ECLI:NL:GHARN:2012:BX4853

Gerechtshof Arnhem

Datum uitspraak
16 augustus 2012
Publicatiedatum
5 april 2013
Zaaknummer
P12/0203
Instantie
Gerechtshof Arnhem
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Strafrecht
Procedures
  • Hoger beroep
Rechters
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door LexboostAutomatisch gegenereerd

Verlenging terbeschikkingstelling en afwijzing verzoek tot onderzoek in Pieter Baan Centrum

In deze zaak heeft het Gerechtshof Arnhem op 16 augustus 2012 uitspraak gedaan in hoger beroep tegen de beslissing van de rechtbank Maastricht van 14 maart 2012, waarbij de terbeschikkingstelling van de terbeschikkinggestelde werd verlengd met een termijn van twee jaar. De terbeschikkinggestelde, geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum], verblijvende in [verblijfplaats], had in eerste aanleg verzocht om beëindiging van de maatregel wegens gebrek aan recidivegevaar. Subsidiair werd verzocht om een onderzoek door het Pieter Baan Centrum (PBC) naar verdere behandel- en resocialisatiemogelijkheden. De verdediging stelde dat de terbeschikkinggestelde grote vooruitgang had geboekt in zijn behandeling, maar dat incidenten in de kliniek zijn vooruitgang in gevaar hadden gebracht.

Het openbaar ministerie daarentegen, ondersteunde de verlenging van de terbeschikkingstelling en wees op de ernstige psychiatrische problematiek van de terbeschikkinggestelde. De advocaat-generaal concludeerde tot afwijzing van het verzoek om onderzoek door het PBC, omdat dit onvoldoende was onderbouwd. Het hof oordeelde dat de rechtbank op goede gronden had beslist en bevestigde de verlenging van de terbeschikkingstelling met twee jaar, met aanvulling van gronden. Het hof achtte het verzoek om opname in het PBC niet noodzakelijk, gezien de ernst van de situatie en het recidiverisico.

De beslissing van het hof is genomen na zorgvuldige overweging van de rapportages en het standpunt van zowel de terbeschikkinggestelde als het openbaar ministerie. Het hof heeft de terbeschikkingstelling bevestigd, waarbij het belang van de veiligheid van de samenleving voorop staat. De zaak illustreert de complexe afwegingen die gemaakt moeten worden in het kader van terbeschikkingstelling en de behandeling van personen met ernstige psychiatrische problematiek.

Uitspraak

TBS P12/0203
Beslissing d.d. 16 augustus 2012
De kamer van het hof als bedoeld in artikel 67 van de Wet op de rechterlijke organisatie heeft te beslissen op het beroep van
[naam terbeschikkinggestelde],
geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum],
verblijvende in [verblijfplaats]
Het beroep is ingesteld tegen de beslissing van de rechtbank Maastricht van 14 maart 2012, houdende verlenging van de terbeschikkingstelling met een termijn van twee jaar.
Het hof heeft gelet op de stukken, waaronder:
-het proces-verbaal van het onderzoek in eerste aanleg;
-de beslissing waarvan beroep;
-de akte van beroep van de terbeschikkinggestelde van 23 maart 2012;
-de aanvullende informatie van [kliniek 1] van 24 juli 2012, met als bijlagen de wettelijke aantekeningen in de periode van het vierde kwartaal van 2011 tot en met het eerste kwartaal 2012.
Het hof heeft ter zitting van 2 augustus 2012 gehoord de terbeschikkinggestelde, bijgestaan door zijn raadsman mr. J.A.W. Knoester, advocaat te 's-Gravenhage, en de advocaat-generaal, mr. M.J.M van der Mark.
Overwegingen
Het standpunt van de terbeschikkinggestelde en zijn raadsman
Uit de rapportages blijkt dat de terbeschikkinggestelde grote vooruitgang boekte in zijn behandeling. Vervolgens vond er in april 2011 een incident plaats in [instelling] en werd de terbeschikkinggestelde teruggeplaatst naar [kliniek 2] om vervolgens overgeplaatst te worden naar de [kliniek 1]. Het incident in de FPA moet in het juiste perspectief worden gezien. De bejegening van de terbeschikkinggestelde in de kliniek roept veel weerstand bij hem op en de vraag is of de kliniek de terbeschikkinggestelde thans wel op een voldoende professionele wijze benadert. De zesjaarsrapportages zijn momentopnames die niet het beste van de terbeschikkinggestelde laten zien. Bovendien hebben de zesjaars-rapporteurs de terbeschikkinggestelde in de kliniek niet op objectieve wijze kunnen observeren. De terbeschikkinggestelde moet uit zijn huidige situatie komen, pas dan kan er objectief worden geobserveerd.
Primair heeft de raadsman verzocht om beëindiging van de maatregel wegens gebrek aan recidivegevaar. Subsidiair heeft hij verzocht om het Pieter Baan Centrum onderzoek te laten doen naar verdere behandel- en resocialisatiemogelijkheden.
Het standpunt van het openbaar ministerie
Het verlengingsadvies van de kliniek en de beide zesjaarsrapportages zijn gelijkluidend. Er sprake van ernstige psychiatrische problematiek bij de terbeschikkinggestelde. Ondanks een goed begin van het behandeltraject is hij weer afgegleden. Het recidiverisico wordt als hoog ingeschat.
De advocaat-generaal heeft geconcludeerd tot afwijzing van het verzoek tot onderzoek door het PBC, nu dit onvoldoende is onderbouwd en tot bevestiging van de beslissing van de rechtbank.
Het oordeel van het hof
Afwijzing verzoek
Het verzoek om de terbeschikkinggestelde op te laten nemen in het Pieter Baan Centrum voor nader onderzoek naar verdere behandel- en resocialisatiemogelijkheden wordt afgewezen, omdat het hof dit niet noodzakelijk acht.
Bevestiging met aanvulling van gronden
Het hof is van oordeel dat de rechtbank op goede gronden heeft geoordeeld en op juiste wijze heeft beslist de terbeschikkingstelling te verlengen met een termijn van twee jaren. Daarom zal de beslissing waarvan beroep met overneming van die gronden worden bevestigd.
Indexdelict
Blijkens de bewezenverklaring, de kwalificatie en de straftoemetingsoverwegingen in het vonnis van de rechtbank te Maastricht van 14 september 2005 in onderling verband en samenhang bezien is de terbeschikkingstelling opgelegd ter zake van misdrijven die zijn gericht tegen of gevaar veroorzaken voor de onaantastbaarheid van het lichaam van een of meer personen, te weten 1) diefstal, voorafgegaan en vergezeld en gevolgd van geweld en bedreiging met geweld tegen personen, gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden of gemakkelijk te maken, of om, bij betrapping op heterdaad, aan zichzelf of andere deelnemers aan het misdrijf, hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren, terwijl het feit wordt gepleegd door twee of meer verenigde personen, en 2) medeplegen van opzettelijk iemand wederrechtelijk van de vrijheid beroven en beroofd houden.
Beslissing
Het hof:
Wijst af het verzoek om de terbeschikkinggestelde op te laten nemen voor nader onderzoek in het Pieter Baan Centrum.
Bevestigt de beslissing van de rechtbank Maastricht van 14 maart 2012 met betrekking tot de terbeschikkinggestelde [terbeschikkinggestelde].
Aldus gedaan door
mr E.A.K.G. Ruys als voorzitter,
mr C. Caminada en mr. G. Oldekamp als raadsheren,
en drs. J. Boon en drs. T. van Iersel als raden,
in tegenwoordigheid van mr C.M.M. van der Waerden als griffier,
en op 16 augustus 2012 in het openbaar uitgesproken.
De raden zijn buiten staat deze beslissing mede te ondertekenen.