“(…) Op 17 oktober heeft dhr. [eiser] de orde, rust en veiligheid op de afdeling ernstig verstoord. Op 16 oktober kreeg dhr. [eiser] te horen dat hij zijn handschoenen, welke hij heeft geprobeerd invoeren, niet tot zijn beschikking krijgt. Dit omdat deze handschoenen snij werende handschoenen met kevlar zijn. Hier was dhr. [eiser] het niet mee eens, hij gebruikte woorden in de strekking van "als ik mijn invoer niet krijg dan ga ik gasgeven". Hierbij verheft hij zijn stem en maakt zich fysiek groot. Hetgeen zeer bedreigend over is gekomen. Ook heeft dhr. [eiser] meerdere andere dreigende uitspraken gedaan vanaf de aanvang van het dagprogramma op donderdag 17 oktober, waarmee hij de orde, rust en veiligheid in ernstige mate heeft verstoord. Deze dreigende uitspraken worden met een behoorlijke stemverheffing uitgesproken waarbij hij woorden van de strekking "vandaag gaan we zien, het wordt wat, super sende". Super sende heeft de betekenis 'heel erg losgaan' in het Papiaments. Het afdelingspersoneel heeft dhr. [eiser] aangesproken op het door hem getoonde gedrag en hem gesommeerd rustig te blijven. (…)
Aan het eind van het luchtmoment liep dhr. [eiser] naar de toezicht lucht en vroeg hij wederom waar zijn invoer bleef. Eenmaal aangekomen op de afdeling verstoorde hij wederom de orde, rust en veiligheid door met verheven stem aan te geven dat hij zwart op wit wil hebben waarom de handschoenen niet zijn toegestaan. Het afdelingspersoneel heeft aangegeven dat hij het antwoord op die vraag meermaals had gekregen. Dhr. [eiser] nam geen genoegen met dit antwoord en zei woorden in de strekking van: "jij moet naar het bad bellen want die schrijven wel een afwijzing, jij moet dat voor mij regelen! Het afdelingspersoneel heeft dhr. [eiser] aangegeven dat hij moet accepteren dat het antwoord nee is, ondanks dat dit niet het antwoord is wat dhr. [eiser] wenst te horen. In reactie hierop kwam dhr. [eiser] dreigend over omdat hij zich - wederom - fysiek groot maakt en - wederom - met verheven stem spreekt. Ook hierbij is de ruimte tussen dhr. [eiser] en het personeel klein, hetgeen ervoor zorgt dat het getoonde gedrag van dhr. [eiser] nog dreigender overkomt. Om de orde, rust en veiligheid te waarborgen heb ik dhr. [eiser] ingesloten. Het ongeremde gedrag van dhr. [eiser] is onacceptabel, en maakt de situatie op de afdeling onhoudbaar. Het afdelingspersoneel heeft dhr. [eiser] op alle mogelijke manieren te kalmeren en gerust te stellen, hetgeen niet het gewenste resultaat heeft opgeleverd. Al het gedrag van dhr. [eiser] in overweging genomen zorgt voor een ernstige verstoring van de orde, rust en veiligheid op de afdeling. Hierover heeft een gesprek plaatsgevonden tussen dhr. [eiser] en mijzelf, het afdelingshoofd. Tijdens dit gesprek legt dhr. [eiser] alle schuld van de verstoringen buiten zichzelf, waarbij hij aangeeft het genoemde gedrag te vertonen omdat hij het oneens is met het gegeven dat hij zijn invoer niet meteen krijgt, en hij niet zwart op wit krijgt dat zijn handschoenen zijn geweigerd. Dhr. [eiser] is voorgehouden dat hij wel degelijk antwoord op zijn vragen heeft gekregen, maar dat deze antwoorden hem simpelweg niet bevielen. Dhr. [eiser] geeft vervolgens aan dat onze wegen gaan scheiden omdat dit beter zou zijn voor ieders gemoed.
Na het aanzeggen van het rapport vroeg dhr. [eiser] : "dus jij bent degene die mij een rapport geeft, het personeel heeft mij namelijk een bewaardersarrest gegeven." Ik bevestigde dit en herinnerde hem eraan dat ik verantwoordelijk ben voor de orde, rust en veiligheid op de afdeling, en dat hij deze al twee dagen ernstig verstoort. Toen hij terugliep naar zijn cel, riep hij nog: "beter ga je mij overplaatsen." (…)”