ECLI:NL:GHARL:2020:8146

• Datum uitspraak: 10 september 2020
• Publicatiedatum: 8 oktober 2020
• Zaaknummer: ISD P20/0163
• Instantie: Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: M.E. van Wees; G. Mintjes; E.A.K.G. Ruys
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Tussentijdse toetsing van de ISD-maatregel en ontvankelijkheid van verzoek

In deze zaak heeft de veroordeelde tweemaal verzocht om tussentijdse toetsing van de noodzaak tot voortzetting van de ISD-maatregel. De rechtbank Gelderland heeft op 26 september 2019 beslist tot voortzetting van de ISD-maatregel, een beslissing waartegen geen hoger beroep is ingesteld en die onherroepelijk is geworden op 10 oktober 2019. Volgens artikel 6:6:14, tweede lid, van het Wetboek van Strafvordering kan een nieuw verzoek tot tussentijdse toetsing pas zes maanden na deze datum worden ingediend. Het tweede verzoek van de veroordeelde, ingediend op 10 februari 2020, was echter twee maanden te vroeg. De rechtbank heeft dit verzoek inhoudelijk behandeld en opnieuw besloten tot voortzetting van de ISD-maatregel, waartegen de veroordeelde hoger beroep heeft ingesteld.

Tijdens de zitting van het hof op 10 september 2020 is de ontvankelijkheid van het verzoek tot tussentijdse toetsing besproken. De raadsman van de veroordeelde erkende dat het verzoek te vroeg was ingediend, maar stelde dat de rechtbank hier geen probleem van had gemaakt. De advocaat-generaal benadrukte dat de veroordeelde bij verandering van omstandigheden toegang tot de rechter moet hebben. Het hof concludeerde echter dat het verzoek te vroeg was en dat de wettelijke regeling helder was. Het hof heeft de beslissing van de rechtbank vernietigd en de veroordeelde niet-ontvankelijk verklaard in zijn verzoek tot tussentijdse toetsing.

De uitspraak van het hof benadrukt het belang van het naleven van wettelijke termijnen in het strafrecht en bevestigt dat de rechterlijke macht niet kan afwijken van deze termijnen, ook niet in het licht van bijzondere omstandigheden zoals de COVID-19-pandemie. De beslissing is openbaar uitgesproken op 10 september 2020.

Uitspraak

ISD P20/0163

Beslissing d.d. 10 september 2020

De kamer van het hof als bedoeld in artikel 67 van de Wet op de rechterlijke organisatie heeft te beslissen op het beroep van

[veroordeelde] ,

geboren te [geboorteplaats] op [geboortedag] 1977,

verblijvende in Penitentiaire Inrichting (PI) [detentieadres] ,

hierna: de veroordeelde.

Het beroep is ingesteld tegen de beslissing van de rechtbank Gelderland, zittingsplaats Arnhem, van 20 maart 2020, inhoudende dat de tenuitvoerlegging van de maatregel tot plaatsing in een inrichting voor stelselmatige daders (hierna: ISD-maatregel) wordt voortgezet.

Het hof heeft gelet op de stukken, waaronder:

• het vonnis van de rechtbank Gelderland, zittingsplaats Arnhem, van 22 januari 2019, waarbij de ISD-maatregel aan de veroordeelde werd opgelegd;
• de beslissing van de rechtbank Gelderland, zittingsplaats Arnhem, van 26 september 2019, inhoudende dat namens de veroordeelde bij brief van 16 augustus 2016 werd verzocht om een tussentijdse beoordeling van de noodzaak van de voortzetting van de ISD-maatregel, waarop werd beslist tot voortzetting van de tenuitvoerlegging van de ISD- maatregel;
• de brief van 10 februari 2020 waarbij namens de veroordeelde is verzocht om een tussentijdse beoordeling van de noodzaak van de voortzetting van de ISD-maatregel;
• het proces-verbaal van het onderzoek in eerste aanleg;
• de beslissing waarvan beroep;
• de akte van beroep van de veroordeelde van 27 maart 2020;
• de namens de veroordeelde ingediende appelschriftuur van 22 april 2020.

Het hof heeft ter zitting van 10 september 2020 gehoord de veroordeelde, bijgestaan door zijn raadsman mr. V.S.J. Chorus, advocaat te Maastricht, en de advocaat-generaal mr. J.J.T.M. Pieters.

De ontvankelijkheid van het verzoek tot tussentijdse toetsing

Ingevolge artikel 6:6:14, tweede lid, van het Wetboek van Strafvordering (Sv) kan een veroordeelde, indien de rechter bij het oplegging van de ISD-maatregel niet beslist tot een tussentijdse toetsing dan wel beslist tot een beoordeling na een jaar na aanvang van de tenuitvoerlegging van de maatregel, zes maanden na aanvang van de tenuitvoerlegging van de maatregel verzoeken om een tussentijdse beoordeling. In de overige gevallen kan een verzoek worden gedaan zes maanden na het onherroepelijk worden van de beslissing om niet tussentijds te beoordelen of van de beslissing dat voortzetting van de tenuitvoerlegging van de maatregel is vereist.

Veroordeelde heeft tweemaal verzocht om de noodzaak tot voortzetting van de tenuitvoerlegging van de ISD-maatregel tussentijds te toetsen. Naar aanleiding van het eerste verzoek heeft de rechtbank op 26 september 2019 beslist tot voorzetting van de ISD-maatregel. Tegen deze beslissing is geen hoger beroep ingesteld. Bij brief van 10 februari 2020 heeft de raadsman van de veroordeelde opnieuw verzocht de noodzaak tot voortzetting van de tenuitvoerlegging van de ISD-maatregel tussentijds te toetsen. De rechtbank heeft dit verzoekschrift inhoudelijk behandeld ter zitting van 6 maart 2020 en op 20 maart 2020 beslist tot voorzetting van de tenuitvoerlegging van de maategel. Tegen deze beslissing heeft de veroordeelde op 27 maart 2020 hoger beroep ingesteld.

Ter zitting heeft het hof de ontvankelijkheid van het verzoek tot tussentijdse toetsing aan de orde gesteld. De raadsman heeft opgemerkt dat het verzoek inderdaad te vroeg is gedaan, maar dat de rechtbank er geen punt van heeft gemaakt. Volgens hem is de bedoeling van de wetgever geweest het rechtssysteem te ontlasten. Er moeten nieuwe feiten en omstandigheden zijn en die zijn er in verband met de COVID-19-perikelen.

De advocaat-generaal heeft aangegeven dat de veroordeelde bij verandering van de situatie toegang tot de rechter moeten hebben. Het gaat hier bovendien maar om een paar weken en de Hoge Raad gaat in het algemeen soepel om met te vroeg ingediende verzoekschriften.

Het hof stelt vast dat de beslissing van de rechtbank op het eerste verzoek tot tussentijdse toetsing onherroepelijk is geworden op 10 oktober 2019. Het volgende verzoek tot tussentijds toetsing kan volgens de wet niet eerder dan zes maanden na die datum worden gedaan. Het verzoekschrift van 10 februari 2020 is dus twee maanden te vroeg ingediend. Op het moment van de indiening van het verzoek had het voor iedereen, onder wie de raadsman, duidelijk moeten zijn dat het verzoek te vroeg was gedaan. Desondanks heeft de rechtbank het verzoek inhoudelijk behandeld en hierop beslist. Het hof ziet - anders dan de advocaat-generaal en de raadsman en ondanks dat de behandeling van het hoger beroep als gevolg van de maatregelen in verband met COVID-19 op zich heeft laten wachten - geen aanleiding om af te wijken van de helder geformuleerde wettelijke regeling. Daarom zal het hof de beslissing waarvan beroep vernietigen en de veroordeelde alsnog niet-ontvankelijk verklaren in zijn verzoek van 10 februari 2020.

Beslissing

Het hof:

Vernietigt de beslissing van de rechtbank Gelderland, zittingsplaats Arnhem, van 20 maart 2020 met betrekking tot de veroordeelde
[veroordeelde] .

Verklaart de veroordeelde
[veroordeelde] niet-ontvankelijk in zijn verzoek tot tussentijdse beoordeling van de maatregel van 10 februari 2020.

Aldus gedaan door

mr. M.E. van Wees als voorzitter,

mr. G. Mintjes en mr. E.A.K.G. Ruys als raadsheren,

en drs. D.M.L. Versteijnen en dr. R.A. Graaff als raden,

in tegenwoordigheid van mr. R. Hermans als griffier,

en op 10 september 2020 in het openbaar uitgesproken.

Mr. E.A.K.G. Ruys en de raden zijn buiten staat deze beslissing mede te ondertekenen.