ECLI:NL:CRVB:2014:474

• Datum uitspraak: 11 februari 2014
• Publicatiedatum: 18 februari 2014
• Zaaknummer: 13-3038 WWB
• Instantie: Centrale Raad van Beroep
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Socialezekerheidsrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: W.F. Claessens
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Toekenning van bijstand met terugwerkende kracht en bijzondere omstandigheden

In deze zaak heeft de Centrale Raad van Beroep op 11 februari 2014 uitspraak gedaan in hoger beroep tegen een eerdere uitspraak van de rechtbank Oost-Brabant. De appellant, die tot en met 11 december 2009 een uitkering ontving op basis van de Werkloosheidswet, had op 28 januari 2010 een aanvraag ingediend voor bijstand op basis van de Wet werk en bijstand (WWB). Hij verzocht om bijstand met terugwerkende kracht vanaf 13 november 2009, maar het college van burgemeester en wethouders van Eindhoven heeft deze aanvraag afgewezen, omdat er geen bijzondere omstandigheden waren die een afwijking van de regels rechtvaardigden.

De rechtbank heeft het beroep van de appellant tegen het besluit van het college ongegrond verklaard. In hoger beroep heeft de appellant aangevoerd dat er wel degelijk bijzondere omstandigheden waren die rechtvaardigden dat hij bijstand over de periode van 12 december 2009 tot 28 januari 2010 zou moeten ontvangen. Hij verwees naar zijn slechte psychische gezondheid en de moeizame relatie met de bijstandsverlenende dienst.

De Raad heeft in zijn overwegingen vastgesteld dat volgens vaste rechtspraak geen bijstand wordt verleend voor een periode voorafgaand aan de datum van melding om bijstand aan te vragen, tenzij er bijzondere omstandigheden zijn. De Raad oordeelde dat de appellant niet aannemelijk had gemaakt dat hij voor 28 januari 2010 niet in staat was om zich te melden voor bijstand. De argumenten van de appellant werden niet onderbouwd met medische gegevens en de eerdere problemen met de bijstandsverlenende dienst werden niet als bijzondere omstandigheden erkend.

Daarom heeft de Raad het hoger beroep afgewezen en de uitspraak van de rechtbank bevestigd. Er was geen aanleiding voor een veroordeling in de proceskosten.

Uitspraak

13/3038 WWB

Datum uitspraak: 11 februari 2014

Centrale Raad van Beroep

Enkelvoudige kamer

Uitspraak op het hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank Oost-Brabant van 26 april 2013, 13/556 (aangevallen uitspraak)

Partijen:

[Appellant] te [woonplaats] (appellant)

het college van burgemeester en wethouders van Eindhoven (college)

PROCESVERLOOP

Namens appellant heeft mr. E.T. van Dalen, advocaat, hoger beroep ingesteld.

Het college heeft een verweerschrift ingediend.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 10 december 2013. Voor appellant is

mr. Van Dalen verschenen. Het college heeft zich laten vertegenwoordigen door

mr. J.C.N. van Dijk.

OVERWEGINGEN

1.

De Raad gaat uit van de volgende in dit geding van belang zijnde feiten en omstandigheden.

1.1.

Appellant ontving tot en met 11 december 2009 een uitkering ingevolge de Werkloosheidswet. Op 28 januari 2010 heeft appellant zich gemeld voor het aanvragen van bijstand ingevolge de Wet werk en bijstand (WWB). Op 29 januari 2010 heeft hij de aanvraag ingediend. Daarbij heeft hij opgegeven dat hij met ingang van 13 november 2009

(lees: 12 december 2009) bijstand wenst te ontvangen. Bij besluit van 25 maart 2010 heeft het college appellant met ingang van 28 januari 2010 bijstand verleend. De aanvraag om bijstand met terugwerkende kracht vanaf 13 november 2009 (lees: 12 december 2009) heeft het college afgewezen op de grond dat niet is gebleken van bijzondere omstandigheden om in afwijking van het bepaalde in artikel 44 van de WWB tot bijstandverlening over te gaan voorafgaande aan de datum van melding.

1.2.

Bij besluit van 24 december 2010 (bestreden besluit) heeft het college het bezwaar tegen het besluit van 25 maart 2010, gericht tegen de weigering bijstand te verlenen met ingang van 13 november 2009 (lees: 12 december 2009), ongegrond verklaard.

2.

Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep tegen het bestreden besluit ongegrond verklaard.

3.

Appellant heeft zich in hoger beroep tegen deze uitspraak gekeerd. Hij heeft aangevoerd dat in zijn geval sprake is van bijzondere omstandigheden die rechtvaardigen dat hem ook over de periode van 12 december 2009 tot 28 januari 2010 bijstand wordt verleend. Appellant heeft er in dit verband op gewezen dat hij vanwege een eerdere moeizame bijstandsrelatie met de bijstandsverlenende dienst van het college de aanvraag van bijstand heeft uitgesteld tot hij financieel in de problemen kwam. Voorts heeft hij een beroep gedaan op zijn slechte psychische gezondheidstoestand.

4.

De Raad komt tot de volgende beoordeling.

4.1.

Volgens vaste rechtspraak van de Raad inzake toepassing van de artikelen 43 en 44 van de WWB (uitspraak van 21 maart 2006, ECLI:NL:CRVB:2006:AV8690) wordt in beginsel geen bijstand verleend over een periode voorafgaand aan de datum waarop de betrokkene zich heeft gemeld om bijstand aan te vragen of - in voorkomende gevallen - een aanvraag om bijstand heeft ingediend. Van dit uitgangspunt kan worden afgeweken indien bijzondere omstandigheden dat rechtvaardigen.

4.2.

De rechtbank heeft terecht geoordeeld dat dergelijke omstandigheden zich niet voordoen. Appellant heeft niet aannemelijk gemaakt dat hij vóór 28 januari 2010 buiten staat was zich te melden om bijstand aan te vragen dan wel een gegronde reden voor de latere melding had. Zijn standpunt dat hij door psychische problemen niet in staat was zich vóór 28 januari 2010 te melden is niet onderbouwd met medische gegevens. Dat appellant gezien zijn vroegere problemen met de bijstandsverlenende dienst van het college er grote moeite mee had om zich andermaal tot die dienst te wenden voor een bijstandsuitkering levert evenmin bijzondere omstandigheden op als bedoeld in 4.1.

4.3.

Uit 4.1 en 4.2 vloeit voort dat het hoger beroep niet slaagt, zodat de aangevallen uitspraak voor bevestiging in aanmerking komt.

5.

Voor een veroordeling in de proceskosten bestaat geen aanleiding.

BESLISSING

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de aangevallen uitspraak.

Deze uitspraak is gedaan door W.F. Claessens, in tegenwoordigheid van T.A. Meijering als griffier. De beslissing is uitgesproken in het openbaar op 11 februari 2014.

(getekend) W.F. Claessens

(getekend) T.A. Meijering

HD