ECLI:NL:RBAMS:2017:8681

Rechtbank Amsterdam

Datum uitspraak
28 november 2017
Publicatiedatum
27 november 2017
Zaaknummer
13/665083-15 (Promis)
Instantie
Rechtbank Amsterdam
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Strafrecht
Procedures
  • Eerste aanleg - meervoudig
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door LexboostAutomatisch gegenereerd

Veroordeling tot een deels voorwaardelijke gevangenisstraf voor het verzamelen, bezitten, verspreiden en vervaardigen van kinderpornografie en ontuchtige handelingen met minderjarige jongens

In deze zaak heeft de Rechtbank Amsterdam op 28 november 2017 uitspraak gedaan in een strafzaak tegen een verdachte die zich schuldig heeft gemaakt aan het verzamelen, bezitten, verspreiden en vervaardigen van kinderpornografie, alsook aan ontuchtige handelingen met minderjarige jongens. De rechtbank heeft vastgesteld dat de verdachte in de periode van 1 maart 2010 tot en met 24 februari 2015 in Amsterdam en andere landen, waaronder Thailand en de Filipijnen, meermalen kinderpornografische afbeeldingen heeft vervaardigd en in bezit heeft gehad. De verdachte heeft een gewoonte gemaakt van het plegen van deze misdrijven, waarbij hij ook ontuchtige handelingen heeft gepleegd met jongens die aan zijn zorg waren toevertrouwd. De rechtbank heeft de tenlastelegging beoordeeld en geconcludeerd dat de dagvaarding geldig was en dat de verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan de hem ten laste gelegde feiten. De rechtbank heeft de verdachte veroordeeld tot een gevangenisstraf van vier jaar, waarvan twee jaar voorwaardelijk, met bijzondere voorwaarden, waaronder een behandelverplichting en een meldplicht bij de reclassering. De rechtbank heeft ook schadevergoedingsmaatregelen opgelegd aan de benadeelde partijen, die slachtoffers zijn van de gepleegde feiten.

Uitspraak

RECHTBANK AMSTERDAM

VONNIS
Parketnummer: 13/665083-15 (Promis)
Datum uitspraak: 28 november 2017
Vonnis van de rechtbank Amsterdam, meervoudige strafkamer, in de strafzaak tegen
[verdachte] ,
geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1974,
ingeschreven in de Basisregistratie Personen op het adres [adres] ,
[woonplaats 1] .

1.Het onderzoek ter terechtzitting

Dit vonnis is op tegenspraak gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzittingen op 23 februari 2016, 19 mei 2016, 10 augustus 2016, 27 oktober 2016,
17 januari 2017, 30 maart 2017, 21 juni 2017, 9 oktober 2017, 10 oktober 2017,
16 oktober 2017 en 14 november 2017.
De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie,
mr. H.H. Boersma, en van wat verdachte en zijn raadsman, mr. J.J. van ʾt Hoff, naar voren hebben gebracht.

2.Tenlastelegging

Aan verdachte is ten laste gelegd hetgeen is vermeld in de vordering aanpassing omschrijving tenlastelegging, waarbij de oorspronkelijke opgave van de feiten als bedoeld in artikel 261, derde lid, van het Wetboek van Strafvordering op vordering van de officier van justitie is gewijzigd. Aan verdachte is – kort gezegd – ten laste gelegd dat hij zich heeft schuldig gemaakt aan
1. het verspreiden/aanbieden/openlijk tentoonstellen/vervaardigen/invoeren/ doorvoeren/uitvoeren/in bezit hebben en/of downloaden van kinderpornografie in de periode van 1 maart 2010 tot en met 24 februari 2015 in Amsterdam, België, Duitsland, Thailand en/of op de Filipijnen, terwijl hij van dit misdrijf een gewoonte heeft gemaakt;
2. het vervaardigen van kinderpornografische foto’s op een of meer tijdstippen in de periode van 8 februari 2014 tot en met 7 september 2014 in België, terwijl hij van dit misdrijf een gewoonte heeft gemaakt;
3. het samen met een ander of anderen, dan wel alleen plegen van ontuchtige handelingen met [slachtoffer 1] en/of [slachtoffer 2] en/of een of meer onbekende jongens beneden de leeftijd van zestien jaren, terwijl die jongens aan zijn/hun zorg waren toevertrouwd, subsidiair ten laste gelegd als het opzettelijk uitlokken van [naam 1] en/of [naam 2] tot ontucht met deze jongens en/of het samen met een ander of anderen, dan wel alleen vervaardigen van kinderpornografische afbeeldingen, in de periode van 1 januari 2009 tot en met 31 december 2012 in Amsterdam en/of in Thailand, terwijl hij van het plegen van dit misdrijf een gewoonte heeft gemaakt;
4. het in de periode van 15 november 2012 tot en met 25 november 2012 in Thailand plegen van handelingen die (mede) bestonden uit het seksueel binnendringen van het lichaam, met [slachtoffer 1] (roepnaam [slachtoffer 1] ), die toen de leeftijd van twaalf jaren nog niet had bereikt;
5. het in de periode van 15 november 2012 tot en met 25 november 2012 in Thailand plegen van ontuchtige handelingen die (mede) bestonden uit het seksueel binnendringen van het lichaam, met [slachtoffer 2] (roepnaam [slachtoffer 2] ), die toen de leeftijd van twaalf jaren maar nog niet die van zestien jaren had bereikt;
6. het samen met een ander of anderen, althans alleen plegen van ontuchtige handelingen met jongens beneden de leeftijd van zestien jaren, terwijl die jongens aan zijn/hun zorg waren toevertrouwd, subsidiair ten laste gelegd als het opzettelijk uitlokken van de Filipijn [naam 3] tot ontucht met deze jongens en/of tot het vervaardigen van kinderpornografie, in de periode van 1 januari 2009 tot en met 24 februari 2015 in Amsterdam en/of op de Filippijnen, terwijl hij van het plegen van dit misdrijf een gewoonte heeft gemaakt;
7. het samen met een ander of anderen, dan wel alleen vervaardigen van kinderpornografische afbeeldingen van een jongen genaamd ‘ [slachtoffer 3] ’ (met een geschatte leeftijd tussen de 8-11 jaar) in de periode van 1 januari 2012 tot en met 24 januari 2015 in Amsterdam en/of Duitsland, terwijl hij van dit misdrijf een gewoonte heeft gemaakt.
De vordering aanpassing omschrijving tenlastelegging is opgenomen in bijlage 1 die aan dit vonnis is gehecht en geldt als hier ingevoegd.

3.Voorvragen

3.1
De bevoegdheid van de rechtbank en de ontvankelijkheid van de officier van justitie
Deze rechtbank is bevoegd tot kennisneming van de ten laste gelegde feiten en de officier van justitie is ontvankelijk.
3.2
De geldigheid van de dagvaarding
De raadsman van verdachte heeft aan de hand van zijn pleitnota betoogd dat de wijze waarop het bezit van kinderpornografische afbeeldingen onder 1 aan verdachte ten laste is gelegd, niet in overeenstemming is met de eisen zoals de Hoge Raad die in het arrest van 17 november 2015 [1] heeft gesteld. Hij heeft hiertoe aangevoerd dat het niet de bedoeling is dat er een verdeling in categorieën wordt gemaakt, en dat de tenlastelegging een representatieve selectie dient te omvatten van ten hoogste vijf afbeeldingen die volledig ten laste wordt gelegd. Nu dit niet is gebeurd, moet de dagvaarding nietig worden verklaard, aldus de raadsman. Voorts heeft de raadsman zich op het standpunt gesteld dat bepaalde afbeeldingen op de tenlastelegging zijn toegekend aan een onjuiste categorie, wat een innerlijke tegenstrijdigheid van de dagvaarding oplevert die partiële nietigheid met zich meebrengt.
Ten aanzien van het onder 2, 3 subsidiair, 6 subsidiair en 7 ten laste gelegde heeft de raadsman aangevoerd dat de tenlastelegging ten aanzien van deze feiten weliswaar voldoet aan de eisen zoals die door de Hoge Raad in het arrest van 17 november 2015 zijn gesteld, maar dat de tenlastelegging niet voldoet aan de eisen van artikel 261 van het Wetboek van Strafvordering (hierna: Sv), nu de tenlastelegging wat deze feiten betreft onduidelijk en innerlijk tegenstrijdig is. In aanvulling daarop heeft de raadsman aangevoerd dat de tenlastelegging meer lijkt te zijn toegeschreven op het bezit van kinderpornografie dan op het vervaardigen ervan. Nu het voor de verdediging niet duidelijk is welk verwijt verdachte wordt gemaakt en waartegen hij zich heeft te verdedigen, dient de dagvaarding (partieel) nietig te worden verklaard, aldus de raadsman.
De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat de wijze waarop feit 1 ten laste is gelegd in overeenstemming is met de eisen zoals de Hoge Raad die in het arrest van
17 november 2015 heeft gesteld. Ten aanzien van het onder 2, 3 subsidiair, 6 subsidiair en 7 ten laste gelegde heeft de officier van justitie zich op het standpunt gesteld dat het telkens duidelijk is welk verwijt verdachte wordt gemaakt en waartegen hij zich heeft te verdedigen. Daaraan heeft de officier van justitie toegevoegd dat hem bij het onderzoek ter terechtzitting niet is gebleken dat het voor verdachte en zijn raadsman niet duidelijk was wat verdachte wordt verweten.
De rechtbank is van oordeel dat de dagvaarding ten aanzien van alle feiten in overeenstemming is met de eisen zoals gesteld in artikel 261, eerste lid, Sv, zodat geen sprake is van (partiële) nietigheid van de dagvaarding. Daarbij stelt zij voorop dat zij heeft kunnen vaststellen dat het verdachte tijdens het onderzoek ter terechtzitting op basis van de aangepaste tenlastelegging en de inhoud van het dossier duidelijk was welke strafbare feiten hem worden verweten.
De rechtbank overweegt verder nog het volgende.
Ten aanzien van de geldigheid van het onder 1 ten laste gelegde
Aan de term “afbeelding van een seksuele gedraging”, in de zin van artikel 240b, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht (hierna: Sr), komt op zichzelf onvoldoende feitelijke betekenis toe. Zonder feitelijke omschrijving van die afbeelding in de tenlastelegging voldoet de dagvaarding niet aan de in artikel 261, eerste lid, Sv gestelde eis van opgave van het feit.
In de arresten van 20 december 2011 [2] en 24 juni 2014 [3] heeft de Hoge Raad enkele uitgangspunten geformuleerd met het oog op de strafrechtelijke beoordeling van het op grote(re) schaal voorhanden hebben van kinderporno. Die uitgangspunten komen hierop neer dat de steller van de tenlastelegging zich bij voorkeur zou moeten beperken tot het beschrijven van een selectie van een gering aantal (representatieve) afbeeldingen – zo mogelijk ten hoogste vijf – zonder in de tenlastelegging zelf enige aanduiding van of verwijzing op te nemen naar een wellicht grotere hoeveelheid waarvan die afbeeldingen deel uitmaken. In het arrest van 17 november 2015 heeft de Hoge Raad bovendien overwogen dat “uit de eisen die artikel 261 Sv in gevallen als de onderhavige stelt aan de dagvaarding, voortvloeit dat de tenlastelegging met het oog op de vereiste duidelijkheid voor in het bijzonder de verdachte en de rechter ten aanzien van elk van die afbeeldingen, hetzij een voldoende concrete beschrijving dient te bevatten, hetzij de vindplaats van die beschrijving in het dossier dient te vermelden.”
In de tenlastelegging van feit 1 zijn de seksuele gedragingen (als bedoeld in artikel 240b Sr) die zouden voorkomen op het aangetroffen materiaal nader omschreven. De seksuele gedragingen zijn daarbij in drie categorieën onderverdeeld en per categorie is een nadere feitelijke omschrijving van de seksuele gedragingen weergegeven, waarbij telkens als toelichting aan het eind van deze omschrijving wordt verwezen naar bestandsnamen van afbeeldingen uit de in beslag genomen collectie, met daarbij genoemd de vindplaats van de beschrijving van die afbeeldingen in het dossier. Bovendien zijn de specifieke gegevensdragers waarop de in de tenlastelegging genoemde afbeeldingen zijn aangetroffen in de tenlastelegging opgenomen. Ook dit is in het dossier terug te vinden. Zodoende is naar het oordeel van de rechtbank sprake van zowel een voldoende concrete beschrijving als van vermelding van de vindplaats van de beschrijving van de afbeeldingen. Het is niet aannemelijk geworden dat de in de tenlastelegging beschreven afbeeldingen geen representatieve selectie vormen van alle op de gegevensdragers van verdachte aangetroffen afbeeldingen. Uit de tenlastelegging en de beschreven selectie van afbeeldingen blijkt dan ook voldoende welk verwijt verdachte wordt gemaakt en waartegen hij zich heeft te verdedigen, temeer nu verdachte tijdens het onderzoek ter terechtzitting de toonmap met daarin een groot deel van de ten laste gelegde afbeeldingen is getoond. Verdachte heeft ter terechtzitting verklaard dat de aan hem getoonde afbeeldingen een representatieve selectie vormen van de afbeeldingen uit de in beslag genomen collectie.
De rechtbank overweegt voorts dat de omstandigheid dat een afbeelding op de tenlastelegging is toegekend aan een onjuiste categorie, niet leidt tot partiële nietigheid van de dagvaarding. Een dergelijke innerlijke tegenstrijdigheid is niet dermate verwarrend dat er bij verdachte redelijke twijfel kon ontstaan waartegen hij zich moest verdedigen.
De rechtbank verwerpt het verweer.
Ten aanzien van de geldigheid van het onder 2,3 subsidiair, 6 subsidiair en 7 ten laste gelegde
De centrale beschuldiging in deze onderdelen van de tenlastelegging is telkens dat verdachte kinderpornografische afbeeldingen heeft vervaardigd en daarvan een gewoonte heeft gemaakt. Dit is in de tenlastelegging telkens duidelijk verwoord. In de tenlastelegging van voornoemde feiten komen termen als bezit, het voorhanden hebben en/of het aanwezig hebben van kinderpornografische afbeeldingen niet voor.
Het feit dat aan verdachte ook het vervaardigen van een
gegevensdragerbevattende een of meer afbeeldingen van seksuele gedragingen ten laste is gelegd, is inderdaad wat vreemd en kennelijk niet zo bedoeld, omdat er helemaal geen aanwijzingen zijn dat verdachte gegevensdragers zou vervaardigen. Dit levert naar het oordeel van de rechtbank echter geen verwarring op, nu ook het vervaardigen van
afbeeldingenvan seksuele gedragingen ten laste is gelegd en deze afbeeldingen met voldoende nauwkeurigheid in de tenlastelegging zijn beschreven.
Het verweer wordt verworpen.
De rechtbank concludeert dat de dagvaarding geldig is.
3.3
Schorsing van de vervolging
De rechtbank heeft tot slot vastgesteld dat er geen redenen zijn voor schorsing van de vervolging.

4.Waardering van het bewijs

De officier van justitie acht de onder 1, 2, 4, 5 en 7 ten laste gelegde feiten wettig en overtuigend bewezen. Ten aanzien van het onder 3 primair ten laste gelegde acht de officier van justitie wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich ten aanzien van een van de ten laste gelegde films (te weten [film] ) heeft schuldig gemaakt aan het medeplegen van ontuchtige handelingen. Ten aanzien van het onder 3 subsidiair ten laste gelegde acht de officier van justitie wettig en overtuigend bewezen dat verdachte de overige vier ten laste gelegde films heeft vervaardigd. Ten aanzien van het onder 6 subsidiair ten laste gelegde acht de officier van justitie wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich ten aanzien van de eerste ten laste gelegde film ( [film] ) heeft schuldig gemaakt aan het uitlokken tot het vervaardigen van kinderpornografie. Ten aanzien van de tweede ( [film] ) en de derde ( [film] ) ten laste gelegde film acht de officier van justitie wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich heeft schuldig gemaakt aan het uitlokken tot ontuchtige handelingen en aan het uitlokken tot het vervaardigen van kinderpornografie. De officier van justitie heeft, aan de hand van zijn op schrift gestelde requisitoir, ten aanzien van alle door hem bewezen geachte feiten de relevante bewijsmiddelen opgesomd.
4.1
Vrijspraak ten aanzien van het onder 1 ten laste gelegde vervaardigen
Nu de officier van justitie tijdens het onderzoek ter terechtzitting desgevraagd door de rechtbank heeft toegelicht dat het onder 1 ten laste gelegde feit in ieder geval niet ziet op het vervaardigen van kinderpornografie zal verdachte van het onder 1 ten laste gelegde vervaardigen van kinderpornografie worden vrijgesproken.
4.2
Vrijspraak ten aanzien van het onder 3 primair ten laste gelegde medeplegen van en vrijspraak van het onder 3 subsidiair ten laste gelegde uitlokken tot ontuchtige handelingen
Met de officier van justitie en de raadsman is de rechtbank van oordeel dat niet wettig en overtuigend is bewezen dat verdachte zich heeft schuldig gemaakt aan het ten laste gelegde medeplegen van en uitlokken tot ontuchtige handelingen voor wat betreft de eerste ( [film] ), de derde ( [film] ), de vierde ( [film] ) en de vijfde ten laste gelegde film ( [film] ). Verdachte zal daarom van dit deel van de tenlastelegging worden vrijgesproken.
De raadsman heeft, anders dan de officier van justitie, bepleit dat verdachte ten aanzien van de tweede ten laste gelegde film ( [film] ) eveneens dient te worden vrijgesproken van het primair ten laste gelegde medeplegen van ontuchtige handelingen.
De rechtbank overweegt als volgt.
Voorop staat dat de betrokkenheid bij een strafbaar feit als medeplegen kan worden bewezen verklaard indien is komen vast te staan dat bij het begaan daarvan sprake is geweest van een voldoende nauwe en bewuste samenwerking.
Ook indien het tenlastegelegde medeplegen in de kern niet bestaat uit een gezamenlijke uitvoering tijdens het begaan van het strafbare feit, kan sprake zijn van de voor medeplegen vereiste nauwe en bewuste samenwerking. De materiële en/of intellectuele bijdrage van verdachte aan het strafbare feit zal dan van voldoende gewicht moeten zijn.
Bij de beoordeling of daaraan is voldaan, kan rekening worden gehouden met onder meer de intensiteit van de samenwerking, de onderlinge taakverdeling, de rol in de voorbereiding, de uitvoering of de afhandeling van het strafbare feit en het belang van de rol van verdachte, diens aanwezigheid op belangrijke momenten en het zich niet terugtrekken op een daartoe geëigend tijdstip.
Uit het dossier leidt de rechtbank met betrekking tot de betrokkenheid van verdachte bij het ten laste gelegde het volgende af.
Op de harde schijf die bij de doorzoeking van de woning van verdachte in beslag is genomen zijn kinderpornografische films aangetroffen. Deze films zijn vervaardigd met een webcam, waarbij, blijkens een logo in beeld, voor de vastlegging van de beelden gebruik is gemaakt van het programma WebcamMax. Verdachte heeft verklaard dat hij inderdaad heeft gekeken naar live webcambeelden en deze webcambeelden met voornoemd programma heeft opgenomen. In een van de films ( [film] ) is onder meer te zien dat een volwassen man (hierna: [naam 1] ) ontuchtige handelingen pleegt met een kennelijk minderjarige jongen. De film eindigt met een screenshot van een deels leesbaar chatgesprek tussen [naam 1] en verdachte, waarin onder andere het volgende is te lezen: “can I see his ass?”, “take his shorts off yes nice ass”, “play with his ass?”. Verdachte heeft ter terechtzitting verklaard dat hij deze chatberichten heeft verzonden. De rechtbank stelt op basis van de beschrijving van de film vast dat de ontuchtige handelingen waar verdachte om heeft gevraagd in de film te zien zijn. Ook blijkt uit deze beschrijving dat de door verdachte gegeven instructies door [naam 1] worden uitgevoerd. Zo is te zien dat de jongen door [naam 1] met zijn billen naar de camera wordt gedraaid, dat [naam 1] zijn wijsvinger tegen of net in de anus van de jongen duwt en dat de jongen op enig moment bukt waarna [naam 1] de billen van de jongen voor de camera uiteentrekt. De rechtbank stelt voorts op basis van de beschrijving van de film vast dat naast voornoemde handelingen ook vele andersoortige ontuchtige handelingen worden gepleegd, waaronder het beetpakken van de penis, het aftrekken van de penis van de jongen door zowel hemzelf als door [naam 1] en het in de mond nemen van de penis van [naam 1] door de jongen.
Op grond van het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat de voor medeplegen vereiste voldoende nauwe en bewuste samenwerking tussen verdachte en [naam 1] niet is komen vast te staan. Er is geen sprake van een gezamenlijke uitvoering en de bijdrage van verdachte aan het plegen van ontuchtige handelingen door [naam 1] is naar het oordeel van de rechtbank van onvoldoende gewicht. Op grond van de chats die in beeld zijn gekomen kan immers niet worden vastgesteld dat verdachte meer dan drie verzoeken heeft gedaan dan wel instructies heeft gegeven tot het plegen van ontuchtige handelingen. In de film, die meer dan 30 minuten duurt, is te zien dat vele ontuchtige handelingen door [naam 1] worden gepleegd, waarbij de op instructie van verdachte gedane handelingen slechts een beperkt deel vormen. Daarom zal de rechtbank verdachte ook ten aanzien van de tweede ten laste gelegde film ( [film] ) vrijspreken van het primair ten laste gelegde medeplegen van ontuchtige handelingen.
De rechtbank zal verdachte ten aanzien van de tweede ten laste gelegde film ( [film] ) eveneens vrijspreken van het subsidiair ten laste gelegde uitlokken tot het plegen van ontuchtige handelingen, nu uit het dossier niet kan worden afgeleid dat verdachte een wettelijk uitlokkingsmiddel heeft ingezet om [naam 1] te bewegen tot het plegen van ontuchtige handelingen.
4.3
Vrijspraak ten aanzien van het onder 6 primair ten laste gelegde medeplegen van ontuchtige handelingen
Met de officier van justitie en de raadsman is de rechtbank van oordeel dat het primair ten laste gelegde medeplegen van ontuchtige handelingen niet wettig en overtuigend is bewezen. Verdachte zal daarom van dit deel van de tenlastelegging worden vrijgesproken.
4.4
Bewijsoverwegingen
Bewijsoverweging ten aanzien van het onder 1 ten laste gelegde
De raadsman heeft ten aanzien van de 224 virtuele kinderpornografische afbeeldingen die op de harde schijf van verdachte zijn aangetroffen, aangevoerd dat hij ervan uitgaat dat het bezit van deze afbeeldingen niet aan verdachte is ten laste gelegd, nu in de tenlastelegging geen concrete beschrijving is gegeven die kan duiden op virtuele kinderpornografie.
De rechtbank overweegt dat virtuele (kinderpornografische) afbeeldingen kunnen vallen onder een van de categorieën van seksuele gedragingen die in de tenlastelegging zijn opgenomen. Nu echter bij alle drie de categorieën aan het eind van de omschrijving van de seksuele gedraging een verwijzing naar een bestandsnaam van een virtuele (kinderpornografische) afbeelding ontbreekt, gaat ook de rechtbank ervan uit dat de virtuele (kinderpornografische) afbeeldingen niet aan verdachte ten laste zijn gelegd.
De rechtbank overweegt voorts dat – kort gezegd – het bezit van de foto met de bestandsnaam ‘ [bestandsnaam] ’ niet bewezen zal worden verklaard. Deze foto wordt genoemd als representatieve afbeelding behorend bij de in de tenlastelegging opgenomen beschrijving van de tweede categorie afbeeldingen, te weten afbeeldingen van – kort gezegd – minderjarigen die betast worden en/of zichzelf betasten. Omdat deze foto niet voldoet aan die beschrijving, volgt voor deze afbeelding een vrijspraak.
Bewijsoverweging ten aanzien van het onder 2 ten laste gelegde
Met betrekking tot de ten laste gelegde vijf foto’s gemaakt in het vakantiehuis van de ouders van verdachte ( [bestandsnaam] ) overweegt de rechtbank het volgende. Hoewel deze foto’s in het dossier niet ieder afzonderlijk beschreven zijn, maar slechts de serie als geheel is beschreven, is het voldoende duidelijk dat voornoemde foto’s deel uitmaken van de beschreven serie, die als zodanig kinderpornografisch van aard is. Enkele niet-kinderpornografische foto’s van de serie zitten in het dossier en enkele kinderpornografische foto’s van de serie zijn tijdens het onderzoek ter terechtzitting besproken en aan verdachte met behulp van de toonmap getoond. Daarbij gaf verdachte aan dat hij deze herkende als de foto’s die hij in het vakantiehuisje van zijn ouders in de [plaats] heeft gemaakt. De rechtbank acht dan ook wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich heeft schuldig gemaakt aan het vervaardigen van ook deze onder 2 ten laste gelegde foto’s.
Bewijsoverweging ten aanzien van het onder 4 en 5 ten laste gelegde
Aan verdachte is ten laste gelegd dat hij tijdens zijn verblijf in Thailand in november 2012 seksuele handelingen heeft verricht met [slachtoffer 1] , destijds 11 jaar oud, en [slachtoffer 2] , destijds 12 jaar oud. Deze jongens zijn twee keer gehoord als getuigen en hebben tijdens hun tweede verhoor op 23 augustus 2017 beiden verklaard dat zij seks hebben gehad met verdachte.
De raadsman heeft betoogd dat verdachte dient te worden vrijgesproken van het verrichten van seksuele handelingen met [slachtoffer 1] (roepnaam [slachtoffer 1] ) en [slachtoffer 2] (roepnaam [slachtoffer 2] ) wegens onvoldoende wettig, maar bovenal onvoldoende overtuigend bewijs. Hij heeft aangevoerd dat de verklaringen die door [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] zijn afgelegd tegenstrijdigheden bevatten, maar ook op zichzelf innerlijk tegenstrijdig zijn. Vanwege de evidente verschillen op essentiële onderdelen moeten de getuigenverklaringen ongeloofwaardig en onbetrouwbaar worden geacht en worden uitgesloten van het bewijs, aldus de raadsman.
Voorts heeft de raadsman aangevoerd dat hetgeen verdachte blijkens het dossier in chatgesprekken tegen derden heeft gezegd, te weten dat hij seks heeft gehad met minderjarige jongens in Thailand, moet worden gezien als grootspraak en fantasie. Verdachte wilde zich tegenover zijn contacten voordoen als een gelijke om vertrouwen te winnen en geaccepteerd te worden, maar in werkelijkheid was hij nog redelijk groen en bezig om zijn eigen grenzen af te tasten.
Op grond van de inhoud van het dossier stelt de rechtbank het volgende vast. Bij verdachte is sprake van een ziekelijke stoornis van de geestvermogens in de vorm van een pedofiele stoornis. Zijn seksuele voorkeur gaat uit naar jongens in de leeftijd van 10 tot 12 jaar. Op het internet was verdachte zeer actief in verschillende nieuwsgroepen, waar hij in contact kwam met mannen met eenzelfde seksuele voorkeur en waar hij kinderporno downloadde en uitwisselde. Ook heeft hij zelf kinderpornografisch materiaal vervaardigd. Op het moment dat verdachte overwoog om naar Thailand af te reizen, heeft een wederzijds contact hem bij [naam 1] , die in Thailand woonde, geïntroduceerd. Verdachte en [naam 1] spraken in chatgesprekken over hun gedeelde interesse in minderjarige jongens. [naam 1] sprak over minderjarige jongens die hij kende en verdachte was naar eigen zeggen benieuwd naar die jongens. Verdachte wist dat [naam 1] seks had met die jongens. Verdachte heeft meermalen live webcamcontact gehad met [naam 1] , waarop te zien was dat de minderjarige jongens seksuele handelingen bij zichzelf verrichtten en dat ook [naam 1] seksuele handelingen bij deze jongens verrichtte. [slachtoffer 1] is een van de minderjarige jongens die verdachte voorafgaand aan zijn bezoek aan Thailand tijdens live webcamcontact met [naam 1] heeft gezien. Tijdens het live webcamcontact heeft verdachte ook aanwijzingen gegeven aan [naam 1] met betrekking tot de te verrichten seksuele handelingen. Bij deze webcamcontacten heeft verdachte gebruik gemaakt van de schermnaam ‘ [verdachte] ’. Verdachte is naar Thailand afgereisd en heeft daar van 15 november 2012 tot 25 november 2012 verbleven. Verdachte heeft ter terechtzitting verklaard dat hij naar Thailand is afgereisd met als doel het hebben van seks met de minderjarige jongens die bij [naam 1] rondliepen. Verdachte heeft bij [naam 1] in huis gelogeerd. Daar heeft hij de minderjarige jongens die hij tijdens het online contact met [naam 1] had gezien, waaronder [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] , in levenden lijve ontmoet.
Op 26 november 2012, een dag nadat verdachte Thailand heeft verlaten, heeft verdachte een chatgesprek met [naam 3] gevoerd, een man die woonachtig is in de Filipijnen en eenzelfde seksuele voorkeur heeft als verdachte. In dit chatgesprek vertelt verdachte dat hij op vakantie is geweest naar Thailand en dat hij daar een vriend heeft bezocht die veel jongens in de leeftijdscategorie 10 tot 12 jaar heeft. Op de vraag van [naam 3] of hij seks heeft gehad met deze jongens, antwoordt verdachte volmondig ja en bevestigt hij dat hij geen maagd meer is.
Op 27 november 2012, twee dagen nadat verdachte Thailand heeft verlaten, heeft verdachte live webcamcontact met [naam 1] . In dit webcamcontact is [slachtoffer 1] naakt te zien. Deze door verdachte opgenomen film is tijdens het onderzoek ter terechtzitting achter gesloten deuren bekeken. Op de film is te zien dat [naam 1] [slachtoffer 1] aftrekt en ook pijpt. Voorts is te zien dat [slachtoffer 1] tijdens het webcamcontact naar verdachte lacht en handkusjes naar verdachte blaast. Aan het einde van de film is een screenshot te zien van een chatgesprek tussen verdachte en [naam 1] waarin te zien is dat verdachte “I wish I was there” in het Thais typt. Ook heeft verdachte “I miss you. I love you” en “I will come soon again” getypt. Ter terechtzitting heeft verdachte deze gang van zaken niet ontkend. Hij heeft verklaard dat hij dat op dat moment echt zo voelde en dat hij gevoelens had voor [slachtoffer 1] .
Op 8 december 2012, een kleine twee weken na zijn terugkomst uit Thailand, zegt verdachte – tijdens onderhandelingen over kinderpornografische films die [naam 3] voor verdachte zal gaan opnemen – in een chatgesprek tegen [naam 3] dat hij voor 5500 (de rechtbank begrijpt: Filipijnse peso) twee weken lang seks kan hebben met jongens in T (de rechtbank begrijpt: Thailand).
[naam Duits contact] , een Duits contact van verdachte, is als getuige gehoord en heeft verklaard dat verdachte tegen hem heeft gezegd dat hij één keer per jaar naar Thailand afreist om daar seksuele contacten te hebben met minderjarige jongens.
In het najaar van 2014 voert verdachte chatgesprekken met [naam 4] en [naam 5] , contacten die woonachtig zijn in de Filipijnen, waarbij verdachte informeert en onderhandelt over seks met minderjarige jongens in de leeftijd van 10 tot 12 jaar, voor als hij in december 2014 zal afreizen naar de Filipijnen.
Verdachte heeft tegenover de politie en ter zitting ten stelligste ontkend dat hij seksuele handelingen heeft verricht met [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] . Verdachte heeft verklaard dat hij geschokt was om met name [slachtoffer 1] , de jongen die hij veelvuldig gedurende het live webcamcontact met [naam 1] had gezien, in het echt te zien. Hij heeft verklaard dat het contact tussen hen van beide kanten erg voorzichtig was. Verdachte schrok tijdens zijn verblijf van de manier waarop [naam 1] met de jongens omging. Waar verdachte op internet, enigszins anoniem, veel verder durfde te gaan, werd hij in Thailand geconfronteerd met de rauwheid van de realiteit en durfde hij de grens van het daadwerkelijk seksueel contact hebben met minderjarige jongens niet te overschrijden, aldus verdachte. Hij heeft naar eigen zeggen Thailand verlaten met gevoelens van frustratie en schaamte, omdat hij niet geslaagd was in hetgeen waarvoor hij naar Thailand was afgereisd, te weten het hebben van seks met minderjarige jongens.
Met betrekking tot de door [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] afgelegde getuigenverklaringen overweegt de rechtbank het volgende.
[slachtoffer 2] is op 7 september 2016 voor de eerste keer als getuige gehoord. Hij heeft toen verklaard dat hij misbruikt is door [naam 1] , maar hij heeft niet verklaard dat hij seks heeft gehad met verdachte. Tijdens dit verhoor is [slachtoffer 2] niet specifiek gevraagd of hij zelf seks heeft gehad met verdachte. Wel heeft hij verklaard, als antwoord op de vraag of hij ooit gezien heeft dat de vriend van [naam 1] seks had met andere kinderen, dat hij dit nooit heeft gezien. Als aan [slachtoffer 2] tijdens het tweede verhoor op 23 augustus 2017 een foto van verdachte wordt getoond herkent hij hem als [verdachte] (de rechtbank begrijpt: verdachte). Tijdens het tweede verhoor heeft [slachtoffer 2] verklaard dat verdachte orale en anale seks met hem heeft gehad.
[slachtoffer 1] is op 8 september 2016 voor het eerst als getuige gehoord. Hij heeft toen verklaard dat hij is misbruikt door [naam 1] , maar hij heeft niet verklaard dat hij seks heeft gehad met verdachte. Tijdens dit verhoor is [slachtoffer 1] niet specifiek gevraagd of hij zelf seks heeft gehad met verdachte. Wel heeft hij verklaard, als antwoord op de vraag of hij ooit heeft gezien dat verdachte seks had met een kind, dat hij heeft gezien dat [slachtoffer 2] zoog aan het geslachtsdeel van verdachte. Als aan [slachtoffer 1] tijdens het tweede verhoor op 23 augustus 2017 een foto van verdachte wordt getoond, dan herkent hij hem als [verdachte] (de rechtbank begrijpt: verdachte). [slachtoffer 1] heeft tijdens het tweede verhoor met betrekking tot zichzelf verklaard dat verdachte hem heeft afgetrokken en dat er over en weer orale seks heeft plaatsgevonden. Voorts heeft hij verklaard dat hij heeft gezien dat verdachte zijn geslachtsdeel in de anus van [slachtoffer 2] stopte.
Beide getuigen hebben tijdens hun tweede verhoor verklaard dat hun verklaring met betrekking tot het misbruik door verdachte afwijkt van hun eerdere verklaring, omdat zij zich tijdens het eerste verhoor schaamden tegenover hun moeder. De raadsman heeft er terecht op gewezen dat uit de beschrijving van de aanwezige personen bij het eerste verhoor op de eerste pagina van het proces-verbaal niet blijkt dat de moeder van [slachtoffer 1] bij dat verhoor aanwezig was. Echter, uit de beëdigde vertaling van het proces-verbaal van verhoor blijkt dat onder elke verdere pagina de naam van de moeder van [slachtoffer 1] (voornaam [voornaam] , fonetisch weergegeven in de Thaise taal, achternaam onleesbaar) staat vermeld, aanwezig in de hoedanigheid van vertrouwenspersoon, en dat elke pagina van het verhoor mede door haar is ondertekend. De rechtbank gaat er dan ook van uit dat de moeder van [slachtoffer 1] bij het eerste verhoor van [slachtoffer 1] aanwezig was.
De rechtbank constateert dat de eerste verhoren van [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] voornamelijk betrekking hadden op de seksuele gedragingen die tussen hen en [naam 1] hadden plaatsgevonden. De rechtbank stelt vast dat deze getuigen tijdens hun eerste verhoor niet rechtstreeks zijn bevraagd over seks met verdachte.
Op grond van al het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat de verklaringen van [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] dat zij seks hebben gehad met verdachte voldoende betrouwbaar en geloofwaardig zijn op dit punt, mede bezien in het licht van de overige bewijsmiddelen.
Het feit dat uit de verklaringen van [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] niet duidelijk volgt wanneer en hoe vaak zij verdachte in Thailand hebben gezien, is gelet op het tijdsbestek tussen het verblijf van verdachte in Thailand en de momenten van verhoor niet doorslaggevend om de verklaringen van de getuigen ongeloofwaardig te achten. Het feit dat de getuigenverklaringen op onderdelen van elkaar verschillen is voor de rechtbank een indicatie dat de verklaringen juist niet op elkaar zijn afgestemd, zoals door de verdediging wel wordt gesuggereerd. Gelet op het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat de getuigenverklaringen voor het bewijs kunnen worden gebezigd.
De rechtbank stelt al met al vast dat er voldoende wettig bewijs voorhanden is dat verdachte zich heeft schuldig gemaakt aan de hem onder 4 en 5 ten laste gelegde feiten. Het verweer wordt verworpen.
De rechtbank is van oordeel dat de verklaring van verdachte dat hij tijdens zijn verblijf in Thailand geen seks heeft gehad met [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] wordt weersproken door de bewijsmiddelen. De rechtbank heeft te weinig aanknopingspunten om geloof te hechten aan de verklaring van verdachte. De rechtbank heeft dan ook de overtuiging dat verdachte zich heeft schuldig gemaakt aan de hem onder 4 en 5 ten laste gelegde feiten. Het verweer wordt verworpen.
Bewijsoverweging ten aanzien van het onder 6 subsidiair ten laste gelegde uitlokken van de Filipijn [naam 3] tot het plegen van ontuchtige handelingen en/of het vervaardigen van kinderpornografische films
De raadsman heeft betoogd dat verdachte dient te worden vrijgesproken van de hem ten laste gelegde uitlokking van de Filipijn [naam 3] tot het plegen van ontuchtige handelingen wegens gebrek aan wettig en overtuigend bewijs.
Daartoe heeft de raadsman allereerst aangevoerd dat verdachte exclusief voor hem vervaardigd materiaal toegestuurd wilde krijgen, maar dat uit het dossier niet blijkt dat hij wilde dat juist [naam 3] de ontuchtige handelingen zou plegen. [naam 3] hield zich al bezig met het op grote schaal vervaardigen en verspreiden van kinderpornografisch materiaal en pleegde daartoe ontucht met minderjarigen. Uit de chatgesprekken in het dossier blijkt dat [naam 3] verdachte vraagt om instructies voor een volgende te maken kinderpornografische film voor verdachte. Verdachte geeft daarop zijn voorkeuren en wensen aan, maar het initiatief tot het vervaardigen van het materiaal ligt bij [naam 3] . Nu [naam 3] zelf met het voorstel is gekomen om kinderpornografisch materiaal voor verdachte te vervaardigen en verdachte hem daartoe niet heeft uitgelokt, maar enkel hierop heeft gereageerd door zijn wensen voor nog te vervaardigen films kenbaar te maken, dient verdachte te worden vrijgesproken van het uitlokken van [naam 3] tot het plegen van ontuchtige handelingen, aldus de raadsman. Voor het geval de rechtbank zijn standpunt tot vrijspraak niet volgt, heeft de raadsman zich op het standpunt gesteld dat in ieder geval niet wettig en overtuigend kan worden bewezen dat de minderjarige jongens aan de zorg en/of waakzaamheid van [naam 3] waren toevertrouwd.
Nu op basis van de inhoud van het dossier niet kan worden gezegd dat verdachte de initiatiefnemer is geweest, dient hij eveneens te worden vrijgesproken van het uitlokken van [naam 3] tot het vervaardigen van kinderpornografie, aldus de raadsman.
De rechtbank overweegt als volgt.
Ten aanzien van het uitlokken van [naam 3] tot het plegen van ontuchtige handelingen
Met de officier van justitie en de raadsman is de rechtbank van oordeel dat niet wettig en overtuigend is bewezen dat verdachte zich ten aanzien van de eerste ten laste gelegde film ( [film] ) heeft schuldig gemaakt aan het uitlokken van [naam 3] tot het plegen van ontuchtige handelingen, nu [naam 3] op deze film niet te zien is en dus ook geen ontuchtige handelingen pleegt.
Met betrekking tot de handelingen die te zien zijn op de tweede ( [film] ) en de derde ( [film] ) ten laste gelegde film komt de rechtbank wel tot een bewezenverklaring, op grond van de volgende overwegingen.
Een van de voorwaarden van strafbare uitlokking is dat de uitlokker de ander doet besluiten het strafbare feit te begaan. In de onderhavige zaak betekent dit dat het opzet van [naam 3] op de verweten gedragingen – te weten het plegen van ontuchtige handelingen met jongens die de leeftijd van zestien jaren nog niet hebben bereikt – nader inhoud dan wel vorm moet hebben gekregen door informatie van verdachte of handelingen door verdachte en aldus in betekenende mate moet zijn beïnvloed door verdachte. Wanneer bij de ander het plan tot het plegen van het strafbare feit reeds bestond voordat de uitlokker in beweging kwam, kan van een strafbare uitlokking geen sprake zijn.
Dat uit onderzoek is gebleken dat [naam 3] reeds voordat hij contact had met verdachte al ontuchtige handelingen pleegde met minderjarigen, wil niet zeggen dat verdachte hem niet kan hebben uitgelokt. Iemand die al eerder eenzelfde soort strafbaar feit heeft gepleegd, en daarmee al een zekere bereidheid heeft getoond, kan wel degelijk opnieuw worden uitgelokt tot het plegen van een strafbaar feit. Het gaat er bij uitlokking immers om dat de uitgelokte door de uitlokker met gebruikmaking van één of meer uitlokkingsmiddelen wordt aangezet tot het plegen van een specifiek strafbaar feit. [4]
Op grond van de beschrijvingen van de tweede en de derde ten laste gelegde film stelt de rechtbank vast dat [naam 3] op die films te zien is en ontuchtige handelingen pleegt met jongens die de leeftijd van zestien jaren nog niet hebben bereikt. Verdachte heeft ter terechtzitting verklaard dat hij nieuw en exclusief voor hem vervaardigd kinderpornografisch materiaal wilde ontvangen van [naam 3] . Verdachte heeft [naam 3] om dergelijk materiaal gevraagd en hij heeft op [naam 3] ’s verzoek in chatgesprekken aangegeven welke seksuele gedragingen hij in nog te vervaardigen kinderpornografische films wenste te zien. Verdachte heeft verklaard dat hij op twee verschillende momenten ten behoeve van het vervaardigen van kinderpornografische films geld aan [naam 3] heeft betaald. Uit de chatgesprekken blijkt voorts dat verdachte meermalen een geldbedrag in het vooruitzicht heeft gesteld als [naam 3] hem kinderpornografisch materiaal zou sturen waarop de door verdachte verzochte seksuele handelingen te zien zijn. [naam 3] heeft kinderpornografische films naar verdachte gestuurd, waarin – blijkens de beschrijvingen van de films in het dossier – telkens een briefje met daarop “Hi!!! [verdachte] !!!”, met een lachend gezichtje in de o van [verdachte] , te zien is. In het beeldmateriaal afkomstig van het digitaal beslag van [naam 3] zijn veertien kinderpornografische films aangetroffen waarin voornoemd briefje wordt getoond. Tien van die films – waaronder de tweede en de derde ten laste gelegde film – zijn in het digitaal beslag van verdachte aangetroffen.
Gelet op het voorgaande is de rechtbank, anders dan de raadsman en met de officier van justitie, van oordeel dat verdachte zich onder meer ten aanzien van de tweede ( [film] ) en de derde ( [film] ) ten laste gelegde film heeft schuldig gemaakt aan het uitlokken van [naam 3] tot het plegen van ontuchtige handelingen. De omstandigheid dat [naam 3] zich al voordat verdachte met hem in contact kwam bezighield met het vervaardigen van kinderpornografie en daartoe ontucht met minderjarigen pleegde, maakt dit oordeel niet anders. [naam 3] heeft zich immers, nadat verdachte hem daarvoor geldbedragen heeft betaald, schuldig gemaakt aan het plegen van ontuchtige handelingen met minderjarige jongens teneinde nieuw en exclusief kinderpornografisch materiaal voor verdachte te vervaardigen conform verdachtes uitgesproken wensen. Het verweer wordt verworpen.
Ten aanzien van wat in dit verband precies bewezen kan worden geacht overweegt de rechtbank nog het volgende. Naast een korte beschrijving van de tweede en de derde ten laste gelegde kinderpornografische film, welke beschrijvingen in de tenlastelegging zijn opgenomen, bevinden zich op pagina 5059 en 5060 van het zaaksdossier Filipijnen ook langere beschrijvingen van precies deze films. Hierin wordt gedetailleerder beschreven wat er in de films is te zien. Echter, niet alle elementen in de korte tenlastegelegde beschrijvingen zijn terug te vinden in de langere beschrijvingen. De rechtbank neemt als uitgangspunt dat, nu de korte beschrijvingen woordelijk in de tenlastelegging zijn opgenomen, alleen die elementen die in zowel de korte als de lange beschrijvingen terugkomen bewezen kunnen worden verklaard.
Met betrekking tot beide films geldt dat er een gering verschil is tussen de korte en de lange beschrijving in de geschatte leeftijd van de jongen(s). Gelet op het feit dat het een schatting betreft en het verschil in de schattingen gering is, evenals het feit dat uit beide beschrijvingen blijkt dat op de films jongens te zien zijn die onmiskenbaar de leeftijd van zestien jaren nog niet hebben bereikt, acht de rechtbank het geconstateerde verschil in geschatte leeftijd goed verklaarbaar en zal de ten laste gelegde geschatte leeftijd bewezen worden verklaard.
De rechtbank constateert voorts dat uit de langere beschrijving van de tweede ten laste gelegde film niet blijkt dat in de film te zien is dat [naam 3] kort de penis van de andere jongen aanraakt, als aanwijzing om door te gaan. De rechtbank zal voornoemde specifieke seksuele handeling niet bewezen verklaren en verdachte daarvan vrijspreken.
De rechtbank constateert tevens dat uit de langere beschrijving van de derde ten laste gelegde film niet volgt dat [naam 3] naar de jongen wijst voordat de jongen aan zijn eigen penis gaat trekken. De rechtbank zal verdachte ten aanzien van dit deel van de tenlastelegging vrijspreken.
Met de officier van justitie en de raadsman is de rechtbank van oordeel dat niet wettig en overtuigend is bewezen dat de jongens aan de zorg en/of waakzaamheid van [naam 3] waren toevertrouwd. De rechtbank zal verdachte van dit delictsbestanddeel eveneens vrijspreken.
Ten aanzien van het uitlokken van [naam 3] tot het maken van kinderpornografische films
Dit deel van de tenlastelegging acht de rechtbank niet bewezen vanwege de wijze waarop het is ten laste gelegd. In de tenlastelegging worden enerzijds de kinderpornografische handelingen genoemd die verdachte exclusief voor hemzelf op film wilde hebben en anderzijds worden drie films beschreven die representatief zouden moeten zijn voor deze door verdachte gedane verzoeken. De handelingen waarom de verdachte volgens de tenlastelegging heeft verzocht, komen echter geen van alle voor in de beschrijving van die drie films. Dit maakt dat de rechtbank verdachte op dit onderdeel zal vrijspreken, ondanks het feit dat verdachte heeft verklaard dat de ten laste gelegde films exclusief voor hem door [naam 3] zijn vervaardigd en hij [naam 3] daar ook voor heeft betaald.
Bewijsoverweging ten aanzien van het een gewoonte maken van het vervaardigen van kinderpornografische afbeeldingen
Met betrekking tot het onder 2, 3 subsidiair en 7 ten laste gelegde heeft de raadsman bepleit dat verdachte moet worden vrijgesproken van het een gewoonte maken van het vervaardigen van kinderpornografische afbeeldingen. Daartoe heeft de raadsman aangevoerd dat het in die gevallen steeds ging om een relatief korte periode waarin een relatief beperkt aantal afbeeldingen door verdachte zijn vervaardigd. Om die redenen kan volgens de raadsman niet over een gewoonte worden gesproken.
Anders dan de raadsman is de rechtbank van oordeel dat bij beantwoording van de vraag of verdachte een gewoonte heeft gemaakt van het vervaardigen van kinderpornografisch materiaal, niet kan worden volstaan met een zelfstandige waardering daarvan per ten laste gelegd feit, maar dat naar het geheel van de feiten moet worden gekeken.
Uitgangspunt is dat de enkele herhaling van het vervaardigen van kinderpornografisch materiaal onvoldoende is om van een gewoonte te kunnen spreken, maar dat er ook een verband dient te bestaan tussen de herhaalde feiten. Uit de bewezenverklaring volgt dat verdachte zich in een periode vanaf januari 2012 (feiten 2 en 3) tot en met februari 2015 (feit 7) schuldig heeft gemaakt aan het vervaardigen van kinderpornografische afbeeldingen, in de vorm van zowel foto’s als films. Het misbruik dat op deze kinderpornografische afbeeldingen is vastgelegd vond steeds plaats in het buitenland. In meerdere gevallen heeft verdachte bij het vervaardigen van het materiaal gebruik gemaakt van een programma dat de mogelijkheid biedt om live webcambeelden op te slaan op een harde schijf. Gelet op het lange tijdsbestek en de wijze waarop verdachte heeft gehandeld bij het vervaardigen van het kinderpornografisch materiaal, acht de rechtbank met betrekking tot de onder 2, 3 subsidiair en 7 ten laste gelegde feiten bewezen dat verdachte van het vervaardigen van kinderpornografische afbeeldingen een gewoonte heeft gemaakt.

5.Bewezenverklaring

De rechtbank acht op grond van de in bijlage 2 vervatte bewijsmiddelen bewezen dat hij, verdachte
Ten aanzien van het onder 1 ten laste gelegde
in de periode van 1 maart 2010 tot en met 24 februari 2015 te Amsterdam meermalen
gegevensdragers – te weten een PC (Acer Aspire) en een laptop (Apple MacBook Air) en een USB Harddisk (Toshiba) bevattende afbeeldingen – te weten foto’s en films van seksuele gedragingen, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet had bereikt, is betrokken, in bezit heeft gehad, en afbeeldingen – te weten foto’s en films van seksuele gedragingen, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet had bereikt, is betrokken, heeft verspreid, aangeboden, verworven en/of zich daartoe door middel van een
geautomatiseerd werk en/of met gebruikmaking van een communicatiedienst de toegang heeft verschaft, welke seksuele gedragingen – zakelijk weergegeven – bestonden uit:
het met de/een penis/mond/tong/vinger/hand oraal, vaginaal en/of anaal penetreren van het lichaam van een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet had bereikt en/of
het met de/een penis/mond/tong/vinger/hand oraal, vaginaal en/of anaal penetreren van het lichaam van een (ander) persoon door een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet had bereikt
( [naam 6] .AVI (p. 5065/5066) en [film] (p. 5066) en [film]
(p. 5066) en [film] (p. 5066/5067) en 3 [film]
(p. 5067/5068) en [film] (5068) en [bestandsnaam] (p. 5069) en [bestandsnaam] (p. 5071) en [bestandsnaam] (p. 5072) en [bestandsnaam] (p. 5073) en [bestandsnaam]
(p. 5073) [bestandsnaam] (p. 5073) (Algemeen dossier kinderporno)
en
het met de/een penis/vinger/hand/voorwerp/mond/tong betasten en/of aanraken van het geslachtsdeel, de billen en/of borsten van een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet had bereikt en/of het met de/een penis/vinger/hand/voorwerp/mond/tong betasten en/of aanraken van het geslachtsdeel, de billen en/of borsten van een (ander) persoon door een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet had bereikt
( [film] (p. 5065) en [film] (p. 5067) en [film] (p. 5067) en [bestandsnaam] (p. 5069) en [bestandsnaam] (p. 5070) en [bestandsnaam]
(p. 5070) en [bestandsnaam] (p. 5070/5071) en [bestandsnaam] (5071) en [bestandsnaam] (5071/5072) en [bestandsnaam] (p. 5072) en [bestandsnaam] (p.5072/5073) (Algemeen dossier kinderporno)
en
het geheel of gedeeltelijk naakt (laten) poseren van/door een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet had bereikt, waarbij deze persoon gekleed is en/of opgemaakt is en/of poseert in een omgeving en/of met een voorwerp en/of in een (erotisch getinte) houding
(op een wijze) die niet bij zijn/haar leeftijd past/passen en/of waarbij deze persoon zich (vervolgens) in opeenvolgende afbeeldingen/filmfragmenten van zijn/haar kleding ontdoet
en/of (waarna) door het camerastandpunt en/of de (onnatuurlijke) pose en/of de wijze van kleden van deze persoon en/of de uitsnede van de foto's/films nadrukkelijk het (ontblote) geslachtsdeel, de borsten en/of billen van die persoon in beeld gebracht worden, (waarbij) de afbeelding (aldus) een onmiskenbaar seksuele strekking heeft en/of strekt tot seksuele prikkeling
( [bestandsnaam] (p. 5069) en [bestandsnaam] (p. 5071) (Algemeen dossier kinderporno)
en hij aldus van het plegen van dit misdrijf een gewoonte heeft gemaakt;
Ten aanzien van het onder 2 ten laste gelegde
in de periode van 8 februari 2014 tot en met 7 september 2014 te België meermalen een afbeelding, te weten digitale foto's van een of meer naakte en/of deels naakte personen die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet hadden bereikt en die op zodanige wijze zijn afgebeeld, dat hun ontblote geslachtsdelen nadrukkelijk en/of uitdagend in beeld zijn gebracht en/of die op zodanige wijze zijn afgebeeld, dat dit kennelijk (mede) is bedoeld om seksuele prikkeling op te wekken:
- [bestandsnaam] / [bestandsnaam] / [bestandsnaam] / [bestandsnaam] / [bestandsnaam]
(ZD België, p. 5052/5053)
Elk van deze foto’s maakt deel uit van een serie, waarop een jongen met een geschatte leeftijd van 10-13 (deels) gekleed en later naakt poserend is afgebeeld. De jongen bevindt zich in een ruimte, waarschijnlijk de woonkamer van een vakantiehuis, en zit afwisselend op twee rode banken in die ruimte. De jongen is eerst gekleed, en rookt een sigaret en drinkt een Red Bull. Later is zijn onderlichaam naakt. Zijn shirt houdt hij gedurende de hele fotoshoot aan. Hij kijkt op veel foto's in de camera, maar vaak ook juist niet. Met zijn naakte onderlichaam wordt hij gefotografeerd in diverse poses: zittend, met een telefoon aan zijn oor, met opgetrokken benen, waardoor penis en billen goed te zien zijn; op zijn buik liggend met afgestroopte boxer, waar de blote billen goed zichtbaar zijn; zittend, met zijn benen wijdbeens en beide omhoog gericht, waardoor ballen en bilspleet goed zichtbaar zijn; van onderen
gefotografeerd, terwijl hij wijdbeens zit, al dan niet met zijn hand bij zijn balzak. Ook zijn enkele zwart-wit foto's aangetroffen, kennelijk zwart-wit bewerkingen de kleurenfoto's en
- [bestandsnaam] (ZD België, p. 5054)
Op deze foto is een jongen met een geschatte leeftijd van 11-15 jaar naakt poserend afgebeeld. Van het gezicht van de jongen is alleen een stukje van zijn kin en rechteroor in beeld, maar het lijkt er op dat dit dezelfde jongen is, als de jongen die, gekleed in een zwarte satijnen sportbroekje, poserend is afgebeeld in, kennelijk, dezelfde hotelkamer. Op deze foto ligt hij op zijn rug en is zijn opvallend dikke penis goed zichtbaar. Hij houdt zijn rechterhand bij zijn penis, waarbij beginnend schaamhaar zichtbaar is en
- [bestandsnaam] (ZD België, p. 5054)
Op deze foto is een jongen te zien, die herkend is als de jongen die eerder is afgebeeld op de door de verdachte vervaardigde kinderpornografische fotoserie in het vakantiehuis. De jongen heeft een geschatte leeftijd van 11-14 jaar. De jongen ligt op zijn buik op een bed in een hotelkamer. Hij draagt alleen een satijnen sportbroekje. De rechterpijp van dit broekje is dusdanig omhooggetrokken, dat de rechterbil en een stuk van de balzak van de jongen zichtbaar is. De foto maakt deel uit van een serie, waarop de jongen liggend op zijn buik en staand poserend is afgebeeld in de satijnen sportbroek. Op enkele foto's zijn geslachtsdelen en/of billen zichtbaar en
- [bestandsnaam] (ZD België, p. 5054)
Op deze foto is een jongen met een geschatte leeftijd van 10-13 jaar met een Slavisch uiterlijk afgebeeld. De jongen poseert in een kennelijke hotelkamer. Hij draagt een rood satijnen sportbroekje, dat naar beneden is getrokken tot halverwege zijn bovenbenen. Hierdoor is zijn onbehaarde schaamstreek volledig zichtbaar en is zijn stijve penis zichtbaar. De jongen kijkt in de camera. De foto maakt deel uit van een serie van 4 foto's. Op de eerste foto draagt de jongen de sportbroek nog volledig, op de tweede trekt hij deze naar beneden en op de derde en vierde is deze omlaag getrokken tot onder de schaamstreek,
bij welke vorenbedoelde afbeeldingen telkens een persoon die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet had bereikt, was betrokken, telkens heeft vervaardigd, en hij aldus van het plegen van dit misdrijf een gewoonte heeft gemaakt;
Ten aanzien van het onder 3 subsidiair ten laste gelegde
in de periode van 1 januari 2012 tot en met 31 december 2012 te Amsterdam meermalen afbeeldingen – te weten films – van seksuele gedragingen, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet had bereikt is betrokken, heeft vervaardigd,
welke seksuele gedragingen – zakelijk weergegeven – onder meer bestonden uit:
- [film] (p. 5005 ZD Thailand)
Een jongen (met een geschatte leeftijd van 8-11 jaar) ligt op zijn buik op een bed slechts gekleed in een onderbroek. Achter hem zit dezelfde volwassen blanke man als in de andere films. De man ligt ook op zijn buik en steunt op zijn armen. De man is ook slechts in een onderbroek gekleed. De man en de jongen kijken beide naar, kennelijk, de webcam. De volwassen man gaat wat verzitten en trekt de onderbroek van de jongen uit. Dan verzet de volwassen man de webcam wat, zodat te zien is dat de volwassen man aan de penis van de jongen trekt, terwijl de jongen naar het, kennelijke, beeldscherm blijft kijken. De jongen maakt een luchtkus naar het beeldscherm en zwaait kort. Dan verschijnt een scherm in beeld van, kennelijk, een vertalingsprogramma. Bovenaan het screenshot staat een gedeelte van de lay-out van het programma, waarin vermeld wordt "The most popular. Translation has nev(...) 100 million downloads." Eronder is te zien dat de volgende tekst is getypt: "I miss you. I love you." Te zien is dat deze tekst wordt verwijderd en dat er een nieuwe tekst wordt ingetoetst: "i wish i was there." Dan verdwijnt het scherm weer en is de jongen weer te zien. De volwassen man trekt nog steeds aan zijn penis en de jongen maakt nog meer kusbewegingen naar het scherm en zwaait. Te zien is dat de volwassen man nog steeds aan de penis van de jongen trekt en dat de jongen nu zelf ook aan zijn penis begint te trekken. Dan laat hij het de volwassen man weer doen. Deze zuigt ook nog een keer aan de penis van de jongen. Daarna gaat de jongen weer overeind zitten en zwaait naar de webcam en geeft kushandjes. De film eindigt met een screenshot van een chat tussen [naam 10] en [verdachte] . Hierin chat [verdachte] een regel in een taal met schrift dat te herkennen is als Thais. Uit onderzoek is gebleken dat wat [verdachte] schrijft de vertaling in het Thais is van "i wish i was there" en
- [film] (p. 5005/5006 ZD Thailand)
In de film zijn in het begin 2 Aziatische jongens in beeld, en een volwassen blanke man. Een van de jongens ligt op bed, deze heeft een geschatte leeftijd van 7-10 jaar, de andere jongen zit met ontbloot bovenlijf op bed voor de webcam. Hij heeft een geschatte leeftijd van 8-11 jaar. De 3 bevinden zich in een ruimte met roze gordijnen en een bed. Te zien is dat de volwassen man met zijn hand over het hoofd van het in bed liggende jongere jongetje aait. Daarna pakt hij met beide handen het hoofd beet van de oudste jongen en draait zijn gezicht lachend naar de webcam. De volwassen man kijkt samen met het oudste jongetje naar, kennelijk, het beeldscherm van de computer. De volwassen man dolt een beetje met de jongen en neemt hem dan op schoot. Gedurende enige tijd zie je de volwassen man met de oudere jongen op schoot beurtelings type-bewegingen maken en een beetje dollen met beide jongens. Het jongere jongetje gaat naast de man en de andere jongen zitten en kijkt ook mee naar de webcam. Op een gegeven moment zet de volwassen man de webcam lager, zodat het onderlichaam van de jongen op zijn schoot in beeld komt. De volwassen man aait over de blote buik van de jongen. Dan is te zien dat hij lager aait, over het kruis van de jongen, over de broek heen. De man richt de camera weer iets omhoog, zodat de gezichten van de man en de jongen weer zichtbaar zijn. De man masseert de schouders van de jongen en typt onderwijl
wat. Dan wordt de cam weer lager gezet, gericht op het kruis van de jongen. Weer beweegt de man zijn handen over het kruis van de jongen, dat nog door een sportbroek bedekt is. Ook trekt hij met beide handen de benen van de jongen uit elkaar. Dan gaat hij met zijn hand in de rechterbroekspijp van de jongen en neemt zijn penis tussen duim en wijsvinger en maakt trekkende bewegingen. Dan laat de jongen zijn broeksband even zakken, zodat zijn penis zichtbaar is en trekt hij een paar keer aan zijn penis. Hierna draait hij een kwartslag en stoeit hij weer wat. Dan gaat de jongen weer zitten voor de webcam, trekt zijn boek naar beneden tot op zijn knieën en gaat met beide handen aan zijn penis zitten en er mee spelen. Ondertussen pakt hij een telefoon die hij in zijn rechterhand neemt. Hij legt de telefoon weer neer en speelt verder met zijn penis. Hij draait het koortje van zijn broek er een aantal keer omheen. Hierna blijft hij een tijdje aan zijn penis trekken. Dan verschijnt de hand van de
volwassen man in beeld. Deze trekt ook aan de penis van de jongen en houdt hem tussen wijs-en middelvinger. De jongen staat met de billen naar de camera. De volwassen man duwt zijn wijsvinger tegen of in de anus van de jongen. Dan draait hij de jongen een kwartslag en is te zien dat hij met zijn andere hand aan de penis van de jongen trekt. Als de jongen weer met zijn billen naar de camera wordt gedraaid is te zien dat de jongen bukt en de volwassen man de billen van de jongen voor de camera uiteentrekt. Dan duwt de volwassen man de jongen omlaag, door zijn hand op het hoofd van de jongen te plaatsen, waardoor de jongen kennelijk gaat zitten of door de knieën gaat. Te zien is dat de volwassen man een ontbloot kruis heeft, waar het gezicht van de jongen naar gericht is. De volwassen man pakt zijn penis beet en zit er aan. Daarna duwt hij het jongetje met zijn mond naar zijn penis. Hij houdt de jongen aan de achterkant van zijn hoofd vast en de jongen neemt de penis van de volwassen man in zijn mond. Aan het eind van de film staat de jongen weer op en zwaait kort naar de camera. De film eindigt met een screenshot van een deels leesbare chat, waarin het volgende te lezen is: (...)sage him (...)e hard? can i see his ass? ass (smiley's) can i see his ass? [verdachte] : take his shorts off yes nice ass? play with his ass? en
- [film] (p. 5006, ZD Thailand)
Te zien is dat de jongen zit bij een webcam, in dezelfde ruimte als in de film van twee dagen daarvoor. Te zien is dat de jongen na ongeveer een minuut opstaat en zijn broek omlaag schuift en zijn trui omhoog schuift. Te zien is dat hij, net als in de film van twee dagen daarvoor, zijn penis toont aan de camera, zowel van voren als van opzij en zijn billen, waar hij weer op slaat. Ook is te zien dat hij masturberende bewegingen maakt. Verder is te zien dat hij veelvuldig naar rechts kijkt tijdens de film. Niet te zien is waar hij naar kijkt. Aan het eind van de film legt de jongen zijn twee handen, met de palmen tegen elkaar, tegen zijn linkeroor, terwijl hij zijn hoofd in liggende positie houdt, kennelijk het gebaar dat hij gaat slapen en
- [film] (p. 5006/5007, ZD Thailand)
In beeld is een jongen met een Aziatisch uiterlijk en een geschatte leeftijd van 8-11 jaar, die kennelijk voor de webcam zit. De jongen is gekleed in een veelkleurige gestreepte trui en bevindt zich in een ruimte, waarin onder meer een roze gordijn zichtbaar is. De jongen staat op en even is een blanke volwassen man in beeld. Te zien is dat de jongen zijn trui omhoog tilt tot boven zijn borst en dat hij met zijn andere hand zijn gele sportbroek omlaag trekt tot onder zijn kruis, waardoor zijn penis zichtbaar is. Te zien is dat de webcam iets naar beneden wordt versteld door iemand anders, zodat zijn penis meer centraal in beeld is. Hierna pakt de jongen zijn penis beet. Even is een korte beweging van de arm van, waarschijnlijk, dezelfde blanke man in beeld, waarop de jongen naar zijn geslachtsdeel kijkt, zijn broek iets verder naar beneden trekt en zich met zijn blote billen naar de camera draait. Terwijl hij met zijn billen naar de camera staat trekt hij ze even een beetje uit elkaar en slaat er met beide handen een paar keer op. Hierna bukt hij zich iets. Al bukkend draait hij een kwartslag, waardoor hij van zijn linkerzijkant te zien is voor de camera. Hij tilt zijn shirt verder omhoog en gaat helemaal rechtop staan. De jongen duwt zijn lendenen naar voren, waardoor zijn penis nog duidelijker in beeld komt. Hierna draait hij een halve slag, waardoor zijn andere zijkant in beeld komt en daarna een kwartslag, zodat de voorkant van zijn lichaam in beeld is. Hierbij toont hij nadrukkelijk zijn penis en trekt hij een paar keer aan zijn penis, zodat de voorhuid wegschuift. Dit tonen van de geslachtsdelen en billen doet hij nog een tijdje. Als hij weer frontaal voor de webcam staat komt de rechterarm van de volwassen blanke man in beeld en is te zien dat deze met zijn hand aan de penis van de jongen trekt. Dit doet hij een paar keer. Dan is te zien dat de jongen zijn broek weer omhoog trekt, gaat zitten en zwaait naar de camera. Aan het eind komt een screenshot van een chat in beeld, waarin het volgende te lezen is (een deel valt weg in het screenshot en achter het WebcamMax-logo) Ye(...): Well, we can rent something better if it make you feel happier (...)1: oh no not at all e more we can save on my expenses the more money for you and the boys lol You have accepted the invitation to start Video Call (...) [verdachte] : nice (...)ked? (...)n he bend forward? (...)u suck him and lick his ass? en
- [film] (p. 5007, ZD Thailand)
In de film zijn 3 Aziatische jongens te zien, allen met een geschatte leeftijd van 9-12 jaar. De jongens zijn aan het dollen op een bed in een kamer met roze gordijnen. De jongens kijken in de camera en verschijnen dan weer in beeld en dan verdwijnen ze weer. Een van de drie jongens lacht naar de camera en laat dan voor de cam zijn broek zakken en toont zijn onderbroek in close-up. Hierna gaat de tweede jongen voor de cam staan en laat zijn broek zakken en toont zijn penis. Hij duikt weer op het bed. Hierna komt de eerste jongen weer en
laat ook zijn broek zakken en toont zijn penis, om daarna weer op het bed weg te duiken. Hierna stoeien de jongens weer verder met elkaar. Aan het eind van de film verschijnt een screenshot van een chat tussen ' [verdachte] ' en ' [naam 10] ' in beeld waarin het volgende staat: [verdachte] : what do you mean, not within an hour or if he does only few minutes [naam 10] : He isn't in the mood at the moment and i'm hoping he will change his mind later. [verdachte] : ok i hope i still be around to watch as i said i am at parents at the dinner table and soon the family will gather for afternoon drinks no GT here though. Helemaal aan het eind verschijnt een deel van een Nederlandse website in beeld, met info over LED-verlichting,
en hij aldus van het plegen van dit misdrijf een gewoonte heeft gemaakt;
Ten aanzien van het onder 4 ten laste gelegde
in de periode van 15 november 2012 tot en met 25 november 2012 te Thailand met [slachtoffer 1] (roepnaam [slachtoffer 1] ), geboren op [geboortedatum] 2000, die toen de leeftijd van twaalf jaren nog niet had bereikt, handelingen heeft gepleegd, die mede bestonden uit het seksueel binnendringen van het lichaam, immers heeft hij, verdachte, die [slachtoffer 1] afgetrokken en die [slachtoffer 1] gepijpt en zich door die [slachtoffer 1] laten pijpen;
Ten aanzien van het onder 5 ten laste gelegde
in de periode van 15 november 2012 tot en met 25 november 2012 te Thailand met [slachtoffer 2] (roepnaam [slachtoffer 2] ), geboren op [geboortedatum] 2000, die toen de leeftijd van twaalf jaren maar nog niet die van zestien jaren had bereikt, buiten echt, ontuchtige handelingen heeft gepleegd, die mede bestonden uit het seksueel binnendringen van het lichaam, immers heeft hij, verdachte, het geslachtsdeel van die [slachtoffer 2] beetgepakt en die [slachtoffer 2] gepijpt en zich
laten pijpen en zijn geslachtsdeel in de anus van die [slachtoffer 2] gebracht;
Ten aanzien van het onder 6 subsidiair ten laste gelegde
[naam 3] in de periode van 1 januari 2009 tot en met 24 februari 2015 op de Filipijnen met thans nog onbekende jongens die toen de leeftijd van zestien jaren nog niet hadden bereikt, buiten echt ontuchtige handelingen heeft gepleegd, immers heeft die [naam 3] het geslachtsdeel van die jongens in de mond genomen en/of die jongens afgetrokken en/of zichzelf laten aftrekken en/of het geslachtsdeel en/of billen van die jongens betast en/of laten betasten, welk feit hij, verdachte, in de periode van 1 januari 2009 tot en met 24 februari 2015 te Amsterdam door giften en/of beloften opzettelijk heeft uitgelokt door
- via chatgesprekken tegen die [naam 3] te zeggen dat hij die jongens voorover moest laten buigen en/of hun billen en/of anus moest laten zien en/of het geslachtsdeel van die jongens in de mond moest nemen en/of
- een geldbedrag aan die [naam 3] te betalen en/of in het vooruitzicht te stellen;
(Films – onder meer –
- [film] (p.5059 en p. 5186-5191 ZD Filipijnen)
Te zien zijn twee jongens (met een geschatte leeftijd tussen de 9-11 jaar). De ene jongen pijpt de ander, die op de grond ligt. [naam 3] raakt de billen aan van de jongen die aan het pijpen is en
- [film] (p. 5060 en p. 5186-5191 ZD Filipijnen)
Te zien is een jongen (met een geschatte leeftijd tussen de 11-14 jaar). De jongen ligt met ontbloot onderlijf op een matras met een iPod/telefoon in zijn hand en een koptelefoon op. De jongen heeft een stijve penis. [naam 3] trekt enkele seconden aan de penis van de jongen en legt daarna zijn vinger bij zijn anus. Dan gaat de jongen aan zijn eigen penis trekken.)
Ten aanzien van het onder 7 ten laste gelegde
in de periode van 1 januari 2012 tot en met 24 februari 2015 te Amsterdam meermalen
afbeeldingen – te weten films – van seksuele gedragingen, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet had bereikt, te weten een jongen [slachtoffer 3] , met een geschatte
leeftijd tussen de 8-11 jaar, is betrokken, heeft vervaardigd, welke seksuele gedragingen – zakelijk weergegeven – onder meer bestonden uit:
- [film] (p. 5015 ZD Duitsland)
Deze film duurt 16 minuten en 15 seconden en is zonder geluid. De film begint als een webcamfilm, gepresenteerd met de logo's van WebcamMax.com en ManyCam.com. Dan verschijnt naast de chat weer een nieuw scherm in beeld, kennelijk van een inkomende videocall. Boven de bedieningssymbolen is de foto te zien van een blanke jongen die met banden om handen en voeten vastgebonden en met een gestippeld kussen over zijn hoofd op een bed ligt. Dan is in het videocall scherm de foto te zien van een blanke jongen op een bed met een zelfde gestippeld kussen onder zijn hoofd. Ik herken de jongen, die een geschatte leeftijd heeft van 8-11 jaar, en het beddengoed uit de 3 films en foto's aangetroffen in de bestandsmap/nieuwe map (2)/nieuwe map (2)/private/ [slachtoffer 3] . Dan start een soort diashow via de webcam met foto's van deze jongen. Op de foto's poseert hij naakt, waarbij ook wordt ingezoomd op de geslachtsdelen, en ook gekleed op het bed. Op enkele foto's is te zien dat deze jongen naakt op het bed ligt, terwijl zijn gebogen benen vastgebonden zijn met een rode band aan zijn armen en terwijl zijn mond is gekneveld met een blauwe band. Ook zijn er foto's waarop te zien is dat hij met de handen en voeten afzonderlijk aan objecten naast het bed is vastgebonden, waardoor hij met gespreide benen en armen op zijn rug op het bed ligt. Te zien is dat hij een stijve penis heeft. Dan zijn er foto's waarop te zien is, terwijl zijn handen achter zijn rug aan elkaar zijn gebonden, dat hij een volwassen man pijpt. Ook zijn er foto's waarop de penis van de volwassen man vlak bij de anus van de jongen is te zien en waarop de jongen sperma op zijn buik heeft. Tot slot zijn er een aantal foto's waarop te zien is dat de man de jongen anaal penetreert met zijn penis. Dan is het profielscherm te zien van een videocall gebruiker ' [naam 11] ' met daaronder een tijdsaanduiding. Hierna verschijnt een chat in beeld, waarin het volgende staat: ok great vid thx --call from [naam 11] , duration 00:11 [naam 11] : -?? [verdachte] : -pls hold -sorry -i am here
--call from [naam 11] [verdachte] : -he is so cute your [slachtoffer 3] –you are lucky -i love this picture en
- [film] (p. 5016 ZD Duitsland)
Deze film duurt 47 minuten en 53 seconden en is zonder geluid. De film is kennelijk vervaardigd met een webcam en wordt gepresenteerd met het logo van WebcamMax.com. Ook is aan de onderzijde een bedieningspaneel te zien van een webcam/chat applicatie. In beeld is een naakte volwassen blanke man. De man is een beetje vadsig en draagt een bril. De man buigt kennelijk naar de camera bediening of PC of laptop, waardoor zijn gezicht dicht bij de camera is. De man zit op zijn knieën op een bed met een geel hoeslaken. De man gaat een
beetje verzitten. In beeld verschijnt kort een scherm, waarin instellingen kunnen worden ingevoerd van een Capture Screen, waarmee een schermafdruk of scherm-opname kan worden gemaakt, kennelijk om binnenkomende webcambeelden op te slaan. De man draait zich om en gaat, zittend op zijn knieën, dekens en een wit zwart gestipt kussen op het bed verleggen. Hij maakt de indruk te wachten. Kennelijk heeft hij zijn bril afgezet op het moment dat zijn gezicht buiten beeld was. Op de muur bij het bed is een lichtpatroon te zien, dat kennelijk afkomstig is van licht dat door een gesloten rolluik schijnt. Dan komt een eveneens naakte blanke blonde jongen met een geschatte leeftijd van 8-11 jaar in beeld. De jongen springt op het bed en gaat zitten. De jongen springt daarna weer wat heen en weer en gaat op zijn rug liggen. De man pakt de jongen bij zijn bil en de jongen draait zijn billen omhoog. De man brengt zijn hand naar de billen van de jongen en geeft een zoen bij de anus. Dan gaat de jongen op zijn buik liggen en de man ook. Ze praten wat. De man richt zich dan weer op, gaat naast de jongen zitten en pakt een spuitflacon, waaruit hij wat op zijn hand spuit. Hiermee smeert hij de rug van de jongen in, waarbij hij zijn rug een beetje masseert. Onderwijl verschijnt er een scherm in beeld van de Microsoft chat-applicatie Messenger, waarin een bericht in (mogelijk) Thais zichtbaar is van een persoon, die zich [naam 12] noemt. Hieronder zijn twee chatberichten van een persoon, zich noemende ' [verdachte] ' te zien,
waarin hij zegt 'hi' 'hi' en hierna 'you love boys?'. Te zien is dat het scherm door de gebruiker met een muisklik wordt gesloten. Na een tijd zijn rug gemasseerd te hebben bewegen de handen van de man naar de billen van de jongen en gaat hij deze masseren. Hierbij trekt hij de billen regelmatig uit elkaar en laat hij zijn duim door de bilnaad gaan. Op een gegeven moment brengt hij zijn rechterwijsvinger in de anus van de jongen, die een beetje wegdraait. De man trekt de billen even uit elkaar en kijkt er aandachtig tussen. Daarna pakt hij nieuwe olie en gaat verder met het masseren van de benen van de jongen. Dan draait de jongen zich op zijn rug en gaat de man verder met het masseren van de jongen aan de voorzijde van diens lichaam. Ondertussen praten de man en de jongen kennelijk met elkaar en lachen zij wat. Bij de voeten gekomen kietelt de man de jongen onder zijn voeten en lachen zij. De man pakt de jongen bij zijn penis en trekt er wat aan. Dan verlegt de man de jongen een beetje, gaat tussen zijn benen liggen met zijn hoofd en neemt de penis van de jongen in zijn mond en gaat er aan
zuigen. Dit doet hij onafgebroken gedurende 17 minuten. Na die 17 minuten pakt het jongetje zijn eigen penis en gaat zitten met opgetrokken knieën. De jongen kruipt vervolgens bovenop de man, die op zijn rug ligt, met zijn kruis bij dat van de man. Hij zoent en omhelst de man, terwijl de man aan zijn eigen penis trekt. De jongen gaat naast de man zitten, terwijl de man aan zijn penis trekt. Te zien is dat zijn penis stijf wordt. Dan gaat de jongen aan de penis van de man trekken, terwijl hij met zijn rechterelleboog op de buik van de man leunt. Hierna neemt hij de penis in zijn mond. Dit blijft hij doen, terwijl te zien is dat de man steeds dingen zegt. De jongen kijkt af en toe op naar de man. De man pakt zijn penis beet en trekt er wat aan. Hierop gaat de jongen verzitten en gaat op handen en knieën naast de man zitten met zijn anus naar hem toe gericht. Hierop richt de man zich op en gaat op zijn knieën achter de billen van de jongen zitten, waarbij hij zijn bovenbenen beetpakt. Dan probeert de man zijn penis anaal bij de jongen naar binnen te brengen. Het is niet te zien of dit gedeeltelijk of helemaal lukt. Te zien is dat de man op en neer gaande bewegingen maakt met zijn penis in of tegen de anus van de jongen. Het lijkt alsof de penis wel telkens een stukje binnendringt, maar er dan weer uitgaat. Tijdens zijn pogingen pakt de man ook een pot met zalf of iets dergelijks, waarmee hij de anus van de jongen insmeert. Uiteindelijk pakt de man zijn penis beet en komt hij klaar over de rug van de jongen. Hierna pakt hij een doekje om het sperma van de rug van de jongen te vegen, terwijl de jongen nog steeds in dezelfde positie zit. Hierna richt de jongen zich op en draait zich naar de man toe die met zijn rug tegen de muur zit. De jongen kust de buik van de man en gaat tegen zijn buik in zijn armen liggen. Daarna pakt de jongen dekens en kussens en legt deze weer op bed, waarna de man kennelijk richting camera gaat en hieraan rommelt. Daarna verschijnt een profielfoto in beeld, waarop de jongen is afgebeeld, die in de film te zien was, met daarbij een telefoonhoorntje, met daaronder weergegeven de naam ' [naam 11] ' en de tijdsaanduiding 48:23. Hierna verschijnt een chatfragment in beeld, waarin het volgende te lezen is: [verdachte] : yes you can. i want to remain friends [naam 11] : ok we will need about 25 minutes till start [verdachte] : ok. why solong? [naam 11] : movie not finished [verdachte] : ok i wait (...) pls do not disapear (...) no (...) ok Call from [naam 11] (...) can't write during ok? (...) ok (...) hes on the toilet and then we start (...) ok (...) if you fuck him pls do it from the side,
en hij aldus van het plegen van dit misdrijf een gewoonte heeft gemaakt;
Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze verbeterd. Verdachte is hierdoor niet in de verdediging geschaad.

6.De strafbaarheid van de feiten

De bewezen geachte feiten zijn volgens de wet strafbaar. Het bestaan van een rechtvaardigingsgrond is niet aannemelijk geworden.

7.De strafbaarheid van verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit. Verdachte is dan ook strafbaar.

8.Motivering van de straffen en maatregelen

8.1
De eis van de officier van justitie
De officier van justitie heeft bij requisitoir gevorderd dat verdachte ter zake van de door hem onder 1, 2, 3, 4, 5, 6 subsidiair en 7 bewezen geachte feiten zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf van 6 (zes) jaren, met aftrek van voorarrest.
8.2
Het strafmaatverweer van de verdediging
De raadsman van verdachte heeft bij pleidooi verzocht om bij de strafoplegging rekening te houden met de persoonlijke omstandigheden van verdachte en geen langere onvoorwaardelijke gevangenisstraf aan hem op te leggen dan de tijd die hij reeds in voorarrest heeft doorgebracht. De raadsman heeft verzocht om daarnaast een voorwaardelijke gevangenisstraf op te leggen, met een proeftijd van 3 (drie) jaren en met de bijzondere voorwaarden zoals door de reclassering geadviseerd.
8.3
Het oordeel van de rechtbank
De straf die aan verdachte zal worden opgelegd is in overeenstemming met de ernst van de bewezen geachte strafbare feiten, de omstandigheden waaronder die strafbare feiten zijn begaan en de persoon van verdachte, zoals van een en ander op de terechtzitting is gebleken.
De rechtbank heeft bij de keuze tot het opleggen van een gevangenisstraf en bij de vaststelling van de duur daarvan in het bijzonder het volgende laten meewegen.
Verdachte heeft gedurende een periode van meerdere jaren een zeer groot aantal kinderpornografische afbeeldingen in zijn bezit gehad. Op het overgrote deel van de verzameling van verdachte zijn jongens te zien met een geschatte leeftijd van 8 tot 14 jaar. Ook als de 40 foto’s die in de map ‘ [naam map] ’ zijn aangetroffen niet worden meegerekend, en de rechtbank rekening houdt met de mogelijkheid van dubbeltellingen in het bij verdachte aangetroffen kinderpornografisch materiaal, blijft er een enorme hoeveelheid over die verdachte naar eigen zeggen in een tijdsbestek van meerdere jaren obsessief heeft verzameld. Verdachte heeft gedurende die periode tevens kinderpornografische afbeeldingen verspreid en aangeboden, onder meer om zo zelf meer kinderpornografisch materiaal te kunnen verkrijgen.
Tevens heeft verdachte een gewoonte gemaakt van het vervaardigen van kinderpornografie, door zelf foto’s van kinderpornografische aard van minderjarige jongens in België te maken en door (live) webcambeelden op te nemen van zijn contacten in Thailand, Duitsland en op de Filipijnen, waarop kinderpornografie te zien is. Ook heeft verdachte zich schuldig gemaakt aan het uitlokken van een van zijn contacten in de Filipijnen tot het plegen van ontuchtige handelingen met minderjarige jongens. Hij heeft zijn contact betaald om nieuw en exclusief kinderpornografisch materiaal voor hem te vervaardigen en hij heeft in chatgesprekken aan zijn contact aangegeven welke seksuele handelingen hij in het nog te vervaardigen materiaal wenste te zien.
Verdachte heeft door het plegen van voornoemde strafbare feiten een bijdrage geleverd aan het in stand houden van de vraag naar kinderpornografisch materiaal. Hij is direct, in het geval van de Filipijnse jongens, en indirect medeverantwoordelijk voor het misbruik van de kinderen op de afbeeldingen. Deze kinderen poseren voor dergelijke niet bij hun leeftijd en ontwikkeling passende afbeeldingen en verrichten en ondergaan seksuele handelingen die op ernstige wijze inbreuk maken op hun lichamelijke integriteit. Kinderen kunnen de (lange termijn-) gevolgen van deelname aan het maken van dergelijke afbeeldingen niet overzien en dienen daarom – ongeacht hun eventuele medewerking op dat moment aan die deelname – beschermd te worden door de wet.
Voorts is verdachte naar een contact in Thailand afgereisd en heeft daar seksuele handelingen verricht met twee minderjarige Thaise jongens. Verdachte heeft daarmee een grove inbreuk gemaakt op de lichamelijke integriteit van die jongens. Het is een feit van algemene bekendheid dat kinderen door betrokkenheid bij seksueel misbruik ernstige psychische schade kunnen oplopen, die ook vele jaren later nog diepe sporen kan nalaten. Verdachte heeft geen oog gehad voor de gevolgen die het seksuele misbruik voor de kinderen kan hebben en is slechts uit geweest op het bevredigen van zijn eigen lustgevoelens. Dit rekent de rechtbank verdachte zeer aan.
Verdachte is omstreeks januari 2016 onderzocht door psycholoog De Jong. Zij heeft vastgesteld dat verdachte lijdt aan pedofilie en dat er bij hem sprake is van een gebrekkige ontwikkeling van de geestvermogens in de zin van een onrijpe onderliggende persoonlijkheidsstructuur. Verdachte heeft zijn seksuele identiteit niet ontwikkeld. Hij heeft in de loop van de jaren geleerd zijn seksuele behoeften, die hij niet als zodanig herkent, te bevredigen door middel van jonge kinderen, die voor hem minder bedreigend zijn dan volwassenen. Verdachte zit zichzelf vanwege angst voor zijn gevoelsleven in de weg. Zijn persoonlijkheid kenmerkt zich door afhankelijke, dwangmatige en narcistische trekken. De pedofilie en de onrijpe persoonlijkheidsstructuur waren ook aanwezig ten tijde van de ten laste gelegde feiten, waardoor verdachte verminderd toerekeningsvatbaar wordt geacht. Zonder passende behandeling wordt de kans op herhaling ingeschat als hoog. De behandeling die verdachte nodig heeft kan in een ambulant kader plaatsvinden en moet gericht zijn op het ontwikkelen van emotionele differentiatie en op het ontwikkelen van zijn identiteit.
Psycholoog Sterk heeft verdachte ook onderzocht en heeft op 19 september 2017 een rapport over hem uitgebracht. Ook hij heeft vastgesteld dat er bij verdachte sprake is van een pedofiele stoornis. Verdachte is niet goed in staat om zijn drang naar seks met minderjarige jongens te beheersen en zoekt naar manieren om hierin bevredigd te worden. Er is, gelet op de ten laste gelegde feiten, sprake van een toename van ernst van het seksueel overschrijdende gedrag van verdachte. Nu er een verband is tussen de geconstateerde psychische problematiek en de ten laste gelegde feiten, adviseert ook Sterk om verdachte verminderd toerekeningsvatbaar te achten. Indien verdachte niet wordt behandeld, acht hij de kans op herhaling matig tot laag verhoogd. Verdachte is tijdens zijn detentie op 11 maart 2016 al gestart met zijn behandeling gericht op zijn pedofiele stoornis bij De Waag. Om de kans op herhaling te minimaliseren is voortzetting van de behandeling noodzakelijk. Sterk gaat in zijn rapport van 19 september 2017 uit van de lezing van verdachte ten aanzien van de feiten, te weten (kort gezegd) dat hij zich wel schuldig heeft gemaakt aan het bezit en het (doen) vervaardigen van kinderpornografisch materiaal, maar dat geen sprake is geweest van direct seksueel contact met minderjarigen. In antwoord op een vraag van de officier van justitie heeft Sterk op 9 oktober 2017 in een e-mailbericht laten weten dat de mate van toerekeningsvatbaarheid van verdachte en het door hem gegeven advies ook nog van toepassing zijn als blijkt dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan het verrichten van seksuele handelingen met [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] . Dergelijk gedrag zou een verdergaande stap zijn in het uitleven van de seksuele lusten van verdachte binnen de mogelijkheden die zijn netwerk hem konden bieden.
Ook Reclassering Nederland heeft naar aanleiding van het schorsingstoezicht op 29 september 2017 een rapport over verdachte uitgebracht. Geadviseerd wordt om aan verdachte een (deels) voorwaardelijke straf op te leggen met als bijzondere voorwaarden een meldplicht, een (ambulante) behandelverplichting, en andere voorwaarden met betrekking tot het gedrag van verdachte. Het gaat dan om het laten uitoefenen van controle op gegevensdragers van verdachte waarop afbeeldingen kunnen worden opgeslagen of waarmee het internet kan worden benaderd. Daarnaast mag verdachte niet op digitale wijze met een seksuele intentie communiceren met kinderen en moet hij wegblijven van internetomgevingen waar kinderporno kan worden verkregen en waar over seks met kinderen wordt gecommuniceerd. Tot slot mag verdachte geen werk of activiteiten verrichten waarbij hij in contact komt met kinderen.
De rechtbank is met de officier van justitie en de raadsman van oordeel dat de inhoud van de rapportages van psychologen De Jong en Sterk aanleiding geeft om verdachte ten aanzien van de hiervoor in rubriek 5 bewezen verklaarde strafbare feiten verminderd toerekeningsvatbaar te achten.
De officier van justitie heeft zes jaren gevangenisstraf geëist. Met de officier van justitie is de rechtbank van oordeel dat gezien de buitengewone ernst, aard en omvang van de bewezen geachte feiten een gevangenisstraf van lange duur zonder meer passend en geboden is, óók nu rekening dient te worden gehouden met de verminderde toerekeningsvatbaarheid van verdachte. Nu de rechtbank minder strafbare feiten bewezen acht dan de officier van justitie, bestaat aanleiding om een lagere gevangenisstraf aan verdachte op te leggen dan door de officier van justitie is gevorderd. Een straf waarbij het onvoorwaardelijk gedeelte gelijk is aan het voorarrest van ongeveer 19,5 maanden, zoals de raadsman heeft bepleit, acht de rechtbank gegeven het vorenstaande te laag. Wel acht de rechtbank het vanuit een oogpunt van delictpreventie en resocialisatie van groot belang dat de ingezette behandeling zoveel mogelijk wordt voortgezet, althans niet op de lange baan wordt geschoven. Zij acht een flinke stok achter de deur in de vorm van een voorwaardelijke gevangenisstraf met bijzondere voorwaarden, zoals voorgesteld door de reclassering, en een lange proeftijd eveneens van belang.
Indien de rechtbank zou opteren voor het opleggen van een voorwaardelijke straf met bijzondere voorwaarden dan wordt zij in haar keuzemogelijkheden in zoverre beperkt dat de wet bepaalt dat een voorwaardelijke gevangenisstraf alleen kan worden opgelegd indien er een gevangenisstraf van vier jaren of minder wordt opgelegd.
Het is de vraag of een gevangenisstraf van vier jaren nog wel voldoende recht doet aan de ernst van de bewezen geachte feiten en de schade die is aangericht. Voor het beantwoorden van deze vraag weegt de rechtbank naast het voorgaande nog het navolgende mee.
Verdachte toont ziektebesef en ziekte-inzicht. Hij is tegenover de rechtbank steeds meer verantwoordelijkheid gaan nemen voor wat hij heeft gedaan. Hij is naar eigen zeggen gaan inzien hoeveel schade hij heeft aangericht bij de minderjarige slachtoffers en bij zijn omgeving en is zeer gemotiveerd om aan zichzelf te werken en de noodzakelijke behandeling voor het omgaan met zijn pedofiele stoornis te ondergaan. In de afgelopen anderhalf jaar heeft verdachte laten zien dat hij zich tijdens zijn behandeling meewerkend opstelt en dat hij gemotiveerd is om zijn problematiek aan te pakken. Hij is tijdens zijn lange voorarrest al begonnen met de behandeling en heeft tijdens zijn schorsing familie en vrienden ingelicht over zijn geaardheid en het strafproces. Dit netwerk biedt hem steun bij zijn behandeling. Verdachte is zoals hij zelf zegt “uit zijn isolement getreden”.
Verdachte is zijn bedrijf en zijn huis verloren gedurende de tijd dat hij in voorarrest heeft gezeten. Hij zal zijn leven ook op deze terreinen weer opnieuw moeten opbouwen.
De rechtbank constateert ten slotte dat verdachte geen strafblad heeft.
Dit alles afwegende maakt dat de rechtbank een gevangenisstraf voor de duur van 4 (vier) jaren passend en geboden acht, waarvan 2 (twee) jaren voorwaardelijk dienen te worden opgelegd. Aan het voorwaardelijke deel van de gevangenisstraf zal een proeftijd van 3 (drie) jaren worden verbonden. Met het oog op de problematiek van verdachte zal de rechtbank de bijzondere voorwaarden opleggen zoals deze door de reclassering in het rapport van
29 september 2017 zijn geadviseerd.
De rechtbank wijst er op dat verdachte nog een aantal maanden gevangenisstraf zal moeten uitzitten en dat de voorlopige hechtenis van verdachte op grond van het bevel tot schorsing van de voorlopige hechtenis van 21 juni 2017 op het moment van de uitspraak in deze zaak herleeft.

9.Benadeelde partijen en de schadevergoedingsmaatregel

9.1
Ten aanzien van de vordering van de benadeelde partij [slachtoffer 1]
In het dossier bevindt zich een voegingsformulier, vertaald vanuit de Thaise naar de Nederlandse taal, van de benadeelde partij [slachtoffer 1] (de rechtbank begrijpt: [slachtoffer 1] ), minderjarig, wettelijk vertegenwoordigd door [naam vertegenwoordiger 1] . In dit formulier staat beschreven dat de door de benadeelde partij geleden schade is ontstaan doordat hij op elfjarige leeftijd seksueel contact heeft gehad met een man terwijl daarvan webcambeelden werden gemaakt, en er via de webcam door een andere man opdrachten werden gegeven aan de man waarmee hij seksueel contact had met betrekking tot de te verrichten seksuele handelingen. Ten aanzien van de immateriële schade staat beschreven dat de benadeelde partij bang, paranoïde en van streek is. De rechtbank constateert dat er zowel ten aanzien van de materiële schade als ten aanzien van de immateriële schade geen schadebedrag op het voegingsformulier is ingevuld. Wel vordert de benadeelde partij onder het kopje proceskosten vergoeding van de reiskosten voor hem en zijn moeder ter hoogte van in totaal ฿1.000 (duizend Thaise Baht).
De officier van justitie heeft gevorderd dat de vordering van de benadeelde partij ten aanzien van de verzochte vergoeding van de reiskosten wordt toegewezen, nu deze schade rechtstreeks verband houdt met het onder 3 door hem bewezen geachte feit. Ten aanzien van de immateriële schade heeft de officier van justitie gevorderd dat de benadeelde partij niet-ontvankelijk wordt verklaard in de vordering, nu er geen schadebedrag op het voegingsformulier is ingevuld.
De raadsman heeft verzocht de benadeelde partij in de vordering niet-ontvankelijk te verklaren, omdat de vordering zoals die thans voorligt onvoldoende is onderbouwd. De behandeling van de vordering op de wijze zoals door de officier van justitie is voorgesteld, levert een onevenredige belasting van het strafgeding op, aldus de raadsman.
De rechtbank overweegt als volgt.
De onderbouwing van de door de benadeelde partij gevorderde schade heeft betrekking op het aan verdachte onder 3 ten laste gelegde. Zoals hiervoor in rubriek 4 is overwogen, zal verdachte worden vrijgesproken van het hem onder 3 ten laste gelegde medeplegen van en uitlokken tot ontuchtige handelingen. De rechtbank acht bewezen dat verdachte zich heeft schuldig gemaakt aan het vervaardigen van kinderpornografie, nu hij de live webcambeelden, waarop te zien was dat [naam 1] ontuchtige handelingen pleegde met onder meer de benadeelde partij, heeft opgenomen. Nu niet kan worden gezegd dat de gevraagde reiskostenvergoeding rechtstreeks verband houdt met het opnemen van de live webcambeelden door verdachte, zal de benadeelde partij ten aanzien van de gevraagde reiskostenvergoeding niet-ontvankelijk worden verklaard in de vordering. Nu op het voegingsformulier met betrekking tot de geleden immateriële schade geen schadebedrag is ingevuld, zal de benadeelde partij ook ten aanzien van dit deel van de vordering niet-ontvankelijk worden verklaard.
9.2
Ten aanzien van de vordering van de benadeelde partij [slachtoffer 2]
In het dossier bevindt zich een voegingsformulier, vertaald vanuit de Thaise naar de Nederlandse taal, van de benadeelde partij [slachtoffer 2] , minderjarig, wettelijk vertegenwoordigd door [naam vertegenwoordiger 2] . In dit formulier staat beschreven dat de door de benadeelde partij geleden schade is ontstaan als gevolg van seksueel misbruik door [verdachte] (de rechtbank begrijpt: verdachte) in het huis van [naam 1] (de rechtbank begrijpt: [naam 1] ).
Met de officier van justitie en de raadsman is de rechtbank van oordeel dat de benadeelde partij in de vordering niet-ontvankelijk dient te worden verklaard, nu er op het voegingsformulier geen schadebedrag is ingevuld.
9.3
Ten aanzien van de oplegging van de schadevergoedingsmaatregel
De officier van justitie heeft ten aanzien van de benadeelde partijen [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] gevorderd de schadevergoedingsmaatregel in de zin van artikel 36f Sr aan verdachte op te leggen, nu verdachte naar burgerlijk recht aansprakelijk is voor de immateriële schade die hij als gevolg van het onder 4 en 5 bewezen geachte aan de benadeelde partijen heeft toegebracht. De officier van justitie heeft de rechtbank verzocht de immateriële schadevergoeding voor beide benadeelde partijen naar billijkheid te waarderen op een bedrag van € 5.000,00 (vijfduizend euro).
De raadsman heeft primair verzocht de door de officier van justitie ten aanzien van beide benadeelde partijen gevorderde schadevergoedingsmaatregel niet aan verdachte op te leggen. Nu de vorderingen tot schadevergoeding door de benadeelde partijen niet nader zijn onderbouwd, kunnen immateriële schadevergoedingen niet zonder meer worden toegekend. In de onderhavige zaak is het onmogelijk om de immateriële schade naar billijkheid te begroten omdat niet duidelijk is wat de precieze gevolgen zijn geweest voor de benadeelde partijen en omdat niet bekend is of zij zich onder deskundige hulp hebben moeten stellen. Voorts heeft de raadsman zich op het standpunt gesteld dat het eventuele aandeel van verdachte in het niet valt bij het structurele en langdurige misbruik van de benadeelde partijen door [naam 1] .
Subsidiair heeft de raadsman zich op het standpunt gesteld dat het door de officier van justitie voorgestelde bedrag van € 5.000,00 (vijfduizend euro) per benadeelde partij dient te worden gematigd. Hij acht als gevolg van het aan verdachte onder 3 ten laste gelegde feit een bedrag van € 1.500,00 (duizend vijfhonderd euro) per benadeelde partij meer dan redelijk. Nu de schadevergoeding uiteraard wel in verhouding moet staan tot de waarde die het bedrag vertegenwoordigt in het land van herkomst van de benadeelde partijen, is verdere matiging van voornoemd bedrag op zijn plaats, aldus de raadsman.
De rechtbank overweegt als volgt.
Op grond van artikel 36f Sr kan bij een strafrechtelijke veroordeling een schadevergoedingsmaatregel worden opgelegd indien en voor zover de verdachte jegens het slachtoffer naar burgerlijk recht aansprakelijk is voor de schade die door het strafbare feit is toegebracht. Op grond van artikel 6:106 lid 1 van het Burgerlijk Wetboek heeft een benadeelde recht op een naar billijkheid vast te stellen vergoeding van de immateriële schade, onder meer indien de benadeelde in de persoon is aangetast. Onder aantasting in de persoon vallen mede ernstige inbreuken op de lichamelijke integriteit. In die gevallen is het niet nodig dat psychische schade daadwerkelijk is vastgesteld. Naar het oordeel van de rechtbank staat vast dat verdachte de benadeelde partijen door het onder 4 respectievelijk 5 bewezen verklaarde rechtstreeks immateriële schade heeft toegebracht. Het staat immers buiten kijf dat verdachte een ernstige inbreuk heeft gemaakt op de lichamelijke integriteit van [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] door hen zoals is bewezen verklaard seksueel te misbruiken. Gelet op de ernst van hetgeen verdachte hen heeft aangedaan, hun destijds jeugdige leeftijd en rekening houdend met de vergoedingen die in soortgelijke zaken worden toegekend alsmede met de waarde die het toe te kennen bedrag vertegenwoordigt in Thailand, waar deze jongens wonen, stelt de rechtbank de immateriële schadevergoeding voor ieder van beide benadeelde partijen naar billijkheid vast op € 1.500,00 (duizend vijfhonderd euro). Dat ook [naam 1] de jongens schade heeft berokkend staat hier los van en doet aan de door verdachte verschuldigde schadevergoeding niet af.
De rechtbank zal ten aanzien van ieder van beide benadeelde partijen de hierna te noemen schadevergoedingsmaatregel aan verdachte opleggen, aangezien verdachte jegens de slachtoffers naar burgerlijk recht aansprakelijk is voor de schade die hen door het onder 4 respectievelijk onder 5 bewezen verklaarde feit is toegebracht.

10.Toepasselijke wettelijke voorschriften

De op te leggen straf is gegrond op de artikelen 14a, 14b, 14c, 14d, 36f, 47, 57, 240b, 244, 245 en 247 van het Wetboek van Strafrecht.

11.Beslissing

De rechtbank komt op grond van het voorgaande tot de volgende beslissing.
Verklaart het onder 3 primair en 6 primair ten laste gelegde niet bewezen en spreekt verdachte daarvan vrij.
Verklaart bewezen dat verdachte het onder 1, 2, 3 subsidiair, 4, 5, 6 subsidiair en 7 ten laste gelegde heeft begaan zoals hiervoor in rubriek 5 is vermeld.
Verklaart niet bewezen hetgeen aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hiervoor is bewezen verklaard en spreekt verdachte daarvan vrij.
Het bewezen verklaarde levert op:
Ten aanzien van het onder 1 ten laste gelegde
een gegevensdrager bevattende een afbeelding van een seksuele gedraging, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet heeft bereikt, is betrokken, in bezit hebben, terwijl van het plegen van dit misdrijf een gewoonte wordt gemaakt
en
een afbeelding van een seksuele gedraging, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet heeft bereikt, is betrokken, verspreiden, aanbieden, verwerven en/of zich daartoe door middel van een geautomatiseerd werk en/of met gebruikmaking van een communicatiedienst de toegang verschaffen, terwijl van het plegen van dit misdrijf een gewoonte wordt gemaakt;
Ten aanzien van het onder 2, 3 subsidiair en 7 ten laste gelegde
een afbeelding van een seksuele gedraging, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet heeft bereikt, is betrokken, vervaardigen, terwijl van het plegen van dit misdrijf een gewoonte wordt gemaakt;
Ten aanzien van het onder 4 ten laste gelegde
met iemand beneden de leeftijd van twaalf jaren handelingen plegen die mede bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam;
Ten aanzien van het onder 5 ten laste gelegde
met iemand die de leeftijd van twaalf jaren maar nog niet die van zestien jaren heeft bereikt, buiten echt, ontuchtige handelingen plegen die mede bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam;
Ten aanzien van het onder 6 subsidiair ten laste gelegde
uitlokken tot het met iemand beneden de leeftijd van zestien jaren buiten echt ontuchtige handelingen plegen, meermalen gepleegd.
Verklaart het bewezene strafbaar.
Verklaart verdachte,
[verdachte], daarvoor strafbaar.
Veroordeelt verdachte tot een
gevangenisstrafvan
4 (vier) jaren.
Beveelt dat de tijd die door de veroordeelde voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en in voorlopige hechtenis is doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van die straf in mindering gebracht zal worden.
Beveelt dat een gedeelte, groot
2 (twee) jaren, van deze gevangenisstraf niet zal worden ten uitvoer gelegd, tenzij later anders wordt gelast.
Stelt daarbij een
proeftijd van 3 (drie) jarenvast.
De tenuitvoerlegging kan worden gelast, indien de veroordeelde zich voor het einde van de proeftijd niet aan de volgende algemene voorwaarden houdt.
Stelt als algemene voorwaarden dat de veroordeelde
1. zich voor het einde van de proeftijd niet schuldig maakt aan een strafbaar feit;
2. ten behoeve van het vaststellen van zijn identiteit medewerking verleent aan het nemen van een of meer vingerafdrukken of een identiteitsbewijs als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht ter inzage aanbiedt;
3. medewerking verleent aan het reclasseringstoezicht, bedoeld in artikel 14d, tweede lid, van het Wetboek van Strafrecht, de medewerking aan huisbezoeken daaronder begrepen.
De tenuitvoerlegging kan ook worden gelast indien de veroordeelde gedurende de proeftijd de hierna vermelde bijzondere voorwaarden niet naleeft.
Stelt als bijzondere voorwaarden:
Meldplicht
Veroordeelde zal zich binnen drie werkdagen na zijn invrijheidstelling melden bij de reclassering Zwolle op het volgende adres: [adres 1] . Hierna zal verdachte zich blijven melden zo frequent en zolang de reclassering dit noodzakelijk acht en zal hij zich houden aan de aanwijzingen die hem in het kader van de meldplicht worden gegeven.
Behandelverplichting – Ambulante behandeling
Veroordeelde wordt verplicht zijn behandeling voort te zetten bij De Waag of bij een soortgelijke instelling voor ambulante forensische zorg, zulks ter beoordeling van de reclassering. Hij zal zich houden aan de aanwijzingen die hem in het kader van die behandeling door of namens de instelling/behandelaar zullen worden gegeven.
Andere voorwaarden het gedrag betreffende
Indien en voor zover dit door de Reclassering in het kader van toezicht nodig wordt geacht, dient veroordeelde toe te staan en medewerking te verlenen aan de uitoefening van controle op computer(s), digitale gegevensdragers en andere apparatuur van veroordeelde waarop afbeeldingen (kunnen) worden opgeslagen of waarmee het internet kan worden benaderd.
Veroordeelde wordt verder verplicht om zich te onthouden van:
  • het op digitale wijze met een seksuele intentie communiceren met kinderen;
  • gedragingen die zijn gericht op internetomgevingen waarin kinderpornografisch materiaal kan worden verkregen;
  • gedragingen die zijn gericht op internetomgevingen waarin over seksuele handelingen met kinderen wordt gecommuniceerd.
Verdachte mag geen werk verrichten waarbij hij met minderjarigen in contact komt. Ook mag hij in zijn vrije tijd geen activiteiten ontplooien waarbij hij in contact komt met minderjarigen.
Verklaart [slachtoffer 1] , minderjarig, wettelijk vertegenwoordigd door [naam vertegenwoordiger 1] ,
niet-ontvankelijkin de vordering.
Legt opaan verdachte de verplichting, aan de Staat, ten behoeve van de benadeelde partij
[slachtoffer 1] , geboren [geboortedatum] 2000, minderjarig, wettelijk vertegenwoordigd door [naam vertegenwoordiger 1] , wonende op het adres [adres 2] , [woonplaats 2] , te betalen een bedrag van € 1.500,00 (duizend vijfhonderd euro). Bij gebreke van betaling en verhaal wordt deze betalingsverplichting vervangen door hechtenis van 25 (vijfentwintig) dagen. De toepassing van die hechtenis heft de hiervoor opgelegde verplichting niet op.
Verklaart [slachtoffer 2] , minderjarig, wettelijk vertegenwoordigd door [naam vertegenwoordiger 2] ,
niet-ontvankelijkin de vordering.
Legt opaan verdachte de verplichting, aan de Staat, ten behoeve van [slachtoffer 2] , geboren [geboortedatum] 2000, minderjarig, wettelijk vertegenwoordigd door [naam vertegenwoordiger 2] , wonende op het adres [adres 3] , [woonplaats 2] , te betalen een bedrag van € 1.500,00 (duizend vijfhonderd euro). Bij gebreke van betaling en verhaal wordt deze betalingsverplichting vervangen door hechtenis van 25 (vijfentwintig) dagen. De toepassing van die hechtenis heft de hiervoor opgelegde verplichting niet op.
Dit vonnis is gewezen door
mr. M.E. Leijten, voorzitter,
mrs. R.A. Sipkens en O.P.M. Fruytier, rechters,
in tegenwoordigheid van mr. M.C. Lieberwirth, griffier,
en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank van 28 november 2017.