ECLI:NL:HR:2019:264

• Datum uitspraak: 22 februari 2019
• Publicatiedatum: 20 februari 2019
• Zaaknummer: 18/00498
• Instantie: Hoge Raad
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Belastingrecht
• Procedures: Cassatie
• Rechters: G. de Groot; J.A.C.A. Overgaauw; M.A. Fierstra; J. Wortel; A.F.M.Q. Beukers-van Dooren
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Cassatie over griffierecht bij beroep ingesteld door natuurlijke persoon of rechtspersoon in parkeerbelastingzaken

In deze zaak heeft de Hoge Raad op 22 februari 2019 uitspraak gedaan in een cassatieprocedure betreffende de heffing van griffierecht in zaken over naheffingsaanslagen parkeerbelasting door de gemeente Amsterdam. De belanghebbende had beroep ingesteld tegen een uitspraak van de Rechtbank Amsterdam, waarin het beroep niet-ontvankelijk was verklaard omdat het griffierecht niet was voldaan. De belanghebbende stelde dat het beroep was ingesteld door een natuurlijke persoon, en dat het griffierecht dus naar het tarief voor natuurlijke personen geheven diende te worden. De Rechtbank had echter geoordeeld dat de beroepen waren ingesteld door een rechtspersoon, zoals blijkt uit de machtiging die was overgelegd.

De Hoge Raad heeft in zijn beoordeling vastgesteld dat uit het dossier niet duidelijk blijkt op wiens naam de bezwaarschriften zijn ingediend. De Hoge Raad oordeelt dat de mededeling in de machtiging redelijkerwijs niet anders kan worden begrepen dan dat de beroepen door de natuurlijke persoon uit eigen hoofde zijn ingesteld. De toevoeging 'h.o.d.n. [X2] B.V.' kan niet de conclusie dragen dat de volmacht is verleend door de natuurlijke persoon als vertegenwoordiger van de rechtspersoon.

De Hoge Raad heeft de bestreden uitspraak van de Rechtbank vernietigd en het geding verwezen naar de Rechtbank Noord-Holland voor verdere behandeling. Tevens is het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Amsterdam veroordeeld in de kosten van het geding in cassatie en is de gemeente opgedragen het griffierecht aan de belanghebbende te vergoeden. Dit arrest benadrukt de noodzaak van duidelijke machtigingen en de gevolgen van het niet tijdig voldoen aan griffierechten.

Uitspraak

22 februari 2019

Nr. 18/00498

Arrest

gewezen op het beroep in cassatie van
[X1] te
[Z] (hierna: belanghebbende) tegen de uitspraak van de
Rechtbank Amsterdam van 23 januari 2018, nrs. AMS 17/3358, 17/3362, 17/3368, 17/3371, 17/3373 17/3376 17/3378, 17/3379, 17/3380, 17/3381, 17/3382, 17/3383 en 17/3384 V, op het verzet van belanghebbende tegen een uitspraak van de Rechtbank betreffende naheffingsaanslagen in de parkeerbelasting van de gemeente Amsterdam. De uitspraak van de Rechtbank is aan dit arrest gehecht.

1. Geding in cassatie

Belanghebbende heeft tegen de bovengenoemde uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Advocaat-Generaal R.L.H. IJzerman heeft op 15 november 2018 geconcludeerd tot gegrondverklaring van het beroep in cassatie (ECLI:NL:PHR:2018:1291).

Belanghebbende heeft schriftelijk op de conclusie gereageerd.

2. Beoordeling van de klachten

2.1.

In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan.

2.1.1.

Bij de Rechtbank is in een aantal zaken beroep ingesteld tegen uitspraken op bezwaar van de heffingsambtenaar inzake naheffingsaanslagen parkeerbelasting. Het geschrift waarin in alle zaken beroep is ingesteld, vermeldt dat het beroep door een gemachtigde wordt ingesteld “namens [X1] te [Z] ”.

2.1.2.

De griffier van de Rechtbank heeft de gemachtigde laten weten dat uit een bij het beroepschrift gevoegde machtiging blijkt dat de beroepen zijn ingesteld door “ [X1] h.o.d.n. [X2] B.V.”, en dat om die reden in elke zaak griffierecht wordt geheven naar het voor rechtspersonen geldende tarief.

2.1.3.

In de krachtens artikel 8:54 Awb gedane uitspraak is vastgesteld dat niet het door de griffier geheven bedrag aan griffierecht is voldaan. De beroepen zijn niet-ontvankelijk verklaard.

2.1.4.

In het tegen deze uitspraak ingestelde verzet heeft belanghebbende aangevoerd dat uit het beroepschrift blijkt dat de beroepen door een natuurlijke persoon zijn ingesteld, zodat het griffierecht in deze zaken moet worden geheven naar het tarief voor een natuurlijke persoon en dat het verschuldigde bedrag in elke zaak binnen de termijn is voldaan.

2.1.5.

Dat betoog is in de bestreden uitspraak verworpen. Naar het oordeel van de Rechtbank is het niet aan de gemachtigde om te bepalen namens wie hij beroep instelt. Om die reden kent de Rechtbank geen doorslaggevend gewicht toe aan de naam die is vermeld in het door de gemachtigde ingediende beroepschrift, maar gaat de Rechtbank af op de naam die is ingevuld in de machtiging tot het instellen van beroep.

Het verzet is daarom ongegrond verklaard.

2.2.1.

Bij de beoordeling van de daartegen in deze zaak gerichte klachten wordt vooropgesteld, dat uit het dossier dat de Hoge Raad ter beschikking staat niet blijkt op wiens naam de bezwaarschriften zijn ingediend en wat de naam is van de belanghebbende(n) ten aanzien van wie de uitspraken op bezwaar zijn gedaan.

2.2.2.

Daargelaten welke betekenis in het algemeen zou kunnen worden toegekend aan de door een natuurlijke persoon gedane mededeling dat hij onder de (handels)naam van een rechtspersoon wenst op te treden, kan de mededeling in de machtiging die in deze zaken aan de Rechtbank is overgelegd, dat zij is gegeven door “ [X1] h.o.d.n. [X2] B.V.” redelijkerwijs niet anders worden begrepen dan dat de beroepen door deze natuurlijke persoon uit eigen hoofde zijn ingesteld. De enkele toevoeging “h.o.d.n. [X2] B.V.” kan met name niet de gevolgtrekking dragen dat de volmacht is verleend door de natuurlijke persoon als vertegenwoordiger van de rechtspersoon.

2.2.3.

Het met de bestreden uitspraak bevestigde oordeel dat het verzuim het voor rechtspersonen verschuldigde griffierecht tijdig te voldoen aan behandeling van de beroepen in de weg moet staan, is daarom niet begrijpelijk. In zoverre treffen de klachten doel, de bestreden uitspraak kan dus niet in stand blijven. Verwijzing moet volgen voor een nieuwe behandeling van het verzet.

3. Proceskosten

Over de kosten van het verzet bij de Rechtbank dient de verwijzingsrechtbank te beslissen bij de uitspraak op het verzet.

Het College zal worden veroordeeld in de kosten van het geding in cassatie. Hierbij wordt in aanmerking genomen dat de zaak met nummer 18/01584 met de onderhavige zaak samenhangt in de zin van het Besluit proceskosten bestuursrecht.

4. Beslissing

De Hoge Raad

verklaart het beroep in cassatie gegrond,

vernietigt de uitspraak op verzet van de Rechtbank,

verwijst het geding naar de Rechtbank Noord-Holland ter verdere behandeling van en beslissing op het verzet met inachtneming van dit arrest,

veroordeelt het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Amsterdam in de kosten van belanghebbende voor het geding in cassatie, vastgesteld op de helft van € 3.456, derhalve € 1.728, voor beroepsmatig verleende rechtsbijstand, en draagt het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Amsterdam op aan belanghebbende te vergoeden het griffierecht van € 126 dat belanghebbende voor de behandeling van het beroep in cassatie heeft betaald

Dit arrest is gewezen door de vice-president G. de Groot als voorzitter, en de raadsheren J.A.C.A. Overgaauw, M.A. Fierstra, J. Wortel en A.F.M.Q. Beukers-van Dooren, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier F. Treuren, en in het openbaar uitgesproken op 22 februari 2019.