[Appellant], voorheen wonende te [woonplaats], (hierna: appellant)
tegen de uitspraak van de rechtbank Breda van 2 juni 2010, 09/5511 (hierna: aangevallen uitspraak),
het College van burgemeester en wethouders van de gemeente Tilburg (hierna: College)
Datum uitspraak: 6 december 2011
Namens appellant heeft mr. E.M.A. Leijser, advocaat te Tilburg, hoger beroep ingesteld.
Het College heeft een verweerschrift ingediend.
Het onderzoek ter zitting heeft, gevoegd met de zaak 10/4162 WWB, plaatsgevonden op 25 oktober 2011. Voor appellant is verschenen mr. Y.E.Y. Vermeulen, kantoorgenoot van mr. Leijser. Het College heeft zich, zoals vooraf bericht, niet laten vertegenwoordigen. Na de sluiting van het onderzoek ter zitting zijn de gevoegde zaken weer gesplitst. In deze zaak wordt heden afzonderlijk uitspraak gedaan.
1. Voor een overzicht van de in dit geding van belang zijnde feiten en omstandigheden verwijst de Raad naar de aangevallen uitspraak. Hij volstaat hier met het volgende.
1.1. Appellant ontving ten tijde in geding bijstand ingevolge de Wet werk en bijstand (WWB) naar de norm voor een alleenstaande.
1.2. In het kader van een re-integratietraject bij het Jongerenloket Blink volgt appellant de opleiding Mechatronica aan het ROC Tilburg. Eind juni 2009 heeft appellant, zonder bericht, niet deelgenomen aan het afsluitende examen van de opleiding. Tevens heeft hij zich op 7 juli 2009 niet gemeld bij Blink voor een intensieve sollicitatietraining en heeft hij nadien niet gereageerd op telefonische en schriftelijke oproepen van Blink om contact op te nemen. In het voorgaande heeft het College aanleiding gezien om bij besluit van 18 augustus 2009 de bijstand van appellant met ingang van 1 september 2009 te verlagen met 50% gedurende één maand.
1.3. Bij besluit van 29 oktober 2009 heeft het College het bezwaar tegen het besluit van 18 augustus 2009 ongegrond verklaard. Aan dit besluit ligt ten grondslag dat appellant in onvoldoende mate heeft meegewerkt aan zijn re-integratieverplichtingen.
2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep tegen het besluit van 29 oktober 2009 ongegrond verklaard.
3. Appellant heeft zich op de hierna te bespreken gronden tegen deze uitspraak gekeerd.
4. De Raad komt tot de volgende beoordeling, waarbij hij voor de tekst van de in deze zaak van belang zijnde bepalingen van de WWB en de Verzamelverordening WWB van de gemeente Tilburg (hierna: Verzamelverordening) verwijst naar de aangevallen uitspraak.
4.1. Niet in geschil is dat appellant ingevolge artikel 9, eerste lid, aanhef en onder b, van de WWB verplicht was gebruik te maken van een door het College aangeboden voorziening, waaronder begrepen sociale activering, gericht op arbeidsinschakeling. Onbetwist is dat appellant niet heeft deelgenomen aan het examen Mechatronica en op
7 juli 2009 niet is verschenen bij Blink voor de sollicitatietraining.
4.2. Appellant stelt zich op het standpunt dat de gedragingen niet verwijtbaar zijn, aangezien de opleiding Mechatronica niet aansloot bij zijn niveau en capaciteiten en hem op voorhand te kennen was gegeven dat hij het examen niet met goed gevolg zou kunnen afleggen. Tevens stelt appellant dat hij niet op de hoogte was van de afspraak om zich op 7 juli 2009 te melden voor de sollicitatietraining en dat de oproepen van Blink begin/medio juli 2009 hem niet hebben bereikt in verband met een ziekenhuisopname in die periode.
4.3. De Raad ziet geen grond voor het oordeel dat de aan de orde zijnde gedragingen appellant niet kunnen worden verweten. De enkele - overigens niet onderbouwde - stelling van appellant dat docenten van de opleiding hem hadden meegedeeld dat hij het examen niet zou halen, acht de Raad in dit verband onvoldoende. Appellant heeft zonder enig overleg met zijn contactpersoon bij Blink afgezien van deelname aan het examen. Voorts heeft appellant niet aannemelijk gemaakt dat hij niet op de hoogte was van de afspraak om zich op 7 juli 2009 te melden bij Blink voor een sollicitatietraining. Uit de voortgangsrapportages van 3 juni 2009 en 30 juli 2009 blijkt dat de afspraken in het kader van het traject meerdere malen met appellant zijn besproken. De Raad heeft geen reden om te twijfelen aan de juistheid van deze rapportages en de daarin opgenomen afspraken. De Raad volgt appellant evenmin in zijn betoog dat het hem niet te verwijten valt dat hij niet heeft gereageerd op de brief van 15 juli 2009 van Blink met het verzoek om zo spoedig mogelijk contact op te nemen met zijn contactpersoon. Naar appellant stelt verbleef hij in die periode in het ziekenhuis en heeft hij de brief niet (tijdig) ontvangen. Los van het feit dat appellant geen bewijs van (de periode van) zijn ziekenhuisopname heeft overgelegd, acht de Raad van belang dat het tot de verantwoordelijkheid van appellant behoort een regeling te treffen voor de postbehandeling als hij tijdelijk niet op zijn woonadres verblijft.
4.4. Uit hetgeen onder 4.3 is overwogen volgt dat het College terecht heeft aangenomen dat appellant zich ten aanzien van het nakomen van zijn verplichting tot re-integratie verwijtbaar heeft gedragen. Het College was, gelet op artikel 18, tweede lid, van de WWB, dan ook gehouden de bijstand van appellant te verlagen en heeft daarbij gehandeld overeenkomstig het bepaalde in de Verzamelverordening. In hetgeen appellant heeft aangevoerd ziet de Raad geen grond voor het oordeel dat de ernst van de gedraging, de mate van verwijtbaarheid en de individuele omstandigheden van appellant aanleiding hadden moeten geven om een lagere maatregel op te leggen.
4.5. Uit het voorgaande volgt dat het hoger beroep niet slaagt en dat de aangevallen uitspraak voor bevestiging in aanmerking komt.
5. De Raad ziet geen aanleiding voor een veroordeling in de proceskosten.
De Centrale Raad van Beroep;
Bevestigt de aangevallen uitspraak.
Deze uitspraak is gedaan door A.B.J. van der Ham als voorzitter en R.H.M. Roelofs en B.J. van der Net als leden, in tegenwoordigheid van J. de Jong als griffier. De beslissing is uitgesproken in het openbaar op 6 december 2011.
(get.) A.B.J. van der Ham.