ECLI:NL:CRVB:2025:268

Centrale Raad van Beroep

Datum uitspraak
31 januari 2025
Publicatiedatum
19 februari 2025
Zaaknummer
23/2617 WLZ-PV
Instantie
Centrale Raad van Beroep
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Bestuursrecht; Socialezekerheidsrecht
Procedures
  • Proces-verbaal
Rechters
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Terugvordering te veel betaalde persoonsgebonden budget en lagere vaststelling pgb voor 2018

In deze zaak heeft de Centrale Raad van Beroep op 31 januari 2025 uitspraak gedaan in hoger beroep tegen een eerdere uitspraak van de rechtbank Oost-Brabant. De zaak betreft de terugvordering van een te veel betaald persoonsgebonden budget (pgb) en de lagere vaststelling van het pgb voor het jaar 2018. De appellanten, de erven van betrokkene, waren het niet eens met de beslissing van het zorgkantoor, CZ zorgkantoor, dat een bedrag van € 26.792,- teruggevorderd werd. Dit bedrag was gebaseerd op de vaststelling dat het informele tarief van toepassing was in plaats van het maximale tarief per uur voor de ingekochte zorg.

De rechtbank had eerder het beroep van de appellanten ongegrond verklaard en het bestreden besluit in stand gelaten. De Centrale Raad van Beroep heeft de argumenten van de appellanten in hoger beroep beoordeeld, waarbij de kern van het geschil lag in de vraag of Stichting Robero als onderneming kan worden aangemerkt volgens artikel 5.22, lid 2, onder a, van de Regeling langdurige zorg. De Raad heeft de overwegingen van de rechtbank onderschreven en geconcludeerd dat de inschrijving van Robero in het handelsregister niet voldoende bewijs levert dat de activiteiten van Robero betrekking hebben op het verlenen van zorg zoals bedoeld in de Wet langdurige zorg (Wlz).

Uiteindelijk heeft de Raad de aangevallen uitspraak bevestigd, wat betekent dat de lagere vaststelling van het pgb voor 2018 en de terugvordering door het zorgkantoor in stand blijven. De appellanten kregen geen vergoeding voor hun proceskosten en het betaalde griffierecht werd niet teruggegeven.

Uitspraak

23/2617 WLZ-PV
Datum uitspraak: 31 januari 2025
Centrale Raad van Beroep
Meervoudige kamer
Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak op het hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank Oost-Brabant van 21 juli 2023, 20/1620 (aangevallen uitspraak)
Partijen:
De erven van [betrokkene] , betrokkene, gewoond hebbende te [woonplaats] (appellanten)
CZ zorgkantoor (zorgkantoor)
Zitting hebben: D. Hardonk-Prins, als voorzitter en K.H. Sanders en B. Serno, als leden van de meervoudige kamer
Griffier: S.S. Blok
Namens appellanten is mr. M.I. Bal, advocaat, verschenen. Het zorgkantoor heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. M. van Hassel.

BESLISSING

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de aangevallen uitspraak.
Deze beslissing is uitgesproken in het openbaar. Zij is gebaseerd op de volgende overwegingen.

OVERWEGINGEN

1.1.
Het zorgkantoor heeft aan betrokkene op 14 december 2017 voor het jaar 2018 een persoonsgebonden budget (pgb) verleend van € 49.553,-. Betrokkene is op [datum] 2019 overleden.
1.2.
Bij besluit van 8 juni 2020 (bestreden besluit) heeft het zorgkantoor het besluit van 19 februari 2020 over de lagere vaststelling van het pgb van betrokkene over het jaar 2018 gehandhaafd en een bedrag van € 26.792,- teruggevorderd, omdat voor de uit het pgb voor ingekochte zorg te betalen vergoeding niet het maximale tarief per uur van toepassing is, maar het informele tarief.
2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep tegen het bestreden besluit ongegrond verklaard en daarmee het bestreden besluit in stand gelaten.
3. Appellanten zijn het met de uitspraak van de rechtbank niet eens.

Het oordeel van de Raad

4.1.
Ter zitting is van de zijde van appellanten naar voren gebracht dat uitsluitend in geschil is of de rechtbank met juistheid heeft geoordeeld dat Stichting Robero geen onderneming is als bedoeld in artikel 5.22, tweede lid, onder a, van de Regeling langdurige zorg en daarmee niet is uitgezonderd van de verlaagde vergoeding van € 20,- per uur. Appellanten hebben in hoger beroep over deze grond herhaald wat daarover in beroep naar voren is gebracht. De Raad onderschrijft het oordeel van de rechtbank over deze beroepsgrond en de aan dit oordeel ten grondslag gelegde overweging dat uit de inschrijving in het handelsregister van Robero niet blijkt dat de activiteiten van Robero betrekking hebben op het verlenen van zorg als bedoeld in artikel 3.3.3 van de Wet langdurige zorg (Wlz). De stelling ter zitting dat uit het handelsregister blijkt dat door organisaties vaker omschrijvingen worden gebruikt zonder expliciete vermelding dat het om Wlz-zorg gaat, leidt alleen al niet tot een ander oordeel omdat deze stelling niet is onderbouwd.
4.2.
Het voorgaande brengt mee dat het hoger beroep niet slaagt. De aangevallen uitspraak wordt bevestigd. Dit betekent dat het bestreden besluit over de lagere vaststelling van het pgb voor het jaar 2018 en de terugvordering in stand blijft.
5. Appellanten krijgen geen vergoeding voor hun proceskosten, omdat het hoger beroep niet slaagt. Zij krijgen ook het betaalde griffierecht niet terug.
Waarvan proces-verbaal.
De griffier De voorzitter van de meervoudige kamer
(getekend) S.S. Blok (getekend) D. Hardonk-Prins