Uitspraak
Rechtbank DEN HAAG
Team belastingrecht
zaaknummers: SGR 21/4974, SGR 21/4975, SGR 21/4976, SGR 21/4978, SGR 21/4980, SGR 21/4981, SGR 21/4982, SGR 21/4983 en SGR 21/4985
uitspraak van de meervoudige kamer van 11 oktober 2022 in de zaken tussen
[eiseres] B.V., gevestigd te [vestigingsplaats] , eiseres
(gemachtigde: mr. I.J. Janssens),
en
de inspecteur van de Belastingdienst, verweerder.
Procesverloop
SGR 21/4974
Verweerder heeft aan eiseres over het tijdvak 1 januari 2019 tot en met 30 april 2019 een naheffingsaanslag omzetbelasting opgelegd (de naheffingsaanslag). Daarnaast is bij beschikking belastingrente in rekening gebracht.
Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 25 juni 2021 de naheffingsaanslag gehandhaafd.
SGR 21/4975
Eiseres heeft op 18 juni 2019 over het tijdvak mei 2019 een verzoek om teruggaaf van omzetbelasting ingediend. Verweerder heeft bij beschikking van 7 augustus 2020 de teruggaaf gedeeltelijk verleend (teruggaafbeschikking mei).
Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 25 juni 2021 het bewaar tegen de teruggaafbeschikking mei niet-ontvankelijk verklaard.
SGR 21/4976
Eiseres heeft op 4 juli 2019 over het tijdvak juni 2019 een verzoek om teruggaaf van omzetbelasting ingediend. Verweerder heeft bij beschikking van 7 augustus 2020 de teruggaaf gedeeltelijk verleend (teruggaafbeschikking juni).
Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 25 juni 2021 het bewaar tegen de teruggaafbeschikking juni niet-ontvankelijk verklaard.
SGR 21/4978
Eiseres heeft op 2 oktober 2019 over het tijdvak juli 2019 een verzoek om teruggaaf van omzetbelasting ingediend. Verweerder heeft bij beschikking van 9 oktober 2020 het verzoek om teruggaaf niet-ontvankelijk verklaard (teruggaafbeschikking juli).
Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 25 juni 2021 het bewaar tegen de teruggaafbeschikking juli niet-ontvankelijk verklaard.
SGR 21/4980
Eiseres heeft op 2 oktober 2019 over het tijdvak augustus 2019 een verzoek om teruggaaf van omzetbelasting ingediend. Verweerder heeft bij beschikking van 9 oktober 2020 het verzoek om teruggaaf niet-ontvankelijk verklaard (teruggaafbeschikking augustus).
Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 25 juni 2021 het bewaar tegen de teruggaafbeschikking augustus niet-ontvankelijk verklaard.
SGR 21/4981
Eiseres heeft op 2 oktober 2019 over het tijdvak september 2019 een verzoek om teruggaaf van omzetbelasting ingediend. Verweerder heeft bij beschikking van 9 oktober 2020 het verzoek om teruggaaf afgewezen (teruggaafbeschikking september).
Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 25 juni 2021 het bewaar tegen de teruggaafbeschikking september niet-ontvankelijk verklaard.
SGR 21/4982
Eiseres heeft op 19 november 2019 over het tijdvak oktober 2019 een verzoek om teruggaaf van omzetbelasting ingediend. Verweerder heeft bij beschikking van 9 oktober 2020 het verzoek om teruggaaf afgewezen (teruggaafbeschikking oktober).
Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 25 juni 2021 het bewaar tegen de teruggaafbeschikking oktober niet-ontvankelijk verklaard.
SGR 21/4983
Eiseres heeft op 13 februari 2020 over het tijdvak november 2019 een verzoek om teruggaaf van omzetbelasting ingediend. Verweerder heeft bij beschikking van 24 april 2020 het verzoek om teruggaaf niet-ontvankelijk verklaard (teruggaafbeschikking november).
Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 25 juni 2021 het bewaar tegen de teruggaafbeschikking november niet-ontvankelijk verklaard.
SGR 21/4985
Eiseres heeft op 13 februari 2020 over het tijdvak december 2019 een verzoek om teruggaaf van omzetbelasting ingediend. Verweerder heeft bij beschikking van 24 april 2020 het verzoek om teruggaaf niet-ontvankelijk verklaard (teruggaafbeschikking december).
Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 25 juni 2021 het bewaar tegen de teruggaafbeschikking december niet-ontvankelijk verklaard.
Eiseres heeft beroep ingesteld tegen de hiervoor vermelde uitspraken op bezwaar van 25 juni 2021.
Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.
Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 30 augustus 2022.
Namens eiseres zijn de gemachtigde en [A] verschenen. Namens verweerder zijn
mr. [B] en mr. [C] verschenen.
mr. [B] en mr. [C] verschenen.
Overwegingen
Feiten
1. Eiseres is ondernemer voor de omzetbelasting en houdt zich onder meer bezig met het ontwikkelen van computerspellen, apps en games. Enig aandeelhouder en bestuurder van eiseres is [B.V. 1] (de holding). De heer [A] ( [A] ) is enig aandeelhouder en bestuurder van de holding. [A] is tevens aandeelhouder en bestuurder van [B.V. 2] ( [B.V. 2] ). Dit uitzendbureau stelt onder andere personeel ter beschikking voor werkzaamheden in de (Westlandse) tuinbouwsector.
2. Eiseres heeft op haar aangiften voor de maanden januari 2019 tot en met december 2019 verzocht om teruggaaf van omzetbelasting van de volgende bedragen:
Januari
Februari
Maart
April
Mei
Juni
Verschuldigde OB
€ 0
€ 0
€ 0
€ 0
€ 0
€ 0
Geclaimde voorbelasting
-/- € 16.036
-/- € 31.053
-/- € 29.146
-/- € 26.829
-/- € 29.259
-/- € 9.852
Juli
Augustus
September
Oktober
November
December
Verschuldigde OB
€ 0
€ 0
€ 0
€ 0
€ 0
€ 0
Geclaimde voorbelasting
-/- € 5.355
-/- € 11.234
-/- € 15.511
-/- € 15.669
-/- € 1.351
-/- € 154
3. De verzochte teruggaven over de maanden januari tot en met april van in totaal € 103.064 zijn door verweerder verleend. Naar aanleiding van de aangiften omzetbelasting over de maand mei heeft verweerder eiseres verzocht kopieën over te leggen van facturen die aan de door haar afgetrokken belasting ten grondslag liggen. Verweerder heeft bij drie ondernemers navraag gedaan naar facturen die van hen afkomstig zouden zijn. De betreffende ondernemers hebben allen verklaard in 2019 niet meer voor eiseres te hebben gewerkt en deze facturen niet te hebben opgesteld. Verweerder heeft zich op het standpunt gesteld dat deze facturen vals zijn. Verweerder heeft vervolgens een boekenonderzoek ingesteld bij eiseres naar de juistheid van de door eiseres in de aangiften voor de maanden januari 2019 tot en met juni 2019 afgetrokken omzetbelasting. Van dat onderzoek is met dagtekening 29 juni 2020 een controlerapport opgesteld.
4. In het kader van dit boekenonderzoek heeft eiseres pdf-bestanden verstrekt van de bij- en afschrijvingen op haar bankrekening bij de KNAB-bank en van haar inkoopfacturen. Verweerder heeft bij de KNAB-bank een overzicht opgevraagd van de bij- en afschrijvingen van de rekening van eiseres. Volgens het controlerapport tonen het pdf-bestand van eiseres van de bankmutaties en de informatie afkomstig van de KNAB-bank onderling verschillen en is in het overzicht van eiseres sprake van gefingeerde afschrijvingen. Verder zijn volgens het controlerapport meerdere door eiseres in aftrek gebrachte facturen vals en hebben de door [B.V. 2] gefactureerde prestaties in werkelijkheid niet plaatsgevonden. Het boekenonderzoek heeft tot de volgende correcties geleid:
Januari
Februari
Maart
April
Mei
Juni
Totaal
Verschuldigde OB
€ 0
€ 0
€ 0
€ 0
€ 0
€ 0
€ 0
Geclaimde voorbelasting
-/- € 16.036
-/- € 31.053
-/- € 29.146
-/- € 26.829
-/- € 29.259
-/- € 9.852
-/-€ 142.175
Verleende voorbelasting
-/- € 16.036
-/- € 31.053
-/- € 29.146
-/- € 26.829
n.v.t.
n.v.t.
Totale correctie
€ 8.218
€ 22.251
€ 25.004
€ 19.709
€ 27.222
€ 8.427
€ 110.831
Niet verleende teruggaaf
-/- € 29.259
-/- € 9.852
-/- € 39.111
Na te heffen OB/nog te verlenen teruggaaf
€ 8.218
€ 22.251
€ 25.004
€ 19.709
-/-€ 2.037
-/-€ 1.425
€ 71.720
De totale correctie van € 110.831 in bovenstaand overzicht bestaat uit een correctie van € 65.730 voor de valse inkoopfacturen en de daarmee samenhangende gefingeerde bankafschrijvingen en een correctie van € 42.548 inzake de facturen van [B.V. 2] . Tenslotte is een correctie van € 2.553 doorgevoerd die betrekking heeft op reiskosten met een NS-Business Card, uitgaven bij een restaurant, dubbele boekingen en het ontbreken van een factuur.
5. Naar aanleiding van het boekenonderzoek is met dagtekening 27 augustus 2020 aan eiseres de naheffingsaanslag opgelegd ten bedrage van € 75.182. Daarnaast is bij beschikking een bedrag van € 1.255 aan belastingrente in rekening gebracht. Met dagtekening 7 augustus 2020 zijn de teruggaafbeschikkingen mei en juni verleend van respectievelijk € 2.037 en € 1.425.
6. Bij eiseres heeft tevens door de FIOD een strafrechtelijk onderzoek plaatsgevonden naar het opzettelijk onjuist aangiften doen voor de omzetbelasting in de periode 1 januari 2019 tot en met 31 juli 2019 en het in valse dan wel vervalste vorm beschikbaar stellen van boeken en bescheiden in de periode 1 januari 2019 tot en met 30 september 2019 (het strafrechtelijk onderzoek).
Geschil6. In geschil is of de naheffingsaanslag terecht en op het juiste bedrag is vastgesteld. Daarnaast is in geschil of verweerder de bezwaren tegen de teruggaafbeschikkingen over de tijdvakken mei tot en met december 2019 terecht niet-ontvankelijk heeft verklaard en, indien de bezwaren ontvankelijk zijn, of de teruggaafverzoeken terecht zijn afgewezen.
7. Eiseres stelt dat de naheffingsaanslag verminderd dient te worden tot een bedrag van € 9.322. Verweerder baseert zich volgens eiseres enkel op de betalingsoverzichten van de KNAB-bank en heeft ten onrechte geen rekening gehouden met betalingen door [B.V. 2] in rekening courant. [B.V. 2] heeft daadwerkelijk personeel ter beschikking gesteld aan eiseres. Eiseres is daarom gerechtigd om de op de facturen van [B.V. 2] vermelde omzetbelasting in aftrek te brengen in haar aangiften.
De bezwaren tegen de teruggaafbeschikkingen zijn volgens eiseres ten onrechte niet-ontvankelijk verklaard. Met betrekking tot de teruggaafbeschikkingen over de maanden juli, augustus, september en oktober 2019 stelt eiseres dat zij in de veronderstelling verkeerde dat deze teruggaafbeschikkingen behoorden bij de naheffingsaanslag. Het bezwaar tegen de naheffingsaanslag ziet daarom ook op de teruggaafbeschikkingen juli, augustus, september en oktober 2019. De teruggaafbeschikkingen over de maanden mei, juni, november en december 2019 stelt eiseres niet te hebben ontvangen. Zodra zij op de hoogte was van het feit dat genoemde beschikkingen waren genomen, heeft zij verweerder geïnformeerd dat het bezwaar van 5 oktober 2020 ook betrekking had op deze beschikkingen.
8. Verweerder stelt zich op het standpunt dat de naheffingsaanslag terecht en naar het juiste bedrag is opgelegd. Verweerder stelt dat de bewijslast dient te worden verzwaard, omdat eiseres niet de vereiste aangiften heeft gedaan.
Verder stelt verweerder dat de beroepen in de zaken SGR 21/4978 (teruggaafbeschikking juli), SGR 21/4980 (teruggaafbeschikking augustus), SGR 21/4981 (teruggaafbeschikking september), SGR 21/4982 (teruggaafbeschikking oktober) en SGR 21/4985 (teruggaafbeschikking december) niet-ontvankelijk zijn wegens het niet motiveren van die beroepen.
De bezwaren tegen de teruggaafbeschikkingen over de tijdvakken mei tot en met december 2019 zijn volgens verweerder terecht niet-ontvankelijk verklaard omdat deze bezwaren niet tijdig zijn ingediend en van een verschoonbare termijnoverschrijving niet is gebleken. Dat eiseres in de veronderstelling verkeerde dat de teruggaafbeschikkingen behoorden bij de naheffingsaanslag is een onjuist uitgangspunt en komt voor rekening en risico van eiseres. Ten aanzien van de teruggaafbeschikkingen over de maanden mei, juni, november en december 2019 heeft verweerder de verzendadministratie overgelegd waaruit volgens hem volgt dat deze beschikkingen naar eiseres zijn verzonden.
Beoordeling van het geschil
Naheffingsaanslag (SGR 21/4975)
9. Verweerder heeft zich op het standpunt gesteld dat eiseres de vereiste aangiften voor de tijdvakken januari 2019 tot en met december 2019 niet heeft gedaan. Op grond van de artikelen 25, derde lid, en 27e, eerste lid, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (Awr),wordt de bewijslast omgekeerd indien eiseres niet de vereiste aangifte heeft gedaan. Omkering van de bewijslast betekent dat op eiseres de last komt te rusten om te doen blijken dat de uitspraken op bewaar onjuist zijn.
10. De vereiste aangiften zijn niet gedaan, indien aan de hand van de normale regels van stelplicht en bewijslast is vastgesteld dat sprake is van één of meer gebreken die ertoe leiden dat de volgens de aangiften verschuldigde belasting zowel absoluut als relatief bezien aanzienlijk lager is dan de werkelijk verschuldigde belasting.
11. Eiseres heeft het standpunt van verweerder dat sprake is van valse facturen niet weersproken. Dit brengt mee dat eiseres, volgens bijlage 3 bij het controlerapport, op haar aangiften voor de maanden januari 2019 tot en met april 2019 de volgende bedragen aan omzetbelasting ten onrechte in aftrek heeft gebracht omdat sprake is van valse facturen:
Januari € 4.363
Februari € 12.334
Maart € 16.936
April € 11.244
Dit zijn zowel absoluut als relatief aanzienlijke bedragen. Eiseres moet zich er derhalve ten tijde van het doen van deze aangiften van bewust zijn geweest dat zij aanzienlijke bedragen aan omzetbelasting in aftrek bracht waarop zij geen aanspraak kon maken. Naar het oordeel van de rechtbank heeft eiseres dan ook over de tijdvakken januari tot en met april 2019 niet de vereiste aangiften omzetbelasting gedaan. Er is om die reden sprake van verzwaring van de bewijslast. Eiseres dient overtuigend aan te tonen dat de uitspraak op bezwaar onjuist is.
12. Met betrekking tot de van [B.V. 2] afkomstige facturen overweegt de rechtbank als volgt. Eiseres heeft weliswaar facturen en uitzendovereenkomsten overgelegd, maar gelet op de verzwaarde bewijslast die ook van toepassing is op de in aftrek gebrachte omzetbelasting vermeld op de facturen van [B.V. 2] , heeft eiseres het van haar gevraagde bewijs niet geleverd. Eiseres heeft onder meer geen verklaring gegeven voor de verschillen tussen de factuurnummers vermeld op genoemde facturen en de factuurnummers die zijn opgenomen in de bankoverzichten van de KNAB bank. Naar het oordeel van de rechtbank heeft verweerder de in aftrek gebrachte omzetbelasting van € 27.559,66 (€ 42.548 minus de correcties die betrekking hebben op de maanden mei en juni van respectievelijk € 8.227,34 en € 6.761) met betrekking tot deze facturen dan ook terecht nageheven.
13. Het standpunt van eiseres dat zij de vermelde omzetbelasting op de facturen van [B.V. 2] gelet op het systeem van de Wet OB zonder meer in aftrek mag brengen volgt de rechtbank niet. In beginsel kan de ondernemer volstaan met het overleggen van een factuur die op zijn naam staat [1] . Verweerder heeft echter zodanig twijfel gezaaid over de juistheid van de facturen, dat van eiseres mag worden verwacht dat zij aannemelijk maakt dat de op de factuur vermelde diensten ook daadwerkelijk aan haar zijn verricht [2] . Met de stelling van eiseres dat zij personeel van [B.V. 2] heeft ingehuurd, en het overleggen van uitzendovereenkomsten toont zij niet aan dat zij personeel heeft ingehuurd.
14. Tegen de correctie van in totaal € 2.553 met betrekking tot de in aftrek gebrachte omzetbelasting van de uitgaven bij een restaurant, reiskosten met een NS-Business Card, een aantal dubbele boekingen en in aftrek gebrachte omzetbelasting waarvan geen factuur is overgelegd, heeft eiseres niets ingebracht. Ook anderszins is niet gebleken dat deze correctie onjuist is.
Belastingrente
15. Eiseres heeft geen afzonderlijke gronden aangevoerd tegen de beschikking belastingrente. Niet gebleken is dat de belastingrente in strijd met de wettelijke bepalingen is berekend.
16. Gelet op wat is hiervoor is overwogen is de naheffingsaanslag terecht en naar het juiste bedrag opgelegd. Het beroep met zaaknummer SGR 21/4974 dient ongegrond te worden verklaard.
Ontvankelijkheid beroepen zaaknummers SGR 21/4978, SGR 21/4980, SGR 21/4981, SGR 21/4982 en SGR 21/4985
17. Eiseres heeft met dagtekening 23 juli 2021 (pro forma) beroep ingesteld tegen alle uitspraken op bezwaar gedateerd 25 juni 2021 die zien op de teruggaafbeschikkingen over de maanden mei tot en met december 2019. De rechtbank heeft de ontvangst van de (pro-forma) beroepen bevestigd en per beroep verzocht om een motivering in te dienen. Op 25 augustus 2021 heeft eiseres haar beroepen die zien op de teruggaafbeschikkingen mei (SGR 21/4975), juni (SGR 21/4976) en november (SGR 21/4983) nader gemotiveerd. De rechtbank merkt deze motiveringen, gezien de algehele samenhang van de zaken, ook aan als gronden voor de beroepen met betrekking tot de maanden juli tot en met oktober en december 2019. De rechtbank ziet derhalve geen aanleiding om deze beroepen niet-ontvankelijk te verklaren.
Ontvankelijkheid bezwaren
18. Ingevolge artikel 6:7 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) bedraagt de termijn voor het indienen van een bezwaarschrift zes weken. Op grond van artikel 22j, aanhef en onderdeel b, van de Awr, vangt de termijn voor het instellen van bezwaar tegen een teruggaafbeschikking aan op de dag na die van dagtekening van de beschikking. Artikel 6:11 van de Awb bepaalt dat niet-ontvankelijkverklaring van een na afloop van de termijn ingediend bezwaarschrift achterwege blijft, indien de termijnoverschrijding de betrokkene niet kan worden toegerekend.
Ontvankelijkheid bezwaren teruggaafbeschikkingen juli tot en met oktober 2019 (zaaknummers SGR 21/4978, SGR 21/4980, SGR 21/4981 en SGR 21/4982)
19. Eiseres heeft met dagtekening 17 november 2020 haar bezwaarschrift tegen de naheffingsaanslag (SGR 21/4974) nader gemotiveerd. Hierin heeft eiseres onder andere het volgende gesteld: “Ik merk hierbij op dat aan [eiseres] is alleen een teruggaaf verleend over de teruggaven van de eerste vier maanden van 2019. De teruggaven over de andere maanden zijn tot op heden echter nog niet verleend. Het totaal bedrag aan terug te ontvangen omzetbelasting over heel 2019 kan als volgt kan worden berekend:
(…)
Deze teruggave dient alsnog te worden verleend.”
Uit het hiervoor vermelde citaat volgt dat eiseres het niet eens is dat de door haar verzochte teruggaven over de tijdvakken mei tot en met december 2019 niet zijn verleend. Naar het oordeel van de rechtbank heeft eiseres met bovenstaande tekst tijdig bezwaar ingediend tegen de teruggaafbeschikkingen met dagtekening 9 oktober 2019 voor de tijdvakken juli tot en met oktober 2019. Verweerder heeft de bezwaren tegen de hiervoor vermelde vier beschikkingen ten onrechte niet-ontvankelijk verklaard. Deze beroepen zijn om die reden gegrond.
20. Uit artikel 31, eerste lid, van de Wet OB volgt dat een verzoek om teruggaaf van omzetbelasting moet worden gedaan bij de aangifte over het tijdvak waarin het recht op teruggaaf is ontstaan. Niet in geschil is dat aan eiseres maandaangiften zijn uitgereikt en dat die uiterlijk op de laatste dag van de op het desbetreffende tijdvak moesten worden ingediend.
21. Eiseres heeft haar verzoeken om teruggave van omzetbelasting over de tijdvakken juli en augustus 2019 op 2 oktober 2019 bij verweerder ingediend. Gelet op hetgeen is overwogen onder 20. heeft verweerder zich terecht op het standpunt gesteld dat de verzoeken niet binnen de gestelde termijn zijn ingediend en om die reden niet-ontvankelijk zijn. Dit brengt mee dat de bezwaren van eiseres tegen de teruggaafbeschikkingen juli en augustus (zaaknummers SGR 21/4978 en SGR 21/4980) ongegrond hadden moeten worden verklaard. De rechtbank zal met toepassing van artikel 8:72, derde lid, letter b, van de Awb deze bezwaren ongegrond verklaren.
22. De verzoeken om teruggave van omzetbelasting over de tijdvakken september en oktober 2019 heeft eiseres tijdig ingediend. Deze verzoeken zijn door verweerder afgewezen omdat eiseres volgens het strafrechtelijk onderzoek op grote schaal valse facturen heeft gebruikt en de directeur heeft verklaard dat er geen activiteiten meer plaatsvinden. Op basis van die bevindingen is geconcludeerd dat er geen kosten zijn gemaakt en geen recht op aftrek bestaat. Op basis van de stukken van het geding, kan de rechtbank niet beoordelen of deze verzoeken terecht zijn afgewezen zodat zij op grond van artikel 8:72, vierde lid, van de Awb verweerder zal opdragen in de zaken SGR 21/4981 en SGR 21/4982 een nieuwe uitspraak op bezwaar te nemen.
Ontvankelijkheid bezwaren teruggaafbeschikkingen mei, juni, november en december 2019 (SGR 21/4975, SGR 21/4976, SGR 21/4983 en SGR 21/4985)
23. Niet in geschil is dat de bezwaren tegen de teruggaafbeschikkingen mei, juni, november en december 2019 te laat zijn ingediend. Eiseres heeft zich op het standpunt gesteld dat zij bovengenoemde teruggaafbeschikkingen niet heeft ontvangen. Zij heeft op 6 januari 2021 duplicaten van die beschikkingen ontvangen. Nu eiseres stelt dat zij de teruggaafbeschikkingen niet heeft ontvangen, is het in beginsel aan verweerder om aannemelijk te maken dat de teruggaafbeschikkingen op het juiste adres zijn ontvangen of aangeboden. Verweerder heeft verzendrapportages overgelegd waaruit volgt dat de teruggaafbeschikkingen mei en juni 2019 op 4 augustus 2020 aan PostNL zijn aangeboden en de teruggaafbeschikkingen november en december 2019 op 21 april 2020 aan PostNL zijn aangeboden. Gezien de contractuele verplichting van Post NL in 2020 worden dit soort poststukken binnen 48 uur na aanbieding bezorgd. Met deze verzendrapportages heeft verweerder aannemelijk gemaakt dat de teruggaafbeschikkingen mei, juni, november en december 2019 op de juiste wijze aan eiseres bekend zijn gemaakt en verzonden. Het ligt dan vervolgens op de weg van eiseres, die de ontvangst van de beschikkingen ontkent, om het tegendeel aannemelijk te maken. Het algemene betoog dat zij de genoemde teruggaafbeschikkingen niet heeft ontvangen is daartoe onvoldoende.
24. Gelet op het voorgaande heeft verweerder de bezwaren tegen de teruggaafbeschikkingen mei, juni, november en december 2019 terecht niet-ontvankelijk verklaard en zijn deze beroepen ongegrond.
Proceskosten
25. De rechtbank veroordeelt verweerder in de door eiseres gemaakte proceskosten. De rechtbank merkt de beroepen met de zaaknummers SGR 21/4978, SGR 21/4980, SGR 21/4981 en SGR 21/4982 aan als met elkaar samenhangende zaken. De proceskosten stelt de rechtbank op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vast op € 3.084 (1 punt voor het indienen van het bezwaarschrift, 1 punt voor het verschijnen ter hoorzitting met een waarde per punt van € 269, 1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 759, een wegingsfactor 1 en een factor 1,5 voor 4 samenhangende zaken ).
Beslissing
De rechtbank:
- verklaart het beroep met betrekking tot de naheffingsaanslag (SGR 21/4974) ongegrond;
- verklaart de beroepen met betrekkingen tot de teruggaafbeschikkingen mei, juni, november en december 2019 (SGR 21/4975, SGR 21/4976, SGR 21/4983 en SGR 21/4985) ongegrond;
- verklaart de beroepen met betrekking tot de teruggaafbeschikkingen juli tot en met oktober 2019 en december 2019 ontvankelijk (SGR 21/4978, SGR 21/4980, SGR 21/4981, SGR 21/4982 en SGR 21/4985);
- verklaart de beroepen met betrekking tot de teruggaafbeschikkingen juli tot en met oktober 2019 (SGR 21/4978, SGR 21/4980, SGR 21/4981 en SGR 21/4982) gegrond;
- vernietigt de uitspraken op bezwaar ten aanzien van de teruggaafbeschikkingen juli tot en met oktober 2019 (SGR 21/4978, SGR 21/4980, SGR 21/4981 en SGR 21/4982);
- verklaart de bezwaren tegen de teruggaafbeschikkingen juli en augustus 2019 (SGR 21/4978 en SGR 21/4980) ongegrond en bepaalt dat deze uitspraak in de plaats treedt van de vernietigde uitspraken op bezwaar;
- draagt verweerder op om binnen zes weken na dagtekening van deze uitspraak nieuwe uitspraken op bezwaar te nemen ten aanzien van de teruggaafbeschikkingen september en oktober 2019 (SGR 21/4981 en SGR 21/4982);
- veroordeelt verweerder in de proceskosten van eiseres tot een bedrag van € 3.084;
- draagt verweerder op het betaalde griffierecht van € 360 aan eiseres te vergoeden.
Deze uitspraak is gedaan door mr. E. Kouwenhoven, voorzitter, en mr. G.J. Ebbeling en mr. H.W.M. van Kesteren, leden, in aanwezigheid van mr. B. van Eeuwijk, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 11 oktober 2022.
griffier voorzitter
Afschrift verzonden aan partijen op:
Rechtsmiddel
Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na verzending hoger beroep instellen bij het gerechtshof Den Haag (team belastingrecht), Postbus 20302,
2500 EH Den Haag.