ECLI:NL:GHAMS:2016:5842

Uitspraak

parketnummer: 23-003384-15

datum uitspraak: 28 april 2016

TEGENSPRAAK

Verkort arrest van het gerechtshof Amsterdam gewezen op het hoger beroep, ingesteld tegen het vonnis van de politierechter in de rechtbank Noord-Holland van 14 augustus 2015 in de strafzaak onder parketnummer 15-100893-15 tegen

[verdachte],

geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1995,

adres: [adres] .

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep van 14 april 2016 en, overeenkomstig het bepaalde bij artikel 422, tweede lid, van het Wetboek van Strafvordering, het onderzoek op de terechtzitting in eerste aanleg.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen door de verdachte en de raadsman naar voren is gebracht.

Tenlastelegging

Gelet op de in hoger beroep door het gerechtshof toegelaten wijziging is aan de verdachte ten laste gelegd dat:

primairhij op of omstreeks 24 mei 2015 te Hoorn tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen, met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening in/uit een bestel/bedrijfsbus(je) heeft weggenomen een hoeveelheid boxen met gereedschap, in elk geval een hoeveelheid gereedschap onder andere van het merk Festool (waaronder een bovenfrees), in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [benadeelde] , in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededaders, waarbij verdachte en/of zijn mededaders zich de toegang tot de plaats van het misdrijf hebben verschaft en/of die/dat weg te nemen (boxen met) gereedschap onder zijn/haar/hun bereik hebben gebracht door middel van braak en/of verbreking door het achterruit in elk geval door een raam van die (bedrijfs)bus te vernielen;

subsidiair[medeverdachte] of omstreeks 24 mei 2015 te Hoorn met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening in/uit een bedrijfs/bestelbus heeft weggenomen een hoeveelheid boxen met gereedschap, in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [benadeelde] , in elk geval aan een ander of anderen dan aan die [medeverdachte] , waarbij die [medeverdachte] zich de toegang tot de plaats van het misdrijf heeft verschaft en die weg te nemen goederen onder zijn bereik heeft gebracht door middel van braak en/of verbreking door de achterruit van die bus te vernielen , tot en/of bij het plegen van welk misdrijf verdachte op of omstreeks 24 mei 2015 te Hoorn opzettelijk gelegenheid, middelen en/of inlichtingen heeft verschaft en/of opzettelijk behulpzaam is geweest door die [medeverdachte] met de scooter/brommer te vervoeren naar de plaats van het misdrijf, en/of zich daar in de omgeving van de plaats van het misdrijf op te houden en/of (vervolgens) de gereedschapsboxen voor zich op de scooter te (helpen) plaatsen en/of (vervolgens) weg te rijden met [medeverdachte] en die boxen en/of (vervolgens) te helpen met het verstoppen van die boxen en/of met het weer terughalen van die boxen.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zal het hof deze verbeterd lezen. De verdachte wordt daardoor niet in de verdediging geschaad.

Vonnis waarvan beroep

Het vonnis waarvan beroep zal worden vernietigd, omdat ter terechtzitting in hoger beroep een wijziging van de tenlastelegging is toegestaan.

Bewijsoverweging

De raadsman heeft vrijspraak bepleit van het ten laste gelegde. Daartoe heeft de raadsman aangevoerd dat de verdachte pas werd betrokken bij het delict nadat de wegnemingshandeling van de goederen die in de tenlastelegging worden genoemd was voltooid. Derhalve zou de verdachte zich hooguit schuldig hebben gemaakt aan heling door te helpen met het verstoppen van de buit – maar heling is niet in de beschuldiging is opgenomen.

Het hof verwerpt het verweer en overweegt hiertoe als volgt.

De verdachte is vroeg in de ochtend van 24 mei 2015 met de medeverdachte (hierna te noemen: [medeverdachte] ) op een scooter naar de bedrijfsauto gereden waaruit de koffers zijn gestolen. [medeverdachte] heeft een ruit van de bedrijfsauto verbroken en heeft gereedschapskisten uit de auto gehaald en naar de scooter gedragen, waarop de verdachte met draaiende motor zat te wachten. De weggenomen kisten zijn op de scooter geplaatst. De verdachte is vervolgens met [medeverdachte] en de stapel gereedschapskisten weggereden. Verderop hebben de verdachte en [medeverdachte] de weggenomen kisten verborgen in de bosjes. Terwijl zij hiermee bezig waren, werden zij aangehouden.

Van medeplegen, zoals is ten laste gelegd, is sprake indien sprake is geweest van een bewuste en nauwe samenwerking tussen de verdachte en zijn medeverdachte. Daartoe dient de bijdrage van de verdachte aan het delict van voldoende gewicht te zijn. Gelet op de toedracht hebben de verdachte en de medeverdachte in nauwe samenwerking de diefstal gepleegd. Het hof hecht geen geloof aan de verklaring van de verdachte dat hij niet wist dat de door hem op de scooter vervoerde goederen van diefstal afkomstig waren. Het hof neemt daarbij in aanmerking dat de medeverdachte, [medeverdachte] , hierover heeft verklaard dat de verdachte wist waar hij, [medeverdachte] , mee bezig was.

Bewezenverklaring

Het hof acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het primair ten laste gelegde heeft begaan, met dien verstande dat:

hij op 24 mei 2015 te Hoorn tezamen en in vereniging met een ander, met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening uit een bedrijfsbus heeft weggenomen een hoeveelheid boxen met gereedschap, onder andere van het merk Festool (waaronder een bovenfrees), toebehorende aan het [benadeelde] , waarbij verdachte en zijn mededader zich de toegang tot de plaats van het misdrijf hebben verschaft door middel van braak, door een raam van die bedrijfsbus te vernielen.

Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd, is niet bewezen. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.

Het hof grondt zijn overtuiging dat de verdachte het bewezen verklaarde heeft begaan op de feiten en omstandigheden die in de bewijsmiddelen zijn vervat, zoals deze na het aanwenden van een rechtsmiddel zullen worden opgenomen in de op te maken aanvulling op dit arrest.

Strafbaarheid van het bewezen verklaarde

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het primair bewezen verklaarde uitsluit, zodat dit strafbaar is.

Het bewezen verklaarde levert op:

diefstal door twee of meer verenigde personen, waarbij de schuldige zich de toegang tot de plaats van het misdrijf heeft verschaft door middel van braak.

Strafbaarheid van de verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de verdachte ten aanzien van het primair bewezen verklaarde uitsluit, zodat de verdachte strafbaar is.

Oplegging van straf

De politierechter in de rechtbank Noord-Holland heeft de verdachte voor het in eerste aanleg ten laste gelegde bewezen verklaarde veroordeeld tot een taakstraf voor de duur van 60 uren.

Tegen voormeld vonnis is door de verdachte hoger beroep ingesteld.

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat de verdachte zal worden veroordeeld tot dezelfde straf als door de rechter in eerste aanleg opgelegd.

Het hof heeft in hoger beroep de op te leggen straf bepaald op grond van de ernst van het feit en de omstandigheden waaronder dit is begaan en gelet op de persoon van de verdachte.

Het hof heeft daarbij in het bijzonder het volgende in beschouwing genomen.

De verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan diefstal van een aantal bedrijfsgoederen uit een geparkeerde bedrijfsbus. Diefstallen zijn ergerlijke feiten, die naast schade veel hinder veroorzaken. Dergelijke delicten dragen bovendien bij aan gevoelens van onveiligheid in de samenleving.

Blijkens een de verdachte betreffend uittreksel uit de Justitiële Documentatie van 1 april 2016 is hij niet eerder strafrechtelijk onherroepelijk veroordeeld.

Het hof acht, alles afwegende, een taakstraf van na te melden duur passend en geboden.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

De op te leggen straf is gegrond op de artikelen 22c, 22d en 311 van het Wetboek van Strafrecht.

Deze wettelijke voorschriften worden toegepast zoals geldend ten tijde van het bewezen verklaarde.

BESLISSING

Het hof:

Vernietigt het vonnis waarvan beroep en doet opnieuw recht:

Verklaart zoals hiervoor overwogen bewezen dat de verdachte het primair ten laste gelegde heeft begaan.

Verklaart niet bewezen hetgeen de verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven is bewezen verklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij.

Verklaart het primair bewezen verklaarde strafbaar, kwalificeert dit als hiervoor vermeld en verklaart de verdachte strafbaar.

Veroordeelt de verdachte tot een
taakstrafvoor de duur van
60 (zestig) uren, indien niet naar behoren verricht te vervangen door
30 (dertig) dagen hechtenis.

Beveelt dat de tijd die door de verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in enige in artikel 27, eerste lid, of artikel 27a van het Wetboek van Strafrecht bedoelde vorm van voorarrest is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde taakstraf in mindering zal worden gebracht, volgens de maatstaf van twee uren taakstraf per in voorarrest doorgebrachte dag, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.

Dit arrest is gewezen door de meervoudige strafkamer van het gerechtshof Amsterdam, waarin zitting hadden mr. M. Lolkema, mr. N.A. Schimmel en mr. P.A.M. Hoek, in tegenwoordigheid van C. de Beer, griffier, en is uitgesproken op de openbare terechtzitting van dit gerechtshof van 28 april 2016.

Mr. N.A. Schimmel is buiten staat dit arrest te ondertekenen.

=========================================================================

[…]