Uitspraak
RECHTBANK AMSTERDAM
Parketnummers: 13/660753-10; 23/000786-11
BESCHIKKING
op de op 7 maart 2017 ter griffie van deze rechtbank ingekomen vordering van de officier van justitie in het arrondissement Amsterdam d.d. 7 maart 2017 in de zaak tegen:
[terbeschikkinggestelde persoon]
geboren te [geboorteplaats] (Marokko) op [geboortedag] 1985,
thans verpleegd in de [naam instelling ] te [plaats] ,
die bij arrest van het gerechtshof te Amsterdam d.d. 6 december 2011 ter beschikking gesteld werd, hetgeen werd bekrachtigd door de Hoge Raad bij arrest d.d. 9 april 2013, teneinde van overheidswege te worden verpleegd, welke terbeschikkingstelling laatstelijk bij beschikking van deze rechtbank d.d. 31 maart 2015 voor de tijd van 2 (twee) jaren werd verlengd.
De inhoud van de vordering
De vordering van de officier van justitie strekt tot het verlengen van de termijn van genoemde terbeschikkingstelling met 2 (twee) jaren.
De procesgang
De rechtbank heeft kennis genomen van de stukken in de zaak met bovenvermeld parketnummer, waaronder:
- het op 7 februari 2017 op grond van artikel 509o, tweede lid van het Wetboek van Strafvordering uitgebrachte advies, strekkende tot verlenging van deze terbeschikkingstelling met 2 (twee) jaren, alsmede de daarbij overgelegde aantekeningen;
- de op 10 januari 2017 respectievelijk 11 januari 2017 op grond van artikel 509o, vierde lid van het Wetboek van Strafvordering opgemaakte rapporten van de psycholoog [psycholoog] en de psychiater [psychiater] , beiden niet verbonden aan de inrichting waarin de terbeschikkinggestelde wordt verpleegd, strekkende tot verlenging van deze terbeschikkingstelling met 2 (twee) jaren.
De rechtbank heeft op 1 mei 2017 de officier van justitie mr. M.L.A. ter Veer, de terbeschikkinggestelde en diens raadsvrouw mr. S. Marjanović, advocaat te Den Haag, alsmede de deskundige [deskundige] , verbonden aan [naam instelling ] , in openbare raadkamer gehoord. Hiervan is afzonderlijk proces-verbaal opgemaakt.
De beoordeling
Aan genoemd advies van
[naam instelling ] d.d. 7 februari 2017wordt het volgende ontleend, zakelijk weergegeven:
[naam instelling ] d.d. 7 februari 2017wordt het volgende ontleend, zakelijk weergegeven:
Kernproblematiek
De heer [terbeschikkinggestelde persoon] (hierna: betrokkene) is een (beneden)gemiddeld intelligente man, bij wie sprake is van een antisociale persoonlijkheidsstoornis met narcistische trekken. Tevens is sprake van psychopathie en misbruik van cannabis, momenteel in remissie.
Behandelverloop
Op 6 augustus 2013 is betrokkene geplaatst in [naam instelling ] .
Tot op heden heeft betrokkene de meeste behandelinterventies naar tevredenheid afgerond, met uitzondering van de schemagerichte therapie. Hiervan kan hij niet optimaal profiteren. Inmiddels volgt betrokkene dramatherapie. Het behandelteam merkt dat betrokkene langzamerhand tot meer inzicht komt over zijn mogelijkheden en beperkingen. Daarnaast is hij zich meer bewust van zijn eigen aandeel in ontstane misverstanden en impassen. Desalniettemin is er altijd sprake van sterke neiging tot externalisatie.
Vanaf 21 december 2015 beschikt betrokkene over een machtiging tot dubbel begeleid verlof. De gepraktiseerde begeleide verloven zijn goed verlopen. Wel is in de beginfase vertraging opgelopen door het cannabisgebruik van betrokkene. Daarnaast gaat betrokkene op netwerkverlof. Er is inmiddels een verlofaanvraag ingediend voor onbegeleid werkverlof buiten de kliniek.
Recidiverisico
Voor onbegeleid werkverlof wordt het recidiverisico ingeschat als laag. Verwacht wordt dat betrokkene zich aan de voorwaarden zal houden, zolang hem dit verder brengt in zijn traject. Het risico op gewelddadig gedrag bij beëindiging van de maatregel wordt ingeschat als hoog, omdat met betrokkene geen volledige overeenstemming bestaat over delictfactoren, waardoor deze onvoldoende zijn bewerkt en hij spoedig vergelijkbare stressoren zal ervaren. Evenmin zijn voor hem al aanvaardbare maatschappelijke voorwaarden geschapen, waardoor hij spoedig zal afglijden in crimineel gedrag.
Koers en prognose
Volledige resocialisatie is voor betrokkene mogelijk. Het is van belang dat stapsgewijs gekeken wordt naar de draagkracht en draaglast van betrokkene in de geleidelijke vordering van zijn resocialisatietraject. Het opstarten van onbegeleide werkverloven wordt als een passende vervolgstap gezien richting verdere resocialisatie. Door het praktiseren van een regulier resocialisatietraject zal betrokkene kunnen/moeten laten zien dat hij in staat is om een delictvrije richting aan zijn leven te geven en deze vast te houden. Via de tussenstappen resocialisatie-afdeling en begeleid wonen is het uitstroomdoel vooralsnog gesteld op zelfstandig begeleid wonen met voorkeur van FACT begeleiding bij de eerste stappen naar zelfstandigheid.
Advies
Naar verwachting zal het resocialisatietraject van betrokkene nog zeker 2 (twee) jaren in beslag nemen. Geadviseerd wordt dan ook om de termijn van de terbeschikkingstelling met verpleging van overheidswege met 2 (twee) jaren te verlengen.
De deskundige [deskundige] heeft dit advies ter zitting bevestigd en daar waar nodig aangevuld. Hij heeft verklaard dat gelet op de scores van betrokkene sprake is van kenmerken van psychopathie en niet van psychopathie. Betrokkene gaat inmiddels met onbegeleid werkverlof.
Aan genoemd rapport van de
psycholoog [psycholoog] d.d. 10 januari 2017wordt het volgende ontleend, zakelijk weergegeven:
psycholoog [psycholoog] d.d. 10 januari 2017wordt het volgende ontleend, zakelijk weergegeven:
De deskundige onderschrijft kenmerken van psychopathie bij betrokkene, maar betrokkene scoort net tegen het afkappunt aan van waaraf men spreekt van psychopathie. Differentiaal diagnostisch wordt er een stoornis in het autismespectrum overwogen waarnaar onderzoek geïndiceerd is. In geval van beëindiging van de terbeschikkingstelling wordt het recidiverisico op de middellange termijn als hoog ingeschat. Wanneer de terbeschikkingstelling beëindigd zou worden, is betrokkene maatschappelijk niet ingebed, heeft hij geen werk en zijn de schulden nog niet afbetaald. Wanneer hij enige tijd geen inkomen heeft en de schulden zich opstapelen, is de stap naar vermogensdelicten klein. Een geleidelijk resocialisatietraject via onbegeleid en transmuraal verlof wordt geadviseerd om het gedrag van betrokkene bij toename van vrijheden en afname van structuur goed te kunnen volgen. Het is nog niet goed te voorspellen hoe lang dit resocialisatietraject zal duren. Gelet op het feit dat betrokkene zich aan het begin van zijn resocialisatie bevindt en een geleidelijk traject vanwege de aard van zijn problematiek en eerdere recidive in situaties van weinig structuur wordt geadviseerd, zal het resocialisatietraject niet binnen 2 (twee) jaren zijn afgerond. Geadviseerd wordt om de termijn van de terbeschikkingstelling met verpleging van overheidswege met 2 (twee) jaren te verlengen.
Aan genoemd rapport van de
psychiater [psychiater] d.d. 11 januari 2017wordt het volgende ontleend, zakelijk weergegeven:
psychiater [psychiater] d.d. 11 januari 2017wordt het volgende ontleend, zakelijk weergegeven:
Geleidelijke opbouw van verlof is geïndiceerd, omdat de vooruitgang van betrokkene geobserveerd moet worden in zijn gedrag en ervaringen. Dat zal tijd in beslag nemen. Binnen de huidige setting en met het begeleide verlof is de kans op recidive laag. Er is voldoende structuur en controle. Als de terbeschikkingstelling nu zou worden beëindigd, dan is de kans op recidive hoog. Er zijn dan nog geen randvoorwaarden geschapen voor een leven zonder criminele oplossingen.
Via de geleidelijke weg met externe controle zal betrokkene zijn verlof moeten gaan uitbreiden. Verblijf in de kliniek levert geen voortgang op en zal ook geen zicht geven op zijn mogelijkheden. Het is van belang om betrokkene vertrouwen te geven, zodat hij kan laten zien en zelf kan ervaren hoe hij met problemen, frustraties en mogelijke krenkingen kan omgaan, zonder de oplossing van criminele activiteiten te gebruiken. Geadviseerd wordt de termijn van de terbeschikkingstelling met verpleging van overheidswege met 2 (twee) jaren te verlengen.
De raadsvrouw van de terbeschikkinggestelde heeft de rechtbank verzocht de termijn van de terbeschikkingstelling met verpleging van overheidswege te verlengen met 1 (één) jaar om zowel betrokkene als de kliniek gemotiveerd te houden.
Gelet op voormeld advies en rapporten, het verhandelde in raadkamer en artikelen 38d en 38e van het Wetboek van Strafrecht, is de rechtbank van oordeel dat de veiligheid van anderen dan wel de algemene veiligheid van personen of goederen eist dat de termijn van de terbeschikkingstelling met 2 (twee) jaren wordt verlengd. De rechtbank overweegt dat het uitgangspunt is dat wanneer aannemelijk is geworden dat de behandeling van de terbeschikkinggestelde meer tijd in beslag zal nemen dan de tijd die resteert bij een verlenging van de terbeschikkingstelling met een termijn van 1 (één) jaar, de terbeschikkingstelling in principe verlengd dient te worden met een termijn van 2 (twee) jaren. De rechtbank ziet dat de terbeschikkinggestelde in de afgelopen twee jaar vooruitgang heeft geboekt, maar stelt op basis van op de rapportages van de deskundigen vast dat niet te verwachten is dat er binnen
1. één) jaar gronden aanwezig zijn die een beëindiging van de terbeschikkingstelling met verpleging van overheidswege rechtvaardigen. Naar het oordeel van de rechtbank is een verlenging van de termijn van de terbeschikkingstelling met 2 (twee) jaren geïndiceerd.
Beslissing
De rechtbank wijst de vordering van de officier van justitie toe en verlengt de termijn van de terbeschikkingstelling van
[terbeschikkinggestelde persoon]voornoemd met 2 (twee) jaar.
[terbeschikkinggestelde persoon]voornoemd met 2 (twee) jaar.
Deze beschikking is gegeven in openbare raadkamer van deze rechtbank door
mr. B.E. Mildner, voorzitter,
mrs. P.B. Martens en B. Poelert, rechters,
in tegenwoordigheid van mr. M.C. Lieberwirth, griffier,
en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 1 mei 2017.