Uitspraak
RECHTBANK DEN HAAG
Zittingsplaats Middelburg
Bestuursrecht
zaaknummer: NL24.3732
uitspraak van de enkelvoudige kamer in de zaak tussen
[Naam], eiser
V-nummer: [Nummer]
(gemachtigde: mr. R.C. van den Berg),
en
de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, verweerder
(gemachtigde: M. Lorier).
Procesverloop
Verweerder heeft op 2 januari 2024 aan eiser de maatregel van bewaring op grond van artikel 59, eerste lid, aanhef en onder a, van de Vreemdelingenwet 2000 (Vw) opgelegd. Deze maatregel duurt nog voort.
Eiser heeft tegen het voortduren van de maatregel van bewaring beroep ingesteld. Daarbij heeft hij verzocht om schadevergoeding.
Verweerder heeft een voortgangsrapportage overgelegd. Eiser heeft hierop gereageerd. Vervolgens heeft verweerder een schriftelijke reactie ingediend.
De rechtbank heeft bepaald dat een onderzoek ter zitting achterwege blijft en het onderzoek gesloten op 8 februari 2024.
Overwegingen
1. Eiser stelt te zijn geboren op [Geboortedatum] en de Vietnamese nationaliteit te hebben.
2. Indien de rechtbank van oordeel is dat de toepassing of tenuitvoerlegging van de maatregel van bewaring in strijd is met de Vw dan wel bij afweging van alle daarbij betrokken belangen in redelijkheid niet gerechtvaardigd is, verklaart zij op grond van artikel 96, derde lid, van de Vw het beroep gegrond en beveelt zij de opheffing van de maatregel of een wijziging van de wijze van tenuitvoerlegging daarvan.
3. De rechtbank stelt voorop dat zij deze maatregel van bewaring al eerder heeft getoetst. Uit de uitspraak van deze rechtbank en zittingsplaats van 15 januari 2024 volgt dat de maatregel van bewaring tot het moment van het sluiten van het onderzoek dat aan die uitspraak ten grondslag ligt, rechtmatig was. [1] Daarom staat nu alleen ter beoordeling of sinds het moment van het sluiten van het onderzoek in het laatste beroep, 10 januari 2024, de maatregel van bewaring rechtmatig is.
4. Eiser voert aan dat de voortgangsrapportage geen deugdelijk inzicht geeft in de status van de LP [2] -aanvraag en dat niet deugdelijk is gerappelleerd. Volgens eiser heeft verweerder tijdens de behandeling van eisers eerste beroep tegen de maatregel van bewaring op zitting verklaard dat een LP-aanvraag schriftelijk wordt verzonden naar Vietnam en dus niet naar de Vietnamese ambassade in Nederland. Het is onduidelijk of de LP-aanvraag in Vietnam is ontvangen. Indien verweerder heeft gerappelleerd bij de Vietnamese ambassade in Nederland, heeft hij niet deugdelijk gerappelleerd.
5. Verweerder heeft in zijn reactie van 8 februari 2024 op de beroepsgronden van eiser uiteengezet wat de werkwijze is ten aanzien van LP-aanvragen voor Vietnam. De LP-aanvraag wordt digitaal en per post naar de Nederlandse ambassade in Hanoi verzonden. De contactpersoon van de Nederlandse ambassade zendt vervolgens de LP-aanvraag door naar de verantwoordelijke Vietnamese autoriteiten: het Vietnamese Ministry of Public Security (MPS). Reacties van het MPS worden doorgestuurd door de Nederlandse ambassade in Hanoi naar de Dienst Terugkeer & Vertrek (DT&V). DT&V onderhoudt geen directe contacten met de Vietnamese autoriteiten. Iedere drie weken worden rappels door DT&V per e-mail aan de Nederlandse ambassade in Hanoi verstuurd met het verzoek te rappelleren bij de Vietnamese autoriteiten en DT&V te informeren wanneer dat heeft plaatsgevonden.
6. De rechtbank volgt eiser niet. Het is niet in geschil dat in zijn algemeenheid sprake is van zicht op uitzetting naar Vietnam. Verder heeft verweerder in zijn reactie toegelicht wat de werkwijze is ten aanzien van LP-aanvragen voor Vietnam. In dat verband heeft verweerder toegelicht dat de LP-aanvraag en het rappel niet zijn ingediend bij de Vietnamese ambassade in Nederland, maar bij de Nederlandse ambassade in Hanoi. Daarnaast stelt de rechtbank vast dat de LP-aanvraag is verzonden op 11 januari 2024. Er is dus sprake van een kort tijdsverloop sinds indiening van de LP-aanvraag. De rechtbank is gelet op het voorgaande van oordeel dat onvoldoende aanknopingspunten bestaan voor het oordeel dat de LP-aanvraag en het rappel van 26 januari 2024 door verweerder op onjuiste wijze zijn verzonden.
7. Ook overigens is niet gebleken dat het voortduren van de maatregel van bewaring
onrechtmatig is.
8. Het beroep is ongegrond. Daarom wordt ook het verzoek om schadevergoeding afgewezen.
9. Verweerder hoeft geen proceskosten te vergoeden.
Beslissing
De rechtbank:
- verklaart het beroep ongegrond;
- wijst het verzoek om schadevergoeding af.
Deze uitspraak is gedaan door mr. E.J. Govaers, rechter, in aanwezigheid van mr. R. de Mul, griffier, en openbaar gemaakt door middel van geanonimiseerde publicatie op www.rechtspraak.nl.
De uitspraak is bekendgemaakt op:
Rechtsmiddel
Tegen deze uitspraak staat geen rechtsmiddel open.