Uitspraak
RECHTBANK GELDERLAND
Zittingsplaats Arnhem
Bestuursrecht
zaaknummer: ARN 21/908
uitspraak van de voorzieningenrechter van
in de zaak tussen
[verzoeker], te [woonplaats], verzoeker,
en
het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Nijmegen, verweerder(gemachtigde: M. Spoelt).
Als derde-partij neemt aan het geding deel: [derde-partij], te [woonplaats]
(gemachtigde: mr. R.J.G. Poels).
Procesverloop
In het besluit van 22 januari 2021 heeft verweerder aan derde-partij een omgevingsvergunning verleend.
Verzoeker heeft tegen dit besluit bezwaar gemaakt. Hij heeft de voorzieningenrechter verzocht om een voorlopige voorziening te treffen.
Het onderzoek op de zitting heeft plaatsgevonden op 4 maart 2021. Verzoeker is verschenen. Verweerder is vertegenwoordigd door zijn gemachtigde. Namens derde-partij is F.M.M. Schoenmakers verschenen, bijgestaan door de gemachtigde.
Overwegingen
Inleiding; het bestreden besluit
1. Verzoeker woont aan de [locatie] in [woonplaats]. Derde-partij is de verhuurder van meerdere woningen, waaronder de woning van verzoeker, in de wijk [locatie]. Derde-partij wil 218 woningen nieuw bouwen op de bestaande fundering (dit is het project [project]). Daarvoor moeten de huidige woningen, waaronder de woning van verzoeker, worden gesloopt. Verzoeker moet vanaf 13 maart 2021 zijn woning beschikbaar stellen voor de sloop en bouw.
2. Verweerder heeft een omgevingsvergunning verleend voor de activiteiten bouwen en gebruik in strijd met het bestemmingsplan “Nijmegen West”. [1]
Met de vergunning wordt afgeweken van het bestemmingsplan omdat het bouwvlak wordt overschreden door een zuil en door isolerende maatregelen. Daarnaast is de goot-/bouwhoogte 6,275 meter, terwijl het bestemmingsplan maximaal 6 meter toestaat.
3. De voorzieningenrechter beoordeelt op basis van de gronden van verzoeker of er aanleiding bestaat om het besluit te schorsen totdat op het bezwaar van verzoeker is beslist. Die aanleiding kan er zijn als het bezwaar van verzoeker kans van slagen heeft.
Vergunning voor bouwen (artikel 2.1, eerste lid, onder a, van de Wabo)
4. Verzoeker voert aan dat de vergunning om te bouwen niet verleend had mogen worden, omdat het bouwplan niet voldoet aan redelijke eisen van welstand. Een belangrijk punt voor verzoeker is de kleur van de buitenmuren. De grijze blokkendozen geven volgens hem een bijzonder deprimerende sfeer, met name in de winter. In andere straten hebben woningen wel een kleur gekregen en dat maakt volgens verzoeker een verschil van dag en nacht.
4.1.
De commissie beeldkwaliteit heeft een positief advies gegeven voor het project en geoordeeld dat de aanvraag zowel op zichzelf beschouwd als in relatie tot de omgeving voldoet aan redelijke eisen van welstand.
4.2.
Het is vaste rechtspraak dat, hoewel verweerder niet aan een welstandsadvies is gebonden en de verantwoordelijkheid voor welstandstoetsing bij verweerder zelf ligt, hij op dat advies mag afgaan, nadat hij is nagegaan of dit advies op zorgvuldige wijze tot stand is gekomen, de redenering daarin begrijpelijk is en de getrokken conclusies daarop aansluiten. Deze verplichting is neergelegd in artikel 3:9 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) voor de wettelijke adviseur en volgt uit artikel 3:2 van de Awb voor andere adviseurs.
Het overnemen van een welstandsadvies behoeft in beginsel geen nadere toelichting. Dit is anders als de aanvrager of een derde-belanghebbende een advies van een andere deskundig te achten persoon of instantie heeft overgelegd of concrete aanknopingspunten voor twijfel aan de zorgvuldigheid van de totstandkoming van het advies, de begrijpelijkheid van de in het advies gevolgde redenering of het aansluiten van de conclusies daarop naar voren heeft gebracht. [2]
4.3.
Verzoeker heeft geen tegenadvies aan overgelegd. Ook heeft verzoeker geen concrete aanknopingspunten aangevoerd voor twijfel aan de zorgvuldigheid van de totstandkoming, de begrijpelijkheid of de conclusies van het welstandsadvies. Daarom slaagt het betoog van verzoeker niet.
Vergunning voor afwijken van het bestemmingsplan (artikel 2.1, eerste lid, onder c, van de Wabo)
5. Verzoeker betoogt dat derde-partij niet beschikkingsbevoegd is om de woningen te renoveren omdat derde-partij niet de eigenaar maar slechts de beheerder is van de woningen. Daarnaast voert verzoeker aan dat het in strijd is met de Grondwet en internationale verdragen om deze woningen te renoveren, terwijl er sprake is van woningnood. Dit betekent volgens verzoeker dat deze woningen, die nog in goede staat zijn, niet moeten worden gerenoveerd, maar dat het de taak is van derde-partij om in plaats daarvan nieuwe woningen te bouwen. Ook is volgens verzoeker met de renovatie geen sprake van kwaliteitsverbetering of verduurzaming. Verder is volgens hem de meer dan 70% vereiste toestemming van bewoners voor het renovatieplan op misleidende wijze verkregen. Ook zijn bewoners door misleiding overgehaald om te kiezen voor woningen die van het gas af gaan. Verweerder had de omgevingsvergunning daarom moeten weigeren.
5.1.
Verzoeker heeft in zijn gronden niet betwist dat verweerder op zichzelf bevoegd is om een omgevingsvergunning te verlenen om af te wijken van het bestemmingsplan. Wel heeft verzoeker gronden aangevoerd over de belangenafweging die verweerder daarbij moet maken.
Bij de bevoegdheid om af te wijken van het bestemmingsplan heeft verweerder beleidsruimte; de voorzieningenrechter moet terughoudend toetsen of verweerder in redelijkheid van zijn bevoegdheid gebruik heeft kunnen maken. [3]
5.2.
Wat verzoeker aanvoert, betreft deels aspecten die zich in het domein van het privaatrecht bevinden. Het gaat dan om het eigenaarschap van derde-partij, de concrete invulling van het renovatieplan voor wat betreft verduurzaming, de keus om van het gas af te gaan en de toestemming van bewoners voor het renovatieplan.
Het is vaste rechtspraak dat voor het oordeel van de bestuursrechter dat een privaatrechtelijke belemmering aan de verlening van een omgevingsvergunning in de weg staat, slechts aanleiding is wanneer deze een evident karakter heeft. De burgerlijke rechter is de eerst aangewezene om de vraag te beantwoorden of een privaatrechtelijke belemmering in de weg staat aan de uitvoering van een activiteit. Een privaatrechtelijke belemmering is evident als zonder nader onderzoek kan worden vastgesteld dat voor de realisering van een bouwwerk de toestemming van een ander is vereist en die ander die toestemming van een ander is vereist en die ander die toestemming niet geeft en niet hoeft te geven. [4]
5.3.
De voorzieningenrechter is van oordeel dat, als hier al sprake zou zijn van een privaatrechtelijke belemmering, er geen sprake is van een privaatrechtelijke belemmering met een evident karakter die zonder nader onderzoek kan worden vastgesteld. Daarvoor heeft verzoeker geen aanknopingspunten geboden. Verweerder had daarom niet om deze redenen de omgevingsvergunning hoeven weigeren. Dit betekent dat verweerder in redelijkheid van zijn bevoegdheid gebruik heeft kunnen maken om van het bestemmingsplan af te wijken.
5.4
Verder is de voorzieningenrechter van oordeel dat, voor zover het bouwplan al kan worden getoetst aan artikel 22, tweede lid, van de Grondwet en internationale verdragen over het recht op huisvesting en voor zover op die bepalingen al in rechte een beroep kan worden gedaan, [5] niet valt in te zien dat het bouwplan hiermee in strijd is. Het aantal woningen is na de renovatie immers gelijk aan het huidige aantal woningen.
Het betoog van verzoeker slaagt niet.
Wet natuurbescherming (Wnb)
6. De voorzieningenrechter wijst erop dat het besluit van gedeputeerde staten van de provincie Gelderland waarbij een Wnbontheffing is verleend voor het project een ander besluit is dan het besluit van verweerder om de omgevingsvergunning te verlenen. Daarom vallen de gronden die verzoeker hierover aanvoert buiten de omvang van het geding.
Wat betekent dit voor het verzoek om voorlopige voorziening?
7. Naar voorlopig oordeel van de voorzieningenrechter heeft het bezwaar geen kans van slagen. Daarom wordt het verzoek om voorlopige voorziening afgewezen.
8. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.
Beslissing
De voorzieningenrechter wijst het verzoek om voorlopige voorziening af.
Deze uitspraak is gedaan door mr. J.H. van Breda, voorzieningenrechter, in aanwezigheid vanmr. M.I. Tuk, griffier.
De uitspraak is uitgesproken in het openbaar op
griffier
voorzieningenrechter
Een afschrift van deze uitspraak is verzonden aan partijen op: