ECLI:NL:RBDOR:2011:BQ9812

• Datum uitspraak: 29 juni 2011
• Publicatiedatum: 5 april 2013
• Zaaknummer: 90777 HA RK 11-2040
• Instantie: Rechtbank Dordrecht
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht
• Procedures: Wraking
• Rechters: P.W. van Baal; M.G.L. de Vette; B.M.R.M. Edelhauser-van Vlijmen
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Toewijzing van een verzoek tot verschoning van een rechter in een bestuursrechtelijke zaak

In deze zaak heeft de rechtbank Dordrecht op 29 juni 2011 een verzoek tot verschoning van een rechter behandeld. De rechter, die betrokken was bij een bestuursrechtelijke procedure, heeft schriftelijk verzocht om zich te mogen terugtrekken uit de zaak. Dit verzoek was gebaseerd op de overweging dat hij eiseres vaag kende en zich daardoor niet vrij voelde om onpartijdig te oordelen. De verschoningskamer heeft het verzoek behandeld tijdens een openbare zitting, waarbij de rechter zelf aanwezig was.

De rechtbank heeft in haar beoordeling benadrukt dat een rechter uit hoofde van zijn aanstelling vermoed wordt onpartijdig te zijn, tenzij er uitzonderlijke omstandigheden zijn die dit vermoeden ondermijnen. In dit geval was er sprake van een zekere bekendheid tussen de rechter en eiseres, wat leidde tot de vrees dat de rechter niet volledig onpartijdig kon zijn. De rechtbank heeft vastgesteld dat de vrees voor partijdigheid objectief gerechtvaardigd was, wat een voldoende grond vormde voor het toewijzen van het verzoek tot verschoning.

Uiteindelijk heeft de rechtbank het verzoek tot verschoning gegrond verklaard en toegewezen. De beslissing is openbaar uitgesproken door de leden van de verschoningskamer, bestaande uit mr. P.W. van Baal, mr. M.G.L. de Vette en mr. B.M.R.M. Edelhauser-van Vlijmen. Deze uitspraak onderstreept het belang van de onafhankelijkheid en onpartijdigheid van de rechter in het rechtsproces.

Uitspraak

beslissing

RECHTBANK DORDRECHT

Verschoningskamer

zaaknummer / rekestnummer: 90777 HA RK 11-2040

Beslissing van 29 juni 2011

op het verzoek tot verschoning ex artikel 8:19 Algemene wet bestuursrecht van

[rechter X],

rechter in de rechtbank Dordrecht, sector bestuursrecht,

verzoeker,

strekkende tot verschoning in de zaak met kenmerk AWB 10/871 WWB WEE tussen

[eiseres],

wonende te Dordrecht,

gemachtigde: mr. J.M.G. Hulsman, advocaat te Delft

verder: eiseres,

en

de Bestuurscommissie Sociale Dienst Drechtsteden,

zetelend te Dordrecht,

verder: verweerder,

1. Het procesverloop

1.1. [rechter X] (verder: de rechter) heeft schriftelijk een verzoek tot verschoning gedaan.

1.2. Eiseres en verweerder zijn bij brief van de griffier van 22 juni 2011 over het verzoek tot verschoning geïnformeerd en uitgenodigd voor de mondelinge behandeling van dat verzoek ter zitting van de wrakingskamer op 29 juni 2011.

1.3. Het verzoek om verschoning is door een meervoudige kamer van de rechtbank (hierna: de verschoningskamer) behandeld ter openbare zitting van 29 juni 2011, alwaar is verschenen en gehoord:

- de rechter.

1.4. Na sluiting van het onderzoek ter terechtzitting heeft de verschoningskamer medegedeeld dat de uitspraak zal plaatsvinden ter zitting van 29 juni 2011 te 16.00 uur.

2. Het verzoek en het verweer daartegen

2.1. De rechter heeft aan het verzoek tot verschoning ten grondslag gelegd dat hij eiseres vaag kende, daar aanvankelijk geen probleem in zag maar dat hij nu de zaak voor uitspraak staat, in het volle besef van het bezwaarlijk late stadium van de procedure, tot het inzicht is gekomen dat hij zich niet vrij kan voelen in de zaak te beslissen.

2.2. Eiseres en verweerder hebben geen bezwaren tegen het verzoek geuit.

3. De beoordeling

3.1. Verschoning is een middel ter verzekering van de onafhankelijkheid en onpartijdigheid van de rechter. Voorop dient te staan dat een rechter uit hoofde van zijn aanstelling moet worden vermoed onpartijdig te zijn, tenzij zich uitzonderlijke omstandigheden voordoen die zwaarwegende aanwijzingen opleveren voor het oordeel dat een rechter jegens een partij een vooringenomenheid koestert, althans dat de vrees dat daarvan sprake is objectief gerechtvaardigd is.

3.2. Van een gebrek aan onpartijdigheid kan, geheel afgezien van de persoonlijke instelling van de betrokken rechter, ook sprake zijn indien bepaalde feiten of omstandigheden grond geven te vrezen dat het een rechter in die omstandigheden aan onpartijdigheid ontbreekt. Alsdan dient de rechter zich van een beslissing van de hoofdzaak te onthouden, want rechtzoekenden moeten in het rechterlijk apparaat vertrouwen kunnen stellen. Daarom valt onder omstandigheden ook rekening te houden met de uiterlijke schijn.

3.3. Uit het verzoek van de rechter blijkt dat er sprake is van enige bekendheid met eiseres en dat hij zich daardoor niet meer voldoende vrij voelt om in haar zaak te beslissen. Dat zo zijnde, is daarin reeds een genoegzame grond voor verschoning gelegen.

3.4. Uit het vorenstaande volgt dat het verzoek tot verschoning gegrond is en toegewezen dient te worden.

4. De beslissing

De rechtbank:

wijst het verzoek tot verschoning van [rechter X] toe.

Deze beslissing is genomen door mr. P.W. van Baal, mr. M.G.L. de Vette en mr. B.M.R.M. Edelhauser-van Vlijmen en in het openbaar uitgesproken op 29 juni 2011.