Uitspraak
vonnis
RECHTBANK AMSTERDAM
Sector civiel recht
zaaknummer / rolnummer: 374412 / HA ZA 07-1922
Vonnis van 27 augustus 2008
in de zaak van
de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid
SPECIALSAUCE B.V.,
gevestigd te Amsterdam,
eiseres,
procureur eerst mr. T.J. Stapel, thans mr. I.M.C.A. Reinders Folmer,
tegen
de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid
PROUD DESIGN B.V.,
gevestigd te Amsterdam,
gedaagde,
procureur eerst mr. M.W. Rijswijk, thans mr. A.S. Dogan.
Partijen zullen hierna SpecialSauce en Proud Design genoemd worden.
1. De procedure
1.1. Het verloop van de procedure blijkt uit:
- het tussenvonnis van 9 januari 2008
- de akte van SpecialSauce
- de antwoordakte van Proud Design
- de antwoordakte producties van SpecialSauce
- de akte uitlating producties van Proud Design.
1.2. Ten slotte is vonnis bepaald.
2. De verdere beoordeling
2.1. In het tussenvonnis van 9 januari 2008 (hierna: het tussenvonnis) heeft de rechtbank, voor zover thans nog relevant, SpecialSauce in de gelegenheid gesteld zich uit te laten over de door haar geleden schade ten gevolge van de inbreuk op haar auteursrecht. Daarbij is overwogen dat tot uitgangspunt zou moeten worden genomen de prijs van SpecialSauce voor het rechtenvrij overdragen van haar foto voor de reclamecampagne van Douwe Egberts.
2.2. SpecialSauce heeft de door haar geleden schade begroot op een bedrag van EUR 40.950,=. Zij sluit hiertoe aan bij bedragen die RES fotoverkoop, de fotoverkoop afdeling van ANP Photo, berekent voor de meest verstrekkende afkoop voor een periode van vijf jaar. Dit gaat om een situatie waarbij de auteursrechten niet worden overgedragen. In het onderhavige geval verkeert SpecialSauce zich in de positie dat ongewild de auteursrechten mogelijk wel zijn overgedragen, hetgeen het gevorderde bedrag des te meer rechtvaardigt, aldus steeds SpecialSauce. SpecialSauce betwist dat de offerte waarop Proud Design zich baseert en die de optie tot een buy-out vermeldt, van haar afkomstig is.
2.3. Proud Design heeft aangevoerd dat uit een offerte van SpecialSauce zelf blijkt dat zij voor een “wereldwijde buy-out” een aanbod heeft gedaan voor 200% van de “fotografie uren”, neerkomende op een bedrag van EUR 12.210,= bovenop de offerteprijs. Zij stelt zich echter op het standpunt dat op dit bedrag een correctie moet worden aangebracht omdat in de uiteindelijke campagne minder foto’s zijn gemaakt dan waartoe SpecialSauce had geoffreerd en om aan te sluiten bij het marktconforme tarief van 100% van de uren besteed aan de fotografie voor het rechtenvrij gebruik.
2.4. De rechtbank stelt voorop dat uit de stellingen van SpecialSauce voortvloeit dat haar schade niet nauwkeurig kan worden vastgesteld. Volgens SpecialSauce is sprake van een situatie waarin zij zich normaal gesproken niet zou bevinden, nu zij nimmer de rechten van een foto overdraagt. Zij betwist de stellingen van Proud Design omtrent de door haar geboden mogelijkheid tot een “wereldwijde buy-out”. Daarom kan de onderhavige situatie niet vergeleken worden met een vergelijkbare situatie binnen haar bedrijf. Dit betekent dat de rechtbank de schade zal begroten – en waar nodig schatten – op grond van artikel 6:97 BW.
2.5. Bij deze begroting van de schade moet tot uitgangspunt worden genomen de opgave van SpecialSauce van de door haar berekende prijzen. Door inbreuk te maken op haar auteursrecht, heeft Proud Design SpecialSauce immers haar onderhandelingspositie hierin ontnomen.
2.6. De rechtbank stelt vast dat SpecialSauce zich bij de berekening van haar gestelde schade, net als Proud Design, baseert op een prijs voor een gebruikslicentie op de foto. De rechtbank zal derhalve hebben vast te stellen of de door SpecialSauce gestelde prijs van die gebruikslicentie in overeenstemming is met de aard van de schade.
2.7. Daartoe moet allereerst worden beoordeeld of het in overeenstemming met de aard van de schade is om aan te sluiten bij tarieven die door RES fotoverkoop worden gehanteerd, zoals SpecialSauce stelt, dan wel bij de door Proud Design gestelde marktconforme tarieven die zouden neerkomen op een toeslag van 100% over het gewerkte aantal uren.
2.8. De rechtbank acht het door SpecialSauce gevorderde bedrag van EUR 40.950,= buitenproportioneel en daarmee onvoldoende in overeenstemming met de aard van de schade om van uit te gaan. Met Proud Design is zij van oordeel dat reclamefotografie onvoldoende vergelijkbaar is met persfotografie om bij de in deze laatstgenoemde branche gehanteerde tarieven aan te sluiten. Er zal zoveel mogelijk aansluiting gezocht dienen te worden met hetgeen in de reclamewereld gebruikelijk is.
2.9. Proud Design heeft haar stellingen omtrent hetgeen in de reclamefotografie gebruikelijk is onderbouwd met een groot aantal producties, waaronder verklaringen van een fotograaf en een illustrator werkzaam in de branche. Deze verklaren beiden dat een marktconform tarief is om het auteursrecht “af te kopen” een toeslag van 100% op de werkfee. SpecialSauce heeft hier slechts tegenover gesteld dat dergelijke gebruiken in haar geval niet van toepassing zijn, omdat zij vanwege haar superieure dienstverlening hogere bedragen kan bedingen. Inzicht in die bedragen heeft zij echter niet gegeven, anders dan door te verwijzen naar hetgeen in een geheel andere branche voor een heel ander soort foto gevraagd kan worden.
2.10. De rechtbank acht daarmee voldoende aannemelijk dat het marktconforme tarief een toeslag is van 100% op de werkfee. Om tegemoet te komen aan de stellingen van SpecialSauce dat zij hogere tarieven kan berekenen, zal in haar geval schattenderwijs uitgegaan worden van een toeslag van 150%.
2.11. Anders dan Proud Design – en SpecialSauce in reactie op de stellingen van SpecialSauce – tot uitgangspunt neemt, zal de rechtbank deze toeslag niet berekenen over het aantal uren dat SpecialSauce gewerkt zou hebben indien zij de opdracht zou hebben gekregen, doch over de uren die besteed zijn aan de serie proeffoto’s, nu dit het werk is waaruit de foto van SpecialSauce is voortgekomen. Dat uitgegaan moet worden van de winst die SpecialSauce zou hebben gemaakt indien haar foto was gebruikt in de campagne, brengt immers niet automatisch met zich dat ervan uitgegaan zou moeten worden dat Proud Design SpecialSauce nog een nadere opdracht zou hebben gegeven tot het maken van aanvullende foto’s.
2.12. Uit de factuur die SpecialSauce Proud Design voor de serie proeffoto’s heeft gezonden, en die ook is voldaan, valt niet op te maken hoeveel uren aan de fotografie is besteed. Uit de stukken kan wel afgeleid worden dat de proeffotografie op één dag, namelijk 21 februari 2005, heeft plaatsgevonden. Uit de stukken is echter eveneens af te leiden dat aan deze fotosessies verschillende besprekingen vooraf zijn gegaan. Al met al leidt dit ertoe dat de rechtbank het aantal bestede uren schattenderwijs zal vaststellen op (drie dagen van acht uur =) 24 uur.
2.13. SpecialSauce heeft in haar reactie op de berekeningswijze van Proud Design niet betwist dat haar uurtarief kan worden aangenomen EUR 165,= te zijn, zodat ook de rechtbank hiervan uit zal gaan.
2.14. Dit alles in overweging nemende begroot de rechtbank de geleden schade van SpecialSauce op 150% x 24 x EUR 165,=, derhalve op een bedrag van EUR 5.940,=. Proud Design zal dan ook worden veroordeeld tot betaling van dit bedrag aan SpecialSauce, vermeerderd met de wettelijke rente zoals gevorderd. Als ingangsdatum voor de wettelijke rente zal de rechtbank hanteren de datum van de brief van SpecialSauce van 31 mei 2006 waarin zij Proud Design heeft aangesproken op de auteursrechtinbreuk.
2.15. SpecialSauce vordert voorts kennelijk een kostenveroordeling van Proud Design in de door haar werkelijk gemaakte proceskosten op grond van artikel 1019h van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering. Zoals Proud Design hiertegen terecht tot haar verweer aanvoert, heeft deze procedure slechts voor een gedeelte betrekking gehad op de handhaving van het intellectueel eigendomsrecht van SpecialSauce. Het had op de weg van SpecialSauce gelegen haar vordering in die zin te onderbouwen. Nu zij dit heeft nagelaten, zal de vordering als onvoldoende onderbouwd worden afgewezen.
2.16. SpecialSauce vordert Proud Design te veroordelen tot betaling van de beslagkosten. Deze vordering zal als onvoldoende onderbouwd worden afgewezen, omdat SpecialSauce heeft verzuimd de beslagstukken in het geding te brengen.
2.17. Aangezien elk van partijen als op enig punt in het ongelijk gesteld is te beschouwen, zullen de proceskosten worden gecompenseerd op de hierna te vermelden wijze.
3. De beslissing
De rechtbank
3.1. veroordeelt Proud Design om aan SpecialSauce te betalen een bedrag van EUR 5.940,00 (vijfduizendnegenhonderdveertig euro), vermeerderd met de wettelijke rente als bedoeld in art. 6: 119a BW over het nog niet betaalde deel van het toegewezen bedrag vanaf 31 mei 2006 tot de dag van volledige betaling,
3.2. verklaart dit vonnis tot zover uitvoerbaar bij voorraad,
3.3. compenseert de kosten van deze procedure tussen partijen, in die zin dat iedere partij de eigen kosten draagt,
3.4. wijst het meer of anders gevorderde af.
Dit vonnis is gewezen door mr. C.H. Rombouts en in het openbaar uitgesproken op 27 augustus 2008.?