ECLI:NL:HR:2004:AO8318

• Datum uitspraak: 15 juni 2004
• Publicatiedatum: 4 april 2013
• Zaaknummer: 02277/03
• Instantie: Hoge Raad
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Cassatie
• Rechters: F.H. Koster; J.L.M. Urlings; G.J.M. Corstens
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Ontvankelijkheid van het Openbaar Ministerie in vervolging na niet-intrekking eerdere dagvaarding

In deze zaak heeft de Hoge Raad op 15 juni 2004 uitspraak gedaan in een cassatieprocedure tegen een arrest van het Gerechtshof te 's-Gravenhage. De verdachte was eerder veroordeeld door de Politierechter in de Rechtbank te Rotterdam voor overtreding van artikel 8 van de Wegenverkeerswet 1994. De verdachte had beroep in cassatie ingesteld, waarbij mr. E.R. Weening als raadsman optrad. De kern van het geschil betrof de ontvankelijkheid van het Openbaar Ministerie in de vervolging, aangezien de verdachte aanvoerde dat een eerdere dagvaarding niet was ingetrokken. De Hoge Raad oordeelde dat uit de processtukken niet kon worden afgeleid dat er op 7 september 2000 een behandeling ter terechtzitting had plaatsgevonden of dat het Hof een beslissing had genomen naar aanleiding van de eerste appèldagvaarding. De Advocaat-Generaal had de dagvaarding ingetrokken vóór de schorsing van het onderzoek ter terechtzitting op 5 november 2002. Hierdoor ontbrak de feitelijke grondslag voor de klacht van de verdachte. De Hoge Raad concludeerde dat de middelen van de verdachte niet tot cassatie konden leiden en verwierp het beroep. De uitspraak benadrukt het belang van de juiste procedurele stappen in het strafrecht en de rol van de dagvaarding in de ontvankelijkheid van het Openbaar Ministerie.

Uitspraak

15 juni 2004

Strafkamer

nr. 02277/03

AGJ/SM

Hoge Raad der Nederlanden

Arrest

op het beroep in cassatie tegen een bij verstek gewezen arrest van het Gerechtshof te 's-Gravenhage van 27 januari 2003, nummer 22/001211-00, in de strafzaak tegen:

[verdachte], geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1978, wonende te [woonplaats].

1. De bestreden uitspraak

Het Hof heeft in hoger beroep - met vernietiging van een vonnis van de Politierechter in de Rechtbank te Rotterdam van 10 januari 2000 - de verdachte ter zake van "overtreding van artikel 8 van de Wegenverkeerswet 1994" veroordeeld tot een geldboete van € 750,--, subsidiair vijftien dagen hechtenis, met ontzegging van de bevoegdheid motorrijtuigen te besturen voor de duur van zes maanden. Voorts is de tenuitvoerlegging gelast van een voorwaardelijk opgelegde straf.

2. Geding in cassatie

2.1. Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze heeft mr. E.R. Weening, advocaat te Rotterdam, bij schriftuur middelen van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Advocaat-Generaal Jörg heeft geconcludeerd tot verwerping van het beroep.

2.2. De Hoge Raad heeft kennis genomen van het schriftelijk commentaar van de raadsman op de conclusie van de Advocaat-Generaal.

3. Beoordeling van het eerste middel

3.1. Het middel behelst de klacht dat het Hof het Openbaar Ministerie ten onrechte ontvankelijk heeft geacht in de vervolging op de grond dat de dagvaarding voor een eerdere terechtzitting van het Hof dan die waarvoor hij naderhand is gedagvaard, niet was ingetrokken.

3.2. Tot de stukken van het geding behoren onder meer:

(i) Het dubbel van de dagvaarding van de verdachte om op 7 september 2000 ter terechtzitting van het Hof terecht te staan ter zake van het feit onder parketnummer 22/001211-00. Deze dagvaarding is volgens de daaraan gehechte akte van uitreiking op 22 juni 2000 aan de verdachte in persoon uitgereikt;

(ii) Het dubbel van de dagvaarding van de verdachte om op 5 november 2002 ter terechtzitting van het Hof terecht te staan ter zake van het feit onder parketnummer 22/001211-00. Deze dagvaarding is volgens de daaraan gehechte akte van uitreiking op 16 september 2002 uitgereikt aan degene die zich op verdachtes GBA-adres bevond en die zich bereid verklaarde de dagvaarding onverwijld aan de verdachte te doen toekomen;

(iii) Het dubbel van de oproeping van de verdachte om op 27 januari 2003 ter terechtzitting van het Hof terecht te staan ter zake van het feit onder parketnummer 22/001211-00, ten aanzien waarvan ter terechtzitting van 5 november 2002 het onderzoek voor onbepaalde tijd was geschorst. Deze oproeping is volgens de daaraan gehechte akte van uitreiking op 6 januari 2003 uitgereikt aan de griffier van de Rechtbank te 's-Gravenhage.

3.3. Uit de stukken waarvan de Hoge Raad kennis neemt kan niet volgen dat er op 7 september 2000 enige behandeling ter terechtzitting heeft plaatsgevonden of dat het Hof enige beslissing naar aanleiding van de onder (i) bedoelde dagvaarding heeft genomen. De Advocaat-Generaal bij het Hof heeft vervolgens de onder (ii) bedoelde dagvaarding en de onder (iii) bedoelde oproeping doen betekenen. Daarom moet het ervoor worden gehouden dat de Advocaat-Generaal bij het Hof vóór de terechtzitting van 5 november 2002 de onder (i) bedoelde appèldagvaarding heeft ingetrokken (vgl. HR 24 november 1987, NJ 1988, 640).

3.4. Gelet op hetgeen onder 3.3 is overwogen mist het middel feitelijke grondslag en kan het niet tot cassatie leiden.

4. Beoordeling van het tweede middel

Het middel kan niet tot cassatie leiden. Dit behoeft, gezien art. 81 RO, geen nadere motivering nu het middel niet noopt tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.

5. Slotsom

Nu de middelen niet tot cassatie kunnen leiden, terwijl de Hoge Raad ook geen grond aanwezig oordeelt waarop de bestreden uitspraak ambtshalve zou behoren te worden vernietigd, moet het beroep worden verworpen.

6. Beslissing

De Hoge Raad verwerpt het beroep.

Dit arrest is gewezen door de vice-president F.H. Koster als voorzitter, en de raadsheren J.L.M. Urlings en G.J.M. Corstens, in bijzijn van de waarnemend-griffier L.J.J. Okker-Braber, en uitgesproken op 15 juni 2004.