Uitspraak
gewezen op het beroep in cassatie van X te Z tegen de uitspraak van de Centrale Raad van Beroep van 23 december 2011, nr. 10/593, LJN BV0262, betreffende een besluit van de Sociale verzekeringsbank op grond van de Algemene Ouderdomswet.
ECLI:NL:HR:2012:BY6841
Hoge Raad
- Cassatie
- Hoge Raad der Nederlanden
- Rechtspraak.nl
AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd
Niet-ontvankelijkheid van het beroep in cassatie betreffende een besluit van de Sociale verzekeringsbank
In deze zaak heeft de Hoge Raad op 21 december 2012 uitspraak gedaan in het cassatieberoep van X te Z. Het beroep was gericht tegen een uitspraak van de Centrale Raad van Beroep, gedateerd 23 december 2011, met nummer 10/593. De Centrale Raad van Beroep had eerder een besluit van de Sociale verzekeringsbank op grond van de Algemene Ouderdomswet beoordeeld. De Hoge Raad heeft in zijn uitspraak geoordeeld dat het beroep in cassatie niet-ontvankelijk is verklaard. Dit betekent dat de Hoge Raad niet ingaat op de inhoudelijke bezwaren van de appellant, X te Z, tegen de eerdere uitspraak van de Centrale Raad van Beroep. De beslissing van de Hoge Raad is van belang voor de rechtspraktijk, omdat het de voorwaarden voor ontvankelijkheid in cassatie verduidelijkt. De uitspraak benadrukt dat niet alle beroepen in cassatie automatisch worden behandeld, maar dat er strikte eisen zijn waaraan voldaan moet worden. De Hoge Raad heeft in deze zaak geen inhoudelijke beoordeling van de zaak zelf gedaan, maar heeft zich beperkt tot de procesrechtelijke aspecten van het cassatieberoep.