Uitspraak
RECHTBANK GELDERLAND
Zittingsplaats Arnhem
Belastingrecht
zaaknummers: AWB 15/2645, 15/2646, 15/2647
uitspraak van de meervoudige belastingkamer van 15 maart 2016
in de zaken tussen
De erven [X] , te [Z] , eisers
(gemachtigde: mr. [gemachtigde] ),
en
de inspecteur van de Belastingdienst, kantoor Utrecht-Gooi, verweerder.
Procesverloop
Verweerder heeft de volgende belastingaanslagen opgelegd:
2007
- Met dagtekening 1 december 2012 een navorderingsaanslag (aanslagnummer [000] .H.77) inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen (hierna: IB/PVV), berekend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 20.924, alsmede bij beschikking een boete van € 1.477. Tevens is bij beschikking € 551 aan heffingsrente in rekening gebracht.
2008
- Met dagtekening 1 december 2012 een navorderingsaanslag (aanslagnummer [000] .H.87) IB/PVV, berekend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 18.342, alsmede bij beschikking een boete van € 1.353. Tevens is bij beschikking € 366 aan heffingsrente in rekening gebracht.
2009
- Met dagtekening 5 december 2012 een aanslag (aanslagnummer [000] .H.96) IB/PVV, berekend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 19.939, alsmede bij beschikking een boete van € 1.605. Tevens is bij beschikking € 283 aan heffingsrente in rekening gebracht.
Verweerder heeft bij afzonderlijke uitspraken op bezwaar van 1 april 2015 en 23 april 2015 de navorderingsaanslagen voor de jaren 2007 en 2008, de aanslag voor het jaar 2009 en de beschikkingen heffingsrente gehandhaafd. De boetebeschikkingen zijn vernietigd.
Eisers hebben daartegen bij brief van 28 april 2015, ontvangen door de rechtbank Midden‑Nederland op 28 april 2015, tijdig beroep ingesteld. Rechtbank Midden-Nederland heeft het beroepschrift met toepassing van artikel 6:15 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) doorgezonden aan rechtbank Gelderland, alwaar het op 11 mei 2015 is ontvangen.
Verweerder heeft de op de zaken betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend.
Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 11 februari 2016. Eisers en hun gemachtigde zijn, met bericht van verhindering, niet verschenen. Namens verweerder zijn verschenen [gemachtigde] en mr. [A] .
Overwegingen
Feiten
1. Erflater, [X] , dreef sinds [1997] in de vorm van een eenmanszaak een onderneming onder de naam [B] . De activiteiten van de onderneming bestonden volgens de gegevens uit het handelsregister van de Kamer van Koophandel uit een markthandel in was- en levensmiddelen.
2. De aanslagen IB/PVV voor de jaren 2007 en 2008 zijn met dagtekening 21 maart 2009 respectievelijk 19 februari 2010 opgelegd conform de door erflater ingediende aangiften voor die jaren.
3. Erflater heeft als volgt aangifte gedaan voor de in geschil zijnde jaren:
2007
2008
2009
Winst uit onderneming
€ 4.442
€ 6.158
€ 9.681
Zelfstandigenaftrek
€ 9.028 -/-
€ 9.096 -/-
€ 9.251 -/-
MKB-winstvrijstelling
€ 458 -/-
€ 293 -/-
€ 46 -/-
Belastbare winst
€ 4.128 -/-
€ 2.645 -/-
€ 384
Loon of uitkering
€ 6.453
€ 6.068
€ 12.979
Ziektekosten
€ 2.325 -/-
€ 3.423 -/-
€ 4.724 -/-
Belastbaar inkomen
€ 0
€ 0
€ 8.639
Niet verrekende persoonsgebonden aftrek
€ 1.596
€ 1.301
4. Naar aanleiding van een strafrechtelijk onderzoek in verband met vermeende omzetbelastingfraude heeft de FIOD met dagtekening 30 augustus 2011 een “Overzichtsproces-verbaal 2 Wasmiddelen” (hierna: O‑PV2) en een “Proces-verbaal analyse documenten D‑080” opgemaakt. Deze proces-verbalen behoren tot de gedingstukken. In het O-PV2 is onder meer het volgende opgenomen (p. 9):
“Uit het geautomatiseerde listingsysteem ICT komt naar voren dat [C] B.V. (hierna: [C] ) verwervingen heeft gedaan uit diverse lidstaten van de Europese Unie. Voor deze verwervingen zijn door [C] geen aangiften omzetbelasting gedaan.
(…)
Door de informatie uit het rechtshulpverzoek is de verdenking ontstaan dat [X] de vennootschap [C] heeft gebruikt om waspoeder in te kopen bij [D] in [Q] , Duitsland. [E] en [F] hebben achtereenvolgens als directeur/grootaandeelhouder van [C] [X] hiertoe in staat gesteld.
In het vervolg van het onderzoek zijn enkele getuigen en verdachten gehoord. De informatie die uit deze verhoren is verkregen, heeft het vermoeden versterkt dat [X] via [C] (…) waspoeder voor [B] heeft ingekocht. Daarbij is het vermoeden ontstaan dat hij (…) waspoeder vervolgens zwart heeft verkocht. [B] is de eenmanszaak in wasmiddelen en levensmiddelen van [X] .
[X] is vermoedelijk voornamelijk zelf bij [D] in [Q] , Duitsland, geweest om (…) waspoeder te kopen. Hij heeft (…) betaald. In totaal is voor € 1.488.342 waspoeder gekocht door [X] op naam van [C] . (…)”
[E] heeft onder meer verklaard (p. 14):
“(…) dat de goederen nooit bij [C] zijn terechtgekomen. Wat er met deze goederen is gebeurd is dat ik denk dat [X] deze verkocht op markten en aan handelaren.”
[H] van [D] heeft verklaard (p. 14):
“Begin 2008 kwam de heer [E] samen met de heer [X] en de heer [F] en gaf aan dat hij nu de heer [F] als compagnon heeft. De zakelijke handelswijze zal zoals tot nu toe worden voortgezet. De heer [X] zal de organisatie en de financiële belangen verder afwikkelen en de heer [F] zal af en toe langskomen.
Begin juni 2008 verklaarde de heer [E] dat hij de firma [C] aan de heer [F] heeft verkocht. De heer [F] zei dat naast hem ook de heer [X] inkoopgevolmachtigde was.”
[F] heeft onder meer verklaard (p. 16):
“ [X] deed niks voor [C] , alleen de boel neppen. Hij was niet in dienst bij [C] . (…) Hij heeft alleen die zeeppoeder zogenaamd voor mij opgehaald. In principe koop ik het als [C] maar ik heb er nooit een kruimel van gezien. Hij heeft het wel op naam van mijn bedrijf gekocht.”
Op p. 46 en 47 van OPV-2 is het volgende opgenomen ten aanzien van de rol van erflater:
“ [X] heeft vermoedelijk waspoeder gekocht bij [D] in Duitsland op naam van [C] , de vennootschap van [F] . Nadat [F] [C] had overgenomen [rechtbank: van [E] ], heeft [X] hem € 500 betaald per transport. [H] van [D] heeft verklaard dat de zakelijke handelwijze zou worden voortgezet na de overdracht van [C] : [X] zal de organisatie en de financiële belangen afwikkelen en [F] zal af en toe langskomen.
[X] regelde de transporten van waspoeder via [G] . Hij betaalde [G] € 285 per transport. De meeste transporten zijn uitgevoerd door transportonderneming [I] B.V. Vermoedelijk heeft [X] bij ontvangst van de goederen op 26 van de vrachtbrieven afkomstig van [I] B.V. zijn paraaf gezet.
[G] verklaarde dat de transporten op enkele uitzonderingen na zijn gelost op het adres van zijn broer, [J] , in [R] . [J] woont op de [A-straat 1] in [R] . [X] heeft het waspoeder opgeslagen in een schuur op het adres [A-straat 1] in [R] . In ruil hiervoor mocht [J] af en toe een pak waspoeder pakken. [J] verklaarde dat [X] het waspoeder weer ophaalde uit de schuur met een groen of met een wit busje. [K] heeft verklaard dat hij waspoeder kocht van [X] ( [B] ) en dat hij één keer het waspoeder heeft opgehaald op de [A-straat 1] in [R] . [X] verkocht het waspoeder vermoedelijk op de [N] in [S] , vanuit zijn woning aan de [A-straat 2] in [T] en via [L] .com.
[X] verklaarde dat hij bekend is met de formele vereisten waaraan een intracommunautaire transactie moet voldoen. Hij heeft ook inkopen bij [D] gedaan voor zijn groothandel [B] .”
5. In verband met voornoemd onderzoek heeft verweerder de aanvaardbaarheid van de aangiften omzetbelasting van erflater over het tijdvak 1 januari 2007 tot en met 31 december 2009 onderzocht en daarvan een rapport opgemaakt. Het rapport is gedagtekend 1 februari 2012 en behoort eveneens tot de gedingstukken. In dit rapport is onder meer het volgende opgenomen (p. 2-3):
“(…) Een onderzoek van de administratie van de onderneming ter plaatse heeft
nietplaatsgevonden. Er is uitsluitend gebruik gemaakt van de gegevens uit het dossier van de Fiscale Inlichtingen en Opsporingsdienst (FIOD) te [Z] (…).
nietplaatsgevonden. Er is uitsluitend gebruik gemaakt van de gegevens uit het dossier van de Fiscale Inlichtingen en Opsporingsdienst (FIOD) te [Z] (…).
In het kader van het onderzoek zijn bij derden gegevens opgevraagd. Aan de hand van deze bescheiden, informatie uit andere lidstaten en gegevens die bij het strafrechtelijk onderzoek bekend zijn geworden, heb ik een berekening gemaakt van de door de onderneming verschuldigde omzetbelasting.
(…)
5 Omkering bewijslast
Uit het onderzoek volgt dat belanghebbende vermoedelijk niet de vereiste aangiften omzetbelasting heeft gedaan.
(…)
6.3
Bedrijfsactiviteiten
Uit het onderzoek van de FIOD is gebleken dat de activiteiten in de onderzochte periode van 1 januari 2007 tot en met 30 september 2011 in ieder geval bestonden uit de in- en verkoop van wasmiddelen. In de periode 1 januari 2006 tot en met 25 mei 2009 zijn ten bedrage van € 1.448.342 inkopen gedaan door belastingplichtige bij het bedrijf [D] Gmbh & Co te [U] Duitsland.
Althans belastingplichtige heeft zich daarbij uitgegeven als vertegenwoordiger van het bedrijf: [C] BV (…) gevestigd te [V] . (…) Uit het onderzoek van de FIOD is verder gebleken dat er 75 leveringen zijn geweest van waspoeder aan [C] waarbij op een groot aantal bescheiden (vrachtpapieren, inkoopnota’s e.d.) de paraaf en/of handtekening van belastingplichtige voorkomt. Belastingplichtige is volgens het FIOD-onderzoek herkend als inkoopgemachtigde van [C] en ook als zodanig geïntroduceerd door directeur [F] . Het vervoermiddel Mercedes Benz met kenteken [00-AA-BB] toebehorend aan belastingplichtige is meerdere malen gezien bij het afhalen van de goederen te Duitsland. Uit het onderzoek van de FIOD is verder gebleken dat ook een groot deel van de goederen per vrachtwagen van een vervoersbedrijf te [W] naar Nederland zijn vervoerd waarbij het vervoer meermaals is afgetekend door belastingplichtige. Uit het onderzoek van de FIOD is verder gebleken dat [C] BV slechts is gebruikt om een (op dat moment) geldig omzetbelastingnummer te kunnen verstrekken aan de Duitse leverancier. Noch [C] noch de onderneming van belastingplichtige heeft aangifte gedaan van de ter zake verschuldigde omzetbelasting voor de intracommunautaire verwerving van de goederen. Gesteld wordt dat de goederen door belastingplichtige zijn doorverhandeld te Nederland waarbij een minimale winstopslag van 5% is gehanteerd, hetgeen niet ongebruikelijk is bij groothandelaren.
(…)
7.1
Aangifte omzetbelasting
Belastingplichtige heeft op jaarbasis de volgende aangiften inkomstenbelasting ingediend:
jaar
omzet
19%
voorbelasting
afdracht
2006
101.136
16.963
15.953
1.01
2007
118.11
18.351
15.892
2.459
2008
219.501
35.329
35.931
602 -/-
2009
229.273
36.794
36.246
548
(…)
7.2
Intracommunautaire transacties (…)
(…)
Volgens het VIES-systeem [rechtbank: Vat Information Exchange System] hebben er in het tijdvak 2006 t/m 2009 voor een totaalbedrag van € 1.324.160 intracommunautaire leveringen van [D] Gmbh & Co te [U] Duitsland plaatsgevonden op BTW-nummer [001] B.01, ten name van [C] BV.
Noch belastingplichtige noch [C] heeft deze intracommunautaire verwervingen aangeven.
7.3
Verschuldigde omzetbelasting
Aangezien belastingplichtige de ter zake verschuldigde omzetbelasting over de ICV’s [rechtbank: intracommunautaire verwervingen] niet heeft aangegeven stel ik dat de in Duitsland ingekochte goederen bestemd zijn geweest voor de onderneming van belastingplichtige zelf, waarbij de goederen op de Nederlandse markt terecht zijn gekomen.
Dit brengt met zich mee dat het niet logisch is dat in de door belastingplichtige aangegeven omzet reeds rekening gehouden is met de ingekochte goederen uit Duitsland, immers dan zou de ICV ter zake wel zijn aangegeven.
Nu gesteld wordt dat de verkoop in Nederland heeft plaatsgevonden is de verkoop belast met omzetbelasting. Vastgesteld is aan de hand van de verkoopfacturen van [D] Gmbh dat er in totaal inkopen over 1 januari 2007 t/m 30 mei 2009 zijn geweest ten bedrage van € 909.662. De berekening van de verschuldigde omzetbelasting wordt dan:
Jaar
Inkopen [D]
Omzet + 5%
19% btw
2007
432.908
454.553
86.365
2008
355.808
373.598
70.984
2009
120.947
126.995
24.129
totaal
909.662
955.145
181.478”
6. Naar aanleiding van de bevindingen uit voornoemde onderzoeken heeft verweerder bij brief van 17 oktober 2012 een voornemen tot het opleggen van navorderingsaanslagen IB/PVV over de jaren 2007, 2008 en 2009 en een kennisgeving van boetes aan erflater gestuurd. In deze brief is onder meer het volgende opgenomen (p. 1):
“Uit het strafrechtelijk onderzoek van de FIOD concludeer ik dat u over de periode 2006 tot en met 2009 in Duitsland bij [D] GMBH waspoeder inkocht om deze later in Nederland te verkopen. Zowel de inkopen als de omzet die u hiermee heeft behaald, heeft u niet in uw administratie opgenomen. Hierdoor is winst die u maakte op deze goederen niet in uw aangiften inkomstenbelasting / premie volksverzekeringen en inkomensafhankelijke bijdragen Zorgverzekeringswet verantwoord. Hierdoor zijn de aangegeven inkomens te laag. Ik ga dit alsnog corrigeren voor de belastingjaren 2007, 2008 en 2009. Het belastingjaar 2006 is verjaard waardoor ik niet langer bevoegd ben hierover belasting te heffen. Ik zal dit daarom achterwege laten.
(…)
Omdat u geen administratie van deze goederentransacties heeft bijgehouden is onduidelijk wat de exacte hoogte is geweest van de winsten die u hiermee behaald heeft. In zijn rapport [rechtbank: zie onder 5. hiervoor] heeft de controlerend ambtenaar de brutowinstopslag die u bij verkoop van de niet in de administratie opgenomen artikelen hanteerde vastgesteld op 5%. Op basis van uw aangifte inkomstenbelasting over de betreffende jaren en de hierin opgenomen omzet en inkoopwaarde van de goederen concludeer ik dat dit percentage in redelijkheid, en wellicht te laag is vastgesteld.”
Uitgaande van de omzetgegevens zoals opgenomen in het controlerapport van 1 februari 2012 en het genoemde percentage aan brutowinst van 5% kom ik tot de volgende correcties op uw inkomen:
Jaar
Inkopen [D]
Omzet + 5%
19% btw
Winstcorrectie
2007
432.908
454.553
86.365
21.645
2008
355.808
373.598
70.984
17.79
2009
120.947
126.995
24.129
6.048
totaal
909.662
955.145
181.478
45.483
(…)
De correctie van de winst heeft de volgende gevolgen voor uw inkomen:
2007
2008
2009
Aangegeven winst
€ 4.442
€ 6.158
€ 9.681
Correctie
€ 21.645
€ 17.790
€ 6.048
Winst
€ 26.087
€ 23.948
€ 15.729
Zelfstandigenaftrek
€ 6.919
€ 6.968
€ 7.953
Winst na ond. aftrek
€ 19.168
€ 16.980
€ 7.776
MKB vrijstelling
€ 1.917-
€ 1.698-
€ 816-
Belastbare winst
€ 17.251
€ 15.282
€ 6.960
(…)
2007
2008
2009
Gecorrigeerd inkomen
€ 23.704
€ 21.350
€ 19.939
(…)
2007
2008
2009
Totaal buitengewone uitgaven
€ 5.506
€ 3.559
€ 0
Drempel
€ 2.726
€ 351
Aftrekbare PGA
€ 2.780
€ 3.008
(…)
2007
2008
2009
Gecorrigeerd inkomen
€ 23.704
€ 21.350
€ 19.939
Aftrekbare PGA
€ 2.780
€ 3.008
Gecorrigeerd verzamelinkomen
€ 20.924
€ 18.342”
7. Vervolgens zijn de onderhavige (navorderings-)aanslagen met boetes aan erflater opgelegd. Hiertegen is bezwaar gemaakt. Erflater is tevens strafrechtelijk vervolgd in verband met het bovenstaande en heeft verzocht om de behandeling van de bezwaarschriften aan te houden totdat in de strafzaak zou zijn beslist. Op 8 april 2013 heeft erflater nogmaals verzocht om aanhouding van zijn bezwaarschriften. Verweerder heeft bij brief van 15 april 2013 aan erflater medegedeeld hiermee akkoord te gaan.
8. In verband met het overlijden van erflater op [2013] is de strafzaak tegen erflater geseponeerd.
9. Bij afzonderlijke uitspraken op bezwaar van 1 april 2015 en 23 april 2015 heeft verweerder de onderhavige (navorderings-)aanslagen en de beschikkingen heffingsrente gehandhaafd. De boetes zijn vernietigd.
10. De behandeling van het bezwaar ter zake de nageheven omzetbelasting naar aanleiding van het onder 5. hiervoor genoemde rapport is aangehouden totdat op de beroepen van eisers in de onderhavige zaak is beslist.
Geschil
11. In geschil is of de navorderingsaanslagen 2007 en 2008 terecht en tot de juiste bedragen zijn opgelegd alsmede de hoogte van de aanslag over 2009. Tevens is in geschil of verweerder het zorgvuldigheids- en het motiveringsbeginsel heeft geschonden.
12. Eisers hebben zich op het standpunt gesteld dat niet c.q. onvoldoende uit het dossier blijkt dat erflater in de periode 2006‑2009 in Duitsland bij [D] waspoeder zou hebben ingekocht om deze later in Nederland te verkopen zonder de inkopen en de behaalde omzet in zijn administratie op te nemen. De berekening is ondeugdelijk gemotiveerd aan de hand van de omzetgegevens en brutowinst van vijf percent. Daarmee zijn het zorgvuldigheids- en motiveringsbeginsel geschonden.
13. Verweerder heeft zich primair op het standpunt gesteld dat de bewijslast voor alle jaren moet worden omgekeerd en verzwaard omdat de vereiste aangiften niet zijn gedaan en dat de schatting van de niet aangegeven winst redelijk is aangezien is uitgegaan van een geschatte winstopslag van 5 percent, terwijl erflater met de in zijn aangiften over de betreffende jaren aangegeven handel een gemiddelde winstopslag heeft behaald van 14,6 percent. Subsidiair heeft verweerder zich op het standpunt gesteld dat hij aannemelijk heeft gemaakt dat erflater inkomsten heeft genoten die niet zijn aangegeven. Van een schending van het zorgvuldigheids- en motiveringsbeginsel is naar de mening van verweerder geen sprake.
Beoordeling van het geschil
Motiverings- en zorgvuldigheidsbeginsel
14. Eisers hebben het standpunt ingenomen dat verweerder het motiverings- en zorgvuldigheidsbeginsel heeft geschonden, omdat de (navorderings-)aanslagen en de boetes niet of niet voldoende zijn onderbouwd. De rechtbank is van oordeel dat de onderhavige (navorderings-)aanslagen door verweerder voldoende zijn gemotiveerd en zorgvuldig tot stand zijn gekomen. De rechtbank wijst in dit verband op de onder punt 6. vermelde brieven waarin verweerder aankondigt met welke bedragen hij van de ingediende aangiften zal afwijken en wat de aanleiding is geweest voor deze correcties. Gelet hierop kan naar het oordeel van de rechtbank niet worden gezegd dat verweerder het motiverings- en zorgvuldigheidsbeginsel heeft geschonden.
Hoogte (navorderings-)aanslagen
15. De rechtbank dient te beoordelen of verweerder aan de hand van de normale bewijslastregels erin is geslaagd aannemelijk te maken dat erflater in de jaren 2007 tot en met 2009 te weinig inkomsten heeft aangegeven en dat de correcties op de ingediende aangiften terecht zijn. In dit verband zal de rechtbank moeten beoordelen of de in- en verkoop van wasmiddelen voor erflater belastbaar inkomen heeft opgeleverd in de onderhavige jaren.
16. Gelet op de informatie die is voortgekomen uit het strafrechtelijk onderzoek van de FIOD, zoals geciteerd onder 4., 5. en 6. hiervoor, is de rechtbank van oordeel dat verweerder aannemelijk heeft gemaakt dat erflater in de periode van 1 januari 2006 tot en met 25 mei 2009 voor € 1.448.342 waspoeder heeft ingekocht bij [D] in Duitsland. Gelet op de verklaringen zoals afgelegd tegenover de FIOD, de handtekening c.q. paraaf van erflater die terugkomt op meerdere bestellingen, facturen en vrachtbrieven opgemaakt door [D] en het vermelden door [D] van het kenteken van de auto van erflater op meerdere vrachtbrieven is de rechtbank van oordeel dat [C] B.V. slechts een lege huls is, die is gebruikt om aan [D] een btw‑nummer te kunnen verstrekken. Uit het O-PV2, zie onder 4. hiervoor, volgt ten slotte dat erflater de ingekochte wasmiddelen zelf heeft verkocht, onder andere op de zwarte markt in [S] , in zijn winkel in [T] en via de website [L] .com.
17. Op basis van de bevindingen van de FIOD acht de rechtbank aannemelijk dat erflater in de onderhavige jaren voor genoemde bedragen voor eigen rekening en risico waspoeder heeft gekocht bij [D] en heeft verkocht. De rechtbank vereenzelvigt erflater daarbij, zoals hiervoor onder 16. uiteengezet, met [C] .
18. Verweerder heeft naar het oordeel van de rechtbank het vermoeden aannemelijk gemaakt dat erflater in de jaren 2007, 2008 en 2009 de inkopen bij [D] niet heeft opgenomen in zijn aangiften inkomstenbelasting. De rechtbank verwijst daarbij naar het onder 5. opgenomen rapport waaruit volgt dat de inkopen bij [D] gelet op de omvang ervan niet kunnen zijn begrepen in de aangiften IB/PVV. Eisers hebben dit vermoeden niet ontzenuwd. Daarmee heeft verweerder eveneens aannemelijk gemaakt dat erflater de met die omzet behaalde winst niet heeft verantwoord in zijn aangiften IB/PVV voor de desbetreffende jaren.
19. Naar vaste jurisprudentie geldt dat bij inhoudelijke gebreken in een aangifte slechts dan kan worden aangenomen dat de vereiste aangifte niet is gedaan, indien aan de hand van de normale regels van stelplicht en bewijslast is vastgesteld dat sprake is van één of meer gebreken die ertoe leiden dat de volgens de aangifte verschuldigde belasting verhoudingsgewijs aanzienlijk lager is dan de werkelijk verschuldigde belasting. Tevens is vereist dat het bedrag van de belasting dat als gevolg van deze gebreken niet zou zijn geheven, op zichzelf beschouwd, aanzienlijk is. Inhoudelijke gebreken in de aangifte worden slechts in aanmerking genomen indien de belastingplichtige ten tijde van het doen van aangifte wist of zich ervan bewust moest zijn dat daardoor een aanzienlijk bedrag aan verschuldigde belasting niet zou worden geheven. Ook dit moet worden vastgesteld aan de hand van de normale bewijsregels van stelplicht en bewijslast (zie HR 30 oktober 2009, ECLI:NL:HR:2009:BH1083).
20. Naar het oordeel van de rechtbank heeft verweerder met zijn berekeningen aannemelijk gemaakt dat voor elk van de in geschil zijnde jaren de vereiste aangifte niet is gedaan. De winst behaald met de verkoop van de bij [D] ingekochte goederen, is niet in de aangiften opgenomen. Dit is zowel in absolute als in relatieve zin (tot het aangegeven inkomen) een aanzienlijk inkomen dat daarmee buiten de heffing is gebleven, zodat in relatieve en absolute zin aanzienlijke bedragen aan verschuldigde belasting niet zijn voldaan. Gelet op de omvang van het genoten voordeel moet erflater zich ervan bewust zijn geweest dat hij, door deze bedragen niet op te nemen in zijn aangiften, niet de vereiste aangiften heeft gedaan. De beroepen moeten op de voet van artikel 27e, eerste lid, van de AWR, ongegrond worden verklaard, tenzij eisers hebben doen blijken dat en in hoeverre de uitspraken op bezwaar onjuist zijn.
21. De zogenoemde omkering en verzwaring van de bewijslast ontslaat verweerder evenwel niet van zijn verplichting om door hem aangebrachte correcties niet naar willekeur vast te stellen. De belastingaanslagen dienen te berusten op een redelijke schatting (zie onder meer HR 22 april 2005, ECLI:NL:HR:2005:AT4483, r.o. 3.5). Als de door verweerder gebruikte gegevens kunnen worden geaccepteerd als basis voor de redelijke schatting, ligt het op de weg van eisers om, voor zover zij de juistheid van die gegevens of de juistheid anderszins van de schatting van verweerder betwisten, daarvoor het verzwaarde (tegen)bewijs te leveren (zie HR 31 mei 2013, ECLI:NL:HR:2013:BX7184).
22. Verweerder heeft zich bij vaststelling van de navorderingsaanslagen gebaseerd op de niet‑aangegeven omzet vermeerderd met een winstopslag van 5 percent, zie onder 6. hiervoor. De rechtbank acht het niet onredelijk dat verweerder het belastbaar inkomen heeft vastgesteld als vermeld onder 6. hiervoor, door daarbij uit te gaan van het rapport voor de omzetbelasting als vermeld onder 5. hiervoor, temeer nu uit de wel aangegeven handel een winstopslag van 14,6 percent volgt. Tevens acht de rechtbank voldoende aannemelijk dat verweerder destijds – en thans – niet over meer specifiekere gegevens beschikt(e) om een meer nauwkeurige schatting te maken. De rechtbank ziet dan ook onvoldoende reden om het bedrag van de schatting niet redelijk te achten. De enkele verklaring van eisers dat zij niets weten van de vermeende handel in waspoeder, zodat zij daarvan evenmin een administratie kunnen overleggen, is daarvoor onvoldoende. Eisers hebben daarmee niet overtuigend aangetoond dat de door verweerder gemaakte schattingen niet juist zijn. Eisers hebben daarom niet doen blijken dat – en in hoeverre – de uitspraken op bezwaar onjuist zijn.
23. De rechtbank zal dan ook de beroepen van eisers ongegrond verklaren.
24. Aangezien eisers geen afzonderlijke beroepsgronden tegen de in rekening gebrachte heffingsrente hebben aangevoerd, dienen ook de beroepen inzake de beschikkingen heffingsrente ongegrond te worden verklaard.
25. Gelet op het voorgaande dienen de beroepen ongegrond te worden verklaard.
26. De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.
Beslissing
De rechtbank verklaart de beroepen ongegrond.
Deze uitspraak is gedaan door mr.drs. M.J.C. Pieterse, voorzitter, mr. S.W. van Osch-Leysma, en mr. A.F. Germs-de Goede rechters, in tegenwoordigheid van mr. G. Schokker, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op: 15 maart 2016
griffier
voorzitter
Afschrift verzonden aan partijen op:
Rechtsmiddel
Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden (belastingkamer), Postbus 9030, 6800 EM Arnhem.
Bij het instellen van hoger beroep dient het volgende in acht te worden genomen:
1 - bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd;
2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden:
a. de naam en het adres van de indiener;
2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden:
a. de naam en het adres van de indiener;
b. een dagtekening;
c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het hoger beroep is ingesteld;
d. de gronden van het hoger beroep.