ECLI:NL:RBGEL:2019:1798

Uitspraak

RECHTBANK GELDERLAND

Team strafrecht

Zittingsplaats Zutphen

Parketnummer : 05/720292-18

Datum uitspraak : 16 april 2019

Tegenspraak

vonnis van de meervoudige kamer

in de zaak van

de officier van justitie bij het arrondissementsparket Oost-Nederland

tegen

[verdachte]

geboren op [geboortedatum] 1997 te [geboorteplaats] , wonende aan de [adres] ,

raadsman: mr. S.F.W. van 't Hullenaar, advocaat te Arnhem.

Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van 2 april 2019.

1.De inhoud van de tenlastelegging

Aan verdachte is ten laste gelegd dat:

Primair

Hij op of omstreeks 27 juli 2018 te Arnhem tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen, ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om [slachtoffer 1] opzettelijk van het leven te beroven, die [slachtoffer 1] bij zijn keel heeft/hebben gepakt en/of de keel heeft/hebben dichtgeknepen en/of de keel dichtgeknepen heeft gehouden,

terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

althans, indien het vorenstaande onder 1 niet tot een veroordeling leidt:

Subsidiair

Hij op of omstreeks 27 juli 2018 te Arnhem tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen, ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om aan [slachtoffer 1] opzettelijk zwaar lichamelijk letsel toe te brengen, die [slachtoffer 1] bij zijn keel heeft/hebben gepakt en/of de keel heeft/hebben dichtgeknepen en/of de keel dichtgeknepen heeft gehouden,

terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

Meer Subsidiair

Hij op of omstreeks 27 juli 2018 te Arnhem tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen [slachtoffer 1] heeft mishandeld door; die [slachtoffer 1] bij zijn keel te pakken en/of de keel dicht te knijpen en/of de keel dichtgeknepen te houden,

Primair

-Die [slachtoffer 1] naar de grond heeft/hebben getrokken,

-(vervolgens) (terwijl die [slachtoffer 1] op de grond ligt) die [slachtoffer 1] meerdere malen met kracht (met geschoeide voet(en)) in/op/tegen het hoofd/gezicht en/of het (boven)lichaam heeft/hebben geschopt en/of getrapt,

-Meerdere malen met kracht in/op/tegen het hoofd/gezicht heeft/hebben geslagen en/of gestompt,

terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

althans, indien het vorenstaande onder 2 niet tot een veroordeling leidt:

Subsidiair

-Die [slachtoffer 1] naar de grond heeft/hebben getrokken,

-Meerdere malen met kracht in/op/tegen het hoofd/gezicht heeft/hebben geslagen en/of gestompt,

terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

Meer Subsidiair

Hij op of omstreeks 27 juli 2018 te Arnhem tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen [slachtoffer 1] heeft mishandeld door;

-Die [slachtoffer 1] naar de grond te trekken,

-Meerdere malen met kracht in/op/tegen het gezicht te slaan en/of te stompen;

Hij op of omstreeks 27 juli 2018 te Arnhem openlijk, te weten in/bij, althans op het terrein van, Zwembad Klarenbeek, in elk geval op of aan de openbare weg en/of op een voor het publiek

toegankelijke plaats, in vereniging geweld heeft gepleegd tegen een persoon, te weten [slachtoffer 2] , door meerdere malen die [slachtoffer 2] met kracht in/op/tegen het gezicht/hoofd te slaan en/of te stompen;

hij op of omstreeks 8 augustus 2018 te Arnhem (een hoeveelheid) munitie van categorie III van de Wet wapens en munitie, te weten (ongeveer) 30 patronen, van het kaliber 7,62 x 25 Tokarev, voorhanden heeft gehad.

2. Overwegingen ten aanzien van het bewijs^[1]

De feiten

Op 27 juli 2018 was [slachtoffer 1] in zwembad Klarenbeek in Arnhem als badmeester aan het werk. Verdachte was in het zwembad aanwezig, evenals de broers [medeverdachte 2] (hierna: [medeverdachte 2] ) en [medeverdachte 3] (hierna: [medeverdachte 3] ) en [medeverdachte 4] (hierna: [medeverdachte 4] ). Rond sluitingstijd heeft [slachtoffer 1] onder andere [medeverdachte 2] verzocht het zwembad te verlaten. Tussen [medeverdachte 2] en [slachtoffer 1] is een discussie ontstaan.^[2]

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gesteld dat wettig en overtuigend bewezen kan worden dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan de onder 1 subsidiair, 2 primair en 4 ten laste gelegde feiten. De officier van justitie heeft vrijspraak geëist van het ten laste gelegde onder feit 3.

Het standpunt van de verdediging

De verdediging heeft vrijspraak van het ten laste gelegde onder feit 1 bepleit nu objectieve medische bronnen en verklaringen van onafhankelijke getuigen uitwijzen dat [slachtoffer 1] niet bij zijn keel is gegrepen. Enkel getuige [getuige 1] heeft het verhaal van aangever bevestigd. Duidelijk is dat zij door aangever is beïnvloed door met hem te spreken over het gebeuren voordat ze bij de politie is gehoord. Met betrekking tot feit 2 heeft de raadsman naar voren gebracht dat er geweld tegen [slachtoffer 1] is gepleegd, maar geen geweld dat naar zijn aard geschikt was zwaar lichamelijk letsel of de dood te doen ontstaan. Gelet daarop kan geen poging tot doodslag of zware mishandeling bewezen worden verklaard, zodat mishandeling in vereniging resteert.

Ook ten aanzien van de feiten 3 en 4 heeft de raadsman vrijspraak bepleit. Met betrekking tot feit 4 heeft de raadsman naar voren gebracht dat de munitie in de meterkast lag. Er kan niet zonder meer worden gezegd dat dit een plek is waarvan het niet anders kan zijn dan dat verdachte wist wat er in die meterkast lag.

Beoordeling door de rechtbank

Overweging vooraf

De rechtbank overweegt dat aangevers en meerdere getuigen ruim een half jaar na het incident bij de rechter-commissaris zijn gehoord. De rechtbank stelt vast dat de verklaringen die bij de rechter-commissaris zijn afgelegd op een aantal punten afwijken van de verklaringen die bij de politie zijn afgelegd. Getuigen verklaren in die latere verklaringen dingen over de incidenten op 27 juli 2018 te hebben gezien, die zij eerder niet hebben beschreven of waarvan zij zelfs hebben gezegd die niet te hebben gezien. De rechtbank heeft daarom de meest oorspronkelijke verklaringen van aangevers en getuigen, te weten de verklaringen die zijn afgelegd bij de politie, laten bijdragen aan het bewijs.

Feit 1

Aangever [slachtoffer 1] heeft verklaard dat hij, nadat hij een discussie met [medeverdachte 2] had gehad, op agressieve wijze door een tweede persoon, een persoon met een getinte huidskleur, werd aangesproken. Vrij snel daarna kwam ook [medeverdachte 2] weer op hem af. Er kwam ook nog een derde persoon bij. Deze derde persoon droeg een lichtblauwe zwembroek. Aangever is vervolgens door [medeverdachte 2] en de tweede persoon en mogelijk ook de derde persoon bij zijn keel gepakt en tegen een muurtje gedrukt. Aangever voelde drie handen op zijn keel drukken. Toen hij zijn collega [getuige 1] “hee hee hee” hoorde roepen was de greep van de drie handen weg. Door het knijpen is pijn aan zijn nekspieren ontstaan.^[3]

Getuige [getuige 1] , een collega van aangever, heeft verklaard dat een man met een donker getinte huidskleur aangever bij zijn keel pakte. Vervolgens pakten ook twee andere mannen allebei met één hand aangever bij zijn keel. Aangever werd omhoog gedrukt. Getuige begon te schreeuwen en sloeg op de armen van de mannen waardoor aangever los werd gelaten.^[4]

Verdachte heeft verklaard dat hij samen met [medeverdachte 2] en [medeverdachte 3] bij aangever stond toen een badjuffrouw tussen hen in kwam staan.^[5]

De rechtbank is op basis van de hiervoor aangehaalde bewijsmiddelen van oordeel dat wettig en overtuigend bewezen kan worden dat verdachte de keel van aangever dicht heeft geknepen. Nu ook bewezen kan worden dat verdachte dit samen met medeverdachten [medeverdachte 3] en [medeverdachte 2] heeft gedaan, is tevens sprake geweest van medeplegen.

Dat meerdere getuigen niet hebben gezien dat de keel van aangever is dichtgeknepen, zoals door de raadsman naar voren is gebracht, doet niet af aan wat getuige [getuige 1] heeft verklaard. De rechtbank heeft geen reden om aan haar verklaring te twijfelen nu zij zeer dichtbij stond toen het geweld tegen aangever plaatsvond en specifiek heeft verklaard dat zij op de armen van de mannen heeft geslagen om het dichtknijpen van de keel van aangever te stoppen.

Aan verdachte wordt verweten dat hij heeft gehandeld met (voorwaardelijk) opzet op de dood of het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel aan aangever. Voor een bewezenverklaring hiervan is vereist dat sprake is geweest van een aanmerkelijke kans dat aangever als gevolg van de handelingen van verdachte en zijn medeverdachten zou komen te overlijden of zwaar lichamelijk letsel zou oplopen. Aangever heeft verklaard dat zijn keel ongeveer 10 seconden is dicht gedrukt en dat hij zijn adamsappel naar binnen voelde drukken. Op de spoedeisende hulp is geen letsel waargenomen aan de nek of de hals van aangever.

Hoewel buiten twijfel staat dat het gebeuren zeer beangstigend voor aangever is geweest en grote indruk op hem heeft gemaakt, biedt het dossier naar het oordeel van de rechtbank onvoldoende aanknopingspunten om vast te kunnen stellen dat de duur en de intensiteit van het dichtknijpen van de keel zodanig was dat er sprake is geweest van een aanmerkelijke kans dat aangever hierdoor zou komen te overlijden of zwaar lichamelijk letsel zou oplopen. Verdachte zal daarom worden vrijgesproken van het onder feit 1 primair en subsidiair ten laste gelegde (medeplegen poging tot doodslag en medeplegen zware mishandeling). Wel acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat sprake is geweest van het medeplegen van mishandeling.

Feit 2

Aangever heeft verklaard dat hij, nadat hij de jongen in de lichtblauwe zwembroek vanwege het eerdere incident belette het zwembad te verlaten, samen met deze jongen op de grond belandde. Vervolgens voelde hij vanuit meerdere richtingen trappen tegen zijn hoofd, ook toen hij de jongen inmiddels niet meer vast had. Ook kreeg hij meerdere trappen tegen zijn lichaam.^[6]

Verdachte heeft verklaard dat hij aangever een trap tegen zijn bovenlichaam heeft gegeven en heeft geslagen op zijn arm.^[7]

[slachtoffer 2] heeft verklaard dat hij zag dat zijn zoon (aangever) bij de uitgang van het zwembad door drie personen meerdere malen werd geslagen tegen zijn hoofd en getrapt tegen zijn lichaam.^[8]Ook getuige [getuige 2] heeft verklaard dat ze zag dat meerdere personen op de badmeester aan het intrappen waren.^[9]

Getuige [getuige 3] heeft voorts verklaard dat ze zag dat aangever op zijn gezicht en bovenlichaam werd geslagen en geschopt, dit ging door toen aangever op de grond lag.^[10][medeverdachte 3] en [medeverdachte 2] trapten meer dan tien keer met kracht tegen het lichaam van aangever. Een meisje, dat getuige later herkende als medeverdachte [medeverdachte 4] , schopte meerdere keren tegen het achterhoofd van aangever.^[11]

Getuige [getuige 4] heeft verklaard dat zij zag dat de getinte jongen, die zij kent als verdachte, aangever tegen zijn hoofd sloeg. Zij heeft ook gezien dat aangever met de jongen met de lichtblauwe zwembroek op de grond lag.^[12]Deze jongen herkende zij later als [medeverdachte 3] .^[13]Toen aangever op de grond lag werd hij door [medeverdachte 2] en verdachte getrapt tegen zijn hoofd en zijn ribben.^[14][medeverdachte 4] trapte aangever drie keer in zijn gezicht toen hij op de grond lag.^[15]

De rechtbank is op basis van de hiervoor aangehaalde bewijsmiddelen, in onderling verband en samenhang bezien, van oordeel dat wettig en overtuigend bewezen kan worden dat verdachte en medeverdachten gezamenlijk geweld tegen aangever hebben gebruikt door hem tegen zijn lichaam en hoofd te trappen en te slaan. Tevens is gebleken dat verdachte een grotere rol in het geheel gespeeld heeft dan hij zelf heeft verklaard.

Aan verdachte wordt verweten dat hij en zijn medeverdachten aangever met schoenen aan tegen het hoofd hebben geschopt. Naar het oordeel van de rechtbank is hiervan echter niet gebleken.

[medeverdachte 3] heeft verklaard dat hij zijn schoenen in zijn hand had toen hij naar de uitgang van het zwembad liep. De rechtbank acht die verklaring aannemelijk, omdat de schoenen van [medeverdachte 3] na het incident in het zwembad zijn achtergebleven. [medeverdachte 4] heeft verklaard dat ze slippers droeg. Die verklaring wordt bevestigd door getuige [getuige 4] . Ook verdachte heeft verklaard dat hij slippers droeg. Die verklaring wordt bevestigd door getuige [getuige 5] . De andersluidende verklaringen in het dossier acht de rechtbank op dit punt onvoldoende aannemelijk. Die verklaringen zijn ook onvoldoende specifiek om op grond daarvan te oordelen dat [medeverdachte 2] wel schoenen droeg.

Naar het oordeel van de rechtbank doet het schoppen tegen het hoofd zonder schoenen aan of met (zachte) slippers niet zonder meer de aanmerkelijke kans op overlijden ontstaan. Verdachte zal daarom worden vrijgesproken van de tenlastegelegde poging tot doodslag.

Het meerdere malen met meerdere personen tegen een kwetsbaar lichaamsdeel van aangever − te weten het hoofd − schoppen en slaan terwijl aangever op de grond lag, kan naar uiterlijke verschijningsvorm echter wel worden aangemerkt als zo zeer gericht op het veroorzaken van zwaar lichamelijk letsel, dat het niet anders kan zijn dan dat er een aanmerkelijke kans was dat dergelijk letsel zou ontstaan en dat verdachte en medeverdachten die aanmerkelijke kans ook hebben aanvaard. Verdachte moet immers, als ieder weldenkend mens, van de kwetsbaarheid van het hoofd op de hoogte zijn geweest.

De rechtbank vindt daarom wettig en overtuigend bewezen dat verdachte het ten laste gelegde onder feit 2 subsidiair (medeplegen van poging tot zware mishandeling) heeft begaan.

Feit 3

Uit het dossier en het verhandelde ter terechtzitting is niet gebleken dat verdachte een rol heeft gehad in het uitgeoefende geweld tegen [slachtoffer 2] . Verdachte zal daarom van dit feit worden vrijgesproken.

Feit 4

Tijdens een doorzoeking op 8 augustus 2018 in de woning van verdachte in Arnhem werden in een kastje in de gang 30 patronen van het kaliber 7,62 x 25 Tokarev aangetroffen. De munitie valt onder categorie III van de Wet wapens en munitie.^[16]

De rechtbank overweegt dat het begrip ”voorhanden hebben” veronderstelt dat de verdachte zich in een meerdere of mindere mate van bewust moet zijn geweest van de aanwezigheid van de munitie. Gelet op de plaats waar de patronen zijn aangetroffen (in een kastje in de gang) en het feit dat verdachte de enige bewoner van de woning is, moet worden aangenomen dat verdachte zich bewust was van de aanwezigheid van de munitie. Dat vóór verdachte ook anderen in de woning hebben gewoond, zoals ter terechtzitting door de verdediging is aangevoerd, laat de mogelijkheid open dat een ander dan verdachte de munitie de woning heeft in gebracht, maar doet aan de hiervoor bedoelde bewustheid niet af.

De rechtbank vindt het ten laste gelegde onder feit 4 dan ook wettig en overtuigend bewezen.

3.Bewezenverklaring

Naar het oordeel van de rechtbank is wettig en overtuigend bewezen dat verdachte de onder 1 meer subsidiair, 2 subsidiair en 4 ten laste gelegde feiten heeft begaan, te weten dat:

Hij op
of omstreeks27 juli 2018 te Arnhem tezamen en in vereniging met
een of meeranderen,
althans alleen[slachtoffer 1] heeft mishandeld door;

die [slachtoffer 1] bij zijn keel te pakken en
/ofde keel dicht te knijpen
en/of de keel dichtgeknepen te houden;

-Die [slachtoffer 1] naar de grond heeft/hebben getrokken,

-
(vervolgens)(terwijl die [slachtoffer 1] op de grond lag) die [slachtoffer 1] meerdere malen met kracht (
met geschoeide voet(en)) in/op/tegen het hoofd
/gezichten
/ofhet (boven)lichaam heeft
/hebbengeschopt en/of getrapt,

-Meerdere malen met kracht
in/op/tegen het hoofd/gezicht heeft
/hebbengeslagen en/of gestompt,

terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

hij op
of omstreeks8 augustus 2018 te Arnhem (een hoeveelheid) munitie van categorie III van de Wet wapens en munitie, te weten
(ongeveer)30 patronen, van het kaliber 7,62 x 25 Tokarev, voorhanden heeft gehad.

Voor zover er in de tenlastelegging kennelijke taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn die fouten in de bewezenverklaring verbeterd. Verdachte is daardoor niet in zijn verdediging geschaad.

Wat meer of anders is ten laste gelegd dan hiervoor bewezen is verklaard, is niet bewezen.

Verdachte moet daarvan worden vrijgesproken.

4.De kwalificatie van het bewezenverklaarde

Het bewezenverklaarde levert op:

Ten aanzien van feit 1:

medeplegen van mishandeling

Ten aanzien van feit 2:

medeplegen van poging tot zware mishandeling

Ten aanzien van feit 4:

handelen in strijd met artikel 26, eerste lid, van de Wet wapens en Munitie

5.De strafbaarheid van de feiten

De feiten zijn strafbaar.

6.De strafbaarheid van de verdachte

Verdachte is strafbaar, nu geen omstandigheid is gebleken of aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit.

7.Overwegingen ten aanzien van straf en/of maatregel

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft geëist dat verdachte ter zake van de onder 1 subsidiair, 2 primair en 4 ten laste gelegde feiten zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf van 34 maanden, waarvan 6 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaar. De officier van justitie wil aan het voorwaardelijk strafdeel gekoppeld zien een contactverbod met beide aangevers en een gebieds-/locatieverbod voor de zwembaden in Klarenbeek. De officier van justitie heeft tevens de dadelijke uitvoerbaarheid van de bijzondere voorwaarden gevorderd.

Het standpunt van de verdediging

De verdediging heeft, mocht de rechtbank tot een veroordeling komen, bepleit een gevangenisstraf op te leggen korter of gelijk aan de duur die verdachte reeds in voorlopige hechtenis heeft doorgebracht.

Beoordeling door de rechtbank

De rechtbank heeft bij de bepaling van de op te leggen straf gelet op de aard en de ernst van hetgeen bewezen is verklaard, de omstandigheden waaronder dit is begaan, mede gelet op de persoon en de omstandigheden van de verdachte zoals van een en ander bij het onderzoek ter terechtzitting is gebleken.

Toen [slachtoffer 1] rond sluitingstijd de bezoekers uit het zwembad begeleidde, heeft [medeverdachte 2] zich recalcitrant opgesteld en is een discussie ontstaan. Verdachte heeft gemeend zich met die discussie te moeten bemoeien en heeft de discussie volledig uit de hand laten lopen door [slachtoffer 1] samen met [medeverdachte 2] en [medeverdachte 3] bij de keel te pakken en tegen de muur omhoog te drukken, en hem aldus te mishandelen. Toen [slachtoffer 1] hen vervolgens wilde beletten om het zwembad te verlaten en hen wilde laten wachten op de komst van de politie heeft verdachte samen met zijn medeverdachten op [slachtoffer 1] ingeslagen en –geschopt.

Hoewel in verschillende media de gevolgen van de mishandelingen in de weken na het incident aanzienlijk ernstiger zijn voorgesteld, neemt dat niet weg dat verdachte zich op volstrekt ontoelaatbare wijze heeft gedragen en dat dit gedrag, zoals ook blijkt uit de ter zitting voorgelezen slachtofferverklaring, grote impact heeft gehad op [slachtoffer 1] . De rechtbank rekent verdachte zijn handelen ernstig aan. De rechtbank neemt daarbij tevens in aanmerking dat het geweld heeft plaatsgevonden in een openbare gelegenheid −een zwembad− en veel omstanders, waaronder kinderen, hiervan getuige zijn geweest. Dit brengt gevoelens van onveiligheid en onrust in de maatschappij teweeg.

De officier van justitie is bij het formuleren van haar strafeis ervan uitgegaan dat feit 1 als poging tot zware mishandeling en feit 2 als poging tot doodslag moet worden aangemerkt. Om de hiervoor beschreven redenen komt de rechtbank tot een ander oordeel. De rechtbank zal daarom aan verdachte een lagere straf opleggen dan de officier van justitie heeft geëist.

De rechtbank heeft aansluiting gezocht bij de oriëntatiepunten voor straftoemeting en LOVS-afspraken. Deze oriëntatiepunten gaan bij een voltooide zware mishandeling uit van een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van 6 maanden. In deze zaak gaat het om een poging. Strafverzwarend is de omstandigheid dat er sprake is van medeplegen en de omstandigheden waaronder de feiten zijn gepleegd zoals hiervoor weergegeven. Verdachte heeft zich tevens schuldig gemaakt aan het medeplegen van mishandeling en heeft munitie voorhanden gehad.

Verdachte is op 2 november 2018 geschorst uit de voorlopige hechtenis en heeft zich gehouden aan de aan hem bij de schorsing opgelegde voorwaarden. Ter terechtzitting heeft hij verklaard dat hij contact met de reclassering wil blijven houden en dat hij voor zijn psychische problematiek is aangemeld bij Kairos. Gelet hierop ziet de rechtbank aanleiding om een gedeelte van de straf voorwaardelijk op te leggen. Alles overwegende vindt de rechtbank een gevangenisstraf voor de duur van 150 dagen, waarvan 65 dagen voorwaardelijk, met een proeftijd van 3 jaar, passend en geboden. Aan het voorwaardelijk strafdeel zal de rechtbank de volgende bijzondere voorwaarden verbinden: Een meldplicht, gedragsinterventie cognitieve vaardigheden, voortzetting van de begeleiding door Zorgplus, actief zoeken naar dagbesteding en behandeling van zijn psychische problematiek bij Kairos. De rechtbank ziet geen aanleiding om aan verdachte een contactverbod en/of een gebieds-/locatieverbod op te leggen, temeer daar aan verdachte reeds door de overkoepelende vereniging van het zwembad een ontzegging voor de duur van 5 jaar is opgelegd. Daarnaast zal de rechtbank aan verdachte een taakstraf opleggen van 80 uren.

8.Inbeslaggenomen goederen

Telefoon

Voor zover er beslag ligt op een IPhone 8 van verdachte en deze niet is teruggegeven aan verdachte, zal teruggave hiervan worden gelast, nu zich geen strafvorderlijk belang daartegen verzet.

9. De beoordeling van de civiele vorderingen, alsmede de gevorderde oplegging van de schadevergoedingsmaatregel

De benadeelde partij [slachtoffer 1] heeft zich in het strafproces gevoegd ter verkrijging van schadevergoeding ter zake van het onder 1 en 2 bewezenverklaarde feit. Gevorderd wordt een bedrag van € 3.860,53.

De benadeelde partij [slachtoffer 2] heeft zich in het strafproces gevoegd ter verkrijging van schadevergoeding ter zake van het onder 3 ten laste gelegde feit. Gevorderd wordt een bedrag van € 1.775,-.

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft verzocht de vordering van de benadeelde partij [slachtoffer 1] toe te wijzen, met uitzondering van de reiskosten betrekking hebbende op een eventueel hoger beroep. Daarnaast heeft de officier van justitie verzocht de schadevergoedingsmaatregel op te leggen. Voorts heeft de officier van justitie verzocht de vordering van de benadeelde partij [slachtoffer 2] niet-ontvankelijk te verklaren gelet op de door haar geëiste vrijspraak van het ten laste gelegde onder feit 3.

Het standpunt van de verdediging

De verdediging heeft zich op het standpunt gesteld dat benadeelde partij [slachtoffer 2] niet-ontvankelijk moet worden verklaard in zijn vordering gelet op de bepleite vrijspraak van het ten laste gelegde onder feit 3. Ook [slachtoffer 1] moet niet-ontvankelijk worden verklaard in zijn vordering nu de door hem gevorderde schade onvoldoende is onderbouwd en het een te grote belasting van het strafproces vormt om vast te stellen wat de daadwerkelijke schade van [slachtoffer 1] is geweest. Dit geldt temeer nu er ook sprake is van een mate van eigen schuld bij de benadeelde partij.

Beoordeling door de rechtbank

[slachtoffer 1]

Naar het oordeel van de rechtbank is, op grond van de gebezigde bewijsmiddelen en hetgeen verder ter terechtzitting met betrekking tot de vordering is gebleken, komen vast te staan dat de benadeelde partij [slachtoffer 1] als gevolg van het onder 1 en 2 bewezen verklaarde feit schade heeft geleden, waarvoor verdachte naar burgerlijk recht aansprakelijk is. Van een eigen aandeel van [slachtoffer 1] in het ontstaan van de schade, zoals door de raadsman is betoogd, is uit het dossier niet gebleken.

Materiële schade

[slachtoffer 1] zal niet-ontvankelijk worden verklaard in zijn vordering met betrekking tot de door hem gevorderde reiskosten van een eventueel hoger beroep, nu het gaat om toekomstige kosten. Ook zal hij niet-ontvankelijk worden verklaard in zijn vordering met betrekking tot de door hem gevorderde telefoonkosten, eigen risico en gederfde inkomsten, nu deze schadeposten onvoldoende zijn onderbouwd. [slachtoffer 1] kan dat deel van zijn vordering slechts aanbrengen bij de burgerlijke rechter.

De rechtbank zal de gevorderde reis- en parkeerkosten van € 17,40 voor het doen van aangifte toewijzen. Ook zal de rechtbank een bedrag van € 86,13 aan proceskosten (reis- en parkeerkosten voor bezoeken aan de advocaat, het openbaar ministerie en voor het bijwonen van zittingen) toewijzen.

Immateriële schade

De rechtbank begroot de immateriële schade voor wat betreft feit 1 naar redelijkheid op een bedrag van € 500,- en voor wat betreft feit 2 op een bedrag van € 1.250,- gelet op de ernst van het bewezenverklaarde feit en het door de benadeelde partij opgelopen letsel, met niet-ontvankelijkverklaring van het meer gevorderde.

In het belang van de benadeelde partij wordt, als extra waarborg voor betaling, de maatregel van artikel 36f van het Wetboek van Strafrecht opgelegd, met inbegrip van de wettelijke rente vanaf 27 juli 2018.

De vergoeding van de proceskosten ten bedrage van € 86,13 is daar niet bij inbegrepen.

Hoofdelijke oplegging schadevergoedingsmaatregel

De verdachte is niet meer tot vergoeding gehouden indien en voor zover het toegewezen bedrag voor wat betreft feit 1 door zijn mededaders [medeverdachte 3] en/of [medeverdachte 2] is of wordt voldaan.

De verdachte is niet meer tot vergoeding gehouden indien en voor zover het toegewezen bedrag voor wat betreft feit 2 door zijn mededaders [medeverdachte 3] , [medeverdachte 2] en/of [medeverdachte 4] is of wordt voldaan.

[slachtoffer 2]

Nu verdachte zal worden vrijgesproken van het ten laste gelegde onder feit 3 zal [slachtoffer 2] niet-ontvankelijk worden verklaard in zijn vordering.

10.De toegepaste wettelijke bepalingen

De beslissing is gegrond op de artikelen 36f, 45, 47, 57, 91, 300 en 302 van het Wetboek van Strafrecht en de artikelen 26 en 55 van de Wet wapens en munitie.

11.De beslissing

De rechtbank:

 spreekt verdachte vrij van het ten laste gelegde onder feit 3;

 verklaart bewezen dat verdachte het tenlastegelegde, zoals vermeld onder punt 3, heeft begaan;

 verklaart niet bewezen hetgeen verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven bewezen is verklaard en spreekt verdachte daarvan vrij;

 verstaat dat het aldus bewezenverklaarde oplevert de strafbare feiten zoals vermeld onder punt 4;

 verklaart verdachte hiervoor strafbaar;

 veroordeelt verdachte wegens het bewezenverklaarde tot een gevangenisstraf voor de duur van
150 (honderdvijftig) dagen;

 bepaalt dat een gedeelte van de gevangenisstraf groot
65 (vijfenzestig) dagen, niet ten uitvoer zal worden gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten, wegens niet nakoming van na te melden algemene- en bijzondere voorwaarden voor het einde van de proeftijd die op
3 (drie)jaren wordt bepaald;

●stelt als
algemenevoorwaarde dat verdachte:

- zich voor het einde daarvan niet zal schuldig maken aan een strafbaar feit;

●stelt als
bijzonderevoorwaarden dat verdachte:

- zich binnen vijf dagen na zijn veroordeling meldt bij Reclassering Nederland op het adres Nieuwe Oeverstraat 65 te Arnhem. Veroordeelde blijft zich melden op afspraken met de reclassering, zo vaak en zolang de reclassering dat nodig vindt om het reclasseringstoezicht uit te voeren;

- deel zal nemen aan de gedragsinterventie Cognitieve Vaardigheden indien de reclassering dat noodzakelijk acht;

- de aan hem geboden begeleiding door Zorgplus zal voortzetten;

- actief zal meewerken aan alle mogelijke vormen van toeleiding naar (vrijwilligers)werk of andere vorm van zinvolle dagbesteding;

- zich zal laten behandelen door forensische polikliniek Kairos, of een soortgelijke zorgverlener, te bepalen door de reclassering. De behandeling duurt de gehele proeftijd of zoveel korter als de reclassering nodig vindt. Veroordeelde houdt zich aan de huisregels en de aanwijzingen die de zorgverlener geeft voor de behandeling. Het innemen van medicijnen kan onderdeel zijn van de behandeling;

● geeft opdracht aan de Reclassering Nederland tot het houden van toezicht op de naleving van voormelde bijzondere voorwaarde(n) en de veroordeelde ten behoeve daarvan te begeleiden (artikel 14d, tweede lid, van het Wetboek van Strafrecht);

● stelt als voorwaarde dat veroordeelde ten behoeve van het vaststellen van zijn identiteit zijn medewerking zal verlenen aan het nemen van een of meer vingerafdrukken of een identiteitsbewijs als bedoeld in artikel 1 Wet op de identificatieplicht ter inzage zal aanbieden;

● stelt als voorwaarde dat veroordeelde medewerking zal verlenen aan het door de Reclassering Nederland te houden toezicht, bedoeld in artikel 14d, tweede lid, van het Wetboek van Strafrecht, de medewerking aan huisbezoeken daaronder begrepen;

 legt tevens op een taakstraf gedurende
80 uren, met bevel dat indien deze straf niet naar behoren wordt verricht vervangende hechtenis zal worden toegepast voor de duur van
40 (veertig) dagen;

●beveelt dat de tijd, door veroordeelde vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en voorlopige hechtenis doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde gevangenisstraf in mindering zal worden gebracht;

●heft op het –geschorste– bevel tot voorlopige hechtenis;


gelast, voorzover er beslag op rust, de teruggave van:

- de IPhone 8 van veroordeelde.

De beslissing op de vordering van de benadeelde partij [slachtoffer 1]

 veroordeelt veroordeelde ten aanzien van
feit 1, tot betaling van schadevergoeding aan de benadeelde partij
[slachtoffer 1], van een bedrag van
€ 500,- (vijfhonderd euro), vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 27 juli 2018 tot aan de dag der algehele voldoening;

 veroordeelt veroordeelde ten aanzien van
feit 2, tot betaling van schadevergoeding aan de benadeelde partij
[slachtoffer 1], van een bedrag van
€ 1.267,40 (twaalfhonderdzevenenzestig euro en veertig cent), vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 27 juli 2018 tot aan de dag der algehele voldoening en met betaling van de kosten van het geding door de benadeelde partij gemaakt, tot op de datum van deze uitspraak begroot op
€ 86,13 (zesentachtig euro en dertien cent);

 verklaart de benadeelde partij [slachtoffer 1] voor wat betreft de overige gevorderde schade niet-ontvankelijk in zijn vordering;

 legt aan veroordeelde de verplichting op om aan de Staat, ten behoeve van de benadeelde partij
[slachtoffer 1], een bedrag te betalen van
€ 1.767,40(€ 500,- + € 1.267,40)
(zeventienhonderdzevenenzestig euro en veertig cent), vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 27 juli 2018 tot aan de dag der algehele voldoening met bepaling dat bij gebreke van betaling en verhaal van de hoofdsom 27 dagen hechtenis zal kunnen worden toegepast zonder dat de betalingsverplichting vervalt;

 bepaalt dat, indien veroordeelde heeft voldaan aan de verplichting tot betaling aan de Staat daarmee de verplichting tot betaling aan de benadeelde partij in zoverre komt te vervallen en andersom dat, indien veroordeelde heeft voldaan aan de verplichting tot betaling aan de benadeelde partij daarmee de verplichting tot betaling aan de Staat in zoverre komt te vervallen;

 verstaat dat indien en voor zover door de mededaders [medeverdachte 3] en/of [medeverdachte 2] het betreffende schadebedrag voor wat betreft
feit 1is betaald, veroordeelde daarvan zal zijn bevrijd;

 verstaat dat indien en voor zover door de mededaders [medeverdachte 3] , [medeverdachte 2] en/of [medeverdachte 4] het betreffende schadebedrag voor wat betreft
feit 2is betaald, veroordeelde daarvan zal zijn bevrijd.

De beslissing op de vordering van de benadeelde partij [slachtoffer 2]

 verklaart de benadeelde partij [slachtoffer 2] niet-ontvankelijk in zijn vordering.

Dit vonnis is gewezen door mr. C.J.M. van Apeldoorn (voorzitter), mr. C.H.M. Pastoors en

mr. T. Bertens, rechters, in tegenwoordigheid van mr. E. Bruinsma-Visscher, griffier, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van deze rechtbank op 16 april 2019.

mr. Pastoors is buiten staat

dit vonnis mede te ondertekenen

ECLI:NL:RBGEL:2019:1798

Veroordeling van meerdere verdachten voor mishandeling van een badmeester in Arnhem

Uitspraak

1.De inhoud van de tenlastelegging

3.Bewezenverklaring

4.De kwalificatie van het bewezenverklaarde

5.De strafbaarheid van de feiten

6.De strafbaarheid van de verdachte

7.Overwegingen ten aanzien van straf en/of maatregel

8.Inbeslaggenomen goederen

10.De toegepaste wettelijke bepalingen

11.De beslissing

Voetnoten