ECLI:NL:GHARL:2020:3404

• Datum uitspraak: 21 april 2020
• Publicatiedatum: 29 april 2020
• Zaaknummer: 200.205.341/01 en 200.213.591/01
• Instantie: Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht; Personen- en familierecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: I.A. Vermeulen; J.D.S.L. Bosch; E.B.E.M. Rikaart-Gerard
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Hoger beroep inzake ontslag als bewindvoerder en mentor van een vennootschap na faillissement

In deze zaak heeft het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden op 21 april 2020 uitspraak gedaan in hoger beroep over het ontslag van [verzoekster] B.V. als bewindvoerder en mentor van [D]. De zaak betreft twee verzoeken, met zaaknummers 200.205.341/01 en 200.213.591/01, die voortvloeien uit eerdere beschikkingen van de kantonrechter in de rechtbank Noord-Nederland. De kantonrechter had op 12 oktober 2016 [verzoekster] ontslagen als bewindvoerder en benoemde [B] als opvolgend bewindvoerder. Tevens werd [verzoekster] ontslagen als mentor van [D], met benoeming van Stichting Bewindvoering [F] als opvolgend mentor.

Het hof heeft vastgesteld dat [verzoekster] in staat van faillissement is verklaard op 27 februari 2018, en dat dit faillissement op 21 januari 2020 is opgeheven wegens gebrek aan baten. De vennootschap is vervolgens ontbonden. Het hof oordeelt dat, op basis van artikel 1:448 BW, de taak van de bewindvoerder eindigt bij faillietverklaring. Aangezien [verzoekster] niet langer een rechtspersoon met volledige rechtsbevoegdheid is, kan zij niet als bewindvoerder of mentor blijven functioneren. Het hof heeft daarom het verzoek van [verzoekster] om als bewindvoerder en mentor aan te blijven afgewezen.

De grieven van [verzoekster] zijn niet toewijsbaar, en het hof heeft besloten om de beschikkingen van de kantonrechter te bekrachtigen. De beslissing is genomen zonder mondelinge behandeling, aangezien de omstandigheden geen verdere bespreking vereisten. De uitspraak bevestigt de noodzaak van rechtsgeldigheid en de gevolgen van faillissement voor de rol van bewindvoerder en mentor.

Uitspraak

GERECHTSHOF ARNHEM-LEEUWARDEN

locatie Leeuwarden

afdeling civiel recht

zaaknummers gerechtshof 200.205.341/01 en 200.213.591/01

(zaaknummers rechtbank Noord-Nederland 5424066 en 5424076)

beschikking van 21 april 2020

in de zaak met nummer 200.205.341/01 inzake

[verzoekster] B.V.

kantoorhoudend te [A] ,
verzoekster,
verder te noemen: [verzoekster] ,

voorheen advocaat: mr. M.A. Jansen te Heerenveen,

en

[B] B.V. ,
kantoorhoudend te [C] ,
verder te noemen: [B] ,
alsmede

[D] ,
wonende te [E] ,
verder te noemen: [D] ,

en

in de zaak met nummer 200.213.591/01 inzake

[verzoekster] B.V.

kantoorhoudend te Burgum,
verzoekster,
verder te noemen: [verzoekster] ,

voorheen advocaat: mr. M.A. Jansen te Heerenveen,

en

Stichting Bewindvoering [F] ,

kantoorhoudend te [G] ,

verder te noemen: [F] ,

alsmede

[D] ,
wonende te [E] ,
verder te noemen: [D] .

1. Het geding in eerste aanleg

Het hof verwijst voor het geding in eerste aanleg naar de beschikkingen van de kantonrechter in de rechtbank Noord-Nederland, locatie Leeuwarden (hierna: de kantonrechter), van 12 oktober 2016, uitgesproken onder voormelde zaaknummers.

2. Het geding in hoger beroep

2.1

Het verloop van de procedure blijkt uit:

- het beroepschrift tevens verzoek tot schorsing betreffende het ontslag als bewindvoerder, met productie(s), ingekomen op 9 december 2016;

- de beschikking van het hof van 4 mei 2017 op het verzoek tot schorsing;

- een brief van de heer [H] , bestuurder van [verzoekster] , van 6 oktober 2017.

2.2

Het geding is na het onder 5.2 genoemde faillissement van [verzoekster] geschorst. Het geding is vervolgens niet overgenomen door de curator. Ontslag van instantie is door niemand verzocht. Het verzoek van [verzoekster] in hoger beroep ligt daarom nog aan het hof voor.

2.3

Zoals hierna onder 5.5 wordt overwogen heeft het hof een behandeling van deze zaak ter zitting achterwege gelaten.

3. De feiten

3.1

Bij beschikking van 9 november 2015 heeft de kantonrechter een bewind in de zin van artikel 1:431 van het Burgerlijk Wetboek (hierna: BW) ingesteld over alle tegenwoordige en toekomstige goederen die toebehoren aan [D] en [verzoekster] tot bewindvoerder benoemd. Bij die beschikking is tevens een mentorschap over [D] ingesteld en [verzoekster] tot mentor benoemd.

3.2

Voor de vaststaande feiten die vooraf gingen aan de bestreden beschikkingen verwijst het hof naar de overwegingen 3.2 tot en met 3.5 van voornoemde beschikking van het hof van 4 mei 2017 en neemt die hier over.

3.3

Bij de eerste bestreden – uitvoerbaar bij voorraad verklaarde – beschikking heeft de kantonrechter met ingang van 12 oktober 2016 [verzoekster] ontslagen als bewindvoerder en [B] als opvolgend bewindvoerder benoemd.

In de tweede bestreden beschikking heeft de kantonrechter met ingang van 12 oktober 2016 [verzoekster] ontslagen als mentor van [D] met benoeming van Stichting Bewindvoering [F] tot opvolgend mentor met ingang van diezelfde datum.

3.4

Het hof heeft in voornoemde beschikking van het hof van 4 mei 2017 op verzoek van [verzoekster] de werking van de eerste bestreden beschikking betreffende het ontslag als bewindvoerder geschorst en bepaald dat de hoofdzaak zal worden behandeld op een nader te bepalen zitting waarvoor partijen, alsmede de kantonrechter als informant, zullen worden opgeroepen.

4. De omvang van het geschil

[verzoekster] kan zich met voornoemde beschikkingen van de kantonrechter van 12 oktober 2016 niet verenigen en heeft daarvan hoger beroep ingesteld. Zij heeft verzocht haar beroep gegrond te verklaren en – naar het hof begrijpt - beide bestreden beschikkingen te vernietigen en te bepalen dat [verzoekster] bewindvoerder en mentor is gebleven en blijft.

5. De motivering van de beslissing

5.1

In geding is het ontslag van [verzoekster] als bewindvoerder en mentor van [D] .

5.2

Niet in de procedure overgelegd maar ambtshalve is het hof bekend, dat [verzoekster] bij uitspraak van 27 februari 2018 in staat van faillissement is verklaard. Dat faillissement is op 21 januari 2020 opgeheven wegens gebrek aan baten. De onderneming is vervolgens ontbonden. Evenzo is het hof ermee bekend dat de kantonrechter bij beschikking van 21 februari 2018 het mentorschap over [D] heeft opgeheven met ingang van 1 maart 2018 en bij beschikking van 3 april 2018 het bewind van [D] heeft opgeheven met ingang van 15 april 2018.

5.3

Artikel 1:448 BW houdt in dat de taak van de bewindvoerder eindigt door zijn faillietverklaring. Ingevolge artikel 1:435 lid 6 aanhef en onder d BW, kunnen niet tot bewindvoerder benoemd worden zij die in staat van faillissement verkeren.
Alleen al daarom kan [verzoekster] niet als bewindvoerder blijven fungeren, nog afgezien van het feit dat zij inmiddels ontbonden is. Het verzoek in hoger beroep om bewindvoerder van [D] te blijven zal dan ook worden afgewezen.

5.4

Artikel 1:461 lid 2 BW houdt in dat een mentor ontslag wordt verleend hetzij wegens gewichtige redenen of omdat hij niet meer voldoet aan de eisen om mentor te kunnen worden. [verzoekster] voldoet niet meer aan die eisen. Nu [verzoekster] inmiddels failliet en ontbonden is, is zij namelijk niet langer een rechtspersoon met volledige rechtsbevoegdheid als bedoeld in artikel 1:452 lid 5 BW en kan niet meer als zodanig blijven optreden. Voor zover [verzoekster] heeft verzocht mentor te blijven van [D] , kan dat daarom niet worden toegewezen. Het ontslag als mentor kan dan ook in stand blijven.

5.5

De grieven van [verzoekster] behoeven geen verdere bespreking meer nu zij niet tot toewijzing van het verzochte kunnen leiden. Ook een behandeling van deze zaak ter zitting kan niet tot een ander oordeel leiden en heeft het hof daarom achterwege gelaten.

5.6

Overigens is na het uitspreken van het faillissement van [verzoekster] het bewind van [D] opgeheven met ingang van 15 april 2018 en is het mentorschap met ingang van 1 maart 2018 opgeheven. Ook daarom kan het verzoek van [verzoekster] in hoger beroep niet worden toegewezen.

6. De slotsom

Het voorgaande betekent dat het hoger beroep niet slaagt en dat het hof de beschikkingen waarvan beroep zal bekrachtigen.

7. De beslissing

Het hof, beschikkende in hoger beroep:

bekrachtigt de beschikkingen van de kantonrechter in de rechtbank Noord-Nederland, locatie Leeuwarden, van 12 oktober 2016;

wijst af het meer of anders verzochte.

Deze beschikking is gegeven door mrs. I.A. Vermeulen, J.D.S.L. Bosch en E.B.E.M. Rikaart-Gerard, bijgestaan door de griffier, en is op 21 april 2020 uitgesproken in het openbaar in tegenwoordigheid van de griffier.