ECLI:NL:GHAMS:2017:5614

• Datum uitspraak: 24 mei 2017
• Publicatiedatum: 13 april 2018
• Zaaknummer: 23-004769-15
• Instantie: Gerechtshof Amsterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: A.M.P. Geelhoed; R.D. van Heffen; R.C.P. Haentjens
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Vrijspraak in zaak van uitkeringsfraude en schending van de inlichtingenplicht

In deze zaak heeft het gerechtshof Amsterdam op 24 mei 2017 uitspraak gedaan in hoger beroep tegen een vonnis van de politierechter in de rechtbank Amsterdam. De verdachte was beschuldigd van uitkeringsfraude, specifiek van het opzettelijk niet tijdig verstrekken van benodigde gegevens aan de Dienst Werk en Inkomen te Amsterdam, in strijd met artikel 17 van de Wet werk en bijstand. De tenlastelegging betrof de periode van 24 augustus 2006 tot en met 27 mei 2014, waarin de verdachte zou hebben nagelaten te melden dat hij beschikte over vermogen in de vorm van onroerend goed in het buitenland, wat van belang zou zijn voor zijn recht op bijstandsuitkeringen.

Tijdens de zitting in hoger beroep op 12 mei 2017 heeft het hof kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal, die een taakstraf van 230 uren eiste. De verdediging voerde aan dat de verdachte niet op de hoogte was van zijn verplichtingen en dat er onvoldoende bewijs was dat hij opzettelijk de inlichtingenplicht had geschonden. Het hof oordeelde dat niet bewezen kon worden dat de verdachte op de hoogte was van de inlichtingenplicht en dat hij deze opzettelijk had geschonden. Er was onvoldoende bewijs dat de verdachte de inlichtingenplicht kende of dat hij deze opzettelijk niet had nageleefd.

Het hof vernietigde het vonnis van de politierechter en sprak de verdachte vrij van alle tenlastegelegde feiten. De beslissing werd genomen door de meervoudige strafkamer van het gerechtshof Amsterdam, waarbij de rechters A.M.P. Geelhoed, R.D. van Heffen en R.C.P. Haentjens aanwezig waren. Het arrest werd uitgesproken op de openbare terechtzitting van 24 mei 2017.

Uitspraak

afdeling strafrecht

parketnummer: 23-004769-15

datum uitspraak: 24 mei 2017

TEGENSPRAAK

Arrest van het gerechtshof Amsterdam gewezen op het hoger beroep, ingesteld tegen het vonnis van de politierechter in de rechtbank Amsterdam van 16 november 2015 in de strafzaak onder parketnummer 13-731017-15 tegen:

[verdachte] ,

geboren te [geboorteplaats] op [geboortedag] 1967,

adres: [adres]

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep van 12 mei 2017.

Tegen voormeld vonnis is namens de verdachte hoger beroep ingesteld.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen door de verdachte en de raadsvrouw naar voren is gebracht.

Tenlastelegging

Aan de verdachte is ten laste gelegd dat:

hij in of omstreeks de periode(n) vanaf 24 augustus 2006 tot en met 27 mei 2014 te Amsterdam, in elk geval in Nederland, in strijd met een hem bij of krachtens wettelijk voorschrift (te weten artikel 17 van de Wet werk en bijstand) opgelegde verplichting, opzettelijk heeft nagelaten tijdig de benodigde gegevens te verstrekken aan de Dienst Werk en Inkomen te Amsterdam, immers heeft hij (in die periode(n) en op die plaats) geheel of gedeeltelijk niet aan genoemde dienst(en) medegedeeld of kenbaar gemaakt dat

- hij beschikte en/of had beschikt over een vermogen (in de vorm van onroerend goed in het buitenland) hoger dan de vermogensgrens (als bedoeld in artikel 34 lid 3 onder c van de Wet werk en bijstand)

zijnde dit (een) gegeven(s) waarvan hij wist of redelijkerwijs moest vermoeden dat dit/deze gegeven(s) van belang was/waren voor de vaststelling van het recht op een verstrekking of tegemoetkoming - namelijk een uitkering krachtens de Wet werk en bijstand - dan wel voor de hoogte of de duur van voornoemde verstrekking of tegemoetkoming, zulks terwijl dit feit kon strekken en/of had kunnen strekken tot bevoordeling van zichzelf of een ander.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zal het hof deze verbeterd lezen. De verdachte wordt daardoor niet in de verdediging geschaad.

Vonnis waarvan beroep

Het vonnis waarvan beroep zal worden vernietigd, omdat in strijd met het bepaalde in artikel 378, tweede lid van het Wetboek van Strafvordering, de uitspraak van de politierechter niet in een proces-verbaal van de terechtzitting is aangetekend.

Vordering van het openbaar ministerie

De advocaat-generaal acht het tenlastegelegde bewezen en heeft gevorderd dat de verdachte ter zake daarvan zal worden veroordeeld tot een taakstraf voor de duur van 230 uren.

Vrijspraak

Het hof is met de raadsvrouw van oordeel dat niet bewezen kan worden dat de verdachte opzettelijk heeft nagelaten tijdig de benodigde gegevens te verstrekken aan de Dienst Werk en Inkomen en dat de verdachte is geïnformeerd over de voor hem als bijstandsgerechtigde geldende verplichtingen.

Uit het dossier blijkt dat de verdachte in de perioden vanaf 24 augustus 2006 tot en met 9 januari 2014 en vanaf 10 februari 2014 tot en met 27 mei 2014 een uitkering heeft ontvangen. Op basis van het dossier kan niet worden vastgesteld wie de rechthebbende(n) van het stuk grond in Marokko is of zijn. Met betrekking tot het appartement van de verdachte in Marokko heeft de raadsvrouw ter terechtzitting in hoger beroep een hypotheekakte overhandigd waaruit kan worden afgeleid dat deze woning in juli 2007 is gekocht en in december 2007 is geleverd. In het inlichtingenformulier voor de aanvraag van de bijstand gedateerd 11 september 2006 wordt aan de verdachte gevraagd of hij een huis of grond binnen/buiten Nederland heeft, waarop hij heeft aangegeven dat dit (toen) niet het geval was. Dat betekent dat niet vaststaat dat de verdachte het inlichtingenformulier van 11 september 2006 onjuist heeft ingevuld.

Het dossier bevat overigens geen stukken waaruit blijkt dat de verdachte is gewezen op het bestaan en de omvang van de inlichtingenplicht als bedoeld in artikel 17 van de Wet Werk en Bijstand (oud), zodat niet bewezen is dat de verdachte van deze inlichtingenplicht en de omvang daarvan wetenschap heeft gehad. Evenmin kan daarom worden bewezen dat de verdachte die inlichtingenverplichting opzettelijk niet heeft nageleefd. Naar het oordeel van het hof is niet wettig en overtuigend bewezen hetgeen de verdachte is ten laste gelegd, zodat hij hiervan moet worden vrijgesproken.

BESLISSING

Het hof:

Vernietigt het vonnis waarvan beroep en doet opnieuw recht:

Verklaart niet bewezen dat de verdachte het ten laste gelegde heeft begaan en spreekt hem daarvan vrij.

Dit arrest is gewezen door de meervoudige strafkamer van het gerechtshof Amsterdam, waarin zitting hadden mr. A.M.P. Geelhoed, mr. R.D. van Heffen en mr. R.C.P. Haentjens, in tegenwoordigheid van mr. G.G. Gielen, griffier, en is uitgesproken op de openbare terechtzitting van dit gerechtshof van 24 mei 2017.

Mr. R.C.P. Haentjens is buiten staat dit arrest mede te ondertekenen.