ECLI:NL:RBHAA:2010:BO2789

Uitspraak

RECHTBANK HAARLEM

Sector Strafrecht

Locatie Schiphol

Meervoudige strafkamer

Parketnummer: 15/840025-10

Uitspraakdatum: 3 november 2010

Tegenspraak

Strafvonnis

Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de openbare terechtzittingen van 19 en 20 oktober 2010 in de zaak tegen:

[verdachte],

geboren op [geboortedatum] te [geboorteplaats] (Roemenië),

wonende te Roemenië,

thans gedetineerd in de Penitentiaire Inrichting Amsterdam, Huis van Bewaring Demersluis te Amsterdam.

1. Tenlastelegging

Aan verdachte is, na nadere omschrijving en wijziging van de tenlastelegging, tenlastegelegd dat:

1. (Zaaksdossier Blijdorp)

hij op één of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 18 november 2009 tot en met 21 januari 2010 te Rotterdam en/of Hoofddorp, althans (op verschillende plaatsen) in Nederland en/of in Mexico en/of Verenigd Koninkrijk en/of Marokko en/of de Filippijnen en/of Duitsland tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen,

(telkens) opzettelijk (een) betaalpas(sen), (een) waardekaart(en), enige andere voor het publiek beschikbare kaart(en) of voor het publiek beschikbare drager(s) van identiteitsgegevens, bestemd voor het verrichten of verkrijgen van betalingen of andere prestaties langs geautomatiseerde weg,te weten een of meer betaalpas(sen)/bankpas(sen),

(telkens) valselijk heeft opgemaakt of heeft vervalst,

immers hebben/heeft hij, verdachte en/of zijn mededader(s) (telkens) valselijk de oorspronkelijke (magneetstrip)gegevens en de bijbehorende pincode van een of meer originele betaalpas(sen)/bankpas(sen) die (telkens) zijn aangeboden aan pinautoma(a)t(en) van Diergaarde Blijdorp te Rotterdam in of omstreeks voornoemde periode, gekopieerd/geladen/verzonden middels skim-apparatuur (bestaande uit een geheugen en/of bluetooth module in de betaalterminal die gegevens automatisch doorzet naar een mobiele telefoon) geplaatst in een of meer betaalterminal(s) van Diergaarde Blijdorp door middel waarvan hij en/of zijn mededaders beschikte(n) over de gegevens afkomstig van de magneetstrip(pen) van (die) originele betaalpas(sen), alsmede de bijbehorende pincode, tengevolge waarvan electronische opnamen zijn gedaan (te weten tot een bedrag van 576.093,58 euro) ten laste van de rechtmatige eigena(a)r(en) van die originele betaalpas(sen)/bankpas(sen)

zulks (telkens) met het oogmerk zichzelf of een ander te bevoordelen;

2. (Zaaksdossier Intratuin Amsterdam)

hij op één of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 25 november 2009 tot en met 21 januari 2010 te Amsterdam en/of Hoofddorp, althans (op verschillende plaatsen) in Nederland en/of in Mexico tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen,

(telkens) valselijk heeft opgemaakt of heeft vervalst,

immers hebben/heeft hij, verdachte en/of zijn mededader(s) (telkens) valselijk de oorspronkelijke (magneetstrip)gegevens en de bijbehorende pincode van een of meer originele betaalpas(sen)/bankpas(sen) die (telkens) zijn aangeboden aan pinautoma(a)t(en) van de Intratuin in Amsterdam aan de Nobelweg 10, in of omstreeks voornoemde periode, gekopieerd/geladen/verzonden middels skim-apparatuur (bestaande uit een geheugen en/of bluetooth module in de betaalterminal die gegevens automatisch doorzet naar een mobiele telefoon) geplaatst in een of meer betaalterminal(s) van de Intratuin te Amsterdam door middel waarvan hij en/of zijn mededaders beschikte(n) over de gegevens afkomstig van de magneetstrip(pen) van (die) originele betaalpas(sen), alsmede de bijbehorende pincode, tengevolge waarvan electronische opnamen zijn gedaan (te weten tot een bedrag van 11.114,59 euro) ten laste van de rechtmatige eigena(a)r(en) van die originele betaalpas(sen)/bankpas(sen)

zulks (telkens) met het oogmerk zichzelf of een ander te bevoordelen;

3. (Zaaksdossier Intratuin Rhoon)

hij op één of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 2 december 2009 tot en met 21 januari 2010 te Rhoon en/of Hoofddorp, althans (op verschillende plaatsen) in Nederland ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen,

(telkens) valselijk op te maken of te vervalsen,

immers hebben/heeft hij, verdachte en/of zijn mededader(s) (telkens) valselijk de oorspronkelijke (magneetstrip)gegevens en de bijbehorende pincode van een of meer originele betaalpas(sen)/bankpas(sen) die (telkens) zijn aangeboden aan pinautoma(a)t(en) van de Intratuin in Rhoon aan de Stationsstraat 5, in of omstreeks voornoemde periode, heeft gekopieerd/geladen/verzonden middels skim-apparatuur (bestaande uit een geheugen en/of bluetooth module in de betaalterminal in combinatie met een mobiele telefoon) geplaatst in een of meer betaalterminal(s) van de Intratuin te Rhoon door middel waarvan hij en/of zijn mededaders zouden kunnen beschikken over de gegevens afkomstig van de magneetstrip(pen) van (die) originele betaalpas(sen), alsmede de bijbehorende pincode, tengevolge waarvan electronische opnamen zouden kunnen worden gedaan ten laste van de rechtmatige eigena(a)r(en) van die originele betaalpas(sen)/bankpas(sen)

zulks (telkens) met het oogmerk zichzelf of een ander te bevoordelen, terwijl de uitvoering van dat misdrijf niet is voltooid;

4. (Zaaksdossier Top 1 Toys Leiderdorp)

hij op één of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 5 december 2009 tot en met 21 januari 2010 te Leiderdorp en/of Hoofddorp, althans (op verschillende plaatsen) in Nederland en/of in het Verenigd Koninkrijk en/of de Verenigde Staten van Amerika tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen,

(telkens) valselijk heeft opgemaakt of heeft vervalst,

immers hebben/heeft hij, verdachte en/of zijn mededader(s) (telkens) valselijk de oorspronkelijke (magneetstrip)gegevens en de bijbehorende pincode van een of meer originele betaalpas(sen)/bankpas(sen) die (telkens) zijn aangeboden aan pinautoma(a)t(en) van Top 1 Toys te Leiderdorp aan de Zeilbaan 24b, in of omstreeks voornoemde periode, gekopieerd/geladen/verzonden middels skim-apparatuur (bestaande uit een geheugen en/of bluetooth module in de betaalterminal die gegevens automatisch doorzet naar een mobiele telefoon) geplaatst in een of meer betaalterminal(s) van Top 1 Toys te Leiderdorp door middel waarvan hij en/of zijn mededaders beschikte(n) over de gegevens afkomstig van de magneetstrip(pen) van (die) originele betaalpas(sen), alsmede de bijbehorende pincode, tengevolge waarvan electronische opnamen zijn gedaan (te weten tot een bedrag van 6.565,47 euro) ten laste van de rechtmatige eigena(a)r(en) van die originele betaalpas(sen)/bankpas(sen)

zulks (telkens) met het oogmerk zichzelf of een ander te bevoordelen;

5. (Zaaksdossier Albert Heijn Badhoevedorp)

hij op één of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 15 december 2009 tot en met 21 januari 2010 te Badhoevedorp en/of Hoofddorp, althans (op verschillende plaatsen) in Nederland en/of te Mexico en/of Dominicaanse Republiek en/of Roemenië en/of België en/of de Verenigde Staten van Amerika en/of Tunesië tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen,

(telkens) valselijk heeft opgemaakt of heeft vervalst,

immers hebben/heeft hij, verdachte en/of zijn mededader(s) (telkens) valselijk de oorspronkelijke (magneetstrip)gegevens en de bijbehorende pincode van een of meer originele betaalpas(sen)/bankpas(sen) die (telkens) zijn aangeboden aan pinautoma(a)t(en) van Albert Heijn te Badhoevedorp aan de Zeemanslaan 2, in of omstreeks voornoemde periode, gekopieerd/geladen/verzonden middels skim-apparatuur (bestaande uit een geheugen en/of bluetooth module in de betaalterminal die gegevens automatisch doorzet naar een mobiele telefoon) geplaatst in de betaalterminal van de Albert Heijn te Badhoevedorp door middel waarvan hij en/of zijn mededaders beschikte(n) over de gegevens afkomstig van de magneetstrip(pen) van (die) originele betaalpas(sen), alsmede de bijbehorende pincode, tengevolge waarvan electronische opnamen zijn gedaan (te weten tot een bedrag van 1.170.585,71 euro) ten laste van de rechtmatige eigena(a)r(en) van die originele betaalpas(sen)/bankpas(sen)

zulks (telkens) met het oogmerk zichzelf of een ander te bevoordelen;

hij op één of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 18 november 2009 tot en met 21 januari 2010 te Hoofdorp, althans (op meerdere plekken) in Nederland tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen opzettelijk (skim-) apparatuur, te weten

- 18 althans één of meerdere printpla(a)t(en) en/of

- 4 althans één of meerdere pinterminals en/of

- 1 gedemonteerde pinterminal en/of

- 3 althans één of meerdere pinterminal frames en/of

- 10 althans één of meerdere telefoons en/of

- 222 althans één of meerdere (credit/betaal) cards en/of

- 5 althans één of meerdere geheugenkaarten en/of

- 3 althans één of meerdere laptops en/of

- 26 althans één of meerdere zegels voor de verzegeling van pinapparaten met

opschrift "Ahold verwijdering is strafbaar" en/of

- 1 apparaat voor het printen en lezen van betaalpassen en/of

- diverse kabels en/of stekkertjes en/of snoertjes en/of

- diverse attributen voor pinterminals en/of

- diverse contactmatjes en/of

- diverse aantekeningen

althans stoffen en/of voorwerpen en/of gegevens voorhanden heeft gehad waarvan hij, verdachte, en/of zijn mededader(s) wist/wisten dat deze (skim-) apparatuur, althans stoffen en/of voorwerpen en/of gegevens bestemd was/waren tot het plegen van enig in de artikelen 232 eerste lid, artikel 226 eerste lid van het Wetboek van strafrecht omschreven misdrijf;

hij op of omstreeks 06 december 2009, te Schiphol, gemeente Haarlemmermeer, althans in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, (een) voorwerp(en), te weten een geldbedrag van (ongeveer) 38.070,- USD en/of 2.595,- euro, heeft verworven, voorhanden heeft gehad, heeft overgedragen en/of omgezet, althans van een voorwerp, te weten voornoemde geldbedrag(en), gebruik heeft gemaakt, terwijl hij en/of zijn mededader(s) wist(en), althans redelijkerwijs had(den) moeten vermoeden, dat bovenomschreven voorwerp(en) -onmiddellijk of middellijk - afkomstig was/waren uit enig misdrijf;

hij op één of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 23 juni 2009 tot en met 21 januari 2010 te Rotterdam en/of Badhoevedorp en/of Amsterdam en/of Rhoon en/of Leiderdorp en/of Hoofddorp, althans (op meerdere plekken) in Nederland en/of in Mexico en/of Verenigd Koninkrijk en/of Marokko en/of Filippijnen en/of Duitsland en/of Canada en/of Roemenie en/of de Verenigde Staten van Amerika tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen heeft deelgenomen aan een organisatie, welke organisatie tot oogmerk had het plegen van misdrijven, namelijk

- opzettelijk valselijk opmaken of vervalsen van betaalpassen en/of waardekaarten en/of opzettelijk gebruik maken en/of voorhanden hebben van vervalste of valse betaalpassen en/of waardekaarten (art. 232 Wetboek van Strafrecht) en/of

- voorhanden hebben van stoffen/voorwerpen, wetende dat zij bestemd zijn tot het plegen van enig in artikel 232, eerste lid, omschreven misdrijf (art. 234 Wetboek van Strafrecht) en/of

- (de gewoonte maken van) het witwassen van geld afkomstig van enig misdrijf

(art. 420 bis/ter Wetboek van Strafrecht).

2. Voorvragen

Geldigheid van de dagvaarding

Ten aanzien van de feiten 1, 2, 4 en 5 heeft de verdediging aangevoerd dat de dagvaarding nietig moet worden verklaard. Daartoe is in de kern aangevoerd dat de tenlastelegging wat betreft deze feiten onvoldoende feitelijk en/of onbegrijpelijk is en (aldus) niet voldoet aan de eisen van artikel 261, eerste lid, van het Wetboek van Strafvordering (Sv). In het bijzonder zijn deze feiten ten onrechte niet gesplitst in een onderdeel betreffende het valselijk opnemen van geld in het buitenland - artikel 232, tweede lid van het Wetboek van Strafrecht (Sr) - en een onderdeel betreffende het vervalsen van de betaalpassen (artikel 232, eerste lid, Sr). Verder zijn de bestanddelen ‘valselijk opmaken van betaalpassen’ en ‘het valselijk geld opnemen’ – zoals bedoeld in artikel 232, eerste lid, Sr – niet voldoende (feitelijk) omschreven. Nu derhalve essentiële delictselementen uit artikel 232, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht ontbreken is de dagvaarding op deze onderdelen nietig, aldus de raadsman.

De rechtbank verwerpt het verweer van de raadsman en overweegt daartoe als volgt.

Het in het kwalificatieve gedeelte van de tenlastelegging opgenomen bestanddeel ‘valselijk opmaken van betaalpassen’ heeft mede feitelijke betekenis. De ‘valsheid’ is in het vervolg van de tenlastelegging voldoende feitelijk omschreven, doordat de handelingen op grond waarvan volgens het Openbaar Ministerie het opmaken van de betaalpassen valselijk is gedaan, daarin zijn opgenomen. Verder houdt de tenlastelegging in de laatste zinsneden in dat met die gekopieerde gegevens (frauduleuze) geldopnames ten laste van de rechtmatige eigenaren van die originele betaalpassen/bankpassen zijn gedaan. Naar het oordeel van de rechtbank voldoet de dagvaarding daarmee aan de eisen die artikel 261, eerste lid, Sv daaraan wat betreft de opgave van het feit stelt. Het in de tenlastelegging geduide strafbare feit en de omschreven handelingen die de uitwerking daarvan vormen, dienen in onderling verband te worden bezien. Daarbij is geen sprake van (innerlijke) tegenstrijdigheid of inconsistentie

De feitelijke omschrijving van de strafbare gedragingen in het onder 1, 2, 4 en 5 tenlastegelegde biedt voldoende duidelijkheid dat artikel 232, eerste én tweede lid, van het Wetboek van Strafrecht is tenlastegelegd. Ter terechtzitting is de rechtbank niet gebleken dat voor verdachte niet duidelijk was waarvoor hij terecht stond en waartegen hij zich, met de bijstand van zijn raadsman, kon verdedigen. Het verweer van de verdediging dient te worden verworpen.

De vraag of de ten laste gelegde feiten kunnen worden bewezen en - voor zover dat het geval is - kunnen worden gekwalificeerd als een voltooid delict ex artikel 232 van het Wetboek van Strafrecht, komt hierna aan de orde en behoeft in het kader van de voorvragen dus geen beantwoording.

Bij het onderzoek ter terechtzitting is gebleken dat de dagvaarding ook overigens aan alle wettelijke eisen voldoet en dus geldig is.

Bevoegdheid rechtbank

De raadsman heeft betoogd dat de rechtbank geen rechtsmacht heeft voor de gronddelicten inzake artikel 232 van het Wetboek van Strafrecht, zoals deze zijn tenlastegelegd onder 1, 2, 4, 5 en 8 en voor zover deze betrekking hebben op strafbare feiten, gepleegd in het buitenland.

De rechtbank overweegt als volgt.

In de artikelen 2 tot en met 7 van het Wetboek van Strafrecht is geregeld in welke gevallen Nederland rechtsmacht heeft. Ingevolge artikel 2 van het Wetboek van Strafrecht is de Nederlandse strafwet toepasselijk op een ieder die zich in Nederland aan enig strafbaar feit schuldig maakt. Indien, naast plaatsen in Nederland, ook buiten Nederland gelegen plaatsen kunnen gelden als plaats waar een strafbaar feit is gepleegd, is op grond van voornoemde wetsbepaling vervolging van dat strafbare feit in Nederland mogelijk, ook ten aanzien van de van dat strafbaar feit deel uitmakende gedragingen die buiten Nederland hebben plaatsgevonden. (vgl. onder meer HR 13 april 1999, NJ 1999, 538).

De onder 1, 2, 4 en 5 ten laste gelegde gedragingen, hebben volgens de steller van de tenlastelegging naast in Nederland, ook plaatsgevonden in Mexico, het Verenigd Koninkrijk, Marokko, de Filippijnen, Duitsland, de Verenigde Staten, de Dominicaanse Republiek, Roemenie, België en Tunesië.

De tenlastegelegde feiten, kort gezegd het meermalen ‘skimmen’, vallen feitelijk gezien uiteen in verschillende fases: het aanbrengen van skimapparatuur, het kopiëren van pasgegevens en het met behulp van vervalste passen opnemen van geld. De rechtbank leest de tenlastelegging aldus dat voor zover sprake is van de eerste en tweede fase sprake is van Nederland als locus delicti. Slechts de derde fase heeft volgens de telastelegging in de andere bovengenoemde landen plaats gehad.

De tenlastelegging houdt dus in dat sprake is van een verdenking waarbij de de uitvoering van de tenlastegelegde feiten telkens in Nederland is begonnen en zich daar voor een substantieel deel heeft voltrokken. Nu de tenlastegelegde feiten ook voorzover zij deels in het buitenland hebben plaatsgevonden hun oorsprong vinden in Nederland is de rechtbank bevoegd kennis te nemen van de onder 1, 2, 4 en 5 tenlastegelegde feiten. Gelet op het voorgaande geldt hetzelfde voor het onder 8 tenlastegelegde feit, deelname aan een criminele organisatie.

Overige voorvragen

De rechtbank heeft voorts vastgesteld dat het openbaar ministerie ontvankelijk is in zijn vervolging en dat er geen redenen zijn voor schorsing van de vervolging.

3. Vordering van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gerekwireerd tot bewezenverklaring van de onder 1 tot en met 8 tenlastegelegde feiten en gevorderd dat verdachte ter zake zal worden veroordeeld tot een onvoorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van vijf jaren, zulks met aftrek van de tijd die verdachte in voorarrest heeft doorgebracht.

4. Bewijs

4.1. Redengevende feiten en omstandigheden

De rechtbank komt tot bewezenverklaring van de tenlastegelegde feiten op grond van de navolgende bewijsmiddelen:

Inleiding

Verdachte heeft samen met vijf medeverdachten terechtgestaan ter zake van verdenking van – kort gezegd – betrokkenheid bij het in georganiseerd verband plegen van skimming.

Skimming is het door middel van technische aanpassingen manipuleren van geldautomaten teneinde de gegevens van magneetstrippen van betaalpassen en de bijbehorende pincodes te kopiëren en vast te leggen, waarna deze gegevens met behulp van technische voorzieningen worden overgezet naar de magneetstrippen van andere kaarten, welke kaarten vervolgens kunnen worden gebruikt om bij pinautomaten geld op te nemen van de rekeningen waarvan de gegevens illegaal zijn gekopieerd.

Bewijs

Op 6 december 2009 wordt op de luchthaven Schiphol, gemeente Haarlemmermeer, een persoon gecontroleerd die desgevraagd verklaarde niets aan te geven te hebben. De persoon was afkomstig uit Mexico met vlucht MP540. De man bleek genaamd [medeverdachte 1]. Bij onderzoek van de koffer van [medeverdachte 1] voelde verbalisant een verdikking in een broek. Zowel in de linker als in de rechter broekzak bevonden zich pakketten US-dollars. Nadat hij desgevraagd had verklaard dat hij niet nog meer geld bij zich had, werden er door verbalisant nog andere pakketten US-dollars en Euro’s aangetroffen. In totaal werd bij [medeverdachte 1] aangetroffen een bedrag van $ 38.070 en € 2.595. [medeverdachte 1] verklaarde dat het geld van hem was, maar dat hij niet exact wist hoeveel geld hij bij zich had. Hij zou het geld verdiend hebben met zijn werk als barman in Mexico en voor het overige hebben geleend van een vriend, maar hij wist niet hoeveel.

Onder [medeverdachte 1] is voorts onder meer een Kingston USB stick 4 GB en een Samsung GT E1120 mobiele telefoon met het telefoonnummer [telefoonnummer 1] in beslag genomen.

Uit onderzoek komt naar voren dat er op de USB stick onder meer twee bestandenreeksen zijn geplaatst tussen 28 en 30 november 2009. Vanwege een vermoeden van financiële fraude zijn de cijferreeksen voorgelegd aan Equens SE, aangewezen als centraal meldpunt voor mogelijke skimmingincidenten. Zij deelt mee dat de eerste bestandenreeks, bestaande uit 68 cijferreeksen, middels de bijbehorende bankpassen op 26 november 2009 is aangeboden bij Intratuin in Amsterdam. Vanaf 30 november 2009 hebben er met deze opgeslagen en gekopieerde bankpasgegevens frauduleuze geldopnames plaatsgevonden in Mexico. Equens SE doet vervolgens op 1 december 2009 aangifte van skimming op 25 en 26 november 2009 bij Intratuin in Amsterdam en van de frauduleuze geldopnames in Mexico vanaf 30 november 2009. Vervolgens wordt een grootschalig onderzoek onder de naam Roemex opgestart.

Uit het onderzoek naar de in beslag genomen mobiele telefoon blijkt dat op 6 december 2009 telefonisch contact is gezocht met het mobiele nummer [telefoonnummer 2] en dat dit nummer kort na de landing van [medeverdachte 1] meerdere keren heeft getracht telefonisch contact te krijgen met de mobiele telefoon van [medeverdachte 1]. Voorts is gebleken dat het nummer [telefoonnummer 2] eerder contact heeft gehad met een Nederlands nummer van autoverhuurbedrijf BB&L uit Hoofddorp . Naar voren kwam dat dit mobiele nummer bij BB&L is opgegeven door [verdachte] en dat [verdachte] meerdere auto’s bij dit bedrijf had gehuurd, laatstelijk een Ford Focus op 6 november 2009. Deze, door de werknemers van het bedrijf omschreven als, Roemeense man werd vergezeld door een Engels sprekende vrouw en zij reden in een auto met Frans kenteken. Op 8 januari 2010 komt [verdachte] opnieuw een auto huren, ditmaal vergezeld door een Engels sprekende man, en rijden zij in een Volkswagen Golf, met kenteken [kenteken]. [verdachte] huurde ditmaal een Ford Focus met kenteken [kenteken 2].

De Volkswagen Golf bleek eveneens een huurauto te zijn, gehuurd bij Avis Autoverhuur te Amsterdam. Uit de verschillende schriftelijke huurovereenkomsten is gebleken dat [verdachte] bij beide autoverhuurbedrijven laatstelijk als zijn mobiele nummer het nummer [telefoonnummer 3] had ingevuld. Dit nummer is getapt en op 15 januari 2010 is er een gesprek opgevangen waarin het nummer eindigend op [telefoonnummer 3] belde met een Mexicaans nummer. De gebruiker van het nummer eindigend op [telefoonnummer 3] zegt in dit gesprek dat hij in het huis verblijft met [medeverdachte 2], [medeverdachte 3], [medeverdachte 4], [medeverdachte 5] uit België, [medeverdachte 6] en [medeverdachte 7].

Uit de paallocatie van het getapte nummer [telefoonnummer 3] komt naar voren dat de telefoon zich veelvuldig bevindt in Hoofddorp, in de omgeving van de Kruisweg-Raadhuislaan. Op 19 januari 2010 zien verbalisanten de gehuurde Ford Focus, [kenteken], geparkeerd staan in de Leeghwaterstraat te Hoofddorp. Zij nemen die locatie vervolgens onder observatie en zien in de avond twee personen in de auto komen aanrijden en de woning aan de [adres] te Hoofddorp binnen gaan.

Het huurcontract van de woning staat op naam van [medeverdachte 7] en [medeverdachte 8].

Op 21 januari 2010 vindt een zoeking plaats op het adres [adres] te Hoofddorp. Hierbij worden in de woning aangehouden medeverdachten [medeverdachte 5], [medeverdachte 3], [medeverdachte 7] en [medeverdachte 4]. In de woning, maar met name ook in de twee in de buurt van de woning aangetroffen auto’s (waarvan de sleutels in een keukenlade van de woning zijn aangetroffen) is een forse hoeveelheid skimapparatuur aangetroffen.

Op 21 februari 2010 is verdachte [verdachte] in Bulgarije aangehouden en vervolgens uitgeleverd aan Nederland, op grond van een uitgevaardigd Europees Arrestatie Bevel.

Onderzoek telecommunicatie

Mobiel telefoonnummer [telefoonnummer 1]

De onder verdachte [medeverdachte 1] in beslag genomen mobiele telefoon, merk Samsung GT-E1120, bevatte een LycaMobile simkaart met het bijbehorende Nederlandse telefoonnummer [telefoonnummer 1]. De rechtbank gaat er van uit dat dit nummer in gebruik is bij verdachte [medeverdachte 1].

Mobiele telefoonnummers [telefoonnummer 2] en [telefoonnummer 3]

Uit het onderzoek naar de mobiele telefoon blijkt dat op 6 december 2009 telefonisch contact is gezocht met het mobiele nummer [telefoonnummer 2] en dat het mobiele nummer [telefoonnummer 2] meerdere keren heeft getracht telefonisch contact te krijgen met het mobiele nummer van [medeverdachte 1]. Het nummer wordt getapt maar blijkt na 6 december 14.00 uur niet meer gebruikt te zijn.

Op 16 november 2009 heeft het nummer eindigend op [telefoonnummer 2] telefonisch contact met BB&L Car Rental in Hoofddorp. BB&L geeft aan dat dit nummer aan iemand behoort met de naam [verdachte]. Uit de huurovereenkomst blijkt dat [verdachte] dit nummer heeft opgegeven als het nummer waarop hij te bereiken is. Voorts geeft [verdachte] in een eerdere huurovereenkomst het Roemeense telefoonnummer [Roemeens telefoonnummer] op als het nummer waarop hij te bereiken is. In de telefoon die [verdachte] bij zijn aanhouding bij zich had stond dit Roemeense nummer opgeslagen onder de naam ‘Eu Kosmo’, wat ‘mijn Cosmote’ betekent. Cosmote is een Roemeense provider.

Op 8 januari 2010 sluit [verdachte] een nieuwe huurovereenkomst voor de huur van een auto af bij BB&L Car Rental in Hoofddorp. Op de huurovereenkomst vermeldt hij het nummer [telefoonnummer 3] als zijnde het nummer waarop hij bereikbaar is.

[verdachte] heeft steeds ontkend dat het nummer [telefoonnummer 3] van hem is en dat – nu er evenmin een stemherkenning heeft plaatsgevonden – de gevoerde gesprekken met dit nummer derhalve niet aan hem zijn toe te schrijven. [verdachte] geeft evenwel geen verklaring voor het feit dat hij dit nummer als aan hem toebehorend heeft opgegeven bij het huren van meerdere auto’s.

Op 17 januari 2010 vertrekt [verdachte] met vlucht RO362 naar Roemenie. Op die datum bestond er onduidelijkheid over de tenaamstelling van het ticket. Naar later is gebleken, stond het ticket (per abuis) op naam van “[naam]”. Het nummer eindigend op [telefoonnummer 3] neemt die dag telefonisch contact op met het nummer [telefoonnummer 4] en vraagt naar [medeverdachte 7], zij moet naar Schiphol komen om het probleem te verhelpen. [medeverdachte 7] verklaart dat de haar voorgehouden gesprekken betrekking hebben op boekingsproblemen van [verdachte]. Verbalisant begeeft zich op 17 januari 2010 naar de desbetreffende gate en zag bij het sluiten van het boarden een man telefonerend aan komen lopen. Verbalisant maakt met zijn mobiele telefoon om 13.08 uur een foto van de telefonerende man, vervolgens loopt hij naar een stewardess die desgevraagd bevestigt dat de man [verdachte] genaamd was. Door de camerabeelden te vergelijken met de tapgegevens komt naar voren dat daar waar de persoon aan het bellen was de beelden overeenstemmen met de tapgegevens van het nummer eindigend op [telefoonnummer 3]. Na het vertrek van [verdachte] naar Roemenië zijn er geen inkomende dan wel uitgaande gesprekken met dit nummer meer gepleegd.

Voorts is in dit kader het volgende van belang. In de woning [adres] te Hoofddorp wordt een simkaart aangetroffen waarop bedoeld nummer is opgeslagen onder de naam [naam]. [medeverdachte 5] en [medeverdachte 7] verklaren bovendien beide, door verbalisanten daarnaar gevraagd, dat het bij diverse tapgesprekken van dat nummer vermoedelijk [verdachte] is die ze horen. Voorts blijkt dat de beller tijdens meerdere gesprekken wordt aangesproken als [verdachte]. Nu deze [verdachte] tijdens een van de tapgesprekken zelf meedeelt dat onder meer “[medeverdachte 5] uit België” in de woning verblijft, bestaat er geen kans op een persoonsverwisseling met die andere [verdachte], medeverdachte [medeverdachte 5]. Tenslotte acht de rechtbank in dit kader van belang dat verbalisanten hebben vastgesteld dat het steeds dezelfde stem is die te horen is in de tapgesprekken.

De rechtbank betrekt hierbij mede dat verdachte zich bij de FIOD, als ook op zitting (telkens) op zijn zwijgrecht heeft beroepen wanneer hij werd geconfronteerd met verschillende, in zijn richting wijzende onderzoeksbevindingen, en hem om een reactie dan wel een verklaring werd gevraagd. Naar vaste jurisprudentie van de Hoge Raad mag de rechter, indien de verdachte voor een omstandigheid welke redengevend is voor het bewijs geen redelijke, die redengevendheid ontzenuwende verklaring heeft gegeven, dit in zijn bewijsoverwegingen betrekken (onder meer Hoge Raad 15 juni 2004, NJ 2004, 464).

Gelet op het voorgaande in onderlinge samenhang bezien is de rechtbank van oordeel dat [verdachte] de gebruiker is geweest van zowel het nummer eindigend op [telefoonnummer 3], als van het nummer eindigend op [telefoonnummer 2].

Mobiele telefoonnummers [telefoonnummer 5] en [telefoonnummer 6]

[medeverdachte 7] heeft bij de FIOD verklaard dat zij in het bezit was van twee telefoons. Één Nokia, met een witte sticker op de achterkant. Dit betreft de telefoon waarmee zij telefonisch contact onderhield met de huisbaas. Verder had zij een grijze Samsung, met een simkaart van Lebara.

In de woning [adres] te Hoofddorp is tijdens de zoeking op 21 januari 2010 een mobiele telefoon van het merk Nokia in beslaggenomen. Aan de achterzijde van het toestel was een witte sticker geplakt met de tekst ‘Agente [telefoonnummer 5]’. Uit onderzoek bleek dat het nummer van de telefoon [telefoonnummer 5] betrof. Verder blijkt uit onderzoek dat de opgeslagen contacten veelal bedrijven en personen betreffen die bemiddelen c.q. actief zijn in de onroerend goed branche.

Op 5 januari 2010 stuurt [naam vertegenwoordiger], vertegenwoordiger van de verhuurder Euro Vip Beheer, een email aan [emailadres]. In het huurcontract van de [adres] heeft [medeverdachte 7] dit emailadres opgegeven als het emailadres waarop zij bereikbaar is. Op 15 januari 2010 beantwoordt [medeverdachte 7] de mail en geeft zij aan dat zij een nieuw mobiel telefoonnummer heeft, namelijk [telefoonnummer 6].

In de woning [adres] is tijdens de zoeking op 21 januari 2010 een mobiele telefoon van het merk Nokia in beslag genomen, inclusief een simkaart met het nummer [telefoonnummer 6].

Gelet op het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat [medeverdachte 7] de gebruikster is geweest van zowel het nummer eindigend op [telefoonnummer 5] als van het nummer eindigend op [telefoonnummer 6].

Mobiele telefoonnummer [telefoonnummer 7]

[medeverdachte 3] heeft bij de FIOD verklaard dat hij in het bezit was van een grijze mobiele telefoon, merk Nokia. De mobiele telefoon op de foto A-III-5 herkent hij als zijnde zijn mobiele telefoon. Uit onderzoek op deze mobiele telefoon inclusief simkaart van het merk Cosmote blijkt dat het nummer van de simkaart het Roemeense mobiele nummer [telefoonnummer 7] betreft. Uit onderzoek blijkt dat in deze telefoon een aantal concept sms-berichten worden aangetroffen met opvallende getallenreeksen welke zijn gekoppeld aan diverse data.

Gelet hierop is de rechtbank van oordeel dat [medeverdachte 3] de gebruiker is geweest van de mobiele telefoon met de simkaart Cosmote en het nummer [telefoonnummer 7].

Mobiele telefoonnummers [telefoonnummer 8] en [telefoonnummer 9]

Op 21 januari 2010 is in de woning [adres] een mobiele telefoon merk Nokia 1208 in beslag genomen. Uit onderzoek op deze telefoon met simkaart Lebara is komen vast te staan dat het een Nederlands telefoonnummer [telefoonnummer 8] betreft.

In de contactenlijst staan uitsluitend personen met een Moldavisch telefoonnummer, inclusief ‘Nata’ met het nummer [nummer]. In de portemonnee van [medeverdachte 4] is een notitie aangetroffen met daarop het nummer [nummer]. [medeverdachte 4] heeft bij de FIOD verklaard dat hij gehuwd is met [naam echtgenote] en dat zijn vrouw in Moldavië woont.

[medeverdachte 5] heeft in zijn derde verhoor verklaard dat de mobiele telefoon met het opschrift ‘ALE’ in gebruik was bij [medeverdachte 4], die hij [medeverdachte 4] noemde (de rechtbank begrijpt verdachte [medeverdachte 4]). De telefoon met opschrift ‘ALE’ betreft een mobiele telefoon van het merk Alcatel, inclusief simkaart Lebara waarvan is komen vast te staan dat het het mobiele nummer [telefoonnummer 9] betreft.

Gelet op het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat [medeverdachte 4] de gebruiker is geweest van zowel het mobiele nummer eindigend op [telefoonnummer 8] als van het mobiele nummer eindigend op [telefoonnummer 9].

Ten aanzien van feit 1 (zaaksdossier Diergaarde Blijdorp)

Op 15 januari 2010, 15.28 uur vindt er een telefoongesprek plaats tussen [verdachte] (nr. [telefoonnummer 3]) en een Mexicaans nummer (Mexicaans nummer) waarin het volgende wordt besproken :

[verdachte]: morgen, zaterdag, want vandaag is het gesloten;

B: vrijdag is het gesloten?

[verdachte]: alleen zaterdag en zondag gaat het open als het daar beter loopt;

(..)

B: die van de dierentuin is die gaan lopen? Hebben jullie die uitgeprobeerd, hebben jullie die uitgelezen?

[verdachte]: nee, die gaat alleen zaterdag en zondag .. we kunnen die niet uitlezen, maar ik ga daarheen om te kijken als er mensen zijn.

Naar aanleiding hiervan heeft het onderzoeksteam Equens SE benaderd met de mededeling dat op 6 december 2009 een Roemeense man was aangehouden met onder meer een geheugenstick met vermoedelijk bancaire gegevens. Onderzoek had uitgewezen dat het hier ging om een aantal Visa creditcardnummers van de Yapi Kredi Bank en om gegevens uit magneetstrips van Nederlandse bankpassen, welke gekoppeld konden worden aan een skimincident bij Intratuin Amsterdam. In het kader van dit onderzoek werd Equens SE ditmaal de vraag gesteld of er recentelijk een (nog lopend) skimincident had plaatsgevonden op een betaalautomaat van een dierentuin ergens in Nederland. De automaat moest gekoppeld zijn aan een kassa die alleen in het weekend in bedrijf zou zijn.

Onderzoek wees uit dat het ging om de Diergaarde Blijdorp te Rotterdam.

Op 1 maart 2010 doet het Centraal Meldpunt Equens SE aangifte van skimming gepleegd in de periode van 18 november 2009 tot en met 31 december 2009 bij de Diergaarde Blijdorp, Van Aressenlaan 49 te Rotterdam, en van frauduleuze geldopnames in Mexico vanaf 28 februari 2010. Op 17 januari 2010 is door de Diergaarde Blijdorp ontdekt dat de betaalautomaat met nummer QM2126 was gemanipuleerd. Het door de Nederlandse banken teruggekoppelde schadebedrag inzake het skimincident bij de Diergaarde Blijdorp bedraagt € 576.093,58.

Op 28 mei 2010 heeft het onderzoeksteam van Equens SE een schadebestand ontvangen met hierop de frauduleuze geldopnames van 19 februari 2010 tot en met 2 maart 2010 te Mexico, Duitsland, Marokko, de Filippijnen en het Verenigd Koninkrijk.

Voorts is gebleken dat de telefoon van [verdachte] eindigend op nummer [telefoonnummer 2] vanaf 17 november 2009 ’s avonds 20.44 uur tot de volgende ochtend 11.04 uur 16 keer aanstraalt in Rotterdam op de paallocatie Ameidestraat 168, Terbregseweg 300 en Delftweg 230. Dit betreffen paallocaties in de directe nabijheid van de Diergaarde Blijdorp. [verdachte] belt veelvuldig naar [medeverdachte 2], die kort voordat de FIOD op 21 januari 2010 de woning aan de [adres] is binnengegaan, die woning heeft verlaten . Ook op 22 november 2009 omstreeks 14.31 uur straalt de telefoon van [verdachte] ([telefoonnummer 2]) 3 keer aan op de Ameidestraat 168 in Rotterdam. Ook op 22 december 2009 omstreeks 15.29 uur en op 26 december 2009 omstreeks 13.38 uur straalt de telefoon van [verdachte] ([telefoonnummer 3]) aan op de paallocatie Ameidestraat 168-476 te Rotterdam. De telefoon van verdachte [medeverdachte 4] (3967) straalt een paallocatie in Rotterdam aan, in de directe nabijheid van de Diergaarde op 30 december 2009 omstreeks 14.39 uur. [medeverdachte 4] belt met ene [medeverdachte 9], welke [medeverdachte 9] ook regelmatig contact opneemt met [medeverdachte 3] (5007) als [medeverdachte 9] zich in Rotterdam bevindt. Opvallend is dat de telefoon van [verdachte] ([telefoonnummer 3]) op 7 januari 2010 en de telefoon van [medeverdachte 4] (3982) op 9 januari 2010 de telefoonpaal aan de Ameidestraat aanstraalt, zonder daarbij een nummer te bellen. Dit sluit aan bij de door Equens en het onderzoekstema omschreven modus operandi van de zogenoemde bluetooth methode, waarbij met een mobiele telefoon de gegevens van de bluetooth module worden opgehaald. Ten slotte stralen de telefoons van [verdachte] ([telefoonnummer 3]) en [medeverdachte 3] (5007) op 12 januari 2010 tussen 21.18 uur en 22.18 uur diverse keren aan op respectievelijk de Ameidestraat, Bentincklaan en de Bisschopstraat in Rotterdam.

Op 21 januari 2010 vindt een doorzoeking plaats op het adres [adres] te Hoofddorp. In de woning is onder meer een groot aantal gegevendragers aangetroffen, ondermeer een computer . Onderzoek naar de gegevendragers leverde een groot aantal getallenreeksen op die te herleiden zijn naar bankrekeningnummers. Equens SE deelde desgevraagd mee dat er van de in de computer aangetroffen getallenreeksen, 79 bankrekeningnummers zijn te herleiden naar bankrekeningnummers die zijn geskimd tijdens de skimperiode bij de Diergaarde Blijdorp.

In een keukenlade van de woning werden autosleutels aangetroffen. In de directe omgeving van de woning werd een FIAT Brava met een Frans kenteken aangetroffen, welke auto met een sleutel die is aangetroffen in de woning geopend kon worden. In de kofferbak van de Fiat is een Nokia met SD-card aangetroffen en in beslag genomen. Verder is in de Fiat een substantiële hoeveelheid voorwerpen aangetroffen welke gebruikt worden ten behoeve van skimactiviteiten.

De digitale Opsporing van de Politie Rotterdam heeft een vervolgonderzoek uitgevoerd op de Nokia en de SD-card. Op de SD-card zijn data aangetroffen, in welke data software-installatiescripts werden aangetroffen. Vastgesteld is dat de Nokia E50 bij het inschakelen ingesteld staat om contact te maken met een bluetooth module voorzien van het MAC-adres [MAC-adres]. Dit MAC-adres betreft het adres van de bluetooth module welke is aangetroffen in de geskimde betaalautomaat van de Diergaarde Blijdorp. Op de SD-card zijn data aangetroffen die na het decoderen ervan getallenreeksen toonden, afkomstig van magneetstrippen van betaalpassen, alsmede de bijbehorende pincode van het betreffende rekeningnummer. Equens SE heeft gemeld dat de op de SD-card aangetroffen getallenreeksen te herleiden zijn tot 913 bankrekeningnummers die geskimd zijn tijdens de skimperiode bij de Diergaarde Blijdorp.

In de kofferbak van bovengenoemde Fiat BRAVA is tevens een tweede Nokia E50 aangetroffen en in beslag genomen. Deze telefoon heeft het MAC-adres [MAC-adres]. Vastgesteld is dat deze Nokia E50 eveneens bij het inschakelen ingesteld staat om contact te maken met een bluetooth module voorzien van het MAC-adres [MAC-adres]. Dit MAC-adres betreft het adres van de bluetooth module welke is aangetroffen in de geskimde betaalautomaat van de Diergaarde Blijdorp.

In een navigatiesysteem, de TomTom XL Live , stond het adres Energieweg Diergaarde Blijdorp, Rotterdam Zoo, ingevoerd. Ook bleek uit de zogenoemde triplogbestanden, die route-informatie met daaraan gekoppeld door de satelliet gestuurde datum- en tijdinformatie bevatten, dat in de navigatiesystemen TomTom XL Live en TomTom 3 Edition, welke navigatiesystemen beiden zijn aangetroffen in de woning aan de [adres], op diverse data en tijdstippen in de periode 10 november 2009 tot en met 9 januari 2010 de Abraham van Stolkweg, Energieweg en/of Blijdorplaan, allen gelegen in Rotterdam in de directe nabijheid van de Diergaarde Blijdorp, waren ingevoerd.

[medeverdachte 5] heeft verklaard dat hij uit de gesprekken die de anderen voerden wel begreep waar zij mee bezig waren, namelijk met illegale dingen, die met creditcards te maken hadden. De exacte bewoordingen weet [medeverdachte 5] niet meer, maar door de manier waarop ze spraken, wist hij dat ze met illegale dingen bezig waren. Ze spraken van hem afgeschermd met elkaar. [medeverdachte 5] weet dat het over creditcards ging omdat er gesproken werd over de hoeveelheid cijfers die achter op een credit card staan. Dit waren onder andere [verdachte], [medeverdachte 2], [medeverdachte 4] en eigenlijk iedereen die gelijk met hem is aangehouden. Verder verklaarde hij dat hij ‘de dierentuin’ heeft horen noemen door [medeverdachte 2], [verdachte] en [medeverdachte 4]. Het ging over een dierentuin ergens in Rotterdam. [medeverdachte 5] is er eenmaal geweest, samen met [verdachte] (de rechtbank begrijpt: [verdachte]). [verdachte] is in de Ford Focus naar de dierentuin gereden en [medeverdachte 5] moest van hem kijken of een van de kassa’s open was en of er iemand bij het loket was. [medeverdachte 5] constateerde op deze doordeweekse dag dat de kassa dicht was, waarna hij naar de auto is teruggekeerd.

[verdachte] heeft desgevraagd niets willen verklaren over de onderzoeksbevindingen van de FIOD-ECD. Wel heeft hij in algemene bewoordingen verklaard in de woning aan de [adres] te Hoofddorp te zijn verbleven. Ook ter terechtzitting heeft hij zich op zijn zwijgrecht beroepen met uitzondering van zijn verklaring dat het juist is dat hij bij de onderhavige tenlastegelegde feiten betrokken is geweest.

[medeverdachte 3] heeft bij de FIOD wel verklaard dat hij in de woning aan de [adres] te Hoofddorp is verbleven en dat hij daar voor [medeverdachte 7] en [medeverdachte 5], de Moldavische jongen, reed. Hij reed hen overal naar toe waar zij moesten werken. De autosleutels van de Fiat Brava die in de nabijheid van de woning is aangetroffen, lagen in de keukenlade. Niemand had het beheer over de sleutels van de auto’s en iedereen die in het huis verbleef, kon erbij.

Ten aanzien van feit 2 (zaaksdossier Intratuin Amsterdam)

Op 1 december 2009 doet het Centraal Meldpunt Equens SE aangifte van skimming gepleegd op 25 en 26 november 2009 bij de Intratuin in Amsterdam en van frauduleuze geldopnames in Mexico vanaf 30 november 2009. De frauduleuze geldopnames hebben plaatsgevonden in de periode vanaf 30 november 2009 in Mexico. Het door de Nederlandse banken teruggekoppelde schadebedrag inzake het skimincident bij de Intratuin in Amsterdam bedraagt € 11.114,59.

Op 6 december 2009 komt een Roemeense man, die later [medeverdachte 1] blijkt te zijn, aan op Schiphol vanuit Mexico. Op 6 december 2009 wordt [medeverdachte 1] meerdere keren gebeld door medeverdachte [verdachte] (nr. [telefoonnummer 2]). Na 14.00 uur deze dag is het nummer van [verdachte] niet meer gebruikt. Onder [medeverdachte 1] is onder meer in beslag genomen een Kingston USB stick 4 GB.

Onderzoek naar deze USB stick levert op dat tussen 28 en 30 november 2009 een tweetal bestandenreeksen op de USB stick zijn geplaatst. Deze cijferreeksen zijn voorgelegd aan de afdeling Fraud Control van Equens SE. Deze deelde mee dat de nummers vanaf ME.txt zogenaamde pannummers betreffen met daarin bankrekeningnummers van diverse Nederlandse banken. Al deze bankrekeningnummers zijn aangeboden op 26 november 2009 bij de Intratuin te Amsterdam op terminalnummer 23QH03. Op deze terminal heeft op 26 november 2009 skimapparatuur gezeten waarbij de nummers van de aangeboden passen werden gekopieerd en opgeslagen. Vanaf 30 november 2009 hebben er frauduleuze transacties plaatsgevonden in Mexico.

Op 21 januari 2010 vindt een doorzoeking plaats op het adres [adres] te Hoofddorp.

In de woning werden onder meer diverse computers, mobiele telefoons, SIM-kaarten, geheugenkaarten, kaarten met magneetstrippen en navigatieapparatuur aangetroffen. In een keukenlade werden diverse autosleutels aangetroffen. In de directe omgeving van de woning werd een FIAT Brava aangetroffen, met Frans kenteken, welke auto met een sleutel die is aangetroffen in de woning geopend kon worden. In de kofferbak van de Fiat is een substantiële hoeveelheid voorwerpen aangetroffen die gebruikt worden ten behoeve van skimactiviteiten. Ook is het strafdossier van [medeverdachte 1] aangetroffen betreffende een incident witwassen van 6 december 2009. Voorts is in de Fiat aangetroffen een onderdeel afkomstig van een betaalautomaat, welke afkomstig is van de terminal met nummer TID 23QH03 van de Intratuin aan de Nobelweg in Amsterdam. In de schuur in de tuin van de woning werd onder meer een blauwe rolkoffer aangetroffen, met daarin onder meer een instapkaart en een vliegticket op naam van [medeverdachte 1]. Voorts is op de zolder van de woning op een garderobekast een bagagelabel op naam van [medeverdachte 1] aangetroffen.

Uit onderzoek naar de onder [medeverdachte 1] in beslag genomen USB stick komt naar voren dat deze USB stick op 12 november 2009 om 22:21:19 uur is aangesloten geweest op de in de woning in beslag genomen computer met ibn-nummer A-I-3-2. Onderzoek naar de in beslag genomen kaarten met magneetstrippen leverde op dat op een van deze kaarten een getallenreeks werd aangetroffen die eveneens voortkwam op de onder [medeverdachte 1] in beslag genomen USB stick. De getallenreeks is voorgelegd aan Equens SE. Zij deelden mee dat deze reeks te herleiden is naar een bankrekeningnummer van een van de geskimde passen op 25 en 26 november 2009 bij de Intratuin in Amsterdam.

Voorts is gebleken dat de telefoon van [verdachte] eindigend op nummer [telefoonnummer 2] in de nacht van 24 op 25 november 2009, tussen 03:11 en 04:22 uur 8 keer aanstraalt in Amsterdam op de paallocatie Willem Beukelstraat 51-149 te Amsterdam. Dit betreft een paallocatie in de directe nabijheid van de Intratuin aan de Nobelstraat in Amsterdam. [verdachte] heeft geen verklaring voor zijn aanwezigheid daar gegeven, midden in de nacht die voorafging aan het frauduleus kopiëren van bankgegevens op 25 en 26 november 2009.

In een navigatiesysteem, de TomTom XL Live, welke is aangetroffen in de woning aan de Kruisweg , stond het adres Nobelweg Intratuin Amsterdam, ingevoerd. Ook bleek uit de zogenoemde triplogbestanden, die route-informatie met daaraan gekoppeld door de satelliet gestuurde datum- en tijdinformatie bevatten, dat het navigatiesysteem op 24 november 2009 omstreeks 10:00 uur, 13.31 uur, 16.35 uur en 21.25 uur op de Nobelweg 11 te Amsterdam is geweest en op 27 november 2009 omstreeks 10.22 uur.

Ten aanzien van feit 3 (zaaksdossier Intratuin Rhoon)

Op 14 december 2009 is Equens SE telefonisch benaderd door de Belastingdienst met de mededeling dat een Roemeense man op Schiphol was aangehouden met onder meer een USB-stick met vermoedelijk bancaire gegevens in zijn bezit. Onderzoek heeft uitgewezen dat het een aantal Visa creditcardnummers van de Yapi Kredi Bank betrof alsmede gegevens uit magneetstrips van Nederlandse bankpassen.

In het kader van het onderzoek werd Equens SE de vragen gesteld of er recentelijk de volgende mogelijke skimincidenten hadden plaatsgevonden:

1. een afgerond skimincident op een betaalautomaat binnen een filiaal van een supermarktketen op ongeveer 12-13 km afstand van Hoofddorp;

2. een nog lopend skimincident op een betaalautomaat van een dierentuin ergens in Nederland. De automaat moest gekoppeld zijn aan een kassa welke alleen in het weekend in bedrijf zou zijn.

De vragen werden bevestigend beantwoord. Onderzoek wees uit dat het ging om de Albert Heijn Badhoevedorp en Diergaarde Blijdorp te Rotterdam.

Equens beschreef de modus operandi voor wat betreft de manipulatie van de terminals van deze bedrijven als volgt:

De terminals zijn van het merk Banksys C-Zam Xentra. Het betreft het grijze kubusmodel met een blauwe omgeving aan de binnenzijde rond het pinpad. In het blauwe gedeelte werd een aantal gaten gemaakt, o.a. aan de rechterbinnenzijde ter hoogte van de leeskop en in het midden in het schuine gedeelte achter het pinpad. Voorts werd in het blauwe gedeelte het volledige pinpad rondom uitgezaagd/-gebrand. Door het pinpad heen werden voorzieningen getroffen die er voor zorgden dat de terminal zijn geheime sleutels niet zou verliezen. Vervolgens werd onder de toetsen een voorziening aangebracht waarmee de pincode kon worden afgetapt en opgeslagen. Door het gat nabij de leeskop werd een aftapping op deze leeskop gemaakt waardoor de gegevens vanuit de magneetstrip konden worden afgetapt en opgeslagen. Zowel de gegevens van de pincodes als de magneetstrips kwamen samen in een processor/geheugen die werd aangebracht in de ruimte achter het grote gat in het midden. Voorts bleek ook dat er een voorziening in dit gedeelte was aangebracht, bedoeld voor draadloze datatransmissie, vermoedelijk bluetooth.

Na manipulatie werd het geheel aan aangebrachte schade weggewerkt door het aanbrengen (verlijmen) van een zelfgemaakte inlay. Deze inlay paste naadloos over het binnenste deel van de terminal en was exact in de juiste kleur gespoten.

Naast de bovengenoemde zaken kwam deze modus operandi, al of niet in combinatie met frauduleuze geldopnames in Mexico, identiek in een vijftal andere aangiften naar voren, te weten bij de:

1. Nettorama Oss;

2. Albert Heijn Zoetermeer;

3. Intratuin Rhoon;

4. Sligro Gorinchem;

5. Top1toys Leiderdorp.

Op 27 januari 2010 doet het Centraal Meldpunt Equens SE (verzamel)aangifte van – onder meer – poging tot skimming gepleegd in de periode van 2 tot en met 3 december 2009 bij de Intratuin Rhoon, Stationsstraat 5 te Rhoon. Op 3 december 2009 heeft het personeel van de Intratuin Rhoon ontdekt dat in de nacht van 2 op 3 december 2009 een terminal met nummer 77JU02 was gemanipuleerd. De daders waren die nacht ongeveer zes uur aanwezig om de terminal te manipuleren. Tot op heden zijn er geen frauduleuze geldopnames gemeld.

Voorts is gebleken dat [medeverdachte 2] op 3 december 2009 om 0:06:55 uur telefonisch contact opneemt met [verdachte] (nr. [telefoonnummer 2]), waarbij de telefoon van [medeverdachte 2] de telefoonpaal aan de Kleidijk 2 te Rhoon aanstraalt. Voor wat betreft de rol van [medeverdachte 2] wordt in dit kader verwezen naar hetgeen hieronder bij de criminele organisatie wordt overwogen.

Op 21 januari 2010 vindt een doorzoeking plaats op het adres [adres] te Hoofddorp. In de woning is onder meer een groot aantal gegevendragers aangetroffen, alsmede een computer . In de keukenlade van de woning worden diverse autosleutels aangetroffen. In de directe omgeving van de woning werd een FIAT Brava aangetroffen, met Frans kenteken, welke auto met een sleutel die is aangetroffen in de woning geopend kon worden. In de kofferbak van bovengenoemde Fiat Brava is tevens een tweede Nokia E-50 in de kofferbak aangetroffen en in beslaggenomen. Verder is in de Fiat een substantiële hoeveelheid voorwerpen aangetroffen welke gebruikt worden ten behoeve van skimactiviteiten

De hierboven genoemde Nokia E50 telefoon heeft het MAC-adres [MAC-adres]. Vastgesteld is dat deze Nokia E50 bij het inschakelen ingesteld staat om contact te maken met een bluetooth module voorzien van het MAC-adres [MAC-adres]. Dit MAC-adres betreft het adres van de bluetooth module die is aangetroffen in de geskimde betaalautomaat van de Intratuin Rhoon.

In een navigatiesysteem, de TomTom XL Live, welke is aangetroffen in de woning aan de [adres] , stond het adres Stationsstraat Intratuin Rhoon BV, ingevoerd. Ook bleek uit de zogenoemde triplogbestanden, die route-informatie met daaraan gekoppeld door de satelliet gestuurde datum- en tijdinformatie bevatten, dat het navigatiesysteem TomTom XL Live op diverse data en tijdstippen in de periode van 2 tot en met 4 december 2009 op de Stationsstraat en op de Dorpsdijk te Rhoon is geweest, beide gelegen in de directe nabijheid van de Intratuin Rhoon. Uit de triplogbestanden van de TomTom 3 Edition, welke eveneens is aangetroffen in de woning aan de Kruisweg, bleek dat deze op 8 december 2009 tussen 14.02 en 14.18 uur in Rhoon is geweest, in de direct nabijheid van de Intratuin Rhoon.

[verdachte] heeft desgevraagd niets wensen te verklaren over de onderzoeksbevindingen van de FIOD-ECD, wel heeft hij in algemene bewoordingen verklaard in de woning aan de [adres] te Hoofddorp te zijn verbleven. Ook ter terechtzitting heeft hij zich op zijn zwijgrecht beroepen met uitzondering van zijn verklaring dat het juist is dat hij bij de onderhavige tenlastegelegde feiten betrokken is geweest.

Ten aanzien van feit 4 (zaaksdossier Top1Toys te Leiderdorp)

In het kader van het onderzoek werd Equens SE de vraag gesteld of er recentelijk de volgende mogelijke skimincidenten hadden plaatsgevonden:

1. een afgerond skimincident op een betaalautomaat binnen een filiaal van een supermarktketen op ongeveer 12-13 km afstand van Hoofddorp;

2. een nog lopend skimincident op een betaalautomaat van een dierentuin ergens in Nederland. De automaat moest gekoppeld zijn aan een kassa welke alleen in het weekend in bedrijf zou zijn.

Onderzoek wees uit dat het ging om de Albert Heijn Badhoevedorp en Diergaarde Blijdorp.

Equens beschreeft de modus operandi voor wat betreft de manipulatie van de terminals van Albert Heijn en Diergaarde Blijdorp als volgt:

De terminals zijn van het merk Banksys C-Zam Xentra. Het betreft het grijze kubusmodel met een blauwe omgeving aan de binnenzijde rond het pinpad. In het blauwe gedeelte werden een aantal gaten gemaakt, o.a. aan de rechterbinnenzijde ter hoogte van de leeskop en in het midden in het schuine gedeelte achter het pinpad. Voorts werd in het blauwe gedeelte het volledige pinpad rondom uitgezaagd/-gebrand. Door het pinpad heen werden voorzieningen getroffen die er voor zorgden dat de terminal zijn geheime sleutels niet zou verliezen. Vervolgens werd onder de toetsen een voorziening aangebracht waarmee de pincode kon worden afgetapt en opgeslagen. Door het gat nabij de leeskop werd een aftapping op deze leeskop gemaakt waardoor de gegevens vanuit de magneetstrip konden worden afgetapt en opgeslagen. Zowel de gegevens van de pincodes als de magneetstrips kwamen samen in een processor/geheugen die werd aangebracht in de ruimte achter het grote gat in het midden. Voorts bleek ook dat er een voorziening in dit gedeelte was aangebracht bedoeld voor draadloze datatransmissie, vermoedelijk bluetooth.

Naast de bovengenoemde zaken kwam deze identieke modus operandi, al of niet in combinatie met frauduleuze geldopnames in Mexico, nog in vijftal aangiften naar voren, te weten bij de:

1. Nettorama Oss;

2. Albert Heijn Zoetermeer;

3. Intratuin Rhoon;

4. Sligro Gorinchem;

5. Top1toys Leiderdorp.

Op 27 januari 2010 doet het Centraal Meldpunt Equens SE (verzamel)aangifte van – onder meer – skimming gepleegd in de periode van 5 tot en met 10 december 2009 bij de Top1Toys, Zeilbaan 24b te Leiderdorp. De terminal L4R28W is gemanipuleerd. Vanaf 12 december 2009 vinden frauduleuze geldopnames plaats in de Verenigde Staten.

Na de aangifte van 27 januari 2010 heeft het onderzoeksteam van Equens SE een schadebestand ontvangen met hierop de frauduleuze geldopnames van 12 december 2009 tot en met 4 januari 2010 in de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk. Het betreffen 48 frauduleuze geldopnames van een totaalbedrag van € 6.565,47.

Op 21 januari 2010 vindt een doorzoeking plaats op het adres [adres] te Hoofddorp.

In de keukenlade van de woning worden diverse autosleutels aangetroffen. In de directe omgeving van de woning werd een FIAT Brava aangetroffen, met Frans kenteken, welke auto met een sleutel die is aangetroffen in de woning geopend kon worden. In de kofferbak van de Fiat is een Nokia met SD-card aangetroffen en in beslag genomen. Verder is in de Fiat een substantiële hoeveelheid voorwerpen aangetroffen welke gebruikt worden ten behoeve van skimactiviteiten.

De digitale Opsporing van de Politie Rotterdam heeft een vervolgonderzoek uitgevoerd op de SD-card, welke zich in de Nokia bevond. Op de SD-card is data aangetroffen, in welke data software-installatie scripts werden aangetroffen en software-installatiescripts. Vastgesteld is dat de Nokia E50 bij het inschakelen ingesteld staat om contact te maken met een bluetooth module voorzien van het MAC-adres [MAC-adres]. Dit MAC-adres betreft het adres van de bluetooth module welke is aangetroffen in de geskimde betaalautomaat van de Top1Toys in Leiderdorp . Op de SD-card is data aangetroffen die na het decoderen ervan getallenreeksen toonde, afkomstig van magneetstrippen van betaalpassen, alsmede de bijbehorende pincode van het betreffende rekeningnummer. Equens SE heeft gemeld dat de op de SD-card aangetroffen getallenreeksen te herleiden zijn tot 44 bankrekeningnummers die geskimd zijn tijdens de skimperiode bij de Top1Toys te Leiderdorp.

In een navigatiesysteem, de TomTom XL Live, welke is aangetroffen in de woning aan de [adres] , stond het adres Zijlbaan 24, Leiderdorp, ingevoerd, zijnde het adres van Top1Toys. Ook bleek uit de zogenoemde triplogbestanden, die route-informatie met daaraan gekoppeld door de satelliet gestuurde datum- en tijdinformatie bevatten, dat het navigatiesysteem TomTom XL Live op diverse data en tijdstippen in de periode 4 tot en met 12 december 2009 op de Zeilbaan, Sisalbaan, Engelendaal en Vlasbaan, allen gelegen in Leiderdorp in de directe nabijheid van de Top1Toys.

De telefoon van [verdachte] ([telefoonnummer 2]) slaat in de nacht van 5 december 2009, tussen 03:12:35 en 0:04:56 uur veelvuldig aan in Leiderdorp aan op de paallocaties Wagenmaker 2-50 en de Koekoekstraat 1-78 en op de Scheepswerf 2-74 te Leiden, allen in de directe omgeving van de Top1Toys, om vervolgens om 04:42 weer de paallocatie Raadhuisplein 1 in de omgeving van de Kruisweg te Hoofddorp aan te slaan. Ook in de middag van 5 december (tussen 15.51 en 16.56 slaat de telefoon van [verdachte] ([telefoonnummer 2]) aan op de paallocatie Scheepswerf 2-74 te Leiden. De personen waarmee [verdachte] telefonisch contact heeft, betreffen voornamelijk [medeverdachte 2] en [medeverdachte10].

[verdachte] heeft desgevraagd niets wensen te verklaren over de onderzoeksbevindingen van de FIOD-ECD, wel heeft hij in algemene bewoordingen verklaard in de woning aan de [adres] te Hoofddorp te hebben verbleven, ook ter terechtzitting heeft hij zich op zijn zwijgrecht beroepen met uitzondering van zijn verklaring dat het juist is dat hij bij de onderhavige tenlastegelegde feiten betrokken was.

Ten aanzien van feit 5 (zaaksdossier Albert Heijn Badhoevedorp)

Op 15 en 16 januari 2010 vind er een aantal telefoongesprekken tussen [verdachte] (nr. [telefoonnummer 3]) en een Mexicaans en Roemeens nummer plaats waarin het volgende wordt besproken:

- 15 januari 2010, 14.24 uur, waarin [verdachte] (nr. [telefoonnummer 3]) belt met het Mexicaanse nummer [nummer]:

B vraagt waar [verdachte] is, waarop [verdachte] antwoordt dat hij bij die winkel is.

[verdachte]: die [mannelijk] is naar een winkel kijken, 12-13 kilometer hier vandaan;

(..)

B: maar luister .. die avond dat de chip is geplaatst, ben jij bij de winkel geweest?

(..) wie heeft het apparaat teruggebracht naar de winkel? Sorin Puia of jij met Chinees samen?

[verdachte]: Nee, [medeverdachte 3] en [medeverdachte 2] hebben die weggebracht, dat weet ik zeker .. ja, want [medeverdachte 2] moest ‘die’ vervangen, weet je;

B: waarom?

[verdachte]: dat die ’s nachts daar blijft;

B: dus [medeverdachte 3] en [medeverdachte 2] hebben die weggebracht?

[verdachte]: ja, dat weet ik zeker.

- 15 januari 2010, 18.53 uur, waarin [verdachte] (nr. 422) belt met het Mexicaanse nummer [nummer]:

B: Luister, je blijft morgen nog en dan ga je de auto wegbrengen, maar zeg niets tegen de anderen, hoor je? Ik zal een ticket via het internet voor je kopen en dan vertrek je zondag als er tickets zijn en anders ga je maandag naar huis, het heeft geen zin meer om daar te blijven, ik ga dan wel naar ‘die’;

[verdachte]: goed, zoals je zegt. Eh 173 zijn het tot nu toe, gisteren 125 dat weet je;

B: gisteren heeft hij/zij die 125 al gegeven?

(..)

B: probeer die nog een keer uit te lezen, misschien lukt het;

[verdachte]: ik ging daar twee keer heen, daar met dat toetsenbord, ik heb zelfs de kabel uitgetrokken begrijp je?.

- 15 januari 2010, 21.31 uur, [verdachte] (nr. 5422) belt met het Roemeense nummer [nummer]:

(..)

B: Daar bij de voedingswaren is die gestopt?

[verdachte]: Nee, morgen is de laatste.

- 15 januari 2010, 00.51 uur, waarin [verdachte] (nr. 422) belt met het Mexicaanse nummer 52-998-2630827:

B: hoe laat gaan jullie om die ut te lezen;

[verdachte]: morgen rond 5 uur.

B: laat hen maar daarheen gaan, begrijp je, met de auto die niet pluis is.

- 16 januari 2010, 11.29 uur, [verdachte] (nr. 5422) belt met het Roemeense nummer [nummer]:

[verdachte]: ik ga over 10 minuten daarheen om te kijken, het is open vandaag, ik wil kijken of alles ok is.

B: let op dat je niets fout doen .. dan kom ‘hij’ daarheen en hij moet het doen.

- 16 januari 2010, 18.03 uur, waarin [verdachte] (nr. 422) belt met het Mexicaanse nummer [nummer]:

[verdachte]: alles is okay bij die vier .. (ntv) .. is 187. Je moet dus nog 187 geven.

B: en hoeveel heb je gisteren genomen?

[verdachte]: eeeh .. gisteren .. 173

B: 173 + 187 is 350 is niet?

[verdachte]: Ja ja ja.

(..)

[verdachte]: het was daar bij ons .. en .. er was .. (mensen) .. en ik schrok wat ik daar zag.

B: Jeetje .. je schrok maar om het eraf te halen ik denk niet dat je het eraf haalt.

[verdachte]: he?

B: eraf halen man! We moeten het eraf halen en niet (ntv, maar klinkt als ‘schrikken’) van de mensen die komen.

Mede naar aanleiding hiervan heeft het onderzoeksteam Equens SE benaderd met de vraag of er recentelijk een afgerond skimincident had plaatsgevonden op een betaalautomaat van een filiaal van een supermarktketen op ongeveer 12-13 km afstand van Hoofddorp. Het onderzoek van Equens SE wees uit dat het ging om de Albert Heijn te Badhoevedorp.

Op 18 januari 2010 doet het Centraal Meldpunt Equens SE aangifte van skimming gepleegd in de periode van 15 december 2009 tot en met 14 januari 2010 op betaalautomaatterminal met nummer 805209 van de Albert Heijn te Badhoevedorp en van frauduleuze geldopnames in de Domincaanse Republiek, Canada, Mexico en Roemenie vanaf 16 januari 2010. Frauduleuze geldopnames hebben plaatsgevonden in de periode vanaf 30 november 2009 in Mexico. Op 17 mei 2010 doet het Centraal Meldpunt Equens SE een vervolgaangifte van skimming. Nader onderzoek heeft uitgewezen dat er bij de Albert Heijn Badhoevedorp op 16 januari 2010 skimapparatuur werd aangetroffen. Het door de Nederlandse banken teruggekoppelde schadebedrag inzake het skimincident bij de Albert Heijn aan de Zeemanslaan 2 in Badhoevedorp bedraagt € 1.170.585,71. In tegenstelling tot hetgeen in de aangifte is genoemd hebben er geen frauduleuze opnamen in Canada plaatsgevonden, maar wel in de Domicaanse Republiek, Mexico, Roemenie, Tunesië, Nederland, België en de Verenigde Staten.

De assistent-filiaalmanager bij de Albert Heijn te Badhoevedorp heeft verklaard dat er problemen waren met de terminal van kassa 9. Het was lastig de toetsen in te drukken. Op 16 januari 2010 in de middag is zij gebeld door een medewerker van Equens SE met de mededeling dat “er met een pinterminal van hun filiaal in het buitenland heel veel betalingen waren gedaan”. Met de medewerker van Equens aan de telefoon is zij alle pinterminals nagelopen. Alleen bij kassa 9 was de binnenkap eenvoudig los te halen. Vervolgens is de politie gekomen om de pinterminal los te maken en in beslag te nemen.

De inbeslaggenomen gemanipuleerde pinterminal is onderzocht. Uit dit onderzoek is gebleken dat de manipulatie overeenkomt met de ‘bluetooth-methode’.

De door [medeverdachte 3] als zijnde zijn eigendom aangewezen telefoon , is onderzocht. In de telefoon wordt een tweetal opgeslagen (concept) sms-berichten aangetroffen d.d. 13 en 14 januari 2010 bestaande uit opvallende getallenreeksen gekoppeld aan data. De sms-berichten zijn door verbalisanten overzichtelijk gemaakt in een excell-bestand. Uit vergelijking van het bestand met de hierboven weergegeven tapgesprekken volgt dat de genoemde data in de concept sms-berichten overeenkomen met de openingsdata van de Albert Heijn te Badhoevedorp in de periode van 20 december 2009 tot en met 16 januari 2010. Hoewel uit vergelijking blijkt dat de in de sms-berichten genoemde getallen niet geheel overeenkomen met de per dag geskimde passen, gaat de rechtbank er van uit dat de sms-berichten zien op de aantallen geskimde passen bij de Albert Heijn. Het verschil kan deels verklaard worden uit het feit dat de opgehaalde data van de bluetoothmodule in de betaalterminaal voor sluitingstijd is, terwijl eventuele dubbeltellingen in het overzicht van de Albert Heijn niet zijn verwijderd.

In een navigatiesysteem, de TomTom XL Live, aangetroffen in de woning aan de [adres] , stond het adres City Centre Badhoevedorp ingevoerd. Ook bleek uit de zogenoemde triplogbestanden, die route-informatie met daaraan gekoppeld door de satelliet gestuurde datum- en tijdinformatie bevatten, dat het navigatiesysteem TomTom XL Live op 14 en 15 december 2009 diverse keren in Badhoevedorp, in de directe nabijheid van de Albert Heijn Badhoevedorp is geweest. Ook op 16, 18 en 19 december 2009 en op 7 en 8 januari 2010 is het navigatiesysteem in Badhoevedorp, in de directe nabijheid van de Albert Heijn, geweest.

De telefoon van [verdachte] (nr. [telefoonnummer 3]) slaat op 16 december 2009 omstreeks 21.01 uur de zendmastlocatie aan de Sloterweg 452 te Badhoevedorp aan, dit is in de directe nabijheid van de Albert Heijn Badhoevedorp. Ook op 18 december 2009 tussen 20.12 uur en 20.38 uur slaat de telefoon van [verdachte] diverse malen aan op zendmastlocaties in Badhoevedorp, in de directe omgeving van de Albert Heijn. Opvallend is dat de telefoon van [verdachte] direct voorafgaande aan 20.12 uur en direct na 20.21 uur telefoonpalen in Hoofddorp aanstraalt in de nabijheid van het adres [adres]. Verder valt op dat op deze data de telefoon van [verdachte] aanstraalt in Badhoevedorp, terwijl de triplogbestanden van de TomTom XL Live op die data eveneens op aanwezigheid in Badhoevedorp wijzen. Hetzelfde geldt voor 2 januari 2010: om 17.39 uur straalt de telefoon van [verdachte] een zendmast aan in Badhoevedorp, terwijl kort daarvoor én kort daarna de telefoon zendmasten aanstraalt in Hoofddorp.

Ook de telefoon van [medeverdachte 3] straalt op 31 december 2009 omstreeks 16.34 uur een zendmast aan in Badhoevedorp, in de nabije omgeving van de Albert Heijn. [medeverdachte 3] belt met [medeverdachte 9], die zelf eveneens vanuit Badhoevedorp diverse keren naar [medeverdachte 3] belt op 29 en 31 december 2009 en op 23 december 2009, omstreeks 19.48 twee keer vanuit Badhoevedorp naar [medeverdachte 4] belt.

Op 21 januari 2010 vindt een doorzoeking plaats op het adres [adres] te Hoofddorp. In de woning is onder meer een groot aantal gegevendragers aangetroffen, alsmede een computer .

In de keukenlade van de woning werden diverse autosleutels aangetroffen. In de directe omgeving van de woning werd een FIAT Brava met een Frans kenteken aangetroffen, welke auto met een sleutel die is aangetroffen in de woning geopend kon worden. In de kofferbak van de Fiat is een substantiële hoeveelheid voorwerpen aangetroffen welke gebruikt worden ten behoeve van skimactiviteiten

[medeverdachte 5] heeft verklaard dat hij uit de gesprekken die de anderen voerden wel begreep waar zij mee bezig waren, namelijk met illegale dingen, die met creditcards te maken hadden. De exacte bewoordingen weet [medeverdachte 5] niet meer, maar door de manier waarop ze spraken wist hij dat ze met illegale dingen bezig waren. Ze spraken afgeschermd met elkaar, [medeverdachte 5] weet dat het over creditcards ging omdat er gesproken werd over de hoeveelheid cijfers die achter op een credit card staan. Dit waren onder andere [verdachte], [medeverdachte 2], [medeverdachte 4] en eigenlijk iedereen die gelijk met hem is aangehouden. Verder verklaarde hij dat [verdachte] vaak weg ging met [medeverdachte 2]. Als hem het tapgesprek (nr. 300002916, 15 januari 2010, 21.31 uur) wordt voorgehouden verklaart hij dat dit soort gesprekken vaak in het huis werden gevoerd. Meestal trokken de deelnemers aan het gesprek zich terug in het washok. [medeverdachte 5] heeft [verdachte], [medeverdachte 4] en [medeverdachte 3] weleens een opmerking horen maken over de voedingswaren en over ‘hoeveel waren ze’..

[verdachte] heeft desgevraagd niets wensen te verklaren over de onderzoeksbevindingen van de FIOD-ECD. Wel heeft hij in algemene bewoordingen verklaard in de woning aan de [adres] te Hoofddorp te hebben verbleven, ook ter terechtzitting heeft hij zich op zijn zwijgrecht beroepen met uitzondering van zijn verklaring dat het juist is dat hij bij de onderhavige tenlastegelegde feiten betrokken was.

[medeverdachte 3] heeft bij de FIOD wel verklaard dat hij in de woning aan de [adres] te Hoofddorp heeft verbleven en dat hij daar voor [medeverdachte 7] en [medeverdachte 4], de Moldavische, jongen reed. Hij reed hen overal naar toe waar zij moesten werken. Dit gebeurde 2 tot 3x in de week, [medeverdachte 3] weet niet wat ze deden maar het duurde vaak 15-20 minuten. [medeverdachte 3] ging boodschappen doen met [medeverdachte 7], meestal deden zij dit bij diverse Albert Heijns in diverse steden. De autosleutels van de Fiat Brava die in de nabijheid van de woning is aangetroffen lagen in de keukenlade. Niemand had het beheer over de sleutels van de auto’s en iedereen die in het huis verbleef kon erbij.

Ten aanzien van feit 6

Op 21 januari 2010 is op het adres [adres] een zoeking ter inbeslagname gedaan, ook zijn op die datum [medeverdachte 4], [medeverdachte 3], [medeverdachte 5] en [medeverdachte 7] in de woning aangehouden. In de woning werden een groot aantal goederen aangetroffen, waaronder: meerdere laptops , diverse mobiele telefoons , een deel van het frame van het nummertoetsgedeelte van een printterminal en losse nummertoetsen , een grote hoeveelheid kassabonnen met handgeschreven teksten , een geheugenkaart , een usb-sticks , navigatieapparatuur (te weten een tweetal TomTom’s) , een geheugenkaart en diverse schriftelijke notitie(boekjes) .

In de keukenlade van de woning werden meerdere autosleutels aangetroffen . Deze sleutels bleken te passen op een Audi A6 met Italiaans kenteken en een Fiat Brava met Frans kenteken, welke auto’s zijn aangetroffen in de directe omgeving van de woning.

In de kofferbak van de Fiat Brava is een substantiële hoeveelheid voorwerpen aangetroffen welke gebruikt (kunnen) worden ten behoeve van skimactiviteiten. Ook werd een laptoptas aangetroffen met onder meer kabels en stekkertjes, wrijfletters, stickers Banksys, een harddisk drive, een drietal Nokia GSM’s, drie groene printplaten, twee geheugenkaarten, drie kaarten met magneetstrip, draadjes met stekkertjes en 24 zegels voor verzegeling van pinapparaten met het opschrift ‘Ahold verwijdering is strafbaar’ , voorts is in de kofferbak aangetroffen een navigatiesysteem TomTom , twee pinterminals , een groene printplaat , drie geheugenkaarten en een drietal GSM’s . In een witte doos in de kofferbak is onder meer aangetroffen een doosje D&G printplaatjes, draadjes en een contactmatje, sticker met opschrift ‘verwijdering is strafbaar’, twee printplaatjes met aansluitschema en drie enveloppen met draadjes en stekkertjes . In een witte plastic tas is onder meer aangetroffen diverse gereedschap en rubbermatjes met toetsen . In de Fiat werden verder een groot aantal losse goederen aangetroffen, waaronder onder meer een geheugenstick Apacer, een printplaatje met schakelingen, diverse draadjes en een wit plastic plaatje met druk contactjes. Verder een tweetal GSM’s Nokia model E-50 , 2 pinterminals, stroken messing plaat, en een afdekplaat van een terminal in het blauw gespoten , een gedemonteerde terminal, een TomTom, een bruine enveloppe met een dun plaatje metaal, kleur blauw, MIO navigatie systeem, een GSM met op de achterkant PomPilica, Belking USB-stick, een briefje met daarop tekeningen van printplaatjes, aantekenboekje met o.a. plaatsnamen, witte enveloppe met getallen, A4 ruitjes vel met cijferreeksen en een TomTom .

Ook in de Audi A6 is een substantiële hoeveelheid voorwerpen aangetroffen welke gebruikt (kunnen) worden ten behoeve van skimactiviteiten. Zo werd aangetroffen een tweetal groene printplaten, drie blauwgespoten printerminal frames, een schoenendoos met diverse adapters en snoertjes, een GSM Nokia, een Sony laptop, 35 creditcards Power of Flowers, Marlborodoosjes met daarin een groot aantal (credit)cards, twee plastik zakjes met in totaal 22 (credit)cards, 18 losse creditcards, een apparaat voor printen en lezen van creditcards en een zakje met onder meer diverse stekkertjes/printplaatjes e.d. Ook is een witte kartonnen doos aangetroffen, met onder meer twee stickers met het opschrift ‘verwijdering is strafbaar, rubberen contactmatjes, printplaatjes, notitieboekje, sleutel van een Peugeot, een papierhoesje Traxdat met aantekeningen en drie blauwe velletjes papier met daarop aantekeningen .

Concluderend kan gesteld worden dat tijdens de doorzoeking in de woning verspreid door de gehele woning en in de tuin, alsmede in de auto’s die zich in de directe nabijheid van de woning bevonden en waarvan de sleutels in de woning zijn aangetroffen , goederen zijn aangetroffen ten behoeve van alle fasen van het skimproces.

Omtrent de wetenschap van de verdachte omtrent de bestemming van de aangetroffen goederen overweegt de rechtbank als volgt.

Uit het tapgesprek tussen [verdachte] en NN-man in Mexico op 15 januari 2010 volgt dat [verdachte], [medeverdachte 4], [medeverdachte 7], [medeverdachte 3] en [medeverdachte 5] op dat moment gezamenlijk in de woning verbleven.

[verdachte] heeft bij de FIOD verklaard dat hij rond half november 2009 naar Nederland was gekomen. In een discotheek heeft hij een groep Roemeense jongens leren kennen bij wie hij in de woning verbleef. Hij verbleef afwisselend bij hen en bij zijn vriendin. [verdachte] verklaart drie keer een auto te hebben gehuurd in Nederland en reed hier gemiddeld 35 km per dag mee. In de woning in Hoofddorp sliep hij in een kamer alleen.

Met betrekking tot de verklaring dat [verdachte] vanaf half november 2009 in Nederland was, overweegt de rechtbank dat zij deze verklaring niet geloofwaardig acht. Uit de gedingstukken volgt dat [verdachte] in elk geval reeds op 3 november 2009 in Nedeland verbleef, blijkens een door hem gepleegde transactie op die datum vanuit Amsterdam naar Roemenie. Ook blijkt uit de verklaring van de medewerkers van BB&L dat zij [verdachte], samen met een Engels sprekende vrouw, op 6 november 2009 in de Fiat Brava hebben gezien toen hij een auto kwam huren. Door medewerkers van BB&L wordt de vrouw later herkend als [medeverdachte 7].

[medeverdachte 7] verklaart dat zij de woning heeft gehuurd en daar geld voor kreeg. Vanaf oktober 2009 is zij gedurende de helft van de tijd in het huis geweest en de andere helft in Italie of Roemenie. Ook zou zij niet de huur betalen, maar dit werd door de personen in het huis gedaan. In het huis verbleef geen persoon voor langere tijd, zij kwamen en gingen weer. De blauwe Ford Focus en de Alfa Romeo kent zij, daarin ging zij wel eens boodschappen doen. Samen met [verdachte] is zij in november 2009 een auto gaan huren.

Anders dan [medeverdachte 7] verklaart, is zij gelet op de hierboven weergegeven verklaring van de medewerkers van BB&L, ook gezien in de Fiat Brava. Haar verklaring dat zij de huur niet overmaakte, is onjuist gelet op de zich in het dossier bevindende stortingsbewijzen van de huur op haar naam.

[medeverdachte 3] verklaart dat hij op het adres in Hoofddorp verbleef sinds hij in Nederland was, 6 november 2009. Hij sliep in de woning op een matras op de grond en hoefde geen huur te betalen. Voor de feestdagen verbleven zij met zijn zevenen in het huis, te weten [medeverdachte 7], [medeverdachte 4], [verdachte], [medeverdachte 11], [medeverdachte 12] en supervisor. Hij heeft verklaard in de auto met Frans kenteken te hebben gereden (de rechtbank begrijpt de groene Fiat Brava), ook heeft hij in de Alfa Romeo met Italiaans kenteken gereden. De bewoners met wie hij is aangehouden, kent hij sinds november 2009. [medeverdachte 3] reed vaak voor de mensen in het huis, dit gebeurde twee tot drie keer per week.

[medeverdachte 4] verklaart uitsluitend dat hij in het voorjaar van 2009 naar Nederland is gekomen en dat zijn medisch dossier in de woning ligt waar hij is aangehouden. Over de auto’s verklaart [medeverdachte 4] niets. Uit de verklaring van [medeverdachte 3] is echter op te maken dat [medeverdachte 4] gebruik maakte van de Fiat Brava, terwijl in die auto voorts een koperen plaatje met de vingerafdruk van [medeverdachte 4] is aangetroffen.

[medeverdachte 5] ten slotte verklaart dat hij na zijn detentie in België naar Nederland is gekomen. Hij is van het station opgehaald door [medeverdachte 5] en [medeverdachte 3]. [medeverdachte 5] verklaart dat hij wel wist dat ze in het huis bezig waren met illegale dingen, die met creditcards te maken hadden. Dit waren [verdachte], [medeverdachte 2], [medeverdachte 4] en eigenlijk iedereen die gelijk met hem is aangehouden. Ze spraken van hem afgeschermd, hij wist wel dat ze het over creditcards hadden. Ze hadden het over hoeveel cijfers het zijn en [medeverdachte 5] weet dat er op de achterkant van een creditcard zoveel cijfers staan. [medeverdachte 3] heeft [medeverdachte 2] naar het vliegveld gebracht. [medeverdachte 12] voorziet de mensen in Nederland van apparatuur. Het is iets waarmee je creditcards kunt klonen. [medeverdachte 5] weet dat ook [medeverdachte 6] toen hij naar Nederland kwam dergelijke apparatuur bij zich had. In het huis waren drie of vier telefoons. Als ze weg gingen namen ze de telefoons mee.

Naast de hierboven genoemde verklaringen van de verdachten zelf dat zij in de woning aanwezig zijn geweest, wijst de rechtbank in dit kader op een aantal getuigenverklaringen. Zo heeft een buurman vanuit zijn eigen woning gezien dat er in de keuken vier computers tegelijk aan stonden . Ook makelaar [naam makelaar] die de woning bezocht geeft aan dat hij 5 of 6 draaiende laptops in de woning zag staan, terwijl uit alle hoeken en gaten personen naar hem toe kwamen en hem in gebrekkig Engels vroegen wat hij in de woning kwam doen .

Gelet op het voorgaande stelt de rechtbank vast dat verdachten, allen – met uitzondering van [medeverdachte 4] – van Roemeense afkomst en bekenden van elkaar zijn, zonder bekende of aannemelijke legale bron van inkomsten, allen reeds geruime tijd in Nederland verbleven en dat zij allen op enig moment in de tenlastegelegde periode in de woning aan de [adres] te Hoofddorp hun vaste verblijfplaats in Nederland hadden. In de woning, in het tuinhuis bij de woning en in de twee auto’s in de omgeving van de woning is een grote hoeveelheid goederen van hoogwaardig technisch niveau aangetroffen die in verband kunnen worden gebracht met het valselijk opmaken van bankpassen en alle overige fasen van het skimproces. Voor zover de verdachten verklaren dat zij de apparatuur niet hebben gezien, acht de rechtbank dat, gelet op het voorgaande en daarbij in aanmerking genomen de zeer grote hoeveelheid van het materiaal, alsmede de toegankelijkheid van de plaatsen waar het is aangetroffen, volstrekt ongeloofwaardig.

Nu door geen van de verdachten een aannemelijke verklaring voor de hierboven weergegeven feiten en omstandigheden is gegeven, acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat verdachten tezamen en in vereniging met elkaar, en al dan niet in vereniging met onbekend gebleven anderen, in de tenlastegelegde periode een zeer grote hoeveelheid goederen ten behoeve van het skimproces voorhanden hebben gehad en dat zij hier wetenschap van hadden.

Dat, zoals de verdediging heeft betoogd, verdachte op 17 januari 2010, dus voor de zoeking, is vertrokken naar Roemenië doet aan vorenstaande niet af. Vast staat immers dat [verdachte] gedurende geruime tijd zijn vaste verblijfplaats in de woning heeft gehad, mede gelet op de aanwezigheid van de tandenborstel waarop DNA, zeer waarschijnlijk van hem afkomstig, is aangetroffen, alsmede gelet op de verklaringen van zijn medeverdachten en zijn eigen verklaring ter zitting.

Bewijsoverwegingen ten aanzien van de feiten 1 tot en met 6

Het valselijk opmaken van een betaalpas, strafbaar gesteld in artikel 232 Sr, omvat een reeks van handelingen die, indien dit valselijk opmaken door middel van ‘skimmen’ plaatsvindt, aanvangt met het plaatsen van apparatuur zoals hierboven omschreven. Dat de handelingen gericht op de verkrijging van de pincode en van de gegevens die op de valse betaalkaart zullen worden geplaatst, als uitvoeringshandelingen van het valselijk opmaken van een betaalkaart moeten worden aangemerkt vloeit voort uit het, bij wet van 21 april 2004 (Stb. 2004, 180) gewijzigde artikel 234 Sr. In dit artikel wordt thans, kort gezegd en voor zover van belang, onder meer strafbaar gesteld het voorhanden hebben van stoffen, voorwerpen of gegevens, bestemd tot het plegen van het in artikel 232, eerste lid, Sr omschreven misdrijf. Door de huidige redactie van artikel 234 Sr is het verwerven of het voorhanden hebben van, bijvoorbeeld, skimapparatuur een strafbaar feit. Het aanwenden van dergelijke apparatuur met het oog op het verkrijgen van de pincode en de op een valse betaalkaart te plaatsen gegevens vormt evenwel een handeling die aan de verwerving en het voorhanden hebben ervan voorbijgaat en moet dan ook worden aangemerkt als een – begin van – uitvoering van het proces dat strekt tot het valselijk opmaken van betaalpassen.

De raadsman van verdachte heeft nog aangevoerd dat de tenlastegelegde feiten niet kunnen worden bewezen verklaard, nu niet is vast te stellen dat verdachte en/of zijn mededaders ook de personen zijn geweest die met de valse betaalpassen frauduleus geld hebben opgenomen. Er is geen onderzoek gedaan in de betreffende landen van de frauduleuze geldopnames, zodat een en ander hooguit een poging van artikel 232 Sr kan opleveren. Nu evenwel uitsluitend (met uitzondering van het zaaksdossier Rhoon) het voltooide delict van artikel 232 Sr is ten laste gelegd, dient vrijspraak te volgen.

De rechtbank volgt dit verweer van de raadsman niet. Ten aanzien van het gebruik van de valse passen/kaarten overweegt de rechtbank dat, hoewel niet is gebleken dat verdachten zelf de gewraakte pintransacties hebben gepleegd, het vaststaat dat die pintransacties met valse passen hebben plaatsgevonden, ten laste van de rechtmatige eigenaren, conform de aangiftes. De ten laste gelegde delicten zijn derhalve voltooid, waarbij alle noodzakelijke voorwaarden voor die voltooiing door verdachten zijn gecreëerd. Hierbij merkt de rechtbank op dat een deelnemer van de organisatie met een usb-stick met daarop de gegevens van geskimde bankrekeningen op Schiphol is aangehouden, komende vanuit Mexico. Voorts is uit onderzoek, naar aanleiding van de tapgesprekken tussen [verdachte] en de NN-man in Mexico over iemand van de organisatie die met (naar de rechtbank begrijpt) valse passen dan wel de gegevens van de geskimde passen, naar Mexico zou gaan, naar voren gekomen dat aan deze gesprekken gekoppeld aan de passagiersgegevens van vluchten naar Mexico de naam [medeverdachte 13] naar voren is gekomen. Naar het oordeel van de rechtbank kan het niet anders dan dat verdachten in elk geval de middelen daartoe hebben verstrekt en hebben meegeprofiteerd van de winst die deze transacties hebben opgeleverd, zodat zij als medeplegers gebruik hebben gemaakt van deze valse/vervalste passen.

Conclusie ten aanzien van de feiten 1 tot en met 6

De rechtbank acht gelet hierop en gezien de inhoud van de hierboven weergegeven bewijsmiddelen ten aanzien van de feiten 1-6, in onderling verband en samenhang beschouwd, het bewijs geleverd dat het verdachte samen met een of meer van zijn medeverdachten, dan wel samen met een of meerdere onbekend gebleven personen, is geweest die zich schuldig heeft gemaakt aan het tezamen en in vereniging met anderen plegen van de onder 1, 2, 3, 4, 5 en 6 ten laste gelegde feiten.

Ten aanzien van feit 8 (zaaksdossier criminele organisatie)

De werkwijze voor wat betreft de feiten 1-6 vertoont – zoals hierboven weergegeven – grote gelijkenissen. Naar voren komt dat de leden van de groep regelmatig wisselen van verblijfplaats, ze huren slechts voor relatief korte periode een woonruimte, de personen verblijven relatief korte tijd in Nederland en er worden veelvuldig auto’s gehuurd voor een relatief korte periode.

De modus operandi in de hierboven genoemde zaken is telkenmale dezelfde.

Zo is vooraf een voorverkenning gedaan. Bij de voorverkenning worden goederen voor een klein bedrag gekocht. Bij de doorzoeking is een groot aantal kassabonnen aangetroffen van een grote verscheidenheid aan – drukbezochte – winkels. Op de kassabonnen zijn aantekeningen gemaakt, ten behoeve van de volgende stap: de insluiping. Na de voorverkenning laat iemand van de organisatie zich in een winkel insluiten teneinde de betreffende betaalterminal ter plaatse te manipuleren, dan wel mee te nemen teneinde hem te laten manipuleren en is er steeds gebruik gemaakt van de zogenaamde bluetooth methode. In het tuinhuisje van de woning aan de Kruisweg is een grote hoeveelheid donkere kleding aangetroffen en in meerdere gevallen zijn meldingen van braaksporen en/of het afgaan van de alarminstallatie gemeld. Ook valt op dat in de nachten van de insluiting met name [verdachte], maar ook andere verdachten, veelvuldig telefonisch contact hebben met [medeverdachte 2] en [medeverdachte 9], welke naar het oordeel van de rechtbank ook deel uitmaken van de groep, en waarbij de telefoons locaties in de directe nabijheid van de betreffende winkel aanstralen, terwijl ook uit de triplogbestanden van de navigatie-apparatuur blijkt dat deze in de betreffende omgeving aanwezig is . Voorts heeft [verdachte] telefonisch contact met een NN-man uit Mexico over het plaatsen van chips, waarbij aan [verdachte] wordt gevraagd of hij de chip heeft geplaatst, waarop [verdachte] ontkennend antwoordt dat [medeverdachte 3] en [medeverdachte 2] dit hebben gedaan.

De manipulatie van de terminals vindt eveneens op eenzelfde wijze plaats. Equens SE heeft de werkwijze als volgt omschreven:

Uit de telefoongegevens blijkt dat een van de verdachten vanuit Hoofddorp naar de betreffende winkel is gereden, aldaar relatief korte tijd is geweest en vervolgens weer terug is gereden naar Hoofddorp. Uit de gedingstukken blijkt dat het uitlezen van de bluetooth module middels een mobiele telefoon hooguit tien minuten duurt. Ook over de tap krijg [verdachte] opdrachten om nogmaals te proberen een bepaalde chip uit te lezen . In de woning aan de [adres] te Hoofddorp is zoals hierboven bij feit 6 weergegeven, een grote hoeveelheid aan zeer professionele skimapparatuur en –benodigdheden aangetroffen, waaronder een beschrijving van de verschillende stappen die moeten worden doorlopen om een betaalterminal te manipuleren, valse verzegelingsstickers, creditcards, een aantal laptops met daarop de informatie van de geskimde bankpassen, een apparaat om betaalpassen uit te lezen, rubber matjes, printplaatjes, gereedschap, diverse spuitbussen verf in de kleuren van de inlays van een betaalterminals en een groot aantal GSM’s.

Gelet op de aangetroffen goederen in de woning en de twee auto’s, waaronder de eerder genoemde een magneetstripschrijver, lege creditcards en de computers met daarop gegevens van de geskimde (bank)passen staat naar het oordeel van de rechtbank vast dat de geskimde gegevens in de woning op lege passen werden gezet, waarmee vervolgens in andere landen geld werd gepind. De rechtbank wijst in dit verband op de aanhouding van [medeverdachte 1], de in de woning aangetroffen goederen op naam van [medeverdachte 1] en het feit dat de USB-stick die onder [medeverdachte 1] in beslag is genomen in een computer op de Kruisweg aangesloten is geweest, alsmede op het vertrek van [medeverdachte 13] en de daarmee samenhangende telecommunicatie, zoals hierboven eerder weergegeven.

Gelet op het voorgaande acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat verdachten de hen tenlastegelegde strafbare handelingen, al dan niet tezamen met andere onbekend gebleven personen, in een georganiseerd verband, zoals bedoeld in artikel 140 van het Wetboek van Strafrecht, hebben gepleegd. De rechtbank overweegt hiertoe dat gelet op de hiervoor weergegeven feiten en omstandigheden voldoende aannemelijk is geworden dat er tussen verdachten sprake is geweest van een duurzame onderlinge samenwerking en een gestructureerd verband. Vastgesteld kan immers worden dat verdachten in de woning aan de [adres] hebben verbleven en dat zij in wisselende samenstelling in elkaars gezelschap hebben verkeerd. Ook de aanzienlijke hoeveelheid inbeslaggenomen goederen en de technische professionaliteit van de in de woning en de Fiat Brava en Audi A6 inbeslag genomen skim-attributen wijst naar het oordeel van de rechtbank op een langdurige en gestructureerde samenwerking tussen meerdere personen. In dit verband wijst de rechtbank op de in de woning en de auto’s aangetroffen strafdossiers, de aangetroffen sleutel van een Peugeot, welke is gebruikt voor een skim-incident bij de Sligro in Gorinchem waar de inmiddels veroordeelde verdachten ook de naam van (tenminste) verdachte [verdachte] hebben genoemd. Voorts acht de rechtbank van belang dat gelet op de inhoud van de tapgesprekken [verdachte] in elk geval connecties heeft met en aanwijzingen/orders dient op te volgen van personen van de organisatie die in Roemenië en Mexico verblijven. Zo ‘moet’ [verdachte] het land verlaten nadat de gemanipuleerde terminal bij de Albert Heijn Badhoevedorp is ontdekt, terwijl hij ook de personen in Roemenië en Mexico op de hoogte houdt van de aantallen geskimde passen en het vertrek en aankomst van de koeriers in Mexico.

Bij de in de woning en de daarbij aangetroffen auto’s zijn goederen aangetroffen die gelinkt kunnen worden aan andere incidenten, waarbij onder meer de Praxis Velserbroek, de Sligro in Gorinchem, de praxis Woerden, de Albert Heijn aan het Bentinckplein in Rotterdam en de Albert Heijn in Heemstede en in Apeldoorn.

Bewijsoverweging feit 8

Naar het oordeel van de rechtbank kan het niet anders dan dat er sprake is geweest van een georganiseerd verband, waarbij een bepaalde taakverdeling moet hebben bestaan, in die zin dat sommigen, al dan niet in wisselende samenstellingen, verantwoordelijk waren voor het aan de daadwerkelijke skimming voorafgaande verkennen van voor het skimmen ‘geselecteerde’ bedrijf, anderen voor het binnendringen in het ‘geselecteerde’ bedrijf en het al dan niet ‘op locatie’ corrumperen van de aanwezige betaalautomaat, anderen voor de valse verkrijging van de originele pasgegevens en de pincodes, dat weer anderen verantwoordelijk waren voor het feitelijk opmaken van de valse passen en dat mogelijk weer anderen zich bezig hielden met het uitvoeren van de frauduleuze geldopnamen. Dat de taakverdeling per deelnemer niet in alle gevallen even duidelijk naar voren komt, doet niet af aan het georganiseerde verband en de eigen rol die elke verdachte daarin had. Het kan voorts niet anders dan dat bij alle deelnemers aan het verband deze geldopnamen als doel voorop hebben gestaan, waardoor zij zichzelf en anderen financieel konden verrijken ten koste van anderen. Zo zijn verdachten, in wisselende samenstelling, de winkels in gegaan om de betaalterminals te manipuleren, waarna anderen middels een telefoon met bluetooth de gegevens en de pincodes van de originele passen te verkrijgen en zijn vervolgens met die gegevens valse passen opgemaakt, al dan niet door verdachten zelf en/of anderen en zijn nadien met die valse passen de frauduleuze geldopnamen gedaan. Het kan niet anders dan dat iedere deelnemer aan het georganiseerde verband op de hoogte was van de activiteiten van de andere deelnemers en er wetenschap van had, dat het doel was, valse betaalpassen op te maken, met welke betaalpassen frauduleuze geldopnames konden worden gedaan.

Aldus moet sprake zijn geweest van een bewuste, nauwe en volledige samenwerking en moet (kort gezegd) iedere deelnemer aan het georganiseerde verband voor het geheel strafrechtelijk verantwoordelijk worden gehouden.

Ten aanzien van feit 7 (zaaksdossier witwassen)

Zoals hiervoor onder ‘inleiding’ en ‘bewijs’ uitvoerig uiteen is gezet is op 6 december 2009 [medeverdachte 1] op Schiphol aangehouden afkomstig uit Mexico met vlucht MP540 in het bezit van een bedrag van $ 38.070 en € 2.595. [medeverdachte 1] heeft het geld niet uit zichzelf aangegeven en verklaarde desgevraagd aan verbalisanten dat hij niets aan te geven had. [medeverdachte 1] verklaarde over de herkomst van het geld, dat het van hem was en dat hij het had verdiend met zijn werk als barman in Mexico. Ook was een gedeelte van het geld geleend van een vriend van hem, maar hij wist niet precies hoeveel dit was, evenmin wist hij het totale bedrag van het geld dat hij bij zich had. Geconfronteerd met de onmogelijkheid in korte tijd zoveel geld te verdienen, bleef hij bij zijn verklaring dat hij het geld had verdiend met zijn werk als barman.

Gelet op de hoogte van het bedrag, het salaris wat [medeverdachte 1] in Mexico als barman verdiend zou hebben en zijn reisgedrag acht de rechtbank deze verklaring van [medeverdachte 1] ongeloofwaardig. Hiertoe overweegt de rechtbank dat [medeverdachte 1] blijkens de stempels in zijn paspoort in het afgelopen half jaar drie keer naar Mexico is gereisd, zijn er goederen en reisbescheiden van [medeverdachte 1] aangetroffen in de woning [adres] te Hoofddorp terwijl hij daar naar eigen zeggen niet is geweest en stonden er op de onder [medeverdachte 1] in beslag genomen USB-stick opgeslagen en gekopieerde bankpasgegevens afkomstig van geskimde bankpassen bij de Intratuin in Amsterdam, terwijl de USB-stick voorts aangesloten is geweest op een computer welke is aangetroffen op de [adres]. Met deze gegevens is vanaf 30 november 2009 geld opgenomen in Mexico, het land waar [medeverdachte 1] vandaan kwam.

Aldus is de rechtbank van oordeel dat het onder [medeverdachte 1] in beslag genomen geldbedrag afkomstig is van misdrijf, namelijk van frauduleuze geldopnames met gegevens van geskimde bankpassen ten laste van de rechtmatige eigenaren.

Vervolgens dient de vraag beantwoordt te worden over [verdachte] als medepleger van witwassen kan worden aangemerkt. De rechtbank beantwoordt deze vraag bevestigend en overweegt hiertoe als volgt.

Op de dag dat [medeverdachte 1] op Schiphol zou landen is er kort na de landing diverse keren geprobeerd telefonisch contact te krijgen met het nummer van [medeverdachte 1] (eindigend op 2668) door het mobiele telefoonnummer van [verdachte] (eindigend op [telefoonnummer 2]). Na de aanhouding van [medeverdachte 1] is dit nummer door [verdachte] niet meer gebruikt, maar heeft hij een nieuw mobiel nummer in gebruik genomen. De onder [medeverdachte 1] in beslag genomen USB-stick bevatte bankgegevens en pincodes van geskimde passen bij de Intratuin in Amsterdam, hierboven heeft de rechtbank de betrokkenheid van [verdachte] bij dit feit vastgesteld. Nu de rechtbank voorts heeft vastgesteld dat [verdachte] een leidende rol in de organisatie in Nederland heeft gehad en er spullen van [medeverdachte 1] in de woning aan de Kruisweg zijn aangetroffen, kan het naar het oordeel van de rechtbank niet anders dan dat [verdachte] wist dat [medeverdachte 1] met een hoeveelheid van misdrijf afkomstig geld in Nederland zou aankomen. Tenslotte acht de rechtbank ook in dit kader van belang dat [verdachte] geen verklaring heeft willen afleggen. Aldus heeft [verdachte] zich schuldig gemaakt aan het medeplegen van witwassen.

4.2 Bewezenverklaring

Gezien het bovenstaande acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat verdachte de onder 1 t/m 8 ten laste gelegde feiten heeft begaan, in dier voege dat:

1. (Zaaksdossier Blijdorp)

hij in de periode van 18 november 2009 tot en met 21 januari 2010 te Rotterdam en Hoofddorp en in Mexico en Verenigd Koninkrijk en Marokko en de Filippijnen en Duitsland tezamen en in vereniging met een anderen,

telkens opzettelijk een betaalpas, bestemd voor het verrichten of verkrijgen van betalingen of andere prestaties langs geautomatiseerde weg, te weten betaalpassen/bankpassen,

telkens valselijk heeft opgemaakt,

immers hebben verdachte en/of zijn mededaders telkens valselijk de oorspronkelijke (magneetstrip)gegevens en de bijbehorende pincode van originele betaalpassen/bankpassen die zijn aangeboden aan een pinautomaat van Diergaarde Blijdorp te Rotterdam in voornoemde periode, gekopieerd/geladen/verzonden middels skim-apparatuur bestaande uit een geheugen en/of bluetooth module in de betaalterminal die gegevens automatisch doorzet naar een mobiele telefoon geplaatst in een betaalterminal van Diergaarde Blijdorp door middel waarvan hij en zijn mededaders beschikten over de gegevens afkomstig van de magneetstrippen van die originele betaalpassen, alsmede de bijbehorende pincode, tengevolge waarvan electronische opnamen zijn gedaan te weten tot een bedrag van 576.093,58 euro ten laste van de rechtmatige eigenaren van die originele betaalpassen/bankpassen

zulks telkens met het oogmerk zichzelf of een ander te bevoordelen.

2. (Zaaksdossier Intratuin Amsterdam)

hij in de periode van 25 november 2009 tot en met 21 januari 2010 te Amsterdam en Hoofddorp in Mexico tezamen en in vereniging met een ander of anderen,

telkens opzettelijk een betaalpas bestemd voor het verrichten of verkrijgen van betalingen of andere prestaties langs geautomatiseerde weg, te weten betaalpassen/bankpassen,

telkens valselijk heeft opgemaakt,

immers hebben/heeft hij, verdachte en/of zijn mededader(s) telkens valselijk de oorspronkelijke (magneetstrip)gegevens en de bijbehorende pincode van originele betaalpassen/bankpassen die zijn aangeboden aan een pinautomaat van de Intratuin in Amsterdam aan de Nobelweg 10, in voornoemde periode, gekopieerd/geladen/verzonden middels skim-apparatuur bestaande uit een bluetooth module in de betaalterminal die gegevens automatisch doorzet naar een mobiele telefoon geplaatst in een betaalterminal van de Intratuin te Amsterdam door middel waarvan hij en/of zijn mededaders beschikte(n) over de gegevens afkomstig van de magneetstrippen van die originele betaalpassen, alsmede de bijbehorende pincode, tengevolge waarvan electronische opnamen zijn gedaan te weten tot een bedrag van 11.114,59 euro) ten laste van de rechtmatige eigenaren van die originele betaalpassen/bankpassen,

zulks telkens met het oogmerk zichzelf of een ander te bevoordelen;

3. (Zaaksdossier Intratuin Rhoon)

hij in de periode van 2 december 2009 tot en met 21 januari 2010 te Rhoon en Hoofddorp ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om tezamen en in vereniging met een ander of anderen,

telkens opzettelijk (een) betaalpas(sen), (een) waardekaart(en), enige andere voor het publiek beschikbare kaart(en) of voor het publiek beschikbare drager(s) van identiteitsgegevens, bestemd voor het verrichten of verkrijgen van betalingen of andere prestaties langs geautomatiseerde weg, te weten een of meer betaalpas(sen)/bankpas(sen),

telkens valselijk op te maken of te vervalsen,

immers hebben verdachte en zijn mededader(s) telkens valselijk de oorspronkelijke (magneetstrip)gegevens en de bijbehorende pincode van een of meer originele betaalpas(sen)/bankpas(sen) die (telkens) zijn aangeboden aan pinautoma(a)t(en) van de Intratuin in Rhoon aan de Stationsstraat 5, in voornoemde periode gekopieerd/geladen/verzonden middels skim-apparatuur (bestaande uit een bluetooth module in de betaalterminal in combinatie met een mobiele telefoon) geplaatst in een betaalterminal van de Intratuin te Rhoon door middel waarvan hij en/of zijn mededaders zouden kunnen beschikken over de gegevens afkomstig van de magneetstrip(pen) van (die) originele betaalpas(sen), alsmede de bijbehorende pincode, tengevolge waarvan electronische opnamen zouden kunnen worden gedaan ten laste van de rechtmatige eigena(a)r(en) van die originele betaalpas(sen)/bankpas(sen)

zulks telkens met het oogmerk zichzelf of een ander te bevoordelen, terwijl de uitvoering van dat misdrijf niet is voltooid.

4. (Zaaksdossier Top 1 Toys Leiderdorp)

hij in de periode van 5 december 2009 tot en met 21 januari 2010 te Leiderdorp en Hoofddorp en in het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten van Amerika tezamen en in vereniging met anderen,

telkens opzettelijk betaalpassen, waardekaarten, bestemd voor het verrichten of verkrijgen van betalingen of andere prestaties langs geautomatiseerde weg, te weten betaalpassen/bankpassen,

telkens valselijk heeft opgemaakt,

immers hebben verdachte en zijn mededaders telkens valselijk de oorspronkelijke (magneetstrip)gegevens en de bijbehorende pincode van originele betaalpassen/bankpassen die zijn aangeboden aan de pinautomaat van Top 1 Toys te Leiderdorp aan de Zeilbaan 24b, in voornoemde periode, gekopieerd/geladen/verzonden middels skim-apparatuur (bestaande uit een bluetooth module in de betaalterminal die gegevens automatisch doorzet naar een mobiele telefoon) geplaatst in een betaalterminal van Top 1 Toys te Leiderdorp door middel waarvan hij en zijn mededaders beschikten over de gegevens afkomstig van de magneetstrippen van die originele betaalpassen, alsmede de bijbehorende pincode, tengevolge waarvan electronische opnamen zijn gedaan (te weten tot een bedrag van 6.565,47 euro) ten laste van de rechtmatige eigenaren van die originele betaalpassen/bankpassen

zulks telkens met het oogmerk zichzelf of een ander te bevoordelen.

5. (Zaaksdossier Albert Heijn Badhoevedorp)

hij in de periode van 15 december 2009 tot en met 21 januari 2010 te Badhoevedorp en Hoofddorp en te Mexico en Dominicaanse Republiek en Roemenië en België en de Verenigde Staten van Amerika en Tunesië tezamen en in vereniging met anderen,

telkens opzettelijk betaalpassen en waardekaarten, bestemd voor het verrichten of verkrijgen van betalingen of andere prestaties langs geautomatiseerde weg, te weten betaalpassen/bankpassen,

telkens valselijk heeft opgemaakt of heeft vervalst,

immers hebben verdachte en zijn mededaders telkens valselijk de oorspronkelijke (magneetstrip)gegevens en de bijbehorende pincode van een of meer originele betaalpassen/bankpassen die zijn aangeboden aan een pinautomaat van Albert Heijn te Badhoevedorp aan de Zeemanslaan 2, in voornoemde periode, gekopieerd/geladen/verzonden middels skim-apparatuur (bestaande uit een bluetooth module in de betaalterminal die gegevens automatisch doorzet naar een mobiele telefoon) geplaatst in de betaalterminal van de Albert Heijn te Badhoevedorp door middel waarvan hij en zijn mededaders beschikten over de gegevens afkomstig van de magneetstrippen van die originele betaalpassen, alsmede de bijbehorende pincode, tengevolge waarvan electronische opnamen zijn gedaan (te weten tot een bedrag van 1.170.585,71 euro) ten laste van de rechtmatige eigenaren van die originele betaalpassen/bankpassen

zulks telkens met het oogmerk zichzelf of een ander te bevoordelen;

hij in de periode van 18 november 2009 tot en met 21 januari 2010 te Hoofdorp tezamen en in vereniging met anderen, opzettelijk (skim-) apparatuur, te weten

- meerdere printplaten en

- meerdere pinterminals en

- een gedemonteerde pinterminal en

- meerdere pinterminal frames en

- meerdere telefoons en

- meerdere (credit/betaal) cards en

- meerdere geheugenkaarten en

- meerdere laptops en

- meerdere zegels voor de verzegeling van pinapparaten met

opschrift "Ahold verwijdering is strafbaar" en

- een apparaat voor het printen en lezen van betaalpassen en

- diverse kabels en stekkertjes en snoertjes en

- diverse attributen voor pinterminals en

- diverse contactmatjes en

- diverse aantekeningen

voorhanden heeft gehad waarvan verdachte en zijn mededaders wisten dat deze (skim-) apparatuur bestemd was tot het plegen van enig in de artikelen 232 eerste lid van het Wetboek van strafrecht omschreven misdrijf;

gehad, heeft overgedragen en/of omgezet, althans van een voorwerp, te weten voornoemde geldbedrag(en), gebruik heeft gemaakt, terwijl hij en/of zijn mededader(s) wist(en), althans redelijkerwijs had(den) moeten vermoeden, dat bovenomschreven voorwerp(en) -onmiddellijk of middellijk - afkomstig was/waren uit enig misdrijf;

- voorhanden hebben van stoffen/voorwerpen, wetende dat zij bestemd zijn tot het plegen van enig in artikel 232, eerste lid, omschreven misdrijf (art. 234 Wetboek van Strafrecht) en/of

- (de gewoonte maken van) het witwassen van geld afkomstig van enig misdrijf

(art. 420 bis/ter Wetboek van Strafrecht).

Voorzover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, leest de rechtbank de tenlastelegging verbeterd. Blijkens het verhandelde op de terechtzitting is de verdachte daardoor niet geschaad in zijn verdediging.

Hetgeen aan verdachte onder 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 en 8 meer of anders is tenlastegelegd dan hier als bewezen is aangenomen, is niet bewezen. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.

5. Strafbaarheid van de feiten

Het bewezenverklaarde levert op:

Feit 1, 2, 4 en 5, telkens:

Medeplegen van het opzettelijk een betaalpas bestemd voor het verrichten van betalingen langs geautomatiseerde weg, valselijk opmaken, met het oogmerk zichzelf of een ander te bevoordelen, meermalen gepleegd.

Feit 3:

Medeplegen van poging tot het opzettelijk een betaalpas bestemd voor het verrichten van betalingen langs geautomatiseerde weg, valselijk opmaken, met het oogmerk zichzelf of een ander te bevoordelen.

Feit 6:

Medeplegen van voorwerpen voorhanden hebben, waarvan hij weet dat zij bestemd zijn tot het plegen van enig in artikel 232, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht omschreven misdrijf.

Feit 7:

Witwassen, meermalen gepleegd.

Feit 8:

Deelneming aan een organisatie die tot oogmerk heeft het plegen van misdrijven

6. Strafbaarheid van verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit. Verdachte is dus strafbaar.

7. Motivering van sanctie

Bij de beslissing over de sanctie die aan verdachte moet worden opgelegd, heeft de rechtbank zich laten leiden door de aard en de ernst van het bewezenverklaarde en de omstandigheden waaronder dit is begaan, alsmede de persoon zoals van een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken.

In het bijzonder heeft de rechtbank het navolgende in aanmerking genomen.

Verdachte is betrokken geweest bij een organisatie die zich langdurig op grote schaal, op professionele en geraffineerde wijze bezig hield met het skimmen van betaalpassen en het voorhanden hebben en gebruik maken van deze valse betaalpassen. Verdachte heeft zich tevens schuldig gemaakt aan het voorhanden hebben van een zeer grote hoeveelheid voorwerpen, waarvan hij wist dat deze bestemd waren voor het skimmen van (bank)passen. Daarnaast is verdachte ook betrokken geweest bij het witwassen van geldbedragen die gerelateerd kunnen worden aan de skimmingactiviteiten.

Skimming is een ernstig en hoogst hinderlijk misdrijf dat in het algemeen in georganiseerd verband plaatsvindt en waarmee veel geld wordt verdiend. In het betalingsverkeer is het doen van pintransacties een algemeen geaccepteerde wijze van betalen die veelvuldig door consumenten in allerlei winkels wordt gebruikt. Het is van groot maatschappelijk en economisch belang dat consumenten hun vertrouwen in het doen van betalingen middels een pintransactie behouden. Dit vertrouwen wordt ernstig geschaad als blijkt dat tijdens een pinbetaling de gegevens van een creditcard of pinpas en de pincode door derden onrechtmatig kunnen worden verkregen en daarna de bijbehorende rekeningen worden leeg gehaald. Skimming is ook een misdrijf dat zeer veel slachtoffers kent; veelal worden duizenden rekeninggegevens buitgemaakt waarmee vervolgens illegale handelingen plaatsvinden. Ook in de onderhavige zaak is dit het geval. Naast financiële schade ontstaat ook veel hinder en overlast bij het herstellen van de schade en het verkrijgen een nieuwe credit-/pinpas en pincode. Het spreekt voor zich dat de handelwijze van verdachte heeft geleid tot grote directe en indirecte schade voor consumenten en de betrokken Nederlandse banken.

Bij het bepalen van de op te leggen straf heeft de rechtbank naast de ernst van het misdrijf ook in aanmerking genomen dat verdachte een leidende rol heeft gespeeld binnen de criminele organisatie die zich bezighield met skimming. Verdachte was degene die contacten onderhield met Mexico en Roemenië, die auto’s huurde en blijkens telefoongegevens ook betrokken is geweest bij het plaatsen van de skimapparatuur. Het is de rechtbank niet aannemelijk geworden dat verdachte met enige legitieme reden in Nederland heeft verbleven. Het lijkt erop dat verdachte uitsluitend met de bedoeling het plegen van strafbare feiten naar Nederland is gekomen.

Gezien de leidende rol van verdachte, de grote hoeveelheid geskimde passen, de grote hoeveelheid aangetroffen skimapparatuur en de periode waarin verdachte aan de activiteiten heeft deelgenomen, is de rechtbank van oordeel dat – uit het oogpunt van normhandhaving en (generale) preventie, – met geen andere straf kan worden volstaan dan één die een langdurige vrijheidsbeneming met zich brengt. Alles afwegende acht de rechtbank dat de door de officier van justitie gevorderde straf recht doet aan de ernst en de aard van de feiten, zodat de rechtbank de officier van justitie in haar eis zal volgen. In hetgeen door of namens de verdachte is aangevoerd ten aanzien van de persoonlijke omstandigheden en de strafmaat, ziet geen reden om tot matiging van die straf over te gaan, te minder nu verdachte slechts zeer summiere verklaringen daarover heeft afgelegd.

Op grond van het vorenoverwogene is de rechtbank van oordeel dat een vrijheidsbenemende straf van na te noemen duur moet worden opgelegd.

8. Toepasselijke wettelijke voorschriften

De volgende wetsartikelen zijn van toepassing:

De artikelen 45, 47, 57, 140, 232, 234 van het Wetboek van Strafrecht.

9. Beslissing

De rechtbank:

Verklaart bewezen dat verdachte de tenlastegelegde feiten heeft begaan zoals hiervoor onder 4.2. weergegeven.

Verklaart niet bewezen wat aan verdachte onder 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 en 8 meer of anders is tenlastegelegd dan hierboven als bewezen is aangenomen en spreekt verdachte daarvan vrij.

Bepaalt dat de bewezenverklaarde feiten de hierboven onder 5. vermelde strafbare feiten opleveren.

Verklaart verdachte hiervoor strafbaar.

Veroordeelt verdachte wegens dit feit tot een gevangenisstraf voor de duur van VIJF (5) jaren.

Bepaalt dat de tijd die verdachte vóór de tenuitvoerlegging van dit vonnis in verzekering en voorlopige hechtenis heeft doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van de thans opgelegde gevangenisstraf in mindering wordt gebracht, voorzover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.

Verklaart verbeurd de goederen op de beslaglijst met nummer 503, 504 en 512.

Gelast de teruggave aan verdachte van de goederen op de beslaglijst met nummers 505 t/m 508

Gelast de teruggave aan de rechthebbende instantie van de goederen op de beslaglijst met nummers 509 t/m 511.

Samenstelling rechtbank en uitspraakdatum

Dit vonnis is gewezen door

mr. M.J.A. Plaisier, voorzitter,

mr W.A.F. Jansen en mr. H.A. Stalenhoef, rechters,

in tegenwoordigheid van de griffier mr. M. Valk,

en uitgesproken op de openbare terechtzitting van 3 november 2010.

Veroordeling voor skimming en deelname aan criminele organisatie met internationale dimensies

Uitspraak