ECLI:NL:RBAMS:2022:8259

Uitspraak

RECHTBANK AMSTERDAM

VONNIS

Parketnummer: 13/316926-21 (Promis)

Datum uitspraak: 25 november 2022

Vonnis van de rechtbank Amsterdam, meervoudige strafkamer, in de strafzaak tegen

[verdachte],

geboren te [geboorteplaats] op [geboortedag] 1994,

ingeschreven in de Basisregistratie Personen op het adres [BRP-adres] .

1.Het onderzoek ter terechtzitting

Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzittingen van 15 maart, 9 juni, 17 augustus en 11 november 2022. Verdachte was bij de inhoudelijke behandeling van zijn strafzaak op 11 november 2022 aanwezig.

De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie mr. H. Oppe en van wat verdachte en zijn raadsman mr. M.L. van Gaalen naar voren hebben gebracht.

Er wordt gelijktijdig vonnis gewezen in de zaken tegen de medeverdachten [medeverdachte 1] (parketnummer 13-293920-21), [medeverdachte 2] (parketnummer 13-324599-21) en [medeverdachte 3] (parketnummer 13-017494-22). In de zaak tegen medeverdachte [medeverdachte 4] (parketnummer 13-324588-21) zal de rechtbank op een later moment vonnis wijzen.

2.Tenlastelegging

Aan verdachte is onder feit 1 – kort gezegd – ten laste gelegd dat hij zich samen met anderen in de periode van 28 oktober 2021 tot en met 1 december 2021 in Ridderkerk of Amsterdam heeft schuldig gemaakt aan het bereiden, bewerken, verwerken, verkopen, afleveren verstrekken, vervoeren of opzettelijk aanwezig hebben van methamfetamine, MDMA en cocaïne.

Onder feit 2 is aan verdachte ten laste gelegd dat hij zich in diezelfde periode en plaatsen heeft schuldig gemaakt aan het medeplegen van voorbereidingshandelingen voor het verkopen, afleveren, verstrekken of vervoeren van methamfetamine, MDMA of cocaïne.

De volledige tekst van de tenlastelegging is opgenomen als bijlage 1 bij dit vonnis en geldt als hier ingevoegd.

3.Voorvragen

3.1.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft aangevoerd dat de dagvaarding ten aanzien van feit 2 nietig moet worden verklaard. De raadsman heeft zich op het standpunt gesteld dat de tenlastelegging onvoldoende feitelijk is, omdat niet nader is beschreven onder welke omstandigheden het feit zou zijn begaan. De raadsman stelt dat daarmee niet is voldaan aan de vereisten van artikel 261 lid 2 van het Wetboek van Strafvordering (
hierna: Sv).

3.2.

Het standpunt van het Openbaar Ministerie

Met betrekking tot de dagvaarding heeft de officier van justitie aangegeven dat de tenlastelegging voldoende duidelijk is. De officier van justitie heeft gesteld dat de tenlastelegging moet worden bekeken aan de hand van het onderliggende dossier. Op basis van deze informatie moet het voor de verdediging voldoende duidelijk zijn wat de verdenking is.

3.3.

Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank is van oordeel dat de dagvaarding voldoende duidelijk is, en daarom niet in strijd is met artikel 261 Sv. De rechtbank overweegt dat uit de woorden ‘
contact leggen over de productie van harddrugs’in de tenlastelegging in samenhang met de inhoud van het dossier voldoende is gebleken waartegen verdachte zich moet verdedigen. De rechtbank verwerpt het verweer van de raadsman op dit punt. De dagvaarding is geldig, deze rechtbank is bevoegd tot kennisneming van de ten laste gelegde feiten en de officier van justitie is ontvankelijk. Er zijn geen redenen voor schorsing van de vervolging.

4.Waardering van het bewijs

4.1.

Het standpunt van het Openbaar Ministerie

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat beide feiten kunnen worden bewezen. De betrokkenheid van verdachte blijkt uit de observaties van de verbalisanten, het proces-verbaal van het bekijken van de camerabeelden, het onderzoek naar de inhoud van de iPhone 7 en iPhone 11, de bevindingen van de Landelijke Faciliteit Ondersteuning Ontmantelen (
hierna: LFO) en de onderzoeksresultaten van het Nederlands Forensisch Instituut (
hierna:
NFI).

4.2.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft primair verzocht de behandeling van de strafzaak aan te houden en om de gegevens te verstrekken op basis waarvan het afschermproces-verbaal is opgesteld, waaruit zou moeten blijken dat er voldoende grond was om verdachte, in een zijtak-onderzoek, aan te houden en zijn telefoon in beslag te nemen. Indien de rechtbank dit verzoek niet toewijst, heeft de raadsman verder nog bepleit dat de onderzoeksresultaten uit de iPhone 7 en iPhone 11 uitgesloten moeten worden van het bewijs, omdat deze zijn verkregen uit de onrechtmatige aanhouding van verdachte.

Het onderzoek aan de iPhone 7 en de Iphone 11 is daarnaast onrechtmatig geweest, omdat het onderzoek zo verstrekkend is geweest dat een min of meer compleet beeld is verkregen van bepaalde aspecten van het persoonlijke leven van verdachte, terwijl voor het onderzoek geen toestemming is gevraagd aan de rechter-commissaris.

Indien de rechtbank voornoemde verweren niet volgt, stelt de raadsman dat niet kan worden vastgesteld dat de iPhone 7 van verdachte is, zodat de inhoud hiervan hem ook niet kan belasten. Verder kan niet worden vastgesteld dat verdachte wetenschap of beschikkingsmacht heeft gehad van de drugs en goederen die zich in het pand bevonden. Tot slot kan ook het medeplegen niet worden bewezen, omdat niet kan worden vastgesteld dat verdachte een substantiële bijdrage heeft geleverd aan het ten laste gelegde. Verdachte moet dan ook van het onder feit 1 en 2 ten laste gelegde worden vrijgesproken.

4.3.

Het oordeel van de rechtbank

4.3.1.

Afschermingsproces-verbaal

De rechtbank stelt het volgende vast. Uit het dossier komt naar voren dat verdachte aanvankelijk is aangehouden in het kader van een ander strafrechtelijk onderzoek, waarbij ook telefoons in beslag zijn genomen. Voor zover er bij die aanhouding en inbeslagname al sprake is geweest van enig vormverzuim, heeft dat dus niet plaatsgevonden in het voorbereidend onderzoek in de onderhavige strafzaak. De in dat geval geschonden norm strekt onder deze omstandigheden dus ook niet tot bescherming van de belangen van de verdachte in het onderzoek [naam] (Schutznorm). Dat de informatie in het afschermingsproces-verbaal afkomstig was uit het onderzoek [naam] , dat betrekking heeft op de onderhavige verdenking, maakt dat niet anders. Niet is gebleken dat de inbreuk op de rechten van de verdediging zo groot is, dat geen toepassing dient te worden gegeven aan de Schutznorm-jurisprudentie en verdachte zich toch op het vormverzuim in het andere onderzoek kan beroepen. De vraag of sprake is van een vormverzuim zal de rechtbank daarom onbesproken laten. Het verzoek van de raadsman om de behandeling aan te houden voor nadere stukken wordt dan ook afgewezen en voor uitsluiting van bewijs ziet de rechtbank geen aanleiding

4.3.2.

Onderzoek smartphone

Met betrekking tot het onderzoek aan de iPhone 7 en de iPhone 11 overweegt de rechtbank het volgende. Uit het dossier blijkt niet duidelijk hoe het onderzoek naar de smartphones van verdachte is uitgevoerd. Uit het dossier blijkt alleen dat met een technisch hulpmiddel is gezocht in de contacten, foto’s, chatberichten en de telefoongeschiedenis. Of daarbij ook meer is bekeken dan uiteindelijk is neergelegd in het proces-verbaal van bevindingen, is niet duidelijk. De rechtbank acht het denkbaar dat door het onderzoek een min of meer compleet beeld van bepaalde aspecten van het leven van verdachte is verkregen, maar kan dit niet vaststellen.

Op basis van de geldende jurisprudentie (vgl. het Smartphone-arrest, ECLI:NL:HR:2017:584) moet indien op voorhand voorzienbaar is dat door het uitlezen van de telefoon een zeer ingrijpende inbreuk op de privacy van de gebruiker kan worden gemaakt, toestemming worden gegeven door de rechter-commissaris. Indien het onderzoek aan een smartphone van die orde is dat toestemming door een rechter-commissaris is vereist en deze ontbreekt, is sprake van een onherstelbaar vormverzuim.

In dit geval is die toestemming niet gevraagd. De rechtbank is echter van oordeel dat voor zover er al sprake is geweest van een vormverzuim, in dit geval kan worden volstaan met de enkele constatering daarvan. Daarbij overweegt de rechtbank dat geen sprake is van een inbreuk op het recht op een eerlijk proces in de zin van artikel 6 EVRM. Wel is mogelijk sprake van een onrechtmatige inbreuk op het recht van de verdachte op bescherming van zijn persoonlijke levenssfeer, en dus mogelijk een schending van artikel 8 EVRM. De rechtbank is echter van oordeel dat, voor zover deze inbreuk bestaat, die niet dusdanig is dat compensatie in de zin van bewijsuitsluiting of strafvermindering geboden is. Verdachte heeft overigens ook niet geconcretiseerd welk nadeel, anders dan de verkrijging van bewijs in zijn strafzaak, hij hierdoor heeft ondervonden.

Dat op de telefoon van verdachte persoonlijke of precaire informatie kon worden geraadpleegd die de ernst tekent van de inbreuk op zijn persoonlijke levenssfeer, is niet concreet aangevoerd. De gegevens die uit de telefoon van verdachte zijn verkregen, zien bovendien slechts op een korte periode.

Tegen deze achtergrond is de rechtbank van oordeel dat zich geen geval voordoet waarin de toepassing van bewijsuitsluiting in aanmerking komt, terwijl evenmin sprake is van door het vormverzuim veroorzaakt nadeel dat zich leent voor compensatie door middel van strafvermindering. Het verweer wordt op dit punt daarom verworpen.

4.3.3.

Bewijsoverweging ten aanzien van feiten 1 en 2

De rechtbank is van oordeel dat wettig en overtuigend kan worden bewezen, zoals omschreven in rubriek 5, dat verdachte ten aanzien van feit 1 het ten laste gelegde medeplegen van het opzettelijk bereiden van MDMA en aanwezig hebben cocaïne heeft begaan. Ook vindt de rechtbank bewezen dat verdachte met medeverdachten voorbereidingshandelingen heeft begaan ten aanzien van het verkopen, afleveren, verstrekken en vervoeren van MDMA en methamfetamine, door gelegenheid, middelen en inlichtingen te verschaffen en voorwerpen, stoffen en geldenvoorhanden te hebben, waarvan zij wisten dat zij bestemd waren voor het plegen van deze feiten. Verdachte en de medeverdachten hebben daartoe contacten gelegd en onderhouden met anderen over de productie van harddrugs. De rechtbank overweegt in het bijzonder het volgende.

4.3.3.1. Feiten en omstandigheden

Bij doorzoeking van de loods aan de [adres] in Ridderkerk heeft de politie een hoeveelheid MDMA en cocaïne aangetroffen. Daarnaast heeft de politie grondstoffen en voorwerpen aangetroffen voor de productie van harddrugs. De aangetroffen drugs zijn onderzocht en geverbaliseerd is dat dit in totaal 613,5 gram MDMA en 1,59 gram cocaïne betreft. Daarnaast is door het NFI geconcludeerd dat de grondstoffen die in de loods lagen kunnen worden gebruikt voor de productie van MDMA. Door het NFI is vervolgens een schatting gemaakt waaruit is gebleken dat uit de beschikbare grondstoffen ongeveer 11 kilo MDMA kan worden gemaakt. Tevens heeft het LFO op basis van aangetroffen chemicaliën, die kunnen worden gebruikt voor de vervaardiging van (synthetische) drugs en/of precursoren, vastgesteld dat in het aangetroffen laboratorium reeds 37,5 kilogram MDMA kan zijn geproduceerd.

4.3.3.2. Bewijsoordeel ten aanzien van feit 1

Gelet op voornoemde feiten en omstandigheden stelt de rechtbank vast dat in de loods een drugslab is aangetroffen en waar harddrugs zijn bereid.

Verbalisanten hebben op grond van observaties en camerabeelden het volgende waargenomen. Verdachte is op elf verschillende dagen tussen 2 november 2021 en 29 november 2021 samen met medeverdachten [medeverdachte 1] , [medeverdachte 2] en [medeverdachte 4] in verschillende samenstellingen en op verschillende momenten in de loods aan de [adres] te Ridderkerk aanwezig. Terwijl verdachte in de loods aanwezig is, heeft hij meerdere keren handschoenen aan en loopt hij van en naar de keuken waar het laboratorium zit. Verdachten praten en lachen met elkaar. Verdachte heeft bijvoorbeeld het volgende gezegd:
“Als we hier even een paar ton eruit kunnen halen, dan gaan we lekker even heel goed doorkomen”. De verbalisanten hebben op de camerabeelden ook waargenomen dat verdachte een grote rode plastic ton vasthoudt terwijl hij handschoenen draagt.

Tijdens de aanhouding van verdachte is een iPhone 11 bij verdachte aangetroffen. Op deze telefoon zijn chatberichten met medeverdachte [medeverdachte 3] aangetroffen, waarin verdachte aan [medeverdachte 3] opdrachten geeft om medeverdachte [medeverdachte 2] te betalen Verder is in de auto waarin verdachte is aangehouden een iPhone 7 aangetroffen. De rechtbank is van oordeel dat deze iPhone aan verdachte toebehoort, omdat deze in de auto van verdachte is aangetroffen en omdat op de telefoon een screenshot is aangetroffen van een Facetime gesprek, waardoor verdachte als gebruiker kan worden aangemerkt. Verder heeft verdachte geen verklaring afgelegd van wie de telefoon dan wel zou kunnen zijn. Uit de zoekgeschiedenis van de telefoon blijkt dat veelvuldig is gezocht naar grondstoffen voor het produceren van MDMA. Ook staan in de telefoon foto’s van drugs, benodigdheden voor het produceren van MDMA en foto’s van het laboratorium aan de [adres] in Ridderkerk. De telefoon van [medeverdachte 3] is ook onderzocht. Uit dit onderzoek is gebleken dat [verdachte] naar [medeverdachte 3] heeft gestuurd dat hij “
iets moet laten testen bij een junk”. Ook is uit deze telefoon gebleken dat verdachte aan [medeverdachte 3] heeft gevraagd of zij een roerstaaf wil bestellen. Deze roerstaaf is betaald door [naam bedrijf] , het bedrijf van [medeverdachte 3] , en vervolgens bij de doorzoeking aangetroffen in de loods.

Gelet op de veelvuldige en langdurige aanwezigheid in de loods waarbij verdachte handschoenen draagt en werkzaamheden verricht die passen bij productie van harddrugs in combinatie met de bevindingen uit de telefoons, komt de rechtbank tot de conclusie dat verdachte zich met anderen heeft schuldig gemaakt aan het bereiden van MDMA en dat verdachte cocaïne aanwezig heeft gehad. Voor het aanwezig hebben overweegt de rechtbank dat de cocaïne zich binnen de machtssfeer van verdachte bevond en hij daar ook wetenschap van moet hebben gehad gelet op zijn langdurige en veelvuldige aanwezigheid in de loods.

De rechtbank is verder van oordeel dat daarbij sprake is geweest van een gezamenlijke uitvoering. Verdachte is gelijktijdig met zijn medeverdachten in de loods aanwezig geweest. Ook hebben de medeverdachten [medeverdachte 1] en [medeverdachte 4] samen goederen ten behoeve van de productie opgehaald en is op de telefoons van zijn medeverdachten onderling berichtenverkeer dat duidt op de productie van harddrugs aangetroffen. De rechtbank is dan ook van oordeel dat sprake is geweest van een nauwe en bewuste samenwerking, waar verdachte een substantiële bijdrage aan heeft geleverd, zodat sprake is van medeplegen.

4.3.3.3. Bewijsoordeel ten aanzien van feit 2

De rechtbank is verder van oordeel dat, op grond van voorstaande feiten en omstandigheden, bezien in onderlinge samenhang en verband, het niet anders kan dan dat verdachte en zijn medeverdachten wisten dat de handelingen die zij hebben verricht ter voorbereiding waren voor het produceren van harddrugs. Uit de omvangrijke hoeveelheid grondstoffen die daar is aangetroffen en de geschatte hoeveelheid MDMA die daarmee kan worden geproduceerd, leidt de rechtbank af dat de drugs niet waren bestemd voor eigen gebruik maar voor de verspreiding en handel. De rechtbank acht, mede gelet op de uiterlijke verschijningsvorm van het bovenstaande, wettig en overtuigend bewezen dat verdachte met betrekking tot de handel in MDMA en methamfetamine voorbereidingshandelingen in de zin van de Opiumwet heeft gepleegd. Onder verwijzing naar hetgeen hierover onder 4.3.3.3. is overwogen is de rechtbank ten aanzien van dit feit eveneens van oordeel dat hierbij sprake is geweest van medeplegen.

5.Bewezenverklaring

De rechtbank acht bewezen dat verdachte

ten aanzien van feit 1

in de periode van 28 oktober 2021 tot en met 1 december 2021, te Ridderkerk tezamen en in vereniging met anderen opzettelijk heeft bereid en/of opzettelijk aanwezig heeft gehad, hoeveelheden van een materiaal bevattende MDMA en cocaïne, te weten 613,5 gram MDMA en 1,59 gram cocaïne, zijnde middelen vermeld op de bij de Opiumwet behorende lijst I;

ten aanzien van feit 2

in de periode van 28 oktober 2021 tot en met 1 december 2021 in Nederland, tezamen en in vereniging met anderen, telkens om een feit, bedoeld in het vierde lid van artikel 10 van de Opiumwet, te weten telkens het opzettelijk verkopen, afleveren, verstrekken en vervoeren van methamfetamine en MDMA (kristallen), zijnde middelen vermeld op bij de Opiumwet behorende lijst I, voor te bereiden en te bevorderen,

- zich gelegenheid, middelen en inlichtingen tot het plegen van die feiten heeft getracht te verschaffen en

- voorwerpen en stoffen en gelden voorhanden heeft gehad waarvan hij, verdachte, en zijn mededaders wisten dat zij bestemd waren tot het plegen van die feiten,

immers heeft hij, verdachte met zijn mededaders telkens al dan niet via anderen in of omstreeks voornoemde pleegperiode en op voornoemde pleegplaats contacten gelegd en onderhouden met andere personen inzake de productie van een hoeveelheid harddrugs en inzake de voor productie van harddrugs benodigde grondstoffen en materialen en grondstoffen voorhanden gehad.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten staan, zijn deze verbeterd. Verdachte is hierdoor niet in de verdediging geschaad.

6.De strafbaarheid van de feiten

De bewezen geachte feiten zijn volgens de wet strafbaar. Het bestaan van een rechtvaardigingsgrond is niet aannemelijk geworden.

7.De strafbaarheid van verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit. Verdachte is dan ook strafbaar.

8.Motivering van de straffen en maatregelen

8.1.

De eis van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd dat verdachte voor de door hem bewezen geachte feiten zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf van 48 maanden onvoorwaardelijk met aftrek van voorarrest. Daarnaast heeft de officier van justitie gevorderd dat aan verdachte een geldboete zal worden opgelegd van € 40.000,-.

De officier van justitie heeft gevorderd bij oplegging van een gevangenisstraf de gevangenneming te bevelen.

8.2.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft bepleit dat bij de strafmaat rekening moet worden gehouden met de omstandigheid dat uit het dossier niet is gebleken van een professioneel drugslab. Daarnaast moet rekening worden gehouden met de geringe opbrengst van het drugslab. Voor de strafoplegging moet gekeken worden naar wat ten laste is gelegd, en niet wat de opbrengst volgens de rapporten is geweest.

Ten aanzien van de vordering gevangenneming is door de officier van justitie niet onderbouwd waarom sprake zou zijn van recidivegevaar.

8.3.

Het oordeel van de rechtbank

De hierna te noemen strafoplegging is in overeenstemming met de ernst van het bewezen geachte, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte, zoals daarvan ter terechtzitting is gebleken.

De rechtbank heeft bij de keuze tot het opleggen van een vrijheidsbenemende straf en bij de vaststelling van de duur daarvan in het bijzonder het volgende laten meewegen.

Verdachte is samen met anderen betrokken geweest bij een draaiend drugslab dat ingericht was voor de productie van grote hoeveelheden harddrugs. De verspreiding van en handel in harddrugs gaat gepaard met veel andere vormen van overlast gevende criminaliteit. Het op de illegale markt komen van dergelijke partijen faciliteert de financiering van de georganiseerde misdaad en heeft een negatief effect op het financiële en economische verkeer. Daarnaast wordt het chemisch afval dat ontstaat bij de productie vrijwel altijd illegaal gedumpt, hetgeen zeer schadelijk is voor het milieu. Zowel de productie van een synthetische drug als het daaruit voorkomende chemische afval en het dumpen van dat afval, zijn dan ook maatschappelijk ontwrichtend.

Verder wijst de rechtbank op de vele risico’s die gepaard gaan met het opslaan en bewerken van diverse chemicaliën in een illegaal drugslaboratorium, zoals brand, ontploffingsgevaar en het vrijkomen van giftige en bijtende dampen, niet alleen levensgevaarlijk voor de producenten van de drugs, maar ook voor mensen die in de omgeving van het laboratorium wonen.

De rechtbank heeft bij het bepalen van de straf gekeken naar de oriëntatiepunten voor strafoplegging, die de rechtbanken en hoven onderling hebben afgesproken. Het oriëntatiepunt voor het bereiden van harddrugs van een hoeveelheid van 500 tot 1.000 gram harddrugs is een gevangenisstraf van 4 maanden. In dit geval is echter ook sprake van voorbereidingshandelingen. Het gaat bovendien om een om een professioneel drugslab, waarvan uit onderzoek is gebleken dat vermoedelijk reeds 37,5 kilo MDMA is geproduceerd en waar voldoende grondstoffen aanwezig waren om nog eens 11 kilo MDMA te produceren. De rechtbank vindt om die reden dat het oriëntatiepunt geen recht doet aan de ernst van dit feit en zal een hogere straf op leggen.

De rechtbank neemt verder strafverzwarend in aanmerking dat verdachte, in vergelijking met zijn medeverdachten, een leidende rol heeft gespeeld met betrekking tot het drugslab. Verdachte heeft zich uitvoerig verdiept in druggerelateerde zaken. Verdachte heeft verder de grote inkopen gedaan voor het drugslab, zoals de roerstaaf en hij heeft betalingen aan [medeverdachte 2] geregeld.

Alles overwegende vindt de rechtbank dat het niet anders kan dan dat aan verdachte een forse gevangenisstraf wordt opgelegd. Enerzijds dient dit als vergelding voor de ontwrichting waar verdachte indirect aan heeft bijgedragen. Anderzijds heeft het opleggen van zware straffen tot doel om anderen ervan te weerhouden zich met de georganiseerde drugscriminaliteit in te laten. De rechtbank vindt wel dat de door de officier van justitie gevorderde straf té fors is. De rechtbank vindt een gevangenisstraf van twee jaar, met aftrek van het voorarrest, waarvan zes maanden voorwaardelijk, met een proeftijd van twee jaar, passend en geboden. De rechtbank ziet geen aanleiding voor het daarnaast opleggen van een geldboete.

De rechtbank zal de vordering tot gevangenneming afwijzen, omdat de rechtbank daar geen gronden voor ziet.

9.Beslag

Onder verdachte zijn de volgende voorwerpen in beslag genomen:

1. 1 STK Verdovende middelen (omschrijving: PL1300-2021221648-G6127327);
2. 1 STK Telefoontoestel (omschrijving: PL1300-2021221648-G6127340, Google);
3. 1 STK Telefoontoestel (omschrijving: PL1300-2021221648-G6127346, Zwart, merk: Nokia);
4. 1 STK Personenauto (omschrijving: PL1300-2021221648-G5538788, grijs, merk: Audi A3 Sportback, chassisnr: [nummer] , bouwjaar 2018).

Onttrekking aan het verkeer

De verdovende middelen, zoals vermeld op de beslaglijst onder 1, behoren aan verdachte toe en worden onttrokken aan het verkeer. De strafbare feiten zijn hiermee gepleegd en het ongecontroleerde bezit ervan is in strijd met de wet.

Verbeurdverklaring

Nu met behulp van de telefoontoestellen, zijnde de inbeslaggenomen voorwerpen zoals vermeld op de beslaglijst onder 2 en 3 en toebehorende aan verdachte, het bewezen geachte is begaan, dienen deze voorwerpen verbeurd te worden verklaard.

Bewaring ten behoeve van de rechthebbende

Nu de personenauto niet aan verdachte toebehoort en uit het onderzoek ter terechtzitting niet is gebleken dat er een verband bestaat tussen dit voorwerp en het bewezenverklaarde feit, zijnde het inbeslaggenomen voorwerp zoals vermeld op de beslaglijst onder 4, dient dit voorwerp te worden geretourneerd aan de rechthebbende, zijnde [medeverdachte 3] .

10.Toepasselijke wettelijke voorschriften

De op te leggen straf is gegrond op de artikelen 14a, 14b, 14c, 33, 33a, 36b, 36c, 47 en 57 van het Wetboek van Strafrecht en 2, 10 en 10a van de Opiumwet.

11.Beslissing

De rechtbank komt op grond van het voorgaande tot de volgende beslissing.

Verklaart bewezen dat verdachte het onder feiten 1 en 2 ten laste gelegde heeft begaan, zoals hiervoor in rubriek 5 is vermeld.

Verklaart niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hiervoor is bewezen verklaard en spreekt verdachte daarvan vrij.

Het bewezen verklaarde levert op:

ten aanzien van feit 1:

medeplegen van het opzettelijk handelen in strijd met een artikel 2 onder B, van de Opiumwet gegeven verbod, meermalen gepleegd;

ten aanzien van feit 2:

medeplegen van om een feit bedoeld in het vierde lid van artikel 10 van de Opiumwet, voor te bereiden of te bevorderen, zich of een ander gelegenheid middelen en inlichtingen tot het plegen van dat feit trachten te verschaffen

medeplegen van om een feit bedoeld in het vierde lid van artikel 10 van de Opiumwet, voor te bereiden of te bevorderen, voorwerpen, stoffen, gelden en andere betaalmiddelen voorhanden hebben, waarvan hij weet of ernstige reden heeft om te vermoeden dat zij bestemd zijn tot het plegen van dat feit.

Verklaart het bewezene strafbaar.

Verklaart verdachte,
[verdachte], daarvoor strafbaar.

Veroordeelt verdachte tot een gevangenisstraf van
2 (twee) jaren.

Beveelt dat de tijd die door veroordeelde voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering (en in voorlopige hechtenis) is doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van die straf in mindering gebracht zal worden.

Beveelt dat een gedeelte, groot
6 (zes) maanden, van deze gevangenisstraf niet tenuitvoergelegd zal worden, tenzij later anders wordt gelast.

Stelt daarbij een proeftijd van
2 (twee) jaarvast.

Tenuitvoerlegging van de opgelegde gevangenisstraf zal volledig plaatsvinden binnen de penitentiaire inrichting, tot het moment dat de veroordeelde in aanmerking komt voor deelname aan een penitentiair programma, als bedoeld in artikel 4 van de Penitentiaire beginselenwet, dan wel de regeling van voorwaardelijke invrijheidstelling, als bedoeld in artikel 6:2:10 van het Wetboek van Strafvordering, aan de orde is.

Verklaart verbeurd:

2. 1
STK Telefoontoestel (omschrijving: PL1300-2021221648-G6127340, Google);
3. 1 STK Telefoontoestel (omschrijving: PL1300-2021221648-G6127346, Zwart, merk: Nokia).

Verklaart onttrokken aan het verkeer:

1. STK Verdovende middelen (omschrijving: PL1300-2021221648-G6127327).

Gelast de bewaring ten behoeve van de rechthebbende, zijnde [medeverdachte 3] , van:

4. 1
STK Personenauto (omschrijving: PL1300-2021221648-G5538788, grijs, merk: Audi A3 Sportback, chassisnr: [nummer] , bouwjaar 2018).

Wijst af de vordering gevangenneming van verdachte.

Dit vonnis is gewezen door

mr.E. Slager, voorzitter,

mrs.P.P.C.M. Waarts en J.M.R. Vastenburg, rechters,

in tegenwoordigheid van mr. K. Buiskool, griffier,

en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank van25 november 2022.

Bijlage […]