ECLI:NL:GHAMS:2021:3077

• Datum uitspraak: 30 september 2021
• Publicatiedatum: 15 oktober 2021
• Zaaknummer: 23-004242-19
• Instantie: Gerechtshof Amsterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: R.D. van Heffen; N. van der Wijngaart; M. van der Horst
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Hoger beroep tegen vonnis van de politierechter inzake aflevering en vervoer van grote hoeveelheid hasjiesj

In deze zaak heeft het gerechtshof Amsterdam op 14 oktober 2021 uitspraak gedaan in hoger beroep tegen een vonnis van de politierechter in de rechtbank Amsterdam. De verdachte was eerder veroordeeld tot een gevangenisstraf van vier maanden voor het afleveren en vervoeren van een grote hoeveelheid hasjiesj, namelijk 11.118 gram, op 23 juli 2019 te Amsterdam. De verdachte heeft hoger beroep ingesteld tegen dit vonnis. Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en de argumenten van de verdachte en zijn raadsman. De tenlastelegging betrof opzettelijk handelen in strijd met de Opiumwet.

Het hof heeft het vonnis van de politierechter vernietigd, omdat het tot een andere bewezenverklaring is gekomen. Het hof achtte wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte de hasjiesj heeft afgeleverd en vervoerd. De verdachte werd vrijgesproken van andere tenlastegelegde feiten. Het hof heeft de strafbaarheid van het bewezenverklaarde vastgesteld en de verdachte als strafbaar gekwalificeerd.

Bij de oplegging van de straf heeft het hof rekening gehouden met de ernst van het feit en de omstandigheden waaronder het is begaan. Het hof heeft de 'achterdeurproblematiek' in het Nederlandse gedoogbeleid rond coffeeshops in overweging genomen. In plaats van een onvoorwaardelijke gevangenisstraf heeft het hof een taakstraf van 150 uren opgelegd, met de mogelijkheid van vervangende hechtenis indien deze niet naar behoren wordt verricht. Het hof heeft ook bepaald dat de tijd die de verdachte in voorarrest heeft doorgebracht, in mindering zal worden gebracht op de taakstraf. De uitspraak is gedaan door de meervoudige strafkamer van het gerechtshof Amsterdam.

Uitspraak

afdeling strafrecht

parketnummer: 23-004242-19

datum uitspraak: 14 oktober 2021

TEGENSPRAAK

Verkort arrest van het gerechtshof Amsterdam gewezen op het hoger beroep, ingesteld tegen het vonnis van de politierechter in de rechtbank Amsterdam van 19 november 2019 in de strafzaak onder parketnummer 13-178914-19 tegen

[verdachte] ,

geboren te [geboorteplaats] op [geboortedag] 1987,

adres: [adres].

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep van
30 september 2021 en, overeenkomstig het bepaalde bij artikel 422, tweede lid, van het Wetboek van Strafvordering, naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in eerste aanleg.

Namens de verdachte is hoger beroep ingesteld tegen voormeld vonnis.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen door de verdachte en de raadsman naar voren is gebracht.

Tenlastelegging

Aan de verdachte is tenlastegelegd dat:

hij op of omstreeks 23 juli 2019 te Amsterdam, in elk geval in Nederland, opzettelijk heeft afgeleverd en/of verstrekt en/of vervoerd, in elk geval opzettelijk aanwezig heeft gehad, een hoeveelheid van ongeveer 11.118 gram, in elk geval een hoeveelheid van meer dan 30 gram hennep en/of hasjiesj, zijnde hennep/hasjiesj (een) middel(en) als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst II, dan wel aangewezen krachtens het vijfde lid van artikel 3a van die wet.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zal het hof deze verbeterd lezen. De verdachte wordt daardoor niet in de verdediging geschaad.

Vonnis waarvan beroep

Het vonnis waarvan beroep zal worden vernietigd, omdat het hof tot een andere bewezenverklaring komt dan de politierechter.

Bewezenverklaring

Het hof acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het tenlastegelegde heeft begaan, met dien verstande dat:

hij op 23 juli 2019 te Amsterdam opzettelijk heeft afgeleverd en vervoerd een hoeveelheid van
11.118 gram hasjiesj.

Hetgeen meer of anders is tenlastegelegd, is niet bewezen. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.

Het bewezenverklaarde is gegrond op de feiten en omstandigheden die in de bewijsmiddelen zijn vervat, zoals deze na het eventueel instellen van beroep in cassatie zullen worden opgenomen in de op te maken aanvulling op dit arrest.

Strafbaarheid van het bewezenverklaarde

Geen omstandigheid is aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het bewezenverklaarde uitsluit, zodat dit strafbaar is.

Het bewezenverklaarde levert op:

opzettelijk handelen in strijd met een in artikel 3 onder B van de Opiumwet gegeven verbod.

Strafbaarheid van de verdachte

De verdachte is strafbaar, omdat geen omstandigheid aannemelijk is geworden die de strafbaarheid ten aanzien van het bewezenverklaarde uitsluit.

Oplegging van straf

De politierechter in de rechtbank Amsterdam heeft de verdachte voor het in eerste aanleg bewezenverklaarde veroordeeld tot een gevangenisstraf van 4 maanden.

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat de verdachte zal worden veroordeeld tot dezelfde straf als door de rechter in eerste aanleg opgelegd.

De raadsman heeft, kort weergegeven, betoogd dat het dossier voldoende aanwijzingen behelst die aannemelijk maken dat sprake is van een ‘achterdeurzaak’ van een gedoogde coffeeshop. Derhalve dient de verdachte volgens de raadsman veroordeeld te worden tot een voorwaardelijke taakstraf en een onvoorwaardelijke gevangenisstraf die gelijk is aan de duur van de voorlopige hechtenis.

Het hof heeft in hoger beroep de op te leggen straf bepaald op grond van de ernst van het feit en de omstandigheden waaronder dit is begaan en gelet op de persoon van de verdachte. Het hof heeft daarbij in het bijzonder het volgende in beschouwing genomen.

De verdachte heeft zich schuldig gemaakt van het afleveren en vervoeren van een grote hoeveelheid (ruim 11 kilo) hasjiesj. Dergelijke misdrijven leiden doorgaans tot een aanzienlijke, onvoorwaardelijke gevangenisstraf, omdat plegers daarvan bijdragen aan een illegaal handelscircuit waarin geweld geen uitzondering is en waardoor onrust in de maatschappij wordt veroorzaakt.

Hoewel het de verdachte siert dat hij ter terechtzitting in hoger beroep – in tegenstelling tot zijn verklaring tegenover de politie en de politierechter – ruiterlijk heeft toegegeven dat hij de hasjiesj heeft vervoerd en afgeleverd, stelt het hof ook vast dat de verdachte over het vervoeren en afleveren van de hasjiesj slechts verklaard heeft dat hij wist wat er in de tassen zat toen hij ze kreeg, maar verder niet heeft willen verklaren van wie hij de verdovende middelen had gekregen en voor wie zij bestemd waren. In de omstandigheden dat de verdachte enerzijds werkzaam was bij een coffeeshop en dat op de afbeeldingen op de doorgenummerde pagina’s 25 en 29 van het dossier, die zijn genomen in het pand waar hij de middelen afleverde, registratieformulieren staan waarop onder andere ‘inkoop’, ‘datum’, ‘soort’ en ‘gewicht’ staan, ziet het hof echter aanleiding om aan te nemen dat de verdachte, zoals de raadsman heeft betoogd, de hasjiesj ten behoeve van een coffeeshop heeft vervoerd en afgeleverd.

Het hof is zich bewust van de zogenaamde ‘achterdeurproblematiek’ in het kader van het Nederlandse gedoogbeleid rond coffeeshops en acht het vervoer en afleveren van de softdrugs in dat kader minder strafwaardig. Het hof zal dan ook, anders dan in eerste aanleg is opgelegd en door de advocaat-generaal is gevorderd, geen gevangenisstraf opleggen. Evenwel doet enkel een voorwaardelijke taakstraf en een gevangenisstraf van de duur van de door de verdachte in verzekering doorgebrachte tijd onvoldoende recht aan de ernst van het feit. De verdachte dient ervan doordrongen te worden dat dergelijke gedragingen niet acceptabel zijn en dat hij zich er niet meer voor moet lenen dergelijke feiten te begaan.

Het hof acht, alles afwegende, een taakstraf van 150 uren, indien niet naar behoren verricht te vervangen door 75 dagen hechtenis, passend en geboden.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

De op te leggen straf is gegrond op de artikelen 3 en 11 van de Opiumwet en de artikelen 9, 22c en 22d van het Wetboek van Strafrecht.

BESLISSING

Het hof:

Vernietigt het vonnis waarvan beroep en doet opnieuw recht:

Verklaart zoals hiervoor overwogen bewezen dat de verdachte het tenlastegelegde heeft begaan.

Verklaart niet bewezen hetgeen de verdachte meer of anders is tenlastegelegd dan hierboven is bewezenverklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij.

Verklaart het bewezenverklaarde strafbaar, kwalificeert dit als hiervoor vermeld en verklaart de verdachte strafbaar.

Veroordeelt de verdachte tot een
taakstraf voor de duur van
150 (honderdvijftig) uren , indien niet naar behoren verricht te vervangen door
75 (vijfenzeventig) dagen hechtenis .

Beveelt dat de tijd die door de verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in enige in artikel 27, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht bedoelde vorm van voorarrest is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde taakstraf in mindering zal worden gebracht, volgens de maatstaf van twee uren taakstraf per in voorarrest doorgebrachte dag, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.

Dit arrest is gewezen door de meervoudige strafkamer van het gerechtshof Amsterdam, waarin zitting hadden mr. R.D. van Heffen, mr. N. van der Wijngaart en mr. M. van der Horst, in tegenwoordigheid van mr. C.H. Sillen, griffier, en is uitgesproken op de openbare terechtzitting van dit gerechtshof van
14 oktober 2021.

Mr. Van Heffen is buiten staan dit arrest mede te ondertekenen.