ECLI:NL:RBAMS:2021:5666

Uitspraak

RECHTBANK AMSTERDAM

VONNIS

Parketnummer: 13/728160-19

Datum uitspraak: 11 oktober 2021

Vonnis van de rechtbank Amsterdam, meervoudige strafkamer, in de strafzaak tegen

[verdachte],
geboren te [geboortegegevens] 1983,
ingeschreven in de Basisregistratie Personen op het adres
[adres] ,
verblijvende in de [detentieadres] .

Inhoudsopgave

Het onderzoek ter terechtzitting

Inleiding en tenlastelegging

Vormverzuim in het voorbereidend onderzoek
3.1 Standpunt van de verdediging
3.2 Standpunt van het Openbaar Ministerie
3.3 Oordeel van de rechtbank

3.3.1 Vormverzuim

3.3.2 Rechtsgevolg?

4. Waardering van het bewijs
4.1 Standpunt van het Openbaar Ministerie
4.2 Standpunt van de verdediging
4.3 Oordeel van de rechtbank
4.3.1 Overlijden van [slachtoffer] op 18 september 2019
4.3.1.1 Tussenconclusie I
4.3.1.2 Tussenconclusie II
4.3.2 Minimaal twee daders die vluchtten in een Opel Combo [kenteken 1]
4.3.2.1 Tussenconclusie I
4.3.2.2 Tussenconclusie II
4.3.2.3 Tussenconclusie III
4.3.2.4 Samenvattende conclusie
4.3.3 Betrokken auto’s
4.3.3.1 Tussenconclusie I
4.3.3.2 Tussenconclusie II
4.3.3.3 Tussenconclusie III
4.3.3.4 Samenvattende conclusie
4.3.4 Verband tussen Opel Combo met vals kenteken [kenteken 1] en [verdachte] en [medeverdachte]
4.3.4.1 Tussenconclusie I
4.3.4.2 Tussenconclusie II
4.3.4.3 Tussenconclusie III
4.3.4.4 Samenvattende conclusie
4.3.4.5 Tussenconclusie IV
4.3.5 Verband tussen Volkswagen Transporter met vals kenteken [kenteken 4] en [verdachte] en [medeverdachte]
4.3.5.1 Tussenconclusie I
4.3.5.2 Tussenconclusie II
4.3.5.3 Samenvattende conclusie
4.3.6 Telefoonnummers en hun gebruikers
4.3.6.1 Tussenconclusie I
4.3.6.2 Tussenconclusie II
4.3.6.3 Samenvattende conclusie gebruikers * [telefoonnummer 1] en * [telefoonnummer 2]
4.3.6.4 Samenvattende conclusie
4.3.7 Bewijsoverwegingen bij de tijdlijn
4.3.7.1 Voorbereidingen op de moord op [slachtoffer]
4.3.7.2 Bewezenverklaring medeplegen van de moord op [slachtoffer]
4.3.7.3 Wie is de schutter geweest?
4.3.8 Bewijsverweer

4.3.9 Voorwaardelijke (getuigen)verzoeken
4.3.10 Vrijspraak (medeplegen) van heling Opel Combo
4.3.11 Bewijsoverweging medeplegen van opzetheling Volkswagen Transporter

4.4 Bewezenverklaring

5. Strafbaarheid van de feiten en van verdachte

6. Oplegging van straffen en maatregel

6.1 Strafeis van het Openbaar Ministerie

6.2 Strafmaatverweer van de verdediging

6.3 Motivering van de op te leggen straffen en maatregel

6.3.1 Ernst van de feiten

6.3.2 Persoonlijke omstandigheden

6.3.3 Straffen en maatregel

6.3.4 Voorlopige hechtenis

7. Vordering tot schadevergoeding van de benadeelde partij [benadeelde]

8. Overig beslag

9. Toepasselijke wettelijke voorschriften

10. Beslissing

1.Het onderzoek ter terechtzitting

Dit vonnis is op tegenspraak gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzittingen van 15 januari 2020, 1 april 2020, 24 juni 2020, 21 september 2020 (pro forma zittingen), 8 december 2020, 2 maart 2021 (regiezittingen), 23 april 2021 (pro forma zitting), 12 juli 2021, 13 juli 2021, 14 juli 2021, 19 juli 2021, 20 juli 2021 en 27 september 2021 (inhoudelijke behandeling en sluiting onderzoek).

De zaak tegen de verdachte is gelijktijdig, maar niet gevoegd, behandeld met de zaak tegen de medeverdachte [medeverdachte] (13/728172-19). De verdachte en zijn medeverdachte zullen in dit vonnis worden aangeduid met hun achternaam.

De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officieren van justitie, [naam officier van justitie] en [naam officier van justitie] (hierna gezamenlijk aangeduid als de officier van justitie), en van wat [verdachte] en zijn raadsman, mr. J.Y. Taekema, in reactie hierop naar voren hebben gebracht.

De rechtbank heeft ook kennisgenomen van hetgeen mr. A.A. Franken namens de nabestaanden van [slachtoffer] en van wat de benadeelde partij [benadeelde] naar voren hebben gebracht.

2.Inleiding en tenlastelegging

Op 18 september 2019 is de toen 44-jarige advocaat [slachtoffer] (hierna: [slachtoffer] ) rond half acht in de ochtend voor zijn woning in [woonplaats] beschoten. Hij werd door zes kogels getroffen. [slachtoffer] is kort daarna ter plaatse overleden. Reanimatiepogingen mochten niet meer baten.

De rechtbank wijst dit vonnis naar aanleiding van het strafrechtelijk onderzoek 13Pulheim dat werd gestart naar aanleiding van de dood van [slachtoffer] . De rechtbank ziet zich onder andere voor de vraag gesteld of [verdachte] in strafrechtelijke zin betrokken is geweest bij deze beschieting.

[verdachte] wordt - samengevat en na wijziging van de tenlastelegging op de terechtzitting van 12 juli 2021 - verweten dat hij, telkens als medepleger of alleen:

op 18 september 2019 te Amsterdam advocaat [slachtoffer] heeft vermoord, althans opzettelijk van het leven heeft beroofd. Mocht de rechtbank dit niet bewezen vinden, dan is het verwijt dat hij in de periode van 30 augustus 2019 tot en met 18 september 2019 als medeplichtige hierbij opzettelijk behulpzaam is geweest;

in de periode van 11 juni 2019 tot en met 23 september 2019 twee auto’s, een Opel Combo en een Volkswagen Transporter, allebei voorzien van een vals kenteken, heeft geheeld.

In de laatste bijzin van de tenlastelegging van feit 2 ontbreekt het woord ‘misdrijf’. Daar staat: ‘door verkregen goed(eren)’. De rechtbank beschouwt dit als een kennelijke verschrijving en zal dit onderdeel verbeterd lezen, als ‘door
misdrijfverkregen (goed)eren’. [verdachte] wordt hierdoor niet in zijn verdediging geschaad. Het was voor [verdachte] duidelijk dat hem heling van gestolen (bestel)auto’s werd verweten.

De volledige tekst van de tenlastelegging is opgenomen in
bijlage 1van dit vonnis.

3.Vormverzuim in het voorbereidend onderzoek

3.1

Standpunt van de verdediging

De raadsman heeft bepleit dat sprake is van een vormverzuim in het voorbereidend onderzoek. De telecommunicatiegegevens die zien op de cell-ID’s aan de Bijlmerdreef en het [adres] in Amsterdam moeten van het bewijs worden uitgesloten. Uit het Prokuratuur-arrest^[1]van het Hof van Justitie van de Europese Unie (hierna: het HvJ EU) volgt onder meer dat de toegang van de bevoegde nationale instanties tot bewaarde verkeers- en locatiegegevens zou moeten worden onderworpen aan voorafgaande toetsing door een rechterlijke instantie of door een onafhankelijke bestuurlijke entiteit. In deze zaak is geen sprake geweest van een dergelijke toetsing. Hierdoor is artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) geschonden.

3.2

Standpunt van het Openbaar Ministerie

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat het Prokuratuur-arrest beperkt moet worden uitgelegd en slechts betrekking heeft op verkeers- en locatiegegevens die op grond van een wettelijke bewaarplicht door de aanbieder worden bewaard. Het arrest heeft daardoor geen gevolgen voor de Nederlandse rechtspraktijk, omdat Nederland sinds
11 maart 2015^[2]geen algemene wettelijke verplichting voor aanbieders meer kent om verkeers- en locatiegegevens op te slaan. Uitsluitend gegevens die ten behoeve van de bedrijfsvoering door de aanbieder worden en nog zijn opgeslagen, zijn te vorderen op grond van de wettelijke bevoegdheden. Uit de overwegingen van het Prokuratuur-arrest lijkt niet te kunnen worden geconcludeerd dat het HvJ EU voorafgaande toetsing ook eist voor toegang tot verkeers- en locatiegegevens die anders dan ten behoeve van een bewaarplicht worden verwerkt.

Mocht de rechtbank van oordeel zijn dat het arrest ruimer moet worden uitgelegd, dan volgt daaruit dat de in dit onderzoek overeenkomstig de wettelijke regeling opgevraagde verkeersgegevens en/of mastgegevens achteraf gezien niet door een officier van justitie gevorderd hadden mogen worden zonder voorafgaande onafhankelijke (rechterlijke) toetsing.

Uit het Prokuratuur-arrest volgt niet dat bewijs verkregen in strijd met het Unierecht per definitie ontoelaatbaar is in een strafrechtelijke procedure. Daarvoor moet gekeken worden naar het nationale recht en artikel 6 EVRM. Het HvJ EU verwijst in dit verband ook naar het arrest La Quadrature du Net e.a.^[3]

In de onderhavige zaak zijn historische verkeersgegevens van de telefoons van [verdachte] opgevraagd. Dit zijn gegevens die kunnen worden aangemerkt als verkeers- en locatie-gegevens in de zin van richtlijn 2002/58/EG. Deze gegevens zijn gevorderd in het kader van een opsporingsonderzoek naar een misdrijf als omschreven in artikel 67, eerste lid, van het Wetboek van Strafvordering (Sv). Daarmee wordt voldaan aan het door het HvJ EU gestelde vereiste dat het opvragen van dergelijke gegevens alleen mag plaatsvinden in een onderzoek naar
serious crime.

Ook is voldaan aan de vereisten van proportionaliteit en subsidiariteit. De gegevens zijn opgevraagd in overeenstemming met de voorschriften uit het Wetboek van Strafvordering. Op dat moment was niet voorzien dat die gegevens niet op die manier gevorderd hadden mogen worden. Bovendien is onmiddellijk na het Prokuratuur-arrest onderzocht of en zo ja, hoe de huidige werkwijze eventueel moet worden aangepast. Inmiddels worden voorbereidingen getroffen om de ICT-systemen aan te passen, zodat in de (nabije) toekomst verkeers- en locatiegegevens gevorderd kunnen gaan worden met een machtiging van de rechter-commissaris. Overigens is de officier van justitie ervan overtuigd dat de rechter-commissaris toestemming had gegeven voor het doen van de vorderingen indien deze in deze zaak was benaderd met het verzoek om de vorderingen vooraf te toetsen.

Er is geen sprake van een schending van artikel 6 EVRM en het is daarom passend om te volstaan met de enkele constatering dat sprake is van een vormverzuim.

3.3

Oordeel van de rechtbank

3.3.1

Vormverzuim

Het HvJ EU heeft in het Prokuratuur-arrest geoordeeld dat artikel 15, eerste lid, van richtlijn 2002/58/EG, gelezen in het licht van de artikelen 7, 8 en 11 en artikel 52, eerste lid, van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie zo moet worden uitgelegd dat het zich verzet tegen een nationale regeling die de mogelijkheid biedt om overheidsinstanties met het oog op het voorkomen, onderzoeken, opsporen en vervolgen van strafbare feiten toegang te verlenen tot een reeks verkeers- of locatiegegevens die informatie kunnen verschaffen over de communicaties van een gebruiker van een elektronisch communicatiemiddel of over de locatie van de door hem gebruikte eindapparatuur en waaruit precieze conclusies kunnen worden getrokken over zijn persoonlijke levenssfeer - welke toegang niet beperkt is tot procedures ter bestrijding van zware criminaliteit en ter voorkoming van ernstige bedreigingen van de openbare veiligheid - en dit ongeacht de duur van de periode waarvoor om toegang tot dergelijke gegevens wordt verzocht en ongeacht de hoeveelheid en de aard van de gegevens die voor die periode beschikbaar zijn. Ook verzet artikel 15, eerste lid, van richtlijn 2002/58/EG zich tegen een nationale regeling die het Openbaar Ministerie, dat tot taak heeft de strafprocedure in te leiden en, in voorkomend geval, in een latere procedure op te treden als openbaar aanklager, de bevoegdheid toekent om een overheidsinstantie ten behoeve van een strafrechtelijk onderzoek toegang te verlenen tot verkeers- en locatiegegevens.

De rechtbank stelt voorop dat uit het arrest volgt dat het voor strafrechtelijke doeleinden verlenen van toegang tot de in het arrest bedoelde communicatiegegevens slechts is toegestaan in het kader van procedures ter bestrijding van zware criminaliteit en procedures ter voorkoming van ernstige bedreiging van de openbare veiligheid. Niet ter discussie staat dat in deze zaak van een dergelijke procedure sprake is, omdat het ten laste gelegde levensdelict een serious crime betreft.

Verder volgt uit het arrest dat het aan de nationale wetgever is om voorwaarden vast te stellen waaronder aanbieders van elektronische communicatiediensten aan de bevoegde nationale instanties toegang moeten verlenen tot de persoonsgegevens waarover zij beschikken. Van belang is dat die toegang onderworpen is aan een voorafgaande toetsing door een rechterlijke instantie of een onafhankelijke bestuurlijke entiteit. Gelet op de vereiste onafhankelijkheid mag de instantie die die toetsing verricht niet betrokken zijn bij de uitvoering van het betrokken strafrechtelijk onderzoek en moet zij neutraal zijn ten opzichte van de partijen in de strafprocedure. Dat is niet het geval bij een Openbaar Ministerie dat de onderzoeksprocedure van een strafrechtelijk onderzoek leidt en in voorkomend geval ook optreedt als openbaar aanklager tijdens de strafprocedure. Een latere toetsing van het besluit van de officier van justitie is niet voldoende om aan het onafhankelijkheidsvereiste te voldoen, omdat de controle door een onafhankelijke autoriteit moet plaatsvinden voorafgaand aan de machtiging.

De rechtbank is van oordeel dat het arrest zich niet beperkt tot verkeers- en locatiegegevens die op grond van een wettelijke bewaarplicht door de aanbieder worden bewaard. Het dictum is algemeen geformuleerd.

Dit oordeel wordt ondersteund door het oordeel van het HvJ EU in het arrest Ministerio Fiscal^[4]dat een in het kader van een opsporingsonderzoek geformuleerd verzoek om toegang tot persoonsgegevens, die door aanbieders van elektronische communicatiediensten worden bewaard, binnen de werkingssfeer van richtlijn 2002/58/EG valt.

Ook wijst de rechtbank op de rechtsoverwegingen 57 tot en met 60 van de conclusie van de advocaat-generaal bij dit arrest^[5], waarin wordt overwogen dat het HvJ EU de problematiek van de toegang van de bevoegde nationale autoriteiten tot de bewaarde gegevens “los van de omvang van de aan de aanbieders van elektronische communicatiediensten opgelegde verplichting tot bewaring van gegevens” behandelt en, met name, los van de algemene of gerichte aard van bewaring van de gegevens. Deze vaststelling houdt verband met het feit dat het HvJ EU de bewaring van gegevens en de toegang ertoe als twee onderscheiden inmengingen in de door het Handvest beschermde grondrechten beschouwt.

Op grond van het bovenstaande is de rechtbank van oordeel dat de in het onderhavige onderzoek opgevraagde telecommunicatiegegevens - hoewel deze zijn opgevraagd in overeenstemming met de voorschriften uit het Wetboek van Strafvordering - achteraf gezien niet door een officier van justitie gevorderd hadden mogen worden zonder voorafgaande onafhankelijke toetsing door een rechterlijke instantie of een onafhankelijke bestuurlijke entiteit.

3.3.2

Rechtsgevolg?

Het HvJ EU geeft in het eerdergenoemde arrest La Quadrature du Net e.a. een beoordelingskader met betrekking tot de vraag hoe om te gaan met processen-verbaal die zijn opgesteld op basis van informatie die in strijd met de voorschriften van het Unierecht is verkregen. Het HvJ EU overweegt allereerst dat het volgens het beginsel van procedurele autonomie uitsluitend een zaak van het nationale recht is om de regels vast te stellen met betrekking tot de toelaatbaarheid van (onrechtmatig verkregen) informatie dan wel bewijs. De rechtbank zal daarom aansluiting zoeken bij het beoordelingskader van artikel 359a Sv.

In zijn arrest van 1 december 2020^[6]overweegt de Hoge Raad dat aan de rechtspraak over de verschillende in artikel 359a Sv genoemde rechtsgevolgen als uitgangspunt ten grondslag ligt dat het rechtsgevolg in verhouding moet staan tot de aard en de ernst van het vormverzuim en het door verdachte als gevolg van het vormverzuim geleden nadeel. Dat betekent tevens dat, waar mogelijk, wordt volstaan met - vanuit het perspectief van de met vervolging en berechting van strafbare feiten gemoeide belangen bezien - minst verstrekkende rechtsgevolg.

In het onderzoek 13Pulheim zijn telecommunicatiegegevens opgevraagd die aan [verdachte] worden verbonden. Dit zijn gegevens die kunnen worden aangemerkt als verkeers- en locatiegegevens in de zin van de richtlijn 2002/58/EG.

De gegevens zijn opgevraagd in overeenstemming met de wettelijke regeling. Desondanks is sprake van schending van het Unierecht. De rechtbank is echter van oordeel dat het nadeel dat door de schending is veroorzaakt in deze zaak beperkt is. De telecommunicatiegegevens beslaan slechts een beperkte tijdspanne en niet kan worden gezegd dat daarmee een min of meer compleet beeld van het privéleven van [verdachte] is verkregen. Voorts is niet aangevoerd welke persoonlijke informatie kon worden achterhaald die de ernst aangeeft van de inbreuk op [verdachte] persoonlijke levenssfeer. Bovendien weegt de rechtbank mee dat het aannemelijk is dat de rechter-commissaris - indien deze was benaderd met het verzoek de vorderingen vooraf te toetsen - toestemming zou hebben gegeven voor het doen van deze vorderingen.

Het voorgaande brengt met zich mee dat de rechtbank zal volstaan met de constatering dat sprake is van een vormverzuim, zonder dat daaraan een rechtsgevolg wordt verbonden.

4.Waardering van het bewijs

4.1

Standpunt van het Openbaar Ministerie

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat beide ten laste gelegde feiten kunnen worden bewezen, in die zin dat [verdachte] zich als medepleger heeft schuldig gemaakt aan moord (feit 1) en schuldheling (feit 2). De officier van justitie heeft daartoe de volgens hem relevante bewijsmiddelen gepresenteerd.

4.2

Standpunt van de verdediging

De raadsman heeft zich op het standpunt gesteld dat [verdachte] van beide ten laste gelegde feiten moet worden vrijgesproken.

De door de raadsman gevoerde verweren zullen bij de inhoudelijke bespreking van de ten laste gelegde feiten (rubriek 4.3) aan bod komen.

4.3

Oordeel van de rechtbank

A. Feit 1: feiten en omstandigheden

De rechtbank stelt op grond van de wettige bewijsmiddelen de volgende feiten en omstandigheden vast.^[7]

4.3.1

Overlijden van [slachtoffer] op 18 september 2019

Op 18 september 2019 rond 07:40 uur kwamen bij de politie Amsterdam meldingen binnen van een schietpartij op [adres] .^[8]

[adres] is een straat in de wijk [wijk] in [woonplaats] . De straat is doorlopend en aan de linker- en rechterzijde zijn blokwoningen gelegen met twee of drie woonlagen. De schietpartij had plaatsgevonden aan de even zijde van de straat, aan het einde van de parkeerstrook, nabij de t-splitsing in de richting van de straat Walborg . [adres] loopt van Walborg tot een t-splitsing waar de straat zich splitst in de richting van de straten Hartelstein en Oud-Ehrenstein .^[9]

Verbalisanten zijn ter plaatse gegaan en zagen het slachtoffer, naar later bleek [slachtoffer] , onder een deken liggen. Onder de deken kwam een plas bloed vandaan.^[10]Schuin op een parkeerstrook, in de richting van Hartelstein , stond een witte Mitsubishi Outlander met kenteken [kenteken 2] . De motor draaide, de linker richtingaanwijzer knipperde en de auto stond met de voorzijde tegen de achterzijde van het voertuig ervoor.^[11]Verbalisanten zijn begonnen met reanimatie van [slachtoffer] .^[12]Deze mocht niet baten: [slachtoffer] is ter plaatse overleden.

In het op 18 september 2019 door een forensisch arts opgemaakte schouwverslag staat dat [slachtoffer] is overleden door meerdere schotwonden in hoofd, hals en schouders.^[13]Uit het onderzoek van arts en patholoog prof. dr. B. Kubat blijkt dat er in totaal tien schotletsels waren in hoofd, hals, rug en schouder, horende bij vier doorschoten en twee inschoten. Het overlijden van [slachtoffer] wordt verklaard door hersenfunctiestoornissen door één doorschot van het hoofd. De andere schotletsels hebben geen substantiële bijdrage geleverd aan het overlijden.^[14]

Op camerabeelden afkomstig van een camera die aan een woning op Hartelstein is gelegen en uitkijkt over [adres] is zichtbaar dat [slachtoffer] om 07:37:33 uur vanaf zijn voortuin het trottoir oploopt, richting een auto, te weten de witte Mitsubishi die in een van de parkeervakken geparkeerd staat. Hij opent de achterbak van de auto. Op dat moment loopt een persoon, gekleed in het zwart, vanaf de richting van de parkeervakken bij de speeltuin, over het trottoir richting de auto van [slachtoffer] . [slachtoffer] stapt om 07:38:21 uur aan de bestuurderszijde aan de straatkant in zijn auto. De persoon verlaat dan het trottoir en loopt via de achterzijde van de auto van [slachtoffer] richting het portier aan de bestuurderszijde. Staande naast het voertuig van [slachtoffer] strekt hij om 07:38:30 uur zijn arm in de richting van het portier, waar [slachtoffer] zit. Vervolgens brengt de persoon zijn arm weer naar zijn lichaam en maakt een sprongetje. De persoon strekt om 07:38:33 uur opnieuw zijn arm in de richting van het portier en loopt om 07:38:39 uur weg, richting de speeltuin. Op dat moment gaat het portier aan de bestuurderszijde van de auto open, gaan de koplampen aan en schiet de auto een stukje naar voren. Vervolgens rent de persoon weg naar het stuk [adres] richting Oud-Ehrenstein .^[15]

Op de in het dossier gevoegde bewegende beelden met secondenteller is te zien dat tussen het tijdstip dat de in het zwart geklede persoon naast het portier van [slachtoffer] verschijnt (16 minuten en 26 seconden) en het moment dat die persoon wegrent naar het stuk [adres] richting Oud-Ehrenstein (16 minuten en 41 seconden) ongeveer 15 seconden verstrijken.^[16]

4.3.1.1 Tussenconclusie IDe rechtbank stelt aan de hand van de (beschrijving van de) camerabeelden vast dat tussen het moment dat [slachtoffer] zijn woning verlaat en het moment waarop de in het zwart geklede persoon wegrent richting Oud-Ehrenstein ruim één minuut zit.

Getuige [getuige] heeft verklaard dat hij een van de mannelijke buurtbewoners (de rechtbank begrijpt: [slachtoffer] ) in diens witte auto zag zitten. [slachtoffer] had een woordenwisseling met een andere man (de rechtbank begrijpt: de schutter). De getuige heeft flarden opgevangen als "
Hey joh!"en
"Donder op"^[17]. De schutter stond naast de auto van [slachtoffer] , aan de bestuurderszijde. De getuige keek door de vitrages heen op een afstand van zo’n tien à vijftien meter. Het is verbalisanten gebleken dat de getuige goed zicht had. De schutter maakte vervolgens een opvallend huppeltje en rende weg van de auto. Terwijl hij wegrende, rommelde hij met zijn handen in de zakken van zijn hoodie. Vervolgens draaide hij zich opeens om richting [slachtoffer] en bleef staan.^[18]Op dat moment stapte [slachtoffer] uit zijn voertuig en maakte aanstalten om naar de schutter te lopen.^[19]De getuige heeft op dit moment zijn vitrages geopend en had daardoor vrij zicht op wat er gebeurde. [slachtoffer] nam een gevechtshouding aan. De schutter strekte zijn arm richting [slachtoffer] en hield een klein voorwerp in zijn hand vast. De schutter schoot en de getuige hoorde één knal. [slachtoffer] zette nog twee stappen richting de schutter. De getuige hoorde een salvo knallen, zag dat [slachtoffer] in elkaar zakte en dat de schutter weg rende richting Oud-Ehrenstein .^[20]

Op straat zijn vijf hulzen (AAMC3559NL, AAMC3560NL, AAMC3561NL, AAMC3552NL en AAMC3551NL^[21]) aangetroffen en in beslag genomen. Deze hulzen hadden een bodemstempel s&b 9x19. Ook zijn bij de sectie op het lichaam twee kogels (AALV3609NL^[22]) in beslag genomen.^[23]Door middel van een munitieonderzoek is onderzocht of de verschoten munitiedelen afkomstig zijn uit één of meer vuurwapen(s), wat het soort en merk van het (de) gebruikte vuurwapen(s) zijn en of een relatie met een ander (benoemd) schietincident kan worden aangetoond. Uit dit onderzoek is gebleken dat voor de hulzen geldt dat de resultaten van het vergelijkend hulsonderzoek minimaal zeer veel waarschijnlijker zijn wanneer de hypothese dat de hulzen zijn verschoten met één en hetzelfde vuurwapen waar is, dan wanneer de hypothese dat de hulzen zijn verschoten met twee vuurwapens van hetzelfde kaliber en met dezelfde systeemkenmerken waar is. Voor de kogels geldt dat de resultaten van het vergelijkend kogelonderzoek minimaal zeer veel waarschijnlijker zijn wanneer de hypothese dat de kogels zijn afgevuurd uit één en dezelfde loop waar is, dan wanneer de hypothese dat de kogels zijn afgevuurd uit twee lopen met hetzelfde kaliber en met dezelfde systeemkenmerken waar is. De hulzen zijn vermoedelijk verschoten met een semi-automatisch werkend pistool van het kaliber 9mm Parabellum, merk Steyr, model M9 of S9, of een variant daarvan. De afvuursporen in de kogels passen eveneens bij pistolen van dit merk en deze modellen. Er zijn geen aanwijzingen gevonden dat het (de) betreffende vuurwapen(s) ergens anders in Nederland is (zijn) gebruikt bij schietincidenten.^[24]

4.3.1.2 Tussenconclusie IIDe rechtbank stelt vast dat de schutter richting de auto van [slachtoffer] liep, maar het trottoir pas verliet toen [slachtoffer] in zijn auto was gestapt, die daardoor kwetsbaarder was. Hierna liep hij ogenschijnlijk doelbewust op het bestuurdersportier af, waar [slachtoffer] zat. Dat dit een ongewenste confrontatie was, blijkt uit de onder 4.3.1.1 genoemde woordenwisseling die getuige [getuige] heeft opgevangen. Hoewel niet bewezen kan worden dat de schutter een (vuur)wapen in zijn hand had toen hij zijn gestrekte arm tot tweemaal toe richtte op het portier waar [slachtoffer] zat, waren zijn plotselinge verschijnen en de bewegingen die hij maakte in de geschetste omstandigheden op zichzelf reeds vreesaanjagend. De schutter rende daarna weg, terwijl hij in zijn hoodie rommelde, en draaide zich om. Uit dat zich omdraaien leidt de rechtbank af dat het gevaar voor [slachtoffer] nog niet geweken was. De schutter had immers ook door kunnen rennen. Nadat [slachtoffer] uit zijn auto kwam, richtte de schutter een vuurwapen op [slachtoffer] en schoot meermalen, waarna hij wegrende. De gehele confrontatie vond plaats in een tijdsbestek van ongeveer vijftien seconden.

Uit het voorgaande, in samenhang met de aard en plek van de verwondingen bij [slachtoffer] , concludeert de rechtbank dat het de bedoeling van de schutter was om [slachtoffer] te doden. Het door de raadsman in dit verband opgeworpen alternatieve scenario, te weten een poging tot wederrechtelijke vrijheidsberoving omdat [slachtoffer] mogelijk iets in zijn bezit had, bijvoorbeeld de telefoon(s) van de kroongetuige uit het onderzoek Marengo (hierna: de kroongetuige), die de dood van [slachtoffer] tot gevolg had, wordt hiermee verworpen.

4.3.2

Minimaal twee daders die vluchtten in een Opel Combo [kenteken 1]

Op camerabeelden van een verkeerscamera op de Van Boshuizenstraat (de rechtbank begrijpt: in Amsterdam) is zichtbaar dat op 18 september 2019 om 06:20 uur een witte Opel Combo komt aanrijden. De auto is voorzien van witte buitenspiegels en een witte bumper, heeft geen letters of afbeeldingen op de zij- of achterkant en betreft een verlengd model. De Opel Combo slaat linksaf Walborg in. Op camerabeelden van de onder 4.3.1 genoemde camera is zichtbaar dat op 18 september 2019 om 06:21:09 uur koplampen verschijnen op [adres] , ter hoogte van de speeltuin. Er rijdt dan een auto vanaf Walborg [adres] op. Vervolgens wordt de auto met de voorzijde richting de speeltuin geparkeerd in een van de parkeervakken bij de speeltuin. Hierna worden de lampen van de auto gedoofd.^[25]

4.3.2.1 Tussenconclusie IGelet op de korte tijdspanne en de gereden route stelt de rechtbank vast dat de auto die in een van de parkeervakken bij de speeltuin wordt geparkeerd de op de Van Boshuizenstraat waargenomen witte Opel Combo betreft.

Op diezelfde dag om 07:37:33 uur loopt [slachtoffer] vanaf zijn voortuin het trottoir op, richting zijn auto, een witte Mitsubishi, die in een van de parkeervakken geparkeerd staat. Onder 4.3.1 is uiteengezet dat de schutter op dat moment vanuit de richting van de parkeervakken bij de speeltuin richting de auto van [slachtoffer] loopt. Op de camerabeelden is zichtbaar dat vrijwel gelijktijdig een witte bestelauto achteruit rijdend het parkeervak ter hoogte van de speeltuin verlaat.^[26]

4.3.2.2 Tussenconclusie IIGelet op het feit dat de witte bestelauto achteruit rijdend het parkeervak verlaat (en de Opel Combo om 06:21:09 uur met de voorzijde richting de speeltuin parkeert) en uit de camerabeelden niet blijkt dat de Opel Combo die om 06:21:09 uur ter hoogte van de speeltuin parkeert nadien het parkeervak heeft verlaten, stelt de rechtbank vast dat de witte bestelauto die omstreeks 07:37:33 uur het parkeervak verlaat dezelfde auto is als de auto die om 06:21:09 uur in het parkeervak parkeerde, en dus een Opel Combo betreft.

Terwijl de schutter verder richting de auto van [slachtoffer] loopt, draait de achterzijde van de Opel Combo richting Hartelstein . Wanneer [slachtoffer] in zijn auto stapt en de schutter richting het portier aan de bestuurderszijde loopt, rijdt de Opel Combo vooruit en naar rechts, [adres] in, richting Oud-Ehrenstein . Enkele seconden later rent de schutter weg, naar de straat waar de Opel Combo net daarvoor was ingereden.

Vervolgens is op een verkeerscamera zichtbaar dat een witte Opel Combo, zonder belettering op de zijkant, vanuit Oud-Ehrenstein de Van Boshuizenstraat oprijdt, richting de Europaboulevard (de rechtbank begrijpt: in Amsterdam).^[27]Uit onderzoek blijkt verder dat het kenteken [kenteken 1] , behorend bij een witte Opel Combo, om 07:43 uur wordt geregistreerd op de Vialis-paal bij de Europaboulevard.^[28]Deze locatie op de Europaboulevard is met de auto op ongeveer vier minuten rijden van [adres] gelegen.^[29]

4.3.2.3 Tussenconclusie IIIGelet op de uiterlijke kenmerken van de Opel Combo en de afstand tussen [adres] en de Europaboulevard stelt de rechtbank vast dat de witte Opel Combo met kenteken [kenteken 1] die is geregistreerd op de Vialis-paal dezelfde Opel Combo betreft als de Opel Combo die op [adres] is geweest.

De tenaamgestelde van de Opel Combo met kenteken [kenteken 1] heeft verklaard dat zijn witte Opel Combo op 18 september 2019 niet in Amsterdam is geweest. Bovendien is de Opel Combo van de tenaamgestelde voorzien van een zwarte bumper en zwarte zijspiegels, terwijl de Opel Combo die om 06:20 uur op de Van Boshuizenstraat is vastgelegd en op [adres] is geweest, beschikt over een witte voorbumper en witte buitenspiegels. Hierdoor is het vermoeden gerezen dat het op 18 september 2019 op de Europaboulevard gescande kenteken [kenteken 1] vals is.^[30]

Uit de opgevraagde registraties van het kenteken [kenteken 1] bij Vialis blijkt dat het kenteken op 13 juni 2019 om 23:24 uur voor het eerst is geregistreerd op de Daalwijkdreef^[31]in Amsterdam. Bij het Landelijk Instituut Voertuigcriminaliteit is een overzicht opgevraagd van alle geregistreerde gestolen Opel Combo’s.^[32]De Opel Combo met (origineel) kenteken [origineel kenteken] viel daarbij op: dit voertuig werd gestolen kort vóór de eerste registratie van het kenteken [kenteken 1] in Amsterdam, namelijk tussen 11 juni 2019 19:30 uur en 12 juni 2019 07:20 uur in Rotterdam.^[33]

Een aantal uiterlijke kenmerken van de gestolen Opel Combo, zoals blijkt uit de aangifte, komt overeen met de Opel Combo die op de camerabeelden van 18 september 2019 zichtbaar is.^[34]

Via de telefoons van een medewerker van het bedrijf namens welk aangifte is gedaan, is het MAC-adres van de Opel Combo met kenteken [origineel kenteken] verkregen.^[35]Uit de aan de hand van het MAC-adres gevorderde gegevens van [bedrijf] bleek dat deze auto voor het laatst contact heeft gemaakt met een meetapparaat in Almere met de locatie Markenkant, ter hoogte van nummer 16.

Op 23 september 2019 is de Opel Combo, voorzien van kenteken [kenteken 1] , aangetroffen op de Kamgrasstraat in Almere.^[36]

De bloedsporen op de rechter achterdeur en aan de binnenkant van de rechter achterdeur, nabij het ontgrendelpunt, van de Opel Combo zijn bemonsterd (AAEZ3805NL#02 respectievelijk AAEZ3805NL#03).^[37]Uit beide bemonsteringen is het DNA-profiel van een man verkregen. Het DNA kan afkomstig zijn van [slachtoffer] . De matchkans van het DNA-profiel is kleiner dan één op één miljard.^[38]

4.3.2.4 Samenvattende conclusieDe rechtbank stelt vast dat de schutter uit de richting van de parkeervakken bij de speeltuin is komen lopen. Daar stond de gestolen witte Opel Combo (oorspronkelijk gekentekend [origineel kenteken] ) met vals kenteken [kenteken 1] geparkeerd. De schutter liep vervolgens richting [slachtoffer] . Vrijwel gelijktijdig reed de witte Opel Combo uit het parkeervak, draaide en reed Oud-Ehrenstein in. Na het doodschieten van [slachtoffer] rende de schutter weg in de richting van Oud-Ehrenstein .

Op grond hiervan en de omstandigheid dat [slachtoffer] van dichtbij is beschoten, in combinatie met de plaatsen waar de bloedsporen met het DNA van [slachtoffer] op/in de Opel Combo zijn aangetroffen, concludeert de rechtbank dat de schutter na het beschieten van [slachtoffer] in de Opel Combo moet zijn gestapt. De Opel Combo fungeerde dus als vluchtauto.

Op grond van het voorgaande concludeert de rechtbank ook dat er minimaal twee daders zijn geweest, namelijk de schutter en de chauffeur van de vluchtauto.

4.3.3

Betrokken auto’s

a.
Renault Megane [kenteken 3]

Op camerabeelden gemaakt op de volgende data en tijdstippen is een Renault Megane zichtbaar die op en rond [adres] en langs de woning van [slachtoffer] rijdt. Op enig moment is te zien dat deze Renault het kenteken [kenteken 3] voert.

5 augustus 2019Tussen 06:59:06 uur en 06:59:23 uur rijdt de Renault Megane op [adres] en slaat rechtsaf Hartelstein in. Tussen 09:19:53 uur en 09:19:57 uur rijdt de Renault Megane op Hartelstein en passeert [adres] .^[39]

12 augustus 2019Om 06:02:22 uur en om 06:12:52 uur rijdt de Renault Megane op Hartelstein richting Walborg .^[40]Tussen 08:20:04 uur en 08:20:31 uur rijdt de Renault Megane op [adres] en slaat aan het einde linksaf Hartelstein in. Daar stopt de Renault Megane en rijdt achteruit om vervolgens weer [adres] in te rijden. Ter hoogte van de woning van [slachtoffer] stopt de Renault Megane om weer door te rijden richting de Van Boshuizenstraat.

Tussen 08:39:03 uur en 08:59:15 uur is te zien dat de Renault Megane in een parkeervak op [adres] ter hoogte van de woning van [slachtoffer] parkeert. Tussen 09:16:35 uur en 09:16:42 uur rijdt de Renault Megane weg uit het parkeervak.^[41]

14 augustus 2019Om 05:36:31 uur^[42], tussen 05:57:42 uur en 05:57:43 uur^[43], om 05:58:50 uur^[44]en tussen 06:17:18 uur en 06:17:30 uur rijdt de Renault Megane op Hartelstein vanuit de richting van Oud-Ehrenstein richting Walborg .

Tussen 07:44:14 uur en 07:44:18 uur en tussen 07:59:00 uur en 07:59:42 uur rijdt de Renault Megane op [adres] .

Tussen 08:39:50 uur en 08:39:56 uur rijdt de Renault Megane over Hartelstein richting Waldorp . Hierbij is het kenteken [kenteken 3] zichtbaar.

Tussen 09:14:15 uur en 09:14:17 uur rijdt de Renault Megane op Hartelstein richting [adres] .

16 augustus 2019Tussen 06:39:42 uur en 06:39:43 uur en tussen 11:12:32 uur en 11:12:34 uur rijdt de Renault Megane op [adres] .

19 augustus 2019Tussen 06:09:19 uur en 06:09:21 uur, tussen 06:41:16 uur en 06:41:17 uur, tussen 07:30:53 uur en 07:30:55 uur, tussen 09:19:16 uur en 09:19:17 uur en om 15:23:38 uur rijdt de Renault Megane op [adres] .

20 augustus 2019Om 06:06:40 uur, tussen 06:11:06 uur en 06:11:07 uur, tussen 06:29:18 uur en 06:29:19 uur, tussen 08:33:47 uur en 08:33:49 uur, tussen 08:34:46 uur en 08:34:47 uur, om 09:17:02 uur en tussen 09:30:44 uur en 09:30:45 uur rijdt de Renault Megane rond bij [adres] .

22 augustus 2019Om 11:46:56 uur en om 11:47:57 uur rijdt de Renault Megane rond bij [adres] .^[45]

Op 11 september 2019 is aangifte gedaan van vervalsing van kentekenplaat [kenteken 3] .
De aangever ontving verschillende bekeuringen voor het niet of te weinig betalen van parkeerbelasting in de gemeente Amsterdam, maar zijn Renault Megane met kenteken^[46]was sinds mei 2019 niet van het bedrijfsterrein in Woerden af geweest.^[47]

Op basis van ontvangen foto’s van de gemeente Amsterdam en een internetadvertentie van het autobedrijf (namens welk bedrijf aangifte werd gedaan) is geconcludeerd dat er verschillen bestaan tussen de Renault Megane die zichtbaar is op de camerabeelden en de Renault Megane van de aangever. Op basis van het opgevraagde overzicht van alle gestolen Renault Megane’s van het Landelijk Informatiecentrum Voertuigcriminaliteit is het vermoeden ontstaan dat een tussen 24 juni 2019 18:15 uur en 25 juni 2019 07:05 uur in Nieuwegein gestolen Renault Megane met kenteken [origineel kenteken]^[48]was voorzien van het valse kenteken [kenteken 3] . De ontvangen foto’s van de gemeente Amsterdam en ontvangen foto’s van de aangever van die diefstal hebben dit vermoeden bevestigd.^[49]

4.3.3.1 Tussenconclusie IDe rechtbank concludeert op grond van het voorgaande dat de Renault Megane die op de camerabeelden van 5, 12, 14, 16, 19, 20 en 22 augustus 2019 zichtbaar is, is gestolen en is voorzien van het valse kenteken [kenteken 3] .

Met de gestolen Renault met vals kenteken zijn in augustus 2019 zeer veel korte ritten gemaakt op en rondom [adres] . [adres] ligt in een kleine buurt zonder doorgaand verkeer. Nergens op de beelden is te zien dat iemand de Renault in- of uitstapt, of dat de Renault anderszins voor een op het oog legitiem doel in de wijk moest zijn. De ritten waren veelal in de uren dat veel mensen van huis vertrekken. De Renault stond eenmaal stil ter hoogte van de woning van [slachtoffer] en stond daar ook eenmaal korte tijd stil in een parkeervak. [slachtoffer] is in de ochtend van 18 september in zijn straat opgewacht, actief benaderd en doodgeschoten. Dit alles tezamen maakt dat het naar het oordeel van de rechtbank niet anders kan dan dat met gebruikmaking van de Renault Megane de gangen van [slachtoffer] zijn nagegaan en de omgeving van zijn woning is verkend.

b.
Volkswagen Transporter [kenteken 4]

Op camerabeelden gemaakt op de volgende data en tijdstippen is een Volkswagen Transporter rondom de plaats delict zichtbaar.

9 september 2019Tussen 09:55:23 uur en 09:55:24 uur rijdt een Volkswagen Transporter op [adres] in de richting van de woning van [slachtoffer] .^[50]

10 september 2019Om 06:18 uur rijdt een hoog voertuig, vermoedelijk een bus, op [adres] richting de speeltuin. Het voertuig keert ter hoogte van het parkeervak bij de speeltuin om en rijdt achteruit het parkeervak in. Om 10:44 uur vertrekt dit voertuig uit het parkeervak en rijdt weg. Het voertuig vertoont grote gelijkenissen met een Volkswagen Transporter.

11 september 2019Om 06:24 uur rijdt een hoog voertuig, vermoedelijk een bus, op [adres] richting de speeltuin. Het voertuig keert ter hoogte van het parkeervak bij de speeltuin en rijdt achteruit het parkeervak in. Om 09:43 uur vertrekt het voertuig uit het parkeervak en rijdt weg. Dit voertuig vertoont grote gelijkenissen met een Volkswagen Transporter.^[51]

16 september 2019Om 06:15:20 uur rijdt een Volkswagen Transporter op de Van Boshuizenstraat en slaat rechtsaf Oud-Ehrestein in.^[52]Om 06:16:03 uur rijdt de Volkswagen Transporter [adres] in en parkeert om 06:16:44 uur aan het eind van [adres] in een parkeervak. Om 07:54:44 uur komen de vrouw en kinderen van [slachtoffer] uit de woning en lopen naar hun auto, die geparkeerd staat op [adres] . Zij rijden weg om 07:55:51 uur.^[53]Om 08:20:06 uur rijdt [slachtoffer] op de fiets vanaf zijn woning op [adres] richting de Van Boshuizenstraat. Hij passeert aan het einde van [adres] de Volkswagen Transporter. Om 08:22:21 uur verlaat de Volkswagen Transporter het parkeervak en rijdt richting Oud-Ehrenstein . Om 08:23:07 uur rijdt de Volkswagen Transporter de Van Boshuizenstraat op.^[54]

Op 23 september 2019 is in parkeergarage Hoptille in Amsterdam een Volkswagen Transporter aangetroffen met kenteken [kenteken 4] . De kentekenplaten aan zowel de voorzijde als de achterzijde waren vals. De linker voorband was leeg; er zat een gat in de band. Het VIN-nummer van de aangetroffen auto is [VIN-nummer] . Dit nummer behoort bij het kenteken [kenteken 5] .^[55]Op 5 september 2019 is aangifte gedaan van diefstal van een Volkswagen Transporter met dit kenteken. Deze was op 5 september 2019 omstreeks 05:23 uur weggenomen in Brunssum.^[56]^[57]

Bij Vialis zijn drie registraties van het kenteken [kenteken 4] bekend: op 10 september 2019 om 10:47:51 uur, op 11 september 2019 om 09:43:02 uur en op 16 september 2019 om 08:28:15 uur, alle op de Europaboulevard/A10. Deze locatie is op nog geen vijf minuten rijden met de auto van [adres] gelegen.^[58]

4.3.3.2 Tussenconclusie IIDe rechtbank concludeert op grond van het voorgaande dat de Volkswagen Transporter die op de camerabeelden van 9, 10, 11 en 16 september 2019 zichtbaar is, is gestolen en is voorzien van het valse kenteken [kenteken 4] . Hoewel een kentekenregistratie op 9 september 2019 ontbreekt, gaat de rechtbank, gelet op de overeenkomsten tussen de Volkswagen Transporter die op de camerabeelden van 9 september 2019 zichtbaar is en de Volkswagen Transporter die op de camerabeelden van 10, 11 en 16 september 2019 zichtbaar is, ervan uit dat dit dezelfde Volkswagen Transporter betreft.

Verder stelt de rechtbank vast dat de Volkswagen Transporter op 10, 11 en 16 september 2019 steeds vroeg in de ochtend op dezelfde plek parkeert, namelijk in een parkeervak bij de speeltuin aan het einde van [adres] . Dit gegeven ondersteunt de conclusie dat het telkens dezelfde Volkswagen Transporter is. Ook de Opel Combo, de vluchtauto, parkeerde op 18 september 2019 om 06:21:09 uur op deze plek, waaruit blijkt dat er een verband is tussen beide auto’s in relatie tot het toen gepleegde delict.

c.
Opel Combo [kenteken 1]

Op camerabeelden gemaakt op de volgende data en tijdstippen is een Opel Combo rondom de plaats delict zichtbaar.

30 augustus 2019Om 14:37 uur en om 14:42 uur rijdt een Opel Combo met kenteken [kenteken 1] op [adres] .^[59]

17 september 2019Om 07:30:55 uur rijdt een witte Opel Combo [adres] in en parkeert in een van de parkeervakken ter hoogte van de speeltuin. Om 08:23:16 uur stapt [slachtoffer] op zijn fiets en fietst weg richting Oud-Ehrenstein . Om 08:24:03 uur rijdt de Opel Combo het parkeervak uit en rijdt weg richting Oud-Ehrenstein .^[60]

4.3.3.3 Tussenconclusie IIIDe rechtbank stelt vast dat de witte Opel Combo op 17 september 2019 en de witte Opel Combo met kenteken [kenteken 1] op 18 september 2019, zoals onder 4.3.2 beschreven, op dezelfde plek op [adres] parkeren, namelijk bij de speeltuin. Daarbij komt dat de uiterlijke kenmerken van de auto op de beelden van 17 en van 18 september overeenkomen. De rechtbank concludeert daarom dat de Opel Combo die op 17 september 2019 op [adres] bij de speeltuin parkeert, de Opel Combo met kenteken [kenteken 1] is geweest. Zoals hiervoor onder 4.3.2 is geconcludeerd, is deze Opel Combo gestolen.

4.3.3.4 Samenvattende conclusieDe rechtbank stelt vast dat op vele dagen in augustus en september 2019 gestolen auto’s voorzien van een vals kenteken door de buurt en straat reden waar [slachtoffer] woonde. Op bepaalde dagen gebeurde dit zelfs verschillende keren. Met de Renault Megane werden voorverkenningen op [slachtoffer] uitgevoerd. De Volkswagen Transporter en later de Opel Combo parkeerden op 10, 11, 16 en 17 september 2019 steeds op dezelfde parkeerplek, namelijk op [adres] bij de speeltuin, en bleven daar dan enkele uren wachten. Op 18 september 2019 is dit patroon met gebruikmaking van de Opel Combo herhaald en is [slachtoffer] om het leven gebracht.

Deze feiten en omstandigheden kunnen naar het oordeel van de rechtbank niet anders worden geduid dan dat sprake is geweest van een grondige voorbereiding van dit levensdelict, met vooraf gemaakte afspraken. Het betekent ook dat degenen die met gebruikmaking van de Opel Combo de daad hebben uitgevoerd (zie onder 4.3.2.4) voldoende gelegenheid hebben gehad om na te denken over de betekenis en gevolgen van hun voorgenomen daad en zich daarvan rekenschap te geven, zodat sprake is van handelen met voorbedachte raad en daarmee van moord. Contra-indicaties die tot een ander oordeel zouden moeten leiden, zijn niet gebleken.

4.3.4

Verband tussen Opel Combo met vals kenteken [kenteken 1] en [verdachte] en [medeverdachte]

Onder 4.3.2 is uiteengezet dat de Opel Combo met vals kenteken [kenteken 1] op 23 september 2019 op de Kamgrasstraat in Almere werd aangetroffen. Bij observatie van deze auto werd gezien dat op 24 september 2019 om 16:27 uur een zwarte Kia Rio naast de Opel Combo parkeerde. [verdachte] stapte uit die Kia, stapte op de bestuurdersplek in de Opel Combo en reed weg. De Opel Combo werd geparkeerd in [woonplaats] op de [adres] ter hoogte van portiek [huisnummers] .^[61][verdachte] staat ingeschreven op het adres [adres] . Om 19:15 uur werd de Opel Combo in beslag genomen.^[62]

a.
DNA van [verdachte]

Op grond van DNA-onderzoek aan het stuur, de handrem en de hendel van de ruitenwisser van de Opel Combo kan geconcludeerd worden dat [verdachte] de Opel Combo op enig moment heeft bestuurd. De rechtbank zal dit onderzoek echter niet voor het bewijs gebruiken, alleen al omdat op 24 september 2019 bij een politie-observatie gezien is dat [verdachte] in de Opel Combo stapte en ermee wegreed. Dit was voorafgaand aan de inbeslagname van de Opel Combo en dus ook voorafgaand aan de bemonstering van de auto voor DNA-onderzoek. Deze onderzoeksbevindingen zijn daarom voor het bewijs niet van belang. Daar komt bij dat [verdachte] heeft verklaard dat hij meermalen gebruik heeft gemaakt van de Opel Combo.^[63]

In de Opel Combo is een vuilniszak aangetroffen met daarin onder meer een filtersigaret van het merk Marlboro (AAJL8624NL).^[64]Deze sigaret is bemonsterd (AAJL8624NL#01) en in deze bemonstering is een DNA-mengprofiel aangetroffen van minimaal vijf personen. Een deel van het DNA in de bemonstering kan afkomstig zijn van [verdachte] .^[65]Het verkregen DNA-profiel is meer dan een miljard keer waarschijnlijker wanneer de hypothese dat de bemonstering een relatief grote hoeveelheid DNA bevat van [verdachte] en van minimaal een onbekende persoon waar is dan wanneer de hypothese dat de bemonstering een relatief grote hoeveelheid DNA bevat van twee onbekende personen.^[66]

4.3.4.1 Tussenconclusie I

Op grond van het voorgaande concludeert de rechtbank dat de sigaret in de vuilniszak afkomstig uit de Opel Combo het DNA van [verdachte] bevat.

b.
Garmin-navigatiesysteem

In de hiervoor onder a. beschreven vuilniszak met daarin een sigaret met daarop het DNA van [verdachte] lag ook een los navigatiesysteem van het merk Garmin.^[67]De eigenaar van de Opel Combo met (origineel) kenteken [origineel kenteken] heeft dit navigatiesysteem niet als zijn eigendom herkend.^[68]Dit navigatiesysteem bleek enkel GPS-locatiegegevens van 30 augustus 2019 te bevatten. De eerste GPS-locatie ‘logging’ is die dag om 13:28:39 uur, de laatste om 15:37:57 uur. Er zijn vier routes te onderscheiden. De eerste route begon om 13:28:29 uur op de Markerdreef in Almere. Om 13:38:50 uur stopte deze route in Almere op de [adres] ter hoogte van perceel [huisnummers] , als gezegd: het inschrijfadres van [verdachte] . De tweede route begon om 13:42:44 uur vanaf dit adres en stopte om 14:03:47 uur op het [adres] in Amsterdam^[69]. Dit is vlakbij het verblijfadres van [verdachte] , te weten [adres] .^[70]Om 14:14 uur werd een eindbestemming ingevoerd en startte de routebegeleiding. De derde route begon om 14:14:35 uur vanaf het [adres] en stopte om 14:44:03 uur op de Van Nijenrodeweg in Amsterdam. Deze route ging via de N522 langs Ouderkerk aan de Amstel via de Beneluxbaan in Amsterdam richting [woonplaats] . Om 14:34 uur werd de locatie Van Boshuizenstraat gelogd. Hierna werd via Walborg naar [adres] gereden. Om 14:35 uur was er in de spraaklogbestanden een logging met de tekst “U bent op de bestemming, de bestemming ligt rechts”. Tussen 14:35:49 uur en 14:36:02 uur bewoog de Garmin niet. Op dat moment werd op [adres] , nabij de woning van [slachtoffer] , stilgestaan. Vervolgens ging de route verder via Hartelstein , Walborg , [adres] en de Van Boshuizenstraat. Om 14:41 uur werd opnieuw de locatie Van Boshuizenstraat gelogd. Vervolgens ging de route opnieuw langs de woning van [slachtoffer] . Tussen 14:41:53 uur en 14:42:05 uur bewoog de Garmin niet. Op dat moment werd opnieuw nabij de woning van [slachtoffer] stilgestaan. Om 14:44:03 uur werd de locatie Van Nijenrodeweg gelogd. De vierde route startte om 15:33:00 uur op de Dalsteindreef ter hoogte van perceel 74 in Amsterdam en stopte om 15:37:58 uur op de Hoogoorddreef ter hoogte van het [adres] in Amsterdam.^[71]

4.3.4.2 Tussenconclusie IIDe rechtbank stelt vast dat de tijdstippen, waarop het navigatiesysteem op [adres] aanwezig was en op verschillende momenten nabij de woning van [slachtoffer] enkele seconden heeft stilgestaan (tussen 14:35 uur en 14:36 uur en tussen 14:41 uur en 14:42 uur), vrijwel overeenkomen met de tijdstippen waarop de Opel Combo op 30 augustus 2019 volgens de camerabeelden op [adres] reed (zie onder 4.3.3 onder c.). Hieruit concludeert de rechtbank dat op 30 augustus 2019 de bestuurder van de Opel Combo het Garmin-navigatiesysteem heeft gebruikt om vanaf het adres van [verdachte] in [woonplaats] via het [adres] , nabij de woning waar [verdachte] op dat moment verbleef, naar [adres] te rijden, om daar tot tweemaal toe enkele seconden stil te staan nabij de woning van [slachtoffer] . Uit de spraaklogbestanden blijkt dat doelbewust naar [adres] is gereden nu deze straat kennelijk als eindbestemming is ingevoerd.

c.
Verklaringen van anderen over het gebruik van de Opel Combo door [verdachte]

Uit de verklaringen van [naam 1] , [naam 2] , [naam 3] en [naam 4] , personen uit de directe kring van [verdachte] , volgt dat [verdachte] gedurende een zekere periode de beschikking had over een wit busje, dat zij hem meermalen met dit busje hebben gezien en dat zij dit van hem konden lenen. Als zij verklaren over [bijnaam] , dan begrijpt de rechtbank deze verklaringen zo dat met [bijnaam] wordt bedoeld.^[72]

[naam 1] heeft verklaard dat [verdachte] de laatste keer dat hij hem zag in een wit busje kwam aanrijden. Ze gingen in de auto chillen in de parkeergarage Hoptille. [naam 1] heeft op een foto de Opel Combo met kenteken [kenteken 1] aangewezen en verklaard dat hij één keer in dat busje heeft gezeten.^[73]

[naam 2] heeft verklaard dat hij de bus van [verdachte] mocht lenen voor het ophalen van een kinderwagen.^[74]In de periode van bijna twee maanden rond 18 september 2019 dat [verdachte] bij hem aan het [adres] verbleef, had [verdachte] een witte bus tot zijn beschikking. [naam 2] heeft hem nog nooit met een andere auto dan de witte bus gezien.^[75]

[naam 3] heeft verklaard dat [bijnaam] een busje had en dat hij aan [verdachte] had gevraagd om hem te komen helpen met verhuizen.^[76]De week ervoor had hij [verdachte] ook met dat busje gezien.^[77]

[naam 4] heeft verklaard dat hij ook wel eens in de Opel Combo heeft gereden. Hij was altijd samen met [bijnaam] als hij in de Opel Combo reed. Er was maar één sleutel: hij of [bijnaam] had de sleutel.^[78]

4.3.4.3 Tussenconclusie IIIDe rechtbank concludeert dat [verdachte] in de aanloop naar 18 september 2019 gedurende in ieder geval twee maanden regelmatig in de Opel Combo heeft gereden en over het gebruik van de Opel Combo kon beslissen.

d.
[telefoonnummer 3] en de Opel Combo met vals kenteken [kenteken 1]

[verdachte] heeft over het telefoonnummer [telefoonnummer 3] (hierna: * [telefoonnummer 3] ) verklaard dat dit zijn vaste telefoonnummer is.^[79]Uit een vergelijking van de historische verkeersgegevens van dit telefoonnummer en de ARS/VIALIS-registraties van het kenteken [kenteken 1] blijkt dat [verdachte] op de volgende data in 2019 zeer vermoedelijk gebruik heeft gemaakt van de Opel Combo met kenteken [kenteken 1] voor verplaatsingen van Almere naar Amsterdam en vice versa: 29 juni, 30 juni, 1 juli, 5 juli, 6 juli, 7 juli, 9 juli, 11 juli, 13 juli, 28 juli, 10 augustus en 26 augustus.^[80]

Op 24 september 2019 ziet het observatieteam dat [verdachte] de Opel Combo naar zijn huis rijdt en daar de laadruimte leegruimt. Vervolgens vertrekt hij om schoonmaakmiddelen te kopen. Naar eigen zeggen wilde hij de laadklep van de Opel Combo stofzuigen.^[81]

4.3.4.4 Samenvattende conclusie[verdachte] heeft in de aanloop naar 18 september 2019 gedurende ten minste enkele maanden regelmatig in de Opel Combo gereden en kon over de inzet van deze auto beslissen. Hij heeft geen ontzenuwende verklaring gegeven voor het feit dat zijn vaste telefoonnummer als het ware meereist met de Opel Combo in de periode van eind juni 2019 tot en met eind augustus 2019. Ook nog op 24 september 2019 gedraagt [verdachte] zich als de bezitter van de Opel Combo.

De rechtbank concludeert dat [verdachte] vanaf eind juni 2019 tot en met 24 september 2019 de hoofdgebruiker van de Opel Combo met kenteken [kenteken 1] is geweest en in die periode ook met die auto heeft gereden. Dat hij de auto wel eens uitleende, doet aan deze conclusie niet af. Van een andere hoofdgebruiker is de rechtbank niet gebleken.

Dit betekent dat de rechtbank, van deze conclusie uitgaande en op grond van de bewijsmiddelen onder 4.3.4 genoemd onder a. en b. met tussenconclusie II, bewezen acht dat [verdachte] op 30 augustus 2019 met de Opel Combo doelbewust naar het woonadres van [slachtoffer] is gereden.

e.
DNA van [medeverdachte]

De onderrand van de zonneklep aan de bijrijderszijde van de Opel Combo is bemonsterd (AAEZ3805#34). In deze bemonstering is een DNA-mengprofiel aangetroffen. Het DNA van het DNA-hoofdprofiel van dit mengprofiel kan afkomstig zijn van [medeverdachte] . De matchkans van het DNA-hoofdprofiel is kleiner dan één op één miljard. De DNA-nevenkenmerken kunnen afkomstig zijn van minimaal vier personen.^[82]

4.3.4.5 Tussenconclusie IVDe rechtbank concludeert dat de zonneklep aan de bijrijderszijde van de Opel Combo DNA van [medeverdachte] bevat en dat dit kan betekenen dat hij deze heeft aangeraakt. [medeverdachte] verklaart bovendien in een van zijn verhoren^[83]dat hij als passagier in deze auto heeft gezeten en dus gaat de rechtbank daarvan uit.

4.3.5

Verband tussen Volkswagen Transporter met vals kenteken [kenteken 4] en [verdachte] en [medeverdachte]

a.
DNA van [verdachte]

Tijdens forensisch onderzoek aan de Volkswagen Transporter zijn onder andere bemonsteringen genomen van het stuur (AANE8741NL^[84]of AANE8741NL#01^[85]), de pook (AANE8742NL^[86]of AANE8742NL#01^[87]) en de bediening van de ventilatie (AAMR7713NL^[88]of AAMR7713NL#01^[89]).

In de bemonstering van het stuur is een DNA-mengprofiel aangetroffen van minimaal drie personen. Een deel van het DNA in de bemonstering kan afkomstig zijn van [verdachte] . Het verkregen DNA-profiel is meer dan een miljard keer waarschijnlijker wanneer de hypothese dat de bemonstering DNA bevat van [verdachte] en twee willekeurige onbekende personen waar is dan wanneer de hypothese dat de bemonstering DNA bevat van drie willekeurige onbekende personen waar is.

In de bemonstering van de pook is een DNA-mengprofiel aangetroffen van minimaal twee personen. Een deel van het DNA in de bemonstering kan afkomstig zijn van [verdachte] . Het verkregen DNA-profiel is meer dan een miljard keer waarschijnlijker wanneer de hypothese dat de bemonstering DNA bevat van [verdachte] en één willekeurige onbekende persoon waar is dan wanneer de hypothese dat de bemonstering DNA bevat van twee willekeurige onbekende personen waar is.^[90]

In de bemonstering van de bediening van de ventilatie is een DNA-mengprofiel aangetroffen van minimaal twee personen. Een deel van het DNA in de bemonstering kan afkomstig zijn van [verdachte] . Het verkregen DNA-profiel is meer dan een miljard keer waarschijnlijker wanneer de hypothese dat de bemonstering DNA bevat van [verdachte] en één willekeurige onbekende persoon waar is dan wanneer de hypothese dat de bemonstering DNA bevat van twee willekeurige onbekende personen waar is.^[91]

b. Dactyloscopische sporen van [verdachte] op vuilniszak

In de Volkswagen Transporter is een lege vuilniszak aangetroffen en in beslag genomen (AANE8743NL^[92]). Op deze vuilniszak zijn drie vingerafdrukken aangetroffen, waarvan een vingerafdruk afkomstig is van [verdachte] .^[93]

4.3.5.1 Tussenconclusie IDe rechtbank concludeert dat het stuur, de pook en de bediening van de ventilatie van de Volkswagen Transporter het DNA van [verdachte] bevatten en dat op een in de Volkswagen Transporter aangetroffen vuilniszak een vingerafdruk van [verdachte] zit. Daaruit concludeert de rechtbank dat [verdachte] op enig moment de Volkswagen Transporter heeft bestuurd en gebruikt.

c. DNA van [medeverdachte]

Verder zijn de gordel (AAMR7726NL^[94]of AAMR7726NL#01^[95]) en de hoofdsteun (AAMR7748NL^[96]of AAMR7748NL#01^[97]) aan de passagierszijde bemonsterd.

In de bemonstering van de gordel is een DNA-mengprofiel aangetroffen van minimaal vier personen. Een relatief grote hoeveelheid DNA kan afkomstig zijn van [medeverdachte] en een relatief kleine hoeveelheid DNA kan afkomstig zijn van minimaal drie onbekende personen. Het verkregen DNA-profiel is meer dan een miljard keer waarschijnlijker wanneer de hypothese dat de bemonstering een relatief grote hoeveelheid DNA bevat van [medeverdachte] waar is dan wanneer de hypothese dat de bemonstering een relatief grote hoeveelheid DNA bevat van een willekeurige onbekende persoon waar is.

In de bemonstering van de hoofdsteun is een DNA-mengprofiel aangetroffen van meer dan vijf personen. Een relatief grote hoeveelheid DNA kan afkomstig zijn van [medeverdachte] en een relatief kleine hoeveelheid DNA kan afkomstig zijn van meer dan vier personen. Het verkregen DNA-profiel is meer dan een miljard keer waarschijnlijker wanneer de hypothese dat de bemonstering een relatief grote hoeveelheid DNA bevat van [medeverdachte] waar is dan wanneer de hypothese dat de bemonstering een relatief grote hoeveelheid DNA bevat van een willekeurige onbekende persoon waar is.^[98]

4.3.5.2 Tussenconclusie IIOp grond van het voorgaande concludeert de rechtbank dat de gordel en de hoofdsteun aan de passagierszijde DNA van [medeverdachte] bevatten. Daaruit concludeert de rechtbank dat [medeverdachte] op enig moment als passagier in de Volkswagen Transporter heeft gezeten. [medeverdachte] heeft dit ter terechtzitting bevestigd.^[99]

4.3.5.3 Samenvattende conclusieDe rechtbank stelt vast dat in de Opel Combo en de Volkswagen Transporter het DNA van zowel [verdachte] als [medeverdachte] is aangetroffen, wat hen plaatst in beide auto’s. Het DNA van [verdachte] is in beide auto’s aangetroffen aan de bestuurderszijde en het DNA van [medeverdachte] aan de passagierszijde.

4.3.6

Telefoonnummers en hun gebruikers

a.
[telefoonnummer 1]

Uit onderzoek van de telefoon van [slachtoffer] is gebleken dat er op 11 en 16 september 2019 contact is geweest met het telefoonnummer [telefoonnummer 1] (hierna: * [telefoonnummer 1] ). Op 11 september 2019 heeft * [telefoonnummer 1] om 11:44:39 uur, 11:47:27 uur, 11:48:14 uur en 12:58:23 uur gebeld naar [telefoonnummer 4] (hierna: * [telefoonnummer 4] ), het telefoonnummer van [slachtoffer] , maar is er geen contact geweest. Om 13:00:18 uur heeft * [telefoonnummer 1] opnieuw naar * [telefoonnummer 4] gebeld en is er gedurende 80 seconden contact geweest. Om 13:03:21 uur heeft * [telefoonnummer 1] van * [telefoonnummer 4] een sms ontvangen met daarin het visitekaartje^[100]van [slachtoffer] . Op 16 september 2019 heeft * [telefoonnummer 1] om 07:56:23 uur gebeld naar * [telefoonnummer 4] en is er gedurende 76 seconden contact geweest.^[101]

* [telefoonnummer 1] is een Lebara prepaid telefoonnummer dat op 6 september 2019 om 09:13 uur is geactiveerd. Om 09:14 uur wordt voor tien euro beltegoed op dit telefoonnummer gezet.^[102]* [telefoonnummer 1] bevindt zich dan in de buurt van de cell-ID [adres] .^[103]Het beltegoed, een e-voucher, heeft het serienummer [serienummer] . Lebara heeft deze e-voucher op/rond 30 augustus 2019 ten behoeve van wederverkoop uitgeleverd aan GSM Fix Almere in Almere.^[104]De eigenaar van GSM Fix Almere heeft verklaard dat uit het systeem blijkt dat de e-voucher op 29 augustus 2019 om 14:48:55 uur is geregistreerd.^[105]

De laatst zichtbare registratie van * [telefoonnummer 1] in het Nederlands netwerk is geweest op
18 september 2019 om 06:37:53 uur.^[106]Op dat moment is een registratie van een datasessie zichtbaar waarbij * [telefoonnummer 1] gebruikmaakt van de cell-ID [adres] . Deze cell-ID geeft dekking aan de plaats delict, [adres] .^[107]

Wie is de gebruiker van * [telefoonnummer 1] ?Op 11 en 16 september 2019 heeft * [telefoonnummer 1] contact met [telefoonnummer 5] (hierna: * [telefoonnummer 5] ). Dit telefoonnummer staat op naam van [naam 5] .^[108]Uit de telefoon van [naam 5] blijkt dat * [telefoonnummer 1] is opgeslagen onder de naam ‘ [medeverdachte] ’.^[109]

Uit de historische verkeersgegevens van * [telefoonnummer 1] blijkt dat het telefoonnummer het meest gebruik heeft gemaakt van cell-ID’s gevestigd op [adres] .^[110]Dit is in de directe omgeving van de woning van de moeder van [medeverdachte] , die woont op het adres [adres] .^[111]^[112]Dit is een van de verblijfadressen van [medeverdachte] .^[113]

Uit de historische verkeersgegevens blijkt verder dat * [telefoonnummer 1] vanaf 6 september 2019 contact en/of pogingen daartoe heeft gehad met de telefoonnummers [telefoonnummer 2] (hierna: * [telefoonnummer 2] ), [telefoonnummer 6] (hierna: * [telefoonnummer 6] ), * [telefoonnummer 5] , * [telefoonnummer 4] en [telefoonnummer 7] (hierna: * [telefoonnummer 7] ).^[114]

* [telefoonnummer 2]wordt onder b. verder besproken.

* [telefoonnummer 6]staat in een onder [verdachte] in beslag genomen iPhone XR (hierna: de iPhone van [verdachte] ) opgeslagen als ‘ [bijnaam] ’.^[115]Uit gewiste gesprekken van deze telefoon blijkt dat ‘ [bijnaam] ’ [naam 6] wordt genoemd en dat ‘ [bijnaam] ’ een relatie met [naam 6] heeft.^[116][naam 6] heeft een relatie met [medeverdachte]^[117]en [bijnaam] is een bijnaam van [medeverdachte] .^[118]Uit de historische verkeersgegevens blijkt dat * [telefoonnummer 6] voornamelijk gebruikmaakt van cell-ID’s in Rotterdam, en dan met name de cell-ID [adres] . Dit is in de directe omgeving van het adres [adres] , het adres van [naam 6] .^[119]

* [telefoonnummer 5]staat op naam van [naam 5] , zoals hiervoor uiteen is gezet.

* [telefoonnummer 4]was in gebruik bij [slachtoffer] , zoals hiervoor uiteen is gezet.

* [telefoonnummer 7]staat op naam van [naam 7] , de broer van [naam 6] , de vriendin van [medeverdachte] .^[120]

Uit de historische verkeersgegevens blijkt tot slot dat * [telefoonnummer 1] en het telefoonnummer
[telefoonnummer 8] (hierna: * [telefoonnummer 8] ) overeenkomstige contacten hebben en dat deze telefoonnummers op meerdere momenten gebruikmaken van cell-ID’s op dezelfde locatie.^[121]* [telefoonnummer 8] staat in de iPhone van [verdachte] opgeslagen als ‘ [bijnaam] ’.^[122]Zojuist is uiteengezet dat ‘ [bijnaam] ’ een bijnaam is van [medeverdachte] . Uit de historische verkeersgegevens blijkt dat ook * [telefoonnummer 8] voornamelijk gebruikmaakt van cell-ID’s in Rotterdam, en dan met name de cell-ID [adres] . Dit is in de directe omgeving van het adres [adres] , het adres van [naam 6] . [medeverdachte] heeft verklaard dat hij bij [naam 6] verblijft.^[123]Ook blijkt dat * [telefoonnummer 8] meermalen contact heeft met het telefoonnummer [telefoonnummer 9] , dat op naam staat van [naam 8] , de moeder van [medeverdachte] . Tot slot blijkt dat * [telefoonnummer 8] , als het in Amsterdam is, gebruikmaakt van de cell-ID [adres] . Hiervoor is uiteengezet dat dit in de directe omgeving van de woning van de moeder van [medeverdachte] is.^[124]

4.3.6.1 Tussenconclusie IDe rechtbank stelt vast dat [naam 5] * [telefoonnummer 1] heeft opgeslagen onder de volledige naam van [medeverdachte] en dat * [telefoonnummer 1] voornamelijk gebruikmaakt van cell-ID’s in de directe omgeving van verblijfadressen van [medeverdachte] . Ook heeft * [telefoonnummer 1] alleen contact met personen uit de directe omgeving van [medeverdachte] , met uitzondering van [slachtoffer] . Tot slot vertoont * [telefoonnummer 1] wat betreft contacten en het gebruikmaken van cell-ID’s gelijkenissen met * [telefoonnummer 8] , dat toebehoort aan [medeverdachte] , zo concludeert de rechtbank. De rechtbank concludeert dat [medeverdachte] de gebruiker is van * [telefoonnummer 1] .

b.
[telefoonnummer 2]

* [telefoonnummer 2] is een Lebara prepaid telefoonnummer dat op 6 september 2019 om 10:06 uur geactiveerd is. Om 10:08 uur wordt voor tien euro beltegoed op dit telefoonnummer gezet.^[125]* [telefoonnummer 2] bevindt zich dan in de buurt van de cell-ID [adres] .^[126]Het beltegoed, een e-voucher, heeft het serienummer [serienummer] . Lebara heeft deze e-voucher op/rond 30 augustus 2019 ten behoeve van wederverkoop uitgeleverd aan GSM Fix Almere.^[127]De eigenaar van GSM Fix Almere heeft verklaard dat uit het systeem blijkt dat de e-voucher op 29 augustus 2019 om 14:47:48 uur is geregistreerd.^[128]

De laatst zichtbare registratie van * [telefoonnummer 2] in het Nederlands netwerk is geweest op 18 september 2019 om 05:49:15 uur.^[129]

Wie is de gebruiker van * [telefoonnummer 2] ?Uit de historische verkeersgegevens van * [telefoonnummer 2] blijkt dat het telefoonnummer het meest gebruik heeft gemaakt van cell-ID’s die zijn gevestigd op [adres] .^[130]Dit is nabij de woning waar [verdachte] op dat moment verblijft^[131], te weten [adres] .^[132]

Uit de historische verkeersgegevens blijkt verder dat * [telefoonnummer 2] vanaf 6 september 2019 contact en/of pogingen daartoe heeft gehad met de telefoonnummers * [telefoonnummer 1] , [telefoonnummer 10] (hierna: * [telefoonnummer 10] ), [telefoonnummer 11] (hierna: * [telefoonnummer 11] ), [telefoonnummer 12] (hierna: * [telefoonnummer 12] ), [telefoonnummer 13] (hierna: * [telefoonnummer 13] ), [telefoonnummer 14] (hierna: * [telefoonnummer 14] ), [telefoonnummer 15] (hierna: * [telefoonnummer 15] ) en [telefoonnummer 16] (hierna: * [telefoonnummer 16] ).^[133]

* [telefoonnummer 1]was in gebruik bij [medeverdachte] , zoals onder a. is geconcludeerd.

* [telefoonnummer 10]is, zo blijkt onder andere uit telefonische acties op dit nummer, vermoedelijk in gebruik bij [naam 3] .^[134][naam 3] is een vriend van [verdachte] .^[135]

* [telefoonnummer 11]staat op naam van Stichting Cordaan en is, zo blijkt onder andere uit de contacten van dit telefoonnummer, vermoedelijk in gebruik bij [naam 9] .^[136][naam 9] is de vriendin van [verdachte] .^[137]

* [telefoonnummer 12]staat op naam van [naam 2] .^[138][naam 2] beschouwt [verdachte] als zijn broertje.^[139]Hij woont op het adres [adres] .^[140]

* [telefoonnummer 13]staat op naam van [naam 10] . [naam 10] is de vriendin van [naam 3] .^[141]

* [telefoonnummer 14]staat op naam van [naam 11] .^[142][naam 11] is een kennis van [verdachte] .^[143]

* [telefoonnummer 15]staat op naam van [naam 12] .^[144][naam 12] heeft samen met [verdachte] een zoon.^[145]

* [telefoonnummer 16]staat op naam van [naam 1] .^[146][naam 1] is een vriend van [verdachte] .^[147]

Uit de historische verkeersgegevens blijkt tot slot dat * [telefoonnummer 2] en * [telefoonnummer 3] overeenkomstige contacten hebben en dat deze telefoonnummers op meer momenten gebruikmaken van cell-ID’s op dezelfde locatie.^[148]* [telefoonnummer 3] is het vaste telefoonnummer van [verdachte] , zoals onder 4.3.4 onder d. uiteen is gezet.

Tot slot heeft [verdachte] verklaard dat hij zich het bericht ‘
Babe als je me belt ben ik al weg slaap lekker love you’ kan herinneren.^[149]Uit de historische verkeersgegevens blijkt dat dit bericht op 17 september 2019 om 23:57:09 uur door * [telefoonnummer 2] naar * [telefoonnummer 11] ( [naam 9] ) is verzonden.^[150]

4.3.6.2 Tussenconclusie IIDe rechtbank stelt vast dat [verdachte] heeft erkend ten minste één keer een bericht te hebben verstuurd met * [telefoonnummer 2] . Ook maakt * [telefoonnummer 2] voornamelijk gebruik van cell-ID’s in de directe omgeving van de woning waar [verdachte] verbleef in de periode dat * [telefoonnummer 2] actief is geweest. Verder heeft * [telefoonnummer 2] alleen contact met personen uit de directe kring van [verdachte] en vertoont * [telefoonnummer 2] wat betreft contacten en het gebruikmaken van cell-ID’s gelijkenissen met een ander telefoonnummer van [verdachte] .

De rechtbank concludeert dat [verdachte] de gebruiker is geweest van * [telefoonnummer 2] en gaat daarmee voorbij aan de verklaring van [verdachte] , inhoudende dat hij niet de gebruiker is geweest van dit telefoonnummer.

4.3.6.3 Samenvattende conclusie gebruikers * [telefoonnummer 1] en * [telefoonnummer 2]De rechtbank stelt vast dat * [telefoonnummer 1] , in gebruik bij [medeverdachte] , en * [telefoonnummer 2] , in gebruik bij [verdachte] , kort na elkaar geactiveerd zijn en dat op beide telefoonnummers beltegoed van tien euro is gestort. De e-vouchers van dit beltegoed hebben opeenvolgende nummers en zijn op vrijwel hetzelfde tijdstip bij dezelfde winkel in [verdachte] woonplaats [woonplaats] gekocht.

* [telefoonnummer 1] en * [telefoonnummer 2] zijn na activatie slechts een korte periode actief geweest, namelijk van
6 september tot en met 18 september 2019, tot kort voor het beschieten van [slachtoffer] . In deze periode zijn de Volkswagen Transporter en de Opel Combo op [adres] geweest. Na het beschieten van [slachtoffer] zijn beide telefoonnummers niet meer actief geweest.

* [telefoonnummer 1] heeft op 11 en 16 september 2019 contact gehad met [slachtoffer] of geprobeerd contact te leggen. Ook heeft * [telefoonnummer 1] op 11 september 2019 van [slachtoffer] een visitekaartje ontvangen. Uit het visitekaartje kan worden afgeleid dat [slachtoffer] advocaat was. Langs deze weg wist de gebruiker van * [telefoonnummer 1] , [medeverdachte] , dit vanaf dat moment.

c.
Overige telefoonnummers

In het onderzoek zijn ook de volgende telefoonnummers naar voren gekomen.

* [telefoonnummer 3]is in gebruik bij [verdachte] , zoals onder b. uiteen is gezet.

* [telefoonnummer 11]is in gebruik bij [naam 9] , de vriendin van [verdachte] , zoals onder b. uiteen is gezet. Ook het telefoonnummer [telefoonnummer 17] (hierna:
* [telefoonnummer 17]) staat op haar naam en wordt blijkens tapgesprekken door haar gebruikt.^[151]

* [telefoonnummer 8]is in gebruik bij [medeverdachte] , zoals onder a. uiteen is gezet.

* [telefoonnummer 6]is in gebruik bij [naam 6] , de vriendin van [medeverdachte] , zoals onder a. uiteen is gezet. [naam 1] heeft dit telefoonnummer opgeslagen als ‘ [bijnaam] ’^[152]en heeft verklaard dat ook [medeverdachte] dit telefoonnummer gebruikt.^[153]

4.3.6.4 Samenvattende conclusieDe rechtbank stelt het volgende vast. [verdachte] is de gebruiker van * [telefoonnummer 2] en * [telefoonnummer 3] . [naam 9] is de gebruiker van * [telefoonnummer 11] en * [telefoonnummer 17] . [medeverdachte] is de gebruiker van * [telefoonnummer 1] en * [telefoonnummer 8] . [naam 6] en [medeverdachte] maken gebruik van * [telefoonnummer 6] .

4.3.7

Bewijsoverwegingen bij de tijdlijn

De rechtbank heeft bij wijze van samenvatting voornoemde onderzoeksbevindingen en overige onderzoeksbevindingen in een tijdlijn geplaatst. Deze tijdlijn is als
bijlage 2aan dit vonnis gehecht en maakt daarmee onderdeel uit van deze bewijsoverweging.

Uit de tijdlijn volgt - samengevat - nog het volgende.

4.3.7.1 Voorbereidingen op de moord op [slachtoffer]Vanaf begin augustus 2019 zijn de gangen van [slachtoffer] gevolgd en is de omgeving van zijn woning verkend. Daarvoor is de gestolen en van valse kentekens voorziene Renault Megane gebruikt (zie onder 4.3.3.1).

[verdachte] en [medeverdachte] hebben in augustus 2019 al contact met elkaar gehad via * [telefoonnummer 3] ( [verdachte] ) en * [telefoonnummer 8] en * [telefoonnummer 6] ( [medeverdachte] ). [verdachte] duidt de gebruiker van * [telefoonnummer 6] in augustus 2019 namelijk aan met ‘bro’ en ‘man’. Omdat * [telefoonnummer 6] zowel door [medeverdachte] als [naam 6] werd gebruikt, gaat de rechtbank ervan uit dat [verdachte] deze berichten naar [medeverdachte] heeft gestuurd.

In een telefoon van [verdachte] zijn berichten van eind augustus 2019 gewist, waarin [verdachte] en [medeverdachte] het erover hebben dat ze op zoek zijn naar de witte auto waarin een bepaalde persoon rijdt. Ze willen (een deel van) het kenteken van de auto doorgespeeld krijgen, omdat het anders, al rondjes rijdend in de buurt, zoeken is naar een speld in een hooiberg.

[slachtoffer] reed in een witte Mitsubishi. Hij is op 18 september 2019 belaagd nadat hij in deze auto was gestapt. De op het Garmin-navigatiesysteem vastgelegde rit naar het woonadres van [slachtoffer] op 30 augustus 2019 met de Opel Combo is gemaakt door [verdachte] (zie onder 4.3.4.4). Dit alles maakt de verklaring van [verdachte] dat hij in augustus 2019 op zoek was naar een vrouw uit Rotterdam die hem had belazerd met een kilo wiet ongeloofwaardig.

[verdachte] en [medeverdachte] hebben in de periode van 6 september tot en met de vroege ochtend van 18 september 2019 voor de beschieting van [slachtoffer] via * [telefoonnummer 1] en * [telefoonnummer 2] intensief contact met elkaar gehad, voornamelijk ’s nachts of in de vroege ochtend. Deze telefoonnummers horen bij simkaarten, die vlak na elkaar bij dezelfde winkel bij [verdachte] in de buurt in Almere zijn gekocht en vlak na elkaar zijn geactiveerd en opgewaardeerd.

Het contact tussen deze telefoonnummers is even gestokt als [slachtoffer] in Brazilië is. Op 15 september 2019, de dag van terugkeer van [slachtoffer] , is het contact tussen deze nummers weer toegenomen. Deze pauze kan verklaard worden door het telefonisch contact van [medeverdachte] op 11 september 2019 via * [telefoonnummer 1] met [slachtoffer] waardoor [medeverdachte] , en dus ook [verdachte] , op de hoogte zal zijn geraakt van de afwezigheid van [slachtoffer] .

Ook de ritten naar [adres] met de Opel Combo en de Volkswagen Transporter zijn gestopt vanaf het moment dat [medeverdachte] op 11 september 2019 contact heeft gehad met [slachtoffer] . Deze zijn weer begonnen nadat [slachtoffer] was teruggekeerd uit Brazilië.

Aan de hand van de verkeers- en locatiegegevens van de aan [verdachte] en [medeverdachte] toegeschreven telefoonnummers en auto’s stelt de rechtbank vast dat zij op 9, 11, 16 en 17 september 2019 al dan niet samen een rit naar [adres] hebben gemaakt. [medeverdachte] is dan telkens de avond of nacht ervoor van Rotterdam naar Amsterdam gereisd, waar hij bij zijn moeder in [woonplaats] verbleef. [verdachte] heeft in september 2019 verbleven bij [naam 2] , eveneens in [woonplaats] .

Uit de berichten tussen [naam 9] en [verdachte] en [naam 9] en [naam 6] in de periode van 8 tot en met 18 september 2019 blijkt – samengevat – het volgende. [naam 9] en [naam 6] zijn op de hoogte van waar [verdachte] respectievelijk [medeverdachte] mee bezig is. Zij houden elkaar op 9, 11 en 17 september 2019 ervan op de hoogte of [verdachte] respectievelijk [medeverdachte] weg of (veilig) terug is.

Opvallend is verder dat [verdachte] en [medeverdachte] ten tijde van de voorverkenningen niet bereikbaar lijken te zijn. Er zijn geen telefoongesprekken gevoerd met * [telefoonnummer 1] en * [telefoonnummer 2] op het moment dat de Opel Combo of de Volkswagen Transporter op [adres] is. Op 9 en 11 september 2019 proberen personen uit de directe kring van [verdachte] en [medeverdachte] hen rondom het tijdstip van een rit naar [adres] te bereiken op hun andere telefoonnummers (* [telefoonnummer 3] en * [telefoonnummer 8] ), maar dit lukt niet. Van enige activiteit van ook deze telefoonnummers ten tijde van de ritten naar [adres] is niet gebleken, met uitzondering van 10 september 2019 als om 08:53 uur via * [telefoonnummer 8] een telefoongesprek wordt gevoerd met * [telefoonnummer 6] ( [naam 6] ), terwijl de telefoon * [telefoonnummer 8] zich kennelijk in de woning van de moeder van [medeverdachte] bevindt.

Het al dan niet samen verrichten van de ritten naar [adres] , het aanschaffen en activeren van speciaal aangeschafte simkaarten, het telefonisch contact tussen [medeverdachte] en [slachtoffer] vanuit de woning waar [verdachte] op dat moment tijdelijk verblijft en het intensieve contact dat [verdachte] en [medeverdachte] in september 2019 tot aan het beschieten van [slachtoffer] hebben gehad, zijn naar het oordeel van de rechtbank feiten en omstandigheden die in hun onderlinge verband en samenhang voldoende zijn om te kunnen spreken van een nauwe en bewuste samenwerking in het kader van een grondig en langdurig voorbereid plan, dat was gericht op het om het leven brengen van [slachtoffer] .

4.3.7.2 Bewezenverklaring medeplegen van de moord op [slachtoffer]Dat [verdachte] en [medeverdachte] ook de uitvoerders van het om het leven brengen van [slachtoffer] zijn geweest, blijkt uit het volgende.

[verdachte] en [medeverdachte] hebben op de dag van de beschieting via * [telefoonnummer 2] en * [telefoonnummer 1] vanaf de vroege ochtend contact met elkaar gehad. Vanaf 05:49 uur is * [telefoonnummer 2] niet meer actief.
De Opel Combo is vanaf 06:21 uur geparkeerd op [adres] bij de speeltuin waar eerder de Volkswagen Transporter op 10, 11 en 16 september 2019 en de Opel Combo op
17 september 2019 parkeerde. Niet lang daarna, om 06:37 uur, heeft * [telefoonnummer 1] verbinding met de cell-ID [adres] gemaakt. Deze cell-ID bevindt zich in de omgeving van de plaats delict. Na 06:37 uur is ook * [telefoonnummer 1] niet meer actief.

Gelet op de betrokkenheid van [medeverdachte] bij de eerdere ritten naar [adres] en de aanwezigheid van * [telefoonnummer 1] in de omgeving van de plaats delict, kort nadat de Opel Combo bij de speeltuin is geparkeerd, concludeert de rechtbank dat [medeverdachte] zich op 18 september 2019 in de vroege ochtend in de Opel Combo heeft bevonden.

Hiervoor is reeds geconcludeerd dat er op 18 september 2019 in ieder geval twee personen in de Opel Combo, de vluchtauto, moeten hebben gezeten. Dat het niet anders kan zijn dan dat ook [verdachte] zich toen in de Opel Combo bevond, concludeert de rechtbank aan de hand van zijn betrokkenheid bij de eerdere ritten naar [adres] , het intensieve één-op-één contact met [medeverdachte] op zijn * [telefoonnummer 1] -telefoon via * [telefoonnummer 2] , óók in de vroege ochtend op 18 september 2019, de verdere nauwe en bewuste samenwerking met [medeverdachte] en dat [verdachte] zoals gezegd vanaf eind juni 2019 de hoofdgebruiker van de Opel Combo is geweest.

Op zichzelf is dat redengevend om aan te nemen dat [verdachte] en [medeverdachte] de uitvoerders van de moord zijn geweest. Van (een) ander(en) die zich in de Opel Combo bevonden, is de rechtbank immers niet gebleken.

De afgeluisterde gesprekken na de moord op [slachtoffer] en ook de bevindingen van daarna dragen bij tot het bewijs en hebben de rechtbank gesterkt in de overtuiging dat [verdachte] en [medeverdachte] deze moord samen hebben gepleegd.

Zo heeft [verdachte] ruim twee uur na de moord bij [naam 6] geïnformeerd of [medeverdachte] al bij zijn moeder was. [naam 9] heeft die ochtend om 11:18 uur aan [verdachte] gevraagd of alles oke was. Ook heeft [verdachte] [naam 9] later die dag laten weten dat hij op ‘pap’ wachtte en dat ‘pap’ om half acht zou komen. De rechtbank begrijpt dat hiermee geld wordt bedoeld. Dat dit geld van een wietoogst zou zijn, zoals [verdachte] heeft verklaard, is niet aannemelijk geworden.

[verdachte] heeft een aantal dagen na de moord de Opel Combo willen schoonmaken met ammoniak. Dit duidt erop dat [verdachte] sporen heeft willen wissen.

Daarnaast hebben [verdachte] en [naam 9] na de moord ineens de beschikking over grote contante bedragen gehad. [naam 9] heeft een dag na de moord ruim vijftienduizend euro contant voor een auto betaald en op de dag nadat de Opel Combo in beslag is genomen voor [verdachte] een ticket naar Suriname ter waarde van ruim duizend euro gekocht, dat zij contant heeft afgerekend. Een zoon van [verdachte] heeft in een telefoongesprek gezegd dat zijn vader heeft gezegd dat hij naar Suriname moest, omdat de politie hem zocht. [verdachte] had bij zijn eerste de aanhouding op 27 september 2019 op Schiphol, vanwaar hij naar Suriname zou vliegen, bijna tweeduizend euro contant op zak. Bij de doorzoeking van de woning van [verdachte] in [woonplaats] op 1 oktober 2019 is nog eens ruim drieduizend euro contant aangetroffen. Een andere zoon van [verdachte] vertelde in een telefoongesprek dat [verdachte] aan meer mensen geld heeft gegeven. Een vriendin van [verdachte] heeft haar omgeving verteld dat zij geld van [verdachte] heeft ontvangen.

Ook [medeverdachte] heeft na de moord de beschikking over geld gehad. In de periode van 23 tot 25 september 2019 is op zijn bankrekening ruim tweeduizend euro gestort en is daarvan voor ruim duizend euro aan boetes betaald. In de woning van [naam 6] , waar [medeverdachte] verbleef, is een aankoopbon voor ruim drieduizend euro aan sieraden gevonden. Die bon is gedateerd twee dagen na de moord.

Ook een bericht van [naam 6] aan [medeverdachte] van 24 oktober 2019, waarin staat dat ze bang is dat hij iets doms heeft gedaan, in combinatie met de opgenomen gesprekken in januari 2020 tussen [naam 6] en [naam 13] en [medeverdachte] duidt erop dat [medeverdachte] betrokken is geweest bij de moord. [naam 6] heeft het er - samengevat - over dat ze wilde dat ze minder wist, ‘ze’ tijdens die torrie met z’n tweeën waren, ‘ze’ uitbetaald zijn, ‘ze’ hem niet hebben schoongemaakt en dat haar broertje die dag nog had voorgesteld om de auto schoon te maken. Bovendien heeft [medeverdachte] het met [naam 6] over zijn schuldgevoel, waarvan hij denkt dat hij dat niet altijd zal blijven houden. Ook denkt [medeverdachte] dat hij na twaalf jaar vrij komt.

[verdachte] en [medeverdachte] hebben geen redelijke, de redengevendheid van deze feiten en omstandigheden ontzenuwende verklaring gegeven die maakt dat alle voornoemde bevindingen anders moeten worden bezien. Alles in samenhang beschouwd en in onderling verband bezien vindt de rechtbank bewezen dat [verdachte] en [medeverdachte] zich als medeplegers schuldig hebben gemaakt aan moord op advocaat [slachtoffer] .

4.3.7.3 Wie is de schutter geweest?Meer getuigen van de moordaanslag hebben een signalement van de schutter gegeven.

De rechtbank stelt voorop dat de compositietekening die is gemaakt op basis van een van de verklaringen van de getuige 14280 niet bruikbaar is voor bewijs in belastende of ontlastende zin. Van belang is dat laatstgenoemde getuige direct na de beschieting van [slachtoffer] heeft verklaard de schutter niet in het gezicht te hebben gezien en drie weken later een signalement heeft gegeven met een omschrijving van het gezicht van de schutter.

De schutter was volgens de getuigen een slanke, gekleurde man die donker gekleed was, een hoodie droeg en een opvallend loopje had. Over leeftijd en lengte verklaren de getuigen nogal uiteenlopend.

De camerabeelden zijn te onduidelijk om een onderscheidend kenmerk of de lengte van de schutter vast te kunnen stellen. Op de camerabeelden is wel zichtbaar dat de schutter een bijzonder drafje heeft als hij sneller beweegt.

Uit het voorgaande volgt dat de rechtbank niet kan vaststellen wie van de twee - [verdachte] of [medeverdachte] - de schutter is geweest. De omschrijvingen van de schutter door de getuigen sluiten niet uit dat [verdachte] of [medeverdachte] de schutter was. Daarbij merkt de rechtbank op dat [medeverdachte] er destijds slank uit kon zien, zoals zichtbaar is op een foto die op 14 november 2019 door het observatieteam is gemaakt (pagina 10 0120 van het dossier). Uit het dossier volgen ook geen aanwijzingen dat dit onmogelijk is. Dit maakt voor een bewezenverklaring ook niet uit. Uit het handelen van beide verdachten blijkt immers dat zij gericht waren op het doden van [slachtoffer] , waarbij de een fungeerde als chauffeur van de latere vluchtauto en de ander als schutter.

4.3.8

Bewijsverweer

De raadsman heeft aangevoerd dat [verdachte] een alibi heeft. Hij heeft onder meer voor en op de ochtend 18 september 2019 in de woning van [naam 2] aan het [adres] met [naam 14] verbleven. [naam 14] heeft dit bevestigd. De rechtbank volgt de raadsman niet in deze suggestie. Het volgende is hiervoor van belang.

[naam 14] is twee keer door de politie gehoord en één keer door de rechter-commissaris. Haar verklaring komt er in de kern op neer dat ze in de periode rond 18 september 2019 een aantal dagen met [verdachte] in het huis van diens broer (de rechtbank begrijpt: [naam 2] ) op het [adres] heeft verbleven. Ze is op maandagavond gearriveerd (de rechtbank begrijpt:
16 september 2019) en ging op donderdag (de rechtbank begrijpt: 19 september 2019) weer naar huis.

De rechtbank stelt vast dat [naam 14] wisselend en aanvankelijk aantoonbaar onjuist heeft verklaard. [naam 14] heeft in eerste instantie verklaard dat [verdachte] al die dagen dat ze op het [adres] was, niet weg is geweest en binnen is gebleven. Later is [naam 14] op die verklaring teruggekomen en heeft ze verklaard dat op dinsdagochtend (de rechtbank begrijpt: 17 september 2019) de bel ging. Zij heeft [verdachte] toen een bericht gestuurd om te vragen of hij voor de deur stond. Het onderzoek naar de telefoon van [naam 14] bevestigt dat zij om 06:54 uur een bericht heeft verstuurd naar [verdachte] . Dit impliceert dat [verdachte] in elk geval op dat moment niet in de woning aanwezig was. Ook heeft [naam 14] , nadat ze in het verhoor werd geconfronteerd met de stappenteller van de telefoon van [verdachte] , verklaard dat hij op woensdag (de rechtbank begrijpt: 18 september 2019) waarschijnlijk naar buiten is geweest.
[naam 14] heeft verder verklaard dat [verdachte] op woensdag (de rechtbank begrijpt: 18 september 2019), toen ze tussen negen en tien uur in de ochtend wakker werd, met twee andere mannen in de keuken stond te praten. Ze heeft niet gemerkt dat de mannen zijn binnengekomen en kan niet bevestigen dat [verdachte] de hele nacht bij haar is geweest.

Naar het oordeel van de rechtbank volgt uit de verklaring van [naam 14] geen sluitend alibi voor [verdachte] , ook niet voor het tijdstip van de beschieting van [slachtoffer] .

4.3.9

Voorwaardelijke (getuigen)verzoeken

De raadsman heeft voor het geval feit 1 wordt bewezenverklaard, verzocht om de volgende personen als getuige te horen: de kroongetuige, de weduwe van [slachtoffer] , [naam 10] , [naam 15] , [naam 16] , de teamleider(s) en de dossiersamensteller van het onderzoek Pulheim, de opsteller(s) van de TCI-verbalen en/of hun leidinggevende en de TCI-informanten. Ook heeft de raadsman om inzage verzocht in het tactisch en technisch journaal van het onderzoek Pulheim, verstrekking van en/of inzage in de telefoondata uit de telefoon(s) van de kroongetuige in het onderzoek Marengo en om voeging van alle relevante stukken uit het onderzoek Marengo, waaronder informatie over de dood van [slachtoffer] , de Renault Megane, de Opel Combo en/of de Volkwagen Transporter en/of relevante telecomdata, inclusief Enchrochat/PGP et cetera.

De rechtbank wijst alle verzoeken af.

Vooropgesteld wordt dat al deze verzoeken op eerdere zittingen (meermalen) door de rechtbank zijn afgewezen, met uitzondering van de verzoeken om de kroongetuige, [naam 10] en [naam 15] als getuigen te horen. De twee laatstgenoemden zijn om verschillende redenen door de rechter-commissaris niet gehoord.

Voor de kroongetuige en [naam 10] geldt dat de rechter-commissaris blijkens het proces-verbaal van 28 juni 2021 van oordeel was dat het onaannemelijk is dat zij binnen een aanvaardbare termijn konden worden gehoord. Uit het proces-verbaal van 21 september 2021 blijkt dat dat oordeel ten aanzien van [naam 10] ongewijzigd is gebleven. Op een laat moment bleek het verhoor van de kroongetuige toch nog voor de sluiting van het onderzoek in de onderhavige zaak te kunnen plaatsvinden, zodat het belang bij een herhaald verzoek om deze getuige te horen is komen te vervallen. Dit verzoek wordt dan ook afgewezen.

De rechtbank kan van de oproeping van een niet-verschenen getuige afzien indien zij van oordeel is dat het onaannemelijk is dat de getuige binnen een aanvaardbare termijn ter terechtzitting zal verschijnen. Gelet op de duur van het voorarrest, de tijd die sinds de aanvang van de vervolging is verstreken en de pleegdatum van het bewezen verklaarde is de rechtbank van oordeel dat het in deze zaak onaannemelijk is dat [naam 10] binnen een aanvaardbare termijn ter terechtzitting zal verschijnen. Aangezien [naam 15] voortvluchtig is en er geen aanwijzingen zijn of en wanneer dat zal veranderen, is het ook onaannemelijk dat deze getuige binnen een aanvaardbare termijn ter terechtzitting zal verschijnen. Daarom ziet de rechtbank af van de oproeping van de getuigen [naam 10] en [naam 15] .

Wat betreft het verzoek om [naam 16] als getuige te horen overweegt de rechtbank dat opnieuw moet worden gekeken naar het verdedigingsbelang nu het Openbaar Ministerie nieuwe stukken aan het dossier heeft toegevoegd nadat de rechtbank eerder het verzoek om [naam 16] als getuige te horen heeft afgewezen. De raadsman heeft in dit verband aangevoerd dat op 19 september 2019 [naam 16] mogelijk gebruik heeft gemaakt van de Opel Combo. Het is dus volgens de raadsman niet onaannemelijk dat in de periode van 15 tot en met 19 september 2019 anderen dan [verdachte] van de Opel Combo gebruikmaakten. Dit gebruik moet volgens hem nader onderzocht worden.

Naar het oordeel van de rechtbank is het enkele mogelijke gebruik van de Opel Combo op
19 september 2019 door een ander, mogelijkerwijs door [naam 16] , onvoldoende om een verdedigingsbelang bij het ondervragen van [naam 16] over zijn beweerde alibi aanwezig te achten.

Wat betreft de verzoeken om de weduwe van [slachtoffer] , de teamleider(s) en de dossiersamensteller van het onderzoek Pulheim, de opsteller(s) van de TCI-verbalen en/of hun leidinggevende en de TCI-informanten als getuige te horen en de verzoeken om inzage in het tactisch en technisch journaal van het onderzoek Pulheim, verstrekking van en/of inzage in de telefoondata uit de telefoon(s) van de kroongetuige en om voeging van alle relevante stukken uit het onderzoek Marengo, waaronder informatie over de dood van [slachtoffer] , de Renault Megane, de Opel Combo en/of de Volkwagen Transporter en/of relevante telecomdata, inclusief Enchrochat/PGP et cetera ziet de rechtbank geen aanleiding om anders te oordelen over de noodzaak van deze verzoeken dan zij eerder al heeft gedaan. Zij acht zich voldoende voorgelicht.

B. Feit 2

4.3.10

Vrijspraak (medeplegen) van heling Opel Combo

De rechtbank spreekt [verdachte] vrij van (het medeplegen van) de heling van de Opel Combo. Het volgende is hiervoor van belang.

Uit het dossier volgt dat de Opel Combo (met origineel kenteken [origineel kenteken] ) in de periode van 11 tot en met 12 juni 2019 is gestolen. [verdachte] heeft in elk geval vanaf 29 juni 2019 de Opel Combo gebruikt. Op dat moment was de auto voorzien van de vervalste kentekenplaat [kenteken 1] . [verdachte] heeft de Opel Combo dus tussen het moment van de diefstal (11 of 12 juni) en 29 juni 2019 verworven dan wel voorhanden gekregen. De vraag die de rechtbank moet beantwoorden, is of [verdachte] daarbij wist of redelijkerwijs had moeten vermoeden dat de Opel Combo van enig misdrijf afkomstig was.

De Opel Combo is gebruikt als vluchtauto. Het is een feit van algemene bekendheid dat bij liquidaties gebruik wordt gemaakt van gestolen auto’s. Uit het dossier kan echter niet worden afgeleid dat de Opel Combo op het moment van de verwerving door [verdachte] bestemd was om dienst te doen bij de moord op [slachtoffer] en dat hij daarmee wist of redelijkerwijs moest vermoeden dat het een van misdrijf afkomstig auto betrof. De rechtbank wordt hierin gesterkt nu er in het dossier aanwijzingen zijn dat de Opel Combo op een laat moment is ingezet om de Volkswagen Transporter, die met een lekke band stond, te vervangen. Verdere feiten en omstandigheden ten aanzien van (het moment van) het verwerven of voorhanden krijgen van die auto zijn de rechtbank niet bekend.

4.3.11

Bewijsoverweging medeplegen van opzetheling Volkswagen Transporter

Voor het medeplegen van de opzetheling van de Volkswagen Transporter komt de rechtbank tot een bewezenverklaring.

De Volkswagen Transporter met origineel kenteken [kenteken 5] is op 5 september 2019 gestolen. Op 9 september 2019 is met de auto, inmiddels voorzien van het vervalst kenteken [kenteken 4] , een rit naar [adres] uitgevoerd waarbij [verdachte] en/of [medeverdachte] betrokken zijn geweest. Zij hebben de Volkswagen Transporter dus tussen 5 en 9 september 2019 verworven dan wel voorhanden gekregen.

Uit de onder 4.3.7 weergegeven bewijsoverwegingen bij de tijdlijn blijkt dat het plan om [slachtoffer] te doden op dat moment al was gesmeed. Sterker nog: de voorbereidingen waren in volle gang. Er waren al vele voorverkenningen uitgevoerd, * [telefoonnummer 1] en * [telefoonnummer 2] waren geactiveerd en voorzien van beltegoed en [verdachte] en [medeverdachte] hadden via deze telefoonnummers (en overigens ook via andere telefoonnummers) al meermalen met elkaar contact gehad.

In die omstandigheden hebben zij een auto verworven, waarmee binnen enkele dagen na de verwerving een eerste rit naar [adres] is gemaakt. De wetenschap dat het een van misdrijf afkomstige auto was, is hiermee bewezen.

De bewezen verklaarde periode zal aanvangen op 5 september 2019, de datum van de diefstal van de Volkswagen Transporter, en eindigen op 23 september 2019, de datum waarop de Volkswagen Transporter in de parkeergarage Hoptille in Amsterdam werd aangetroffen.

4.4

Bewezenverklaring

De rechtbank vindt op grond van de in rubriek 4.3 benoemde bewijsmiddelen bewezen dat [verdachte] :

1. primair

op 18 september 2019 te Amsterdam tezamen en in vereniging met een ander advocaat
[slachtoffer] opzettelijk en met voorbedachten rade van het leven heeft beroofd, immers hebben en/of zijn verdachte en zijn mededader met dat opzet en na kalm beraad en rustig overleg,

- met een gestolen voertuig, merk Opel, type Combo, naar de woning van voornoemde [slachtoffer] gereden en
- de woning van voornoemde [slachtoffer] geobserveerd en
- voornoemde [slachtoffer] opgewacht en
- met een vuurwapen naar voornoemde [slachtoffer] gelopen en
- met dat vuurwapen schoten afgevuurd op voornoemde [slachtoffer] en
- met voornoemd voertuig gevlucht van de plaats delict,

tengevolge waarvan voornoemde [slachtoffer] is overleden;

in de periode van 5 september 2019 tot en met 23 september 2019 en in vereniging met een ander in Nederland heeft verworven en/of voorhanden heeft gehad een auto, merk Volkswagen, type Transporter, voorzien van valse kentekenplaten (valse kenteken [kenteken 4] , origineel kenteken [origineel kenteken] ), terwijl hij, verdachte, en zijn mededader ten tijde van het verwerven en/of voorhanden krijgen van dit goed wisten dat het een door misdrijf verkregen goed betrof.

Een bewijsmiddelenoverzicht is opgenomen in
bijlage 3van dit vonnis.

5.Strafbaarheid van de feiten en van verdachte

De bewezen geachte feiten zijn volgens de wet strafbaar en [verdachte] is daarvoor strafbaar.

6.Oplegging van straffen en maatregel

6.1

Strafeis van het Openbaar Ministerie

De officier van justitie heeft gevorderd dat aan [verdachte] een levenslange gevangenisstraf wordt opgelegd.

6.2

Strafmaatverweer van de verdediging

De raadsman heeft - voor zover van belang - bepleit dat bij een eventuele bewezenverklaring geen levenslange gevangenisstraf moet worden opgelegd. Hierbij is van belang dat uitvoerders van moord vaak lager worden bestraft dan opdrachtgevers. Ook wordt een levenslange gevangenisstraf merendeels gereserveerd voor meervoudige levensdelicten door één en dezelfde dader. Bovendien zou de indruk worden gewekt dat het leven van een advocaat meer waard is dan bijvoorbeeld dat van een agent of een andere beroepsbeoefenaar die door zijn werk gevaar loopt. Ook zou in dit geval oplegging van een levenslange gevangenisstraf op zeer gespannen voet staan met het gelijkheidsbeginsel en de beginselen van proportionaliteit en subsidiariteit, omdat de eis mede is ingegeven door aannames over de sfeer waarin de beschieting zich heeft afgespeeld, de vermeende identiteit van de opdrachtgevers en het recente neerschieten van [journalist] en diens overlijden. Daarbij komt dat de huidige regeling voor de levenslange gevangenisstraf in strijd lijkt te zijn met artikel 3 EVRM.

Een tijdelijke gevangenisstraf van ten hoogste 14 jaren is in deze zaak passend. De veranderde regels over de voorwaardelijke invrijheidstelling komen hierin ook tot uitdrukking.

6.3

Motivering van de op te leggen straffen en maatregel

6.3.1

Ernst van de feiten

[verdachte] heeft advocaat [slachtoffer] vermoord, samen met [medeverdachte] . Naast een zo ernstig delict speelt de bewezenverklaring van de heling van een auto geen rol van betekenis bij de strafoplegging.

[slachtoffer] is, nadat hij ’s ochtends in zijn auto was gestapt om van huis te vertrekken, onverhoeds van achteren benaderd. Na een korte woordenwisseling is [slachtoffer] uitgestapt en op korte afstand zes maal met een vuurwapen beschoten. Hierna zijn [verdachte] en [medeverdachte] er in een vluchtauto vandoor gegaan. De moord vond plaats in de vroege ochtend op een doordeweekse dag in een woonwijk, vlakbij de woning van [slachtoffer] . Buren zijn daarvan getuige geweest. De echtgenote van [slachtoffer] is gealarmeerd en heeft haar man op straat in een plas bloed aangetroffen.

Vast staat dat het hier om een liquidatie ging, om een huurmoord. De (jeugd)vrienden [verdachte] en [medeverdachte] zijn ingeschakeld om [slachtoffer] om het leven te brengen. Zij zijn daarvoor betaald. Er was sprake van een grondige en langdurige voorbereiding, gericht op het in beeld brengen van de gangen van [slachtoffer] en het wachten op een geschikt moment waarop hij zou kunnen worden omgebracht. Er werd gebruikgemaakt van speciaal hiervoor aangeschafte prepaid simkaarten en telefoons en van verschillende gestolen auto’s met valse kentekens, waaronder een Volkswagen Transporter en een Opel Combo. Algemeen bekend is dat bij liquidaties in het criminele circuit vaak zo te werk wordt gegaan, waarbij de opdrachtgevers op de achtergrond opereren.

[slachtoffer] was de advocaat van de kroongetuige in het liquidatieproces Marengo. Vlak na het bekend worden van een deal van die kroongetuige met het Openbaar Ministerie is in maart 2018 de broer van de kroongetuige geliquideerd. Daarnaast is in juli 2021 tijdens het proces tegen [verdachte] de vertrouwenspersoon van de kroongetuige, [journalist] , om het leven gebracht. Eliminatie van de advocaat van de kroongetuige, om deze en zijn directe omgeving te intimideren, zou volgens velen het enige doel zijn geweest van de moord op [slachtoffer] . De rechtbank kan echter omtrent het doel van de moord op [slachtoffer] op basis van het onderhavige dossier evenwel niets vaststellen. Het onderhavige onderzoek 13Pulheim heeft zich uitsluitend gericht op de uitvoerders van de moord op [slachtoffer] , en niet op degene(n) door wie zij zijn aangestuurd.

Dat [verdachte] wist dat de advocaat van de kroongetuige het doelwit was, is niet komen vast te staan. Wat wel vast staat, is dat [verdachte] wist dat [slachtoffer] advocaat was, dat de moord bij de woning van [slachtoffer] ging plaatsvinden, dat [slachtoffer] samenwoonde met vrouw en kinderen en van welke auto het gezin van [slachtoffer] gebruikmaakte.

Met deze brute daad heeft [verdachte] blijk gegeven van een volledig gebrek aan respect voor het leven van een ander. Hij heeft [slachtoffer] zijn kostbaarste bezit - zijn leven - ontnomen. Ook heeft hij de nabestaanden van [slachtoffer] diep getroffen en immens en onherstelbaar leed aangedaan. Het valt moeilijk te bevatten hoe gruwelijk het voor de echtgenote moet zijn geweest - en is - om haar man, badend in het bloed op straat aan te treffen. Het gezin van [slachtoffer] mist een echtgenoot en vader en moet dit verlies voor altijd met zich dragen. Uit de op de zitting afgespeelde videoboodschap van de vader van [slachtoffer] blijkt van het grote, diep ervaren verdriet en het gevoel dat zijn [naam 6] “weg is, niet te vinden, doorgestreept, kapot geschoten”.

Moord is een buitengewoon ernstig misdrijf. Een moord in opdracht geeft daaraan nog een extra kwalijke dimensie. Deze liquidatie heeft grote verontwaardiging, onrust en gevoelens van onveiligheid teweeg gebracht in de samenleving, omdat een dienaar van de rechtstaat om het leven is gebracht. Ook voor de rechtbank is dit een belangrijke strafverzwarende omstandigheid.

6.3.2

Persoonlijke omstandigheden

Over de persoon van [verdachte] is het volgende van belang.

Uit het strafblad van [verdachte] blijkt dat hij in het verleden vaker voor geweldsdelicten en verboden wapenbezit is veroordeeld. [verdachte] heeft in 2013 een gevangenisstraf van zeven jaar opgelegd gekregen voor afpersing en medeplegen van een gewapende woningoverval. Hij liep hiervoor in het kader van zijn voorwaardelijke invrijheidstelling nog in een proeftijd tot juli 2020 en stond onder toezicht van de reclassering.

[verdachte] heeft zijn betrokkenheid bij de ten laste gelegde feiten ontkend en heeft gezwegen over zeer belastende feiten en omstandigheden die meer duidelijkheid zouden kunnen geven over zijn betrokkenheid daarbij en zijn beweegredenen.

Het enige denkbare en tegelijkertijd schokkende motief voor [verdachte] om deze moord te plegen moet geldelijk gewin zijn geweest. Uit het dossier komt naar voren dat [verdachte] en zijn gezin zich voor de moord niet in een rooskleurige financiële situatie bevonden. [verdachte] had een uitkering, schulden en het gezin moest de eindjes aan elkaar knopen. Vlak na de moord beschikte [verdachte] over geld, deed hij flinke uitgaven en zijn enkele duizenden euro’s in contanten op zijn woonadres aangetroffen.

6.3.3

Straffen en maatregel

Op grond van de aard, ernst en de omstandigheden van het bewezen medeplegen van moord op [slachtoffer] , en de persoon van [verdachte] moet het ervoor worden gehouden dat het gevaar voor herhaling aanwezig is.

Daarnaast kent de rechtbank aan het strafdoel vergelding groot gewicht toe en weegt ook het belang van beveiliging van de samenleving zwaar. Eerdere veroordelingen hebben [verdachte] er niet van weerhouden om na geweldsdelicten een levensdelict te plegen. Daarom moet de maatschappij langdurig beschermd worden tegen [verdachte] .

Met de bestraffing van [verdachte] beoogt de rechtbank eraan bij te dragen dat ook anderen ervan worden weerhouden om voor een geldelijke beloning te fungeren als
hitman. De rechtbank heeft voorts de opgelegde straffen in zaken waarbij een persoon werd geliquideerd over de afgelopen twee decennia in acht genomen zonder het unieke karakter van elke afzonderlijke zaak uit het oog te verliezen. Het voorgaande leidt tot de slotsom dat geen andere straf in aanmerking komt dan een zeer lange gevangenisstraf. Nu het om een enkelvoudige moord gaat en [verdachte] niet eerder voor een levensdelict is veroordeeld, zal de rechtbank niet de door de officier van justitie geëiste levenslange gevangenisstraf opleggen. Wel ziet de rechtbank aanleiding om in dit geval waar het gaat om de huurmoord op een advocaat en dienaar van de rechtsstaat de maximale tijdelijke gevangenisstraf van 30 jaar opleggen, als zijnde passend en geboden. Vanwege de inwerkingtreding van de Wet inzake straffen en beschermen, waardoor de regeling inzake de voorwaardelijke invrijheidstelling is gewijzigd, betekent dit in feite dat [verdachte] een gevangenisstraf van 28 jaar moet uitzitten.

Tenuitvoerlegging van de opgelegde gevangenisstraf zal volledig plaatsvinden binnen de penitentiaire inrichting, tot het moment dat de veroordeelde in aanmerking komt voor deelname aan een penitentiair programma, als bedoeld in artikel 4 Penitentiaire beginselenwet, dan wel de regeling van voorwaardelijke invrijheidstelling, als bedoeld in artikel 6:2:10 Wetboek van Strafvordering, aan de orde is.

Verbeurdverklaring geldHet onder [verdachte] in beslag genomen en aan hem toebehorende geld dient te worden verbeurd verklaard en is daarvoor vatbaar, omdat uit het dossier naar voren is gekomen dat het geld uit de baten van het onder 1. bewezen verklaarde is verkregen.

Onttrekking aan het verkeer munitieDe onder [verdachte] in beslag munitie dient onttrokken te worden aan het verkeer en is daarvoor vatbaar, omdat met behulp daarmee het onder 1. bewezen verklaarde is begaan.

6.3.4

Voorlopige hechtenis

De raadsman heeft verzocht de voorlopige hechtenis van [verdachte] op te heffen. Gelet op de straf die wordt opgelegd wijst de rechtbank dit verzoek af.

7.Vordering tot schadevergoeding van de benadeelde partij [benadeelde]

De benadeelde partij [benadeelde] , vader van de overledene, vordert € 20.000,- voor de vergoeding van immateriële schade, bestaande uit affectieschade, te vermeerderen met de wettelijke rente en oplegging van de schadevergoedingsmaatregel.

Affectieschade is immateriële schade die iemand lijdt door het verdriet van onder meer het overlijden van een naaste. In de wet (artikel 6:108 lid 4 van het Burgerlijk Wetboek) staat dat onder andere de ouders van de overledene in aanmerking komen voor vergoeding van affectieschade. Vergoeding van affectieschade heeft een erkennings- en genoegdoeningsfunctie. Het gaat om min of meer vaste bedragen per categorie naasten, die de wetgever heeft vastgesteld.

De rechtbank stelt vast dat aan [benadeelde] door de bewezen verklaarde moord affectieschade is toegebracht. Omdat [benadeelde] de vader van de overledene is, wijst de rechtbank de vordering toe. De vordering moet worden vermeerderd met de wettelijke rente vanaf het moment dat de schade is ontstaan, te weten 18 september 2019.

In het belang van [benadeelde] wordt als extra waarborg voor betaling aan hem de maatregel van artikel 36f van het Wetboek van Strafrecht aan [verdachte] opgelegd.

Het te vergoeden bedrag van € 20.000,-, vermeerderd met de wettelijke rente en de schadevergoedingsmaatregel, wordt hoofdelijk aan [verdachte] opgelegd, omdat hij als medepleger de moord heeft begaan.

8.Overig beslag

Onder [verdachte] is een Opel Combo in beslag genomen. Omdat de Opel Combo is gestolen en niet aan [verdachte] toebehoort, dient deze te worden teruggegeven aan degene die redelijkerwijs als rechthebbende kan worden aangemerkt.

9.Toepasselijke wettelijke voorschriften

De op te leggen straffen en maatregelen zijn gegrond op de artikelen 33, 33a, 36b, 36c, 36f, 47, 57, 289 en 416 van het Wetboek van Strafrecht.

Deze wettelijke voorschriften worden toegepast zoals geldend ten tijde van het bewezen verklaarde.

10.Beslissing

De rechtbank komt op grond van het voorgaande tot de volgende beslissing.

Verklaart bewezen dat de verdachte het tenlastegelegde heeft begaan zoals hiervoor in rubriek 4.4 is vermeld.

Verklaart niet bewezen hetgeen aan de verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hiervoor is bewezen verklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij.

Het bewezen verklaarde levert op:

1. primair

medeplegen van moord;

2.

medeplegen van opzetheling.

Verklaart het bewezene strafbaar.

Verklaart de verdachte,
[verdachte], daarvoor strafbaar.

Veroordeelt de verdachte tot een gevangenisstraf van
30 (dertig) jaar.

Beveelt dat de tijd die door de veroordeelde voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en in voorlopige hechtenis is doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van die straf in mindering gebracht zal worden.

Wijst de vordering van de benadeelde partij [benadeelde] toe tot een bedrag van
€ 20.000,- (twintigduizend euro), te vermeerderen met de wettelijke rente daarover vanaf het moment van het ontstaan van de schade (18 september 2019) tot aan de dag van de algehele voldoening. Dit bedrag bestaat uit immateriële schade.

Veroordeelt de verdachte tot betaling van het toegewezen bedrag aan [benadeelde] voornoemd, behalve voor zover deze vordering al door of namens een ander is betaald.

Veroordeelt de verdachte voorts in de kosten door de benadeelde partij gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog te maken, tot op heden begroot op nihil.

Legt de verdachte de verplichting op ten behoeve van [benadeelde] , aan de Staat € 20.000,- (twintigduizend euro) te betalen, te vermeerderen met de wettelijke rente daarover vanaf het moment van het ontstaan van de schade (18 september 2019) tot aan de dag van de algehele voldoening, behalve voor zover dit bedrag al door of namens een ander is betaald. Bij gebreke van betaling en verhaal kan gijzeling worden toegepast voor de duur van 135 dagen. De toepassing van die gijzeling heft de betalingsverplichting niet op.

Bepaalt dat, indien en voor zover verdachte aan een van de genoemde betalingsverplichtingen heeft voldaan, daarmee de andere is vervallen.

Verklaart verbeurd:

2. Geld, 3.350 euro, 47x50 + 50x20, goednummer 5815260;

7. Geld, 1.965 euro, goednummer 5814208.

Verklaart onttrokken aan het verkeer:

4. 3 3 STK Munitie, huls, goednummer 5809139;

4. 3 1 STK Munitie, huls, goednummer 5809164.

Gelast de teruggave aan degene die redelijkerwijs als rechthebbende kan worden aangemerkt van:

1 STK Bestelauto [kenteken 6] , Opel Combo van 2017, wit, goednummer 5812676.

Wijst af het verzoek tot opheffing van de voorlopige hechtenis.

Dit vonnis is gewezen door

mr. J. Knol, voorzitter,
mrs. M.E. Leijten en C.A. van Dijk, rechters,
in tegenwoordigheid van mr. D. Spaan, griffier,

en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank van 11 oktober 2021.

ECLI:NL:RBAMS:2021:5666

Medeplegen van moord op advocaat met voorafgaande planning en vormverzuim in bewijsverzameling

Uitspraak

RECHTBANK AMSTERDAM

1.Het onderzoek ter terechtzitting

2.Inleiding en tenlastelegging

3.Vormverzuim in het voorbereidend onderzoek

4.Waardering van het bewijs

5.Strafbaarheid van de feiten en van verdachte

6.Oplegging van straffen en maatregel

7.Vordering tot schadevergoeding van de benadeelde partij [benadeelde]

8.Overig beslag

9.Toepasselijke wettelijke voorschriften

10.Beslissing

1. primair

medeplegen van moord;

2.

Voetnoten