ECLI:NL:RBDHA:2021:2352

• Datum uitspraak: 8 maart 2021
• Publicatiedatum: 15 maart 2021
• Zaaknummer: NL20.15953
• Instantie: Rechtbank Den Haag
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Vreemdelingenrecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: E.S.G. Jongeneel
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Asielaanvraag van Egyptische eiser met homoseksuele geaardheid niet-ontvankelijk verklaard

In deze zaak heeft de rechtbank Den Haag uitspraak gedaan over de asielaanvraag van een Egyptische eiser die stelt homoseksueel te zijn. De eiser had op 24 augustus 2020 beroep ingesteld tegen het niet-tijdig beslissen op zijn asielaanvraag door de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid. Op 3 december 2020 verklaarde de staatssecretaris de aanvraag niet-ontvankelijk op grond van artikel 30a, eerste lid, aanhef en onder d, van de Vreemdelingenwet 2000. De eiser heeft zijn beroep tegen dit besluit gehandhaafd en de zaak werd op 22 februari 2021 behandeld.

De rechtbank overwoog dat de staatssecretaris na het beroep alsnog een inhoudelijke beslissing had genomen, waardoor het beroep tegen het niet-tijdig beslissen niet-ontvankelijk werd verklaard. De eiser, geboren in 1971, had eerder een asielaanvraag ingediend die was afgewezen. De rechtbank oordeelde dat de nieuwe elementen die de eiser aanvoerde, zoals zijn bezoeken aan een gay sauna en browsergeschiedenis, niet voldoende waren om de eerdere afwijzing te herzien. De rechtbank concludeerde dat de staatssecretaris in redelijkheid had kunnen besluiten dat de nieuwe informatie niet relevant was voor de beoordeling van de homoseksuele geaardheid van de eiser.

De rechtbank verklaarde het beroep ongegrond en oordeelde dat er geen aanleiding was voor een proceskostenveroordeling. De uitspraak is gedaan door rechter E.S.G. Jongeneel en is openbaar gemaakt op 8 maart 2021. Tegen deze uitspraak kan binnen een week hoger beroep worden ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.

Uitspraak

RECHTBANK DEN HAAG

Bestuursrecht

zaaknummer: NL20.15953

uitspraak van de enkelvoudige kamer in de zaak tussen

[eiser] , eiser, V-nummer: [V-nummer]

(gemachtigde: mr. N.C. Blomjous),

en

de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, verweerder

(gemachtigde: mr. S. Oba).

Procesverloop

Op 24 augustus 2020 heeft eiser beroep ingesteld tegen het niet-tijdig beslissen op zijn asielaanvraag door verweerder.

Bij besluit van 3 december 2020 (het bestreden besluit) heeft verweerder de aanvraag van eiser tot het verlenen van een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd in de algemene procedure alsnog niet-ontvankelijk verklaard op grond van artikel 30a, eerste lid, aanhef en onder d, van de Vreemdelingenwet 2000 (Vw).

Bij bericht van 18 december 2020 heeft eiser aangegeven het beroep te willen handhaven.

Het onderzoek ter zitting heeft, tezamen met de behandeling van de zaak NL20.22227, plaatsgevonden op 22 februari 2021. Het verslag van het gehoor van 7 november 22929 met de correcties en aanvullingen zijn ook toegevoegd aan het dossier NL20.15953 in deze zaak. Eiser is verschenen, bijgestaan door zijn gemachtigde. Als tolk is verschenen N.A.L. Wandawi. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigde.

Overwegingen

1. Omdat verweerder na het beroep tegen het niet tijdig beslissen alsnog een inhoudelijk beslissing heeft genomen, heeft eiser geen belang meer bij een beoordeling van het beroep voor zover dat zich richt tegen het niet tijdig beslissen. Een dergelijk belang heeft eiser niet gesteld en is evenmin gebleken. Nu met het bestreden besluit het (proces)belang bij het ingestelde beroep aldus is komen te vervallen, zal het beroep tegen het niet tijdig nemen van het besluit niet-ontvankelijk worden verklaard. De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling. Gelet op artikel 6:20, derde lid, van de Algemene wet bestuursrecht heeft het beroep tegen het niet tijdig nemen van een beslissing op bezwaar ook betrekking op het bestreden besluit. Daarom zal de rechtbank het beroep tegen het bestreden besluit hierna behandelen en beoordelen.

2. Eiser heeft de Egyptische nationaliteit en is geboren op [geboortedag] 1971. Eiser heeft eerder een aanvraag om een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd ingediend. Verweerder heeft deze aanvraag bij besluit van 8 mei 2017 afgewezen. Bij uitspraak van 9 juni 2017 heeft deze rechtbank, zittingsplaats Amsterdam, (NL17.2300) ^[1] het beroep hiertegen ongegrond verklaard. Met de bevestiging van deze uitspraak in het hoger beroep staat het besluit in rechte vast.

3. Op 26 september 2018 heeft eiser opnieuw een aanvraag om een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd ingediend. Die aanvraag ligt ten grondslag aan het bestreden besluit. Verweerder heeft die aanvraag niet-ontvankelijk verklaard op de grond dat sprake is van een opvolgende aanvraag waaraan eiser geen nieuwe elementen of bevindingen ten grondslag heeft gelegd of waarin geen nieuwe elementen of bevindingen aan de orde zijn gekomen die relevant kunnen zijn voor de beoordeling van de aanvraag. Hij heeft dit gedaan onder verwijzing naar het hierboven genoemde besluit van 8 mei 2017 waarin de gestelde homoseksualiteit van eiser niet geloofwaardig is geacht. Verweerder heeft hiermee toepassing gegeven aan artikel 30a, eerste lid, aanhef en onder d, van de Vw.

4. Eiser is het niet eens met het bestreden besluit. Hij voert aan dat verweerder onvoldoende heeft doorgevraagd en de stukken niet op een zorgvuldige wijze heeft betrokken. Eiser heeft ter zitting benadrukt dat hij zich vanuit zijn culturele achtergrond niet vrij voelde om open te zijn over zijn homoseksuele geaardheid. Eiser heeft verder betoogd dat zijn achtergrond en persoonlijke omstandigheden niet voldoende zijn meegenomen in de besluitvorming van verweerder. Als nieuwe elementen of bevindingen heeft hij stukken overgelegd waaruit blijkt dat hij in 2019 meerdere malen de ‘Gay Sauna Amsterdam’ heeft bezocht, alsmede browsergeschiedenis, verklaringen van derden en verklaringen van behandelaars. De bezoeken aan de sauna dragen volgens eiser bij aan de overtuiging dat hij homoseksueel is. Dat eiser in de vorige procedure reeds sauna’s bezocht, doet hier niet aan af, omdat de bezoeken aan deze sauna hebben plaatsgevonden na de eerdere beschikking en dus nieuw zijn. Om dezelfde reden had verweerder de browsergeschiedenis moeten betrekken. Uit de verklaringen van derden volgt dat eiser een consistent relaas heeft en de verklaringen bevestigen dat hij homoseksueel is. Tot slot stelt eiser dat verweerder niet de persoonlijkheid van eiser heeft betrokken, namelijk dat hij een beperkt verstandelijk vermogen heeft en kampt met psychotische problematiek zoals volgt uit de verklaringen van behandelaars.

5. De rechter toetst aan de hand van de aangevoerde beroepsgronden of verweerder de aanvraag niet ten onrechte niet-ontvankelijk heeft verklaard met toepassing van artikel 30a, eerste lid, aanhef en onder d, van de Vw. De rechtbank verwijst naar de uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State van 22 juni 2016 (ECLI:NL:RVS:2016:1759). Nieuwe elementen of bevindingen zijn feiten of omstandigheden die na het eerdere besluit zijn voorgevallen of die niet vóór dat besluit konden en dus moesten worden aangevoerd. Daaronder vallen ook bewijsstukken van al eerder gestelde feiten of omstandigheden die niet vóór het nemen van dat eerdere besluit konden en dus moesten worden overgelegd. De elementen of bevindingen moeten tevens relevant kunnen zijn voor de beoordeling van de aanvraag.

6. Eiser heeft ten eerste naar voren gebracht dat een procedure waarin de feiten vaststelling enkel voorbehouden is aan verweerder, strijdig is met het recht op asiel zoals geborgd in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie. Eiser heeft zijn stelling echter niet nader onderbouwd of verder gemotiveerd. De beroepsgrond slaagt om die reden niet.

7. De rechtbank is van oordeel dat verweerder in redelijkheid de saunabezoeken, het benoemen van de naam van de sauna en de browsergeschiedenis niet als relevante en nieuwe elementen heeft aangemerkt, omdat de elementen niet tot een andere beslissing dan het eerdere besluit zouden kunnen leiden. Eiser heeft in onderhavige procedure zijn saunabezoeken nader gemotiveerd met pinbetalingen en het benoemen van de naam van de sauna. Het in deze procedure nader onderbouwen van de saunabezoeken heeft verweerder in redelijkheid onvoldoende mogen achten om tot een andere beslissing te komen over de gestelde homoseksualiteit. In de vorige procedure is immers geloofwaardig geacht dat eiser naar de sauna ging, maar deze omstandigheid was volgens verweerder onvoldoende om eisers homoseksuele geaardheid geloofwaardig te achten. Verweerder heeft in de voorgaande procedure uitvoerig gemotiveerd dat
niet alleen het niet weten van de naam van de sauna dragend is voor de motivering dat eiser vaag en summier heeft verklaard over de positie van homoseksuelen in Nederland; dit onderdeel is door verweerder meegenomen
in samenhang met een gebrek aan kennis van homo-ontmoetingsplaatsen en LHBT-organisaties in Nederland. Omtrent de browsergeschiedenis volgt de rechtbank de motivering van verweerder dat het voor eenieder mogelijk is pornografisch getinte websites te bezoeken en dat dit element onvoldoende zegt over de geaardheid van eiser.

8. De verklaringen van derden heeft verweerder naar het oordeel van de rechtbank in redelijkheid niet als relevant en nieuw element aangemerkt. De verklaringen zijn enkel herhalingen van eisers eigen verklaringen in de vorige procedure, namelijk dat hij homoseksueel is en vreest te worden teruggestuurd naar Egypte. Verweerder heeft om die reden de verklaringen onvoldoende mogen achten om afbreuk te doen aan de wisselende en inconsistente verklaringen in de vorige procedure. Gelet op de in rechte vaststaande ongeloofwaardigheid van het asielrelaas kan aan de verklaringen niet de waarde worden gehecht die eiser daaraan gehecht wenst te zien. Ook de stelling dat uit de verklaringen volgt dat eiser een consistent verhaal vertelt, is onvoldoende.

9. Voor zover eiser betoogt dat de elementen door verweerder hadden moeten worden betrokken enkel omdat ze van na het eerdere besluit zijn, volgt de rechtbank dit niet. Nieuwe elementen of bevindingen moeten kunnen leiden tot een andere beslissing dan het eerdere besluit. Daar is in dit geval geen sprake van.

10. Eiser heeft aangevoerd dat verweerder in het gehoor onvoldoende heeft doorgevraagd. De rechtbank overweegt dat eiser in de eerste procedure uitgebreid over zijn homoseksuele gerichtheid is bevraagd. Verweerder heeft eisers gestelde homoseksualiteit op grond van deze verklaringen ongeloofwaardig geacht, welke conclusie in rechte is komen vast te staan. Bij deze opvolgende aanvraag is het aan eiser om zijn homoseksuele geaardheid met nieuwe elementen en bevindingen te onderbouwen. Het ligt dus niet op de weg van verweerder om eiser opnieuw uitgebreid over zijn gestelde homoseksuele geaardheid te bevragen, maar op de weg van eiser om over de door hem gestelde nieuwe elementen en bevindingen overtuigende verklaringen af te leggen. Ook volgt de rechtbank eiser niet in zijn betoog dat verweerder in strijd met de werkinstructie heeft gehandeld door geen integrale geloofwaardigheidsbeoordeling uit te voeren. Uit de werkinstructie volgt niet dat een (nieuwe) integrale geloofwaardigheidsbeoordeling moet plaatsvinden in opvolgende aanvragen waar geen sprake is van nieuwe elementen of bevindingen, zoals onderhavige.De beroepsgrond slaagt niet.

11. De aanvraag is terecht niet-ontvankelijk verklaard. Het beroep is ongegrond.

12. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

Beslissing

De rechtbank:

- verklaart het beroep, gericht tegen het niet tijdig beslissen op het bezwaar, niet-ontvankelijk;

- verklaart het beroep ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan door mr. E.S.G. Jongeneel, rechter, in aanwezigheid vanmr. N.Y. Majoor, griffier.

De uitspraak is uitgesproken in het openbaar en bekendgemaakt op:

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kan hoger beroep worden ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State binnen één week na de dag van bekendmaking.

Voetnoten

1.