ECLI:NL:GHARN:2007:BC6143

• Datum uitspraak: 10 september 2007
• Publicatiedatum: 5 april 2013
• Zaaknummer: AVNR 358-07
• Instantie: Gerechtshof Arnhem
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Raadkamer
• Rechters: E.A.K.G. Ruys; N.M.H. van Ek
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Verzoek om vergoeding van reis- en verblijfskosten in strafzaak

In deze zaak heeft het Gerechtshof Arnhem op 10 september 2007 uitspraak gedaan in een verzoekschrift dat op 11 april 2007 was ingediend door de verzoeker, vertegenwoordigd door zijn raadsman. Het verzoek strekte tot toekenning van een vergoeding op basis van artikel 591a van het Wetboek van Strafvordering voor gemaakte reis- en verblijfskosten, schade door tijdverzuim en kosten van de raadsman. De verzoeker was niet verschenen op de zitting van 13 augustus 2007, ondanks een behoorlijke oproeping.

De achtergrond van de zaak betreft een eerdere veroordeling door de rechtbank Utrecht op 16 december 2005, waarbij de verzoeker was vrijgesproken van een deel van de tenlastelegging, maar wel was veroordeeld tot een gevangenisstraf van acht maanden en 23 dagen, waarvan acht maanden voorwaardelijk. Het openbaar ministerie had hoger beroep ingesteld tegen de veroordeling, maar het hof verklaarde het openbaar ministerie op 26 januari 2007 niet-ontvankelijk in zijn hoger beroep.

Het hof overwoog dat de zaak niet was geëindigd zonder oplegging van straf of maatregel, zoals bedoeld in artikel 591a Sv. Het hof concludeerde dat de door de raadsman aangevoerde argumenten om de behandeling van het hoger beroep als een andere zaak te beschouwen, niet konden worden gevolgd. Daarom werd de verzoeker niet-ontvankelijk verklaard in zijn verzoek om vergoeding. De beschikking werd gegeven door de voorzitter en de griffier en uitgesproken in openbare zitting.

Uitspraak

GERECHTSHOF AMSTERDAM

zitting houdende te Arnhem

Pkn: 21-006413-05

Avnr: 000358-07

Het hof heeft gezien het op 11 april 2007 ter griffie van het hof ingekomen verzoekschrift van:

[naam verzoeker],

geboren te [geboorteplaats] op [datum],

wonende te [woonplaats],

domicilie kiezende te ,

hierna te noemen verzoeker,

ingediend door mr. [naam raadsman], advocaat te [plaatsnaam], strekkende tot toekenning van een vergoeding ex artikel 591a van het Wetboek van Strafvordering voor de door verzoeker ten behoeve van het onderzoek en de behandeling der zaak gemaakte reis- en verblijfskosten, voor de schade die hij tengevolge van tijdverzuim door de behandeling van de zaak ter terechtzitting heeft geleden en voor de kosten van de raadsman, vermeerderd met de kosten voor het indienen van het verzoekschrift.

Het hof heeft gehoord in openbare raadkamer van 13 augustus 2007 de advocaat-generaal en namens verzoeker mr. [naam raadsman] voornoemd. Verzoeker is hoewel behoorlijk opgeroepen niet verschenen.

Het hof heeft kennis genomen van de overige zich in het procesdossier bevindende stukken, waaronder de conclusie van de advocaat-generaal.

OVERWEGINGEN

1. De rechtbank Utrecht heeft verzoeker bij vonnis van 16 december 2005 vrijgesproken van het onder 2 tenlastegelegde en ter zake van het onder 1 tenlastegelegde, met iemand beneden de leeftijd van zestien jaren buiten echt ontuchtige handelingen plegen, veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van acht maanden en 23 dagen met aftrek, waarvan acht maanden voorwaardelijk met als bijzondere voorwaarde reclasseringstoezicht. Het openbaar ministerie heeft tegen het vonnis hoger beroep ingesteld, voor zover gericht tegen dat deel van het vonnis, waarbij verdachte ter zake van het onder 1 tenlastegelegde werd veroordeeld. Het hof heeft bij arrest van 26 januari 2007 het openbaar ministerie in zijn hoger beroep niet-ontvankelijk verklaard.

2. Uit het vorenstaande volgt dat de zaak niet is geëindigd zonder oplegging van straf of maatregel, als bedoeld in artikel 591a van het Wetboek van Strafvordering en zonder dat toepassing is gegeven aan artikel 9a van het Wetboek van Strafvordering. Voor het begrip “zaak” is het door de inleidende dagvaarding omgrensde rechtsgeding bepalend. De grens daarvan kan nadien nader worden bepaald door wijziging der tenlastelegging op de voet van artikel 313-314a van het Wetboek van Strafvordering en/of door voeging onderscheidenlijk splitsing op de voet van artikel 285 van het Wetboek van Strafvordering. Het hof ziet geen ruimte om, zoals door de raadsman is betoogd, in dit geval vanwege de wisselende opstelling van het openbaar ministerie met betrekking tot het instellen van het hoger beroep, hetgeen heeft geleid tot de niet ontvankelijkheid van het openbaar ministerie in dat hoger beroep, de behandeling van het hoger beroep als een andere zaak te beschouwen. Verzoeker dient dan ook niet-ontvankelijk te worden verklaard in zijn verzoek.

BESCHIKKENDE

Het hof:

- verklaart verzoeker niet-ontvankelijk in zijn verzoek.

Deze beschikking is gegeven te Arnhem door mr. E.A.K.G. Ruys, voorzitter, in tegenwoordigheid van mr. N.M.H. van Ek, griffier, ondertekend door de voorzitter en de griffier en uitgesproken ter openbare zitting van 10 september 2007.