ECLI:NL:RBMNE:2013:7416

Uitspraak

RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND

Afdeling Strafrecht
Zittingslocatie Utrecht

Parketnummer: 16/701070-12 (P)

Vonnis van de meervoudige strafkamer van 19 december 2013

in de strafzaak tegen

[verdachte],

geboren te[geboorteplaats] op [geboortedatum],

wonende aan de [adres 1], [postcode] te [woonplaats].

1.Het onderzoek ter terechtzitting

Het onderzoek ter terechtzitting heeft plaatsgevonden op 10 september 2013, 6, 7, 11, 13, 14 en 21 november 2013 en 5 december 2013. De verdachte is in persoon verschenen en heeft zich ter terechtzitting laten bijstaan door mr. K.R. Koopman, advocaat te Utrecht.

De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie en van wat verdachte en de raadsvrouwe naar voren hebben gebracht.

2.Tenlastelegging

Aan verdachte is ten laste gelegd hetgeen is vermeld in de dagvaarding. De tenlastelegging is op de zitting van 11 november 2013 gewijzigd. De tekst van de (gewijzigde) tenlastelegging is als bijlage aan dit vonnis gehecht. Deze bijlage maakt deel uit van dit vonnis.

De verdenking komt er, kort en feitelijk weergegeven, op neer dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan deelname aan een criminele organisatie en aan het samen met anderen witwassen van een geldbedrag.

3.Voorvragen

3.1

Geldigheid dagvaarding

De verdediging heeft met betrekking tot het onder 1 ten laste gelegde feit betoogd dat de dagvaarding (partieel) nietig dient te worden verklaard ten aanzien van de onderdelen “een of meer natuurlijke personen”, “(onder meer)”, ‘handel’ en “aanwezig hebben” en “witwassen van (grote hoeveelheden) geld”. De verdediging heeft daartoe aangevoerd dat de dagvaarding op die onderdelen onvoldoende duidelijk is, waardoor verdachte niet weet waartegen hij zich moet verdedigen.

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat de dagvaarding, mede gelet op de inhoud van het dossier, voldoende duidelijk is en dat de dagvaarding voldoet aan de daaraan te stellen eisen.

De rechtbank overweegt ten aanzien van de geldigheid van de dagvaarding dat niet slechts de tekst van de tenlastelegging, maar ook de inhoud van het onderliggende ‘zaaksdossier J’ van belang is. Naar dit zaaksdossier wordt op de dagvaarding ten aanzien van het onder 1 ten laste gelegde ook expliciet verwezen. De rechtbank acht de dagvaarding voldoende duidelijk, nu de verdediging uit de tenlastelegging bezien in samenhang met het onderliggende ‘zaaksdossier J’ en de daarin gegeven duiding, concreet kon opmaken waartegen zij zich moest verdedigen. Daarmee voldoet deze aan de in artikel 261 van het Wetboek van Strafvordering genoemde eisen.

3.2

Overige voorvragen

De rechtbank heeft vastgesteld dat zijzelf bevoegd is tot kennisneming van de zaak, dat de officier van justitie ontvankelijk is in de vervolging en dat er geen redenen zijn voor schorsing van de vervolging.

4.Waardering van het bewijs

4.1

Het standpunt van het Openbaar Ministerie

De officier van justitie acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte de ten laste gelegde feiten heeft begaan. De officier van justitie baseert dit op de zich in het dossier bevindende bewijsmiddelen.

4.2

Het standpunt van de verdediging

De verdediging heeft betoogd dat er onvoldoende bewijs voorhanden is om tot een bewezenverklaring van het onder 1 ten laste gelegde feit te komen en heeft vrijspraak bepleit. Ten aanzien van het onder 2 ten laste gelegde feit heeft de verdediging primair aangevoerd dat de onder verdachte aangetroffen gelden niet van misdrijf afkomstig zijn en er een verklaring voorhanden is van de herkomst ervan. Subsidiair heeft de verdediging bepleit dat ook indien zou worden aangenomen dat het geld van misdrijf afkomstig is, vrijspraak dient te volgen, aangezien het dan zou gaan om een eigen misdrijf van verdachte en geen sprake is geweest van de in dat geval vereiste verhullingshandelingen. Door de verdediging is voorts het standpunt ingenomen dat hoe dan ook een gedeelte van de tenlastegelegde periode niet bewezen kan worden verklaard, te weten de periode na 28 november 2012. Voorts heeft de verdediging de juistheid van (onderdelen van) de door de politie gemaakte eenvoudige kasopstelling betwist.

4.3

Het oordeel van de rechtbank

Inleiding

Naar aanleiding van RCIE informatie over de broers[medeverdachte 1], [medeverdachte 2] en [medeverdachte 3], inhoudende dat er vanuit coffeeshop [coffeeshop] te Utrecht grootschalige handel in verdovende middelen zou plaats vinden, is een onderzoek gestart.

Coffeeshop [coffeeshop] (ook wel aangeduid als [coffeeshop]) was gevestigd aan[adres 2] te Utrecht. [medeverdachte 1] stond geregistreerd als eigenaar en beheerder van de coffeeshop. Daarnaast stond als beheerder vermeld zijn broer[medeverdachte 3] en als leidinggevenden de broers [medeverdachte 2], [medeverdachte 4] en [medeverdachte 5]. Tevens werd op 12 oktober 2012 bij de gemeente Utrecht een aanvraag ingediend om als leidinggevenden op te nemen[verdachte], [medeverdachte 6] (een neef van de gebroeders [familienaam]). Alle gebroeders[familienaam] en hun neef [medeverdachte 6] waren werkzaam in de coffeeshop. Naast hen kwam onder meer als verdachte naar voren [medeverdachte 7].[medeverdachte 7] is op [overlijdensdatum] overleden.

In dit onderzoek werden verschillende Bijzondere Opsporings Bevoegdheden toegepast. Zo werd in de loop van het onderzoek van meerdere verdachten de telefoon afgeluisterd en werd de coffeeshop stelselmatig geobserveerd in de periodes 21 juni 2011 tot en met 5 juli 2011; 25 november tot en met 10 februari 2012 en 1 juni 2012 tot en met 27 november 2012. Op 27 november 2012 hebben er doorzoekingen plaats gevonden in de coffeeshop en in de woningen van de verdachten. Daarbij werd op diverse locaties een grote hoeveelheid geld en softdrugs aangetroffen.

Feit 1

Criminele organisatie

Om van een criminele organisatie in de zin van artikel 140 van het Wetboek van Strafrecht te kunnen spreken is vereist dat kan worden vastgesteld dat sprake is van een gestructureerd en duurzaam samenwerkingsverband van twee of meer personen met een bepaalde organisatiegraad, dat tot oogmerk heeft het plegen van misdrijven. Van deelname is sprake als de betrokkene behoort tot het samenwerkingsverband en een aandeel heeft in, dan wel ondersteuning biedt aan gedragingen die strekken tot of rechtstreeks verband houden met de verwezenlijking van het in dat artikel beoogde oogmerk. Voor strafbare deelname is voorts voldoende dat de betrokkene in zijn algemeenheid weet dat er een organisatie bestaat en dat die organisatie het plegen van misdrijven tot oogmerk heeft.

Organisatie

Met de officier van justitie is de rechtbank van oordeel dat reeds uit de aard van een coffeeshop als onderneming voortvloeit dat sprake is van bestaande structuren en daarmee van een organisatie als bedoeld in artikel 140 van het Wetboek van Strafrecht. Dat het samenwerkingsverband duurzaam was vloeit reeds voort uit de lange bestaansgeschiedenis van coffeeshop [coffeeshop].

Dat sprake was van een gestructureerd en duurzaam samenwerkingsverband is overigens ook door de verdediging niet weersproken.

Oogmerk tot het plegen van misdrijven

Het georganiseerde verband had tot oogmerk de handel in hennep en hasj, in het kader van de bevoorrading en bedrijfsvoering van de coffeeshop.

Aan de coffeeshop is een exploitatievergunning verstrekt. Aan deze vergunning zijn onder meer de voorwaarden gesteld dat er maximaal een handelsvoorraad aanwezig mag zijn van 500 gram softdrugs.

In het onderzoek naar verdachten is bij doorzoekingen in de coffeeshop en in de woningen van de in de coffeeshop werkzame verdachten op 27 november 2012 ruim 180 kilo softdrugs aangetroffen, waarvan in de coffeeshop zelf een hoeveelheid van 9.218 gram hasj en 8.668 gram wiet.^[1]

Door verdachte [medeverdachte 8] is bij de politie verklaard dat hij aan de coffeeshop wiet leverde, soms één à twee keer per week, met wisselende hoeveelheden van twee tot vijf kilo per keer en dat hij daarover met verdachte [medeverdachte 3] contact had.^[2]

Door verdachte [medeverdachte 3] is verklaard dat zij 500 gram in de coffeeshop mochten hebben, dat de voorraad buiten de coffeeshop op stashplaatsen werd bewaard, dat als ze wat nodig hadden, dat dan werd opgehaald en dat verdachte[medeverdachte 8] een vaste leverancier is.^[3]

Reeds op grond hiervan kan worden geconstateerd dat de gedoogvoorwaarden ruimschoots en structureel werden overtreden.

Het structurele karakter van die overtreding blijkt bovendien uit de bezoekersaantallen van coffeeshop [coffeeshop]. Gedurende het onderzoek tegen verdachte en de medeverdachten werd in drie periodes van willekeurige dagen het aantal bezoekers geteld van coffeeshop [coffeeshop]. In de periode van 22 juni 2011 tot en met 3 juli 2011 werden gemiddeld 1028 bezoekers per dag geteld^[4], in de periode van 23 december 2011 tot en met 11 augustus 2012 974 bezoekers^[5]en in de periode van 20 november 2012 tot en met 22 november 2012 1177 bezoekers^[6].

Uit analyse van in beslag genomen beelden van in de coffeeshop aanwezige en op de verkoopbalie gerichte camera’s, met betrekking tot de periode van 19 tot en met 26 november 2012, bleek dat in de coffeeshop sprake was van twee verkooppunten aan de verkoopbalie van de coffeeshop en dat enkel het verkooppunt aan de rechterzijde was aangesloten op een kassa met een registratiesysteem.

Op de beeldopnames van 20 november 2012 en 22 november 2012, zijn de bezoekers van de coffeeshop geteld die een transactie verrichten. In totaal werden bij de beide verkooppunten aan de verkoopbalie op 20 november 2012 1228 klanten en op 22 november 2012 1184 klanten geteld.

Voorts werd op deze beelden waargenomen dat er aanzienlijk meer betalingen door deze klanten plaatsvonden aan het linker verkooppunt, zonder kassasysteem. Het wisselgeld voor de klanten werd van onder de balie gepakt, er vond geen zichtbare registratie plaats van betalende klanten aan de linkerzijde van de balie, of als er geld vanonder de balie werd weggepakt.^[7]

Onderzoek naar de kassabonnen en het kassasysteem van coffeeshop [coffeeshop] heeft bevestigd dat het aantal klanten dat geregistreerd werd op de hiervoor genoemde dagen vele malen lager lag. Op 20 november 2012 zouden er volgens de kassabonnen slechts 460 klanten zijn geweest en op 22 november 2012 slechts 388 klanten.^[8]

Door de politie is gerelateerd dat uit bij de Belastingdienst opgevraagde gegevens blijkt dat de coffeeshop in 2011 als omzet heeft opgegeven een bedrag van € 875.000,00 en in 2012 een verwachte omzet van € 1.333.333,00, maar dat gezien de door de politie getelde bezoekersaantallen er een grotere omzet zou moeten zijn geweest ten bedrage van
€ 3.600.000,00.^[9]

De bevindingen omtrent het niet registreren van verkooptransacties en het buiten beeld houden van een groot deel van de omzet, worden bovendien bevestigd door de in de woning van [medeverdachte 2] gevonden aantekeningen die betrekking hebben op de bedrijfsvoering van de coffeeshop en waarin onder meer staat: “ [coffeeshop] is een miljoenenbedrijf dus moet het ook bestuurd worden als een bedrijf! ….Van begin tot het eind liefst wit!!”^[10]

Vanwege de structurele overtreding van de gedoogvoorwaarden en het niet registreren van een groot gedeelte van de omzet, is naar het oordeel van de rechtbank niet langer sprake van een gedoogde coffeeshop maar is de samenwerking tussen de in de coffeeshop werkzame personen aan te merken als een organisatie in de zin van artikel 140 WvSr.

Deelname

Uit het dossier blijkt dat verdachte [medeverdachte 1] binnen deze organisatie een beslissende, leidinggevende rol vervulde. Hij heeft ter terechtzitting verklaard dat hij als eigenaar van de coffeeshop bepaalde wat er in de coffeeshop gebeurde, dat hij verantwoordelijk was voor het personeel, dat hij, als hij in Nederland verbleef in de coffeeshop aanwezig was. Door verdachte[medeverdachte 7] is verklaard dat hij, als[medeverdachte 1] in het buitenland verbleef, op verzoek van[medeverdachte 1] een oogje in het zeil hield in de coffeeshop.^[11]Uit dit laatste volgt dat het enkele feit dat[medeverdachte 1] gedurende een gedeelte van de ten laste gelegde periode in het buitenland verbleef, niet afdoet aan zijn wetenschap van en betrokkenheid bij de door de organisatie gepleegde strafbare feiten in de gehele tenlastegelegde periode.

De deelname aan de criminele organisatie van [medeverdachte 3], die bij de gemeente stond beschreven als beheerder van [coffeeshop], volgt uit het feit dat hij naar eigen zeggen de inkoop van de hennep voor de coffeeshop verzorgde en uit het feit dat hierbij, zoals hiervoor is overwogen, de voor de coffeeshop geldende gedoogvoorwaarden werden overtreden.

De deelname van de overige [familienaam] broers en hun neef, verdachte [medeverdachte 6], volgt uit het feit dat zij naar eigen zeggen allen in vast dienstverband waren bij de coffeeshop en baliewerkzaamheden verrichten en voorts uit het feit dat in de woning van ieder van hen, met uitzondering van [medeverdachte 2], aanzienlijke hoeveelheden softdrugs werden aangetroffen.

Door [medeverdachte 4], [verdachte], [medeverdachte 5] en [medeverdachte 2] is voorts bij de rechter-commissaris verklaard dat zij geld van de coffeeshop in eigen zak stopten en dit zelf hielden zonder het op enige manier in de boeken te verantwoorden.^[12]Ten aanzien van[verdachte] is dat ook gebleken uit de camerabeelden.^[13]

Voorts volgt uit het dossier dat zij kunnen beschikken over geldbedragen die op basis van hun legale inkomsten niet kunnen worden verantwoord.

Op grond van al het voorgaande acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat[medeverdachte 1], [medeverdachte 3], [medeverdachte 5], [medeverdachte 2], [verdachte] en[medeverdachte 4] en [medeverdachte 6] hebben deelgenomen aan een organisatie die tot oogmerk had het plegen van misdrijven, te weten het opzettelijk verkopen, afleveren en aanwezig hebben van grote hoeveelheden hennep en hasj.

Dat ook witwassen een gemeenschappelijk doel van de organisatie was, zoals de officier van justitie heeft betoogd, is echter onvoldoende aannemelijk geworden. Weliswaar is uit het voorgaande gebleken dat een groot deel van de omzet van de coffeeshop buiten beeld werd gehouden en werden bij de doorzoekingen op 27 november 2012 op diverse locaties grote hoeveelheden contant geld aangetroffen (in totaal ruim € 600.000,00), en blijkt uit het dossier dat een aantal van de deelnemers aan de criminele organisatie over grote, niet uit legale inkomsten te verklaren geldbedragen beschikten, maar niet gebleken is dat daarbij sprake was van verhullingshandelingen en evenmin dat de samenwerking van de verdachten was gericht op het witwassen
.

Feit 2

Ontslag van alle rechtsvervolging

In een eenvoudige kasopstelling is weergegeven dat verdachte in de periode van 1 januari 2010 tot en met 28 november 2012 meer contante uitgaven heeft gedaan dan hij uit legale bron van inkomsten kan verklaren, tot een bedrag van totaal € 150.106,00.^[14]^[15]

Uit hetgeen hiervoor ten aanzien van de criminele organisatie is overwogen, volgt dat verdachte heeft deelgenomen aan een criminele organisatie, die zich structureel bezig hield met het op (te) grote schaal verkopen van verdovende middelen en waarbij een aanzienlijk deel van de transacties en de daarmee verdiende gelden niet werden geregistreerd.

Deze feiten en omstandigheden rechtvaardigen een sterk vermoeden dat de onder verdachte aangetroffen gelden en de door hem gedane uitgaven -voor zover niet te verklaren uit legaal vermogen- uit misdrijf afkomstig zijn. Gelet hierop mocht van verdachte worden verlangd dat hij een concrete en min of meer verifieerbare verklaring zou geven voor de herkomst van dit geld. Dat heeft verdachte echter nagelaten. Verdachte heeft, gevraagd naar de herkomst van de bron van de gelden uit voornoemde kasopstelling, telkens van zijn zwijgrecht gebruik gemaakt. Ter terechtzitting door de raadsvrouw van verdachte opgemerkt dat verdachte een verklaring kan geven voor de herkomst van het geld, in welk verband zij heeft gewezen op het feit dat uit het onderzoek van het Openbaar Ministerie blijkt dat verdachte met enige regelmaat gokt in casino’s en speelhallen en op het feit dat verdachte op 4 april 2012 een bedrag van € 38.250,00 heeft gewonnen. Deze opmerkingen van de zijde van de verdediging komen in feite neer op de stelling dat de onder verdachte aangetroffen gelden dan wel de door hem gedane uitgaven
mogelijk(geheel) uit casinowinsten afkomstig zouden kunnen zijn, waarmee de herkomst van de gelden wordt betwist, maar geen concrete alternatieve verklaring wordt gegeven voor de afkomst er van. Door verdachte is immers nimmer gesteld dat (en wanneer en voor welke bedragen) sprake zou zijn van daadwerkelijke casinowinsten (naast de uit het politieonderzoek gebleken winst op 4 april 2012). Bovendien blijkt uit het dossier dat verdachte in de periode van mei 2010 tot mei 2012 verschillende malen in verband met fikse verliezen een bezoekersbeperking in het casino heeft gekregen, hetgeen eerder op verlies dan op winst maken duidt. Aldus is geen sprake van een zodanige verklaring van verdachte dat deze aanleiding vormt voor nader onderzoek ten aanzien van de herkomst van het geld dat verdachte voorhanden heeft (gehad).

De rechtbank stelt dan ook vast dat het niet anders kan zijn dan dat verdachte geld voorhanden heeft (gehad) dat van misdrijf afkomstig was. Wat de exacte omvang van dit bedrag is, zal de rechtbank in het midden laten, nu van de zijde van de verdediging is betoogd dat de kasopstelling op onderdelen onjuist is, welk betoog niet zonder meer te weerleggen is, maar welk betoog anderzijds onverlet laat dat op basis van (de overige onderdelen van) de kasopstelling hoe dan ook een zodanig bedrag resteert om bewezen te achten dat verdachte geld voorhanden heeft gehad dat uit misdrijf afkomstig was.

Het betoog van de verdediging dat voor wat betreft de tenlastegelegde periode een bewezenverklaring van dit feit in ieder geval niet mogelijk is voor de periode 29 november 2012 tot en met 31 december 2012 nu er geen bewijsmiddelen zijn over de periode van na 28 november 2012, wordt verworpen. Het feit dat de kasopstelling ziet op een berekende periode tot 28 november 2012, staat niet in de weg aan een bewezenverklaring van de volledig tenlastegelegde periode van het witwassen ook kort na die datum, namelijk tot en met 31 december 2012. De rechtbank betrekt in deze overweging nog dat van de zijde van de verdediging niet expliciet gesteld of gebleken is dat verdachte na die datum niet meer over de gelden heeft beschikt.

De rechtbank acht op grond van het voorgaande wettig en overtuigend bewezen dat verdachte geldbedragen heeft verworven en voorhanden heeft gehad die afkomstig zijn uit eigen misdrijf en dat de verdachte daarvan op de hoogte was. De rechtbank acht niet bewezen dat verdachte de criminele gelden samen met een ander voorhanden heeft gehad.

Uit de vaste jurisprudentie van de Hoge Raad volgt dat indien vaststaat dat het enkele voorhanden hebben door de verdachte van een voorwerp dat afkomstig is uit een door hemzelf begaan misdrijf niet kan hebben bijgedragen aan het verbergen of verhullen van de criminele herkomst van dat voorwerp, die gedraging niet als (schuld)witwassen kan worden gekwalificeerd. Om tot kwalificatie van dat misdrijf te kunnen komen moet er dus sprake zijn van een gedraging die meer omvat dan het enkele voorhanden hebben en die een op het daadwerkelijk verbergen of verhullen van de criminele herkomst van dat door eigen misdrijf verkregen voorwerp gericht karakter heeft.

Niet is gebleken evenwel dat het voorhanden hebben van de geldbedragen een op het daadwerkelijk verbergen of verhullen van de criminele herkomst gericht karakter heeft gehad, nu de bedragen op naar verdachte te herleiden bankrekeningen zijn aangetroffen. Indien vaststaat dat het enkele voorhanden hebben door de verdachte van een voorwerp dat afkomstig is uit een door hemzelf begaan misdrijf niet kan hebben bijgedragen aan het verbergen of verhullen van de criminele herkomst van dat voorwerp, kan die gedraging niet als (schuld)witwassen worden gekwalificeerd.

Nu het onder 2 bewezen verklaarde feit daarom niet als witwassen kan worden gekwalificeerd en ook overigens geen strafbaar feit oplevert, dient verdachte te worden ontslagen van alle rechtsvervolging.

5.Bewezenverklaring

De rechtbank acht op grond van de onder 4.3 vervatte bewijsmiddelen bewezen dat verdachte

in de periode van 19 juli 2012 tot en met 27 november 2012 in Nederland,

heeft deelgenomen aan een organisatie, te weten een organisatie bestaande uit hem, verdachte, en [medeverdachte 1] en[medeverdachte 7] en [medeverdachte 6] en andere natuurlijke personen, welke organisatie tot oogmerk had het plegen van misdrijven, namelijk:

- het opzettelijk verkopen en afleveren en verstrekken en vervoeren en aanwezig hebben van (grote hoeveelheden, meer dan 30 gram) hennep en/of hasjiesj als bedoeld in artikel 3 van de Opiumwet onder B en C;

in de periode van 1 januari 2010 tot en met 31 december 2012, in Nederland en Marokko één of meer geldbedragen, heeft verworven en/of voorhanden heeft gehad terwijl hij, verdachte ten tijde van het verwerven en/of het voorhanden krijgen wist dat dit geld - onmiddellijk of middellijk – afkomstig was uit enig misdrijf.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten staan, zijn deze verbeterd. Verdachte is hierdoor niet in de verdediging geschaad.

Beoordeling voorwaardelijk verzoek tot horen getuigen

De raadsvrouwe heeft zich in de zaak van verdachte bij pleidooi aangesloten bij het voorwaardelijke verzoek tot het horen van twee getuigen in de zaak van verdachte [medeverdachte 3], voor zover de rechtbank tot een bewezenverklaring zou komen. De in het verzoek geformuleerde voorwaarde is vervuld en daardoor ligt thans ook in de zaak tegen verdachte de vraag voor ten aanzien van beide getuigen of de noodzaak aanwezig is om deze getuigen te horen.

De rechtbank is dienaangaande voor beide getuigen van oordeel dat de noodzaak tot het horen van verbalisant [verbalisant] en het opnieuw horen van [medeverdachte 1] in de zaak tegen verdachte niet is gebleken.

6.De strafbaarheid van het feit

Het bewezenverklaarde levert de navolgende strafbare feiten op.

Ten aanzien van het onder feit 1 bewezenverklaarde:

Deelneming aan een organisatie die tot oogmerk heeft het plegen van misdrijven;

7.De strafbaarheid van verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit. Verdachte is dan ook strafbaar.

8.Motivering van de straffen en maatregelen

8.1.

De eis van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd dat verdachte voor het door de officier van justitie bewezen geachte zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van anderhalf jaar met aftrek van het voorarrest en een geldboete van € 12.000,00 subsidiair 95 dagen vervangende hechtenis.

8.2.

Het standpunt van de verdediging

De verdediging heeft aangevoerd dat de eis niet in verhouding staat tot de omvang van de strafzaak en de vermeende rol die verdachte heeft gespeeld. Er is een vrij beperkte periode ten laste gelegd en er is ten aanzien van feit 1 geen sprake van jarenlange betrokkenheid. Voorts is door de verdediging verzocht rekening te houden met het feit dat verdachte een blanco strafblad heeft en na één dag in verzekering stelling is heen gezonden.

8.3.

Het oordeel van de rechtbank

De hierna te noemen strafoplegging is in overeenstemming met de ernst van het bewezen geachte, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte, zoals daarvan ter terechtzitting is gebleken.

Ten laste van verdachte is (onder meer) bewezen verklaard dat hij heeft deelgenomen aan een criminele organisatie die zich bezig hield met het buiten de gedoogvoorwaarden om op grote schaal opzettelijk verkopen en afleveren van hennep en hasj.

Weliswaar kent Nederland ten aanzien van softdrugs een gedoogbeleid, maar ook dit beleid kent zijn grenzen. Hoewel er door het gedoogbeleid sprake is van een schemergebied, neemt dit niet weg dat het op grote schaal handelen in softdrugs, zoals in de onderhavige zaak het geval is geweest, nadrukkelijk niet wordt gedoogd en strafbaar is. Daar komt bovendien bij dat verdachte zich als deelnemer aan de criminele organisatie heeft schuldig gemaakt aan het buiten beeld houden van een groot deel van de omzet van de coffeeshop.

Voorts overweegt de rechtbank dat het gebruik van softdrugs op lange duur schadelijk is voor de gezondheid. Door als organisatie bezig te zijn met het in de samenleving brengen van softdrugs, wordt bij gedragen aan dit schadelijke gevolg. Daarnaast leert de ervaring dat rondom de handel in softdrugs vaak geweld voorkomt. Hoewel de criminele organisatie waar verdachte van uit maakt, niet met zodanig geweld in verband kan worden gebracht, blijkt hieruit wel de noodzaak om criminele organisaties die zich met softdrugs bezig houden te bestrijden.

Alles afwegend acht de rechtbank een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van na te melden duur op zijn plaats. Het pleidooi van de verdediging dat in aansluiting op het vonnis van de rechtbank Den Haag van 21 december 2012 (ECLI:NL:RBSGR:2012:BY7120) toepassing zou moeten worden gegeven aan artikel 9a van het Wetboek van Strafrecht, passeert de rechtbank vanwege het feit dat de onderhavige zaak en de rol die verdachte daarin heeft gespeeld reeds vanwege het buiten beeld houden van een groot deel van de omzet, niet vergelijkbaar is met de aan genoemd vonnis ten grondslag liggende casus.

Het opleggen van een geldboete, naast de op te leggen gevangenisstraf, acht de rechtbank, mede gelet op de door de officier aangekondigde ontnemingsvordering, niet opportuun.

9.Beslag

Onder verdachte zijn de volgende geldbedragen in beslag genomen:

- een bedrag van € 5.000,00;
- een bedrag van € 1.745,00.

De officier van justitie heeft de verbeurdverklaring van deze geldbedragen gevorderd.

De verdediging heeft verzocht deze geldbedragen aan verdachte terug te geven, nu er vanwege een geldlening sprake is van een legale herkomst. Verdachte zou een deel van de geldlening in contanten hebben opgenomen, aldus de verdediging.

Gezien het feit dat er conservatoir beslag ligt op de beide geldbedragen en de officier van justitie een ontnemingsvordering heeft aangekondigd, zal de rechtbank, wat er ook zij van de gestelde geldlening, de bewaring van deze geldbedragen ten behoeve van de rechthebbende(n) gelasten.

10.Toepasselijke wettelijke voorschriften

De beslissing berust op de artikelen 140 en 420bis van het Wetboek van Strafrecht.

11.Beslissing

De rechtbank:

- verklaart bewezen dat verdachte het ten laste gelegde heeft begaan zoals hiervoor in rubriek 5 is vermeld;

- verklaart niet bewezen wat aan verdachte telkens meer of anders is ten laste gelegd dan hiervoor is bewezen verklaard en spreekt verdachte daarvan vrij;

- verklaart dat het bewezenverklaarde het in rubriek 6 genoemde strafbare feit oplevert;

- verklaart verdachte daarvoor strafbaar;

- verklaart het onder feit 2 bewezene niet strafbaar en ontslaat verdachte van alle rechtsvervolging ter zake daarvan;

- veroordeelt verdachte tot een gevangenisstraf van
één jaar;

- beveelt dat de tijd die door veroordeelde voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en in voorlopige hechtenis is doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van die straf in mindering gebracht zal worden;

- gelast de bewaring ten behoeve van de rechthebbende van een geldbedrag van € 5.000,00 en een geldbedrag van € 1.745,00.

Dit vonnis is gewezen door mr. G. Perrick, voorzitter, mrs. J.P.W. Helmonds en C.A.M. van Straalen, rechters, in tegenwoordigheid van mr. J.A. van Wageningen, griffier en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank van 19 december 2013.

BIJLAGE : De tenlastelegging

Aan verdachte wordt tenlastegelegd dat

hij in of omstreeks de periode van 19 juli 2012 tot en met 27 november 2012 te

Utrecht, althans in het arrondissement Utrecht, thans arrondissement

Midden-Nederland, in elk geval in Nederland en/of in Marokko,

heeft deelgenomen aan een organisatie, te weten een organisatie bestaande uit

(in elk geval) hem, verdachte, en/of [medeverdachte 1] en/of [medeverdachte 7]

en/of [medeverdachte 6] en/of een of meer andere natuurlijke perso(o)n(en) en/of

één of meer rechtsperso(o)n(en), waaronder coffeeshop "[coffeeshop]", welke

organisatie tot oogmerk had het plegen van misdrijven, namelijk (onder meer) :

- het opzettelijk verkopen en/of afleveren en/of verstrekken en/of vervoeren

en/of aanwezig hebben van (grote hoeveelheden) hennep en/of hasjiesj (steeds

meer dan 30 gram) als bedoeld in artikel 3 van de Opiumwet onder B en C; en/of

- het witwassen van (grote hoeveelheden) geld als bedoeld in artikel 420bis jo. 420ter, in ieder geval 420bis, van het Wetboek van Strafrecht;

(zaaksdossier J)

hij in of omstreeks de periode van 1 januari 2010 tot en met 31 december 2012,

te Utrecht, althans in het arrondissement Utrecht, thans arrondissement

Midden-Nederland, in elk geval in Nederland en/of Marokko,

tezamen en in vereniging met een ander of anderen (telkens) van een voorwerp,

te weten één of meer geldbedragen, in totaal ten bedrage van ongeveer EUR

150.106,- heeft verworven en/of voorhanden heeft gehad en/of heeft

overgedragen en/of heeft omgezet, althans van het/de voorwerp(en) gebruik

heeft/hebben gemaakt, terwijl hij, verdachte en/of zijn mededader(s) ten tijde

van het verwerven en/of het voorhanden krijgen en/of het overdragen en/of het

omzetten wist(en), althans redelijkerwijs had(den) moeten vermoeden dat

dit/deze (grote hoeveelheden) geld - onmiddellijk of middellijk - afkomstig

was/waren uit enig misdrijf.

(zaaksdossier N)