ECLI:NL:GHAMS:2020:4121

• Datum uitspraak: 24 juli 2020
• Publicatiedatum: 7 oktober 2022
• Zaaknummer: 23-000796-19
• Instantie: Gerechtshof Amsterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: H.S.G. Verhoeff; M.L. Leenaers; M.J. Dubelaar
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Hoger beroep tegen vonnis van de politierechter inzake mishandeling van echtgenote

In deze zaak heeft het gerechtshof Amsterdam op 24 juli 2020 uitspraak gedaan in hoger beroep tegen een vonnis van de politierechter in de rechtbank Amsterdam. De verdachte, geboren in 1991, was aangeklaagd voor mishandeling van zijn echtgenote op 6 oktober 2018 te Amsterdam. De tenlastelegging omvatte het gooien van een Maxi-Cosi tegen de arm van het slachtoffer en het meermaals trappen, schoppen en slaan van haar met een riem. Het hof heeft het vonnis van de politierechter vernietigd, omdat het tot een andere bewezenverklaring en strafoplegging kwam. Het hof achtte wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte zijn echtgenote heeft mishandeld, waarbij het geweld plaatsvond in de aanwezigheid van hun jonge kinderen. De verdachte werd eerder door de politierechter veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf en een taakstraf. In hoger beroep heeft de advocaat-generaal een zwaardere straf geëist, maar het hof heeft uiteindelijk een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee weken en een taakstraf van 120 uren opgelegd. Het hof heeft rekening gehouden met de ernst van de feiten, de omstandigheden waaronder deze zijn gepleegd, en de persoonlijke situatie van de verdachte, waaronder zijn vaste baan en de reeds ingeschakelde hulpverlening. Het hof heeft de verdachte ook verplicht om zich te melden bij de reclassering gedurende de proeftijd. De beslissing is genomen op basis van de artikelen van het Wetboek van Strafrecht die van toepassing waren ten tijde van het bewezenverklaarde.

Uitspraak

afdeling strafrecht

parketnummer: 23-000796-19

datum uitspraak: 24 juli 2020

TEGENSPRAAK

Arrest van het gerechtshof Amsterdam gewezen op het hoger beroep, ingesteld tegen het vonnis van de politierechter in de rechtbank Amsterdam van 25 februari 2019 in de strafzaak onder parketnummer 13-197347-18 tegen

[verdachte] ,

geboren te [geboorteplaats] op [geboortedag] 1991,

adres: [adres].

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep van

10 juli 2020 en, overeenkomstig het bepaalde bij artikel 422, tweede lid, van het Wetboek van Strafvordering, naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in eerste aanleg.

Tegen voormeld vonnis is namens de verdachte hoger beroep ingesteld.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen door de verdachte en de raadsvrouw naar voren is gebracht.

Tenlastelegging

Aan de verdachte is tenlastegelegd dat:

hij op of omstreeks 6 oktober 2018 te Amsterdam, in elk geval in Nederland, zijn echtgenote,

[slachtoffer], heeft mishandeld door:

- een Maxi-cosi, althans een zwaar voorwerp, tegen de arm, in elk geval het lichaam, van [slachtoffer] te gooien,

- meermaals in het gezicht, de armen en/of rug, in elk geval het lichaam, van [slachtoffer] te trappen/schoppen en/of slaan/stompen, waarbij tevens gebruik is gemaakt van een riem, althans een voorwerp.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zal het hof deze verbeterd lezen. De verdachte wordt daardoor niet in de verdediging geschaad.

Vonnis waarvan beroep

Het vonnis waarvan beroep zal worden vernietigd, omdat het hof tot een andere bewezenverklaring en strafoplegging komt dan de politierechter.

Bewezenverklaring

Het hof acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het tenlastegelegde heeft begaan, met dien verstande dat:

hij op 6 oktober 2018 te Amsterdam, zijn echtgenote, [slachtoffer], heeft mishandeld door:

- een Maxi-cosi tegen de arm van [slachtoffer] te gooien,

- meermaals in het gezicht, tegen de arm en rug van [slachtoffer] te trappen/schoppen en/of slaan, waarbij tevens gebruik is gemaakt van een riem.

Hetgeen meer of anders is tenlastegelegd, is niet bewezen. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.

Het bewezenverklaarde is gegrond op de feiten en omstandigheden die in de bewijsmiddelen zijn vervat, zoals deze zijn opgemaakt in de bijlage bij dit arrest.

Strafbaarheid van het bewezenverklaarde

Geen omstandigheid is aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het bewezenverklaarde uitsluit, zodat dit strafbaar is.

Het bewezen verklaarde levert op:

mishandeling, begaan tegen zijn echtgenoot

Strafbaarheid van de verdachte

Geen omstandigheid is aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de verdachte ten aanzien van het bewezenverklaarde uitsluit, zodat de verdachte strafbaar is.

Oplegging van straf

De politierechter in de rechtbank Amsterdam heeft de verdachte voor het in eerste aanleg bewezenverklaarde veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van vier weken met een proeftijd van twee jaren en daarbij bijzondere voorwaarden bepaald, namelijk een meldplicht bij de reclassering, het aangaan van een intake en eventueel behandelcontact bij de Waag en het meewerken aan systeemgerichte hulpverlening van de Blijfgroep en Jeugdbescherming. Tevens heeft de politierechter een taakstraf voor de duur van 80 uren opgelegd, subsidiair 40 dagen hechtenis met aftrek van voorarrest.

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat de verdachte voor het tenlastegelegde zal worden veroordeeld tot een taakstraf voor de duur van 60 uren, subsidiair 30 dagen hechtenis en een voorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van twee weken met een proeftijd van twee jaren en met als bijzondere voorwaarde een meldplicht bij de reclassering.

De raadsvrouw heeft aangevoerd dat de verdachte reeds vrijwillig hulpverlening, namelijk de Jeugdbescherming, De Waag en I-psy heeft ingeschakeld om zijn problemen aan te pakken. Zij verzoekt op dit punt de straf te heroverwegen en voor het overige refereert zij zich aan het oordeel van het hof.

Het hof heeft in hoger beroep de op te leggen straf bepaald op grond van de ernst van het feit en de omstandigheden waaronder dit is begaan en gelet op de persoon van de verdachte. Het hof heeft daarbij in het bijzonder het volgende in beschouwing genomen.

De verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan mishandeling van zijn echtgenote door haar (met een vuist) tegen haar gezicht, arm en rug te slaan en haar te trappen dan wel te schoppen en te slaan met een riem. Daarnaast heeft de verdachte een Maxi-Cosi tegen de arm van zijn echtgenote gegooid. Dit alles vond plaats in het bijzijn van de kinderen, die op dat moment vier jaar, twee jaar en een maand oud waren. In strafverzwarende zin wordt meegewogen dat de mishandeling heeft plaatsgevonden in de eigen woning van de aangeefster door haar eigen echtgenoot, terwijl juist die plek en deze persoon garant zouden moeten staan voor haar veiligheid. Het door de verdachte gepleegde geweld is een vorm van huiselijk geweld, een ernstig feit waartegen krachtig moet worden opgetreden. Nu het hof komt tot een ruimere bewezenverklaring dan de rechtbank, zal het hof over gaan tot het opleggen van een hogere taakstraf. Hoewel de situatie inmiddels lijkt te zijn gestabiliseerd, blijkt uit het dossier dat het onderhavige feit niet op zichzelf staat en dat sprake is van een langdurige periode waarin mishandelingen hebben plaatsgevonden. Gelet op de ernst van het feit acht het hof het opleggen van een voorwaardelijke gevangenisstraf met meldplicht bij de reclassering dan ook aangewezen, temeer nu partijen als ouders van hun drie kinderen nog lang met elkaar te maken zullen hebben. In positieve zin weegt het hof mee dat de verdachte een vaste baan heeft en zelf hulp heeft ingeschakeld. Het hof ziet daarom af van het opleggen van overige bijzondere voorwaarden en zal een lagere voorwaardelijke gevangenisstraf opleggen.

Het hof acht, alles afwegende, een voorwaardelijke gevangenisstraf en een taakstraf van na te melden duur passend en geboden.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

De op te leggen straf is gegrond op de artikelen 14a, 14b, 14c, 22c, 22d, 63, 300 en 304 van het Wetboek van Strafrecht.

Deze wettelijke voorschriften worden toegepast zoals geldend ten tijde van het bewezenverklaarde.

BESLISSING

Het hof:

Vernietigt het vonnis waarvan beroep en doet opnieuw recht:

Verklaart zoals hiervoor overwogen bewezen dat de verdachte het tenlastegelegde heeft begaan.

Verklaart niet bewezen hetgeen de verdachte meer of anders is tenlastegelegd dan hierboven is bewezenverklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij.

Verklaart het bewezenverklaarde strafbaar, kwalificeert dit als hiervoor vermeld en verklaart de verdachte strafbaar.

Veroordeelt de verdachte tot een
gevangenisstraf voor de duur van
2 (twee) weken .

Bepaalt dat de gevangenisstraf niet ten uitvoer zal worden gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten omdat de verdachte zich voor het einde van een proeftijd van
2 (twee) jaren aan een strafbaar feit heeft schuldig gemaakt.

Stelt als bijzondere voorwaarde dat de veroordeelde verplicht is zich gedurende de volledige proeftijd te melden en te blijven melden bij Reclassering Nederland, zolang de reclassering dit noodzakelijk acht.

Veroordeelt de verdachte tot een
taakstraf voor de duur van
120 (honderdtwintig) uren , indien niet naar behoren verricht te vervangen door
60 (zestig) dagen hechtenis .

Beveelt dat de tijd die door de verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in enige in artikel 27, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht bedoelde vorm van voorarrest is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde taakstraf in mindering zal worden gebracht, volgens de maatstaf van twee uren taakstraf per in voorarrest doorgebrachte dag, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.

Dit arrest is gewezen door de meervoudige strafkamer van het gerechtshof Amsterdam, waarin zitting hadden mr. H.S.G. Verhoeff, mr. M.L. Leenaers en mr. M.J. Dubelaar, in tegenwoordigheid van

mr. S.W.H. Bootsma, griffier, en is uitgesproken op de openbare terechtzitting van dit gerechtshof van

24 juli 2020.

mrs. Leenaers en Dubelaar zijn buiten staat dit arrest mede te ondertekenen.

=========================================================================

[…]