ECLI:NL:CRVB:2008:BE2439

Centrale Raad van Beroep

Datum uitspraak
14 augustus 2008
Publicatiedatum
5 april 2013
Zaaknummer
06-183 WAO
Instantie
Centrale Raad van Beroep
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Bestuursrecht; Socialezekerheidsrecht
Procedures
  • Hoger beroep
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door LexboostAutomatisch gegenereerd

Vaststelling van het dagloon in het kader van de WAO-uitkering voor een appellant woonachtig in Servië

In deze zaak gaat het om het hoger beroep van een appellant, geboren in 1946, die in de jaren 1970 tot 1984 in Nederland heeft gewerkt en daarna naar Joegoslavië (thans Servië) is teruggekeerd. In 2000 werd hij arbeidsongeschikt verklaard en ontving hij een arbeidsongeschiktheidsuitkering van het Joegoslavische orgaan. Het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (Uwv) kende hem op basis van het Verdrag tussen Nederland en de voormalige Socialistische Federatieve Republiek Joegoslavië een geprorateerde WAO-uitkering toe, berekend vanaf 17 oktober 2001, met een dagloon van € 6,95. Appellant was het niet eens met de hoogte van het dagloon en stelde dat dit niet representatief was voor zijn werk als leraar, gezien de chaotische situatie in Joegoslavië ten tijde van zijn arbeidsongeschiktheid.

Na een ongegrond verklaard bezwaar door het Uwv, heeft appellant beroep aangetekend bij de rechtbank Amsterdam, die de uitspraak van het Uwv bevestigde. Appellant ging in hoger beroep, waarbij hij zijn grieven herhaalde en stelde dat zijn WAO-uitkering te laag was en onder het bestaansminimum lag. De Centrale Raad van Beroep heeft in zijn uitspraak op 14 augustus 2008 geoordeeld dat de berekening van het dagloon door het Uwv in overeenstemming was met de geldende wet- en regelgeving en dat het Verdrag geen regeling biedt waarbij het huidige bestaansminimum bepalend is voor de vaststelling van het verzekerde dagloon. Het hoger beroep van appellant werd derhalve afgewezen en de uitspraak van de rechtbank werd bevestigd. Er werd geen proceskostenveroordeling opgelegd.

Uitspraak

06/183 WAO
Centrale Raad van Beroep
Enkelvoudige kamer
U I T S P R A A K
op het hoger beroep van:
[Naam appellant], wonende te [woonplaats] (Servië) (hierna: appellant),
tegen de uitspraak van de rechtbank Amsterdam van 17 november 2005, 05/364 (hierna: aangevallen uitspraak),
in het geding tussen
appellant
en
de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (hierna: Uwv).
Datum uitspraak: 14 augustus 2008
I. PROCESVERLOOP
Appellant heeft hoger beroep ingesteld.
Het Uwv heeft een verweerschrift ingediend.
Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 19 juni 2008. Appellant is, met kennisgeving, niet verschenen. Het Uwv heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. R.A Sowka.
II. OVERWEGINGEN
1.1. De Raad gaat uit van de volgende in dit geding van belang zijnde feiten en omstandigheden.
1.2. Appellant, geboren [in] 1946, is in de jaren 1970 tot 1984 in Nederland werkzaam geweest, afgewisseld met perioden van WW-, WWV- en RWW-uitkering. In 1984 is hij teruggekeerd naar Joegoslavië, thans Servië. Daar is hij op 18 oktober 2000 arbeidsongeschikt geworden, in verband waarmee het Joegoslavische orgaan voor Pensioen- en Invaliditeitsverzekering hem een arbeidsongeschiktheidsuitkering heeft toegekend.
1.3. Bij besluit van 3 juni 2002 heeft het Uwv appellant met inachtneming van het Verdrag tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de voormalige Socialistische Federatieve Republiek Joegoslavië (hierna: het Verdrag) een geprorateerde uitkering ingevolge de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering (WAO) toegekend met ingang van 17 oktober 2001, berekend naar een mate van arbeidsongeschiktheid van 80 tot 100%. Voor de berekening van de hoogte van de uitkering is het Uwv uitgegaan van de in Nederland door appellant vervulde verzekeringstijdvakken voor de WAO en van het loon dat appellant in Joegoslavië verdiende op het moment dat hij arbeidsongeschikt werd. Uitgaande van de omrekeningskoers van de Joegoslavische dinar op de ingangsdatum van de uitkering, leverde dat een dagloon van € 6,95 en een bedrag van € 1,69 bruto per uitkeringsdag op.
1.4. Appellant heeft tegen dit besluit bezwaar gemaakt waarbij hij de stelling heeft betrokken dat van een hoger dagloon zou moeten worden uitgegaan, omdat zijn loon ten tijde van het intreden van zijn arbeidsongeschiktheid - door de ten gevolge van de oorlog ontstane chaotische situatie in het voormalig Joegoslavië - in het geheel niet representatief was voor het reguliere loon van een leraar.
1.5. Bij besluit van 14 januari 2005 heeft het Uwv het bezwaar van appellant tegen het besluit van 3 juni 2002 ongegrond verklaard.
2.1. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank heeft het beroep van appellant tegen het besluit van 14 januari 2005 ongegrond verklaard. Daarbij heeft de rechtbank geoordeeld dat de wijze waarop het Uwv het dagloon en, daarvan afgeleid, appellants uitkering heeft berekend, in overeenstemming is met het Verdrag en de van toepassing zijnde dwingendrechtelijke wet- en regelgeving. De rechtbank heeft daarbij voorts - op grond van hetgeen appellant heeft aangevoerd - overwogen dat de bijzondere situatie in Joegoslavië ongeveer tien jaren heeft geduurd en voor iedereen gold.
2.2. In hoger beroep heeft appellant zijn grieven herhaald en gesteld dat de WAO-uitkering te laag is en zijn inkomen ver onder het huidige bestaansminimum ligt.
3.1. De Raad komt tot de volgende beoordeling.
3.2. De Raad stelt vast dat appellant niet heeft bestreden dat de wijze waarop het Uwv het dagloon heeft berekend in overeenstemming is met de vigerende wet- en regelgeving. De Raad onderschrijft voorts de overwegingen van de rechtbank dat het Verdrag, noch de WAO voorziet in een regeling waarbij het huidige bestaansminimum bepalend is voor de vaststelling van het verzekerde dagloon. Het hoger beroep slaagt derhalve niet.
3.3. De Raad ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.
III. BESLISSING
De Centrale Raad van Beroep;
Recht doende:
Bevestigt de aangevallen uitspraak.
Deze uitspraak is gedaan door H.J. de Mooij. De beslissing is, in tegenwoordigheid van N.L.E.M. Bynoe als griffier, uitgesproken in het openbaar op 14 augustus 2008.
(get.) H.J. de Mooij.
(get.) N.L.E.M. Bynoe.
IJ