Uit de transcriptie van het telefoongesprek van 10 oktober 2012 ontleent het hof de navolgende tekst:
[directeur PH B.V.] : Ik vind gewoon, dat ik daar toch, ja gewoon, dat ik toch correct gehandeld heb eerlijk gezegd.
[appellant] : Ja, in jouw ogen.
[directeur PH B.V.] : Ja
[appellant] : Ja, ja, in jouw ogen, ja. In mijn ogen vind ik het, vind ik het een beetje…
[directeur PH B.V.] : Vind ik…
[appellant] : Ja, weet ik niet. Maar dat maakt ook niets uit. Daar kunnen we over de telefoon
over lullen wie wat en hoe.
[directeur PH B.V.] : Maar ik denk dat het wel goed is dat we samen een keer gewoon…
[appellant] : Nee, nee. Als je zegt, als je nu(!) tegen mij zegt: [appellant] , ik houd het bedrijf, dan
houdt het op. Dan weet ik in ieder geval, dan heb ik mijn best gedaan, dan is het afgelopen.
[directeur PH B.V.] : Ja, ik houd het bedrijf.
[appellant] : Ja, nou, dan weet ik waar ik aan toe ben. En dan zie morgen wel als de bank hier
komt. En dan kijk ik wel. Nee, maar, dan weet ik genoeg. Nee, dan is het definitief. Dan ga ik er ook niet meer over liggen leuren, liggen te zeuren, weet ik waar ik aan toe ben en dan kan ik vrijdagmorgen met een gerust hart de jet instappen. En dan hoeven we daar niet meer over door te zeumeren, niet door te piekeren. Want dat heeft voor mij ook geen zin. Als ik dadelijk ergens lig te zitten hier en daar, ligt me de molen ook nog te draaien. Daarom. Goed, dan weet ik waar ik aan toe ben [directeur PH B.V.] en dan zie ik morgenvroeg wel wat ik met die bankmannen doe en dan, en dan kijk ik wel wat er allemaal gaat gebeuren.
[directeur PH B.V.] : Is goed.
[appellant] : Doen we zo [directeur PH B.V.] .
[directeur PH B.V.] : Maar, eh, als je wilt, ik wil er best wel met jou over praten, over hoe het allemaal
is gelopen, dat eh…
[appellant] : Ja kijk, in jouw ogen is het zo gelopen, in mijn ogen is het zo gelopen. Nou, ik, ik
kom mijn afspraken na en, en zodoende heb ik ook gezegd, ik kom mijn financiële wereldje na. Nou, en helaas is het niet snel genoeg gegaan in jouw ogen. Nou, daar kan ik niets aan doen. Ik heb mijn best gedaan om het zo snel mogelijk financieel rond te krijgen en meer kan ik niet doen. En als we vallen over afspraken dit en dit en dat. Ja, in jouw ogen is het misschien niet zo gegaan. Nou, als we het daar op moeten laten kelderen, nou, daar heb ik, ja, daar heb ik wel een beetje… Als ik iets toezeg, dan doe ik dat. En als jij iets toezegt, doe je dat ook, tenminste, als ik dat uit je woorden allemaal haal. Jij hebt die man dat beloofd. Nou, dan kom jij dat na. En als ik die man dat heb beloofd, ook. En daar is het zo’n beetje op gestruikeld en dan houdt het jammer genoeg op. In jouw ogen. Zo bekijk ik dat. Ik heb mijn best gedaan. Ik heb geprobeerd zo snel mogelijk financieel de euro’s bij elkaar te krijgen en meer kunnen we er niet aan doen, hoe ik het dan bekijk. Kijk, als ik het 1 oktober rond had gehad, dan had ik het nu gehad. Dan waren we 1 oktober om negen uur daar geweest.
[directeur PH B.V.] : Mmm (instemmend)
[appellant] : Ja, en nu zijn we bijna veertien dagen verder. En nou kan ik alleen maar zeggen,
nou, die hebben niet snel genoeg voor mij gewerkt. Dat is het enige dat ik tot nu kan zeggen en naar wie ik dan moet wijzen en schrijven en schreeuwen, daar heb ik helemaal niks aan. In ieder geval, het heeft me een vermogen gekost. En dan kun je wel zeggen, OK, dat ben ik dan kwijt, hoeft niet, misschien is er wel wat anders. Maar, daarom. Kijk, daarom heb ik dan ook twee keer gevraagd toen en nu zeg je dan tegen mij, nou, ik wil het houden. Dan is daarmee de kous af voor mij. Ik heb mijn best gedaan in mijn ogen. En als jij … (onverstaanbaar), ja, dan houdt het gewoon op. Ja, zo bekijk ik het, ik heb mijn best gedaan. Ik heb het voor 1 oktober niet gerealiseerd gekregen. Als ik 1 oktober de centen had gehad, had ik het nu gehad. Helaas heb ik 1 oktober de centen niet gehad. En wat er in de aktes allemaal staat, dat interesseert me allemaal geen zak.”