ECLI:NL:RBLIM:2020:9780

• Datum uitspraak: 14 december 2020
• Publicatiedatum: 11 december 2020
• Zaaknummer: 03.086370.19
• Instantie: Rechtbank Limburg
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Eerste aanleg - meervoudig
• Rechters: C.M. Nollen; L. Feuth; L.E.M. Hendriks
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Belaging van ex-vriendin met stelselmatige inbreuk op persoonlijke levenssfeer via social media en fysieke achtervolging

In deze strafzaak, behandeld door de Rechtbank Limburg op 14 december 2020, is de verdachte beschuldigd van belaging van zijn ex-vriendin in de periode van 12 februari 2018 tot en met 22 september 2018. De verdachte, geboren in 1985 en gedetineerd in P.I. De Geerhorst te Sittard, heeft zijn ex-vriendin stelselmatig lastiggevallen via verschillende social media platforms, waaronder Facebook en Instagram. Hij heeft haar meerdere berichten, vriendschapsverzoeken en foto's gestuurd, en heeft haar ook fysiek achtervolgd met een auto. De rechtbank heeft vastgesteld dat de verdachte, ondanks een eerder opgelegd contact- en locatieverbod, zijn ex-vriendin op een indringende manier heeft benaderd, wat heeft geleid tot angst en een ernstige verstoring van haar persoonlijke leven.

De zaak werd inhoudelijk behandeld op 30 november 2020, waarbij de verdachte en zijn raadsman aanwezig waren. De officier van justitie achtte de tenlastelegging bewezen, terwijl de verdediging de verdachte vrijsprak. De rechtbank heeft de verklaringen van het slachtoffer, die niet ter zitting aanwezig was, als geloofwaardig beoordeeld en heeft de verdachte schuldig bevonden aan belaging. De rechtbank oordeelde dat de verdachte gedurende een lange periode stelselmatig contact heeft gezocht met het slachtoffer, wat leidde tot een aanmerkelijke verstoring van haar persoonlijke levenssfeer.

Uiteindelijk heeft de rechtbank de verdachte schuldig verklaard zonder oplegging van straf of maatregel, rekening houdend met de reeds opgelegde straf in een andere zaak. De beslissing is gebaseerd op de artikelen 9a, 63 en 285b van het Wetboek van Strafrecht.

Uitspraak

RECHTBANK LIMBURG

Zittingsplaats Roermond

Strafrecht

Parketnummer : 03.086370.19

tegenspraak

Vonnis van de meervoudige kamer d.d. 14 december 2020

in de strafzaak tegen

[verdachte] ,

geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1985,

wonende te [adresgegevens verdachte] ,

gedetineerd in P.I. De Geerhorst te Sittard.

De verdachte wordt bijgestaan door mr. J.W. Heemskerk, advocaat kantoorhoudende te Roermond.

1. Onderzoek van de zaak

De zaak is inhoudelijk behandeld op de zitting van 30 november 2020. De verdachte en zijn raadsman zijn verschenen. De officier van justitie en de verdediging hebben hun standpunten kenbaar gemaakt.

Het slachtoffer [slachtoffer] was niet ter terechtzitting aanwezig.

De zaak is gelijktijdig, doch niet gevoegd, behandeld met de strafzaak tegen de verdachte, bekend onder parketnummer 03-659081-19.

2. De tenlastelegging

De tenlastelegging is als bijlage aan dit vonnis gehecht.

De verdenking komt er, kort en feitelijk weergegeven, op neer dat de verdachte:

[slachtoffer] heeft belaagd in de periode van 12 februari 2018 tot en met 22 september 2018.

3. De beoordeling van het bewijs

3.1

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie acht het ten laste gelegde feit bewezen. Hij heeft in zijn op schrift gestelde requisitoir de bewijsmiddelen waarop hij zijn standpunt over dit feit heeft gebaseerd, uiteen gezet.

3.2

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft primair verzocht de verdachte vrij te spreken. De verdachte ontkent dat hij het slachtoffer met een auto heeft achtervolgd. Hij is het slachtoffer slechts af en toe toevallig tegengekomen, hetgeen te verklaren is doordat ze dicht bij elkaar wonen. Ook ontkent hij via social media berichten en vriendschapsverzoeken aan het slachtoffer te hebben verstuurd. Hij heeft slechts berichten geplaatst op zijn eigen openbare facebookaccount, hetgeen niet gelijkgesteld kan worden aan het sturen van berichten naar aangeefster persoonlijk. Ook kan dit niet gezien worden als stalking. Verder heeft het slachtoffer de verdachte pas in mei 2018 geblokkeerd op social media, zodat er om die reden van februari tot mei 2018 sowieso geen sprake kan zijn van belaging nu de wederrechtelijkheid voor die periode ontbreekt.

3.3

Het oordeel van de rechtbank ^[1]

3.3.1.1
De bewijsmiddelen en de bewijsoverwegingen

Op 22 september 2018 heeft [slachtoffer] aangifte gedaan van belaging door haar ex-vriend [verdachte] , de verdachte. ^[2] Op 24 september 2018 heeft zij een klacht ingediend. ^[3] Zij verklaarde de relatie met de verdachte op 6 januari 2016 te hebben verbroken nadat ze die dag door de verdachte werd mishandeld. Aangeefster heeft vanaf dat moment alle contact met de verdachte verbroken, maar de verdachte bleef haar lastig vallen. Meer concreet maakte zij melding van de volgende momenten waarop de verdachte - direct dan wel indirect - contact met haar heeft gezocht:

op 12 februari 2018 plaatste de verdachte op zijn Facebookpagina ‘meen het’ foto’s van munitie, met daaronder twee berichten met de teksten “
je hebt een week de tijd om contact met me op te nemen ” en “
me in de val lokken is de domste zet die je kan doen,, en jullie laatste ”;

op 13 februari 2018 plaatste de verdachte op Instagram op een door hem aangemaakt account ‘ [naam account 1] ’, een bericht met twee pornografische foto’s. Bij dit account plaatste hij een profielfoto van aangeefster ^[4] ;

op 13 februari 2018 stuurde de verdachte vanuit een Instagramaccount met een profielfoto van aangeefster, berichtenverzoeken aan collega’s van aangeefster. In dit bericht stonden sexfoto’s van een onbekende vrouw ^[5] ;

op 8 juli 2018 ontving aangeefster een uitnodiging van een Instagramaccount genaamd ‘ [naam account 2] ’. Bij deze uitnodiging was een foto ^[6] met palmbomen en ondergaande zon geplaatst. Aangeefster herkende die foto als de foto die zij en de verdachte ooit op een vakantie in Mallorca hadden laten maken;

op 24 augustus 2018 werd aangeefster in haar auto door de verdachte gevolgd. Zij reed vanuit Nieuwstadt naar huis en merkte dat zij gevolgd werd door een grijze BMW. Zij realiseerde zich dat de verdachte eerder in augustus een foto ^[7] van een grijze BMW naar haar stuurde. Aangeefster draaide bij een rotonde, en zag dat het inderdaad de verdachte was die in de BMW zat. Diezelfde avond ontving zij via Instagram van het account ‘ [naam account 3] ’ berichten van de verdachte waaruit zij kon afleiden dat hij haar langer had gevolgd: “
Ik ben maar doorgereden naar huis , met dat kinderachtig gedoe van je. maandag in Duitsland met je moeder „ je zag leuk uit trouwens ,vandaag in nieuwstadt al,, want je hebt eerst de rechter deur opengedaan voor je tas voor je instapte , bij het stoplicht hazelaar, Born , etcetera etcetera „ en voor op het moment toen je me aankeek op de bocht monster wat je bent ”. ^[8]

Buiten bovenvermelde momenten waarop de verdachte contact zocht met aangeefster, heeft de verdachte in de periode van 12 februari 2018 tot en met 19 september 2018 berichten en foto’s via Facebook en Instagram naar aangeefster gestuurd. Aangeefster heeft verklaard te weten dat de berichten van de verdachte afkomstig zijn, gelet op de schrijfstijl en de inhoud van de berichten, namelijk vaak relaterend aan hun relatie en aan natuurgeweld. Aangeefster heeft bij haar aangifte screenshots overgelegd van alle berichten, vriendschapsverzoeken en foto’s die zij van de verdachte in voornoemde periode ontving. Deze berichten zijn door de politie overzichtelijk en gerangschikt weergegeven in een proces-verbaal van bevindingen. ^[9] Als bijlage bij dit proces-verbaal zijn alle door aangeefster ontvangen berichten gehecht. ^[10] Uit dit proces-verbaal volgt dat aangeefster in voornoemde periode – met uitzondering van juni - maandelijks berichten dan wel vriendschapsverzoeken ontving. Ook heeft aangeefster een lijst overgelegd met door haar geblokkeerde Facebook accounts. ^[11]

Op woensdag 26 september 2018 is de politie binnengetreden in de woning van de verdachte aan de [adresgegevens verdachte] . ^[12] In de woning werd de verdachte aangehouden. Ook werden twee mobiele telefoons in beslag genomen. ^[13]

Op 1 oktober 2018 is de mobiele telefoon van de verdachte onderzocht door de politie. ^[14] Geconstateerd werd dat op de telefoon van de verdachte diverse foto’s stonden, die door aangeefster als bewijs bij haar aangifte waren overgelegd als zijnde door haar ontvangen foto’s van de verdachte. De foto’s dateren van de maanden februari, maart, april, mei, augustus en september 2018.

Ten aanzien van de achtervolging:

Aangeefster heeft in haar aangifte verklaard dat zij op 24 augustus 2018 werd achtervolgd door een grijze BMW. Omdat zij het niet vertrouwde, besloot ze op een rotonde rond te rijden, in de hoop te kunnen zien wie er in de BWM zat. Op dat moment zag zij dat de verdachte de BMW bestuurde. De rechtbank heeft geen reden om deze verklaring van aangeefster in twijfel te trekken, te meer nu deze verklaring wordt ondersteund door andere bewijsmiddelen. Zo heeft aangeefster bij haar aangifte een screenshot van een bericht overgelegd, waarbij de verdachte op een foto poseert bij een grijze BMW. Verder heeft aangeefster diezelfde avond via Instagram van het account ‘ [naam account 3] ’ het hierboven onder (e) benoemde bericht ontvangen, waarin wordt gerefereerd aan dit ‘contactmoment’.

De rechtbank ziet zich vervolgens voor de vraag gesteld of de door aangeefster ontvangen foto’s, berichten en vriendschapsverzoeken van de diverse social media accounts, afkomstig zijn van de verdachte.

Ten aanzien van de ontvangen foto’s:

Aangeefster ontving via Instagram van een account genaamd ‘ [naam account 2] ’ een foto, die zij herkende als een foto van een gezamenlijke vakantie op Mallorca. De rechtbank acht het onaannemelijk dat een ander dan de verdachte deze foto aan aangeefster stuurde via voornoemd account, nu er geen aanwijzingen zijn dat iemand anders dan aangeefster en de verdachte over deze foto kon beschikken. De rechtbank overweegt verder dat foto’s die aangeefster van verschillende accounts ontving, bij het onderzoek op verdachtes mobiele telefoon zijn teruggevonden tussen zijn afbeeldingen. De rechtbank concludeert dan ook dat de berichten met foto’s die aangeefster ontving, van de verdachte afkomstig waren.

Ten aanzien van het delen/verspreiden van foto’s van aangeefster:

In het dossier zit een bericht van het account ‘ [verdachte] ’. Op de profielfoto van dit account is de verdachte te zien. Bij dit bericht staat
“ [verdachte] heeft een foto gedeeld
” . Bij dit bericht is de volgende tekst geschreven, met daaronder een sceenshot van de profielfoto van aangeefster:

“Justitie en regering !!!! Ik zal chaos creëren !! Al moetten de ratten de kippen en de vee uitschakelen Nederland ,,, al moet er hagel door de ramen van de fruit kasten heen gaan waadoor het glas in de fruit en de groente kwam waardoor miljoenen verloren werd al moet Schiphol een stroomstoring krijgen waardoor er veel verlies gelede zal worden ,, al moet een storm miljoenen euro's schade veroorzaken ,, al moetten organisaties in opstand komen ,, wat er ook voor nodig is ,,, gerechtigheid zal geschiedde ,,, en ik schakel alle systemen uit in Nederland ,,, de import; ik uitschakelen,,, de export zal ik uit schakelen ,,, en iedereen die zich nog ermee durft te bemoeien ,,, want ik moet [slachtoffer] echt een harde flinke beurt geven

ik moet haar so hard neuken wat ik al ja ren bij haar heb gedaan ,, maar dan nog harder tot ze weer snak naar adem zoals ze altijd bij mij deeed ,„ want ik ben een sex machine”. ^[15]

Verder zit er in het dossier nog een bericht van het account ‘ [verdachte] ’. Op de profielfoto is wederom de verdachte te zien. Bij dit bericht staat ook
“ [verdachte] heeft een foto gedeeld
” . Bij dit bericht is de volgende tekst geschreven, met daaronder een sceenshot van de profielfoto van aangeefster:

“Er zijn in rondom waar ik woon huizen afgebrand omdat de bliksem erin is geslagen de afgelopen weken ,, kijk maar op nieuws ,, en toevallig waren da personen bij waar ik van vind dat ze me onrecht aan hebben gedaan ,,, en geloof ik zweer het he ,,, helemaal afgebrand zijn die woningen door een fucking bliksem inslag van de natuur!!!! Begrijp jij nu dat ik het echt nodig heb verdomme om het huis van je ouders in de brand te steken terwijl daar onschuldige kinderen naast wonen !!! Wat met jou auto is gebeurd boeit me geen reet,,, maar dat je mij voor huis in de brand steken heb beschuldigd krijg jij echt je straf voor,,, want jij kent mijn ware aard !!! Vieze schuldenaaresse wat je bent,,, en ik heb jou nooit gestalked wat jij hebt verklaard Teringlijers !!! Ik wilde de waarheid weteh daarom deed ik je schaduwen ,, en dat is heel wat anders vieze voor schut zetter,,, als ik wil zet ik jou wereld wijd voor schut voor heel Nederland ,, openbaar!!!!! Dus laat me met rusttttt !!!!!”. ^[16]

Door het openbaar plaatsen van screenshots van de profielfoto van aangeefster bij bovengenoemd berichten, heeft de verdachte foto’s van aangeefster verspreid. Naast deze genoemde voorbeelden, bevat het dossier nog meer momenten waarop de verdachte foto’s van aangeefster heeft verspreid. ^[17]

Ten aanzien van ontvangen berichten en vriendschapsverzoeken

Ten aanzien van de door aangeefster ontvangen berichten en vriendschapsverzoeken komt de rechtbank eveneens tot de conclusie dat het niet anders kan dan dat de verdachte de persoon is geweest die deze verstuurde. Zoals reeds hiervoor is overwogen, gaat de rechtbank er vanuit dat de verdachte achter de accounts ‘ [naam account 2] ’ en ‘ [naam account 3] ’ zit. Over het account ‘ [verdachte] ’ heeft de verdachte zelf verklaard dat dit zijn account is. De met deze accounts verzonden berichten en vriendschapsverzoeken zijn derhalve aan de verdachte te linken.

De rechtbank citeert een door aangeefster ontvangen bericht van het account ‘ [naam account 3] ’ van de verdachte:

“Zoals ik al zei zal de aarde beven in Limburg ,of in Heerlen als waarschuwing ,daar waar ik belogen en misleid en bedrogen ben, en als ik zeg dat jij mij overal zal gedenken dan zal dat gebeuren ,al moet het in c vorm van cijfers van mijn geboorte datum of jaar 85 ,of de letters [initialen verdachte] op kentekens van auto's ,, al moet ik de hele wereld en natuur en technologie gebruiken om met jou te comuniceren dan zal ik dat doen ,(…) doe mij geen verdriet want ik hoef maar om een storm te vragen en de wind en de regen zal het bewijzen want al moet ben ik 1 en al natuur ,en ik heb op alle mogelijke manieren gezegd dat het me spijt van oog en zo !!! was de weg kwijt door de cocaïne was paranoia ,maar ook door jou leugens met God die mij terug zond om het met jou goed te kunne maken als getuige dat ik de waarheid spreek”.

Bovenvermeld bericht en de twee geciteerde berichten van het account ‘ [verdachte] ’ zijn slechts enkele van de vele voorbeelden van berichten die aangeefster ontving, waarin wordt gerefereerd aan God en waarin de schrijver zichzelf buitenaardse krachten toekent. De rechtbank is van oordeel dat dit een dusdanig specifieke en kenmerkende schrijfstijl is, dat de verdachte op basis van deze schrijfstijl te linken is aan een deel van de overig door aangeefster overgelegde berichten, ook van andere accounts, waarvan de rechtbank heeft geconcludeerd dat deze van de verdachte afkomstig zijn. Voorts gaan de berichten veelvuldig over de (verbroken) relatie tussen de verdachte en aangeefster en over het feit dat hij geen contact met haar mag hebben, hetgeen informatie betreft die alleen en/of voornamelijk de verdachte kan weten. Hiermee is de verdachte te linken aan de overige door aangeefster ontvangen berichten. Ook uit de inhoud van berichten die door het account ‘ [naam account 4] ’ zijn verstuurd, kan worden afgeleid dat deze van de verdachte afkomstig zijn, nu hierin wordt gesproken over de inbeslagname van zijn BMW. ^[18] Dit betreft informatie waarvan niet aangeefster, maar slechts de verdachte op de hoogte was. Het kan daarom niet anders dan dat dit bericht – en daarmee ook de overige berichten van dit account – van de verdachte afkomstig is.

Desgevraagd heeft de verdachte ter terechtzitting verklaard dat hij enkel berichten openbaar heeft geplaatst, maar géén berichten aan aangeefster persoonlijk heeft verstuurd. De rechtbank acht deze verklaring, op basis van het dossier, niet aannemelijk. De verdachte stelt dat iemand anders de berichten aan aangeefster moet hebben gestuurd, maar kan niet benoemen wie deze persoon dan zou moeten zijn. De rechtbank acht dit niet aannemelijk. De rechtbank concludeert dan ook dat de door aangeefster ontvangen berichten, foto’s en vriendschapsverzoeken, verstuurd vanuit zowel de door aangeefster genoemde Facebook accounts als Instagram accounts, van de verdachte afkomstig zijn. Voor zover de verdachte meent dat het enkel openbaar plaatsen van berichten op Facebook niet bestempeld kan worden als het versturen van berichten aan – in dit geval – aangeefster, overweegt de rechtbank als volgt. De verdachte heeft ter terechtzitting verklaard berichten, die feitelijk bedoeld waren voor aangeefster, openbaar te hebben geplaatst, met de bedoeling dat aangeefster deze zou lezen. Hij heeft ook verklaard te weten dat aangeefster zijn social media accounts in de gaten hield en de daarop geplaatste berichten las. De verdachte zag dit als een manier van communiceren met aangeefster die niet in strijd was met het contactverbod. De rechtbank is van oordeel dat het plaatsen van berichten die bedoeld zijn voor een specifiek persoon, terwijl dit ook uit de berichten volgt, én met de wetenschap dat die persoon ze ook leest, gelijkgesteld kan worden met het versturen van berichten aan die persoon.

De rechtbank ziet zich gesteld voor de vraag of de hiervoor beschreven handelingen van de verdachte zijn te kwalificeren als belaging van [slachtoffer] in de zin van artikel 285b van het Wetboek van Strafrecht. Bij de beoordeling van de vraag of sprake is van belaging zijn verschillende factoren van belang: de aard, de duur, de frequentie en de intensiteit van de gedragingen van de verdachte, de omstandigheden waaronder deze hebben plaatsgevonden en de invloed daarvan op het persoonlijk leven en de persoonlijke vrijheid van het slachtoffer (HR 29 juni 2004, ECLI:NL:HR:2004:AO5710; HR 4 november 2014, ECLI:NL:HR:2014:3095). Van een inbreuk op de persoonlijke levenssfeer is sprake indien de persoon in kwestie de storing niet wenst, hetgeen betekent dat de contacten dienen te geschieden zonder (impliciete) toestemming. Hoewel dit niet betekent dat vereist is dat het slachtoffer voorafgaand aan de gedragingen nadrukkelijk kenbaar moet hebben gemaakt geen contact meer te willen (zie HR 2 juni 2015, NJ 2015/280), moet wel op enig moment duidelijk zijn gemaakt dat de vormen van contact die in een relatie gebruikelijk zijn, niet langer gewenst zijn.

Aangeefster heeft bij haar aangifte verklaard dat zij de relatie met de verdachte op 6 januari 2016 heeft verbroken na een mishandeling door de verdachte. Aan de verdachte zijn bij vonnis van 8 augustus 2017 al een contact- en locatieverbod opgelegd ten aanzien van aangeefster en haar familie. Het was de verdachte derhalve op 12 februari 2018 reeds geruime tijd duidelijk dat aangeefster geen enkel contact met de verdachte wenste. Ook heeft aangeefster nimmer gereageerd op enig bericht of verzoek dat zij van de verdachte ontving.

Dat aangeefster een account van de verdachte pas in mei 2018 heeft geblokkeerd, doet in dit verband niet ter zake. Dat aangeefster heeft verklaard de social media accounts van de verdachte regelmatig te raadplegen zodat zij een inschatting kon maken van verdachtes gemoedstoestand, acht de rechtbank begrijpelijk. In deze verklaring kan geen aanwijzing worden gezien dat aangeefster het contact dat de verdachte zocht, niet als ongewenst beschouwde.

Eindconclusie:

Uit de hiervoor vermelde feiten en omstandigheden, ook in onderlinge samenhang beschouwd, komt naar voren dat de verdachte over een lange periode stelselmatig op een zeer belastende en indringende wijze heeft geprobeerd met aangeefster in contact te komen en haar aandacht heeft geëist. De verdachte heeft niet enkel via social media contact gezocht, maar heeft aangeefster ook gevolgd in haar auto. Door zo te handelen, heeft de verdachte bij aangeefster angst aangejaagd en haar gevoel voor veiligheid ernstig aangetast. Weliswaar zijn de contactmomenten in de ten laste gelegde periode niet steeds in gelijke mate aanwezig geweest, maar de verdachte blijft de gehele periode op wisselende momenten contact zoeken en de intensiteit waarmee hij dit doet en de impact die dat heeft is groot. Al met al heeft de verdachte daarmee een aanmerkelijke en zeer nare verstoring van het persoonlijke leven van aangeefster teweeg gebracht, die naar het oordeel van de rechtbank de conclusie rechtvaardigt dat er sprake is van belaging in de zin van artikel 285b, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht.

3.4

De bewezenverklaring

De rechtbank acht bewezen dat de verdachte

in de periode van 12 februari 2018 tot en met 22 september 2018, te Nieuwstadt, gemeente Echt-Susteren, althans in Nederland, wederrechtelijk stelselmatig opzettelijk inbreuk heeft gemaakt op eens anders persoonlijke levenssfeer, te weten die van [slachtoffer] , door

- via (meerdere) social media accounts (waaronder Facebook en/of Instagram) veelvuldig, vriendschapsverzoeken en/of berichten en/of foto's te sturen naar die [slachtoffer] en/of

- via (meerdere) social media accounts (waaronder Facebook en/of Instagram) veelvuldig, foto's van die [slachtoffer] te delen en/of te verspreiden en/of

- die [slachtoffer] (met een auto) te achtervolgen met het oogmerk die [slachtoffer] vrees aan te jagen.

De rechtbank acht niet bewezen hetgeen meer of anders is ten laste gelegd. De verdachte zal daarvan worden vrijgesproken.

4. De strafbaarheid van het bewezenverklaarde

Het bewezenverklaarde levert het volgende strafbare feit op:

belaging.

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het feit uitsluiten.

5. De strafbaarheid van de verdachte

De verdachte is strafbaar, omdat geen feiten of omstandigheden aannemelijk zijn geworden die zijn strafbaarheid uitsluiten.

6. De straf

Schuldigverklaring zonder oplegging van straf of maatregel

De rechtbank merkt vooraf op dat deze zaak ter terechtzitting gelijktijdig is behandeld met de zaak onder parketnummer 03-659081-19. Artikel 285 van het Wetboek van strafvordering schrijft de rechtbank voor om strafzaken die ingevolge artikel 259 Sv door het Openbaar Ministerie gevoegd aan haar hadden moeten worden voorgelegd, ter terechtzitting alsnog te voegen. Het voegen van afzonderlijke strafzaken maakt dat er één vonnis in alle zaken gezamenlijk kan worden gewezen. Dat is in de regel in het voordeel van de verdachte, omdat dan de wettelijke samenloopregelingen van toepassing zijn.

Het had dan ook in de rede gelegen de beide zaken te voegen, doch dat stuitte, vanwege de verschillende wijze van dossierbeheer (GPS respectievelijk Compas), op beletselen van technische aard. De rechtbank neemt als uitgangspunt dat de verdachte als gevolg van deze door beheerssystemen opgelegde beperking niet in een nadeliger positie komt dan wanneer op de voet van art. 285 van het Wetboek van strafvordering de zaken gevoegd hadden kunnen worden behandeld.

De officier van justitie heeft in voornoemde zaak (met parketnummer 03-659081-10) gevorderd aan de verdachte op te leggen een gevangenisstraf van één jaar. Daarnaast moet aan de verdachte de maatregel van terbeschikkingstelling worden opgelegd met verpleging van overheidswege (TBS met dwangverpleging), alsmede de gedragsbeïnvloedende en vrijheidsbeperkende maatregel als bedoeld in artikel 38z van het Wetboek van Strafrecht

De raadsman heeft verzocht aan de verdachte een gevangenisstraf op te leggen die gelijk is aan de duur van de tijd die hij in voorarrest heeft doorgebracht, eventueel gecombineerd met een voorwaardelijke gevangenisstraf met als bijzondere voorwaarde een contactverbod met aangeefster.

De rechtbank heeft de verdachte in de zaak met parketnummer 03-659081-19 veroordeeld tot de in dat vonnis geformuleerde straf en maatregel. Bij de oplegging van die straf en maatregel, is mede rekening gehouden met de in onderhavige strafzaak bewezenverklaarde periode van belaging. De rechtbank zal met toepassing van het bepaalde in artikel 63 van het Wetboek van strafrecht rekening houden met hetgeen zij juist daarvoor in die andere zaak reeds heeft uitgesproken.

Gelet op het bovenstaande zal de rechtbank in onderhavige zaak met toepassing van artikel 9a van het Wetboek van Strafrecht volstaan met een schuldigverklaring zonder oplegging van straf of maatregel.

7. De wettelijke voorschriften

De beslissing berust op de artikelen 9a, 63 en 285b van het Wetboek van Strafrecht.

8. De beslissing

De rechtbank:

Bewezenverklaring

• verklaart het tenlastegelegde bewezen zoals hierboven onder 3.4 is omschreven;
• spreekt de verdachte vrij van wat meer of anders is ten laste gelegd;

Strafbaarheid

• verklaart dat het bewezenverklaarde het strafbare feit oplevert zoals hierboven onder 4 is omschreven;
• verklaart de verdachte strafbaar;
• bepaalt dat ten aanzien van het bewezen verklaarde geen straf of maatregel wordt opgelegd.

Dit vonnis is gewezen door mr. C.M. Nollen, voorzitter, mr. L. Feuth en mr. L.E.M. Hendriks, rechters, in tegenwoordigheid van mr. E. van Rie, griffier, en uitgesproken ter openbare zitting van 14 december 2020.

Buiten staat

Mr. L. Feuth is niet in de gelegenheid dit vonnis mede te ondertekenen.

De griffier is evenmin in de gelegenheid dit vonnis mede te ondertekenen.

BIJLAGE I: De tenlastelegging

Aan de verdachte is ten laste gelegd dat

hij, in of omstreeks de periode van 12 februari 2018 tot en met 22 september 2018, te Nieuwstadt, gemeente Echt-Susteren, althans in Nederland,

wederrechtelijk stelselmatig opzettelijk inbreuk heeft gemaakt op eens anders persoonlijke levenssfeer, te weten die van [slachtoffer] ,

door

- via (meerdere) social media accounts (waaronder Facebook en/of Instagram) veelvuldig, althans meerdere malen, vriendschapsverzoeken en/of berichten en/of foto's te sturen naar die [slachtoffer] en/of

- via (meerdere) social media accounts (waaronder Facebook en/of Instagram) veelvuldig, althans meerdere malen, foto's van die [slachtoffer] te delen en/of te verspreiden en/of

- die [slachtoffer] (met een auto) te achtervolgen

met het oogmerk die [slachtoffer] , te dwingen iets te doen, niet te doen, te dulden en/of vrees aan te jagen;

Voetnoten

1. Waar hierna wordt verwezen naar paginanummers, wordt - tenzij anders vermeld - gedoeld op paginanummers uit het proces-verbaal van politie eenheid Limburg, district Noord- en Midden Limburg, basisteam Echt, registratienummer: PL2300-2018142293 , gesloten d.d. 4 oktober 2018, doorgenummerd van pagina 1 tot en met pagina 193.

2. Proces-verbaal van aangifte van [slachtoffer] d.d. 22 september 2018, p. 5-8.

3. Proces-verbaal van bevindingen d.d. 24 september 2018, p. 9.

4. Pagina 18.

5. Pagina 19.

6. Pagina 63.

7. Pagina 72.

8. Pagina 76.

9. Proces-verbaal van bevindingen d.d. 26 september 2018, p. 10-12.

10. Pagina’s 13-125.

11. Geblokkeerde accounts, p. 126.

12. Proces-verbaal van binnentreden in woning d.d. 26 september 2018, p. 129-130.

13. Kennisgevingen van inbeslagname, p. 142-145.

14. Proces-verbaal van bevindingen d.d. 1 oktober 2019, p. 153.

15. Pagina 48.

16. Pagina 52.

17. Pagina’s 18 en 54

18. Pagina 79.