende van de auto overleden (hierna: het slachtoffer). De Vereende heeft als verzekeraar van de auto van [gedaagde] schadevergoeding betaald aan de nabestaanden van het slachtoffer. In deze procedure verhaalt de Vereende de door haar uitgekeerde schade en gemaakte kosten op [gedaagde] . [gedaagde] vindt dat het niet is vast komen te staan dat het ongeval is veroorzaakt door zijn alcoholgebruik. De rechtbank geeft de Vereende gelijk en wijst haar vordering grotendeels toe.

3. De beoordeling

[gedaagde] is aansprakelijk

3.1.

Het is op grond van artikel 8 Wegenverkeerswet 1994 verboden om met te veel alcohol op een voertuig te besturen. De Hoge Raad heeft in zijn arrest van 8 april 2005 overwogen dat deze wettelijke norm specifiek strekt tot het voorkomen van verkeersongevallen. Door rijden onder invloed wordt het gevaar dat bij een andere weggebruiker schade ontstaat in het algemeen aanmerkelijk vergroot (zie ECLI:NL:HR:2005:AR8876).

3.2.

Het is niet in geschil dat [gedaagde] ten tijde van het ongeval de auto bestuurde met een hoger bloedalcoholpromillage dan wettelijk is toegestaan. Daarmee heeft [gedaagde] onrechtmatig gehandeld. Als [gedaagde] zich aan de wet had gehouden, was het ongeval niet gebeurd. Daarom is [gedaagde] aansprakelijk voor de schade die door het ongeval is ontstaan.

3.3.

De rechtbank gaat voorbij aan het verweer van [gedaagde] dat het afbreken van de stuurstang van de auto mogelijk de oorzaak is geweest van het ongeval. Die stelling heeft [gedaagde] onvoldoende onderbouwd. Het enkele feit dat de advocaat-generaal van het Openbaar Ministerie het verzoek van [gedaagde] in de strafzaak heeft gesteund om onderzoek te doen naar het afbreken van de stuurstang van de auto is onvoldoende. Tijdens de mondelinge behandeling heeft [gedaagde] verklaard dat de auto er niet meer is, waardoor onderzoek naar de stuurstang ook niet meer mogelijk is.

De Vereende heeft een verhaalsrecht

3.4.

De polisvoorwaarden die van toepassing zijn op de autoverzekering van [gedaagde] bepalen onder meer dat de Vereende schade mag verhalen als
“het alcoholniveau in de adem en/of het bloed van de bestuurder hoger was dan wettelijke toegestaan” . In dat geval heeft de Vereende het recht om
“alle schade die wij hebben moeten vergoeden” en
“alle kosten die wij hebben moeten maken” op [gedaagde] te verhalen. Anders dan [gedaagde] betoogt is het artikel naar het oordeel van de rechtbank voldoende duidelijk.

3.5.

Voor de verhaalsmogelijkheid van de Vereende is het niet vereist dat het alcoholniveau van [gedaagde] van invloed is geweest op het ontstaan van de schade. Het artikel uit de polisvoorwaarden dat de Vereende het recht geeft om schade en kosten te verhalen vereist geen causaal verband. Dat is ook niet onredelijk, omdat rijden onder invloed van alcohol het gevaar dat bij een andere weggebruiker schade ontstaat in het algemeen aanmerkelijk vergroot.

[gedaagde] moet de Vereende betalen

3.6.

Omdat [gedaagde] aansprakelijk is voor het ongeval en de Vereende een verhaalsrecht op hem heeft, zal de vordering van de Vereende grotendeels worden toegewezen. De rechtbank legt hierna uit welke bedragen [gedaagde] aan de Vereende moet betalen.

Vaststellingsovereenkomst

3.7.

De Vereende en de nabestaanden zijn op 2 maart 2021 een vaststellingsovereenkomst (hierna: de vaststellingsovereenkomst) overeengekomen om de schade van (de nabestaanden van) het slachtoffer vast te stellen. De vaststellingsovereenkomst bepaalt dat de Vereende € 75.000,00 - schadevergoeding moet betalen. Deze schadepost is door [gedaagde] niet betwist. Dit gedeelte van de vordering van de Vereende zal daarom worden toegewezen.

Kosten [onderneming 1]

3.8.

De Vereende heeft ter vaststelling van de omvang van de schade een deskundige van [onderneming 1] ingeschakeld. Het bedrag dat de Vereende aan [onderneming 1] heeft betaald bedraagt € 4.598,02. Dit gedeelte van de vordering is door [gedaagde] niet betwist en wordt toegewezen.

Uitvaartkosten

3.9.

De vordering van de Vereende van € 1.875,00 die betrekking heeft op uitvaartkosten zal worden afgewezen. In de vaststellingsovereenkomst zijn de Vereende en de nabestaanden overeengekomen dat met een betaling van een bedrag van € 75.000,00
“alle schade is vergoed in de meest uitgebreide zin van het woord” . De rechtbank volgt het verweer van [gedaagde] dat de kosten van de uitvaart van het slachtoffer onder het vastgestelde schadebedrag uit de vaststellingsovereenkomst vallen.

Kosten [onderneming 2]

3.10.

Omdat de minderjarige zoon na het overlijden van het slachtoffer bij de grootouders zou gaan inwonen, heeft de Vereende [onderneming 2] ingeschakeld. [onderneming 2] heeft de mogelijkheden van het aanpassen van de woning van de grootouders van het slachtoffer onderzocht. Voor het onderzoek van [onderneming 2] heeft de Vereende € 5.575,51 betaald. De kosten van [onderneming 2] zijn naar het oordeel van de rechtbank kosten ter vaststelling van de schade en komen voor vergoeding in aanmerking. Dat er geen uitvoering is gegeven aan het rapport van [onderneming 2] doet daar niet aan af. In de gegeven omstandigheden was het naar het oordeel van de rechtbank redelijk om de mogelijkheden tot aanpassen van de woning van de grootouders te onderzoeken. De vordering van de Vereende van
€ 5.575,51 zal worden toegewezen.

Kosten rechtsbijstand nabestaanden

3.11.

De Vereende heeft € 22.532,18 aan de nabestaanden betaald voor de kosten van rechtsbijstand. In de vaststellingsovereenkomst is bepaald dat deze (buitengerechtelijke) kosten niet onder het vastgestelde schadebedrag vallen. Buitengerechtelijke kosten komen voor vergoeding in aanmerking als het redelijk is geweest dat deze kosten zijn gemaakt en dat de hoogte van de kosten redelijk is (artikel 6:96 lid 2 Burgerlijk Wetboek, hierna: BW).

3.12.

Hoewel [gedaagde] de hoogte van deze kosten heeft betwist, gaat de rechtbank daaraan voorbij. De hoogte van de buitengerechtelijke kosten komt de rechtbank niet onredelijk voor. De rechtbank weegt daarin mee dat de Vereende in overleg is getreden met de advocaat van de nabestaanden en dat zij niet de volledige in rekening gebrachte buitengerechtelijke kosten heeft betaald. De vordering van de Vereende van € 22.532,18 zal daarom worden toegewezen.

Wettelijke rente

3.13.

De wettelijke rente wordt toegewezen vanaf de datum van dit vonnis, omdat de vordering pas bij de akte overlegging producties door de Vereende is onderbouwd.

[gedaagde] moet de proceskosten betalen

3.14.

[gedaagde] krijgt grotendeels ongelijk. Hij wordt daarom in de proceskosten veroordeeld. Dit betekent dat hij zijn eigen proceskosten moet dragen en de proceskosten van de Vereende moet betalen. Tot aan dit vonnis worden de proceskosten aan de zijde van de Vereende als volgt vastgesteld:

- kosten dagvaarding

- griffierecht

€

€

129,86

5737,00

- salaris advocaat

€

3.858,00

(2 punten × tarief II € 1.929,00)

Totaal

€

9.724,86

3.15.

Tot de proceskosten behoren ook de nakosten (kosten die na het vonnis zijn ontstaan). Die kosten worden vastgesteld op € 178,00. Als [gedaagde] niet binnen veertien dagen na aanschrijving aan de veroordelingen voldoet, en het vonnis daarna moet worden betekend, dan moet [gedaagde] € 92,00 extra betalen en de kosten van de betekening.

4. De beslissing

De rechtbank

4.1.

veroordeelt [gedaagde] om aan De Vereende te betalen een bedrag van € 107.705,70, te vermeerderen met de wettelijke rente als bedoeld in artikel 6:119 BW over het toegewezen bedrag, met ingang van 5 juni 2024, tot de dag van volledige betaling,

4.2.

veroordeelt [gedaagde] in de proceskosten van € 9.902,86, te betalen binnen veertien dagen na aanschrijving daartoe, te vermeerderen met € 92,00 plus de kosten van betekening als [gedaagde] niet tijdig aan de veroordelingen voldoet en het vonnis daarna wordt betekend,

4.3.

verklaart dit vonnis uitvoerbaar bij voorraad,

4.4.

wijst het meer of anders gevorderde af.

Dit vonnis is gewezen door mr. S.M. van Meer en in het openbaar uitgesproken op 5 juni 2024.