Uitspraak
vonnis
RECHTBANK AMSTERDAM
Afdeling privaatrecht, voorzieningenrechter civiel
zaaknummer / rolnummer: C/13/681929 / KG ZA 20-297 CdK/MB
Vonnis in kort geding van 22 mei 2020
in de zaak van
de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid
[eiseres] B.V.,
gevestigd te [vestigingsplaats] ,
eiseres bij dagvaarding van 3 april 2020,
advocaat mr. T.J. van Vugt te Amsterdam,
tegen
de vennootschap naar buitenlands recht
GOOGLE IRELAND LIMITED,
gevestigd te Dublin, Ierland,
gedaagde,
advocaten mr. A. Strijbos en mr. S.C. ten Bosch te Amsterdam.
Partijen zullen hierna [eiseres] en Google worden genoemd.
1.De procedure
1.1.
Partijen hebben een schriftelijke procedure gevoerd, onderdeel van de “Tijdelijke afwijkende regeling voor kort gedingen rechtbank handel/familie vanwege de bijzondere omstandigheden door de Corona-crisis”.
1.2.
[eiseres] heeft bij dagvaarding met producties, na vermindering van eis, gevorderd als onder 3.1 vermeld. Op 20 april 2020 heeft Google een conclusie van antwoord met producties ingediend. Na een schriftelijke instructie van de voorzieningenrechter hebben partijen bij e-mails van respectievelijk 30 april en
6 mei 2020 hun re- en dupliek ingediend. Om productie 6 van [eiseres] bij repliek was in de instructie niet verzocht en deze is te laat ingediend. Die productie wordt daarom niet in de beoordeling betrokken. In de repliek heeft [eiseres] voorts haar vordering verminderd. Vonnis is bepaald op heden.
2.De feiten
2.1.
[eiseres] heeft een bedrijf in inkoop, verkoop en reparatie van (veelal gebruikte) computers, laptops, smartphones en andere aanverwante apparaten.
2.2.
Google biedt een platform onder de naam Google Maps en daarbinnen Google-recensie aan.
2.3.
[eiseres] heeft te maken met negatieve reviews op Google-recensie. Een aantal daarvan is verwijderd, maar zes bleven nog op de site van Google staan. Nadat een kort geding aanhangig was gemaakt in juli 2019 zijn ook die door Google verwijderd.
2.4.
Recentelijk zijn opnieuw recensies over [eiseres] op Google-recensie geplaatst.
2.5.
Op 13 maart 2020 heeft [eiseres] Google (opnieuw) verzocht om verwijdering van (toen vijf) negatieve recensies, omdat deze onrechtmatig en nep zouden zijn. In de uitgebrachte dagvaarding is verwijdering van acht recensies gevorderd. Daarvan heeft Google er alsnog vier verwijderd.
3.Het geschil
3.1.
[eiseres] vordert, samengevat, na vermindering van eis, een gebod om binnen een week na betekening van het te wijzen vonnis de review van [naam 1] (thans [naam 2] genaamd) te verwijderen en om deze verwijderd te houden, op straffe van verbeurte van een dwangsom en met veroordeling van Google in de proceskosten.
3.2.
[eiseres] stelt daartoe kort gezegd dat de review nep is, onnodig kwetsend en in strijd met het eigen advertentiebeleid van Google. Google handelt in strijd met de door haar in acht te nemen maatschappelijke zorgvuldigheid en daarmee jegens [eiseres] onrechtmatig, door de advertenties niet te verwijderen, aldus [eiseres] .
3.3.
Google voert verweer.
3.4.
Op de stellingen van partijen wordt hierna, voor zover van belang, nader ingegaan.
4.De beoordeling
Bevoegdheid
4.1.
Google is gevestigd in Ierland, maar in deze zaak is niettemin de Nederlandse rechter bevoegd. Google heeft dat ook niet betwist. De Nederlandse rechter heeft immers rechtsmacht in zaken over verbintenissen uit onrechtmatige daad, indien het schadebrengende feit zich in Nederland heeft voorgedaan of kan voordoen ingevolge artikel 7 lid 2 van Verordening (EU) 1215/2012 betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken (de herschikte EEX Verordening)). Nu het centrum van de belangen van [eiseres] zich in Nederland bevindt en bovendien de advertenties waar het hier om gaat in Nederland toegankelijk zijn en zijn gericht op het Nederlandse publiek, kan de bevoegdheid van deze rechtbank ook op die grond worden aangenomen.
Toepasselijk recht
4.2.
De grondslag van de vorderingen van [eiseres] is onrechtmatig handelen van Google. De gestelde schade doet zich mede voor in Nederland, aangezien het met name om reputatieschade gaat, het centrum van belangen van [eiseres] zich in Nederland bevindt en de advertenties zijn gericht op het Nederlandse publiek. Op grond van artikel 4 lid 1 van Verordening (EG) 864/2007 betreffende het recht dat van toepassing is op niet-contractuele verbintenissen (Rome II) is daarom Nederlands recht van toepassing. Ook dat is overigens niet tussen partijen in geschil.
Inhoudelijke beoordeling
4.3.
Het gaat hier om mededelingen die niet door Google zelf op internet zijn geplaatst, maar om recensies van derden op het daarvoor door Google ter beschikking gestelde internetplatform.
4.4.
Uitgangspunt is dat een internetplatform als Google gehouden is om dergelijke door derden geplaatste informatie te verwijderen, indien de inhoud daarvan evident onrechtmatig is jegens degene die om verwijdering verzoekt.
4.5.
Na de vermindering van eis ziet de vordering van [eiseres] nog op één review. Dit betreft een recensie waarbij één ster (de laagst mogelijke score) is geplaatst, met de volgende tekst:
“*
Wat een slecht bedrijf had laatst een Asus laptop gekocht maar is in slechte staat binnen gekomen •
•en eigenaartje, dit is geen nep Google account deze bestaat al sinds 2013 dus plaats niet als reactie dat deze nep is vuile oplichter”
Degene die deze review heeft geplaatst noemde zichzelf aanvankelijk “ [naam 1] ” en vervolgens “ [naam 2] ”.
Onder deze review heeft [eiseres] een uitgebreide reactie geplaatst waarin onder meer staat dat dit een “nep review” is met een “nep mail account”.
4.6.
[eiseres] heeft gesteld dat deze recensie nep is, met name omdat zij geen computers van het merk Asus verkoopt. Google heeft echter, door het overleggen van screenshots van de website van [eiseres] voldoende aannemelijk gemaakt dat [eiseres] , in elk geval in het verleden, wel computers van het merk Asus heeft verkocht. Ook de omstandigheid dat [eiseres] , zoals zij stelt, geen namen in haar klantenbestand heeft aangetroffen die overeenkomen met deze ‘recensent’ is onvoldoende om aan te nemen dat het hier om een neprecensie gaat. Google heeft terecht aangevoerd dat er meer nodig is om dat aan te tonen, aangezien het niet op voorhand onrechtmatig is als betrokkenen een recensie plaatsen onder pseudoniem. Vooralsnog heeft [eiseres] tegenover de betwisting daarvan door Google onvoldoende geconcretiseerd op grond waarvan de recensie als ‘nep’ moet worden aangemerkt. Van evidente onrechtmatigheid op deze gronden is dan ook geen sprake.
4.7.
Ook de omstandigheid dat de recensent zich in negatieve bewoordingen
– ‘vuile oplichter’ – over [eiseres] heeft uitgelaten, is niet op voorhand onmiskenbaar onrechtmatig jegens haar. Aan [eiseres] kan worden toegegeven dat dergelijk taalgebruik kwetsend kan overkomen. Gezien de context van deze uitlating en de omstandigheid dat voor inperking van de uitingsvrijheid de lat hoog ligt, is het echter in dit geval niet op voorhand duidelijk dat deze uitlating de grenzen van het toelaatbare overschrijdt. Google heeft in dit verband erop gewezen dat de consument de vrijheid moet hebben om ook negatieve ervaringen met bedrijven te delen en dat [eiseres] op bijna elke negatieve recensie heeft reageert met de stelling dat deze nep is, ook als daarvoor geen duidelijke aanwijzingen bestaan. Niet ondenkbaar is dat het tweede deel van de tekst met de toevoeging ‘vuile oplichter’ daarop een reactie was. Onder de hiervoor geschetste omstandigheden bestaat voorshands onvoldoende basis om Google enkel vanwege dit taalgebruik, hoe onaangenaam ook, te verplichten om tot verwijdering van deze review over te gaan. Op basis van haar eigen richtlijnen kan Google zelfstandig beslissen dergelijke uitlatingen te verwijderen.
4.8.
Het voorgaande betekent dat de vordering van [eiseres] zal worden afgewezen.
Omdat Google pas in een laat stadium, pas na sommaties en dagvaarding, andere advertenties heeft verwijderd waarvan voorshands kan worden aangenomen dat deze wel evident onrechtmatig waren jegens [eiseres] , bestaat aanleiding om de proceskosten te compenseren, zoals hierna vermeld.
5.De beslissing
De voorzieningenrechter
5.1.
weigert de gevraagde voorziening,
5.2.
compenseert de kosten aldus, dat iedere partij de eigen kosten draagt.
Dit vonnis is gewezen door mr. C.M.E. de Koning, voorzieningenrechter, bijgestaan door mr. M. Balk, griffier, en in het openbaar uitgesproken op 22 mei 2020.