Uitspraak
COLLEGE VAN BEROEP VOOR HET BEDRIJFSLEVEN
zaaknummers: 17/1636 en 17/1637
11350
uitspraak van de voorzieningenrechter van 20 november 2017 op de verzoeken om voorlopige voorziening in de zaken tussen
[naam 1] B.V. ( [naam 1] ), gevestigd te [plaats 1]
en
de vennootschap naar Argentijns recht [naam 2] S.A. ( [naam 2] ), gevestigd te [plaats 2] ,verzoeksters (gemachtigde: mr. A.J.T.J. Meuwissen),
en
de minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit, verweerder
(gemachtigde mr. B.M. Kleijs).
Procesverloop
Verzoeksters hebben bezwaarschriften ingediend naar aanleiding van drie meldingen in het kader van het RASFF van 8 september 2017, 26 september 2017 en 4 oktober 2017, een Gemeenschappelijk Veterinair Document van Binnenkomst (GDB) van 13 september 2017, een e-mail van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoritiet (NVWA) van 14 september 2014 waarin [naam 1] wordt gewezen op een recall-verplichting en een e-mail van de NVWA van 10 oktober 2017 waarin [naam 1] wordt geïnformeerd respectievelijk gewaarschuwd vanwege een tekortkoming in haar HACCP-plan.
Bij faxberichten van 16 en 19 oktober 2017 hebben verzoeksters zich tot de voorzieningenrechter van de rechtbank Rotterdam gewend met het verzoek een voorlopige voorziening te treffen.
De voorzieningenrechter van de rechtbank Rotterdam heeft bij brieven van 31 oktober 2017 de verzoeken doorgezonden naar de voorzieningenrechter van het College.
Overwegingen
1. Gelet op het navolgende ziet de voorzieningenrechter aanleiding om toepassing te geven aan artikel 8:83, derde lid, van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) en zonder zitting uitspraak te doen.
2. De bezwaarschriften zijn gericht tegen mededelingen die geen van alle als besluit als bedoeld in artikel 1:3 van de Awb vallen te kwalificeren.
2.1 De meldingen op grond van het RASFF zijn niet op enig rechtsgevolg gericht. Het betreft informerende mededelingen tussen (de autoriteiten van) de bij het RASFF aangesloten lidstaten, die niet gericht zijn op enig rechtsgevolg jegens particulieren.
2.1 De meldingen op grond van het RASFF zijn niet op enig rechtsgevolg gericht. Het betreft informerende mededelingen tussen (de autoriteiten van) de bij het RASFF aangesloten lidstaten, die niet gericht zijn op enig rechtsgevolg jegens particulieren.
2.2
Verder zijn het bezwaarschrift en het daaraan connexe verzoek van [naam 2] volgens de bewoordingen ervan gericht tegen een mededeling van de NVWA aan de Duitse autoriteiten dat “de” container bestemd voor de firma [naam 3] onder quarantaine staat en voor destructie in aanmerking komt. Bijgevoegd is een in het Duits opgesteld GDB waarin is vermeld dat bij een controle op 13 september 2017 door een dierenarts van de NVWA de aanwezigheid van de Brucella-bacterie is geconstateerd, althans dat de test daarop “nicht zufriedenstellend” is geweest. Bij deze GDB is een testformulier gevoegd waarin de uitkomst van deze test nader is omschreven. Verder hebben verzoeksters een e-mail overgelegd van een Duitse autoriteit waarin [naam 1] wordt aangezegd maatregelen te nemen op grond van Verordening (EG) 1069/2009. Geen van deze documenten is een besluit in de zin van artikel 1:3 van de Awb, nog daargelaten dat de laatstgenoemde e-mail afkomstig is van een Duitse instantie. Een besluit met maatregelen zoals in het verzoek genoemd heeft de voorzieningenrechter niet in het dossier aangetroffen.
2.3
Volgens vaste rechtspraak van het College, zoals blijkt uit de uitspraken van 23 augustus 2012, (ECLI:NL:CBB:2012:BX6798) en van 24 november 2015, (ECLI:NL:CBB:2015:397), volgt een verplichting tot recall van rechtswege uit artikel 19 van Verordening (EG) 178/2002. Een e-mailbericht waarin de NVWA een onderneming herinnert aan deze verplichting is derhalve niet op enig rechtsgevolg gericht. Pas als niet aan deze verplichting wordt voldaan kan dat leiden tot het nemen van handhavende besluiten. Daartegen staat alsdan bezwaar en beroep open en kan in dat kader aan de orde worden gesteld of er een recall-verplichting bestond.
2.4
Een mededeling van de NVWA dat een HACCP-plan een tekortkoming vertoont die hersteld dient te worden is een mededeling van informatieve aard, die niet op enig rechtsgevolg is gericht. De verplichtingen ten aanzien van HACCP-procedures vloeien rechtstreeks uit de toepasselijke regelgeving voort, in dit geval artikel 29, eerste lid, van Verordening (EG) 1069/2009. Pas als niet aan deze verplichting wordt voldaan en als gevolg daarvan een overtreding wordt begaan, kan dat leiden tot het nemen van handhavende besluiten, waartegen alsdan bezwaar en beroep open staat. In dat kader kan dan tevens aan de orde worden gesteld of er een tekortkoming bestond en of sprake is van een overtreding. De tevens in de e-mail van 10 oktober 2017 vervatte schriftelijke waarschuwing is evenmin op rechtsgevolg gericht. Weliswaar houdt deze waarschuwing het rechtsoordeel in dat sprake is van een overtreding, maar aangezien deze wordt afgedaan met een waarschuwing vloeien er geen rechtsgevolgen uit voort en is de schriftelijke bevestiging van de – reeds mondeling gegeven – waarschuwing niet op rechtsgevolg gericht.
3. Uit het voorgaande volgt dat naar verwachting de bezwaarschriften op grond van artikel 7:11, eerste lid, in samenhang met artikel 1:3 van de Awb, niet-ontvankelijk zullen worden verklaard door verweerder. Aan een beoordeling van de inhoud van de aangevoerde gronden wordt daarom niet toegekomen. Daaruit volgt dat er geen aanleiding bestaat tot het treffen van een voorlopige voorziening in afwachting van de beslissingen op bezwaar.
4. Het verzoek wordt afgewezen. Voor een proceskostenveroordeling is geen aanleiding.
Beslissing
De voorzieningenrechter wijst het verzoek om voorlopige voorziening af.
Deze uitspraak is gedaan door mr. J.L. Verbeek, in aanwezigheid van mr. M.S. van den Berg, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 20 november 2017.
w.g. J.L. Verbeek w.g. M.S. van den Berg