Uitspraak
Uitspraak
2
61893 / HA ZA 08-118
20 januari 2010
vonnis
RECHTBANK MIDDELBURG
61893 / HA ZA 08-11825 november 2009
Sector civiel recht
zaaknummer / rolnummer: 61893 / HA ZA 08-118
Vonnis van 20 januari 2010
in de zaak van
de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid
PAYSQUARE,
gevestigd te Utrecht,
eiseres in conventie,
verweerster in reconventie,
advocaat mr. B.H. Vader,
tegen
de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid
BELDEROK B.V.,
gevestigd te Oostburg,
gedaagde in conventie,
eiseres in reconventie,
advocaat mr. R.M.A. Lensen.
Partijen zullen hierna PaySquare en Belderok genoemd worden.
De procedure
Het verloop van de procedure blijkt uit:
het tussenvonnis van 30 juli 2008
het proces-verbaal van comparitie van 4 november 2008
de akte van PaySquare
de akte van Belderok.
Ten slotte is vonnis bepaald.
De feiten
Belderok exploiteert een onderneming die bouwmaterialen, instrumenten en aanverwante artikelen levert. 2.2. Bij brief van 27 mei 2002 heeft Interpay Nederland B.V. aan Belderok geschreven:
“Naar aanleiding van uw verzoek om informatie te ontvangen over de mogelijkheid tot het accepteren van MasterCard transacties via Mail Order/Telephone Onder, informeren wij u als volgt.
Betalingen, waarbij de MasterCard kaarthouder schriftelijk zijn toestemming geeft tot het afschrijven van een bedrag van zijn kaart, kunnen worden geaccepteerd op basis van een zogenaamde Mail Order / Telephone Order overeenkomst. (...)
Voor het verwerken van een Mail Order/Telephone Order transactie heeft u van de kaarthouder de volgende gegevens nodig:
- Kaartnummer
- Vervaldatum
- Transactiedatum
- Bedrag in €
- Card Validation Code
- Gegevens kaarthouder (naam zoals vermeld op de creditcard, postcode, huisnummer, land).
Deze aansluitovereenkomst is uitdrukkelijk niet bedoeld voor het accepteren van creditcardbetalingen via internet. Voor het accepteren van creditcardbetalingen via internet kunt u contact opnemen met onze afdeling New Technologies (..). Voor elke transactie dient autorisatie te worden gevraagd bij Interpay Nederland B.V. Het aanvragen van autorisatie gebeurt volgens een standaard fax-formulier.” 2.3. Op 24 mei 2002 heeft Belderok een aanvraagformulier Mail Order / Telephone Order voor MasterCard ondertekend. Bij brief van 10 juni 2002 heeft Interpay in tweevoud een aansluitovereenkomst MasterCard voor Mail Order / Telephone Order aan Belderok verzonden. In de brief staat vermeld: “Wij verzoeken u de met [x] gemarkeerde velden op de overeenkomst volledig in te vullen en de originele overeenkomst, voorzien van uw handtekening, te retourneren in bijgevoegde antwoordenenvelop.
Op het moment dat u van Interpay de bevestiging van aansluiting ontvangt, kunt u overgaan tot acceptatie van MasterCard voor Mail Order / Telephone Order. (…)
Bijlagen: (…)
- Instructie t.b.v. Mail Order / Telephone Order per fax - Algemene Voorwaarden Kaartacceptatie voor uw eigen administratie”.
2.4. Op 11 juni 2002 heeft Belderok de Aansluitovereenkomst MasterCard voor Mail order/Telephone Order (MOTO) ondertekend en teruggestuurd. In deze overeenkomst verklaren zij en Interpay Nederland B.V. (hierna ook: Interpay) overeen te komen dat Belderok:
“vanaf de totstandkoming van deze overeenkomst deel (zal) uitmaken van het internationale systeem voor het gebruik van MasterCards, welke kaarten zullen fungeren als betaalmiddel voor goederen en/of diensten, die door het accepterende bedrijf worden geleverd aan houders van MasterCards. In dit verband gaan het bedrijf en InterPay deze aansluitovereenkomst aan. Op deze overeenkomst zijn de Algemene Voorwaarden Kaart-acceptatie van toepassing. (…)”.
2.5. Belderok heeft in de periode van 31 oktober 2002 tot en met 5 maart 2003 goederen verkocht en geleverd aan afnemers in Indonesië voor een bedrag van in totaal € 28.927,--. Voor de betaling van de goederen is gebruik gemaakt van diverse creditcards. Belderok heeft de creditcard transacties vooraf door middel van door Interpay verstrekte faxformulieren aan Interpay ter autorisatie voorgelegd. Op de formulieren zijn onder meer vermeld: het nummer en de vervaldatum van de creditcard, de naam, de postcode en het huisnummer van de kaarthouder. Naderhand is gebleken dat de creditcards niet op naam van de kopers stonden. Na betwisting van de afschrijving van de diverse bedragen door de rechtmatige houder van de creditcards en onderzoek, heeft Interpay de afgeschreven bedragen aan de rechtmatige houder(s) van de creditcards geretourneerd.
Het geschil
in conventie
3.1.1. PaySquare vordert om Belderok bij vonnis – uitvoerbaar bij voorraad – te veroordelen tot betaling aan haar van een bedrag van [bedrag 1], te vermeerderen met de wettelijke rente over [bedrag 2] vanaf 25 april 2006, althans de dag der dagvaarding, tot aan de dag der algehele voldoening. PaySquare stelt dat zij de rechtsopvolger is van Interpay Nederland B.V. met wie Belderok de aansluitovereenkomst heeft gesloten. Belderok is op grond van de toepasselijke algemene voorwaarden verplicht tot terugbetaling aan haar van het geretourneerde bedrag van [bedrag 2], de wettelijke rente vanaf 5 maart 2003 tot 25 april 2006, zijnde € 3.943,94 en de incassokosten van € 1.158,--. Belderok gaat er ten onrechte van uit dat Interpay bij de autorisatie van de betalingen ook controleerde of het creditcardnummer overeenstemde met de opgegeven naam van de creditcardhouder. Interpay kan deze gegevens niet controleren omdat zij daar niet de beschikking over heeft. Belderok is er voldoende op gewezen dat het voor zijn risico komt indien de gegevens niet overeenstemmen.
3.1.2. Interpay Eurocard B.V. is een dochtervennootschap van Interpay Nederland B.V. De activiteiten van Interpay Eurocard B.V. zijn per 1 juni 2004 overgedragen aan de moedervennootschap. Op die zelfde datum zijn de activiteiten gesplitst. De activiteiten met betrekking tot het verwerken van transacties zijn bij Interpay Nederland B.V. achtergebleven. De activiteiten met betrekking tot het aansluiten van ondernemingen en de uitgifte van creditcards zijn ondergebracht in de door afsplitsing opgerichte vennootschap PaySquare B.V. Bij brief van 13 december 2004 is aan alle klanten van Interpay Nederland B.V. een brief gestuurd waarin is gemeld dat PaySquare B.V., sinds 2 juni 2004 een zelfstandige dochter van Interpay Nederland B.V., ging zorgen voor de afhandeling van creditcardtransacties. Daarbij zijn tevens de nieuwe algemene voorwaarden toegezonden. Belderok heeft geen gebruik gemaakt van de geboden mogelijkheid de aansluitovereenkomst met onmiddellijke ingang op te zeggen. Daarmee heeft hij PaySquare als rechtsopvolger van Interpay Nederland aanvaard.
3.2.1 Belderok betwist onder meer de ontvankelijkheid van PaySquare. Zij stelt dat zij een overeenkomst heeft gesloten met Interpay Eurocard Nederland B.V. Op de aansluitovereenkomst is weliswaar de naam van Interpay Nederland B.V. vermeld, het tevens vermelde nummer bij de Kamer van Koophandel is dat van Interpay Eurocard Nederland B.V. Belderok heeft in 1998 ook de “Aansluitovereenkomst Eurocard/MasterCard” met Interpay Eurocard Nederland B.V. gesloten, waarop dat zelfde nummer is vermeld. PaySquare is op 1 juni 2004 opgericht door afsplitsing van Interpay Nederland B.V. Interpay Nederland B.V. is door statutaire naamswijziging op 30 november 2006 Equens Nederland B.V. gaan heten en – na een omzetting tot N.V. – gefuseerd met Equens N.V., welke vennootschap sindsdien is genaamd Equens SE. Interpay Eurocard Nederland B.V. is op 21 december 2007 gefuseerd met haar enig aandeelhoudster Equens Nederland B.V., waarbij alle rechten en verplichtingen van Interpay Eurocard Nederland B.V. tot het vermogen van Equens Nederland B.V. - thans Equens N.V. / SE - zijn gaan behoren. Nu geen sprake is van een overdracht van de vordering op Belderok onder algemene titel en overdracht onder bijzondere titel (door middel van cessie) kennelijk ontbreekt, heeft PaySquare geen vorderingsrecht, aldus Belderok.
3.2.2. Indien PaySquare wel ontvankelijk is, meent Belderok dat haar vordering moet worden afgewezen. Belderok is de overeenkomst aangegaan op grond van de informatie die hij in de brief van 27 mei 2002 en het daarbij gevoegde aanvraagformulier had ontvangen. De door PaySquare overgelegde algemene voorwaarden en de “Instructie ten behoeve van Mail Order / Telephone Order” heeft hij nooit ontvangen. De daarin vermelde risico’s waren hem dan ook niet bekend. De aansluitovereenkomst is toegezonden bij brief van 10 juni 2002. Op die brief staat wel vermeld dat de Instructie t.b.v. Mail Order / Telephone Order per fax en de Algemene Voorwaarden Kaartacceptatie zijn bijgevoegd, maar dat was niet het geval. Indien de algemene voorwaarden wel onderdeel van de overeenkomst zijn geworden, doet Belderok een beroep op de vernietigbaarheid daarvan. Zij wijst er in dit verband verder op dat zij er, gelet op de verstrekte informatie en de autorisatieprocedure, op mocht vertrouwen dat eventuele fraude niet voor zijn risico zou komen. Meer subsidiair stelt Belderok dat het beroep van Interpay op de algemene voorwaarden naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is. Belderok betwist verder dat zij wettelijke rente en incassokosten verschuldigd is.
3.2.3. Ten slotte Belderok stelt dat – indien zijn beroep op de vernietigbaarheid van de algemene voorwaarden en de redelijkheid en billijkheid niet zou slagen – Interpay jegens haar toerekenbaar tekort geschoten is c.q. onrechtmatig heeft gehandeld. Belderok is immers onvoldoende gewaarschuwd voor de risico’s van fraude met creditcardtransacties. In dit verband zal in voorwaardelijke reconventie schadevergoeding worden gevorderd. In conventie beroept Belderok zich op verrekening c.q. opschorting.
in voorwaardelijke reconventie
3.3. Onder de voorwaarde dat PaySquare in conventie ontvankelijk is in haar vordering en Belderok in conventie aan PaySquare enig bedrag verschuldigd is, vordert Belderok in reconventie om PaySquare te veroordelen om ten titel van schadevergoeding aan hem te betalen een bedrag gelijk aan hetgeen PaySquare in conventie heeft te vorderen, vermeerderd met wat Belderok overigens in de verrekening heeft betrokken. Ter onderbouwing van haar vordering, verwijst Belderok naar hetgeen zij in conventie heeft gesteld.
3.4.1. PaySquare stelt dat de algemene voorwaarden waar zij een beroep op doet wel van toepassing zijn. Belderok was al sinds 28 juli 1998 een aangesloten bedrijf. In oktober 2001 zijn de algemene voorwaarden gewijzigd en aan alle aangesloten bedrijven toegezonden. Deze voorwaarden zijn in de overeenkomst van 11 juni 2002 wederom van toepassing verklaard. Ook bij de toezending van de aansluitovereenkomst zijn de algemene voorwaarden meegezonden. In december 2004 heeft Interpay de omzetting naar PaySquare ook aan Belderok gecommuniceerd en wederom verwezen naar de toepasselijkheid van de algemene voorwaarden.
3.4.2. Het MOTO-systeem was bestemd voor bestelling per brief of per telefoon. De litigieuze transacties zijn echter via internet verricht. Hiervoor is de aansluitovereenkomst niet bedoeld. De autorisatie door PaySquare behelst uitsluitend de controle of de kaart nog geldig is en of het rekeningsaldo voldoende is om de transactie te verrichten. De NAW-gegevens worden niet gecontroleerd. Dit is de verantwoordelijkheid van het aangesloten bedrijf. Op grond van artikel 10 lid 4 jo 10 lid 7 van de algemene voorwaarden is Interpay gerechtigd om betwiste bedragen terug te vorderen, ook indien voor de transactie autorisatie is verkregen.
Belderok kan zich niet op opschorting of verrekening beroepen, aangezien zij zelf toerekenbaar tekort gekomen is door internetorders te accepteren. Belderok is niet ontvankelijk is zijn vordering.
De beoordeling
in conventie
Ontvankelijkheid
Tussen partijen is in geschil of de aansluitovereenkomst van 11 juni 2002 is gesloten met Interpay Nederland B.V. of Interpay Eurocard Nederland B.V. Naar het oordeel van de rechtbank blijkt uit de overgelegde stukken dat Interpay Nederland B.V. de contractspartij van Belderok was bij die overeenkomst. In de aansluitovereenkomst zelf en de daarbij behorende algemene voorwaarden, is immers uitsluitend de naam van Interpay Nederland B.V. vermeld. Ook het aanvraagformulier en de overige correspondentie vermeldt alleen die naam. Dat onderaan de overeenkomst in het klein het inschrijfnummer bij de Kamer van Koophandel van Interpay Eurocard Nederland B.V. is vermeld, leidt er niet toe dat die vennootschap ook contractspartij is geworden. Gelet op de uitdrukkelijke vermeldingen van Interpay Nederland B.V. in de overeenkomst zelf en de overige stukken en de afwezigheid van vermeldingen van Interpay Eurocard B.V., dient de vermelding van dat KvK-nummer als een vergissing te worden beschouwd. Dat Belderok voor die tijd wel overeenkomsten met Interpay Eurocard B.V. heeft gesloten leidt er evenmin toe dat hij er hij er in dit geval zondermeer van uit mocht gaan dat Interpay Eurocard B.V. zijn contractspartij zou zijn. Indien hij niet met Interpay Nederland B.V. had willen contracteren, had het op zijn weg gelegen daar uitdrukkelijk melding van te doen en wijziging van de tenaamstelling te verzoeken alvorens de overeenkomst te ondertekenen.
4.2. PaySquare heeft bij conclusie van antwoord in voorwaardelijke reconventie een notariële akte d.d. 1 juni 2004 overgelegd, waaruit blijkt dat zij op die datum door afsplitsing van Interpay Nederland B.V. is ontstaan. Belderok heeft niet betwist dat door die afsplitsing de (aansluit)overeenkomsten van Interpay Nederland B.V. van rechtswege zijn overgegaan naar PaySquare B.V. Ook de aansluitovereenkomst van Belderok valt daar onder. PaySquare is daarom ontvankelijk in haar vordering. Toepasselijkheid algemene voorwaarden
4.3. Belderok en Interpay hebben in de aansluitovereenkomst MOTO uitdrukkelijk verklaard dat daarop de Algemene Voorwaarden Kaart-acceptatie van toepassing zijn. Deze voorwaarden zijn daardoor deel uit gaan maken van de overeenkomst van partijen. Het beroep van Belderok op de niet-toepasselijkheid van de algemene voorwaarden wordt dan ook verworpen. Belderok heeft voorts een beroep gedaan op de vernietigbaarheid van de algemene voorwaarden; hij zou geen redelijke mogelijkheid hebben gehad om van de voorwaarden kennis te nemen. Belderok heeft de aansluitovereenkomst waarin uitdrukkelijk naar de algemene voorwaarden is verwezen echter getekend, na ontvangst van de brief van 10 juni 2002. In die brief staat vermeld dat zowel de “Instructie t.b.v. Mail Order / Telephone Order per fax” als de Algemene Voorwaarden Kaartacceptatie zijn bijgevoegd. Gesteld noch gebleken is dat Belderok op een andere wijze heeft gereageerd dan door ondertekening en retournering van de aansluitovereenkomst. Naar het oordeel van de rechtbank kan daaruit worden afgeleid dat Belderok geaccepteerd heeft dat hij zowel de algemene voorwaarden en als de “Instructie t.b.v. Mail Order / Telephone Order per fax” voorafgaand aan het sluiten van de overeenkomst heeft ontvangen. Zij heeft aldus een redelijke mogelijkheid gekregen om van de voorwaarden kennis te nemen. Nu Belderok niet heeft betwist dat de toepasselijke algemene voorwaarden en voormelde “Instructie” gelijk zijn aan de stukken die PaySquare als productie 2 respectievelijk 7 bij dagvaarding heeft overgelegd, zal de rechtbank van de inhoud daarvan uitgaan.
4.4. Op grond van de algemene voorwaarden ligt het risico van fraude bij het gebruik van creditcards bij Belderok als accepterend bedrijf. Artikel 7.2.1. van die voorwaarden bepaalt namelijk: “Het bedrijf kan een kaarthouder toestaan om telefonisch orders en/of postorders met een credit card op afstand te betalen. Hierbij dient voor elk bedrag autorisatie te worden aangevraagd bij Interpay. Het bedrijf draagt het risico dat de order niet is geplaatst door de rechtmatig kaarthouder of dat de zaken en/of diensten niet daadwerkelijk aan de rechtmatige kaarthouder worden geleverd.” Verder bepaalt artikel 10.4: “Indien de kaarthouder of de financiële instelling voor wiens risico de kaart wordt uitgegeven de transactie op afstand betwist, is Interpay te allen tijde gerechtigd het met een betaling gemoeide bedrag terug te vorderen dan wel te verrekenen met andere toekomstige uitbetalingen.(..).” Artikel 10.7.bepaalt:
“Indien naar aanleiding van de door het bedrijf en de kaardhouder verstrekte gegevens blijkt dat de rechtmatige kaardhouder de transactie niet heeft verricht, zal Interpay het betwiste bedrag terugvorderen of dit verrekenen met andere betalingen. Deze bepaling geldt ook indien het bedrijf ter zake van de betreffende transactie bij Interpay autorisatie heeft aangevraagd en gekregen.” Belderok is voorts uitvoerig op de risico’s van misbruik van creditcard gegevens gewezen in de “Instructie ten behoeve van Mail Order / Telephone Order acceptatie per fax”, die volgens artikel 7.2.2. van de voorwaarden deel uitmaken van de aansluitovereenkomst.
In de die instructie staat onder meer vermeld: “U heeft een mail Order / Telephone Order (MOTO) aansluitovereenkomst met Interpay gesloten. Deze aansluitovereenkomst is uitdrukkelijk niet bedoeld voor het accepteren van credit card betalingen via Internet. (…) Deze instructie is van toepassing op en maakt onderdeel uit van de aansluitovereenkomst. (…) Vaststellen identiteit kaarthouder
Mail Order / Telephone Order acceptatie is anders dan acceptatie van een credit card aan de toonbank in een winkel. Het belangrijkste verschil is dat de credit card en de kaarthouder niet fysiek aanwezig zijn op het moment dat de order wordt geplaatst, waardoor noch controle van de echtheidskenmerken op de kaart noch controle van de handtekening van de rechtmatige kaardhouder door uw bedrijf kunnen worden uitgevoerd. Daarom is het voor u van belang de identiteit van degene die bij uw bedrijf een MOTO order plaatst te verifiëren. De verantwoordelijkheid voor het vaststellen van de identiteit van de rechtmatige kaardhouder ligt bij u als accepterend bedrijf en komt ook voor rekening en risico van uw bedrijf. (…) Een autorisatie is geen garantie dat de credit card gegevens door de rechtmatige eigenaar op een rechtmatige manier gebruikt worden. (…) Het vastleggen van order- en aflevergegevens kunnen voor u een hulpmiddel zijn om degene die de order heeft geplaatst te achterhalen als de transactie door de kaarthouder wordt betwist. NB: Indien u twijfelt aan de geldigheid van de credit card of aan de klant als rechtmatige eigenaar van de kaart, adviseert Interpay niet tot acceptatie over te gaan.”
4.5. Belderok heeft voorts een groot aantal feiten en omstandigheden aangevoerd op grond waarvan volgens haar moet worden geconcludeerd dat de algemene voorwaarden waar PaySquare zich op beroept, onredelijk bezwarend zijn. Naar het oordeel van de rechtbank is dat niet het geval. Zoals hiervoor is overwogen, moet er van worden uitgegaan dat Belderok zowel de “Instructie t.b.v. Mail Order / Telephone Order per fax” als de Algemene Voorwaarden Kaartacceptatie voor het sluiten van de aansluitovereenkomst heeft ontvangen. Zij is er dus in voldoende mate op gewezen dat het risico van fraude bij het gebruik van creditcards bij MOTO-overeenkomsten voor haar rekening en risico zou komen, ook indien de transactie vooraf door Interpay is geautoriseerd. Belderok had hieruit ook moeten en kunnen afleiden dat door Interpay uitbetaalde bedragen in geval van fraude achteraf bij haar teruggevorderd konden worden. Dat het risico van misbruik bij de acceptant wordt gelegd, is gelet op de aard van de overeenkomst en de wederzijds kenbare belangen van partijen ook niet onredelijk. De acceptant is bij uitstek de partij die ervoor dient te waken dat geen misbruik van creditcard gegevens wordt gemaakt. Anders dan de acceptant, heeft de creditcardmaatschappij geen mogelijkheid om te controleren of degene die met de creditcard wil betalen, daartoe ook gerechtigd is. Uit de gegevens die Belderok voorafgaand aan de transacties ter autorisatie aan Interpay diende te verstrekken, kon ook niet worden afgeleid of de identiteit van de klanten van Belderok gelijk was aan die van de creditcardhouders. Indien het risico van fraude niet bij de acceptant, maar bij de creditcardmaatschappij zou liggen, zou het bij onderhavige overeenkomst voor de acceptant te gemakkelijk zijn om transacties aan te gaan met dubieuze partijen. Dit zou bij de creditcardmaatschappij tot een te groot risico leiden. Belderok had dus ook los van de inhoud van de “Instructie ten behoeve van Mail Order / Telephone Order acceptatie per fax” kunnen begrijpen dat het op haar weg lag om de identiteit van haar klanten te verifiëren. Naar het oordeel van de rechtbank is er op grond van het vorenstaande geen aanleiding om de Algemene Voorwaarden Kaartacceptatie of de “Instructie ten behoeve van Mail Order / Telephone Order acceptatie per fax” geheel of gedeeltelijk buiten toepassing te laten.
4.6. Belderok heeft ter comparitie haar verweer ten aanzien van de rechtsgeldigheid van de betwisting van de transacties niet langer gehandhaafd, zodat de rechtbank daarvan uitgaat. Uit hetgeen hiervoor is overwogen volgt dat Belderok gehouden is tot terugbetaling van de door Interpay aan de rechtmatige kaarthouders betaalde bedragen. De gevorderde hoofdsom van [bedrag 2] is dan ook toewijsbaar. PaySquare heeft daarnaast de wettelijke rente over dit bedrag gevorderd vanaf 5 maart 2003. Belderok heeft betwist dat zij met ingang van deze datum in verzuim is gebracht. Nu PaySquare niet heeft onderbouwd wanneer Belderok in verzuim is geraakt en ook niet op het verweer van Belderok heeft gereageerd, kan niet worden vastgesteld op welk moment wettelijke rente verschuldigd is geworden. Dit deel van de vordering zal daarom worden afgewezen. PaySquare heeft de tevens gevorderde buitengerechtelijke kosten -niet zijnde de kosten ter voorbereiding en instructie van de zaak – niet gespecificeerd. Daarom zal overeenkomstig het Rapport van de Werkgroep van de Nederlandse Vereniging voor Rechtspraak inzake de buitengerechtelijke kosten van november 2000 (Rapport Voorwerk II), het ter zake gevorderde bedrag eveneens worden afgewezen.
4.7. Het beroep van Belderok op verrekening c.q. opschorting wordt verworpen. Uit hetgeen hiervoor is overwogen volgt dat PaySquare/ Interpay Belderok voldoende heeft voorgelicht over en gewaarschuwd heeft voor de risico’s van fraude en doordoor mogelijke verplichtingen tot terugbetaling van uitbetaalde bedragen. Paysquare / Interpay is dus niet toerekenbaar tekort geschoten en heeft evenmin onrechtmatig heeft gehandeld. Belderok heeft dus geen voor verrekening vatbare vordering op PaySquare en derhalve ook geen grond voor opschorting van haar betalingsverplichting.
4.8. Nu Belderok in conventie grotendeels in het ongelijk wordt gesteld, zal zij in de proceskosten worden veroordeeld. De kosten aan de zijde van PaySquare worden begroot op:
- dagvaarding € 85,44
- vastrecht € 715,--
- salaris advocaat € 1.158,-- (2 x tarief III € 579,--)
Totaal € 1.958,44
in reconventie
4.9. De voorwaarde waaronder de vordering in reconventie is ingesteld, is vervuld. Voor de inhoudelijke beoordeling van de reconventionele vordering verwijst de rechtbank naar hetgeen hiervoor in conventie is overwogen en beslist. Daaruit volgt reeds dat PaySquare niet gehouden is tot betaling – ten titel van schadevergoeding – aan Belderok van hetgeen in conventie wordt toegewezen. De vordering in (voorwaardelijk) reconventie zal dan ook worden afgewezen. 4.10. Belderok zal als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld. De kosten aan de zijde van PaySquare worden begroot op € 579,-- wegens salaris advocaat (1 x tarief III).
De beslissing
De rechtbank: in conventie
- veroordeelt Belderok om aan PaySquare tegen kwijting te betalen het bedrag van [bedrag 2]; - veroordeelt Belderok in de kosten van het geding welke aan de zijde van PaySquare tot aan dit moment worden begroot op € 1.958,44;
- verklaart dit vonnis tot zover uitvoerbaar bij voorraad; - wijst het meer of anders gevorderde af;
in reconventie wijst de vordering van Belderok af; veroordeelt Belderok in de kosten van het geding welke aan de zijde van PaySquare tot aan dit moment worden begroot op € 579,--.
Dit vonnis is gewezen door mr. J. de Graaf en in het openbaar uitgesproken op 20 januari 2010.