ECLI:NL:CRVB:2017:764

• Datum uitspraak: 27 februari 2017
• Publicatiedatum: 1 maart 2017
• Zaaknummer: 16/2816 WMO15
• Instantie: Centrale Raad van Beroep
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Socialezekerheidsrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: N.R. Docter
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Afwijzing van maatwerkvoorziening voor vreemdeling op basis van het koppelingsbeginsel in de Wmo 2015

In deze zaak gaat het om een hoger beroep van een vreemdeling die een verzoek heeft ingediend bij het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam voor een tijdelijke maatwerkvoorziening in de vorm van maatschappelijke opvang. Het college heeft dit verzoek afgewezen op 30 maart 2015, en het bezwaar van de appellant tegen deze afwijzing werd op 3 augustus 2015 ongegrond verklaard. De appellant heeft vervolgens beroep ingesteld bij de rechtbank Amsterdam, die op 25 maart 2016 het beroep ongegrond verklaarde. De rechtbank oordeelde dat de appellant geen aanspraak kon maken op een maatwerkvoorziening op grond van de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (Wmo 2015), specifiek verwijzend naar artikel 1.2.2 van deze wet.

De Centrale Raad van Beroep heeft het hoger beroep behandeld en vastgesteld dat de appellant geen vreemdeling is in de zin van artikel 1.2.2, eerste lid, van de Wmo 2015, en ook niet gelijkgesteld kan worden aan een Nederlander op basis van artikel 2.1, eerste lid, van het Uitvoeringsbesluit Wmo 2015. De Raad verwijst naar zijn eerdere uitspraak van 22 februari 2017 (ECLI:NL:CRVB:2017:1) en concludeert dat de rechtbank terecht heeft geoordeeld dat de appellant geen recht heeft op een maatwerkvoorziening op grond van de Wmo 2015. De Raad bevestigt de aangevallen uitspraak en wijst erop dat er geen aanleiding is voor een veroordeling in de proceskosten.

De uitspraak is gedaan door N.R. Docter, met M.S.E.S. Umans als griffier, en is openbaar uitgesproken op 27 februari 2017.

Uitspraak

16/2816 WMO15

Centrale Raad van Beroep

Enkelvoudige kamer

Uitspraak op het hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank Amsterdam van
25 maart 2016, 15/5184 (aangevallen uitspraak)

Partijen:

[appellant] (appellant)

het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam (college)

PROCESVERLOOP

Namens appellant heeft mr. J.H. Kruseman, advocaat, hoger beroep ingesteld.

Het college heeft een verweerschrift ingediend.

Het onderzoek ter zitting in de zaken 16/2425, 16/2426, 16/2450, 16/2453, 16/2454, 16/2456, 16/2494, 16/2498, 16/2499, 16/2501, 16/2505, 16/2556, 16/2653, 16/2670, 16/2674, 16/2677, 16/2679, 16/2682, 16/2712, 16/2714, 16/2810, 16/2811, 16/2816, 16/2817 en 16/2821 heeft gevoegd plaatsgehad op 25 januari 2017. Partijen zijn, met bericht, niet verschenen. Na de behandeling ter zitting zijn de zaken weer gesplitst.

OVERWEGINGEN

1. De Raad gaat uit van de volgende feiten en omstandigheden.

1.1.

Appellant is een vreemdeling als bedoeld in de Vreemdelingenwet 2000 (Vw 2000) die ten tijde hier van belang geen aanspraak had op voorzieningen, verstrekkingen en uitkeringen.

1.2.

Appellant heeft het college verzocht een tijdelijke maatwerkvoorziening te treffen bestaande uit passende maatschappelijke opvang.

1.3.

Bij besluit van 30 maart 2015 heeft het college dit verzoek afgewezen.

1.4.

Bij besluit van 3 augustus 2015 (bestreden besluit) heeft het college het bezwaar van appellant tegen het besluit van 30 maart 2015 ongegrond verklaard. Daarbij heeft het college, voor zover van belang, de afwijzing van een maatwerkvoorziening bestaande uit opvang gebaseerd op artikel 1.2.2 van de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (Wmo 2015).

2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep voor zover dat betrekking heeft op de Wmo 2015 ongegrond verklaard. Daarbij heeft de rechtbank onder verwijzing naar artikel 1.2.2 van de Wmo 2015 geoordeeld dat appellant geen aanspraak kan maken op een maatwerkvoorziening op grond van de Wmo 2015.

3. Appellant heeft hoger beroep ingesteld tegen de aangevallen uitspraak.

4. De Raad komt tot de volgende beoordeling.

4.1.

Appellant is geen vreemdeling als bedoeld in artikel 1.2.2, eerste lid, van de Wmo 2015 en is ook niet op grond van artikel 2.1, eerste lid, van het Uitvoeringsbesluit Wmo 2015 met een Nederlander gelijkgesteld. Voor zover appellant in hoger beroep aanvoert dat hij recht heeft op een (maatwerk)voorziening op grond van de Wmo 2015, verwijst de Raad naar zijn oordeel zoals dat is neergelegd in zijn uitspraak van 22 februari 2017, ECLI:NL:CRVB:2017:1. De rechtbank heeft dan ook terecht geoordeeld dat appellant geen aanspraak kan maken op een (maatwerk)voorziening op grond van de Wmo 2015. Hetgeen appellant in onderhavige zaak meer of anders heeft aangevoerd brengt de Raad niet tot een ander oordeel.

4.2.

De aangevallen uitspraak komt voor zover deze betrekking heeft op de Wmo 2015 voor bevestiging in aanmerking.

5. Voor een veroordeling in de proceskosten bestaat geen aanleiding.

BESLISSING

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de aangevallen uitspraak voor zover deze betrekking heeft op de Wmo 2015.

Deze uitspraak is gedaan door N.R. Docter, in tegenwoordigheid van M.S.E.S. Umans als griffier. De beslissing is uitgesproken in het openbaar op 27 februari 2017.

(getekend) N.R. Docter

(getekend) M.S.E.S. Umans

TM