ECLI:NL:CRVB:2009:BJ5713

• Datum uitspraak: 30 juli 2009
• Publicatiedatum: 5 april 2013
• Zaaknummer: 08-3439 ANW
• Instantie: Centrale Raad van Beroep
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Socialezekerheidsrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: H.J. de Mooij
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Weigering van nabestaandenuitkering op grond van ANW en internationale regelgeving

In deze zaak heeft de Centrale Raad van Beroep op 30 juli 2009 uitspraak gedaan in het hoger beroep van appellante, die een nabestaandenuitkering op grond van de Algemene Nabestaandenwet (ANW) had aangevraagd na het overlijden van haar echtgenoot op 22 februari 2006. De Sociale verzekeringsbank (Svb) had de aanvraag afgewezen, omdat de echtgenoot ten tijde van zijn overlijden niet verzekerd was onder de ANW. De rechtbank Amsterdam had het beroep van appellante tegen deze afwijzing ongegrond verklaard, waarna appellante in hoger beroep ging.

De Raad heeft vastgesteld dat de echtgenoot van appellante op het moment van zijn overlijden in Marokko woonde en niet verzekerd was krachtens de ANW. De Raad oordeelde dat de Svb terecht had geweigerd de uitkering toe te kennen, aangezien de echtgenoot niet voldeed aan de verzekeringsvereisten van de ANW. Bovendien was appellante niet in staat om aan te tonen dat haar echtgenoot verzekerd was onder de Marokkaanse wetgeving, wat ook een vereiste was voor aanspraak op de Nederlandse nabestaandenuitkering op basis van internationale verdragen.

De Raad concludeerde dat het hoger beroep van appellante niet slaagde en bevestigde de uitspraak van de rechtbank. Er werd geen aanleiding gezien voor een veroordeling in de proceskosten. De uitspraak werd openbaar uitgesproken en partijen hebben de mogelijkheid om binnen zes weken beroep in cassatie in te stellen bij de Hoge Raad der Nederlanden.

Uitspraak

08/3439 ANW

Centrale Raad van Beroep

Enkelvoudige kamer

U I T S P R A A K

op het hoger beroep van:

[Appellante], wonende te Marokko (hierna: appellante),

tegen de uitspraak van de rechtbank Amsterdam van 22 mei 2008, 06/5075 (hierna: aangevallen uitspraak),

in het geding tussen:

appellante

en

de Raad van bestuur van de Sociale verzekeringsbank (hierna: Svb)

Datum uitspraak: 30 juli 2009

I. PROCESVERLOOP

Appellante heeft hoger beroep ingesteld.

De Svb heeft een verweerschrift ingediend.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 18 juni 2009. Appellante is niet verschenen. De Svb heeft zich laten vertegenwoordigen door J.Y. van den Berg.

II. OVERWEGINGEN

1.1. De Raad gaat uit van de volgende in dit geding van belang zijnde feiten en omstandigheden.

1.2. De echtgenoot van appellante, [naam echtgenoot] (hierna: [echtgenoot]), is op 22 februari 2006 overleden. [echtgenoot] ontving op het moment van zijn overlijden een ouderdomspensioen ingevolge de Algemene Ouderdomswet (AOW). Appellante heeft vervolgens een uitkering op grond van de Algemene Nabestaandenwet (ANW) aangevraagd.

1.3. Bij besluit van 14 augustus 2006 heeft de Svb geweigerd appellante een nabestaandenuitkering toe te kennen op de grond dat [echtgenoot] op de datum van zijn overlijden niet verzekerd was en appellante eveneens op grond van internationale regelingen geen aanspraak heeft op een uitkering op grond van de ANW.

1.4. Bij besluit van 20 september 2006 heeft de Svb het bezwaar van appellante tegen het besluit van 14 augustus 2006 kennelijk ongegrond verklaard.

2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep van appellante tegen het besluit van 20 september 2006 ongegrond verklaard.

3. Appellante heeft zich in hoger beroep tegen deze uitspraak gekeerd.

4. De Raad oordeelt als volgt.

4.1. Tussen partijen is in hoger beroep in geschil of de Svb terecht heeft geweigerd een nabestaandenuitkering aan appellante toe te kennen op de grond dat de echtgenoot van appellante ten tijde van zijn overlijden niet verzekerd was krachtens de ANW.

4.2. Ingevolge artikel 13 van de ANW is verzekerd krachtens die wet degene die ingezetene is of die geen ingezetene is, doch ter zake van in Nederland in dienstbetrekking verrichte arbeid aan de loonbelasting is onderworpen. Nu de echtgenoot van appellante ten tijde van zijn overlijden in Marokko woonde en niet meer werkzaam was in Nederland, was hij toen op grond van deze bepaling niet verzekerd.

4.3. Personen zoals [echtgenoot] die tot 1 januari 2000 verplicht verzekerd waren krachtens de volksverzekeringen op grond van - het met ingang van die datum vervallen - artikel 26 van het Besluit uitbreiding en beperking kring verzekerden volksverzekeringen van 24 december 1998, zijn vervolgens in de gelegenheid gesteld zich vanaf 1 januari 2000 vrijwillig te verzekeren krachtens onder meer de ANW. [echtgenoot] heeft van deze mogelijkheid geen gebruik gemaakt.

4.4. Voorts stelt de Raad vast dat door appellante niet is betwist dat haar echtgenoot ten tijde van zijn overlijden niet verzekerd was krachtens de Marokkaanse wetgeving, zodat ook op grond van artikel 13a van de ANW in combinatie met artikel 22 van het Verdrag inzake sociale zekerheid tussen het Koninkrijk der Nederlanden en het Koninkrijk Marokko geen aanspraak op een Nederlandse nabestaandenuitkering bestaat.

4.5. Uit het vorenstaande volgt dat het hoger beroep niet slaagt, zodat de aangevallen uitspraak voor bevestiging in aanmerking komt.

5. De Raad ziet geen aanleiding voor een veroordeling in de proceskosten.

III. BESLISSING

De Centrale Raad van Beroep;

Recht doende:

Bevestigt de aangevallen uitspraak.

Deze uitspraak is gedaan door H.J. de Mooij, in tegenwoordigheid van M.C.T.M. Sonderegger als griffier. De beslissing is uitgesproken in het openbaar op 30 juli 2009.

(get.) H.J. de Mooij.

(get.) M.C.T.M. Sonderegger.

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de datum van verzending

beroep in cassatie instellen bij de Hoge Raad der Nederlanden (Postbus 20303, 2500 EH ’s-Gravenhage) ter zake van schending of verkeerde toepassing van bepalingen inzake het begrip kring van verzekerden.

IJ