Uitspraak
GERECHTSHOF DEN HAAG
Team Belastingrecht
meervoudige kamer
nummer BK-17/00778
Uitspraak van 22 juni 2018
in het geding tussen:
[X] te [Z] , belanghebbende,
en
de heffingsambtenaar van de gemeente Den Haag, de heffingsambtenaar,
op het hoger beroep van belanghebbende tegen de uitspraak van de Rechtbank Den Haag van 10 augustus 2017, nr. SGR 17/1514.
Procesverloop
1.1.
Aan belanghebbende is op 3 augustus 2016 een naheffingsaanslag in de parkeerbelastingen van de gemeente Den Haag opgelegd.
1.2.
Belanghebbende heeft bezwaar tegen de naheffingsaanslag gemaakt.
1.3.
Wegens het uitblijven van een beslissing op het bezwaar heeft belanghebbende beroep bij de Rechtbank ingesteld. Een griffierecht van € 46 is geheven.
1.4.
De Rechtbank heeft het beroep niet-ontvankelijk verklaard.
1.5.
Belanghebbende is tegen de uitspraak van de Rechtbank in hoger beroep gekomen bij het Hof. Een griffierecht van € 124 is geheven.
1.6.
De heffingsambtenaar heeft een verweerschrift ingediend.
1.7.
De mondelinge behandeling van het hoger beroep heeft plaatsgehad in Den Haag ter zitting van het Hof van 1 juni 2018. De heffingsambtenaar is verschenen. Van de zijde van belanghebbende is niemand verschenen.
1.8.
Bij faxbericht van 1 mei 2018 betreffende "BK SGR 17 / 00778 ( [X] te [Z] )" heeft de gemachtigde van belanghebbende meegedeeld: "(…) Uw Hof heeft een mondelinge behandeling ter zitting gepland op 1 juni 2018. Zijdens appellant zal daar geen vertegenwoordiging aanwezig zijn. (…)" Een uitstelverzoek is niet gedaan.
Feiten
2.1.
Het door mr. drs. [A] als gemachtigde van belanghebbende met betrekking tot de naheffingsaanslag ingediende bezwaarschrift van 14 augustus 2016 meldt:
"Ik treed op namens [X] te [Z] cliënt, en maak hierbij op nog nader aan te geven gronden bezwaar tegen opgemelde naheffingsaanslag. Cliënt verzoekt in ieder geval om een vergoeding op grond van artikel 7:15 Awb wegens beroepsmatig verleende rechtsbijstand. Daarnaast verzoek ik u om telefonisch te worden gehoord ter zake van dit bezwaarschrift. Tot slot verzoek ik u mij namens cliënt om, mede in het licht van het beginsel van hoor en wederhoor, alle zaakstukken in dit dossier te doen toekomen zodat deze bestudeerd kunnen worden voordat de hoorzitting plaats heeft."
2.2.
Bij brief van 16 augustus 2016 heeft de heffingsambtenaar een bevestiging van de ontvangst van het bezwaarschrift aan de gemachtigde van belanghebbende verzonden.
2.3.
Bij aan de gemachtigde van belanghebbende gerichte brief van 10 november 2016 (zie ook 5.1) geeft de heffingsambtenaar te kennen:
"U heeft namens [X] een bezwaarschrift ingediend tegen de naheffingsaanslag parkeerbelastingen met bovengenoemd nummer. Uw bezwaarschrift is niet gemotiveerd. Ik verzoek u daarom mij binnen vier weken na dagtekening van deze brief de gronden van uw bezwaar aan te geven. U kunt daarvoor de bijgevoegde retourenvelop gebruiken."
2.4.
De door de heffingsambtenaar aan de gemachtigde van belanghebbende gerichte brief van 20 december 2016 meldt:
"U heeft namens [X] een bezwaarschrift ingediend tegen de naheffingsaanslag parkeerbelastingen met bovengenoemd nummer. In het bezwaarschrift verzoekt u om toezending van de stukken waarop de naheffingsaanslag is gebaseerd en vraagt u telefonisch te worden gehoord. De parkeercontroleur heeft vastgesteld dat het voertuig ter plekke stond geparkeerd zonder geldig parkeerrecht. In de bijlage treft u de uitdraai van het elektronisch systeem waarin de naheffingsaanslag is geregistreerd alsmede een foto van het kenteken van het voertuig. Ik verzoek u mij binnen twee weken na dagtekening van deze brief aan te geven wanneer en op welk telefoonnummer u bereikbaar bent voor een hoorzitting. U kunt gebruik maken van bijgevoegde antwoordenvelop."
2.5.
Bij brief van 2 januari 2017 betreffende "uitblijven beslissing op bezwaar" deelt de gemachtigde van belanghebbende de heffingsambtenaar mee:
"Het bezwaarschrift dat ik als bijlage aan deze brief meezend, zond ik u tijdig. De beslistermijn is thans verstreken zonder dat u de gevraagde beslissing op dat bezwaarschrift heeft genomen. Gelet daarop verzoek ik u binnen uiterlijk twee weken na heden en als in artikel 4:17 van de Awb de gevraagde beslissing te nemen."
2.6.
Bij het beroepschrift van 27 februari 2017 voert de gemachtigde van belanghebbende aan: "Namens [X] te [Z] (…) stel ik beroep in bij uw rechtbank. Een machtiging wordt overgelegd. (…)
Gronden van beroep
[Belanghebbende] heeft een bezwaarschrift tegen een naheffingsaanslag aan [de heffingsambtenaar] gezonden. Omdat niet tijdig is beslist op dat bezwaarschrift heeft [belanghebbende] [de heffingsambtenaar] ter zake van het uitblijven van een besluit schriftelijk in gebreke gesteld. Op grond van artikel 4:17 lid 3 Awb verbeurt [de heffingsambtenaar] vanaf twee weken na de verzenddatum van de ingebrekestelling een dwangsom indien het gevraagde besluit nog niet is genomen. [De heffingsambtenaar] heeft thans nog geen beslissing genomen op het bezwaarschrift van [belanghebbende]; hij is op dit moment ter zake derhalve nog steeds in gebreke. Om die reden is sprake van een fictieve weigering ex artikel 6:2 sub b Awb. Indien [de heffingsambtenaar] de tijdige ontvangst van de producties ontkent, kunnen daarvan verzendbewijzen worden overgelegd. [Belanghebbende] doet een nadrukkelijk bewijsaanbod aan uw rechtbank om in dat geval de verzendbewijzen in het geding te brengen.
Verzoek
Middels onderhavig beroepschrift verzoek ik uw rechtbank namens [belanghebbende]:
I. te bepalen dat [de heffingsambtenaar] binnen twee weken na de dag van verzending van uw uitspraak alsnog op het bezwaarschrift van [belanghebbende] het gevraagde besluit neemt, bij gebreke waarvan [de heffingsambtenaar] een nadere dwangsom verbeurt per dag of dagdeel van € 100,- met een maximum van € 15.000,- dan wel een dwangsom door u E.A. in goede justitie te bepalen;
II. de hoogte te bepalen van de door [de heffingsambtenaar] aan [belanghebbende] te verbeuren dwangsommen als bedoeld in § 4.1.3.2. Awb;
III. [de heffingsambtenaar] te verplichten [belanghebbende] de onder II. bedoelde dwangsommen te betalen alsmede haar een vergoeding te doen toekomen voor de kosten van het griffierecht in deze kwestie en eventueel nog voor deze kwestie door haar te maken, nader te specificeren, reis- en/of verletkosten dan wel overige gemaakte of nog te maken proceskosten conform het Besluit proceskosten bestuursrecht;
IV. [de heffingsambtenaar] te verplichten [belanghebbende] de wettelijke rente te vergoeden over de onder II. genoemde bedragen. Ik wijs u in dat kader op artikel 4:87 lid 1 Awb juncto artikel 4:100 Awb."
2.7.
Het verweerschrift in hoger beroep van 17 oktober 2017 meldt met betrekking tot de brief van 10 november 2016:
"(…) In [hoger] beroep voert belanghebbende aan dat hij de brief van 10 november 2016 (bijlage 3 verweerschrift aan de rechtbank) nooit heeft ontvangen. (…) De brief van 10 november 2016 is verzonden naar [B] , [C] . De dagtekening van de brief, te weten 10 november 2016, is de datum dat de brief is verzonden. Het staat naar mijn mening vast dat belanghebbende op de verzendatum van de brief op het bovengenoemde adres woonde en/of daar kantoor had. Belanghebbende heeft op 14 augustus 2016 digitaal bezwaar gemaakt. Onder de naam van belanghebbende staat als adres vermeld [B] , [C] . Van problemen met de verzending van poststukken naar dit adres is mij niets gebleken. De ondertekenaar van de brief, de heer [D] , heeft de brief persoonlijk opgesteld en met dagtekening 10 november 2016 geprint. Hij heeft de brief persoonlijk in een envelop gedaan en die vervolgens in de postbak voor verzending van poststukken gedaan. Afhankelijk van het tijdstip waarop hij de brief in de postbak heeft gedaan is de brief nog dezelfde dag of de dag daarna door een medewerker van de postkamer opgehaald en aangeboden aan PostNL voor postbezorging. De brief van 10 november 2016 is niet als onbestelbaar naar de gemeente teruggezonden. De enkele stelling van belanghebbende dat hij de brief niet zou hebben ontvangen is naar mijn mening onvoldoende dat de ontvangst van de brief redelijkerwijs kan worden betwijfeld. Belanghebbende voert voorts aan dat geen sprake is van een rechtsgeldige herstelbrief omdat belanghebbende niet is gewezen op de mogelijke gevolgen die verbonden konden worden aan het niet tijdig herstellen van het geconstateerde gebrek. Naar mijn mening is dat verzuim in de onderhavige procedure niet van belang omdat geen uitspraak strekkend tot niet-ontvankelijkverklaring van het door belanghebbende ingediende bezwaar is gedaan. Tenslotte voert belanghebbende aan dat de heer [D] niet bevoegd was om de brief van 10 november 2016 op te stellen. In tegenstelling tot hetgeen belanghebbende stelt ben ik van mening dat de heer [D] wel bevoegd was om de betreffende brief te ondertekenen. In dit verband verwijs ik naar bijlage 1 van dit verweerschrift. (…)"
2.8.
Bij brief van 28 september 2017 deelt de heffingsambtenaar de gemachtigde van belanghebbende mee dat is besloten de naheffingsaanslag te laten vervallen en een vergoeding van de kosten wegens beroepsmatig verleende rechtsbijstand toe te kennen van € 246: "1 punt voor het bezwaarschrift, 1 punt voor de hoorzitting x een weging van 0,5".
De Rechtbank
3. De Rechtbank heeft overwegen:
"(…)
Geschil
5. In geschil is of het beroepschrift ontvankelijk is, en zo ja, of de heffingsambtenaar een dwangsom met wettelijke rente verbeurt wegens het niet tijdig nemen van een beslissing op het bezwaar. Het geschil spitst zich toe op de vraag of sprake is van het niet tijdig nemen van een beslissing op bezwaar, en zo ja, of de gemachtigde misbruik heeft gemaakt van zijn bevoegdheid om beroep in te stellen.
Beoordeling van het geschil
Niet tijdig doen van uitspraak op bezwaar
6. Op grond van artikel 236, tweede lid, van de Gemeentewet, wordt op een bezwaarschrift dat niet is ingediend in de laatste zes weken van een kalenderjaar uitspraak gedaan in het kalenderjaar waarin het bezwaarschrift is ontvangen. Op grond van artikel 7:10, tweede lid, van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) wordt deze uitspraaktermijn opgeschort vanaf de dag waarop de indiener is verzocht een verzuim als bedoeld in artikel 6:6 van de Awb te herstellen, tot de dag waarop het verzuim is hersteld of de daarvoor gestelde termijn ongebruikt is verstreken.
7. Het pro forma bezwaarschrift is ontvangen op 14 augustus 2016. Op 10 november 2016 heeft [de heffingsambtenaar] de gemachtigde verzocht binnen vier weken de gronden van het bezwaar in te dienen. Nu de gemachtigde geen gronden heeft ingediend, wordt, gelet op artikel 7:10, tweede lid, van de Awb, de uitspraaktermijn met vier weken opgeschort. De uitspraaktermijn eindigde dan ook vier weken na 31 december 2016 op 28 januari 2017. De ingebrekestelling van [belanghebbende] van 2 januari 2017 is op 4 januari 2017 bij [de heffingsambtenaar] ontvangen. Op dat moment was de uitspraaktermijn nog niet verstreken, zodat de ingebrekestelling prematuur is. Een premature ingebrekestelling kan niet worden aangemerkt als een ingebrekestelling in de zin van artikel 6:12, tweede lid, van de Awb. Nu voorts gesteld noch gebleken is dat [de heffingsambtenaar] na 28 januari 2017 in gebreke is gesteld, is het beroep, gelet op artikel 6:12, tweede lid, van de Awb, niet-ontvankelijk.
8. Nu het beroep reeds, gelet op hetgeen hiervoor is overwogen, niet-ontvankelijk is, behoeft de subsidiaire stelling van [de heffingsambtenaar] dat het beroep niet-ontvankelijk is wegens misbruik van recht geen behandeling meer.
Dwangsom
9. De rechtbank ziet geen aanleiding om op grond van artikel 8:55c van de Awb een dwangsom vast te stellen, aangezien het beroep niet-ontvankelijk is. Ook overigens bestaat inhoudelijk gezien daarvoor evenmin grond, nu de ingebrekestelling, die ook voor het verbeuren van een dwangsom is vereist, naar hiervoor onder 7 is overwogen, prematuur is.
10. Ook voor het stellen van een nadere dwangsom als bedoeld in artikel 8:55d van de Awb ziet de rechtbank geen aanleiding, nu het beroep niet-ontvankelijk is.
Proceskosten
11. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding."
Geschil en standpunten
4.1.
In hoger beroep is in geschil of het beroep ontvankelijk is.
4.2.
Voor de standpunten van partijen verwijst het Hof naar de gedingstukken.
Beoordeling
5.1.
Het Hof stelt voorop dat het de stelling van de gemachtigde van belanghebbende dat hij de brief van 10 november 2016 niet heeft ontvangen, niet geloofwaardig acht. Dat wijst niet alleen de overtuigende uiteenzetting in het verweerschrift in hoger beroep uit, maar ook de bijzondere wijze waarop de gemachtigde van belanghebbende de procedure voert (zie 5.2 en 5.3). Zo is het vanzelfsprekende, dat wil zeggen zonder dat daarvoor op dat moment enige aanleiding bestaat, in het beroepschrift neergelegde overduidelijke, doch zonder meer ongegronde, wantrouwen dat naar de heffingsambtenaar wordt uitgesproken, juist waar het gaat om de stellig te verwachten ontkenning door deze functionaris (tijdig) producties van de kant van de gemachtigde van belanghebbende te hebben ontvangen, veelzeggend en veelbetekenend.
5.2.
Het geheel van beschikbare gegevens, in het bijzonder die aangaande het vervolg op het (niet-gemotiveerde) bezwaarschrift, laat naar 's Hofs oordeel geen andere conclusie toe dan dat de gemachtigde van belanghebbende van aanvang af - het begint in feite al door het via een ongebruikelijke methode indienen van het bezwaarschrift, namelijk per e-mail via het webformulier "Vraag aan de gemeente" bij het Contact Centrum van de gemeente Den Haag - heeft aangestuurd op een succesvolle ingebrekestelling en het daar ook op aan heeft laten komen, met dien verstande dat uit alles blijkt, gelijk ook de heffingsambtenaar op de zitting heeft verklaard, dat het de gemachtigde van belanghebbende (een beroepsgemachtigde) niet te doen is (geweest) een beslissing op het bezwaar te krijgen, maar dat hij uitsluitend heeft willen bereiken dat de heffingsambtenaar een dwangsom verbeurt en verplicht wordt proceskosten te vergoeden.
5.3.
Bij zijn oordeel neemt het Hof in aanmerking dat de gemachtigde van belanghebbende gedurende de gehele procedure niet of nauwelijks aandacht heeft besteed aan de feitelijke parkeeromstandigheden, dat hij daar kennelijk ook niet in is geïnteresseerd en dat, in het verlengde, het hem ook niet te doen is (geweest) door de heffende instantie te worden gehoord teneinde in de gelegenheid te worden gesteld een inhoudelijke toelichting te geven. Wat dat aangaat stelt het Hof met betrekking tot de aan belanghebbende toe te rekenen proceshouding van diens gemachtigde, een en ander aan de hand van de onder het kopje Feiten aangehaalde geschriften, vast:
- de gemachtigde van belanghebbende heeft het in de bezwaarfase gelaten bij twee brieven, een standaardbezwaarschrift en -ingebrekestelling;
- in beide brieven staat niets inhoudelijks over het bezwaar;
- in de fase tot aan de ingebrekestelling heeft de gemachtigde van belanghebbende niet gereageerd op de brief van 10 november 2016 en evenmin op de brief van 20 december 2016 (hij stelt niet die brief niet te hebben ontvangen);
- de gemachtigde van belanghebbende heeft ook niet (op eigen initiatief) de heffingsambtenaar erop gewezen het bezwaar nog te willen motiveren en/of nog te willen worden gehoord.
5.4.
Dat brengt mee dat het beroep terecht niet-ontvankelijk is verklaard, zij het dat het Hof tot een andere afweging dan de Rechtbank komt.
5.5.
Belanghebbende heeft, tegen de achtergrond van de uiteenzettingen in de verweerschriften, geen feiten of omstandigheden en evenmin steekhoudende of valabele argumenten aangevoerd, ook niet in hoger beroep, die een andere conclusie rechtvaardigen.
5.6.
Het hoger beroep is ongegrond.
Proceskosten
Het Hof heeft geen reden een partij te veroordelen in de proceskosten.
Beslissing
Het Gerechtshof bevestigt de uitspraak van de Rechtbank.
De uitspraak is vastgesteld door U.E. Tromp, J.T. Sanders en W.M.G. Visser, in tegenwoordigheid van de griffier L. van den Bogerd. De beslissing is op 22 juni 2018 in het openbaar uitgesproken.
aangetekend aan
partijen verzonden:
Zowel de belanghebbende als het daartoe bevoegde bestuursorgaan kan binnen zes weken na de verzenddatum van deze uitspraak beroep in cassatie instellen bij de Hoge Raad der Nederlanden. Daarbij moet het volgende in acht worden genomen:
1. Bij het beroepschrift wordt een kopie van deze uitspraak gevoegd.
2. Het beroepschrift wordt ondertekend en bevat ten minste:
- de naam en het adres van de indiener;
- de dagtekening;
- de vermelding van de uitspraak waartegen het beroep in cassatie is gericht;
- de gronden van het beroep in cassatie.
Het beroepschrift moet worden gezonden aan de Hoge Raad der Nederlanden (belastingkamer), Postbus 20.303, 2500 EH Den Haag.
De partij die beroep in cassatie instelt is griffierecht verschuldigd en zal daarover bericht ontvangen van de griffier van de Hoge Raad. In het cassatieberoepschrift kan worden verzocht de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.