Uitspraak
Uitspraak van 6 juni 2016
GAZA nr. 2284 van 2015
HET GERECHT IN AMBTENARENZAKEN VAN ARUBA
UITSPRAAK
op het bezwaar van:
[klager],
wonende in Aruba,
KLAGER,
gemachtigde: de advocaat mr. V.A.V. Carlo,
gericht tegen:
de Gouverneur van Aruba,
zetelend in Aruba,
VERWEERDER,
gemachtigde: A. Lumenier (DWJZ)
1.PROCESVERLOOP
Bij landsbesluit van 11 september 2015, no. 5, is klager met toepassing van artikel 87, onderdeel c, van de Landsverordening materieel ambtenarenrecht (Lma) in zijn ambt geschorst tot op de dag waarop het bevoegd gezag een besluit heeft genomen omtrent de disciplinaire strafoplegging.
Klager heeft tegen deze beschikking op 7 oktober 2015 bezwaar gemaakt.
Verweerder heeft een contramemorie ingediend.
De zaak is behandeld ter zitting van 15 februari 2016, waar klager is verschenen in persoon bijgestaan door zijn gemachtigde en verweerder zich heeft laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigde.
Uitspraak is nader bepaald op heden.
2.OVERWEGINGEN
2.1
Het gerecht stelt voorop dat de schorsing met toepassing van artikel 87 van de Lma het karakter heeft van een ordemaatregel die kan worden opgelegd als het ongestoord functioneren van de dienst of het dienstonderdeel door het handhaven van de ambtenaar niet langer verzekerd zou zijn. De beslissing tot schorsing dient door het gerecht te worden beoordeeld aan de hand van de feiten en omstandigheden, zoals die zich voordeden ten tijde van het nemen van die beslissing (ex-tunc).
2.2
Het gerecht gaat uit van de navolgende, tussen partijen niet in geding zijnde, feiten. Klager is als ambtenaar werkzaam bij het Bureau Orthopedagogisch Centrum (hierna: OC) in de functie van [functie]. Op 27 mei 2015 is klager aangehouden op verdenking van het plegen van een aantal zedenmisdrijven jegens een in het OC verblijvende minderjarige. Aansluitend is klager in voorlopige hechtenis gesteld. Bij beschikking van 1 juli 2015, gegeven op het door klager ingestelde hoger beroep tegen de bij beslissing van de rechter-commissaris van het gerecht in eerste aanleg van 16 juni 2016 bevolen gevangenhouding, heeft het Gemeenschappelijk Hof van Justitie, zijn onmiddellijke invrijheidstelling gelast. Aan deze beschikking heeft het Hof als zijn oordeel ten grondslag gelegd dat er op dat moment onvoldoende ernstige bezwaren tegen klager bestonden ter zake van de feiten waarvan hij wordt verdacht. Met ingang van 2 juli 2015 heeft de minister van Justitie aan klager de toegang tot zijn plaats van tewerkstelling ontzegd voor de duur van zes weken. Deze toegangsontzegging is met zes weken verlengd. Vervolgens is de thans bestreden beschikking tot stand gekomen.
2.3
Klager ontkent zich aan de hem verweten gedragingen schuldig te hebben gemaakt. Naar zijn mening zijn opzettelijk leugenachtige verklaringen over hem afgelegd met het oogmerk hem te beschadigen. Gelet op de beslissing van het Gemeenschappelijk Hof van Justitie dat hij onmiddellijk in vrijheid diende te worden gesteld, was er onvoldoende grond om daarna nog tot schorsing over te gaan, aldus klager.
2.4
Het gerecht overweegt dat de omstandigheid dat het Gemeenschappelijk Hof van Justitie op 1 juli 2015 tot het oordeel is gekomen dat op dat moment onvoldoende ernstige bezwaren tegen klager bestonden om zijn voorlopige hechtenis te laten voortduren, niet zonder meer meebrengt dat hij ten tijde van het nemen van de beschikking niet langer als verdachte van de hem verweten feiten kon worden aangemerkt. Gelet op het feit dat er belastende verklaringen jegens klager zijn afgelegd en de omstandigheid dat – naar niet wordt betwist – het strafrechtelijk onderzoek nog immer gaande was hoefde verweerder op dat moment niet van de onschuld van klager uit te gaan. Daarbij is in aanmerking genomen de aard van de feiten waarvan klager werd verdacht alsmede die van van de werkzaamheden die klager uit hoofde van zijn ambtelijke aanstelling verrichtte en die hem in direct contact met kwetsbare minderjarigen brachten. Uit de aard van de verdenking vloeit voorts voort dat het bevoegd gezag zich bij het onderzoek naar de feiten zich vooralsnog mocht richten naar de bevindingen van het openbaar ministerie. Een onderzoek in zedenzaken zal in zijn algemeenheid in eerste instantie uitsluitend door de met de opsporing van strafbare feiten belaste instanties dienen te worden verricht.
2.5
Het vorenstaande leidt het gerecht tot de conclusie dat verweerder, gelet op de feiten en omstandigheden zoals die zich op dat moment voordeden, op goede gronden heeft besloten klager in zijn ambt te schorsen. Het bezwaar is derhalve ongegrond.
3.BESLISSING
De rechter in dit gerecht:
verklaart het bezwaar ongegrond.
Deze uitspraak is gegeven door mr. W.C.E. Winfield, ambtenarenrechter, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van maandag 6 juni 2016 in aanwezigheid van de griffier.
Ieder der partijen is bevoegd tegen een door het gerecht genomen met redenen omklede eindbeslissing als bedoeld in artikel 89, hoger beroep in te stellen (art. 97, eerste lid, LA).
Het hoger beroep wordt ingesteld binnen dertig dagen na de dag van de uitspraak, indien de appellant in persoon of bij vertegenwoordiger dan wel gemachtigde bij de uitspraak tegenwoordig is geweest, en in de andere gevallen binnen dertig dagen na de dag van toezending of terhandstelling van een afschrift van de uitspraak, welke dag bij toezending aan de voet van het afschrift en bij terhandstelling op het ontvangstbewijs wordt vermeld (art. 98, eerste lid, LA).
Het hoger beroep wordt ingesteld door een beroepschrift aan de raad in te zenden ter griffie van die raad te Oranjestad (art. 98, tweede lid, LA).