ECLI:NL:GHAMS:2023:1535

Uitspraak

Afdeling strafrecht

Parketnummer: 23-002560-18

Datum uitspraak: 30 juni 2023

TEGENSPRAAK

Arrest van het gerechtshof Amsterdam gewezen op het hoger beroep, ingesteld tegen het vonnis van de rechtbank Amsterdam van 6 juli 2018 in de strafzaak onder parketnummer 13-730031-13 tegen

[verdachte 1],

geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] ,

adres: [adres verdachte 1] .

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep van 3, 4, 6, 21 en 28 april 2023 en 16 juni 2023 en, overeenkomstig het bepaalde bij artikel 422, tweede lid, van het Wetboek van Strafvordering, naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in eerste aanleg.

De verdachte heeft hoger beroep ingesteld tegen voormeld vonnis.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen de verdachte en zijn raadsvrouw naar voren hebben gebracht.

Deze strafzaak komt voort uit het opsporingsonderzoek dat bekend is onder de naam ‘Monte Leone’. In dit onderzoek is sprake van meer verdachten. Ten aanzien van vijf verdachten, onder wie [verdachte 1] , wordt gelijktijdig arrest gewezen. De verdachte wordt hierna aangeduid als ‘de verdachte’ dan wel ‘ [verdachte 1] ’. De medeverdachten worden hierna aangeduid als [verdachte 3] , [verdachte 2] , [verdachte 4] , [verdachte 5] en [verdachte 6] .

Tenlastelegging

Aan de verdachte is tenlastegelegd dat:

1.
hij op een of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 1 januari 2012 tot en met 5 november 2013 te Amsterdam, in elk geval Nederland, tezamen en in vereniging met een of meer van zijn mededader(s), althans alleen, opzettelijk een of meer hoeveelhe(i)d(en) van ongeveer 690.969 en/of 450.000 en/of 7.450 Britse 1 pond muntstukken heeft nagemaakt en/of heeft vervalst, met het oogmerk om die Britse 1 pond muntstukken als echt en onvervalst uit te geven en/of te doen uitgeven;

en/of

hij in of omstreeks de periode van 1 januari 2012 tot en met 05 november 2013 te Amsterdam en/of Aalsmeer, in elk geval in Nederland, en/of te Dover en/of Newcastle, in elk geval in Groot Brittanië, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, opzettelijk als echt en onvervalst heeft uitgegeven een of meer hoeveelhe(i)d(en) van (ongeveer) 690.969 en/of 450.000 en/of 7.450 Britse 1 pond muntstukken, die verdachte en/of zijn mededaders zelf had(den) nagemaakt of vervalst of waarvan de valsheid of de vervalsing hem, toen hij, verdachte en/of zijn mededader(s) deze ontving(en), bekend was of deze Britse 1 Pond muntstukken met het oogmerk om ze als echt en onvervals uit te geven of te doen uitgeven, heeft ontvangen en/of heeft verschaft en/of in voorraad heeft gehad en/of heeft vervoerd en/of ingevoerd en/of doorgevoerd en/of uitgevoerd;

2.
hij op of omstreeks 05 november 2013 te Amsterdam, in elk geval in Nederland, opzettelijk aanwezig heeft gehad (ongeveer) 3 (drie) kilogram hashish, in elk geval een hoeveelheid van meer dan 30 gram, van een materiaal bevattende een gebruikelijk vast mengsel van hennephars en plantaardige elementen van hennep waaraan geen andere substanties zijn toegevoegd (hashish), in elk geval een middel vermeld op de bij de Opiumwet behorende lijst II;

3.
hij op of omstreeks 05 november 2013 te Amsterdam, in elk geval in Nederland, opzettelijk gebruik heeft gemaakt van een vals(e) of vervalst(e) orderbon (afkomstig van [bedrijf 3] en ten name van [bedrijf 5] ), - zijnde een geschrift dat bestemd was om tot bewijs van enig feit te dienen - als ware dat geschrift echt en onvervalst, bestaande dat gebruikmaken hierin dat hij deze bon heeft overhandigd bij een controle door de Douane en bestaande die valsheid of vervalsing hierin dat de op de bon genoemde goederen, te weten 2 (twee) pallets carrosserie ringen, 75000 ringen, niet de daadwerkelijke lading was maar de lading in feite bestond uit (onder meer) 2 (twee) vaten gevuld met valse Britse 1 pond muntstukken waarop een laag metalen ringen lag, en/of deze lading afkomstig was van het bedrijf [BV2] gevestigd aan de [adres loods 1] te Amsterdam en niet van [bedrijf 5] en/of [bedrijf 3] .

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zal het hof deze verbeterd lezen. De verdachte wordt daardoor niet in de verdediging geschaad.

Vonnis waarvan beroep

Het vonnis waarvan beroep zal worden vernietigd, omdat het hof op onderdelen anders overweegt en tot een andere strafoplegging komt.

Feit 1 (Valse munten)

1.1

Inleiding^[1]

De Belastingdienst heeft sinds begin 2012 onderzoek gedaan naar de activiteiten van [verdachte 3] en zijn vennootschappen. [verdachte 3] was in de ten laste gelegde periode enig aandeelhouder van [BV1] . Deze vennootschap was op haar beurt enig aandeelhouder van [BV2] ( [BV2] ). [BV2] is een muntfabriek, gevestigd op de [adres loods 1] .^[2]

Op basis van het onderzoek door de Belastingdienst ontstond het vermoeden dat in de muntfabriek valse Britse 1 pondmuntstukken werden gemaakt, die via Aalsmeer en Maasbracht in Urmond terechtkwamen en van daaruit werden uitgevoerd naar het in Engeland gevestigde bedrijf [bedrijf 1] ( [bedrijf 1] ). Uit het onderzoek kwam voorts een aantal andere verdachten in beeld, onder wie [verdachte 1] , [verdachte 2] , [verdachte 4] , [verdachte 6] en [verdachte 5] .

1.2

Standpunten van partijen

De advocaat-generaal heeft tot bewezenverklaring van alle drie de feiten gerekwireerd, met dien verstande dat ten aanzien van feit 1 enkel de bewezenverklaring van het medeplegen van het in voorraad hebben en vervoeren van ongeveer 11.695 en 99.551 valse Britse pondstukken is gevorderd.

De verdediging heeft verzocht de verdachte vrij te spreken.

Daartoe is ten aanzien van feit 1 betoogd dat geen sprake is geweest van medeplegen, nu de verdachte de klusjesman van [verdachte 2] was en een onderschikte rol in het gebeuren speelde. Nu geen sprake is van een nauwe en bewuste samenwerking, ontbreekt ook de opzet op die onderlinge samenwerking en daarmee op het in voorraad hebben en uitvoeren van de valse munten.

Ten aanzien van feit 2 is aangevoerd dat de verdachte de orderbon die hij van [verdachte 2] meekreeg ‘gewoon’ heeft meegenomen, hetgeen past binnen de onderlinge verhouding tussen [verdachte 2] en de verdachte.

Wat betreft feit 3 ontbreken nadere gegevens omtrent de uitgevoerde indicatieve M.M.C. International B.V. Cannabistest. Nu geen gehoor is gegeven aan het door de verdediging bij e-mailbericht van 21 maart 2014 gedane verzoek tot nader onderzoek aan de hasj, dit volgens de verdachte ‘kieft’/rommel betrof en laboratoriumonderzoek ontbreekt, is niet vast komen te staan dat sprake was van hasj.

1.3

Redengevende feiten en omstandigheden

Bij de beoordeling gaat het hof uit van de volgende feiten en omstandigheden.

1.3.1

Omschrijving loods [adres loods 1] te Amsterdam

In de muntfabriek is een productiestraat voor het fabriceren van munten opgezet. De productiestraat stond in het hele pand. Het pand was gescheiden door een muur. De perceelnummers 2 en 4 vormden één geheel en nummer 6 zat achter de muur. In nummer 6 stonden muntbakken. Ook stonden daar bakken voor rondellen en twee trommelmachines (in onderdelen) om munten glimmend te maken. Je kon van de ene ruimte naar de andere via een deur. Je hoefde niet buitenom; een deel van de apparatuur en machines stond in nummer 6.^[3]

1.3.2

Observaties Amsterdam, Aalsmeer, Maasbracht en Urmond en verklaringen naar aanleiding van observaties

De [adres loods 1] is in de periode juni-november 2013 geobserveerd met behulp van camera’s. Bij het uitkijken van de beelden werd gezien dat [verdachte 3] geregeld bij [BV2] op de [adres loods 1] aanwezig was, ook op momenten dat [verdachte 1] daar bezig was met het laden en/of lossen van de door hem bestuurde vrachtauto met het kenteken [kenteken 1] , dan wel een (huur) vrachtauto met ander kenteken of een trailer. Op 26 juni 2013, 31 juli 2013 en 21 augustus 2013 in het bijzonder is gezien dat [verdachte 3] samen met [verdachte 1] dan wel [verdachte 2] werkzaamheden verrichtte, zoals het bedienen van de laadklep van de vrachtauto met kenteken [kenteken 1] , het rijden met een palletwagen uit loods 6^[4], het uitladen van palletkisten en het sjouwen met dozen.^[5]

Op
26 juni 2013, de dag dat de Belastingdienst een bezoek bracht aan [BV2] , is door de ambtenaren gezien dat de loopdeur tussen loods 2-4 en loods 6, die op een eerdere datum zichtbaar was, aan het zicht was onttrokken door een container, een machine en verpakkingsmaterialen. Op die dag is verder geobserveerd dat [verdachte 3] samen met een man ’s morgens vroeg vanuit loods 6 met een heftruck pallets met vaten en opvangbakken in een schuin tegenover de loods geparkeerde trailer hebben geplaatst. ’s Avonds hebben de mannen gezamenlijk alle eerder uit de loods gehaalde goederen weer terug het bedrijf ingebracht.^[6]

Op
10 september 2013arriveerde de auto van [verdachte 3] te 11.05 uur bij het kantoor van de loods aan de [adres loods 1] . Een klein halfuur later kwam een vrachtwagentje van Drive Yourself met kenteken [kenteken 1] aanrijden met [verdachte 1] als chauffeur en een NN-man als passagier. NN-man is al vaker gezien op de [adres loods 1] en [verdachte 1] is al vaker in gezelschap van NN-man gezien in en nabij loods 6. NN-man liep naar het kantoor. [verdachte 1] reed de vrachtauto met de achterkant tot vlak bij de deur van loods 6. Hij haalde een steekwagentje uit de loods en zette dat op de laadklep van de vrachtauto.

Enige minuten later kwam NN-man met een heftruck loods 6 uitrijden, met daarop een pallet met zilverkleurige vaten. Deze werden in de laadruimte van de vrachtwagen geplaatst. Daarna werden door hem ook nog blauwe vaten in de laadruimte gezet. NN-man ging loods 6 weer in en [verdachte 1] reed om 11.49 uur met de vrachtauto weg.^[7]

Gelet op de verklaring van [verdachte 1] dat hij nooit zonder [bijnaam verdachte 2] in of bij de loods aan de [adres loods 1] is geweest, dat hij altijd in opdracht van [bijnaam verdachte 2] kwam^[8]en dat [bijnaam verdachte 2] een sleutel van de loods had, gaat het hof ervan uit dat deze NN-man [verdachte 2] betreft (door [verdachte 1] herkend op een foto als ‘ [bijnaam verdachte 2] ’).^[9]

Door het observatieteam is vervolgens waargenomen, dat [verdachte 1] te 12.24 uur met deze vrachtauto het terrein van een loods aan de [adres loods 2] te Aalsmeer opreed.

[verdachte 1] parkeerde de vrachtwagen in de loods, waar de vaten kennelijk door hem werden gelost. Links naast de vrachtauto stonden vijf grote kartonnen dozen, twee grote blauwe vaten en zes kleine grijze vaten. Vervolgens reed [verdachte 1] met de vrachtwagen naar een parkeerterrein in Aalsmeer, waar een ‘snackcar’ genaamd Snackhouse Aalsmeer stond geparkeerd. Door tussenkomst van een onbekende man maakte [verdachte 1] contact met een man en een vrouw (NN3 en NN4). NN3 en NN4 reden vervolgens in een Renault bestelwagen met kenteken [kenteken 2] achter de vrachtwagen van [verdachte 1] aan, terug naar de loods aan de [adres loods 2] te Aalsmeer. De Renault bestelwagen werd achteruit de loods ingereden. Gezien werd dat [verdachte 1] in de loods een steekwagen pakte en naar de Renault liep. NN3 stond in de laadruimte van deze auto.

NN3 en NN4 vertrokken te 13.58 uur met de Renault bestelauto naar een café in Maasbracht. Daar vond om 16.02 uur een ontmoeting plaats met een man, NN5. NN3 overhandigde hem de sleutels van de Renault bestelauto. NN5 reed vervolgens met de Renault bestelwagen naar het adres [adres verdachte 6] te Urmond. Nadat NN5 de zijdeur van de bestelwagen had geopend, kwam een andere man, NN6, met een heftruck aanrijden. Door hem werd een pallet met twee grote blauwe vaten en een krat met grijze emmers vanuit de bestelwagen in de schuur geplaatst.^[10]

[verdachte 6] heeft erkend dat hij de persoon is die op 10 september 2013 bij zijn woning op het adres [adres verdachte 6] te Urmond met een heftruck vaten heeft uitgeladen.^[11]Hij is aangeduid als NN6.

[verdachte 4] heeft verklaard dat hij acht of tien keer vrachten met munten heeft vervoerd en heeft afgeleverd bij de woning van [verdachte 6] . De munten werden meestal afgegeven in Maasbracht, waarna hij de reeds geladen wagen overnam en ermee naar [verdachte 6] reed.^[12]Hij is aangeduid als NN5.

Op
5 november 2013opende een onbekende man, NN1, de deur van de loods aan de [adres loods 1] Een vrachtbusje reed vervolgens achteruit de loods in. Een man die is herkend als [verdachte 1] deed iets bij de laadklep van de vrachtauto en liep daarna de loods uit. Kort daarna ging [verdachte 1] via de laadklep met een steekwagen de vrachtauto in. NN1 laadde met behulp van een heftruck vier vaten in de vrachtwagen. De vrachtwagen reed vervolgens om 09.09 uur de loods uit, die door NN1 werd gesloten.^[13]

[verdachte 1] heeft verklaard dat [verdachte 2] degene is die op 5 november 2013 de vrachtwagen heeft geladen met de heftruck; hij heeft twee pallets met vier vaten in de auto gezet en hij heeft [verdachte 1] een vrachtbrief meegegeven.^[14]NN1 betreft derhalve [verdachte 2] .

1.3.3

Levering rollen metaallegering CuNi6Zn24 door [bedrijf 2]

Het Turkse bedrijf [bedrijf 2] (hierna: [bedrijf 2] of [bedrijf 2] ) heeft vijf partijen metaal geleverd aan [BV2] . Blijkens de Turkse douaneverklaringen zijn deze leveringen op 22 november 2012, 29 mei 2013, 25 juni 2013 en tweemaal op 27 september 2013 op het douanekantoor aan de Turkse grens verwerkt. Het geleverde metaal had een nettogewicht van respectievelijk 14.449, 13.960, 10.060, 14.012 en 16.810 kilogram en een verkoopwaarde van in totaal € 420.761,22.^[15]

De directeur van [bedrijf 2] , [getuige 3] , heeft verklaard dat deze vijf leveringen hebben plaatsgevonden op basis van drie bestellingen. Het ging om rollen metaal met de legering CuNi6Zn24 en de afmetingen 2.88*193mm. Voorafgaande aan de eerste bestelling is [verdachte 3] , als vertegenwoordiger van het bedrijf dat de bestelling wilde plaatsen, bij de fabriek in Turkije geweest.^[16]

[getuige 3] heeft een aantal werk-gerelateerde gesprekken met [verdachte 3] gevoerd.^[17]In het dossier bevindt zich correspondentie tussen [verdachte 3] en een medewerker van [bedrijf 2] , [getuige 4] . Op 20 augustus 2012 heeft [verdachte 3] namens [BV2] per e-mail een (test)order bevestigd van het materiaal, waarna [getuige 4] op 28 augustus 2012 heeft laten weten dat deze (test)order de ‘first business’ is tussen [BV2] en [bedrijf 2] .^[18]

In een e-mailbericht van 10 september 2013 heeft [getuige 4] [verdachte 3] benaderd in verband met betalingen door [BV3] , [BV4] en het Britse bedrijf [bedrijf 1] voor de levering van het materiaal. Genoemde bedrijven moesten bevestigen dat hun betaling was verricht ten behoeve van de rekening van [BV2] .^[19]In zijn antwoord daarop mailde [verdachte 3] dat de gevraagde informatie zal worden verstuurd. Vervolgens vraagt hij om een financieel overzicht, ‘so I know the balance and how much I still owe you’.^[20]

De zendingen van [bedrijf 2] zijn na aankomst in Nederland in een douaneloods van het bedrijf [BV5] te Venlo opgeslagen, in afwachting van betaling van de BTW en invoerrechten door [BV2] .^[21]Een medewerker van [BV5] , [getuige 5] , heeft verklaard dat [verdachte 3] het bedrag van de tweede zending, € 19.500,00 contant op de bankrekening van het bedrijf heeft gestort.^[22]Met betrekking tot de volgende zending is volgens dezelfde medewerker op 5 juli 2013 door [verdachte 3] een bedrag van

€ 13.762,78 gestort op de rekening van [BV5] . Het betrof de kosten BTW en de inklaring van 7 pallets met in totaal 10.000 kilogram rollen van metaal.^[23]Dit bedrag was op 4 juli 2013 overgeboekt vanaf de bankrekening van [partner verdachte 3] , de partner van [verdachte 3] .^[24]

Op 8 juli 2013 is gezien dat bij de [adres loods 1] uit een Turkse vrachtauto 7 pallets met goederen werden gelost en loods 6 werden binnengebracht.^[25]

[getuige 6] , Manager Operations bij de Koninklijke Nederlandse Munt, heeft het vermoeden geuit dat de geleverde legering CuNi6Zn24 met de afmetingen 2.88*193mm kan worden gebruikt voor het slaan van Britse 1 pondmuntstukken. Het nikkel gehalte in de legering kan volgens [getuige 6] bewust verlaagd zijn om zo goedkoop mogelijk te zijn en toch te voldoen aan de specificaties van de munt. Ook de samenstelling en dikte van het materiaal komt volgens [getuige 6] redelijk in de buurt van het Britse pond.^[26]

1.3.4

Doorzoekingen en inbeslagname

Vrachtwagen met kenteken [kenteken 3]

[verdachte 1] , bestuurder van de vrachtwagen met kenteken [kenteken 3] , is op 5 november 2013 omstreeks 09.10 uur op de Ruijgoordweg te Amsterdam aangehouden.^[27]In deze vrachtwagen werden vier vaten aangetroffen die waren gevuld met in totaal ongeveer
99.551 Britse 1 pondmuntstukken. Deze zijn in beslag genomen. Bovenop de munten lag steeds een compacte hoeveelheid metalen carrosserieringen, die de munten aan het zicht onttrok.^[28]

Loods [adres loods 1] te Amsterdam

Van 5 tot en met 11 november 2013 heeft een doorzoeking plaatsgevonden in de loods aan de [adres loods 1] .^[29]In een ruimte, door de FIOD genummerd VIII, werd een grote hoeveelheid Britse 1 pond muntstukken aangetroffen. Een deel van deze munten bevond zich in vaten en dozen. Ook op de munten in deze vaten en in de bovenste dozen lag steeds een dikke laag met metalen carrosserieringen die het zicht op de onderliggende ponden wegnam. Tevens stonden in de loods drie op elkaar gestapelde vultrechterbakken en twee plastic emmers met Britse 1 pondmuntstukken. Ook was een vulbak aanwezig met geheel onbewerkte rondellen (rondellen zijn munten zonder muntafbeelding op de zijden, soms wel met een bewerkte rand) en een vultrechterbak met rondellen waarbij de randen al waren bewerkt. In totaal werden in de betreffende ruimte ongeveer 570.395 Britse 1 pond muntstukken en 331.452 rondellen in beslag genomen.^[30]In een andere ruimte, genummerd I, zaten in vulbakken die deel uitmaakten van een machine en in de machine zelf, rondellen. In een vulbak die naast deze machine stond zaten ongeveer 9.328 Britse 1 pond muntstukken.^[31]Aldus waren in de loods aan de [adres loods 1] in totaal ongeveer
579.723 Britse 1 pond muntstukkenaanwezig, zowel verpakt als onverpakt, zowel zichtbaar als verhuld.

De in de loods aanwezige machines, stempels, vaten en andere voorwerpen zijn door de FIOD beschreven. Twee deskundigen van de Koninklijke Nederlandse Munt hebben een groot aantal machines, gereedschappen en materialen aangewezen die vermoedelijk gebruikt of geschikt zijn voor het vervaardigen van Britse 1 pond muntstukken. Tevens hebben zij enkele machines die vermoedelijk gebruikt zijn bij het vervaardigen van valse Britse 1 pond muntstukken in werking gesteld. In ruimte VIII stond een machine die rondellen voorziet van een randinscriptie. In ruimte I stond een muntslagmachine (machine 15) die rondellen voorziet van een kop- en muntinscriptie. In de trechterbak bij deze machine zaten rondellen met randschrift, terwijl zich in de machine kop- en muntstempels bevonden. Na het aanzetten van de machine kwamen er geslagen munten uit. Deze munten zijn veiliggesteld. Het betreft Britse 1 pondmuntstukken met het jaartal 2006.^[32]

[adres verdachte 1] te Amsterdam

Op 5 november 2013 is de woning van [verdachte 1] , [adres verdachte 1] te Amsterdam, doorzocht. Daarbij werd onder meer een Birkenstock schoenendoos met persstempels, een Albert Heijn tas met schriftelijke bescheiden en telefoons, een emmer met munten en een bak met metalen ringen in beslag genomen. In totaal is in de woning een hoeveelheid van
2123 Britse pondenaangetroffen.^[33]Op de slagstempels in de schoenendoos was de beeltenis van koningin Elisabeth en de woorden ‘one pound’ zichtbaar.^[34]Van de 21 stempels hadden 4 een negatieve afbeelding (zogenaamde matrijzen) en 17 een positieve afbeelding (zogenaamde poincoenen).^[35]

Loods [adres loods 2] te Aalsmeer

Op 11 november 2013 is de loods aan de [adres loods 2] te Aalsmeer doorzocht. Daarbij werden onder meer 8 blauwe en 24 grijze vaten aangetroffen. In deze vaten zaten in totaal ongeveer
11.695 Britse 1 pondmuntstukkenen 4.157 rondellen. Deze zijn in beslag genomen.^[36]

[adres verdachte 6] te Urmond

Op 23 april 2014 is de woning van [verdachte 6] , [adres verdachte 6] te Urmond, doorzocht. Daarbij werden onder meer 30 carrosserieringen en vier Britse 1 pondmuntstukken in beslag genomen. De ringen en munten werden aangetroffen op en tussen de betontegels in de garage bij de woning. Het betreft twee Britse 1 pondmuntstukken met het jaartal 2005, één met het jaartal 2006 en één met het jaartal 2007.^[37]

1.3.5

Eerdere inbeslagname Britse 1 pond muntstukken in het Verenigd Koninkrijk op 13 december 2012 en 30 juli 2013

Vrachtwagen [getuige 9] Newcastle, Verenigd Koninkrijk

Uit informatie van de Britse opsporingsautoriteiten blijkt dat op 13 december 2012 in Newcastle, Verenigd Koninkrijk, in een door [getuige 9] bestuurde vrachtauto een partij met
450.000 valse Britse 1-pondmuntstukkenin beslag is genomen. De munten zaten in 18 vaten, geplaatst op drie pallets. Bovenop de munten zat steeds een 5 centimeter dikke laag met metalen ringen.^[38]

[getuige 7] en [getuige 8] , Dover, Verenigd Koninkrijk

Op 30 juli 2013 zijn [getuige 7] en [getuige 8] in Dover, Verenigd Koninkrijk, aangehouden met in totaal
7.450 valse Britse 1 pondmuntstukkenin de koffer van [getuige 7] . Zij kwamen met de Eurolines-bus vanuit Amsterdam.^[39]

1.3.6

Onderzoek in beslag genomen Britse 1 pond muntstukken

Een deel van de Britse 1 pond muntstukken en stempels die op de genoemde locaties in beslag zijn genomen is door de FIOD voorzien van een SIN nummer^[40]en aangeleverd bij het NFI.

[getuige 10] , NFI-deskundige, heeft een forensisch onderzoek verricht met betrekking tot de Britse 1 pond muntstukken en stempels die op de diverse locaties in beslag zijn genomen.

Op de vraag of de aangetroffen munten vals zijn of echt, heeft de deskundige geantwoord, dat er slechts één instantie ter wereld is die (officieel) Britse ponden vervaardigt, te weten de Royal Mint in het Verenigd Koninkrijk. Het gehele productieproces vindt plaats in Cardiff en wordt niet uitbesteed aan derden. Alle Britse ponden die niet geproduceerd zijn in de Royal Mint (Cardiff) zijn per definitie niet echt.

De originele matrijsstempels, moederstempels en werkstempels worden per valuta en jaargang bewaard in kluizen. Gebruikte werkstempels worden uit het productieproces verwijderd en duurzaam vernietigd. Het is dus niet mogelijk dat stempels rouleren buiten het (streng bewaakte) circuit van de Royal Mint. Iedere stempel van de Britse pond die buiten dit circuit wordt aangetroffen, is per definitie niet echt.^[41]

Ook overigens bevestigt het rapport de valsheid van de onderzochte munten uit jaargang 2004 en 2006. De onderzoeker heeft geconcludeerd dat de bevindingen van het onderzoek extreem veel waarschijnlijker zijn wanneer hypothese 1 (de onderzochte munten zijn vals) juist is dan wanneer hypothese 2 (de onderzochte munten zijn echt) juist is, waarbij het onderzoek zich heeft gericht op:

- munten 2004 en 2006 en stempels 2004 en 2006 (waaronder randschriftblokken), in beslag genomen in

de loods [adres loods 1] te Amsterdam;

- munten 2004 en 2006, in beslag genomen in de vrachtwagen [kenteken 3] ;

- munten 2006 in beslag genomen in de loods [adres loods 2] te Aalsmeer;

- munten 2004 en 2006 en een matrijsstempel 2004, in beslag genomen op het adres [adres verdachte 1] te

Amsterdam (woning [verdachte 1] );

- een munt 2006, in beslag genomen op het adres [adres verdachte 6] te Urmond (woning [verdachte 6] );

- munten 2004 en 2006, in beslag genomen onder [getuige 9] (Newcastle) en onder [getuige 7] en [getuige 8] (Dover) (door de UKNCO (UK National Central Office) van de NCA (National Crime Agency) ter beschikking gesteld).^[42]

Daarbij blijkt uit het onderzoek nog het volgende.

Uit het onderzoek naar jaargang 2004 blijkt dat de matrijsstempel aangetroffen op de locatie [adres verdachte 1] te herleiden is naar alle onderzochte munten jaargang 2004 die werden aangetroffen:

• in de vrachtauto [kenteken 3] ;

• op de locatie [adres loods 1] ;

• op de locatie [adres verdachte 1] ;

• te Newcastle;

• te Dover.

De onderzochte gebruikte en ongebruikte werkstempels op de [adres loods 1] , kunnen worden herleid naar de matrijsstempel ( [adres verdachte 1] ).

De onderzochte gebruikte werkstempels op de [adres loods 1] kunnen worden herleid naar de onderzochte munten in de vrachtauto [kenteken 3] en naar de onderzochte munten op de [adres loods 1] .

De onderzochte munten [adres loods 1] , vrachtauto [kenteken 3] , [adres verdachte 1] , Newcastle en Dover en de muntstempels op de [adres loods 1] en de matrijsstempel ( [adres verdachte 1] ) zijn niet te herleiden naar de officiële munten of muntstempels.^[43]

In het onderzoek naar jaargang 2006 is onder meer te lezen dat in de loods aan de [adres loods 1] aangetroffen werkstempels zijn te herleiden naar de onderzochte munten aangetroffen:

• in de vrachtauto [kenteken 3] ;

• op de locatie [adres loods 1] ;

• op de locatie [adres loods 2] :

• op de locatie [adres verdachte 6] ;

• op de locatie [adres verdachte 1] ;

• te Newcastle;

• te Dover.^[44]

De aangetroffen klasse- en individuele kenmerken in de onderzochte gebruikte en ongebruikte werkstempels [adres loods 1] en de onderzochte munten [adres loods 1] , vrachtauto [kenteken 3] , [adres loods 2] , [adres verdachte 1] , [adres verdachte 6] , Newcastle en Dover, zijn niet aangetroffen in de originele munten en stempels van de Royal Mint.^[45]

De deskundige [getuige 11] heeft in zijn contra-rapportage van 22 augustus 2017 de door [getuige 10] gevolgde werkwijze en de uitkomsten van het NFI-rapport onderstreept, met de kanttekening dat hij het verrichte onderzoek aan de door de Royal Mint ter beschikking gestelde munten en stempels niet kan beoordelen, omdat hij dit materiaal niet heeft kunnen zien.^[46]

Het hof stelt op basis van de bevindingen van de deskundige [getuige 10] vast dat de onderzochte munten die in beslag zijn genomen in de loods aan de [adres loods 1] te Amsterdam, in de vrachtwagen met kenteken [kenteken 3] , op het adres [adres verdachte 1] te Amsterdam, in de loods [adres loods 2] te Aalsmeer, op het adres [adres verdachte 6] te Urmond, te Newcastle onder [getuige 9] en te Dover onder [getuige 7] en [getuige 8] , vals zijn en zijn te herleiden naar de stempels aangetroffen in de loods aan de [adres loods 1] en/of de matrijsstempel in de woning van [verdachte 1] , waarbij laatstgenoemde mattrijsstempel weer is te herleiden naar de werkstempels op de [adres loods 1] .

1.3.7

Overige relevante verklaringen

[verdachte 2]

mocht van [verdachte 3] gebruik maken van de machines op de [adres loods 1] en heeft daar ponden geproduceerd. Deze ponden werden met een deklading bedekt.^[47]

[verdachte 1]

heeft ongeveer acht keer een ritje met vaten gemaakt; de eerste keer was in december 2012 of januari 2013. [verdachte 1] heeft de vracht met grijze en blauwe vaten vervoerd vanaf de loods aan de [adres loods 1] naar de door hem op verzoek van [verdachte 2] gehuurde loods aan de [adres loods 2] te Aalsmeer. [verdachte 1] wist dat hij munten vervoerde. [verdachte 1] was wel bang om aangehouden te worden, maar hij had het geld nodig. [verdachte 2] betaalde contant € 1.000,00 voor de huur van de loods in Aalsmeer en gaf hem daarnaast € 250,00 tot € 500,00 per rit. Van dat geld moest [verdachte 1] ook onkosten betalen, zoals de huur van de vrachtauto en afvalverwerking.^[48]

[verdachte 2] bestelde geregeld carrosserie ringen bij een bedrijf genaamd [bedrijf 3] . Na twee dagen haalde [verdachte 1] de ringen op; ze zaten in doosjes. [verdachte 2] betaalde contant voor de ringen.

Het vervoer werd altijd door [verdachte 2] geregeld en hij gaf [verdachte 1] opdracht om naar de snackbar in Aalsmeer te gaan. Daar ontmoette [verdachte 1] mensen die achter hem aan reden naar de loods.^[49]

Drie maanden voor zijn aanhouding was [verdachte 1] samen met [verdachte 2] bij de snackbar in Aalsmeer. Toen er een busje kwam aanrijden, zwaaiden [verdachte 2] en de bestuurder van het busje naar elkaar. Vervolgens moest [verdachte 1] naar de loods in Aalsmeer rijden en reed het busje achter hem aan. Toen [verdachte 2] daar de deksel van een vat haalde dat retour was gekomen, zag [verdachte 1] dat er munten in zaten. Het was een zelfde vat als de vaten die hij eerder had vervoerd. [verdachte 2] zei ‘dit is niet goed. Dit moet omgesmolten worden’. In de loods in Aalsmeer heeft hij ook vaten met Britse ponden gezien.^[50]

Bij de loods aan de [adres loods 2] werden de vaten overgeladen. Wanneer [verdachte 1] in Aalsmeer een vracht overdroeg, kreeg hij de vaten terug die hij daar de vorige keer had gebracht. Hij heeft gezien dat er ringen zaten in de vaten die terugkwamen.^[51]

[verdachte 4]

heeft een man ontmoet die hem vroeg of hij Britse munten kon wisselen in groot geld. Na enige tijd is deze man munten gaan leveren, die werden afgeleverd in Maasbracht en één keer bij een hotel in Urmond. Deze man gaf hem een mobiele telefoon om met elkaar in contact te komen.

[verdachte 4] kreeg vooraf een e-mailbericht hoe laat hij daar moest zijn. Ter plaatse kreeg hij van deze man een sleutel van de auto, waarna hij de geladen wagen overnam. Dit is acht of tien keer gebeurd; per rit ontving hij contant € 1.000. Iedere vracht munten die [verdachte 4] vervoerde, heeft hij afgeleverd bij de woning van [verdachte 6] in Urmond. Op de munten lag steeds een laagje metalen ringen; [verdachte 4] en [verdachte 6] haalden die er met een magneet uit en pakten vervolgens de munten over in dozen en later in kleine tonnetjes. [verdachte 4] reed de auto terug naar Maasbracht.^[52]

[verdachte 6]

heeft verklaard dat [verdachte 4] voor het eerst op 23 december 2012 drie of vier vaten met munten bij hem thuis heeft afgeleverd.^[53]

Nadat [verdachte 4] de munten bij [verdachte 6] had gebracht, nam [verdachte 6] contact op met [verdachte 5] . [verdachte 5] vertelde [verdachte 6] dat [bedrijf 1] de munten zou afnemen.^[54]

Betalingen die werden gedaan door [bedrijf 1] hadden betrekking op de levering van munten. [verdachte 6] kreeg de bankrekeningnummers van de begunstigden van [verdachte 4] en stuurde die door naar [verdachte 5] , die dit vervolgens doorstuurde naar [bedrijf 1] te Engeland.^[55]De rekeningnummers die hij doorkreeg van [verdachte 4] waren steeds verschillende rekeningnummers.^[56]

[verdachte 5]

heeft verklaard dat hij regelde dat de munten door het in Engeland gevestigde bedrijf [bedrijf 1] werden opgehaald en uitgevoerd naar Engeland. Van [verdachte 6] kreeg hij door op welke rekeningnummers [bedrijf 1] voor de ontvangen munten moest betalen; die informatie gaf hij op zijn beurt door aan [bedrijf 1] .^[57]

Het hof stelt op basis van deze verklaringen, in samenhang bezien met de overige redengevende feiten en omstandigheden, in het bijzonder de observaties, vast dat de valse munten vanaf de loods aan de [adres loods 1] te Amsterdam via de loods aan de [adres loods 2] te Aalsmeer en/of Maasbracht in Urmond terechtkwamen en van daaruit werden uitgevoerd naar het in Engeland gevestigde bedrijf [bedrijf 1] ( [bedrijf 1] ).

1.3.8

Betalingen door [bedrijf 1]

De betaling voor de munten werd door [bedrijf 1] gedaan op verschillende bankrekeningnummers, waaronder de rekening van [bedrijf 4] te Amsterdam. Deze laatste betalingen, waarmee in totaal een bedrag van € 529.053,64 was gemoeid, werden verricht ten behoeve van goud dat door de firma [Ltd 1] werd aangekocht. [verdachte 6] , [verdachte 4] en [verdachte 5] waren betrokkenen van [Ltd 1]^[58][bedrijf 1] betaalde met contant geld, girale geldbedragen, telefoons en goudstaven. De meeste betalingen gingen per bank en werden door [bedrijf 1] overgemaakt op de bankrekening van steeds verschillende ondernemingen.^[59]

Eén van die ondernemingen was het Turkse bedrijf [bedrijf 2] , waar [verdachte 3] vanaf november 2012 grote hoeveelheden metaal heeft besteld en geleverd heeft gekregen. Op 22 juli 2013 heeft [bedrijf 1] een bedrag van omgerekend € 78.172,14 (£ 67.149,89) betaald op de bankrekening van [bedrijf 2] .^[60]Gezien een e-mailbericht van [verdachte 5] aan [bedrijf 1] van 15 juli 2013 heeft [verdachte 5] op 15 juli 2013 [bedrijf 1] daartoe de opdracht gegeven en heeft daarbij verzocht de betaling als omschrijving ‘aankoop staal’ mee te geven.^[61]Uit de hiervoor vermelde e-mailcorrespondentie tussen [verdachte 3] en [getuige 4] van [bedrijf 2] op 10 september 2013 volgt dat het Turkse bedrijf voor de aankoop van staal, geleverd aan [BV2] , is betaald door [bedrijf 1] .

1.4

Nadere (bewijs)overwegingen hof

1.4.1

Partiële vrijspraak: geen medeplegen van namaken/vervalsen munten en uitvoer van valse munten

Het hof is, evenals de rechtbank, van oordeel dat geen bewijs voorhanden is van de betrokkenheid van de verdachte als pleger dan wel medepleger bij het onder het eerste cumulatief/alternatief tenlastegelegde namaken/vervalsen van munten en bij de uitvoer van valse munten, tenlastegelegd onder het tweede cumulatief/alternatief. De verdachte wordt in zoverre vrijgesproken van feit 1.

1.4.2

Medeplegen ontvangen, in voorraad hebben en vervoeren van valse munten

Uit de redengevende feiten en omstandigheden volgt dat de verdachte veelvuldig aanwezig was in en nabij de loods op de [adres loods 1] en heeft daar de machines en de Britse munten gezien. Daarbij gaf [verdachte 2] hem voor het vervoer van de vaten met munten telkens opdracht om mensen op te halen vanaf de snackbar in Aalsmeer om ze naar de loods aan de [adres loods 2] te brengen en [verdachte 2] liet hem deze loods contant betalen. [verdachte 1] heeft ook verklaard dat hij bang was om aangehouden te worden. Onder die omstandigheden is de conclusie gerechtvaardigd dat [verdachte 1] telkens wist dat hij vaten met daarin valse Britse ponden vervoerde.

Door de vaten met valse munten te vervoeren, op te slaan en deze vervolgens te overhandigen aan derden, vormde [verdachte 1] een onmisbare schakel tussen de productie van de munten en de distributie daarvan. Anders dan de verdediging is het hof daarom van oordeel dat [verdachte 1] niet slechts de klusjesman was, maar een substantiële bijdrage heeft geleverd aan het opslaan en vervoeren van de valse munten en dat hij daarbij zodanig nauw en bewust heeft samengewerkt met [verdachte 2] (en met [verdachte 3] ), dat sprake is van de strafbare vorm van samenwerken die als medeplegen kan worden gekwalificeerd. De bijdrage die de verdachte leverde aan het opslaan en vervoeren van de valse munten was zodanig dat bewezen kan worden dat de verdachte het oogmerk had om deze als echt en onvervalst uit te geven of te doen uitgeven.

Feit 2

Redengevende feiten en omstandigheden

Bij de doorzoeking op 5 november 2013 in de woning van [verdachte 1] , [adres verdachte 1] te Aalsmeer, werd in een kast in de slaapkamer een tas met vermoedelijk hasj aangetroffen, met een totaalgewicht van ongeveer 3 kilogram.^[62]

[verdachte 1] heeft ten overstaan van de FIOD verklaard dat hij zelf een pakketje van drie kilogram hasj in zijn slaapkamerkast heeft gelegd.^[63]

Uitgevoerde indicatietesten met de Cannabis test van M.M.C. International op de inhoud van deze verpakkingen leverden een positieve kleur op. Het netto gewicht van de aangetroffen hasj in de slaapkamerkast is 2.623,8 gram.^[64]

Oordeel hof

Anders dan de raadsvrouw, is het hof van oordeel dat het ontbreken van een (definitief) forensisch onderzoeksrapport naar de aangetroffen verdovende middelen niet aan een bewezenverklaring van de in de slaapkamer aangetroffen verdovende middelen in de weg staat. Gezien de inhoud van de indicatieve test, in samenhang met de verklaring van [verdachte 1] ten overstaan van de FIOD dat hij een pakketje van drie kilogram hasj in zijn slaapkamerkast had gelegd, kan wettig en overtuigend worden bewezen dat de verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan het onder feit 2 tenlastegelegde.

Feit 3

Redengevende feiten en omstandigheden

Bij de eerder beschreven controle op 5 november 2013 heeft [verdachte 1] , die reed in de vrachtwagen met het kenteken [kenteken 3] , een vrachtbrief getoond.^[65]Daarop stond vermeld dat de lading bestond uit twee pallets met in totaal 75.000 carrosserieringen, afkomstig van ‘ [bedrijf 3] ’ en was bestemd voor ‘ [bedrijf 5] ’ te Aalsmeer.^[66]

[verdachte 1] heeft bij de FIOD verklaard dat hij, iedere keer dat hij vaten vervoerde, van [verdachte 2] een orderbon van het bedrijf [bedrijf 3] kreeg. Die bon moest hij tonen bij een eventuele aanhouding en afgeven aan de persoon die de vaten overnam. Verdachte wist dat de bon niet juist was omdat er ‘ [bedrijf 3] ’ op stond, terwijl de lading afkomstig was van de [adres loods 1] , en hij wist ook dat de bestemming ‘ [bedrijf 5] ’ in Aalsmeer onjuist was; de verdachte had immers de opdracht om met de vracht naar de snackbar in Aalsmeer te gaan. Het bedrijf ‘ [bedrijf 5] ’ kende hij niet.^[67]

Oordeel hof

Het hof acht op grond van voornoemde redengevende feiten en omstandigheden het onder 3 ten laste gelegde bewezen, in zoverre dat [verdachte 1] opzettelijk gebruik heeft gemaakt van een vervalste orderbon.

Bewezenverklaring

Het hof acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het onder 1, 2 en 3 tenlastegelegde heeft begaan, met dien verstande dat:

1.
hij in de periode van 1 januari 2012 tot en met 5 november 2013 te Amsterdam en/of Aalsmeer, in elk geval in Nederland, tezamen en in vereniging met anderen, hoeveelheden Britse 1 pond muntstukken, waarvan de valsheid hem, toen hij deze ontving, bekend was, met het oogmerk om ze als echt en onvervalst uit te geven of te doen uitgeven, heeft ontvangen, in voorraad heeft gehad en heeft vervoerd;

2.
hij op 5 november 2013 te Amsterdam opzettelijk aanwezig heeft gehad 2.623,8 gram hashish;

3.
hij op 5 november 2013 te Amsterdam, opzettelijk gebruik heeft gemaakt van een valse of vervalste orderbon (afkomstig van [bedrijf 3] en ten name van [bedrijf 5] ), - zijnde een geschrift dat bestemd was om tot bewijs van enig feit te dienen - als ware dat geschrift echt en onvervalst,

bestaande dat gebruikmaken hierin, dat hij deze bon heeft overhandigd bij een controle door de Douane en bestaande die valsheid of vervalsing hierin, dat de op de bon genoemde goederen, te weten 2 pallets carrosserie ringen, 75.000 ringen, niet de daadwerkelijke lading was, maar de lading in feite bestond uit onder meer 2 vaten gevuld met valse Britse 1 pond muntstukken waarop een laag metalen ringen lag, en deze lading afkomstig was van het bedrijf [BV2] , gevestigd aan de [adres loods 1] te Amsterdam en niet van [bedrijf 3] .

Hetgeen onder 1, 2 en 3 meer of anders is tenlastegelegd, is niet bewezen. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.

Het bewezenverklaarde is gegrond op de feiten en omstandigheden die in de bewijsmiddelen zijn vervat, zoals deze in de voetnoten zijn opgenomen.

Strafbaarheid van het bewezenverklaarde

Geen omstandigheid is aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het onder 1, 2 en 3 bewezenverklaarde uitsluit, zodat dit strafbaar is.

Het onder 1 bewezenverklaarde levert op:

medeplegen van muntspeciën waarvan de valsheid hem, toen hij ze ontving, bekend was, met het oogmerk om ze als echt en onvervalst uit te geven of te doen uitgeven, ontvangen, in voorraad hebben en vervoeren.

Het onder 2 bewezenverklaarde levert op:

opzettelijk handelen in strijd met het in artikel 3 onder C van de Opiumwet gegeven verbod.

Het onder 3 bewezenverklaarde levert op:

opzettelijk gebruik maken van een vals of vervalst geschrift, als bedoeld in artikel 225, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht, als ware het echt en onvervalst.

Strafbaarheid van de verdachte

De verdachte is strafbaar, omdat geen omstandigheid aannemelijk is geworden die de strafbaarheid ten aanzien van het onder 1, 2 en 3 bewezenverklaarde uitsluit.

Oplegging van straf

De rechtbank Amsterdam heeft de verdachte voor het in eerste aanleg onder 1, 2 en 3 bewezenverklaarde veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 315 dagen, met aftrek van het voorarrest, waarvan 90 dagen voorwaardelijk, met een proeftijd van twee jaren.

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat de verdachte voor het onder 1, 2 en 3 tenlastegelegde zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 225 dagen, met aftrek van het voorarrest.

De raadsvrouw heeft het hof verzocht bij de strafoplegging rekening te houden met de persoonlijke omstandigheden van de verdachte en met de overschrijding van de redelijke termijn.

Het hof heeft in hoger beroep de op te leggen straf bepaald op grond van de ernst van de feiten en de omstandigheden waaronder deze zijn begaan en gelet op de persoon van de verdachte. Het hof heeft daarbij in het bijzonder het volgende in beschouwing genomen.

De verdachte heeft zich samen met anderen schuldig gemaakt aan grootschalige handel in valse Britse 1 pondmuntstukken, door deze steeds, gedurende een lange periode, op te slaan en te vervoeren.

De uitgifte van geld is bij uitstek voorbehouden aan de overheid. Door valse munten in het economische en financiële verkeer te brengen wordt inbreuk gemaakt op het vertrouwen dat kan en moet worden gesteld in de waarde van geld. Daarnaast wordt de ontvanger van het valse geld in zijn vermogen getroffen.

Voorts heeft de verdachte, terwijl hij de valse munten vervoerde, gebruik gemaakt van een vervalste orderbon. Ten slotte is in de woning van de verdachte bijna drie kilo hasj aangetroffen.

Het hof acht dit ernstige feiten.

Ter terechtzitting in hoger beroep heeft de verdachte zo veel mogelijk betrokkenheid bij de valsemunterij ontkend en gewezen op de kleine rol die hij zou hebben gespeeld. Zodoende heeft hij weinig inzicht getoond in het kwalijke van zijn handelen, dat, zo heeft hij wel verklaard, enkel was gericht op eigen financieel gewin.

Gelet op de ernst van de feiten zoals bewezenverklaard en de omstandigheden van dit geval, is het hof van oordeel dat niet kan worden volstaan met een andere straf dan een onvoorwaardelijke gevangenisstraf.

Met de rechtbank neemt het hof in dit geval als uitgangspunt een gevangenisstraf van 16 maanden, onder meer gelet op de omstandigheid dat de verdachte de munten die hij vervoerde niet zelf heeft vervaardigd.

In hetgeen de raadsvrouw en de verdachte in hoger beroep hebben aangevoerd met betrekking tot zijn persoonlijke omstandigheden, ziet het hof aanleiding een gedeelte van deze straf, 6 maanden, voorwaardelijk op te leggen.

Het hof heeft verder acht geslagen op de omstandigheid dat in deze zaak de redelijke termijn als bedoeld in artikel 6 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM) is overschreden. De termijn is aangevangen op 5 november 2013 met de aanhouding van de verdachte, de rechtbank heeft uitspraak gedaan op 6 juli 2018 en het hof wijst heden, op

30 juni 2023, arrest. Als uitgangspunt geldt dat de behandeling van de zaak dient te zijn afgerond binnen twee jaren per rechterlijke instantie.

In eerste aanleg heeft een overschrijding van de redelijke termijn plaatsgevonden met 2 jaren en 8 maanden en in hoger beroep met bijna drie jaren. Het hof zal deze overschrijding verdisconteren in de straf, in die zin dat in plaats van een voorwaardelijk deel van 6 maanden, een voorwaardelijk deel van 9 maanden zal worden opgelegd.

Het hof acht, alles afwegende, een gevangenisstraf van na te melden duur passend en geboden.

Tenuitvoerlegging van de opgelegde gevangenisstraf zal volledig plaatsvinden binnen de penitentiaire inrichting, tot het moment dat de veroordeelde in aanmerking komt voor deelname aan een penitentiair programma, als bedoeld in artikel 4 Penitentiaire beginselenwet, dan wel de regeling van voorwaardelijke invrijheidsstelling, als bedoeld in artikel 6:2:10 Wetboek van Strafvordering, aan de orde is.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

De op te leggen straf is gegrond op de artikelen 3 en 11 van de Opiumwet en de artikelen 14a, 14b, 14c, 47, 57, 209 en 225 van het Wetboek van Strafrecht.

BESLISSING

Het hof:

Vernietigt het vonnis waarvan beroep en doet opnieuw recht:

Verklaart het onder 1 eerste cumulatief/alternatief ten laste gelegde niet bewezen en spreekt verdachte daarvan vrij.

Verklaart zoals hiervoor overwogen bewezen dat de verdachte het onder 1, 2 en 3 tenlastegelegde heeft begaan.

Verklaart niet bewezen hetgeen de verdachte meer of anders is tenlastegelegd dan hierboven is bewezenverklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij.

Verklaart het onder 1, 2 en 3 bewezenverklaarde strafbaar, kwalificeert dit als hiervoor vermeld en verklaart de verdachte strafbaar.

Veroordeelt de verdachte tot een
gevangenisstrafvoor de duur van
16 (zestien) maanden.

Bepaalt dat een gedeelte van de gevangenisstraf, groot
9 (negen) maanden, niet ten uitvoer zal worden gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten omdat de verdachte zich voor het einde van een proeftijd van
2 (twee) jarenaan een strafbaar feit heeft schuldig gemaakt.

Beveelt dat de tijd die door de verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in enige in artikel 27, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht bedoelde vorm van voorarrest is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde gevangenisstraf in mindering zal worden gebracht, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.

Dit arrest is gewezen door de meervoudige strafkamer van het gerechtshof Amsterdam, waarin zitting hadden mr. A.P.M. van Rijn, mr. M.F.J.M. de Werd en mr. M. Senden, in tegenwoordigheid van

mr. A. Scheffens, griffier, en is uitgesproken op de openbare terechtzitting van dit gerechtshof van

30 juni 2023.