ECLI:NL:CRVB:2012:BX6550

• Datum uitspraak: 29 augustus 2012
• Publicatiedatum: 5 april 2013
• Zaaknummer: 12-320 WW
• Instantie: Centrale Raad van Beroep
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Socialezekerheidsrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: H.G. Rottier
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Weigering van WW-uitkering en achterstallig loon na faillissement van werkgever

In deze zaak heeft de Centrale Raad van Beroep op 29 augustus 2012 uitspraak gedaan in hoger beroep over de weigering van een WW-uitkering en de betaling van achterstallig loon aan appellant, die in dienst was van een werkgever die failliet was gegaan. De appellant, die sinds 1 oktober 2006 als zelfstandig werkend kok in dienst was, had zijn werkzaamheden wegens ziekte gestaakt op 16 januari 2008. Het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (Uwv) had de periode waarin appellant recht had op loon verlengd tot 8 maart 2011. Echter, de werkgever had appellant over de periode van 16 januari 2010 tot 11 maart 2010 geen loon betaald. Op 17 februari 2011 werd het faillissement van de werkgever uitgesproken, waarna de curator de arbeidsovereenkomst op 22 februari 2011 opzegde.

Appellant diende op 26 februari 2011 een aanvraag in voor een uitkering op grond van de Werkloosheidswet (WW), waarbij hij ook aanspraak maakte op het achterstallige loon. Het Uwv wees de aanvraag af, omdat de vordering van appellant buiten de maximale loonovernameperiode viel. De rechtbank verklaarde het beroep van appellant tegen dit besluit ongegrond, waarop appellant in hoger beroep ging.

De Centrale Raad van Beroep oordeelde dat er geen sprake was van een reeds beëindigde dienstbetrekking vóór het faillissement, waardoor appellant niet onder de bepalingen van artikel 62 van de WW viel. De Raad onderschreef het oordeel van de rechtbank en voegde daaraan toe dat de omstandigheid dat de loonvordering pas in februari 2011 in rechte zou zijn komen vast te staan, geen grond vormde om de vordering over te nemen. De Raad bevestigde daarmee de uitspraak van de rechtbank en wees het hoger beroep van appellant af. Er werd geen proceskostenveroordeling opgelegd.

Uitspraak

12/320 WW

Centrale Raad van Beroep

Enkelvoudige kamer

Uitspraak op het hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank Roermond van 23 december 2011, 2011/960 (aangevallen uitspraak)

Partijen:

[Appellant] te [woonplaats] (appellant)

de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (Uwv)

Datum uitspraak 29 augustus 2012.

PROCESVERLOOP

Namens appellant heeft P.J. Reeser hoger beroep ingesteld.

Het Uwv heeft een verweerschrift ingediend.

Desgevraagd hebben partijen toestemming gegeven het onderzoek ter zitting achterwege te laten. Gelet op de verleende toestemming heeft de Raad op 1 augustus 2012 het onderzoek gesloten.

OVERWEGINGEN

1.1. Appellant is op 1 oktober 2006 als zelfstandig werkend kok in dienst getreden van [naam werkgever] (werkgever). Vanaf 16 januari 2008 heeft appellant zijn werkzaamheden wegens ziekte gestaakt. Bij besluiten van 11 januari 2010 heeft het Uwv de periode waarin appellant tijdens ziekte recht heeft op loon verlengd tot 8 maart 2011. De werkgever heeft appellant over de periode van 16 januari 2010 tot 11 maart 2010 geen loon betaald. Op 17 februari 2011 is het faillissement van de werkgever uitgesproken. De curator heeft de arbeidsovereenkomst tussen werkgever en appellant bij brief van 22 februari 2011 opgezegd.

1.2. Appellant heeft op 26 februari 2011 bij het Uwv een aanvraag gedaan om een uitkering op grond van Hoofdstuk IV van de Werkloosheidswet (WW). Bij brief van 10 maart 2011 heeft appellant toegelicht dat zijn aanvraag mede betrekking heeft op achterstallig loon over de periode van 16 januari 2010 tot 11 maart 2010. Bij besluit van 30 maart 2011 heeft het Uwv de uitkering over de periode van 16 januari 2010 tot en met 11 maart 2010 aan appellant geweigerd, omdat de vordering van appellant valt buiten de maximale loonovernameperiode van dertien weken voor de datum dat hem ontslag is aangezegd. Bij besluit van 26 juli 2011 (bestreden besluit) heeft het Uwv het bezwaar van appellant tegen het besluit van 30 maart 2011 ongegrond verklaard.

2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep tegen het bestreden besluit ongegrond verklaard. De rechtbank heeft daarbij onder meer het volgende overwogen:

“6. Tussen partijen is niet in geschil dat het door eiser in dit geding geclaimde achterstallige loon buiten de in artikel 64 van de WW gestelde termijn valt.

(…)

9. De rechtbank stelt vast dat de dienstbetrekking van eiser met zijn voormalig werkgever door de curator is opgezegd op 22 februari 2011 en dat er dus geen sprake was van een reeds beëindigde dienstbetrekking vóór het faillissement van de werkgever op 17 februari 2011. Dit betekent dat eiser niet in de termen van artikel 62 van de WW valt en dat hij reeds daarom aan die bepaling geen recht op uitkering kan ontlenen. Overigens is ook in het geval artikel 62, eerste lid, van de WW wel van toepassing zou zijn, het recht op uitkering beperkt tot de in artikel 64 van de WW genoemde termijnen.”

3. Appellant heeft in hoger beroep dit oordeel van de rechtbank bestreden. Volgens appellant heeft de rechtbank miskend dat zijn loonvordering pas in februari 2011 in rechte is komen vast te staan, namelijk bij faillietverklaring van zijn werkgever als gevolg waarvan de vordering niet langer wordt betwist. Pas vanaf dat moment staat volgens appellant vast dat hij recht heeft verkregen op betaling van loon in de onderhavige overnameperiode.

4.1. De Raad verenigt zich met het oordeel van de rechtbank over het bestreden besluit en onderschrijft de daaraan ten grondslag liggende overwegingen. Daaraan wordt nog toegevoegd dat de omstandigheid dat de loonvordering pas in februari 2011 in rechte zou zijn komen vast te staan geen grond vormt om de vordering, die buiten de in artikel 64 van de WW genoemde termijn valt, over te nemen.

4.2. Uit 4.1 volgt dat het hoger beroep niet slaagt en dat de aangevallen uitspraak moet worden bevestigd.

5. Er is geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

BESLISSING

De Centrale Raad van Beroep bevestigt de aangevallen uitspraak.

Deze uitspraak is gedaan door H.G. Rottier, in tegenwoordigheid van P. Boer als griffier. De beslissing is uitgesproken in het openbaar op 29 augustus 2012.

(getekend) H.G. Rottier

(getekend) P. Boer

GdJ