Uitspraak
RECHTBANK DEN HAAG
Zittingsplaats Utrecht Bestuursrecht zaaknummer: NL23.122
uitspraak van de enkelvoudige kamer in de zaak tussen
[eiser] , eiser
V-nummer: [V-nummer]
(gemachtigde: mr. S.T.V. Le), en
de Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, verweerder (gemachtigde: mr. R.P.G. van Bel).
Procesverloop
Bij besluit van 17 december 2022 (het bestreden besluit) heeft verweerder aan eiser de maatregel van bewaring op grond van artikel 59, eerste lid, aanhef en onder a, van de Vreemdelingenwet 2000 (Vw) opgelegd.
Eiser heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld. Dit beroep moet tevens worden aangemerkt als een verzoek om toekenning van schadevergoeding.
Verweerder heeft op 29 december 2022 de maatregel van bewaring opgeheven.
De rechtbank heeft het beroep op 9 januari 2023 op zitting behandeld. Eiser is, met bericht van verhindering, niet verschenen. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigde.
Overwegingen
1. Eiser is van Albanese nationaliteit en is geboren op [geboortedatum] 1985.
2. Omdat de bewaring is opgeheven, beperkt de beoordeling zich in deze zaak tot de vraag of aan eiser schadevergoeding moet worden toegekend. In dit verband moet de vraag worden beantwoord of de tenuitvoerlegging van de maatregel van bewaring op enig moment voorafgaande aan de opheffing daarvan onrechtmatig is geweest. Op grond van artikel 106 van de Vw kan de rechtbank indien de bewaring al is opgeheven vóór de behandeling van het verzoek om opheffing van de bewaring aan eiser een schadevergoeding ten laste van de Staat toekennen.
3. Eiser heeft de gronden van de maatregel niet bestreden.
4. Eiser heeft aangevoerd dat verweerder ten onrechte geen aanleiding heeft gezien om toepassing te geven aan het bepaalde in artikel 59, derde lid, van de Vw en eiser in de gelegenheid te stellen om vrijwillig op eigen gelegenheid naar Albanië te vertrekken. Eiser verwijst hierbij naar een uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (de Afdeling) van 2 september 20211.
5. De rechtbank stelt vast dat eiser op 29 december 2022 met hulp van de IOM naar Albanië is vertrokken.
6. In het proces-verbaal van gehoor tijdens de ophouding van 17 december 2022 is vermeld dat eiser heeft verklaard dat hij niet uitgezet wil worden. Tijdens het gehoor, voorafgaande aan de inbewaringstelling heeft eiser verklaard dat hij in Duitsland wil werken en dat hij naar Duitsland wil gaan omdat hij daar in januari een arbeidscontract krijgt. De rechtbank is van oordeel dat verweerder hieruit heeft mogen afleiden dat eiser niet voornemens was om uit eigen beweging naar Albanië terug te keren. Eiser heeft pas tijdens een vertrekgesprek op 21 december 2022 verklaard dat hij wel een eigen ticket wil kopen, maar eerst het proces van IOM te willen afwachten. Op grond hiervan is de rechtbank van oordeel dat er geen sprake is van een situatie als bedoeld in artikel 59, derde lid, van de Vw. De uitspraak van de Afdeling van 2 september 2021 geeft de rechtbank geen aanleiding voor een ander oordeel, omdat in die situatie sprake was van een vreemdeling die al tijdens het gehoor, voorafgaande aan de inbewaringstelling te kennen had gegeven zelfstandig terug te willen keren. De beroepsgrond slaagt niet.
7. Ook met inachtneming van de ambtshalve toetsing waartoe de rechtbank gehouden is, komt de rechtbank niet tot het oordeel dat de maatregel van bewaring op enig moment onrechtmatig was.
8. Het beroep is ongegrond. Daarom wordt ook het verzoek om schadevergoeding afgewezen.
9. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.
Beslissing
De rechtbank:
- verklaart het beroep ongegrond;
- wijst het verzoek om schadevergoeding af.
Deze uitspraak is gedaan door mr. D. Verduijn, rechter, in aanwezigheid van mr. P. Bruins, griffier.
De uitspraak is uitgesproken in het openbaar en bekendgemaakt op:
11 januari 2023
Documentcode: [documentcode]
Rechtsmiddel
Tegen deze uitspraak kan hoger beroep worden ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State binnen één week na de dag van bekendmaking.