ECLI:NL:GHAMS:2016:5530

Gerechtshof Amsterdam

Datum uitspraak
11 augustus 2016
Publicatiedatum
23 december 2016
Zaaknummer
23-005228-15
Instantie
Gerechtshof Amsterdam
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Strafrecht
Procedures
  • Hoger beroep
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door LexboostAutomatisch gegenereerd

Hoger beroep tegen vonnis kantonrechter inzake overtreding van de Algemene Plaatselijke Verordening 2008 te Amsterdam

In deze zaak heeft het gerechtshof Amsterdam op 11 augustus 2016 uitspraak gedaan in hoger beroep tegen een vonnis van de kantonrechter in de rechtbank Amsterdam. De verdachte, geboren in Suriname in 1956 en zonder bekende woon- of verblijfplaats, was eerder veroordeeld voor het aanbieden van (nep)drugs op de Nieuwendijk in Amsterdam op 12 juni 2014. De kantonrechter had de verdachte een geldboete van € 750 opgelegd, subsidiair 15 dagen hechtenis. De advocaat-generaal vorderde in hoger beroep een taakstraf van 30 uren, subsidiair 15 dagen hechtenis.

Tijdens de zitting in hoger beroep op 28 juli 2016 heeft de raadsman vrijspraak bepleit, stellende dat de verdachte was uitgelokt door een verbalisant. Het hof heeft echter geoordeeld dat er geen bewijs is voor uitlokking en dat de verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan de ten laste gelegde overtreding. Het hof heeft vastgesteld dat de verdachte eerder is veroordeeld voor soortgelijke feiten en dat hij zich op een openbare weg heeft opgehouden met de intentie om middelen als bedoeld in de Opiumwet aan te bieden.

Het hof heeft de strafbaarheid van de verdachte bevestigd en, rekening houdend met zijn persoonlijke omstandigheden, besloten om een voorwaardelijke taakstraf op te leggen. De verdachte heeft aangegeven dat hij zijn leven probeert te beteren en dat hij bezig is met het treffen van een betalingsregeling voor openstaande boetes. Het hof heeft de op te leggen straf gegrond op de Algemene Plaatselijke Verordening 2008 van Amsterdam en het Wetboek van Strafrecht, en heeft het vonnis van de kantonrechter vernietigd.

Uitspraak

parketnummer: 23-005228-15
datum uitspraak: 11 augustus 2016
TEGENSPRAAK
Verkort arrest van het gerechtshof Amsterdam gewezen op het hoger beroep, ingesteld tegen het vonnis van de kantonrechter in de rechtbank Amsterdam van 17 november 2015 in de strafzaak onder parketnummer 13-096638-15 tegen
[verdachte],
geboren te [geboorteplaats] (Suriname) op [geboortedag] 1956,
zonder bekende woon- of verblijfplaats hier te lande.

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting in hoger beroep van 28 juli 2016.
Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen door de verdachte en de raadsman naar voren is gebracht.

Tenlastelegging

Aan de verdachte is ten laste gelegd dat:
hij op of omstreeks 12 juni 2014 te Amsterdam zich op en/of aan de weg, te weten de Nieuwendijk, heeft opgehouden, terwijl aannemelijk is, dat zulks gebeurde om middelen als bedoeld in art. 2 of 3 van de Opiumwet althans daarop gelijkende waar, en/of slaapmiddelen en/of kalmeringsmiddelen en/of stimulerende middelen of daarop gelijkende waar te kopen en/of te koop aan te bieden.
Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zal het hof deze verbeterd lezen. De verdachte wordt daardoor niet in de verdediging geschaad.

Vonnis waarvan beroep

Het vonnis waarvan beroep zal worden vernietigd, reeds omdat daarvan slechts aantekening is gedaan ingevolge artikel 395a van het Wetboek van Strafvordering.

Bewijsoverweging

De raadsman heeft ter terechtzitting in hoger beroep vrijspraak bepleit. De verdachte is door de handelwijze van de verbalisant uitgelokt deze overtreding te begaan.
Een verbalisant, die ambtshalve bekend was met het feit dat deze verdachte vaker (nep)drugs te koop aanbood in de omgeving van het Amsterdamse Wallengebied, heeft een aanwezige Duitse stagiaire aangespoord de verdachte in het Duits aan te spreken. De verdachte heeft de Duitse stagiaire vervolgens weliswaar (nep)drugs aangeboden, maar hij is daartoe gebracht doordat deze verbalisant hem als eerste heeft aangesproken.
De advocaat-generaal heeft beoogd dat geen sprake is geweest van uitlokking.
Het hof verwerpt het verweer en overweegt daartoe het volgende.
Uit de inhoud van het dossier is niet aannemelijk geworden dat de verdachte is aangesproken door de Duitse verbalisant/stagiaire. Uit het op ambtseed opgemaakte proces-verbaal van verbalisant [verbalisant] blijkt dat deze zijn Duitse collega heeft voorgesteld in de Duitse taal met hem te spreken. Vervolgens sprak de verdachte de verbalisanten aan met de woorden:
cocaine, mdma, xtcen
40 en 50 euro.
Het hof ziet in de enkele bewering van de verdachte geen reden te twijfelen aan de juistheid van de inhoud van bovengenoemd proces-verbaal.

Bewezenverklaring

Het hof acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het ten laste gelegde heeft begaan, met dien verstande dat:
hij op 12 juni 2014 te Amsterdam zich op de weg, te weten de Nieuwendijk, heeft opgehouden, terwijl aannemelijk is, dat zulks gebeurde om middelen als bedoeld in art. 2 of 3 van de Opiumwet althans daarop gelijkende waar, te koop aan te bieden.
Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd, is niet bewezen. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.
Het hof grondt zijn overtuiging dat de verdachte het bewezen verklaarde heeft begaan op de feiten en omstandigheden die in de bewijsmiddelen zijn vervat, zoals deze na het aanwenden van een rechtsmiddel zullen worden opgenomen in de op te maken aanvulling op dit arrest.

Strafbaarheid van het bewezen verklaarde

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het bewezen verklaarde uitsluit, zodat dit strafbaar is.
Het bewezen verklaarde levert op:
Overtreding van artikel 2.7, tweede lid, van de Algemene Plaatselijke Verordening 2008 van de gemeente Amsterdam.

Strafbaarheid van de verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de verdachte ten aanzien van het bewezen verklaarde uitsluit, zodat de verdachte strafbaar is.

Oplegging van straf

De kantonrechter in de rechtbank Amsterdam heeft de verdachte voor het in eerste aanleg bewezen verklaarde veroordeeld tot een geldboete ter hoogte van € 750, subsidiair 15 dagen hechtenis.
Tegen voormeld vonnis heeft de verdachte hoger beroep ingesteld.
De advocaat-generaal heeft gevorderd dat de verdachte voor het ten laste gelegde zal worden veroordeeld tot een taakstraf voor de duur van 30 uren, subsidiair 15 dagen hechtenis.
Het hof heeft in hoger beroep de op te leggen straf bepaald op grond van de ernst van het feit en de omstandigheden waaronder dit is begaan en gelet op de persoon van de verdachte en heeft daarbij in het bijzonder het volgende in beschouwing genomen.
De verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan het te koop aanbieden van (nep)drugs op een openbare weg in de binnenstad van Amsterdam. Hij heeft hiermee bijgedragen aan het voortduren van de openbare orde problematiek in bovengenoemd gebied en aan gevoelens van onveiligheid en onrust in de samenleving. Het hof heeft verder in beschouwing genomen dat de verdachte blijkens een hem betreffend Uittreksel Justitiële Documentatie van 13 juli 2016 eerder ter zake van soortgelijke strafbare feiten onherroepelijk is veroordeeld.
De verdachte heeft ter terechtzitting in hoger beroep aangevoerd dat hij het erg moeilijk heeft. Hij is dakloos, lijdt aan diabetes en heeft het ook financieel erg zwaar. Hij heeft zijn leven een positieve wending gegeven, met een eigen programma bij de radio, waarvoor hij een financiële vergoeding ontvangt. De verdachte zegt het laakbare van zijn handelen in te zien en dat hij zich reeds enige tijd niet schuldig heeft gemaakt aan strafbare feiten (en dat ook niet meer van plan is).
Dat de verdachte zich inzet zijn leven uit de neerwaartse spiraal te halen, vindt bevestiging in een door de verdediging overgelegde brief van reclasseringswerker [naam]. Hieruit blijkt dat de verdachte (naast het radioprogramma) een dagbesteding heeft. Hij staat op een wachtlijst voor huisvesting. Tenslotte is de verdachte bezig met het treffen van een betalingsregeling met het CJIB voor openstaande boetes.
Het hof vindt dat gezien de aard van de overtreding en het strafblad van de verdachte in beginsel een geldboete van behoorlijke omvang passend is. De verdachte heeft aangevoerd dat hij onvoldoende financiële middelen heeft om een geldboete te betalen en geeft de voorkeur aan een taakstraf.
Alles afwegend ziet het hof aanleiding een geheel voorwaardelijke taakstraf van na te melden duur op te leggen, opdat de verdachte de kans wordt geboden zijn verwachtingen waar te maken, maar dat hij een stok achter de deur heeft als dat niet mogelijk blijkt te zijn.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

De op te leggen straf is gegrond op artikel 2.7 lid 2 van de Algemene Plaatselijke Verordening 2008 Amsterdam en de artikelen 14a, 14b, 14c, 22c, 22d en 63 van het Wetboek van Strafrecht.
Deze wettelijke voorschriften worden toegepast zoals geldend ten tijde van het bewezen verklaarde.

BESLISSING

Het hof:
Vernietigt het vonnis waarvan beroep en doet opnieuw recht:
Verklaart zoals hiervoor overwogen bewezen dat de verdachte het ten laste gelegde heeft begaan.
Verklaart niet bewezen hetgeen de verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven is bewezen verklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij.
Verklaart het bewezen verklaarde strafbaar, kwalificeert dit als hiervoor vermeld en verklaart de verdachte strafbaar.
Ten aanzien van het onder 1 bewezen verklaarde
Veroordeelt de verdachte tot een
taakstrafvoor de duur van
30 (dertig) uren, indien niet naar behoren verricht te vervangen door
15 (vijftien) dagen hechtenis.
Bepaalt dat de taakstraf niet ten uitvoer zal worden gelegd, tenzij de rechter anders mocht gelasten omdat de verdachte zich voor het einde van de proeftijd van
2 (twee) jarenaan een strafbaar feit heeft schuldig gemaakt.
Dit arrest is gewezen door de meervoudige strafkamer van het gerechtshof Amsterdam, waarin zitting hadden mr. W.M.C. Tilleman, mr. J.D.L. Nuis en mr. C.M. Degenaar, in tegenwoordigheid van J.M. van Riel en mr. N. van Dijk, griffiers, en is uitgesproken op de openbare terechtzitting van dit gerechtshof van 11 augustus 2016.
mr. W.M.C. Tilleman en mr. C.M. Degenaar zijn buiten staat dit arrest mede te ondertekenen.