ECLI:NL:GHAMS:2015:1567

• Datum uitspraak: 28 april 2015
• Publicatiedatum: 28 april 2015
• Zaaknummer: 200.111568/01
• Instantie: Gerechtshof Amsterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht
• Procedures: Hoger beroep kort geding
• Rechters: E.E. van Tuyll van Serooskerken-Röell; E.M. Polak; P.F.G.T. Hofmeijer-Rutten
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Vordering tot voorzieningen in kort geding en de betekenis van een bodemvonnis

In deze zaak, die voorligt bij het Gerechtshof Amsterdam, betreft het een hoger beroep in een kort geding tussen de besloten vennootschap TMG Landelijke Media B.V. (hierna: De Telegraaf) en de Stichting Nederlandse Publieke Omroep (hierna: NPO). De Telegraaf is in hoger beroep gegaan tegen een vonnis van de voorzieningenrechter. Het hof heeft eerder op 20 mei 2014 een tussenarrest gewezen, waarin werd geoordeeld dat de door NPO gevorderde voorzieningen op auteursrechtelijke grondslag niet voor toewijzing in aanmerking komen. Partijen hebben vervolgens akten na tussenarrest ingediend, waarin zij hun standpunten verder toelichten.

In het vervolg van de procedure heeft de rechtbank Amsterdam op 4 juni 2014 een eindvonnis gewezen in de bodemprocedure die door NPO tegen De Telegraaf was aangespannen. Dit vonnis heeft invloed op de beoordeling van de vorderingen in het kort geding. Het hof oordeelt dat de voorzieningenrechter zijn beslissing in beginsel moet afstemmen op het oordeel van de bodemrechter. NPO heeft in een latere akte een nieuwe grondslag voor haar vorderingen aangevoerd, maar het hof acht dit beroep tardief.

Uiteindelijk komt het hof tot de conclusie dat de vorderingen van NPO in het kort geding geheel moeten worden afgewezen. NPO wordt als in het ongelijk gestelde partij veroordeeld in de kosten van het geding in beide instanties. De kosten worden begroot op basis van de werkelijke kosten zoals door De Telegraaf opgegeven. Het hof vernietigt het vonnis waarvan beroep en verklaart de kostenveroordeling uitvoerbaar bij voorraad.

Uitspraak

GERECHTSHOF AMSTERDAM

afdeling civiel recht en belastingrecht, team II

zaaknummer gerechtshof: 200.111.568/01 KG

zaak-/rolnummer rechtbank: 518640 / KG ZA 12-774

arrest van de meervoudige burgerlijke kamer van 28 april 2015

inzake

de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid

TMG LANDELIJKE MEDIA B.V. , voorheen genaamd

TELEGRAAF MEDIA NEDERLAND LANDELIJKE MEDIA B.V.,

gevestigd te Amsterdam,

appellante, tevens incidenteel geïntimeerde,

advocaat:
mr. J.P. van den Brink te Amsterdam,

tegen:

de stichting

STICHTING NEDERLANDSE PUBLIEKE OMROEP ,

gevestigd te Hilversum,

geïntimeerde, tevens incidenteel appellante,

advocaat:
mr. S.J. Cammelbeeck te Rotterdam.

1. Het geding in hoger beroep

Appellante wordt hierna aangeduid als De Telegraaf, geïntimeerde als NPO.

Het hof heeft in deze zaak op 20 mei 2014 een tussenarrest gewezen. Voor het verloop van het geding tot genoemde datum wordt naar dat tussenarrest verwezen.

Partijen hebben ieder een akte na tussenarrest, met producties, ingediend.

Vervolgens is wederom arrest gevraagd.

2. Verdere beoordeling

2.1.

In genoemd tussenarrest is geoordeeld dat voor zover deze op auteursrechtelijke grondslag (“vol” auteursrecht respectievelijk geschriftenbescherming) zijn gebaseerd de door NPO gevorderde voorzieningen niet voor toewijzing in aanmerking komen. Partijen zijn vervolgens in de gelegenheid gesteld om zich bij akte uit te laten omtrent de consequenties hiervan voor de onderhavige zaak wat betreft nog niet besproken andere grondslagen van de vorderingen van NPO, dit zijnde, kort gezegd, onrechtmatige daad en nakoming van contractuele verplichtingen (door NPO aangeduid als wanprestatie).

2.2.

Inmiddels heeft de rechtbank eindvonnis gewezen in de door NPO jegens (onder meer) De Telegraaf aanhangig gemaakte bodemprocedure. In dat vonnis (Rechtbank Amsterdam 4 juni 2014 ECLI:NL:RBAMS:2014:3140) zijn de vorderingen van NPO die inzet waren van het onderhavige kort geding niet toewijsbaar geoordeeld, ook voor zover die gebaseerd zijn op een (beweerdelijk) door De Telegraaf gepleegde onrechtmatige daad en/of de door NPO aangevoerde contractuele grondslag.

2.3.

De Telegraaf heeft er terecht op gewezen dat een voorziening in kort geding een voorlopig karakter heeft en dat, indien de bodemrechter over het geschil van partijen heeft geoordeeld, de kort gedingrechter zijn beslissing in beginsel op dat oordeel moet afstemmen. Van omstandigheden die een uitzondering op voormeld beginsel rechtvaardigen is niet gebleken, deze zijn in de akte die NPO ruim een maand na de uitspraak van genoemd eindvonnis heeft ingediend ook niet aangevoerd.

Wel heeft NPO in bedoelde akte als nadere grondslag van haar vorderingen ongerechtvaardigde verrijking aangevoerd, doch het hof acht het beroep op deze nadere grondslag in dit stadium van het geding tardief en zal daaraan mitsdien voorbij gaan.

2.4.

Dit leidt tot de slotsom dat de door De Telegraaf tegen het vonnis van de voorzieningenrechter aangevoerde grieven in zoverre doel treffen dat de door NPO gevorderde voorzieningen alsnog (geheel) dienen te worden afgewezen. Voor zover deze in het tussenarrest en in het voorgaande niet zijn besproken, bestaat bij het thans alsnog bespreken van bedoelde grieven onvoldoende belang. De grieven van NPO leiden niet tot een voor haar gunstigere uitkomst van het geding en falen mitsdien. NPO zal als in het ongelijk gestelde partij worden verwezen in de kosten van het geding in beide instanties.

De salariskosten van het geding in eerste aanleg en van het hoger beroep tot aan het tussenarrest worden - gelet op het in deze instanties gevoerde debat - voor twee derde deel toegerekend aan de door NPO aangevoerde IE-grondslagen en zullen worden begroot op basis van de werkelijke kosten zoals door De Telegraaf opgegeven (en door NPO niet bestreden) en voor een derde deel aan de overige grondslagen. De gedingkosten met betrekking tot dit derde deel alsmede de kosten van de door De Telegraaf naar aanleiding van het tussenarrest genomen akte zullen worden begroot op basis van het liquidatietarief. Dit betekent dat voor salaris wordt toegewezen (2/3 x € 50.692,- plus 1/3 x € 816 is) € 34.066,67 in eerste aanleg en (2/3 x 119.473,50 plus 1/3 x € 2.682,- plus € 447,- is) € 80.990,- in hoger beroep.

3. Beslissing

Het hof:

vernietigt het vonnis waarvan beroep;

wijst de vorderingen van NPO alsnog geheel af;

veroordeelt NPO in de kosten van het geding in beide instanties, voor zover aan de zijde van De Telegraaf gevallen begroot op € 575,- aan verschotten en op € 34.066,67 voor salaris in eerste aanleg en tot op heden op € 742,17 aan verschotten en op € 80.990,- voor salaris in hoger beroep;

verklaart de kostenveroordeling uitvoerbaar bij voorraad.

Dit arrest is gewezen door mr. E.E. van Tuyll van Serooskerken-Röell, mr. E.M. Polak en mr. P.F.G.T. Hofmeijer-Rutten, en in het openbaar uitgesproken door de rolraadsheer op 28 april 2015.