ECLI:NL:RBDHA:2019:4456

Uitspraak

RECHTBANK DEN HAAG

Zittingsplaats Middelburg

Bestuursrecht

zaaknummer: NL19.6555

v-nummer: [nummer]

proces-verbaal van de mondelinge uitspraak van de enkelvoudige kamer in de zaak tussen

[naam] , eiser

(gemachtigde: mr. M.H. Steenbergen),

de Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, verweerder

(gemachtigde: mr. J.H.M. Post).

ProcesverloopBij besluit van 20 maart 2019 (het bestreden besluit) heeft verweerder de aanvraag van eiser tot het verlenen van een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd in de algemene procedure niet-ontvankelijk verklaard.

Eiser heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.

Het onderzoek ter zitting heeft, tezamen met de behandeling van de zaak NL19.6556, plaatsgevonden op 18 april 2019. Eiser is verschenen, bijgestaan door zijn gemachtigde. Als tolk is verschenen M.G.G.P. Dupont. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigde.

Na afloop van de behandeling van de zaak ter zitting heeft de rechtbank onmiddellijk uitspraak gedaan.

Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Overwegingen

1. Eiser stelt van Guinese nationaliteit te zijn en te zijn geboren op [geboortedatum] . Eiser heeft eerder een aanvraag om een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd ingediend. Verweerder heeft deze aanvraag bij besluit van 29 maart 2018 afgewezen. Dat besluit staat in rechte vast.

2. Op 21 augustus 2018 heeft eiser opnieuw een aanvraag om een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd ingediend. Verweerder heeft die aanvraag niet-ontvankelijk verklaard, omdat sprake is van een opvolgende aanvraag waaraan eiser geen nieuwe elementen of bevindingen ten grondslag heeft gelegd.

3. De rechtbank overweegt als volgt.

4. In rechte is vast komen te staan dat eiser eerder niet geloofwaardig heeft verklaard over het gestelde overlijden van zijn ouders en de problemen daarna met zijn stiefmoeder.

Eiser heeft ter ondersteuning van zijn opvolgende asielaanvraag documenten overgelegd over zijn ouders, te weten de inschrijving van een vonnis ter vervanging van hun geboorteakte en een vonnis op verzoekschrift geldend als overlijdensakte. Deze documenten zijn door Bureau Documenten als mogelijk echt aangemerkt. Daarnaast heeft eiser een overlijdensbericht van zijn ouders overgelegd, waarvan Bureau Documenten de authenticiteit niet heeft kunnen vaststellen vanwege het ontbreken van referentiemateriaal.

5. Anders dan eiser stelt kan in dit geval niet worden gezegd dat de documenten zonder enig onderzoek terzijde zijn geschoven. Verweerder heeft deze immers door Bureau Documenten op authenticiteit laten onderzoeken. Verder is van belang dat wanneer de authenticiteit niet kan worden vastgesteld door verweerder, het aan eiser is om aan te tonen dat de documenten authentiek zijn. Deze bewijslastverdeling volgt ook uit vaste jurisprudentie van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (Afdeling). Dit geldt temeer nu er sprake is van een opvolgende asielaanvraag. Daarnaast is het van belang of eiser de documenten eerder had kunnen overleggen. Onder verwijzing naar de uitspraak van de Afdeling van 6 oktober 2017^[1]heeft verweerder terecht opgemerkt dat ook onder de Procedurerichtlijn een verwijtbaarheidstoets wordt gehanteerd. Eisers verwijzing naar de uitspraken van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens^[2]en het Hof van Justitie van de Europese Unie doet hier niet aan af.

6. Eiser meent dat het niet eerder overleggen van de documenten verschoonbaar is vanwege zijn leeftijd. Verweerder heeft in het bestreden besluit terecht verwezen naar de uitspraak van deze rechtbank, zittingsplaats Rotterdam, van 26 april 2018, waarin is overwogen dat verweerder mocht verwachten dat eiser al in de vorige procedure een overlijdensakte had overgelegd. Daarbij is in de eerste procedure gewezen op het telefonisch contact dat eiser naar eigen zeggen heeft gehad met zijn zusjes en stiefmoeder in Guinee en het feit dat hij via zijn stiefmoeder een geboorteakte heeft laten overkomen. Ook is eerder aan de orde gekomen of verweerder voldoende rekening heeft gehouden met de minderjarigheid van eiser. Verweerder heeft gelet hierop in het bestreden besluit terecht overwogen dat eiser de tardieve akten al eerder had kunnen laten opstellen. Ook voor de overgelegde bidprentjes geldt dat deze eerder hadden kunnen worden toegestuurd. Dat eiser van het bestaan van bidprentjes niets af wist, laat onverlet dat hij zijn stiefmoeder eerder heeft kunnen vragen om alle documenten ter onderbouwing van zijn asielrelaas toe te sturen.

7. Ten slotte stelt eiser dat verweerder heeft nagelaten te beoordelen of sprake is van bijzondere omstandigheden zoals bedoeld in het arrest Bahaddar.^[3]De rechtbank stelt vast dat eiser niet geconcretiseerd heeft waaruit die bijzondere omstandigheden volgens hem bestaan.

8. Het beroep is ongegrond.

9. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

Deze uitspraak is gedaan door mr. J.F.I. Sinack, rechter, in aanwezigheid van mr. M. van Andel, griffier.

griffier rechter

Deze uitspraak is in het openbaar gedaan en bekendgemaakt op:

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kan hoger beroep worden ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State binnen één week na de dag van bekendmaking van het proces-verbaal.