ECLI:NL:GHAMS:2016:792

• Datum uitspraak: 23 februari 2016
• Publicatiedatum: 7 maart 2016
• Zaaknummer: 200.183.550
• Instantie: Gerechtshof Amsterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht; Burgerlijk procesrecht
• Procedures: Beschikking
• Rechters: J.C.W. Rang; C.C. Meijer; J.W. Hoekzema
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Griffierecht voor niet-natuurlijke personen in hoger beroep

In deze zaak, behandeld door het Gerechtshof Amsterdam, hebben de vennoten van de vennootschap onder firma [X] V.O.F. bezwaar gemaakt tegen het griffierecht dat hen in rekening is gebracht. De verzoekers, die in hoger beroep zijn gekomen van een eerdere uitspraak van de rechtbank Amsterdam, stellen dat het griffierecht voor niet-natuurlijke personen onterecht is geheven, aangezien verzoeker sub 2 een toevoeging heeft gekregen. De rechtbank had eerder hun vorderingen tegen Sun Lover’s Casual en [A] afgewezen, wat hen noopte tot hoger beroep.

De procedure begon met een griffierecht van € 1.937,- dat door het Landelijk Dienstencentrum van de rechtspraak was geheven. Verzoekers maakten bezwaar tegen de hoogte van dit griffierecht, maar het hof handhaafde de beslissing om het tarief voor niet-natuurlijke personen te hanteren. Verzoekers voerden aan dat het geschil niet in de uitoefening van de vennootschap had plaatsgevonden en dat verzoeker sub 2, die met zijn moeder een overeenkomst tot sleutelgeld had gesloten, in financiële problemen verkeerde.

Het hof oordeelde dat, ondanks de toevoeging aan verzoeker sub 2, het griffierecht voor niet-natuurlijke personen gerechtvaardigd was. De wetgeving biedt mogelijkheden voor gesubsidieerde rechtsbijstand en verlaging van het griffierecht voor onvermogenden, maar verzoekers hadden hun stellingen niet voldoende onderbouwd. Het hof verklaarde het verzet ongegrond en bevestigde de eerdere beslissing.

Uitspraak

GERECHTSHOF AMSTERDAM

afdeling civiel recht en belastingrecht

zaaknummer : 200.183.550/01

zaaknummer rechtbank : 3806818 CV EXPL 15-2133

beschikking van de meervoudige burgerlijke kamer van 23 februari 2016

in de zaak van:

1. De vennootschap onder firma [X] V.O.F.,

gevestigd te [Y] ,

2.
[AX] ,

wonend te [Y] ,

3.
[BX] ,

wonend te [Y] ,

4.
[CX] ,

wonend te [Y] ,

verzoekers 1 tot en met 4,

advocaat: mr. E.E. Sprenkeling te Amsterdam, verzoeker sub 5.

1. De procedure

In de hoofdzaak met zaaknummer 200.180.712/01 zijn verzoekers 1 tot en met 4 op 14 oktober 2015 in hoger beroep gekomen van het onder bovengenoemd zaaknummer gewezen vonnis van de rechtbank Amsterdam van 14 juli 2015. In dat vonnis heeft de rechtbank de vorderingen van verzoekers 1 tot en met 4 tegen Sun Lover’s Casual en [A] afgewezen.

Bij nota van 4 december 2015 heeft het Landelijk Dienstencentrum van de rechtspraak (LDCR) in de hoofdzaak een bedrag van € 1.937,- aan griffierecht geheven. Bij brief van 10 december 2015 hebben verzoekers bezwaar gemaakt tegen de hoogte van het griffierecht. Bij brief van 16 december 2015 heeft de griffier van dit hof de beslissing het tarief voor niet-natuurlijke personen te hanteren bij de berekening van het griffierecht gehandhaafd, omdat verzoeker sub 1 een vennootschap onder firma is.

De nota griffierecht ad € 1.937,- hebben verzoekers op 15 december 2015 voldaan.

Bij brief van 12 januari 2016 zijn verzoekers op grond van het bepaalde in artikel 29 lid 1 van de Wet Griffierechten Burgerlijke Zaken (Wgbz) in verzet gekomen tegen de beslissing van de griffier van dit hof om het tarief voor niet-natuurlijke personen en niet het tarief voor onvermogenden te hanteren bij de vaststelling van het griffierecht.

Het hof heeft beschikking bepaald op heden.

2. Het verzoek

Verzoekers maken bezwaar tegen het in rekening brengen van het griffierecht voor niet-natuurlijke personen. Daartoe stellen zij dat verzoeker sub 2 met zijn moeder een overeenkomst tot sleutelgeld is aangegaan uit naam van verzoekster sub 1. Het geschil heeft echter niet plaatsgevonden in de uitoefening van de vennootschap, om welke reden aan verzoeker sub 2 een toevoeging is verleend. Als gevolg van het geschil is verzoekster sub 1 thans failliet en is verzoeker sub 2 geruïneerd. Een griffierecht van € 1.950,- zal hem in de schuldhulp doen belanden. Daarom achten verzoekers het redelijk het geheven griffierecht te verminderen tot het griffierecht voor onvermogenden.

3. Beoordeling

3.1.

De vraag is of het gerechtvaardigd is dat, hoewel aan verzoeker sub 2 een toevoeging is verleend, in de hoofdzaak het griffierecht voor niet-natuurlijke personen wordt geheven. Het hof beantwoordt deze vraag bevestigend.

3.2.

In zaken die bij dagvaarding worden ingeleid wordt op de eerste roldatum van elke eiser en verschenen gedaagde griffierecht geheven (art 3 lid 1 Wgbz). Alleen in gevallen die bij of krachtens de wet zijn bepaald kan anders worden geoordeeld (zie artikel 4 Wgbz). Nu de vennoten en de V.O.F. bij één advocaat zijn verschenen en gelijkluidende conclusies hebben genomen, zijn zij op grond van artikel 15 lid 1 Wgbz slechts éénmaal griffierecht verschuldigd en wel naar het tarief dat door de niet-natuurlijke persoon is verschuldigd. Bovendien geldt dat als onvermogenden en anderen gezamenlijk procederen, het griffierecht wordt geheven dat deze laatsten verschuldigd zijn (artikel 15 lid 2 Wgbz). Dat aan verzoeker sub 2 een toevoeging is afgegeven, kan verzoekers dus niet baten.

3.3.

De toepassing van het wettelijk stelsel levert onder deze omstandigheden geen schending op van het door artikel 6 EVRM beschermde recht van verzoekers sub 1 tot en met 4 op toegang tot de rechter. Bovendien bestaat er ook voor niet-natuurlijke personen een mogelijkheid van gesubsidieerde rechtsbijstand en verlaging van het griffierecht tot het tarief voor onvermogenden. Hiermee kan een eventuele onevenwichtigheid tussen de hoogte van het griffierecht en de draagkracht van de rechtzoekende worden weggenomen. Verzoekers hebben nagelaten hun stellingen ter zake deugdelijk te onderbouwen. Ook overigens zijn geen omstandigheden gesteld of gebleken die alsnog tot het door verzoekers gewenste gevolg nopen. Het verzet is derhalve ongegrond.

4. Beslissing

Het hof:

- verklaart het verzet ongegrond.

Deze beschikking is gegeven door mrs. J.C.W. Rang, C.C. Meijer en J.W. Hoekzema en in het openbaar door de rolraadsheer uitgesproken op 23 februari 2016.