Uitspraak
uitspraak van de enkelvoudige kamer in de zaak tussen
[naam], eisermede namens zijn minderjarige kind [naam],
mede namens haar minderjarige kind
[naam],
de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, de staatssecretaris
Inleiding
Voorgeschiedenis en totstandkoming van de bestreden besluiten
15 september 2022 en 20 oktober 2022.
Beoordeling door de rechtbank
8 maart 2023. Dit besluit leunt volledig op de motivering in het besluit van eiser en verwijst daar ook naar. Onder deze omstandigheden ziet de rechtbank aanleiding de termijnoverschrijding verschoonbaar te achten. Het beroep is dan ook ontvankelijk.
- de door eiser afgelegde verklaring bij de Koninklijke Marechaussee (KMar) op
- de verklaring van eiseres 1 over het aantal keren dat zij het bendelid heeft gezien is wisselend;
- de verklaring van eiseres 2 over met wie zij bij haar moeder heeft gewoond tussen 26 december 2019 en 7 maart 2020 is tegenstrijdig met de verklaring van eiser.
Met betrekking tot de door eiser bij de KMar afgelegde verklaring is van belang dat in het proces-verbaal de volgende verklaring is vermeld:
15 september 2022 alsnog geboden. Eiser heeft daarbij naar voren gebracht dat hij misschien niet goed is geïnterpreteerd. Volgens eiser heeft hij bedoeld te zeggen dat hij goed werd betaald door het bedrijf. Verder heeft hij naar voren gebracht dat hij moe was en honger had, dat de situatie niet gunstig was en dat daarom misverstanden zijn ontstaan (blz. 29). De gemachtigde van eisers noemt verder dat van eiser niet verwacht kan worden dat hij een eenduidige reden kan achterhalen op grond waarvan zijn verklaring in het proces-verbaal op onjuiste wijze is opgeschreven. Hij wijt het aan een combinatie van factoren.
persoonlijkéén keer heeft gezien en wel tijdens de ontvoering (blz. 3). De staatssecretaris heeft -gelet op de context waarbinnen de verklaringen zijn afgelegd- naar het oordeel van de rechtbank ten onrechte gesteld dat dit tegenstrijdig is met de op blz. 7 opgenomen verklaring dat het bendelid regelmatig rondliep in de buurt. Veeleer komt het neer op een interpretatie van het begrip
“persoonlijk gezien”en niet op een tegenstrijdige verklaring, zoals ook de gemachtigde van eisers heeft bepleit.
“We waren daarvoor de helft van de tijd bij mijn vader en de andere helft bij mijn moeder. Hij gaf geen reden waarom wij bij mijn moeder moesten blijven. In de week van kerst op 25 december kreeg mijn moeder een telefoontje van mijn vader. Hij zei dat ik en mijn broer niet meer naar buiten mochten. Wij moesten binnenblijven.”In de op 4 februari 2021 (ten aanzien van eiseres 1) ingediende correcties en aanvullingen is tot slot ook bericht dat na 25 december 2019 de oudste kinderen niet meer bij eiser en eiseres 1 verbleven. Dat eiseres 2 tijdens het nader gehoor van 3 februari 2021 op een vraag met wie zij bij haar moeder heeft gewoond haar moeder en haar halfzusje heeft genoemd, is onvoldoende om tóch een tegenstrijdigheid aan te nemen. Mede bezien in de context van het gehoor en de gestelde vragen had hiervoor expliciet moeten worden gevraagd of haar broer tussen 25 december 2019 en 7 maart 2020 wel of niet bij haar moeder heeft gewoond.
25 december 2019. Met betrekking tot die poging ziet de staatssecretaris niet in dat deze wordt gestaakt omdat door eiseres 1 om hulp zou zijn geroepen.
Reframing displacement caused by crime and violence in El Salvadorvan IDMC van september 2018 is op blz. 25-26 het volgende vermeld:
“Miracle or Mirage? Gangs and Plunging Violence in El Salvador”van de International Crisis Group (ICG) van 8 juli 2020, waarin het volgende is vermeld:
“Since his 2019 election, President Bukele, a self-styled outsider, has won huge public support by presiding over a 60 per cent fall in murders. Yet prospects that this achievement will endure are in doubt. The collapsing homicide rate may stem not only from the government’s public security policies, but also from the gangs’ own decision to curb bloodshed, possibly due to a fragile non-aggression deal with authorities.
“[eisers] story about the threats he received is also consistent with the dynamics we have seen in the gangs. They don’t go around shooting bullets at the first person who refuses to comply to their requests. They send the message several times, exerting slow pressure through threats, rather than killing a person after the first refusal to do something. They keep sending messages for a while until refusals are so many that they feel the need to do something about it before other victims or potential victims start thinking they can also resist to their demands without any consequence.
Conclusies en gevolgen
Beslissing
€ 1.674,-.