ECLI:NL:RVS:2025:226

• Datum uitspraak: 23 januari 2025
• Publicatiedatum: 23 januari 2025
• Zaaknummer: 202408051/1/V2 en 202408051/2/V2
• Instantie: Raad van State
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Vreemdelingenrecht
• Procedures: Voorlopige voorziening+bodemzaak
• Rechters: B. Meijer
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Beroep tegen niet tijdig nemen van besluit op aanvraag verblijfsvergunning asiel

Op 23 januari 2025 heeft de voorzieningenrechter van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State uitspraak gedaan in een zaak waarin een vreemdeling beroep had ingesteld tegen het niet tijdig nemen van een besluit op zijn aanvraag voor een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd. De vreemdeling had eerder een aanvraag ingediend, die op 18 mei 2023 door de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid was afgewezen. De rechtbank Den Haag had op 23 december 2024 in een eerdere uitspraak het beroep van de vreemdeling, voor zover gericht tegen het niet tijdig nemen van een besluit, niet-ontvankelijk verklaard. Het beroep tegen de afwijzing van de aanvraag was gegrond verklaard, maar de rechtsgevolgen van dat besluit bleven in stand.

In hoger beroep voerde de vreemdeling aan dat de rechtbank had miskend dat de minister de beslistermijn niet rechtmatig had verlengd met het Wijzigingsbesluit Vreemdelingencirculaire van 21 september 2022. De voorzieningenrechter oordeelde echter dat de minister de beslistermijn rechtmatig had verlengd en dat de rechtbank terecht had geoordeeld dat het beroep tegen het niet tijdig nemen van het besluit niet-ontvankelijk was. Het hoger beroep leidde niet tot vernietiging van de uitspraak van de rechtbank, omdat de vragen in het hogerberoepschrift niet relevant waren voor de rechtseenheid of rechtsontwikkeling.

De voorzieningenrechter bevestigde de uitspraak van de rechtbank en wees het verzoek om voorlopige voorziening af. De minister werd niet verplicht om proceskosten te vergoeden. De uitspraak werd openbaar uitgesproken op 23 januari 2025.

Uitspraak

202408051/1/V2 en 202408051/2/V2.

Datum uitspraak: 23 januari 2025

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak van de voorzieningenrechter van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State op een verzoek om het treffen van een voorlopige voorziening (artikel 8:81 van de Algemene wet bestuursrecht) en, met toepassing van artikel 92 van de Vw 2000, op het hoger beroep van:

[de vreemdeling],

appellant,

tegen de uitspraak van de rechtbank Den Haag, zittingsplaats Roermond, van 23 december 2024 in zaak nr. NL23.11579 in het geding tussen:

de vreemdeling

en

de minister van Asiel en Migratie.

Procesverloop

De vreemdeling heeft beroep ingesteld tegen het niet tijdig nemen van een besluit op een aanvraag om hem een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen.

Bij besluit van 18 mei 2023 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid de aanvraag van de vreemdeling afgewezen.

Bij uitspraak van 23 december 2024 heeft de rechtbank het beroep, voor zover gericht tegen het niet tijdig nemen van een besluit, niet-ontvankelijk verklaard, en het beroep, voor zover gericht tegen het besluit van 18 mei 2023, gegrond verklaard, dat besluit vernietigd en bepaald dat de rechtsgevolgen daarvan geheel in stand blijven.

Tegen deze uitspraak heeft de vreemdeling, vertegenwoordigd door mr. D.W.M. van Erp, advocaat in Utrecht, hoger beroep ingesteld. Ook heeft hij de voorzieningenrechter verzocht een voorlopige voorziening te treffen.

Overwegingen

1.       De vreemdeling voert in zijn eerste grief aan dat de rechtbank heeft miskend dat de minister de beslistermijn met het Wijzigingsbesluit Vreemdelingencirculaire van 21 september 2022 (hierna: WBV 2022/22) niet rechtmatig heeft verlengd. Dit leidt niet tot vernietiging van de uitspraak van de rechtbank. Op de door de Afdeling in de uitspraak van 8 november 2023, ECLI:NL:RVS:2023:4125, gestelde prejudiciële vragen heeft het Hof van Justitie nog geen antwoord gegeven. De Afdeling is, gelet op wat zij in de hiervoor genoemde uitspraak onder 22 tot en met 25 heeft overwogen, van oordeel dat er rekening mee moet worden gehouden dat de minister met WBV 2022/22 de beslistermijn rechtmatig met negen maanden heeft verlengd. De minister heeft binnen vijftien maanden na indiening van de aanvraag een besluit genomen. Gelet hierop is de rechtbank terecht tot het oordeel gekomen dat het beroep, voor zover gericht tegen het niet tijdig nemen van het besluit, niet-ontvankelijk is.

2.       Het hoger beroep leidt ook voor het overige niet tot vernietiging van de uitspraak van de rechtbank. Dit oordeel hoeft niet verder te worden gemotiveerd. De reden daarvoor is dat het hogerberoepschrift in zoverre geen vragen bevat die in het belang van de rechtseenheid, de rechtsontwikkeling of de rechtsbescherming in algemene zin beantwoord moeten worden (artikel 91, tweede lid, van de Vw 2000).

3.       Het hoger beroep is ongegrond. De uitspraak van de rechtbank wordt bevestigd. Het verzoek om voorlopige voorziening wordt daarom afgewezen. De minister hoeft geen proceskosten te vergoeden.

Beslissing

De voorzieningenrechter van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State:

I.        bevestigt de aangevallen uitspraak;

II.       wijst het verzoek af.

Aldus vastgesteld door mr. B. Meijer, voorzieningenrechter, in tegenwoordigheid van mr. K. Veen, griffier.

w.g. Meijer

voorzieningenrechter

w.g. Veen

griffier

Uitgesproken in het openbaar op 23 januari 2025

986