ECLI:NL:RVS:2024:5269

• Datum uitspraak: 18 december 2024
• Publicatiedatum: 18 december 2024
• Zaaknummer: 202300696/1/A2
• Instantie: Raad van State
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: C.H.M. van Altena
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Hoger beroep tegen afwijzing urgentieverklaring door college van burgemeester en wethouders van Castricum

In deze zaak gaat het om het hoger beroep van [appellant] tegen de afwijzing van zijn aanvraag voor een urgentieverklaring door het college van burgemeester en wethouders van Castricum. De aanvraag werd afgewezen op 3 juni 2021, omdat [appellant] niet voldeed aan de criteria van de Huisvestingsverordening gemeente Castricum 2019. [appellant], die op dat moment 29 jaar oud was, woonde in een complex dat deels sociale huurwoningen en deels een woonzorgcentrum voor ouderen omvatte. Hij voelde zich niet op zijn plek in de woning en ervoer stress door het samenwonen met ouderen, wat leidde tot klachten zoals nachtmerries, paniekaanvallen en depressieve gevoelens.

Na de afwijzing van zijn aanvraag, verklaarde het college op 16 december 2021 het bezwaar van [appellant] ongegrond. De rechtbank Noord-Holland bevestigde op 15 december 2022 de afwijzing van de aanvraag in een mondelinge uitspraak. [appellant] ging hiertegen in hoger beroep. Tijdens de zitting heeft geen van de partijen gebruik gemaakt van het recht om gehoord te worden, waarna de Afdeling het onderzoek heeft gesloten.

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft de gronden van [appellant] in hoger beroep beoordeeld en geconcludeerd dat deze grotendeels een herhaling zijn van de eerder aangevoerde argumenten. De rechtbank had deze gronden al gemotiveerd behandeld en [appellant] heeft geen nieuwe objectieve gegevens gepresenteerd die zijn stellingen onderbouwen. De Afdeling bevestigde de uitspraak van de rechtbank en verklaarde het hoger beroep ongegrond, zonder dat het college proceskosten hoeft te vergoeden.

Uitspraak

202300696/1/A2.

Datum uitspraak: 18 december 2024

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak als bedoeld in artikel 8:57 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: de Awb) op het hoger beroep van:

[appellant], wonend in Castricum,

appellant,

tegen de mondelinge uitspraak van de rechtbank Noord-Holland van 15 december 2022 in zaak nr. 22/256 in het geding tussen:

[appellant]

en

het college van burgemeester en wethouders van Castricum

Procesverloop

Bij besluit van 3 juni 2021 heeft het college de aanvraag van [appellant] om een urgentieverklaring afgewezen.

Bij besluit van 16 december 2021 heeft het college het door [appellant] daartegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard.

Bij mondelinge uitspraak van 15 december 2022 heeft de rechtbank het door [appellant] daartegen ingestelde beroep ongegrond verklaard.

Tegen deze uitspraak heeft [appellant] hoger beroep ingesteld.

Het college heeft een schriftelijke uiteenzetting gegeven.

Geen van de partijen heeft binnen de gestelde termijn verklaard gebruik te willen maken van het recht ter zitting te worden gehoord, waarna de Afdeling het onderzoek met toepassing van artikel 8:57, derde lid, gelezen in verbinding met artikel 8:108, eerste lid, van de Awb heeft gesloten.

Overwegingen

1.       [appellant] is woonachtig in [wooncomplex] dat deels bestaat uit (reguliere) sociale huurwoningen en deels een woonzorgcentrum voor ouderen is. [appellant] wil graag verhuizen omdat hij de woning, gezien zijn leeftijd (29 jaar ten tijde van de aanvraag), niet passend vindt voor hem. Hij ervaart veel stress van het samenwonen met ouderen en stelt dat hij gepest wordt. Dit uit zich naar eigen zeggen in klachten zoals onder meer nachtmerries, paniekaanvallen en depressieve gevoelens.

2.       Het college heeft de aanvraag van [appellant] afgewezen. Het college stelt zich op het standpunt dat [appellant] niet voldoet aan de in artikel 11a van de Huisvestingsverordening gemeente Castricum 2019 genoemde criteria voor een urgentieverklaring op grond van een medische/sociale indicatie. Ook heeft het college geen aanleiding gezien om toepassing te geven aan de hardheidsclausule.

3.       De gronden die [appellant] in hoger beroep heeft aangevoerd zijn zo goed als een herhaling van wat hij in beroep heeft aangevoerd. De rechtbank is gemotiveerd op die gronden ingegaan. [appellant] heeft geen redenen aangevoerd waarom de gemotiveerde beoordeling van die gronden in de aangevallen uitspraak onjuist of onvolledig zou zijn. De Afdeling kan zich vinden in het oordeel van de rechtbank en in de onder 6 opgenomen overwegingen, waarop dat oordeel is gebaseerd. De Afdeling voegt daaraan nog toe dat [appellant] ook in hoger beroep zijn stellingen over zijn sociale en/of medische gesteldheid niet met objectieve gegevens heeft onderbouwd.

4.       Het hoger beroep is ongegrond. De aangevallen uitspraak wordt bevestigd.

5.       Het college hoeft geen proceskosten te vergoeden.

Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State:

bevestigt de aangevallen uitspraak.

Aldus vastgesteld door mr. C.H.M. van Altena, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. P.A. de Vink, griffier.

w.g. Van Altena

lid van de enkelvoudige kamer

w.g. De Vink

griffier

Uitgesproken in het openbaar op 18 december 2024

154-1153